Σύστημα ελέγχου

Με τον κανονισμό ενισχύεται ο ρόλος του ελέγχου. Το πεδίο εφαρμογής του όσον αφορά τα μέτρα διατήρησης επεκτείνεται στην εφαρμογή της διαρθρωτικής πολιτικής και σε μέτρα που αφορούν την εμπορία, τη μεταφορά και την πώληση αλιευτικών προϊόντων. Καθορίζεται ο ρόλος των κρατών μελών και της Επιτροπής σε θέματα ελέγχου και, επιπλέον, προβλέπονται κυρώσεις σε περίπτωση μη τήρησης των μέτρων.

ΠΡΑΞΗ

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1993, για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής [Βλέπε τροποποιητικές πράξεις].

ΣΥΝΟΨΗ

Με τον κανονισμό καλούνται τα κράτη μέλη να ελέγχουν την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ). Η Επιτροπή οφείλει να διασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν με δίκαιο τρόπο τον έλεγχο και την πρόληψη των παραβάσεων. Στόχος του εν λόγω κανονισμού είναι να επιβάλει την τήρηση των μέτρων διαφύλαξης των πόρων και τη συλλογή όλων των πληροφοριών που είναι αναγκαίες για τον καθορισμό των ποσοστώσεων του επόμενου έτους.

Το σύστημα ισχύει για τις δραστηριότητες στα ύδατα και τα εδάφη των κρατών μελών, καθώς και στις δραστηριότητες των σκαφών που φέρουν τη σημαία τρίτης χώρας και στις δραστηριότητες των κοινοτικών σκαφών στην ανοικτή θάλασσα ή στα ύδατα τρίτων χωρών.

Έλεγχος των αλιευτικών σκαφών και των δραστηριοτήτων τους

Κάθε κράτος μέλος οφείλει να εγκαταστήσει δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης σκαφών (VMS) ή αξιόπιστο εναλλακτικό σύστημα, το οποίο να καθιστά δυνατόν να κοινοποιούν τα σκάφη το γεωγραφικό τους στίγμα και τις αναφορές αλιευτικής προσπάθειας, στα Κέντρα Παρακολούθησης της Αλιείας. Ο κανονισμός καθορίζει το πεδίο εφαρμογής του συστήματος VMS και ορίζει επίσης ότι τα δεδομένα που λαμβάνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο πρέπει να είναι υπό μορφή που να επιτρέπει την ηλεκτρονική τους επεξεργασία.

Παρακολούθηση των αλιευμάτων

Η παρακολούθηση των αλιευμάτων παρέχει τη δυνατότητα στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη να γνωρίζουν τον χρόνο εξάντλησης των ποσοστώσεων. Για τον σκοπό αυτό, ο κανονισμός επιβάλλει:

• στους πλοιάρχους και στους εφοπλιστές να τηρούν ημερολόγιο πλοίου, καθώς επίσης να αναγγέλλουν στο παράκτιο κράτος, τουλάχιστον 4 πριν από την άφιξή τους, τον τόπο και την ώρα εκφόρτωσης και τις ποσότητες κάθε είδους·
• στους αγοραστές να διαβιβάζουν στα κέντρα δημοπρασίας δήλωση πωλήσεως ή, αν τα προϊόντα πωλούνται σε μεταγενέστερη ημερομηνία ή αν δεν πωλούνται, στους κατόχους να υποβάλουν δήλωση ανάληψης·
• στους μεταφορείς να υποβάλουν έγγραφο μεταφοράς στις αρμόδιες αρχές·
• στους πλοιάρχους να λαμβάνουν την άδεια να εκτελούν δραστηριότητες μεταφόρτωσης.

Στον κανονισμό ορίζονται για κάθε είδος εγγράφων που αναφέρεται ανωτέρω:

• οι πληροφορίες που πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει·
• οι απαλλαγές από την υποχρέωση υποβολής του εγγράφου·
• οι λεπτομερείς όροι και οι προθεσμίες παραλαβής.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα επικύρωσης, το οποίο περιλαμβάνει ηλεκτρονική βάση δεδομένων, με σκοπό τον έλεγχο, την αντιπαραβολή και εξακρίβωση των δεδομένων. Στις περιπτώσεις απαλλαγής από την υποχρέωση υποβολής των εγγράφων για ορισμένους λιμένες που δεν διαθέτουν επαρκώς ανεπτυγμένη διοικητική υποδομή όπως και για τα σκάφη των οποίων τα αλιεύματα δεν υπερβαίνουν τα 50 kg, τα κράτη μέλη πραγματοποιούν δειγματοληπτικούς ελέγχους ώστε να εκτιμούν την ποσότητα των αλιευμάτων.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

• πριν από τις 15 κάθε μηνός, τις εκφορτωθείσες ποσότητες κάθε αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων που υπόκεινται σε συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC), καθώς και την προβλεπόμενη ημερομηνία εξάντλησης του 70 % της ποσόστωσής τους. Μετά την ημερομηνία αυτή, οι σχετικές κοινοποιήσεις πραγματοποιούνται συχνότερα·
• πριν από το τέλος του πρώτου μήνα κάθε ημερολογιακού τριμήνου, τις εκφορτωθείσες ποσότητες άλλων κοινοτικών αποθεμάτων που δεν υπόκεινται σε TAC, καθώς και τις ποσότητες που αλιεύθηκαν στην ανοικτή θάλασσα και στα ύδατα τρίτων χωρών.

Η Επιτροπή θέτει στη διάθεση των κρατών μελών τις κοινοποιήσεις που έλαβε σε ηλεκτρονική μορφή και δημοσιεύει εκθέσεις.

Έλεγχος της αλιευτικής προσπάθειας

Ορισμένες αλιευτικές ζώνες υπόκεινται σε καθεστώτα περιορισμού της αλιευτικής προσπάθειας. Τα κοινοτικά σκάφη πρέπει να διαθέτουν άδεια για να αλιεύουν στις ζώνες αυτές.

Επιπλέον, οι πλοίαρχοι των σκαφών που διαθέτουν σχετική άδεια υποχρεούνται να κοινοποιούν « εκθέσεις αλιευτικής προσπάθειας » πριν από κάθε είσοδο στις αλιευτικές ζώνες και πριν κάθε έξοδο από αυτές, αναφέροντας κάθε είδος αλιευμάτων που διατηρούνται επί του σκάφους, σε χιλιόγραμμα ζώντος αλιεύματος. Ο κανονισμός ορίζει επίσης τις σχετικές διαδικασίες κοινοποίησης στα κράτη μέλη, τα οποία εξασφαλίζουν ότι οι εκθέσεις αλιευτικής προσπάθειας που παραλαμβάνουν καταχωρίζονται σε ηλεκτρονική μορφή.

Οι πλοίαρχοι κοινοτικών σκαφών καταγράφουν στο ημερολόγιο του πλοίου τον χρόνο παραμονής των σκαφών σε αλιευτική ζώνη, παρέχοντας διευκρινίσεις σχετικά με τη χρήση των συρόμενων αλιευτικών εργαλείων και των στατικών αλιευτικών εργαλείων. Τα κράτη μέλη συγκεντρώνουν τα σχετικά δεδομένα από τα σκάφη, προσθέτουν τις πληροφορίες που τα ίδια συλλέγουν από τους δειγματοληπτικούς ελέγχους σε σκάφη για τα οποία ισχύει απαλλαγή από την υποχρέωση τήρησης ημερολογίου πλοίου, και κοινοποιούν τις πληροφορίες αυτές στην Επιτροπή για κάθε αλιευτική ζώνη.

Παρακολούθηση της χρησιμοποίησης των αλιευτικών εργαλείων

Τα αλιεύματα που βρίσκονται επί του σκάφους πρέπει να συμφωνούν με τη σύνθεση ειδών σε σχέση με τα δίχτυα που μεταφέρει το υπόψη σκάφος, λαμβάνοντας υπόψη ότι για κάθε τύπο αλιείας απαιτούνται δίχτυα με διαφορετικά ελάχιστα μεγέθη ματιών καθώς και ότι οι μέθοδοι χρησιμοποίησής τους ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο αλιείας. Όλα τα άλλα δίχτυα που βρίσκονται επί του σκάφους πρέπει να στοιβάζονται κατά τρόπο ώστε η χρησιμοποίησή τους να μην είναι εύκολη· το Συμβούλιο μπορεί, μάλιστα, να αποφασίζει να απαγορεύει τη μεταφορά διχτυών με διαφορετικά ελάχιστα μεγέθη ματιών σε ένα και το αυτό αλιευτικό ταξίδι.

Σε περίπτωση που χρησιμοποιούνται δίχτυα με διαφορετικά μεγέθη ματιών, στο ημερολόγιο του πλοίου πρέπει να καταγράφεται η σύνθεση ειδών, υπολογιζόμενη για κάθε τμήμα των αλιευμάτων που αλιεύθηκαν υπό διαφορετικές συνθήκες.

Σε ορισμένες αλιευτικές ζώνες, επιτρέπεται ένας συγκεκριμένος τύπος διχτυού. Τα σκάφη οφείλουν να τηρούν αυτόν τον όρο στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους.

Ρύθμιση και απαγόρευση των αλιευτικών δραστηριοτήτων

Όλα τα αλιεύματα από υποκείμενα σε ποσόστωση αποθέματα τα οποία αλιεύθηκαν από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη καταλογίζονται στην ποσόστωση που ισχύει για το κράτος μέλος της σημαίας, ανεξαρτήτως του τόπου εκφόρτωσης.

Τα κράτη μέλη ή η Επιτροπή, με δική της πρωτοβουλία, καθορίζουν την ημερομηνία από την οποία θεωρείται ότι, για συγκεκριμένο απόθεμα, έχουν εξαντληθεί οι ποσοστώσεις που έχουν παραχωρηθεί σε κράτος μέλος ή για αλιευτική ζώνη, και μετά την οποία απαγορεύονται η αλιεία, η διατήρηση επί του σκάφους, η μεταφόρτωση και η εκφόρτωση αλιευμάτων από το συγκεκριμένο απόθεμα.

Εάν, μετά την απαγόρευση της αλιείας, διαπιστωθεί ότι ένα κράτος μέλος δεν έχει πράγματι εξαντλήσει την ποσόστωσή του, η ζημία την οποία αυτό υπέστη μπορεί να αποκατασταθεί με αντισταθμιστικά μέτρα, τα οποία μπορεί να συνεπάγονται μειώσεις της ποσόστωσης του κράτους μέλους που προέβη σε υπεραλίευση. Ο κανονισμός καθορίζει τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες εφαρμόζονται τα εν λόγω αντισταθμιστικά μέτρα.

Σε περίπτωση σοβαρών και επανειλημμένων παραβάσεων του εν λόγω κανονισμού από κοινοτικά σκάφη, τα κράτη μέλη επιβάλλουν πρόσθετους ελέγχους και ειδοποιούν σχετικά την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη.

Έλεγχος των διαρθρωτικών μέτρων και της κοινής οργάνωσης αγοράς

Ο κανονισμός επιβάλλει στα κράτη μέλη να ελέγχουν όλα τα μέτρα που έχουν σχέση με την αναδιάρθρωση, την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του αλιευτικού στόλου, καθώς και την ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας και των παράλιων και παράκτιων ζωνών. Τα κράτη μέλη διενεργούν επίσης ελέγχους σχετικά με τις τεχνικές πτυχές των κανόνων εμπορίας, κυρίως όσον αφορά το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος των ψαριών και την προέλευσή τους.

Έλεγχος των αλιευτικών σκαφών τρίτων χωρών

Τα αλιευτικά σκάφη τρίτων χωρών πρέπει να έχουν άδεια αλιείας για να ασκούν δραστηριότητα στα κοινοτικά ύδατα. Επιπλέον, πρέπει να λαμβάνουν άδεια πριν από οποιαδήποτε δραστηριότητα μεταφόρτωσης ή μεταποίησης. Υπόκεινται στις ίδιες υποχρεώσεις με τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη όσον αφορά το ημερολόγιο πλοίου, το σύστημα VMS, τη δήλωση εκφόρτωσης και τους κανόνες σήμανσης, και μάλιστα με αυστηρότερους ή ειδικότερους κανόνες όσον αφορά την έξοδο από τα κοινοτικά αλιευτικά ύδατα, τις διαδικασίες εκφόρτωσης και την απαγόρευση της αλιείας.

Εξακρίβωση του ελέγχου

Η Επιτροπή μπορεί να ζητεί από τα κράτη μέλη κάθε πληροφορία σχετική με την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού και να διενεργεί επιτόπιες επισκέψεις εξακρίβωσης. Εάν κατά τις επιτόπιες επισκέψεις εντοπίζονται παρατυπίες, η Επιτροπή μπορεί να διενεργεί αιφνιδιαστικές επισκέψεις εξακρίβωσης.

Μετά τις εν λόγω επιθεωρήσεις, η Επιτροπή διαβιβάζει στο κράτος μέλος έκθεση αξιολόγησης του συστήματος ελέγχου, η οποία περιέχει συστάσεις για τη βελτίωση της διενέργειας των ελέγχων από το εν λόγω κράτος μέλος.

Η Επιτροπή μπορεί επίσης να αποφασίσει ότι οι υφιστάμενες μέθοδοι ελέγχου δεν είναι αποτελεσματικές. Στην περίπτωση αυτή, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος διενεργεί διοικητική έρευνα στην οποία μπορούν να συμμετέχουν υπάλληλοι της Επιτροπής. Το κράτος μέλος έχει εκ των προτέρων στη διάθεσή του προθεσμία τριών μηνών για να ενημερώσει την Επιτροπή σχετικά με τα πορίσματα της έρευνας.

Ο κανονισμός καθορίζει τις διαδικασίες των διαφορετικών τύπων επιθεωρήσεων και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιθεωρητών της Επιτροπής.

Μη τήρηση των κανονιστικών διατάξεων

Σε περίπτωση μη τήρησης των κανονιστικών διατάξεων, τα κράτη μέλη κινούν διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες κατά των υπευθύνων φυσικών ή νομικών προσώπων. Οι κυρώσεις πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να στερούν τα πρόσωπα αυτά από τα οφέλη της παράβασης που διέπραξαν και να αποτρέπουν περαιτέρω παραβάσεις του ίδιου είδους.

Το Συμβούλιο μπορεί να καταρτίσει κατάλογο σοβαρών παραβάσεων, για τις οποίες ο κανονισμός προβλέπει πιθανές κυρώσεις.

Στον κανονισμό καθορίζεται η ευθύνη των κρατών μελών νηολόγησης, μεταφόρτωσης ή εκφόρτωσης σχετικά με τη δίωξη παράβασης και ορίζονται κυρώσεις για την περίπτωση που τα κράτη μέλη αυτά δεν λάβουν τα κατάλληλα μέτρα.

Συνεργασία

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Επιτροπή στο πλαίσιο του εν λόγω κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τον έλεγχο των σκαφών που ενδέχεται να έχουν διαπράξει παραβάσεις και όσον αφορά τα ειδικά προγράμματα ελέγχου και επιθεώρησης που υπάγονται στη δικαιοδοσία περισσότερων του ενός κρατών μελών.

Ο κανονισμός περιλαμβάνει διατάξεις που επιβάλλουν την τήρηση εμπιστευτικότητας ως προς τις πληροφορίες που διαβιβάζονται στο πλαίσιο του κανονισμού.

Στον κανονισμό επανειλημμένως ανατίθεται στη διαχειριστική επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας η αρμοδιότητα εκπόνησης ορισμένων διατάξεων με διεξοδικό τρόπο.

Παρακολούθηση

Το αργότερο στις 30 Απριλίου κάθε έτους, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή έκθεση σχετική με την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού. Με βάση τις εκθέσεις των κρατών μελών, η Επιτροπή δημοσιεύει εμπεριστατωμένη έκθεση και, ανά τριετία, υποβάλλει έκθεση αξιολόγησης στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ιστορικό

Κατά την αναθεώρηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής το 1992, διαφάνηκε σαφώς η αναγκαιότητα βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της πολιτικής στον συγκεκριμένο τομέα.

Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο επίπεδο των αρμόδιων εθνικών αρχών, όσον αφορά τις προτεραιότητες επιθεώρησης, τις διαδικασίες δίωξης και τις εφαρμοζόμενες κυρώσεις. Αυτή η άνιση εφαρμογή των περισσότερων μέτρων ελέγχου κλονίζει το αίσθημα εμπιστοσύνης του επαγγελματιών του τομέα και υπονομεύει τους στόχους της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ο έλεγχος διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο ως κίνητρο για την τήρηση των κανόνων.

Μετά τις μεταρρυθμίσεις του 2003, οι έλεγχοι και οι επιθεωρήσεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν γίνει πιο ομοιόμορφοι χάρη στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών. Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, θεσπίζονται οι βασικές διατάξεις που διέπουν τον έλεγχο, την επιθεώρηση και την εφαρμογή των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, ένα μέρος των οποίων περιλαμβάνονται ήδη στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93. Ο κανονισμός αυτός πρέπει να παραμείνει σε ισχύ μέχρις ότου θεσπισθούν όλοι οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής που είναι απαραίτητοι.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Πρόταση κανονισμού της 14ης Νοεμβρίου 2008 περί της θέσπισης κοινοτικού συστήματος ελέγχου για την εξασφάλιση της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής [COM(2008) 721 τελικό – Δεν έχει δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα]. Ο παρών κανονισμός προτείνει μία αναδιάρθρωση του ευρωπαϊκού συστήματος ελέγχου της αλιείας. Το νέο σύστημα προβλέπει επιθεωρήσεις σε όλο το μήκος της αλυσίδας παραγωγής καθώς και τη χρήση του δορυφορικού συστήματος παρακολούθησης σκαφών, των ηλεκτρονικών ημερολογίων πλοίου και της τηλεκτρονικής αναγγελίας των δεδομένων των αλιευμάτων. Θα διευρυνθούν οι εξουσίες των εθνικών επιθεωρητών αλιείας, και θα εναρμονιστούν οι αποτρεπτικές κυρώσεις. Ο νέος κανονισμός προβλέπει κυρώσεις (αναστολή ή μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής της ΕΕ, απαγόρευση της αλιείας, αφαίρεση ποσοστώσεων και άρνηση μεταφοράς των ποσοστώσεων αυτών) κατά των κρατών μελών που δε συμμορφώνονται με τους κανόνες της ΚαλΠ, καθώς και την εισαγωγή άδειας αλιείας με σύστημα μορίων ποινής για τις διαπιστωθείσες παραβάσεις. Ο παρών κανονισμός προτίθεται επίσης να βελτιώσει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για τη διαχείριση και αναφορά των δεδομένων που σχετίζονται με ελέγχους, μέσω εθνικών ιστοτόπων ασφάλειας, προβλέποντας τη δυνατότητα εξ αποστάσεως πρόσβασης για την Επιτροπή. Ο νέος κανονισμός θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που θεσπίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 του Συμβουλίου.

Διαδικασία διαβούλευσης (CNS/2008/0216)

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και (ΕΚ) αριθ. 1627/94 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3317/94 [Επίσημη Εφημερίδα L 286 της 29.10.2008]. Ο παρών κανονισμός στοχεύει στην απλούστευση και βελτίωση των διαδικασιών για τη διαχείριση των αδειών αλιείας. Συμβάλλει στην υλοποίηση των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής όσον αφορά την αειφόρο αλιεία και τον έλεγχο. Εισάγει κριτήρια επιλεξιμότητας και κυρώσεις κατά σκαφών που διεξάγουν παράνομες, λαθραίες και άναρχες αλιευτικές δραστηριότητες. Επιπλέον, βελτιώνει τις αναφορές για τα αλιεύματα και τις αλιευτικές προσπάθειες.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, τροποποίησης των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1936/2001 και (ΕΚ) αριθ. 601/2004 και κατάργησης των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1093/94 και (ΕΚ) αριθ. 1447/1999 [Επίσημη Εφημερίδα L 286 της 29.10.2008].

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) υιοθετεί μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) που εκτιμάται ότι αντιστοιχεί σε ετήσιο κύκλο εργασιών 10 δισεκατομμυρίων ευρώ παγκοσμίως. Ο παρών κανονισμός επιβάλλει πιστοποίηση των προϊόντων αλιείας που διατίθενται στην ευρωπαϊκή αγορά, σύνταξη μίας ευρωπαϊκής μαύρης λίστας σκαφών που διεξάγουν αλιεία ΠΛΑ, και αποτρεπτικές κυρώσεις κατά των σκαφών αυτών. Η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ υπέρ της βιώσιμης εκμετάλλευσης των θαλασσών. Οι κανόνες που ισχύουν για την αλιεία πρέπει να εφαρμόζονται περισσότερο στα ύδατα της ΕΕ και από τους υπηκόους της ΕΕ όταν αυτοί αλιεύουν εκτός των εν λόγω υδάτων.

Απόφαση 2007/166/ΕΚ της Επιτροπής της 9ης Ιανουαρίου 2007 για την έγκριση του καταλόγου κοινοτικών επιθεωρητών και μέσων επιθεώρησης δυνάμει του άρθρου 28 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Απόφαση 2004/465/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για κοινοτική χρηματοδοτική συμμετοχή στα προγράμματα ελέγχου της αλιείας των κρατών μελών [Επίσημη Εφημερίδα L 157 της 30.4.2004]. Η εν λόγω απόφαση ορίζει τους όρους με βάση τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση δύναται να χορηγήσει χρηματοδοτική συμμετοχή στα κράτη μέλη για τα οικεία προγράμματα ελέγχου της αλιείας. Τα προγράμματα αυτά εκπονήθηκαν από τα κράτη μέλη με στόχο την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την επιτήρηση στους τομείς που καλύπτονται από την κοινή αλιευτική πολιτική. Τα κράτη μέλη που επιθυμούν να λάβουν χρηματοδοτική συμμετοχή κοινοποιούν το οικείο πρόγραμμα ελέγχου στην Επιτροπή. Οι ετήσιες πιστώσεις εγκρίνονται από την αρχή του προϋπολογισμού εντός των ορίων των δημοσιονομικών προοπτικών. Ανέρχονται σε 70 εκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2004-2005 και το ποσοστό χρηματοδοτικής συμμετοχής δεν υπερβαίνει το 50 % των επιλέξιμων δαπανών.

Απόφαση 2001/431/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2001, σχετικά με τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας σε ορισμένες δαπάνες αναλαμβανόμενες από τα κράτη μέλη για την εφαρμογή καθεστώτων ελέγχου, επιθεώρησης και επιτήρησης στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής [Επίσημη Εφημερίδα L 154 της 9.6.2001]. Το 1990, η Κοινότητα θέσπισε καθεστώς στήριξης με σκοπό να βοηθήσει οικονομικά τα κράτη μέλη να αποκτήσουν δομές ελέγχου και, κυρίως, να προωθήσουν ορισμένες ιδιαιτέρως αποτελεσματικές μορφές ελέγχου, όπως τα συστήματα τηλεπαρακολούθησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα του μέτρου και οι ανάγκες των κρατών μελών στον εν λόγω τομέα, οι εν λόγω ρυθμίσεις τροποποιήθηκαν το 1995 και, πιο πρόσφατα, το 2001 με την εν λόγω απόφαση. Ο συνδυασμός της μείωσης της στήριξης ορισμένων τύπων δράσης και της αύξησης της στήριξης άλλων τομέων χρειάζεται αναπροσαρμογή του απαιτούμενου προϋπολογισμού, ο οποίος ήταν κατά μέσο όρο 41 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, στο πλαίσιο της προγενέστερης, ως προς την εν λόγω, απόφασης. Το ετήσιο ποσό που προβλέπεται για τα έτη 2001 έως 2003 είναι 35 εκατομμύρια ευρώ.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1627/94 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1994, για τη θέσπιση των γενικών διατάξεων για τις ειδικές άδειες αλιείας [Επίσημη Εφημερίδα L 171 της 6.7.1994].

Σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό, αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών η έκδοση και η διαχείριση των αδειών αλιείας για τα υπό σημαία τους σκάφη. Για την έκδοση και διαχείριση των αδειών αλιείας των σκαφών υπό σημαία τρίτης χώρας που αλιεύουν στην κοινοτική αλιευτική ζώνη, αρμόδια είναι η Επιτροπή.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 05.02.2009