Ρύπανση από τα πλοία και ποινικές κυρώσεις

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ:

Οδηγία 2005/35/ΕΚ σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις

ΣΥΝΟΨΗ

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΟΔΗΓΙΑ;

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Εξαιρέσεις

Νομικά πρόσωπα

Η οδηγία 2009/123/ΕΚ τροποποίησε την οδηγία 2005/35/ΕΚ προκειμένου να βελτιωθούν οι κανόνες σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και να διασφαλιστεί ότι οι υπεύθυνοι για τις απορρίψεις ρυπογόνων ουσιών υπόκεινται σε κατάλληλες κυρώσεις. Απαιτεί οι χώρες της ΕΕ να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με την ευθύνη των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου* όπως εταιρείες.

Εφαρμογή των κυρώσεων

Η οδηγία 2009/123/ΕΚ απαιτεί επίσης από τις εθνικές αρχές των χωρών της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι εφαρμόζονται αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές κυρώσεις, μεταξύ άλλων και για ήσσονος σημασίας περιπτώσεις. Πρέπει να συνεργάζονται όταν ένα πλοίο αποδεικνύεται ότι προβαίνει σε παράνομη απόρριψη στην περιοχή ευθύνης τους, προτού το πλοίο φτάσει στο λιμάνι άλλης χώρας της ΕΕ.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΟΔΗΓΙΑ;

Η οδηγία εφαρμόζεται από την 1η Οκτωβρίου 2005. Οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να την ενσωματώσουν στο εθνικό τους δίκαιο έως την 1η Απριλίου 2007.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Το ναυάγιο του Prestige τον Νοέμβριο του 2002 και του Erika τον Δεκέμβριο του 1999 υπογράμμισε την ανάγκη να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από τα πλοία. Ωστόσο, τα ατυχήματα δεν αποτελούν την κύρια πηγή ρύπανσης: το μεγαλύτερο μέρος της ρύπανσης από πλοία προκαλείται από εσκεμμένες απορρίψεις (εργασίες καθαρισμού των δεξαμενών και απόρριψη των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων).

Οι εν λόγω κανόνες ενσωματώνονται σε τμήματα νομοθεσίας της ΕΕ της Διεθνούς Σύμβασης του 1973 για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία και του πρωτοκόλλου της του 1978 (γνωστή ως Σύμβαση MARPOL). Αυτό καθιστά δυνατή την εναρμόνιση της εφαρμογής των κανόνων της παρούσας σύμβασης.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

* Αμέλεια: δράση που πραγματοποιείται εν γνώσει του ότι είναι πιθανό να προκληθεί βλάβη.

* Αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ): είναι εν γένει κατανοητό ότι προκύπτει όταν μια χώρα αναλαμβάνει δικαιοδοσία επί της εξερεύνησης και της εκμετάλλευσης των θαλάσσιων πόρων στα ανοικτά των ακτών της. Αυτό το τμήμα συνήθως θεωρείται ότι είναι μια ζώνη που εκτείνεται 200 μίλια από την ακτή.

* Νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου: όλες οι νομικές οντότητες, όπως εταιρείες, με την εξαίρεση των κρατών, των δημοσίων οργανισμών και των διεθνών οργανισμών δημοσίου δικαίου.

ΠΡΑΞΕΙΣ

Οδηγία 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις (ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 11–21)

Διαδοχικές τροποποιήσεις της οδηγίας 2005/35/ΕΕ έχουν ενσωματωθεί στο βασικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη έκδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1406/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τη σύσταση ευρωπαϊκού οργανισμού για την ασφάλεια στη θάλασσα (ΕΕ L 208 της 5.8.2002, σ. 1–9). Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Οδηγία 2000/59/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου – Δήλωση της Επιτροπής (ΕΕ L 332 της 28.12.2000, σ. 81–90). Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

τελευταία ενημέρωση 25.04.2016