Θεσπίζει ελάχιστους κοινούς κανόνες για τον ορισμό των αδικημάτων εμπορίας ανθρώπων και της τιμωρίας τους. Επίσης, προβλέπει μέτρα για την καλύτερη πρόληψη του εν λόγω φαινομένου και την ενίσχυση της προστασίας των θυμάτων.
Ορισμοί
Κυρώσεις: η οδηγία προβλέπει ως μέγιστη ποινή για αυτές τις παραβάσεις τουλάχιστον 5 έτη φυλάκισης, και τουλάχιστον 10 έτη φυλάκισης σε περίπτωση επιβαρυντικών περιστάσεων, εάν για παράδειγμα το αδίκημα τελέστηκε κατά ιδιαιτέρως ευάλωτων ατόμων (όπως παιδιών) ή τελέστηκε από εγκληματική οργάνωση.
Διώξεις: οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) μπορούν να ασκούν διώξεις σε υπηκόους τους για αδικήματα που τελέστηκαν σε άλλη χώρα της ΕΕ και να χρησιμοποιούν εργαλεία διερεύνησης όπως υποκλοπές συνομιλιών (για παράδειγμα, τηλεφωνικές συζητήσεις ή μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου).
Στήριξη των θυμάτων: τα θύματα λαμβάνουν συνδρομή πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις ποινικές διαδικασίες, προκειμένου να μπορέσουν να ασκήσουν τα δικαιώματα που τους απονέμονται βάσει του καθεστώτος των θυμάτων σε ποινική διαδικασία. Αυτή η συνδρομή μπορεί να περιλαμβάνει την υποδοχή σε καταφύγια ή την παροχή ιατρικής και ψυχολογικής βοήθειας και υπηρεσίες ενημέρωσης και διερμηνείας.
Τα παιδιά και οι έφηβοι (κάτω των 18 ετών) επωφελούνται από πρόσθετα μέτρα, όπως φυσική και ψυχολογική στήριξη, πρόσβαση στην εκπαίδευση και, κατά περίπτωση, δυνατότητα διορισμού κηδεμόνα ή εκπροσώπου. Πρέπει να δίνουν συνέντευξη αμέσως, σε ενδεδειγμένους χώρους και σε ειδικευμένους επαγγελματίες.
Τα θύματα έχουν το δικαίωμα αστυνομικής προστασίας και νομικής συνδρομής ώστε να είναι σε θέση να ζητήσουν αποζημίωση.
Πρόληψη: οι χώρες της ΕΕ πρέπει να λάβουν μέτρα για:
Έχει διοριστεί ένας Συντονιστής Δράσης κατά της Εμπορίας σε επίπεδο ΕΕ με σκοπό τη διασφάλιση μιας συνεπούς και συντονισμένης προσέγγισης για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.
Προκειμένου να βοηθήσει τις εθνικές αρχές να ελέγξουν την κατάχρηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, η Επιτροπή εξέδωσε ένα εγχειρίδιο σχετικά με τους εικονικούς γάμους μεταξύ πολιτών της ΕΕ και υπηκόων τρίτων χωρών. Ορισμένοι καταναγκαστικοί γάμοι, για παράδειγμα, μπορεί να εμπεριέχουν στοιχεία εμπορίας ανθρώπων.
Εφαρμόζεται από τις 15 Απριλίου 2011, και έπρεπε να γίνει νόμος στις χώρες της ΕΕ έως τις 6 Απριλίου 2013.
Η εμπορία ανθρώπων απαγορεύεται ρητά από τον Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ (άρθρο 5), και η ΕΕ έχει θεσπίσει ένα ολοκληρωμένο νομικό και πολιτικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου, ιδίως με την παρούσα οδηγία (2011/36/ΕΕ) και τη στρατηγική της ΕΕ για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων 2012-2016.
Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε τους δικτυακούς τόπους Μαζί κατά της Εμπορίας Ανθρώπων για ό,τι αφορά την πολιτική και τη νομοθεσία τη δημοσίευση της Eurostat του 2015 για αυτό το θέμα και τη δημοσίευση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2014.
Οδηγία 2011/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και για την προστασία των θυμάτων της, καθώς και για την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2002/629/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 101 της 15.4.2011, σ. 1-11)
τελευταία ενημέρωση 25.07.2018