Η κοινωνική πολιτική

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συνθήκη της Λισσαβόνας ενισχύει την κοινωνική διάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Αναγνωρίζει τις κοινωνικές αξίες της Ένωσης στις ιδρυτικές Συνθήκες και θέτει νέους κοινωνικούς στόχους.

Ωστόσο οι αρμοδιότητες της ΕΕ στον τομέα αυτόν δεν υπέστησαν μεγάλες αλλαγές. Η συνθήκη της Λισσαβόνας προβαίνει σε κάποιες καινοτομίες αλλά ο καθορισμός και η εφαρμογή των κοινωνικών πολιτικών παραμένουν κυρίως θέμα των κρατών μελών.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η πλήρης αναγνώριση των κοινωνικών στόχων στις ιδρυτικές Συνθήκες δεν έχει μόνο συμβολική αξία. Αφορά επίσης την καλύτερη ενσωμάτωση των κοινωνικών στόχων σε επίπεδο καθορισμού και εφαρμογής των ευρωπαϊκών πολιτικών εν γένει.

Εξάλλου η συνθήκη της Λισσαβόνας τροποποιεί τρία άρθρα των ιδρυτικών Συνθηκών προκειμένου να αποσαφηνίσει και να ενισχύσει τους κοινωνικούς στόχους της ΕΕ:

Εξάλλου η συνθήκη της Λισσαβόνας αναγνωρίζει τη νομική αξία του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Στο εξής ο Χάρτης αυτός διαθέτει δεσμευτική ισχύ και μπορεί να γίνει επίκλησή του στη δικαιοσύνη. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί πρόοδο για τον κοινωνικό τομέα επειδή ο Χάρτης διασφαλίζει κοινωνικά δικαιώματα για τα πρόσωπα που διαμένουν στην επικράτεια της ΕΕ:

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Η κοινωνική πολιτική ανήκει στις συντρέχουσες αρμοδιότητες που μοιράζονται η ΕΕ και τα κράτη μέλη. Ωστόσο οι κοινωνικές πολιτικές εφαρμόζονται πιο αποτελεσματικά σε επίπεδο κρατών μελών παρά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έτσι και σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, ο ρόλος της ΕΕ περιορίζεται στον τομέα αυτόν στη στήριξη και τη συμπλήρωση της δράσης των κρατών μελών.

Η συνθήκη της Λισσαβόνας διατηρεί αυτή τη μορφή κατανομής των αρμοδιοτήτων. Επιπλέον διατηρεί την έγκριση κειμένων σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία για τα περισσότερα μέτρα τής κοινωνικής πολιτικής.

Αντιθέτως για ορισμένα μέτρα η ψήφιση με ομοφωνία στο Συμβούλιο κατόπιν διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατηρείται και η συνθήκη της Λισσαβόνας υιοθετεί την ειδική μεταβατική ρήτρα, η οποία είχε εισαχθή στη συνθήκη της Νίκαιας (άρθρο 153 της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ). Προς υπενθύμιση η εν λόγω μεταβατική ρήτρα επιτρέπει στο Συμβούλιο να αποφασίζει ομόφωνα να εφαρμόσει τη συνήθη νομοθετική διαδικασία στους ακόλουθους τομείς:

Τέλος η συνθήκη της Λισσαβόνας προβαίνει σε δύο καινοτομίες:

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 14.04.2010