8.3.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 64/20

1.

Πρέπει ο όρος «διαμεσολαβητής» των άρθρων 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (1) να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι καλύπτει και τον φορέα παροχής προσβάσεως στο Διαδίκτυο, ο οποίος παρέχει στον χρήστη μόνον τη δυνατότητα προσβάσεως στο δίκτυο δια της χορηγήσεως μιας δυναμικής διευθύνσεως IP, στον ίδιο τον χρήστη πλην όμως δεν παρέχει καμία υπηρεσία (services), όπως είναι π.χ. το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, η μεταφορά αρχείων μέσω FTP ή η υπηρεσία ανταλλαγής αρχείων (File-Sharing) ούτε ασκεί κάποιου είδους νομικό ή πραγματικό έλεγχο επί της υπηρεσίας που χρησιμοποιεί ο χρήστης;

2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (2), υπό την επιφύλαξη των άρθρων 6 και 15 της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, να ερμηνεύεται (συσταλτικά) υπό την έννοια ότι απαγορεύει τη διάθεση προσωπικών δεδομένων κινήσεως σε τρίτους ιδιώτες προκειμένου να προβάλουν αστικές αξιώσεις για βεβαιωθείσες προσβολές των αποκλειστικών δικαιωμάτων του δημιουργού (δικαιώματα εκμεταλλεύσεως από τους ίδιους τους δημιουργούς και δικαιώματα παραχωρήσεως της εκμεταλλεύσεως τους σε τρίτους);