ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/852 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 17ης Μαΐου 2017

για τον υδράργυρο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1102/2008

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζητήθηκε η γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και στόχος

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τα μέτρα και προϋποθέσεις για τη χρήση, την αποθήκευση και το εμπόριο του υδραργύρου, των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου, και την παραγωγή, χρήση και εμπορία των προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου και τη διαχείριση των αποβλήτων υδραργύρου, με στόχο τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς εκπομπές και εκλύσεις υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου.

Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν απαιτήσεις αυστηρότερες εκείνων του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)   «υδράργυρος»: ο μεταλλικός υδράργυρος (Hg, CAS RN 7439-97-6)·

2)   «ένωση υδραργύρου»: οποιαδήποτε ουσία περιέχει άτομα υδραργύρου και ένα ή περισσότερα άτομα άλλων χημικών στοιχείων και μπορεί να διαχωριστεί σε διαφορετικά συστατικά στοιχεία μόνο με χημικές αντιδράσεις·

3)   «μείγμα»: μείγμα ή διάλυμα που αποτελείται από δύο ή περισσότερες ουσίες·

4)   «προϊόν με προσθήκη υδραργύρου»: το προϊόν ή το συστατικό προϊόντος το οποίο περιέχει υδράργυρο ή ένωση υδραργύρου που έχει σκοπίμως προστεθεί·

5)   «απόβλητα υδραργύρου»: μεταλλικός υδράργυρος που χαρακτηρίζεται ως απόβλητα όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 1) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

6)   «εξαγωγή»: οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

7)   «εισαγωγή»: η φυσική είσοδος υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου, μειγμάτων υδραργύρου και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης υπό τελωνειακό καθεστώς διαφορετικό από το καθεστώς εξωτερικής ενωσιακής διαμετακόμισης για την κυκλοφορία αγαθών μέσω του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης·

8)   «διάθεση»: η διάθεση όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 19) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

9)   «πρωτογενής εξόρυξη υδραργύρου»: η εξόρυξη στην οποία το κύριο υλικό που αναζητείται είναι ο υδράργυρος·

10)   «μετατροπή»: η χημική μετατροπή της φυσικής κατάστασης του υδραργύρου από την υγρή κατάσταση σε σουλφίδιο υδραργύρου ή συγκρίσιμη χημική ένωση που είναι το ίδιο ή περισσότερο σταθερή και το ίδιο ή λιγότερο υδατοδιαλυτή και δεν αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία σε σύγκριση με το σουλφίδιο υδραργύρου·

11)   «διάθεση στην αγορά»: η παροχή ή διάθεση σε τρίτους, είτε επί πληρωμή είτε δωρεάν. Η εισαγωγή θεωρείται διάθεση στην αγορά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 3

Περιορισμοί στις εξαγωγές

1.   Η εξαγωγή υδραργύρου απαγορεύεται.

2.   Οι εξαγωγές των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου του παραρτήματος I απαγορεύονται από τις ημερομηνίες που ορίζει το παράρτημα αυτό.

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, επιτρέπεται η εξαγωγή των ενώσεων υδραργύρου του παραρτήματος I για ερευνητικούς σκοπούς σε εργαστηριακή κλίμακα ή για εργαστηριακή ανάλυση.

4.   Η εξαγωγή, προς ανάκτηση υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου και μειγμάτων υδραργύρου που δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση της παραγράφου 2, απαγορεύεται.

Άρθρο 4

Περιορισμοί στις εισαγωγές

1.   Απαγορεύεται η εισαγωγή υδραργύρου και η εισαγωγή των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I, συμπεριλαμβανομένων αποβλήτων υδραργύρου από μεγάλες πηγές που αναφέρονται στο άρθρο 11 στοιχεία α) έως δ), για χρήσεις άλλες εκτός από τη διάθεση ως αποβλήτων. Η εισαγωγή για διάθεσή ως αποβλήτων επιτρέπεται μόνο αν η χώρα εξαγωγής δεν έχει πρόσβαση σε διαθέσιμα μέσα μετατροπής στην επικράτειά της.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 11 και κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, η εισαγωγή υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I για χρήση επιτρεπόμενη σε ένα κράτος μέλος επιτρέπεται εφόσον το κράτος μέλος εισαγωγής έχει χορηγήσει γραπτή άδεια εισαγωγής σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

Με την επιφύλαξη τυχόν εθνικών μέτρων που εγκρίνονται σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ, μια χρήση που επιτρέπεται δυνάμει της ενωσιακής νομοθεσίας θεωρείται επιτρεπόμενη χρήση σε κράτος μέλος για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

2.   Η εισαγωγή των μειγμάτων υδραργύρου που δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 1 και ενώσεων υδραργύρου, προς ανάκτηση υδραργύρου, απαγορεύεται.

3.   Η εισαγωγή υδράργυρου για χρήση στη βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού απαγορεύεται.

4.   Σε περίπτωση που επιτρέπεται η εισαγωγή αποβλήτων υδραργύρου σύμφωνα με το παρόν άρθρο, εξακολουθεί να ισχύει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 επιπλέον των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 5

Εξαγωγή, εισαγωγή και παραγωγή προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου

1.   Με την επιφύλαξη αυστηρότερων απαιτήσεων που προβλέπονται σε άλλες εφαρμοστέες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης, η εξαγωγή, η εισαγωγή και η παραγωγή στην Ένωση προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου, όπως ορίζεται στο παράρτημα II, απαγορεύεται από τις ημερομηνίες που ορίζει το εν λόγω παράρτημα.

2.   Η απαγόρευση της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου:

Άρθρο 6

Έντυπα για εισαγωγή και εξαγωγή

Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, αποφάσεις για να προσδιορίσει τα έντυπα που πρέπει να χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 7

Βιομηχανικές δραστηριότητες

1.   Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στις διαδικασίες παραγωγής του παραρτήματος III μέρος I απαγορεύεται από τις εκεί προβλεπόμενες ημερομηνίες..

2.   Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στις διαδικασίες παραγωγής που απαριθμούνται στο παράρτημα III μέρος II εγκρίνονται μόνο αν πληρούνται οι όροι του παραρτήματος αυτού.

3.   Η προσωρινή αποθήκευση του υδραργύρου και των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού γίνονται με σεβασμό στο περιβάλλον, σύμφωνα με τα όρια και τις προδιαγραφές της οδηγίας 2012/18/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) και της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Για να διασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή της απαίτησης του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, η Επιτροπή δύναται να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των τεχνικών απαιτήσεων για την περιβαλλοντικά ορθή προσωρινή αποθήκευση του υδραργύρου, των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου σύμφωνα με αποφάσεις που εγκρίθηκαν από τη διάσκεψη των μερών της σύμβασης δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 3 και του άρθρου 27 της σύμβασης, υπό την προϋπόθεση ότι η Ένωση έχει υποστηρίξει τη σχετική απόφαση με απόφαση του Συμβουλίου εγκριθείσα σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 9 ΣΛΕΕ. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 8

Νέα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου και νέες διαδικασίες παραγωγής

1.   Οι οικονομικοί φορείς δεν παράγουν ούτε διαθέτουν στην αγορά προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου που δεν παράγονταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 («νέα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου»), εκτός εάν αυτό επιτρέπεται βάσει απόφασης λαμβανομένης σύμφωνα με την παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου ή την οδηγία 2011/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15).

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε οποιοδήποτε από τα παρακάτω:

2.   Οι οικονομικοί φορείς δεν χρησιμοποιούν διαδικασίες παραγωγής που περιλαμβάνουν τη χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου και οι οποίες δεν ήταν διαδικασίες σε χρήση πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 («νέες διαδικασίες παραγωγής»), εκτός εάν αυτό τους επιτρέπεται βάσει απόφασης λαμβανομένης σύμφωνα με την παράγραφο 6.

Το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζεται στις διαδικασίες παραγωγής ή στα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου, εκτός εκείνων που εμπίπτουν στην απαγόρευση της παραγράφου 1.

3.   Όταν ένας οικονομικός φορέας σκοπεύει να αιτηθεί απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο 6 για να παράγει ή να διαθέσει στην αγορά ένα νέο προϊόν με προσθήκη υδραργύρου, ή για να χρησιμοποιήσει νέα διαδικασία παραγωγής, η οποία προσφέρει σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία και δεν ενέχει σημαντικούς κινδύνους ούτε για το περιβάλλον ούτε για την ανθρώπινη υγεία, και όταν δεν υπάρχουν τεχνικά εφαρμόσιμες εναλλακτικές λύσεις χωρίς προσθήκη υδραργύρου που να παρέχουν τέτοια οφέλη, ο εν λόγω οικονομικός φορέας το κοινοποιεί στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Η κοινοποίηση αυτή περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

4.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος αποστέλλει στην Επιτροπή την κοινοποίηση που λαμβάνει από τον οικονομικό φορέα, εάν θεωρεί, αφού αξιολογήσει τις πληροφορίες που δίδει η κοινοποίηση ότι πληρούνται τα κριτήρια του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 6.

Το οικείο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή όταν θεωρεί ότι δεν πληρούνται τα κριτήρια του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 6.

5.   Αν το κράτος μέλος αποστείλει την κοινοποίηση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή την καθιστά αμέσως διαθέσιμη στην επιτροπή του άρθρου 22 παράγραφος 1.

6.   Η Επιτροπή εξετάζει την κοινοποίηση που ελήφθη και εκτιμά αν έχει αποδειχθεί ότι το νέο προϊόν ή η νέα διαδικασία παραγωγής με προσθήκη υδραργύρου θα εξασφάλιζε σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία και δεν θα συνεπαγόταν σημαντικούς κινδύνους ούτε για το περιβάλλον ούτε για την ανθρώπινη υγεία και ότι δεν υπάρχουν τεχνικά εφικτές εναλλακτικές δυνατότητες χωρίς την προσθήκη υδραργύρου που να παρέχουν τέτοια οφέλη.

Τα κράτη μέλη ενημερώνονται από την Επιτροπή σχετικά με το πόρισμα της εκτίμησης.

Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, αποφάσεις για να προσδιορίσει αν επιτρέπεται το οικείο νέο προϊόν με προσθήκη υδραργύρου ή η νέα διαδικασία παραγωγής. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

7.   Έως τις 30 Ιουνίου 2018, η Επιτροπή δημοσιοποιεί στο διαδίκτυο κατάλογο με τις διαδικασίες παραγωγής με χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου που χρησιμοποιούνταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018, καθώς και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που παράγονταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 και τυχόν ισχύοντες περιορισμούς διάθεσης στην αγορά.

Άρθρο 9

Βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού

1.   Απαγορεύονται η βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού, στο πλαίσιο των οποίων χρησιμοποιούνται αμαλγάματα υδραργύρου για την εξόρυξη χρυσού από μεταλλεύματα.

2.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και με την επιφύλαξη του άρθρου 16, όταν υπάρχουν αποδείξεις ότι δεν παρατηρούνται απλώς μεμονωμένα κρούσματα μη συμμόρφωσης με την απαγόρευση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, η αρμόδια αρχή του οικείου κράτους μέλους καταρτίζει και υλοποιεί εθνικό σχέδιο δράσης σύμφωνα με το παράρτημα IV.

Άρθρο 10

Οδοντιατρικά αμαλγάματα

1.   Από την 1η Ιανουαρίου 2019 τα οδοντιατρικά αμαλγάματα χρησιμοποιούνται μόνο υπό μορφή κάψουλας με προκαθορισμένη δόση. Η χρήση υδραργύρου σε χύδην μορφή από τους οδοντιάτρους απαγορεύεται.

2.   Από την 1η Ιουλίου 2018 δεν χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα για την οδοντιατρική θεραπεία νεογιλών δοντιών, παιδιών κάτω των 15 ετών και εγκύων ή θηλαζουσών γυναικών, εκτός εάν ο οδοντίατρος το θεωρεί απολύτως απαραίτητο λόγω των ειδικών ιατρικών αναγκών του ασθενούς.

3.   Έως την 1η Ιουλίου 2019 κάθε κράτος μέλος καταρτίζει εθνικό σχέδιο σχετικά με τα μέτρα που προτίθεται να εφαρμόσει για τη σταδιακή κατάργηση των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων.

Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν στο διαδίκτυο τα εθνικά τους σχέδια και τα διαβιβάζουν στην Επιτροπή εντός μηνός από την έγκρισή τους.

4.   Από την 1η Ιανουαρίου 2019 οι διαχειριστές οδοντιατρικών εγκαταστάσεων στις οποίες χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα ή αφαιρούνται σφραγίσματα αμαλγάματος ή δόντια που περιέχουν τέτοια σφραγίσματα, διασφαλίζουν ότι οι εγκαταστάσεις τους διαθέτουν διαχωριστές αμαλγαμάτων για την κατακράτηση και συλλογή των σωματιδίων αμαλγάματος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιέχονται σε νερό που έχει χρησιμοποιηθεί.

Οι διαχειριστές αυτοί διασφαλίζουν ότι:

Οι διαχωριστές αμαλγαμάτων συντηρούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή για την εξασφάλιση του υψηλότερου δυνατού ποσοστού κατακράτησης.

5.   Οι κάψουλες και οι διαχωριστές αμαλγαμάτων που συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ή με άλλα εθνικά ή διεθνή πρότυπα που εξασφαλίζουν ισοδύναμο επίπεδο ποιότητας και κατακράτησης, θεωρείται ότι πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 4.

6.   Οι οδοντίατροι διασφαλίζουν ότι τα απόβλητα αμαλγαμάτων που παράγουν, συμπεριλαμβανομένων των υπολειμμάτων αμαλγαμάτων, των σωματιδίων, των σφραγισμάτων, και των δοντιών, ή τμημάτων αυτών, που έχουν μολυνθεί από οδοντιατρικό αμάλγαμα, τυγχάνουν χειρισμού και συλλογής από εξουσιοδοτημένη εγκατάσταση ή επιχείρηση διαχείρισης αποβλήτων.

Οι οδοντίατροι δεν ελευθερώνουν ποτέ, άμεσα ή έμμεσα, τέτοια απόβλητα αμαλγαμάτων στο περιβάλλον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 11

Απόβλητα

Με την επιφύλαξη του άρθρου 2 σημείο 5) του παρόντος κανονισμού, ο υδράργυρος και οι ενώσεις υδραργύρου, είτε σε καθαρή μορφή είτε σε μείγματα, που προέρχονται από μία των εξής μεγάλων πηγών, θεωρούνται απόβλητα κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και διατίθενται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου ή να θίγεται το περιβάλλον, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία:

Η διάθεση αυτή δεν οδηγεί σε οποιαδήποτε ανάκτηση υδραργύρου.

Άρθρο 12

Υποβολή έκθεσης σχετικά με μεγάλες πηγές

1.   Οικονομικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στους βιομηχανικούς κλάδους του άρθρου 11 στοιχεία α), β) και γ) αποστέλλουν κάθε έτος έως τις 31 Μαΐου, στις αρμόδιες αρχές των ενδιαφερόμενων κρατών μελών:

2.   Τα στοιχεία της παραγράφου 1 στοιχεία α) και β) εκφράζονται με τους κωδικούς που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16).

3.   Οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 παύουν να ισχύουν για οικονομικούς φορείς εγκαταστάσεων χλωρο-αλκαλίων μετά την παρέλευση ενός έτους από την ημερομηνία απόσυρσης όλων των κυψελών υδραργύρου τις οποίες εκμεταλλεύονται οι οικονομικοί φορείς σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2013/732/ΕΕ και όταν όλος ο υδράργυρος έχει παραδοθεί σε εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων.

Άρθρο 13

Αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, τα απόβλητα υδραργύρου μπορούν να αποθηκεύονται προσωρινά σε υγρή μορφή εφόσον τηρούνται οι ειδικές απαιτήσεις προσωρινής αποθήκευσης αποβλήτων υδραργύρου, όπως καθορίζονται στα παραρτήματα I, ΙΙ και ΙΙΙ της εν λόγω οδηγίας, και εφόσον η αποθήκευση λαμβάνει χώρα σε ειδικές επίγειες εγκαταστάσεις εξοπλισμένες για την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου.

Η παρέκκλιση που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο παύει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2023.

2.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού με την παράταση της περιόδου για την οποία επιτρέπεται η προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου έως τρία έτη.

3.   Πριν από τη μόνιμη διάθεση των αποβλήτων υδραργύρου πραγματοποιείται μετατροπή και, αν η διάθεση γίνει σε επίγειες εγκαταστάσεις, μετατροπή και στερεοποίηση αυτών.

Τα απόβλητα υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, διατίθενται μόνιμα μόνο στις ακόλουθες εγκαταστάσεις μόνιμης αποθήκευσης που έχουν άδεια για διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων:

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων μόνιμης αποθήκευσης διασφαλίζουν ότι τα απόβλητα υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση τοποθετούνται χωριστά από άλλα απόβλητα και σε παρτίδες διάθεσης σε σφραγισμένο θάλαμο αποθήκευσης. Οι εν λόγω φορείς διασφαλίζουν επίσης ότι τηρούνται οι απαιτήσεις της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών απαιτήσεων για την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου που θεσπίζονται στην τρίτη και στην πέμπτη περίπτωση του τμήματος 8 του παραρτήματος I και του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας, σχετικά με τις εγκαταστάσεις μόνιμης αποθήκευσης.

Άρθρο 14

Ιχνηλασιμότητα

1.   Οι φορείς εκμετάλλευσης που αναλαμβάνουν την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου τηρούν μητρώο, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου, μόλις τα απόβλητα υδραργύρου εξέλθουν του χώρου προσωρινής αποθήκευσης, εκδίδουν πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι τα απόβλητα υδραργύρου μεταφέρθηκαν σε εγκατάσταση που αναλαμβάνει εργασίες διάθεσης οι οποίες καλύπτονται από το παρόν άρθρο.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

2.   Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση αποβλήτων υδραργύρου τηρούν μητρώο, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση αποβλήτων υδραργύρου εκδίδουν, μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες μετατροπής και, κατά περίπτωση, στερεοποίησης ολόκληρου του φορτίου, πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ολόκληρο το φορτίο αποβλήτων υδραργύρου έχει υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ένα αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

3.   Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μόνιμη αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, εκδίδουν, με την ολοκλήρωση των εργασιών διάθεσης ολόκληρου του φορτίου, πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ολόκληρο το φορτίο αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση έχει τεθεί σε μόνιμη αποθήκευση σύμφωνα με την οδηγία 1999/31/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τον χώρο αποθήκευσης.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ένα αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, καθώς και στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

4.   Μέχρι τις 31 Ιανουαρίου κάθε έτους, οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 διαβιβάζουν το μητρώο του προηγούμενου ημερολογιακού έτους στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Οι αρμόδιες αρχές των οικείων κρατών μελών κοινοποιούν ετησίως κάθε διαβιβασθέν μητρώο στην Επιτροπή.

Άρθρο 15

Μολυσμένες περιοχές

1.   Η Επιτροπή οργανώνει ανταλλαγή πληροφοριών με τα κράτη μέλη σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση περιοχών μολυσμένων από υδράργυρο και ενώσεις υδραργύρου, καθώς και για την αντιμετώπιση των σημαντικών κινδύνων που μπορεί να ενέχει η εν λόγω μόλυνση για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

2.   Έως την 1η Ιανουαρίου 2021, η Επιτροπή δημοσιεύει στο διαδίκτυο τις πληροφορίες που συγκεντρώνονται δυνάμει της παραγράφου 1, συμπεριλαμβανομένου καταλόγου των περιοχών που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο και ενώσεις υδραργύρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΚΥΡΩΣΕΙΣ, ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Άρθρο 16

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες για τις κυρώσεις που εφαρμόζονται σε περίπτωση παραβιάσεων του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι εκτελούνται. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν τους εν λόγω κανόνες και τα μέτρα στην Επιτροπή, έως τις αντίστοιχες ημερομηνίες εφαρμογής των σχετικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, και την ενημερώνουν, αμέσως, για τυχόν επακόλουθες τροποποιήσεις που επηρεάζουν τους προαναφερθέντες κανόνες και τα μέτρα.

Άρθρο 17

Αρμόδιες αρχές

Τα κράτη μέλη ορίζουν τις αρμόδιες αρχές που φέρουν την ευθύνη για την εκπλήρωση υποχρεώσεων που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 18

Έκθεση

1.   Έως την 1η Ιανουαρίου 2020 και σε κατάλληλα χρονικά διαστήματα στη συνέχεια, τα κράτη μέλη καταρτίζουν, παρέχουν στην Επιτροπή και δημοσιεύουν στο διαδίκτυο έκθεση που περιέχει:

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην δημοσιοποιήσουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο για οποιονδήποτε λόγο αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17), με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 4 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας.

2.   Για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων κατά την παράγραφο 1, η Επιτροπή θέτει στη διάθεση των κρατών μελών εργαλείο ηλεκτρονικής υποβολής εκθέσεων.

Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις ώστε να θεσπίσει κατάλληλα ερωτηματολόγια για να προσδιορίσει το περιεχόμενο, τις πληροφορίες και τους βασικούς δείκτες επιδόσεων προκειμένου να πληρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 1, καθώς και τον μορφότυπο και τη συχνότητα της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Τα εν λόγω ερωτηματολόγια δεν συνιστούν απλή επανάληψη των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων των συμβαλλομένων μερών της σύμβασης. Οι εκτελεστικές πράξεις της παρούσας παραγράφου εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

3.   Τα κράτη μέλη, χωρίς καθυστέρηση, θέτουν στη διάθεση της Επιτροπής εκθέσεις που υπέβαλαν στη γραμματεία της σύμβασης.

Άρθρο 19

Επανεξέταση

1.   Έως τις 30 Ιουνίου 2020, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με το αποτέλεσμα της αξιολόγησής της όσον αφορά:

2.   Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή και την επανεξέταση του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων, υπό το φως της αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας που ανέλαβε να πραγματοποιήσει η διάσκεψη των μερών της σύμβασης και των εκθέσεων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 18 του παρόντος κανονισμού και του άρθρου 21 της σύμβασης.

3.   Η Επιτροπή υποβάλλει, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, νομοθετική πρόταση μαζί με τις εκθέσεις της που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

Άρθρο 20

Τροποποίηση των παραρτημάτων

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος κανονισμού για την τροποποίηση των παραρτημάτων I, ΙΙ, ΙΙΙ και IV αυτού προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις αποφάσεις που εκδόθηκαν από τη διάσκεψη των μερών της σύμβασης σύμφωνα με το άρθρο 27 της σύμβασης, υπό τον όρο ότι η Ένωση έχει υποστηρίξει τη σχετική απόφαση με απόφαση του Συμβουλίου που εγκρίθηκε σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 9 ΣΛΕΕ.

Άρθρο 21

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 ανατίθεται στην Επιτροπή για χρονικό διάστημα πέντε ετών από την 13η Ιουνίου 2017. Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 13 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 εξουσιοδότηση δύναται να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία, που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει την εγκυρότητα τυχόν κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Πριν από την έκδοση κατ' εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διαβουλεύεται με εμπειρογνώμονες που ορίζονται από κάθε κράτος μέλος, σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.   Μόλις εκδώσει κατ' εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Οι κατ' εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 και το άρθρο 20 τίθενται σε ισχύ μόνο εφόσον δεν διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να διατυπώσουν αντίρρηση. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 22

Διαδικασία επιτροπής

1.   Για την έκδοση εντύπων για τις εισαγωγές και εξαγωγές σύμφωνα με το άρθρο 6, τεχνικών απαιτήσεων για την περιβαλλοντικά ορθή προσωρινή αποθήκευση υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου ή μειγμάτων υδραργύρου σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3, απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6, και ερωτηματολογίων σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 23

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Οι παραπομπές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος V.

Άρθρο 24

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Εν τούτοις, το παράρτημα III μέρος I στοιχείο δ) εφαρμόζεται από τις 11 Δεκεμβρίου 2017.

(1)  ΕΕ C 303 της 19.8.2016, σ. 122.

(2)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Μαρτίου 2017 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 25ης Απριλίου 2017.

(3)  Απόφαση αριθ. 1386/2013/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 171).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλικού υδραργύρου και ορισμένων ενώσεων και μειγμάτων υδραργύρου και για την ασφαλή αποθήκευση του μεταλλικού υδραργύρου (ΕΕ L 304 της 14.11.2008, σ. 75).

(5)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).

(6)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006 για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1).

(7)  Εκτελεστική απόφαση 2013/732/ΕΕ της Επιτροπής, της 9ης Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό των συμπερασμάτων σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (ΒΔΤ) βάσει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί βιομηχανικών εκπομπών όσον αφορά την παραγωγή χλωρο-αλκαλίων (ΕΕ L 332 της 11.12.2013, σ. 34).

(8)  Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).

(9)  Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

(10)  Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17).

(11)  Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).

(12)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(13)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(14)  Οδηγία 2012/18/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες και για την τροποποίηση και στη συνέχεια την κατάργηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 197 της 24.7.2012, σ. 1).

(15)  Οδηγία 2011/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2011, για τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών σε ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό (ΕΕ L 174 της 1.7.2011, σ. 88).

(16)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2002 για τις στατιστικές των αποβλήτων (ΕΕ L 332 της 9.12.2002, σ. 1).

(17)  Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26).