Χρησιμοποιούμενος όρος

Ορισμός

Νέα μονάδα

Μονάδα που αδειοδοτείται για πρώτη φορά στον χώρο της εγκατάστασης μετά τη δημοσίευση των παρόντων συμπερασμάτων για τις ΒΔΤ ή πλήρης αντικατάσταση μονάδας μετά τη δημοσίευση των παρόντων συμπερασμάτων για τις ΒΔΤ.

Υφιστάμενη μονάδα

Μονάδα που δεν είναι νέα μονάδα.

Βιοχημικώς απαιτούμενο οξυγόνο (BOD5)

Ποσότητα οξυγόνου που απαιτείται για τη βιοχημική οξείδωση της οργανικής ύλης σε διοξείδιο του άνθρακα εντός 5 ημερών. Το BOD είναι ένας δείκτης για τη συγκέντρωση μάζας των βιοαποδομήσιμων οργανικών ενώσεων.

Χημικώς απαιτούμενο οξυγόνο (COD)

Ποσότητα οξυγόνου που απαιτείται για την ολική οξείδωση της οργανικής ύλης σε διοξείδιο του άνθρακα. Το COD είναι ένας δείκτης για τη συγκέντρωση μάζας των οργανικών ενώσεων.

Ολικός οργανικός άνθρακας (TOC)

Ο ολικός οργανικός άνθρακας, εκφρασμένος ως C, περιλαμβάνει όλες τις οργανικές ενώσεις.

Ολικά αιωρούμενα στερεά (TSS)

Συγκέντρωση μάζας του συνόλου των αιωρούμενων στερεών, μετρούμενη με διήθηση μέσω φίλτρων από ίνες υάλου και σταθμική μέθοδο.

Ολικό άζωτο (TN)

Το ολικό άζωτο, εκφρασμένο ως N, περιλαμβάνει ελεύθερη αμμωνία και αμμώνιο (NH4–N), νιτρώδη άλατα (NO2–N), νιτρικά άλατα (NO3–N) και οργανικές ενώσεις του αζώτου.

Ολικό ανόργανο άζωτο (Ninorg)

Το ολικό ανόργανο άζωτο, εκφρασμένο ως N, περιλαμβάνει ελεύθερη αμμωνία και αμμώνιο (NH4–N), νιτρώδη άλατα (NO2–N) και νιτρικά άλατα (NO3–N).

Ολικός φωσφόρος (TP)

Ο ολικός φωσφόρος, εκφρασμένος ως P, περιλαμβάνει όλες τις ανόργανες και οργανικές ενώσεις του φωσφόρου, διαλυμένες ή δεσμευμένες σε σωματίδια.

Προσροφούμενες αλογονούχες οργανικές ενώσεις (ΑΟΧ)

Οι προσροφούμενες αλογονούχες οργανικές ενώσεις (ΑΟΧ), εκφρασμένες ως Cl, περιλαμβάνουν προσροφούμενες οργανικές ενώσεις χλωρίου, βρωμίου και ιωδίου.

Χρώμιο (Cr)

Το χρώμιο, εκφρασμένο ως Cr, περιλαμβάνει όλες τις ανόργανες και οργανικές ενώσεις του χρωμίου, διαλυμένες ή δεσμευμένες σε σωματίδια.

Χαλκός (Cu)

Ο χαλκός, εκφρασμένος ως Cu, περιλαμβάνει όλες τις ανόργανες και οργανικές ενώσεις του χαλκού, διαλυμένες ή δεσμευμένες σε σωματίδια.

Νικέλιο (Ni)

Το νικέλιο, εκφρασμένο ως Ni, περιλαμβάνει όλες τις ανόργανες και οργανικές ενώσεις του νικελίου, διαλυμένες ή δεσμευμένες σε σωματίδια.

Ψευδάργυρος (Zn)

Ο ψευδάργυρος, εκφρασμένος ως Zn, περιλαμβάνει όλες τις ανόργανες και οργανικές ενώσεις του ψευδαργύρου, διαλυμένες ή δεσμευμένες σε σωματίδια.

VOC

Πτητικές οργανικές ενώσεις, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 45 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Διάχυτες εκπομπές VOC

Μη διοχετευόμενες εκπομπές VOC που μπορούν να προκύψουν από πηγές «επιφάνειας» (π.χ. δεξαμενές) ή πηγές «σημείου» (π.χ. φλάντζες σωλήνα).

Διαφεύγουσες εκπομπές VOC

Διάχυτες εκπομπές VOC από πηγές «σημείου».

Καύση σε πυρσό

Οξείδωση σε υψηλή θερμοκρασία για την καύση καύσιμων ενώσεων απαερίων προερχομένων από βιομηχανικές δραστηριότητες με ανοιχτή φλόγα. Η καύση σε πυρσό χρησιμοποιείται κυρίως για την καύση εύφλεκτων αερίων για λόγους ασφάλειας ή υπό έκτακτες συνθήκες λειτουργίας.

Ουσία/Παράμετρος

Πρότυπο(-α)

Ελάχιστη συχνότητα παρακολούθησης (1)  (2)

Ολικός οργανικός άνθρακας (TOC) (3)

EN 1484

Καθημερινά

Χημικώς απαιτούμενο οξυγόνο (COD) (3)

Δεν υπάρχει διαθέσιμο πρότυπο EN

Ολικά αιωρούμενα στερεά (TSS)

EN 872

Ολικό άζωτο (TN) (4)

EN 12260

Ολικό ανόργανο άζωτο (Ninorg) (4)

Υπάρχουν διάφορα πρότυπα EN

Ολικός φωσφόρος (TP)

Υπάρχουν διάφορα πρότυπα EN

Προσροφούμενες αλογονούχες οργανικές ενώσεις (ΑΟΧ)

EN ISO 9562

Ανά μήνα

Μέταλλα

Cr

Υπάρχουν διάφορα πρότυπα EN

Cu

Ni

Pb

Zn

Άλλα μέταλλα, κατά περίπτωση

Τοξικότητα (5)

Αυγά ψαριού (Danio rerio)

EN ISO 15088

Θα αποφασιστεί βάσει εκτίμησης επικινδυνότητας, κατόπιν αρχικού χαρακτηρισμού

Δάφνια (Daphnia magna Straus)

EN ISO 6341

Βακτήρια φωταύγειας (Vibrio fischeri)

EN ISO 11348–1, EN ISO 11348–2 ή EN ISO 11348–3

Λέμνα η ελαχίστη (Lemna minor)

EN ISO 20079

Φύκη

EN ISO 8692, EN ISO 10253 ή EN ISO 10710

Τεχνική

Περιγραφή

α)

Τεχνικές ενσωματωμένες στη διεργασία (6)

Τεχνικές για την πρόληψη ή τη μείωση της παραγωγής ρύπων των υδάτων.

β)

Ανάκτηση των ρύπων στην πηγή (6)

Τεχνικές για την ανάκτηση ρύπων πριν από την απόρριψή τους στο σύστημα συλλογής υγρών αποβλήτων.

γ)

Προεπεξεργασία υγρών αποβλήτων (6)  (7)

Τεχνικές για τη μείωση των ρύπων πριν από την τελική επεξεργασία των υγρών αποβλήτων. Η προεπεξεργασία μπορεί να διενεργηθεί στην πηγή ή σε συνδυασμένα ρεύματα.

δ)

Τελική επεξεργασία υγρών αποβλήτων (8)

Τελική επεξεργασία υγρών αποβλήτων, για παράδειγμα, με προκαταρκτική και πρωτοβάθμια επεξεργασία, βιολογική επεξεργασία, αφαίρεση αζώτου, αφαίρεση φωσφόρου και/ή τεχνικές τελικής αφαίρεσης στερεών πριν από την απόρριψη σε υδάτινη μάζα λήψης.

Τεχνική (9)

Μειωμένες εκπομπές τυπικών ρύπων

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Εξισορρόπηση

Όλοι οι ρύποι

Εφαρμόζεται γενικά.

β)

Εξουδετέρωση

Οξέα, αλκάλια

γ)

Φυσικός διαχωρισμός, π.χ. φίλτρα, κόσκινα, διαχωριστές κοκκοειδών υλικών, λιποδιαχωριστές ή δεξαμενές πρωτοβάθμιας επεξεργασίας

Αιωρούμενα στερεά, έλαια/λίπη

δ)

Διεργασία ενεργοποιημένης ιλύος

Βιοαποδομήσιμες οργανικές ενώσεις

Εφαρμόζεται γενικά.

ε)

Βιοαντιδραστήρας μεμβράνης

στ)

Νιτροποίηση/απονίτρωση

Ολικό άζωτο, αμμωνία

Η νιτροποίηση ενδέχεται να μην μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπτωση υψηλών χλωριούχων συγκεντρώσεων (δηλ. περίπου 10 g/l) και υπό την προϋπόθεση ότι η μείωση της χλωριούχου συγκέντρωσης πριν από τη νιτροποίηση δεν θα ήταν δικαιολογημένη από τα οφέλη για το περιβάλλον.

Δεν ισχύει όταν η τελική επεξεργασία δεν περιλαμβάνει βιολογική επεξεργασία.

ζ)

Χημική καταβύθιση

Φωσφόρος

Εφαρμόζεται γενικά.

η)

Συσσωμάτωση και κροκίδωση

Αιωρούμενα στερεά

Εφαρμόζεται γενικά.

θ)

Κατακάθιση

ι)

Διήθηση (π.χ. αμμοδιήθηση, μικροδιήθηση, υπερδιήθηση)

ια)

Επίπλευση

Παράμετρος

Επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τη ΒΔΤ

(ετήσιος μέσος όρος)

Προϋποθέσεις

Ολικός οργανικός άνθρακας (TOC) (10)  (11)

10–33 mg/l (12)  (13)  (14)  (15)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τους 3,3 τόνους/έτος.

Χημικώς απαιτούμενο οξυγόνο (COD) (10)  (11)

30–100 mg/l (12)  (13)  (14)  (15)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τους 10 τόνους/έτος.

Ολικά αιωρούμενα στερεά (TSS)

5,0–35 mg/l (16)  (17)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τους 3,5 τόνους/έτος.

Παράμετρος

Επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τη ΒΔΤ

(ετήσιος μέσος όρος)

Προϋποθέσεις

Ολικό άζωτο (TN) (18)

5,0–25 mg/l (19)  (20)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τους 2,5 τόνους/έτος.

Ολικό ανόργανο άζωτο (Ninorg) (18)

5,0–20 mg/l (19)  (20)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τους 2,0 τόνους/έτος.

Ολικός φωσφόρος (TP)

0,50–3,0 mg/l (21)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 300 kg/έτος.

Παράμετρος

Επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τη ΒΔΤ

(ετήσιος μέσος όρος)

Προϋποθέσεις

Προσροφούμενες αλογονούχες οργανικές ενώσεις (ΑΟΧ)

0,20–1,0 mg/l (22)  (23)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 100 kg/έτος.

Χρώμιο (εκφρασμένο ως Cr)

5,0–25 μg/l (24)  (25)  (26)  (27)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 2,5 kg/έτος.

Χαλκός (εκφρασμένος ως Cu)

5,0–50 μg/l (24)  (25)  (26)  (28)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 5,0 kg/έτος.

Νικέλιο (εκφρασμένο ως Ni)

5,0–50 μg/l (24)  (25)  (26)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 5,0 kg/έτος.

Ψευδάργυρος (εκφρασμένος ως Zn)

20–300 μg/l (24)  (25)  (26)  (29)

Το επίπεδο εκπομπών που συνδέεται με τη ΒΔΤ εφαρμόζεται εφόσον η εκπομπή υπερβαίνει τα 30 kg/έτος.

Τεχνική

Περιγραφή

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Προετοιμασία

Χημική προετοιμασία (δηλ. προσθήκη πηκτικών ουσιών και/ή κροκιδωτικών παραγόντων) ή θερμική προετοιμασία (δηλ. θέρμανση) για τη βελτίωση των συνθηκών κατά τη διάρκεια πάχυνσης/αφυδάτωσης ιλύος.

Δεν εφαρμόζεται σε ανόργανες ιλύες. Η ανάγκη για προετοιμασία εξαρτάται από τις ιδιότητες της ιλύος και τον εξοπλισμό πάχυνσης/αφυδάτωσης που χρησιμοποιείται.

β)

Πάχυνση/αφυδάτωση

Η πάχυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί με κατακάθιση, φυγοκέντρηση, επίπλευση, ζώνες βαρύτητας ή περιστρεφόμενα τύμπανα. Η αφυδάτωση μπορεί να πραγματοποιηθεί με ταινιοφιλτρόπρεσες ή φιλτρόπρεσες με πλάκες.

Εφαρμόζεται γενικά.

γ)

Σταθεροποίηση

Η σταθεροποίηση ιλύος περιλαμβάνει χημική επεξεργασία, θερμική επεξεργασία, αερόβια χώνευση ή αναερόβια χώνευση.

Δεν εφαρμόζεται σε ανόργανες ιλύες. Δεν εφαρμόζεται για τη βραχυπρόθεσμη επεξεργασία πριν από την τελική επεξεργασία.

δ)

Ξήρανση

Η ιλύς ξηραίνεται με άμεση ή έμμεση επαφή με πηγή θερμότητας.

Δεν ισχύει στις περιπτώσεις όπου η απορριπτόμενη θερμότητα δεν είναι διαθέσιμη ή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Τεχνική

Περιγραφή

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Σωστός σχεδιασμός μονάδας

Περιλαμβάνεται η παροχή συστήματος ανάκτησης αερίου με επαρκή χωρητικότητα και η χρήση ανακουφιστικών βαλβίδων υψηλής ακεραιότητας.

Εφαρμόζεται γενικά στις νέες μονάδες. Οι υφιστάμενες μονάδες μπορούν να επανεξοπλιστούν με συστήματα ανάκτησης αερίου.

β)

Διαχείριση μονάδας

Περιλαμβάνεται η εξισορρόπηση του συστήματος αερίου καύσιμου και η χρήση προηγμένου ελέγχου διεργασίας.

Εφαρμόζεται γενικά.

Τεχνική

Περιγραφή

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Ορθός σχεδιασμός διατάξεων καύσης σε πυρσό

Βελτιστοποίηση του ύψους, της πίεσης, της ενίσχυσης από ατμό, αέρα ή αέριο, του είδους των καυστήρων πυρσού (με περίβλημα ή προστασία) κ.λπ., ώστε να καταστεί εφικτή η άκαπνη και αξιόπιστη λειτουργία και να διασφαλιστεί η αποδοτική καύση των αερίων υπερπαραγωγής.

Μπορεί να εφαρμοστεί σε νέους πυρσούς. Σε υφιστάμενες μονάδες η δυνατότητα εφαρμογής ενδέχεται να περιορίζεται λόγω π.χ. της διαθεσιμότητας χρόνου συντήρησης κατά τη διάρκεια της συντήρησης της μονάδας.

β)

Παρακολούθηση και καταγραφή στο πλαίσιο της διαχείρισης πυρσών

Συνεχής παρακολούθηση του αερίου που αποστέλλεται προς καύση σε πυρσό, μετρήσεις ροής αερίου και εκτιμήσεις σχετικά με τις λοιπές παραμέτρους [π.χ. σύνθεση, περιεχόμενη θερμότητα, αναλογία της ενίσχυσης, ταχύτητα, ρυθμός ροής αερίου καθαρισμού, εκπομπές ρύπων (π.χ. NOX, CO, υδρογονάνθρακες, θόρυβος)]. Η καταγραφή των συμβάντων καύσης σε πυρσό συνήθως περιλαμβάνει την εκτιμώμενη/μετρούμενη σύνθεση καιόμενου στον πυρσό αερίου, την εκτιμώμενη/μετρούμενη ποσότητα καιόμενου στον πυρσό αερίου και τη διάρκεια της λειτουργίας. Η καταγραφή επιτρέπει τον ποσοτικό προσδιορισμό των εκπομπών και τη δυνητική πρόληψη μελλοντικών συμβάντων καύσης σε πυρσό.

Εφαρμόζεται γενικά.

Τεχνική

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Περιορισμός του αριθμού των δυνητικών πηγών εκπομπών

Η δυνατότητα εφαρμογής ενδέχεται να περιορίζεται για τις υφιστάμενες μονάδες λόγω απαιτήσεων λειτουργικότητας.

β)

Μεγιστοποίηση εγγενών στη διεργασία χαρακτηριστικών συγκράτησης

γ)

Επιλογή εξοπλισμού υψηλής ακεραιότητας (βλέπε περιγραφή στο τμήμα 6.2)

δ)

Διευκόλυνση των δραστηριοτήτων συντήρησης με εξασφάλιση της πρόσβασης σε εξοπλισμό με δυνητική διαρροή

ε)

Εξασφάλιση καλά προσδιορισμένων και ολοκληρωμένων διαδικασιών για την κατασκευή και συναρμολόγηση μονάδας/εξοπλισμού. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση της σχεδιασμένης τάσης παρεμβύσματος για άρθρωση με φλάντζα (βλέπε περιγραφή στο τμήμα 6.2)

Εφαρμόζεται γενικά.

στ)

Εξασφάλιση ισχυρών διαδικασιών θέσης σε λειτουργία και παράδοσης μονάδας/εξοπλισμού σε ευθυγράμμιση με τις απαιτήσεις σχεδιασμού

ζ)

Εξασφάλιση καλής συντήρησης και έγκαιρης αντικατάστασης εξοπλισμού

Εφαρμόζεται γενικά.

η)

Χρήση προγράμματος εντοπισμού και επισκευής διαρροών με βάση τον κίνδυνο (LDAR) (βλέπε περιγραφή στο τμήμα 6.2)

θ)

Καθόσον κρίνεται εύλογο, πρόληψη των διάχυτων εκπομπών VOC, συλλογή τους στην πηγή και επεξεργασία τους

Τεχνική

Περιγραφή

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Ελαχιστοποίηση των χρόνων παραμονής

Ελαχιστοποίηση του χρόνου παραμονής των υγρών αποβλήτων και της ιλύος στα συστήματα συλλογής και αποθήκευσης, ιδίως υπό αναερόβιες συνθήκες.

Η δυνατότητα εφαρμογής μπορεί να περιορίζεται στην περίπτωση των υφιστάμενων συστημάτων συλλογής και αποθήκευσης.

β)

Χημική επεξεργασία

Χρήση χημικών ουσιών για την καταστροφή ή τη μείωση του σχηματισμού οσμηρών ενώσεων (π.χ. οξείδωση ή καταβύθιση υδροθείου).

Εφαρμόζεται γενικά.

γ)

Βελτιστοποίηση αερόβιας επεξεργασίας

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:

Εφαρμόζεται γενικά.

δ)

Περίκλειση

Κάλυψη ή περίκλειση εγκαταστάσεων συλλογής και επεξεργασίας υγρών αποβλήτων και ιλύος, για τη συλλογή των οσμηρών απαερίων για περαιτέρω επεξεργασία.

Εφαρμόζεται γενικά.

ε)

Επεξεργασία στο τελικό στάδιο

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:

Η βιολογική επεξεργασία ισχύει μόνο για τις ενώσεις που είναι εύκολα διαλυτές στο νερό και επιδέχονται εύκολα βιολογική απομάκρυνση.

Τεχνική

Περιγραφή

Δυνατότητα εφαρμογής

α)

Κατάλληλη τοποθεσία του εξοπλισμού και των κτιρίων

Αύξηση της απόστασης μεταξύ της πηγής εκπομπής και του αποδέκτη και χρήση κτιρίων ως ηχοπετασμάτων.

Για τις υφιστάμενες μονάδες η μετεγκατάσταση του εξοπλισμού μπορεί να περιορίζεται από έλλειψη χώρου ή από υπερβολικό κόστος.

β)

Επιχειρησιακά μέτρα

Περιλαμβάνονται:

Εφαρμόζεται γενικά.

γ)

Εξοπλισμός χαμηλού θορύβου

Αυτό περιλαμβάνει χαμηλού θορύβου συμπιεστές, αντλίες και πυρσούς.

Εφαρμόζεται μόνο όταν ο εξοπλισμός είναι νέος ή αντικαθίσταται.

δ)

Εξοπλισμός ελέγχου θορύβου

Περιλαμβάνονται:

Η δυνατότητα εφαρμογής μπορεί να περιορίζεται λόγω απαιτήσεων χώρου (για τις υφιστάμενες μονάδες), καθώς και θεμάτων υγείας και ασφάλειας.

ε)

Μείωση του θορύβου

Παρεμβολή φραγμών μεταξύ πηγών εκπομπής και συλλεκτών (π.χ. τοίχοι προστασίας, αναχώματα και κτίρια).

Ισχύει μόνο για τις υφιστάμενες μονάδες, δεδομένου ότι ο σχεδιασμός νέων μονάδων θα πρέπει να καθιστά την τεχνική αυτή περιττή. Στην περίπτωση υφιστάμενων μονάδων η παρεμβολή φραγμών μπορεί να περιορίζεται από την έλλειψη χώρου.

Τεχνική

Περιγραφή

Διεργασία ενεργοποιημένης ιλύος

Η βιολογική οξείδωση των διαλυμένων οργανικών ουσιών με οξυγόνο, με χρήση του μεταβολισμού μικροοργανισμών. Παρουσία του διαλυμένου οξυγόνου (που εγχέεται ως αέρας ή καθαρό οξυγόνο), οι οργανικές ενώσεις ανοργανοποιούνται σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό ή μετατρέπονται σε άλλους μεταβολίτες και βιομάζα (δηλαδή ενεργοποιημένη ιλύς). Οι μικροοργανισμοί διατηρούνται σε μορφή αιωρήματος στα υγρά απόβλητα και το σύνολο του μείγματος αερίζεται μηχανικά. Το μείγμα της ενεργοποιημένης ιλύος αποστέλλεται σε εγκατάσταση διαχωρισμού από την οποία η ιλύς ανακυκλώνεται στη δεξαμενή αερισμού.

Νιτροποίηση/απονίτρωση

Μια διαδικασία δύο σταδίων, η οποία συνήθως ενσωματώνεται σε μονάδες βιολογικής επεξεργασίας υγρών αποβλήτων. Το πρώτο βήμα είναι η αερόβια νιτροποίηση όπου οι μικροοργανισμοί οξειδώνουν το αμμώνιο (NH4 +) στο ενδιάμεσο νιτρώδες άλας (NO2 –), το οποίο στη συνέχεια οξειδώνεται περαιτέρω σε νιτρικό άλας (NO3 –). Στο επόμενο βήμα ανοξικής απονίτρωσης οι μικροοργανισμοί μειώνουν χημικά το νιτρικό άλας σε αέριο αζώτου.

Χημική καταβύθιση

Η μετατροπή των διαλυμένων ρύπων σε αδιάλυτη ένωση με την προσθήκη χημικών αντιδραστηρίων καθίζησης. Τα στερεά αντιδραστήρια καταβύθισης που σχηματίζονται στη συνέχεια διαχωρίζονται με κατακάθιση, επίπλευση αέρα ή διήθηση. Εάν είναι απαραίτητο, η παρακολούθηση μπορεί να γίνει με μικροδιήθηση ή υπερδιήθηση. Πολυδύναμα ιόντα μετάλλων (π.χ. ασβέστιο, αλουμίνιο, σίδηρος) χρησιμοποιούνται για την καταβύθιση φωσφόρου.

Συσσωμάτωση και κροκίδωση

Η συσσωμάτωση και η κροκίδωση χρησιμοποιούνται για τον διαχωρισμό των αιωρούμενων στερεών από τα υγρά απόβλητα και διενεργούνται συχνά σε διαδοχικά στάδια. Η συσσωμάτωση εκτελείται με προσθήκη πηκτικών ουσιών με φορτία αντίθετα από εκείνα των αιωρούμενων στερεών. Η κροκίδωση εκτελείται με την προσθήκη πολυμερών, έτσι ώστε με τις συγκρούσεις σωματιδίων μικροκροκίδων να προκαλείται συνένωσή τους σε μεγαλύτερες κροκίδες.

Εξισορρόπηση

Εξισορρόπηση των ροών και των ρυπαντικών φορτίων στην είσοδο της τελικής επεξεργασίας υγρών αποβλήτων με χρήση κεντρικών δεξαμενών. Η εξισορρόπηση μπορεί να είναι αποκεντρωμένη ή να διεξάγεται χωρίς τη χρήση άλλων τεχνικών διαχείρισης.

Διήθηση

Ο διαχωρισμός των στερεών από τα υγρά απόβλητα με διήθησή τους μέσα από ένα πορώδες μέσο, π.χ. αμμοδιήθηση, μικροδιήθηση και υπερδιήθηση.

Επίπλευση

Ο διαχωρισμός στερεών ή υγρών σωματιδίων από τα υγρά απόβλητα με την προσκόλλησή τους σε λεπτές φυσαλίδες αερίου, συνήθως αέρα. Τα επιπλέοντα σωματίδια συσσωρεύονται στην επιφάνεια των υδάτων και συλλέγονται με ξαφριστήρια.

Βιοαντιδραστήρας μεμβράνης

Συνδυασμός επεξεργασίας ενεργοποιημένης ιλύος και διήθησης μεμβράνης. Χρησιμοποιούνται δύο παραλλαγές: α) ένας βρόχος εξωτερικής ανακυκλοφορίας μεταξύ της δεξαμενής ενεργοποιημένης ιλύος και του δομοστοιχείου μεμβράνης· και β) εμβάπτιση του δομοστοιχείου μεμβράνης στην αεριζόμενη δεξαμενή ενεργοποιημένης ιλύος, όπου οι εκροές διηθούνται μέσω μεμβράνης κοίλων ινών, με τη βιομάζα να παραμένει στη δεξαμενή (η παραλλαγή αυτή είναι λιγότερο ενεργοβόρος, με αποτέλεσμα μικρότερες μονάδες).

Εξουδετέρωση

Η ρύθμιση του pH των υγρών αποβλήτων σε ουδέτερο επίπεδο (περίπου 7) με την προσθήκη χημικών ουσιών. Για την αύξηση του pH γενικά χρησιμοποιείται υδροξείδιο του νατρίου (NaOH) ή υδροξείδιο του ασβεστίου [Ca(OH)2]· ενώ για τη μείωση του pH γενικά χρησιμοποιείται θειικό οξύ (H2SO4), υδροχλώριο (HCl) ή διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Η καταβύθιση ορισμένων ουσιών μπορεί να συμβεί κατά τη διαδικασία της εξουδετέρωσης.

Κατακάθιση

Ο διαχωρισμός αιωρούμενων σωματιδίων και αιωρούμενου υλικού με βαρυτική καθίζηση.

Τεχνική

Περιγραφή

Εξοπλισμός υψηλής ακεραιότητας

Ο εξοπλισμός υψηλής ακεραιότητας περιλαμβάνει:

Πρόγραμμα εντοπισμού και επισκευής διαρροών (LDAR)

Μια διαρθρωμένη προσέγγιση για τη μείωση των διαφευγουσών εκπομπών VOC με τον εντοπισμό και την επακόλουθη επισκευή ή αντικατάσταση των εξαρτημάτων που παρουσιάζουν διαρροή. Σήμερα για τον εντοπισμό διαρροών είναι διαθέσιμες η μέθοδος εισπνοών (που περιγράφεται από το πρότυπο EN 15446) και οι μέθοδοι οπτικής απεικόνισης αερίου.

Μέθοδος εισπνοών: Το πρώτο στάδιο είναι η ανίχνευση με τη χρησιμοποίηση φορητών αναλυτών VOC που μετρούν τη συγκέντρωση δίπλα στον εξοπλισμό (π.χ. με τη χρήση ιονισμού φλόγας ή φωτοϊονισμού). Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την τοποθέτηση του στοιχείου σε σάκους για την απευθείας μέτρηση στην πηγή των εκπομπών. Αυτό το δεύτερο στάδιο αντικαθίσταται ενίοτε από μαθηματικές καμπύλες συσχέτισης που προέρχονται από στατιστικά αποτελέσματα τα οποία λαμβάνονται από πολλές προηγούμενες μετρήσεις που έγιναν σε παρόμοια στοιχεία.

Μέθοδοι οπτικής απεικόνισης αερίων: Η οπτική απεικόνιση χρησιμοποιεί μικρές ελαφρές φορητές μηχανές λήψης που επιτρέπουν την οπτικοποίηση των διαρροών φυσικού αερίου σε πραγματικό χρόνο, έτσι ώστε να εμφανίζονται ως «αιθάλη» σε μια συσκευή βιντεοεγγραφής μαζί με την κανονική εικόνα του σχετικού στοιχείου για τον εύκολο και γρήγορο εντοπισμό σημαντικών διαρροών VOC. Ενεργά συστήματα παράγουν μια εικόνα με οπισθοσκεδασμένο υπέρυθρο φως λέιζερ που ανακλάται στο στοιχείο και στο περιβάλλον του. Τα παθητικά συστήματα βασίζονται στη φυσική υπέρυθρη ακτινοβολία του εξοπλισμού και του περιβάλλοντός του.

Θερμική οξείδωση

Η οξείδωση καύσιμων αερίων και οσμηρών ουσιών σε ρεύμα απαερίων με θέρμανση του μείγματος των ρύπων με αέρα ή οξυγόνο πάνω από το σημείο αυτανάφλεξής του σε θάλαμο καύσης και η διατήρησή του σε υψηλή θερμοκρασία για αρκετό χρονικό διάστημα έως ότου να ολοκληρωθεί η καύση του σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Η θερμική οξείδωση αναφέρεται επίσης ως «αποτέφρωση», «θερμική κατεργασία» ή «οξειδωτική καύση».

Χρήση της σχεδιασμένης τάσης παρεμβύσματος για άρθρωση με φλάντζα

Περιλαμβάνονται:

Παρακολούθηση διάχυτων εκπομπών VOC

Οι μέθοδοι εισπνοών και οπτικής απεικόνισης αερίων περιγράφονται στο πλαίσιο του προγράμματος εντοπισμού και επισκευής διαρροών.

Ο πλήρης έλεγχος και ο ποσοτικός προσδιορισμός των εκπομπών από την εγκατάσταση μπορούν να πραγματοποιηθούν με κατάλληλο συνδυασμό συμπληρωματικών μεθόδων, π.χ. ροή ηλιακής απόκρυψης (SOF) ή εκστρατείες διαφορικής απορρόφησης LIDAR (DIAL). Τα εν λόγω αποτελέσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για έγκαιρη αξιολόγηση της τάσης, επαλήθευση και επικαιροποίηση/επικύρωση του συνεχιζόμενου προγράμματος LDAR.

Ροή ηλιακής απόκρυψης (SOF): Η τεχνική βασίζεται στην καταγραφή και φασματομετρική ανάλυση μετασχηματισμού Fourier ευρυζωνικού υπέρυθρου ή υπεριώδους/ορατού φάσματος ηλιακού φωτός σε δεδομένη γεωγραφική διαδρομή, κάθετα προς τη διεύθυνση του ανέμου και διά μέσου πλουμίων VOC.

Διαφορική απορρόφηση LIDAR (DIAL): Πρόκειται για μια τεχνική που βασίζεται σε λέιζερ με χρήση της διαφορικής απορρόφησης LIDAR (light detection and ranging — φωτοεντοπισμού), η οποία είναι το οπτικό ανάλογο του ραδιοκυματικού RADAR. Η τεχνική βασίζεται στην οπισθοσκέδαση παλμών ακτίνας λέιζερ από ατμοσφαιρικά αερολύματα και στην ανάλυση των φασματικών ιδιοτήτων του επιστρεφόμενου φωτός που συλλέγεται με τηλεσκόπιο.