24.9.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 248/80

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 78 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), εφόσον ένα ή περισσότερα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν επείγουσα κατάσταση, λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών, το Συμβούλιο μπορεί να εκδίδει, μετά από πρόταση της Επιτροπής, προσωρινά μέτρα υπέρ του εν λόγω κράτους μέλους ή των εν λόγω κρατών μελών, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 80 της ΣΛΕΕ, οι πολιτικές της Ένωσης στον τομέα των συνοριακών ελέγχων, του ασύλου και της μετανάστευσης, καθώς και η εφαρμογή τους, διέπονται από τις αρχές της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, ενώ οι πράξεις της Ένωσης που θεσπίζονται στον τομέα αυτόν περιέχουν κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της εν λόγω αρχής.

(3)

Η πρόσφατη κατάσταση κρίσης στη Μεσόγειο έκανε τα θεσμικά όργανα της Ένωσης να αναγνωρίσουν αμέσως τις πρωτοφανείς μεταναστευτικές ροές σε αυτή την περιοχή και να απευθύνουν έκκληση για απτά μέτρα αλληλεγγύης υπέρ των κρατών μελών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Συγκεκριμένα, στην κοινή σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών και Εσωτερικών στις 20 Απριλίου 2015, η Επιτροπή παρουσίασε σχέδιο δέκα σημείων για άμεση δράση προς αντιμετώπιση της εν λόγω κρίσης, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η δέσμευση συνεκτίμησης επιλογών περί μηχανισμού επείγουσας μετεγκατάστασης.

(4)

Στη σύνοδο της 23ης Απριλίου 2015, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε, μεταξύ άλλων, να ενισχύσει την εσωτερική αλληλεγγύη και ευθύνη και δεσμεύτηκε ειδικότερα να αυξήσει την παροχή επείγουσας βοήθειας στα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής και να εξετάσει επιλογές για την οργάνωση της έκτακτης μετεγκατάστασης μεταξύ των κρατών μελών σε εθελοντική βάση, καθώς και να αναπτύξει ομάδες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (ΕΥΥΑ) στα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής για την κοινή επεξεργασία των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της καταχώρισης και της λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων.

(5)

Στο ψήφισμα της 28ης Απριλίου 2015, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επανέλαβε ότι η αντίδραση της Ένωσης στα πρόσφατα τραγικά συμβάντα στη Μεσόγειο πρέπει να στηρίζεται στην αλληλεγγύη και τη δίκαιη κατανομή ευθυνών και ότι πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειές της στο πεδίο αυτό προς τα κράτη μέλη που υποδέχονται τον υψηλότερο αριθμό προσφύγων και αιτούντων διεθνή προστασία, είτε σε απόλυτους είτε σε σχετικούς αριθμούς.

(6)

Πέραν από τα μέτρα στον τομέα του ασύλου, τα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για θέσπιση μέτρων αντιμετώπισης των μικτών μεταναστευτικών ροών στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να διασφαλίζουν τα δικαιώματα όσων χρήζουν διεθνούς προστασίας και να αποτρέπουν την παράνομη μετανάστευση.

(7)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά τη σύνοδό του στις 25 και 26 Ιουνίου 2015, αποφάσισε μεταξύ άλλων ότι θα πρέπει να προχωρήσουν παράλληλα τρεις κύριες διαστάσεις: μετεγκατάσταση/επανεγκατάσταση, επιστροφή/επανεισδοχή/ένταξη και συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε ειδικότερα, υπό το πρίσμα της επικρατούσας επείγουσας κατάστασης και της δέσμευσης για ενίσχυση της αλληλεγγύης και της ευθύνης, την προσωρινή και κατ' εξαίρεση μετεγκατάσταση από την Ιταλία και την Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη, εντός διετίας, 40 000 προσώπων τα οποία έχουν σαφώς ανάγκη διεθνούς προστασίας, με τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών.

(8)

Οι ιδιαίτερες συνθήκες στα κράτη μέλη είναι αποτέλεσμα, ιδίως, των μεταναστευτικών ροών σε άλλες γεωγραφικές περιοχές, όπως η μεταναστευτική οδός των δυτικών Βαλκανίων.

(9)

Αρκετά κράτη μέλη βρέθηκαν αντιμέτωπα με σημαντική αύξηση του συνολικού αριθμού μεταναστών, μεταξύ άλλων και των αιτούντων διεθνή προστασία, που έφθασαν στην επικράτειά τους το 2014, ενώ ορισμένα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση το 2015. Δόθηκε σε αρκετά κράτη μέλη έκτακτη χρηματοδοτική ενίσχυση από την Επιτροπή και επιχειρησιακή υποστήριξη από την ΕΥΥΑ, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτή την αύξηση.

(10)

Μεταξύ των κρατών μελών που βίωσαν καταστάσεις ιδιαίτερης πίεσης και υπό το φως των πρόσφατων τραγικών γεγονότων στη Μεσόγειο, ιδίως η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν αντιμετωπίσει μια άνευ προηγουμένου εισροή μεταναστών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και αιτούντες που χρήζουν σαφώς διεθνούς προστασίας, οι οποίοι φθάνουν στην επικράτειά τους ασκώντας τεράστια πίεση στα συστήματα μετανάστευσης και ασύλου τους.

(11)

Στις 20 Ιουλίου 2015, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων συνθηκών στα κράτη μέλη, εγκρίθηκε με συναίνεση ψήφισμα των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου, σχετικά με τη μετεγκατάσταση από την Ελλάδα και την Ιταλία 40 000 ατόμων που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας. Εντός περιόδου δύο ετών, 24 000 άτομα θα μετεγκατασταθούν από την Ιταλία και 16 000 άτομα θα μετεγκατασταθούν από την Ελλάδα. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2015, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2015/1523 (2) για τη θέσπιση προσωρινού και έκτακτου μηχανισμού μετεγκατάστασης από την Ιταλία και την Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη ατόμων που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας.

(12)

Κατά τους τελευταίους μήνες, η μεταναστευτική πίεση στα νότια εξωτερικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα έχει εκ νέου αυξηθεί απότομα, ενώ η μετατόπιση των μεταναστευτικών ροών συνεχίστηκε από την κεντρική προς την ανατολική Μεσόγειο και προς την οδό των δυτικών Βαλκανίων, ως αποτέλεσμα του αυξανόμενου αριθμού μεταναστών που φθάνουν στην Ελλάδα και από την Ελλάδα. Δεδομένης της κατάστασης, πρέπει να διασφαλισθούν περαιτέρω προσωρινά μέτρα για την άμβλυνση της πίεσης που ασκείται στον τομέα του ασύλου από την Ιταλία και την Ελλάδα.

(13)

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex), οι οδοί της κεντρικής και της ανατολικής Μεσογείου αποτέλεσαν τις κύριες περιοχές παράτυπης διέλευσης των συνόρων της ΕΕ κατά τους πρώτους οκτώ μήνες του 2015. Από τις αρχές του 2015 αφίχθηκαν στην Ιταλία με παράτυπο τρόπο περίπου 116 000 μετανάστες (συμπεριλαμβανομένων περίπου 10 000 παράτυπων μεταναστών, που έχουν καταχωριστεί από τις τοπικές αρχές, αλλά δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί με στοιχεία του Frontex). Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2015 εντοπίστηκαν από τον Frontex 34 691 περιπτώσεις παράτυπης διέλευσης συνόρων, ενώ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο 42 356, ήτοι αύξηση κατά 20 %. Σημαντική αύξηση καταγράφηκε επίσης στην Ελλάδα το 2015, με περισσότερους από 211 000 παράτυπους μετανάστες να φθάνουν στη χώρα (συμπεριλαμβανομένων περίπου 28 000 παράτυπων μεταναστών που έχουν καταχωριστεί από τις τοπικές αρχές, αλλά δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί με στοιχεία του Frontex). Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2015 εντοπίστηκαν από τον Frontex 53 624 περιπτώσεις παράτυπης διέλευσης συνόρων, ενώ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο 137 000, ήτοι αύξηση κατά 250 %. Σημαντικό ποσοστό του συνολικού αριθμού των παράτυπων μεταναστών που εντοπίζονται σε αυτές τις δύο περιοχές είναι μετανάστες εθνικοτήτων που, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, έχουν υψηλά ποσοστά αναγνώρισης σε ενωσιακό επίπεδο.

(14)

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat και της ΕΥΥΑ, 39 183 άτομα υπέβαλαν αίτηση διεθνούς προστασίας στην Ιταλία από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2015, έναντι 30 755 ατόμων κατά την ίδια περίοδο του 2014 (ήτοι αύξηση κατά 27 %). Παρόμοια ήταν η αύξηση του αριθμού των αιτήσεων στην Ελλάδα, με 7 475 αιτούντες (ήτοι αύξηση κατά 30 %).

(15)

Πολλές είναι οι δράσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι στιγμής προς στήριξη της Ιταλίας και της Ελλάδας στο πλαίσιο της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου, μεταξύ άλλων με την παροχή σε αυτές ουσιαστικής επείγουσας βοήθειας και επιχειρησιακής υποστήριξης από την ΕΥΥΑ. Η Ιταλία και η Ελλάδα αποτέλεσαν τον δεύτερο και τον τρίτο μεγαλύτερο δικαιούχο χρηματοδοτήσεων που εκταμιεύθηκαν κατά την περίοδο 2007-2013 στο πλαίσιο του γενικού προγράμματος «Αλληλεγγύη και Διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών» (SOLID), ενώ επίσης έλαβαν ουσιαστική έκτακτη χρηματοδότηση. Η Ιταλία και η Ελλάδα θα εξακολουθήσουν ενδεχομένως να αποτελούν τους κυριότερους δικαιούχους του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ) κατά την περίοδο 2014-2020.

(16)

Λόγω της συνεχιζόμενης αστάθειας και των συγκρούσεων στην άμεση γειτονία της Ιταλίας και της Ελλάδας, καθώς και του αντίκτυπου των μεταναστευτικών ροών σε άλλα κράτη μέλη, προβλέπεται ότι θα εξακολουθήσει να ασκείται σημαντική και αυξανόμενη πίεση στα αντίστοιχα συστήματα μετανάστευσης και ασύλου, ενώ μεγάλος αριθμός των μεταναστών θα χρήζουν ενδεχομένως διεθνούς προστασίας. Αυτό καταδεικνύει την επιτακτική ανάγκη να επιδειχθεί αλληλεγγύη έναντι της Ιταλίας και της Ελλάδας και να συμπληρωθούν οι δράσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι στιγμής για τη στήριξή τους με προσωρινά μέτρα στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης.

(17)

Στις 22 Σεπτεμβρίου 2015, το Συμβούλιο σημείωσε την προθυμία και την ετοιμότητα των κρατών μελών να συμμετέχουν, σύμφωνα με τις αρχές της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, οι οποίες διέπουν την ενωσιακή πολιτική περί ασύλου και μετανάστευσης, στη μετεγκατάσταση 120 000 προσώπων που έχουν σαφή ανάγκη για διεθνή προστασία. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο αποφάσισε να εκδώσει την παρούσα απόφαση.

(18)

Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι στην απόφαση (ΕΕ) 2015/1523 ορίζεται η υποχρέωση της Ιταλίας και της Ελλάδας να διαμορφώσουν διαρθρωτικές λύσεις για την αντιμετώπιση εξαιρετικών πιέσεων στα αντίστοιχα συστήματα ασύλου και μετανάστευσης, με τη θέσπιση άρτιου και στρατηγικού πλαισίου για την αντιμετώπιση της κατάστασης κρίσης και την εντατικοποίηση της εν εξελίξει διαδικασίας μεταρρύθμισης σε αυτούς τους τομείς. Οι χάρτες πορείας τους οποίους έχουν υποβάλει η Ιταλία και η Ελλάδα για τον σκοπό αυτόν πρέπει να επικαιροποιηθούν ώστε να λαμβάνεται υπόψη η παρούσα απόφαση.

(19)

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε επί σειράς αλληλένδετων μέτρων, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να αναστείλει, κατά περίπτωση και αφού δώσει στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος τη δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις του, την εφαρμογή της παρούσας απόφασης για περιορισμένο χρονικό διάστημα, όταν η Ιταλία και η Ελλάδα δεν τηρούν, εν προκειμένω, τις δεσμεύσεις τους.

(20)

Από τις 26 Σεπτεμβρίου 201654 000 αιτούντες θα πρέπει να μετεγκατασταθούν κατ' αναλογία από την Ιταλία και την Ελλάδα προς άλλα κράτη μέλη. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθούν διαρκώς την κατάσταση όσον αφορά τη μαζική εισροή υπηκόων τρίτων χωρών στα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει, κατά το δέον, προτάσεις για την τροποποίηση της παρούσας απόφασης, ώστε να αντιμετωπίζεται η εξέλιξη της κατάστασης που επικρατεί επιτόπου και ο αντίκτυπός της στο μηχανισμό μετεγκατάστασης, καθώς επίσης και η εξέλιξη της πίεσης στα κράτη μέλη, ιδίως στα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής. Κατά την υποβολή αυτή, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απόψεις του πιθανού δικαιούχου κράτους μέλους.

Σε περίπτωση που η παρούσα απόφαση τροποποιηθεί υπέρ άλλου κράτους μέλους, το συγκεκριμένο κράτος μέλος, θα πρέπει να υποβάλει στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σχετικής τροποποιητικής απόφασης του Συμβουλίου, χάρτη πορείας, που θα πρέπει να περιλαμβάνει κατάλληλα μέτρα στους τομείς του ασύλου, της πρώτης υποδοχής και του επαναπατρισμού, ενισχύοντας τις ικανότητες, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του συστήματός του στους τομείς αυτούς, καθώς και μέτρα για να εξασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή της παρούσας απόφασης, με σκοπό να του δοθεί η δυνατότητα να αντεπεξέλθει καλύτερα, μετά την παρέλευση ισχύος της παρούσας απόφασης, σε μια πιθανή αυξημένη εισροή μεταναστών στο έδαφός του.

(21)

Εάν άλλο κράτος μέλος αντιμετωπίσει παρόμοια επείγουσα κατάσταση λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών, το Συμβούλιο μπορεί να εκδώσει, μετά από πρόταση της Επιτροπής και μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προσωρινά μέτρα υπέρ του εν λόγω κράτους μέλους, βάσει του άρθρου 78 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ. Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, την αναστολή των υποχρεώσεων του εν λόγω κράτους μέλους που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση.

(22)

Σύμφωνα με το άρθρο 78 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, τα μέτρα που προβλέπονται υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας πρέπει να έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Το διάστημα των είκοσι τεσσάρων μηνών κρίνεται εύλογο προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο όσον αφορά τη στήριξη της Ιταλίας και της Ελλάδας στην αντιμετώπιση των υψηλών μεταναστευτικών ροών στην επικράτειά τους.

(23)

Τα μέτρα για μετεγκατάσταση από την Ιταλία και από την Ελλάδα, που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση, συνεπάγονται την προσωρινή παρέκκλιση από τον κανόνα που ορίζεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), κατά τον οποίον η Ιταλία και η Ελλάδα θα ήταν διαφορετικά υπεύθυνες για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας βάσει των κριτηρίων του κεφαλαίου ΙΙΙ του εν λόγω κανονισμού, καθώς και προσωρινή παρέκκλιση από τις διαδικαστικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των χρονικών ορίων, που καθορίζονται στα άρθρα 21, 22 και 29 του εν λόγω κανονισμού. Οι λοιπές διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013, περιλαμβανομένων των εκτελεστικών κανόνων του κανονισμού της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1560/2003 (4) και του εκτελεστικού κανονισμού της Επιτροπής (ΕΕ) αριθ. 118/2014 (5) εξακολουθούν να ισχύουν, περιλαμβανομένων των κανόνων που προβλέπονται σε αυτούς και αφορούν, αφενός, την υποχρέωση των κρατών μελών μεταφοράς να αναλαμβάνουν τα έξοδα μεταφοράς του αιτούντος στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης και, αφετέρου, τη συνεργασία σχετικά με τις μεταφορές μεταξύ κρατών μελών, καθώς και τη διαβίβαση πληροφοριών μέσω του ηλεκτρονικού δικτύου επικοινωνίας DubliNet. Η απόφαση συνεπάγεται επίσης παρέκκλιση από τη συγκατάθεση του αιτούντος διεθνή προστασία όπως ορίζεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 516/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(24)

Τα μέτρα μετεγκατάστασης δεν απαλλάσσουν τα κράτη μέλη από την πλήρη εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013, περιλαμβανομένων των διατάξεων για την επανένωση των οικογενειών, την ειδική προστασία ασυνόδευτων ανηλίκων και τη διακριτική ρήτρα για ανθρωπιστικούς λόγους.

(25)

Έπρεπε να γίνει η επιλογή ποια θα είναι τα εφαρμοστέα κριτήρια κατά την έκδοση της απόφασης για το ποιοι και πόσοι αιτούντες θα μετεγκατασταθούν από την Ιταλία και από την Ελλάδα, με την επιφύλαξη των αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο για τις αιτήσεις ασύλου. Προβλέπεται ένα σαφές και πρακτικά εφαρμόσιμο σύστημα, με βάση το κατώτατο όριο του μέσου ποσοστού των αποφάσεων για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας στις πρωτοβάθμιες διαδικασίες στο επίπεδο της Ένωσης, όπως ορίζονται από την Eurostat, επί του συνολικού αριθμού των αποφάσεων επί των αιτήσεων διεθνούς προστασίας που εκδίδονται στο επίπεδο της Ένωσης στις πρωτοβάθμιες διαδικασίες, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία. Αφενός, το εν λόγω κατώτατο όριο πρέπει να εξασφαλίζει, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, ότι όλοι οι αιτούντες που χρήζουν σαφώς διεθνούς προστασίας θα είναι σε θέση να απολαμβάνουν πλήρως και ταχέως τα δικαιώματα προστασίας τους στο κράτος μέλος της μετεγκατάστασης. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να αποτρέπει, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τους αιτούντες που ενδέχεται να λάβουν αρνητική απόφαση στο θέμα της αίτησής τους, να μετεγκαθίστανται σε κάποιο άλλο κράτος μέλος, με αποτέλεσμα, επομένως, την αδικαιολόγητη παράταση της παραμονής τους στην Ένωση. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα και ενημερωμένα τριμηνιαία στοιχεία της Eurostat για τις πρωτοβάθμιες αποφάσεις, στην παρούσα απόφαση θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατώτατο όριο 75 %.

(26)

Τα προσωρινά μέτρα έχουν ως στόχο να απαλλάξουν την Ιταλία και την Ελλάδα από σημαντικές πιέσεις στον τομέα του ασύλου, ιδίως με τη μετεγκατάσταση σημαντικού αριθμού αιτούντων που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας, οι οποίοι θα φθάσουν στο έδαφος της Ιταλίας και της Ελλάδας μετά από την ημερομηνία κατά την οποία έχει αρχίσει να εφαρμόζεται η παρούσα απόφαση. Με βάση τον συνολικό αριθμό των υπηκόων τρίτων χωρών που έχουν εισέλθει παράτυπα στην Ιταλία και την Ελλάδα το 2015 και τον αριθμό των προσώπων που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας, συνολικά 120 000 αιτούντες που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας θα πρέπει να μετεγκατασταθούν από την Ιταλία και την Ελλάδα. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε περίπου 43 % του συνολικού αριθμού υπηκόων τρίτων χωρών με σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας, οι οποίοι έχουν εισέλθει παράτυπα στην Ιταλία και την Ελλάδα, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2015. Το μέτρο μετεγκατάστασης που προβλέπεται στην παρούσα απόφαση συνιστά δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας αφενός, και των υπόλοιπων κρατών μελών, αφετέρου, δεδομένων των συνολικών διαθέσιμων στοιχείων για το 2015 σχετικά με την παράτυπη διέλευση των συνόρων. Λόγω των παραπάνω αριθμών, 13 % των αιτουμένων αυτών θα πρέπει να μετεγκατασταθούν από την Ιταλία, 42 % από την Ελλάδα και 45 % θα πρέπει να μετεγκατασταθούν όπως προβλέπεται στην παρούσα απόφαση.

(27)

Εντός τριών μηνών από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης, ένα κράτος μέλος μπορεί να κοινοποιήσει στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο, σε έκτακτες περιστάσεις και για δεόντως αιτιολογημένους λόγους που συνάδουν με τις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης, όπως κατοχυρώνονται στο άρθρο 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι αδυνατεί να συμμετάσχει στη διαδικασία μετεγκατάστασης ποσοστού έως και 30 % των αιτούντων που του έχουν κατανεμηθεί σύμφωνα με την παρούσα απόφαση. Στις έκτακτες αυτές περιστάσεις συγκαταλέγεται, ειδικότερα, η κατάσταση κατά την οποία σημειώνεται ξαφνική και μαζική είσοδος υπηκόων τρίτων χωρών σε διαστάσεις που προκαλούν εξαιρετικά μεγάλη πίεση ακόμη και σε δεόντως καταρτισμένα συστήματα ασύλου τα οποία λειτουργούν κατά τα υπόλοιπα σύμφωνα με το ενωσιακό κεκτημένο για το άσυλο ή που παρουσιάζουν κίνδυνο αιφνίδιας και μαζικής εισροής υπηκόων τρίτων χωρών τόσο υψηλής πιθανότητας που δικαιολογεί την ανάληψη άμεσης δράσης. Μετά από αξιολόγηση, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει προτάσεις στο Συμβούλιο για την έκδοση εκτελεστικής απόφασης σχετικά με την προσωρινή αναστολή της μετεγκατάστασης ποσοστού έως και 30 % των αιτούντων που έχουν κατανεμηθεί στο οικείο κράτος μέλος. Η Επιτροπή μπορεί να προτείνει, όπου δικαιολογείται, την παράταση της προθεσμίας για τη μετεγκατάσταση των αιτούντων της υπόλοιπης κατανομής έως και 12 μήνες πέρα από τη διάρκεια της παρούσας απόφασης.

(28)

Προκειμένου να εξασφαλίζονται ενιαίες συνθήκες για την εφαρμογή της μετεγκατάστασης στην περίπτωση της αναλογικής μετεγκατάστασης 54 000 αιτούντων από την Ιταλία και την Ελλάδα στα άλλα κράτη μέλη, στην περίπτωση που η συμμετοχή ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών στη μετεγκατάσταση των αιτούντων θα πρέπει να ανασταλεί, ή εάν, κατόπιν σχετικής κοινοποίησης προς το Συμβούλιο, άλλο ή άλλα κράτη μέλη ή συνδεδεμένα κράτη λάβουν μέρος στην μετεγκατάσταση, θα πρέπει να ανατίθενται εκτελεστικές αρμοδιότητες στο Συμβούλιο.

Η ανάθεση των εν λόγω αρμοδιοτήτων στο Συμβούλιο δικαιολογείται λόγω της πολιτικά ευαίσθητης φύσης των μέτρων αυτών, τα οποία άπτονται των εθνικών εξουσιών σχετικά με την εισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφος των κρατών μελών και λόγω της ανάγκης γρήγορης προσαρμογής σε ταχέως μεταβαλλόμενες καταστάσεις.

(29)

Το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ), που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 516/2014, παρέχει υποστήριξη σε ενέργειες κατανομής των βαρών που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των κρατών μελών και είναι ανοικτό σε νέες εξελίξεις πολιτικής στον τομέα αυτόν. Το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 516/2014 προβλέπει τη δυνατότητα για τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν δράσεις που σχετίζονται με τη μεταφορά των αιτούντων διεθνή προστασία στο πλαίσιο των εθνικών τους προγραμμάτων, ενώ το άρθρο 18 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει τη δυνατότητα κατ' αποκοπή ποσού 6 000 ευρώ για τη μεταφορά των δικαιούχων διεθνούς προστασίας από άλλο κράτος μέλος.

(30)

Με στόχο την εφαρμογή της αρχής της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών και λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρούσα απόφαση συνιστά περαιτέρω ανάπτυξη της πολιτικής στον τομέα αυτό, είναι σκόπιμο να διασφαλίζεται ότι τα κράτη μέλη στα οποία μετεγκαθίστανται, σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, αιτούντες οι οποίοι έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας, από την Ιταλία και την Ελλάδα λαμβάνουν εφάπαξ ποσό για κάθε μετεγκατάσταση προσώπου το οποίο είναι ίσο με το κατ' αποκοπή ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 516/2014, ήτοι 6 000 ευρώ, και υλοποιείται εφαρμόζοντας τις ίδιες διαδικασίες. Αυτό συνεπάγεται περιορισμένη, προσωρινή παρέκκλιση από το άρθρο 18 του κανονισμού αυτού, δεδομένου ότι το κατ' αποκοπή ποσό θα πρέπει να καταβάλλεται για μετεγκατάσταση αιτούντων και όχι στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Αυτή η προσωρινή επέκταση του πεδίου εφαρμογής των εν δυνάμει δικαιούχων του κατ' αποκοπή ποσού φαίνεται όντως να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συστήματος έκτακτης ανάγκης που έχει συσταθεί με την εν λόγω απόφαση. Επιπλέον, όσον αφορά το κόστος μεταφοράς των ατόμων που μετεγκαθίστανται σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι η Ιταλία και η Ελλάδα θα λαμβάνουν κατ' αποκοπή ποσό τουλάχιστον 500 ευρώ για κάθε άτομο που μετεγκαθίσταται από το έδαφος της κάθε χώρας, λαμβάνοντας υπόψη το πραγματικό κόστος που χρειάζεται για τη μεταφορά ενός αιτούντος στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να λάβουν πρόσθετη προχρηματοδότηση, που θα καταβληθεί το 2016, μετά την αναθεώρηση των εθνικών τους προγραμμάτων στο πλαίσιο του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης για την υλοποίηση δράσεων βάσει της παρούσας απόφασης.

(31)

Είναι αναγκαίο να εξασφαλισθεί η θέσπιση ταχύρρυθμης διαδικασίας μετεγκατάστασης και να συνοδευθεί η εφαρμογή των προσωρινών μέτρων από τη στενή διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και από την επιχειρησιακή υποστήριξη που παρέχεται από την ΕΥΥΑ.

(32)

Η εθνική ασφάλεια και η δημόσια τάξη πρέπει να λαμβάνονται υπόψη καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας μετεγκατάστασης, έως ότου εκτελεσθεί η μεταφορά του αιτούντος. Με πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του αιτούντος, περιλαμβανομένων των κανόνων για την προστασία των δεδομένων, όταν ένα κράτος μέλος θεωρεί ευλόγως ότι ο αιτών αποτελεί κίνδυνο για την εθνική του ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, ενημερώνει σχετικά τα λοιπά κράτη μέλη.

(33)

Όταν αποφασίζεται ποιοι αιτούντες με σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας θα πρέπει να μετεγκατασταθούν από την Ιταλία και την Ελλάδα, πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στους ευάλωτους αιτούντες κατά την έννοια των άρθρων 21 και 22 της οδηγίας 2013/33/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7). Από την άποψη αυτή, πρωταρχικό μέλημα πρέπει να αποτελούν οι οποιεσδήποτε ειδικές ανάγκες των αιτούντων, στις οποίες συγκαταλέγεται μεταξύ άλλων και η υγεία. Στο υπέρτατο συμφέρον του παιδιού θα πρέπει πάντα να δίνεται πρωταρχική σημασία.

(34)

Η ένταξη των αιτούντων με σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας στην κοινωνία υποδοχής αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ενός εύρυθμα λειτουργούντος Κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Κατά συνέπεια, προκειμένου επιπλέον να αποφασισθεί ποιο συγκεκριμένο κράτος μέλος θα πρέπει να αποτελέσει το κράτος μέλος μετεγκατάστασης, θα πρέπει να λαμβάνονται ειδικότερα υπόψη τα ιδιάζοντα προσόντα και χαρακτηριστικά των ενδιαφερόμενων αιτούντων, όπως οι γλωσσικές ικανότητες, καθώς και άλλες επί μέρους ενδείξεις βάσει αποδεδειγμένων οικογενειακών, πολιτιστικών ή κοινωνικών δεσμών που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ένταξή τους στο κράτος μέλος της μετεγκατάστασης. Στην περίπτωση των ιδιαίτερα ευάλωτων αιτούντων, θα πρέπει να αξιολογείται η ικανότητα του κράτους μέλους της μετεγκατάστασης να παρέχει επαρκή υποστήριξη σε αυτούς τους αιτούντες και η ανάγκη εξασφάλισης δίκαιης κατανομής αυτών των αιτούντων μεταξύ των κρατών μελών. Με τη δέουσα τήρηση της αρχής περί μη διακρίσεων, τα κράτη μέλη μετεγκατάστασης υποδεικνύουν τους αιτούντες που προτιμούν βάσει των ανωτέρω πληροφοριών· βάσει των υποδείξεων αυτών η Ιταλία και η Ελλάδα, σε συνεργασία με την ΕΥΥΑ και, όπου αρμόζει, με αξιωματικούς συνδέσμους, καταρτίζουν καταλόγους αιτούντων που είναι πιθανόν να μετεγκατασταθούν σε συγκεκριμένο κράτος μέλος.

(35)

Οι νομικές και διαδικαστικές εγγυήσεις που θεσπίζονται με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013 εξακολουθούν να ισχύουν για τους αιτούντες που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση. Οι αιτούντες θα πρέπει, επιπλέον, να ενημερώνονται για τη διαδικασία μετεγκατάστασης που προβλέπεται στην παρούσα απόφαση, ενώ θα πρέπει να τους κοινοποιείται η απόφαση μετεγκατάστασης, η οποία αποτελεί απόφαση μεταφοράς κατά την έννοια του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο αιτών δεν έχει το δικαίωμα, δυνάμει της νομοθεσίας της ΕΕ, να επιλέξει το κράτος μέλος που θα είναι υπεύθυνο για την αίτησή του, ο αιτών θα πρέπει να έχει το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής κατά της απόφασης μετεγκατάστασης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013, αποκλειστικά προς τον σκοπό της διασφάλισης του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων του. Σύμφωνα με το άρθρο 27 του εν λόγω κανονισμού, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν στην εθνική τους νομοθεσία ότι η προσφυγή κατά της απόφασης μεταφοράς δεν αναστέλλει αυτόματα τη μεταφορά του αιτούντος, αλλά ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει τη δυνατότητα να ζητήσει να ανασταλεί η εφαρμογή της απόφασης μεταφοράς, εν αναμονή της έκβασης της προσφυγής.

(36)

Πριν και μετά τη μεταφορά τους προς τα κράτη μέλη μετεγκατάστασης, οι αιτούντες θα πρέπει να διαθέτουν τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις που καθορίζονται στην οδηγία 2013/32/ΕΕ (8) και την οδηγία 2013/33/ΕΕ (9) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, μεταξύ άλλων και σε σχέση με τις ειδικές ανάγκες υποδοχής τους και τις διαδικαστικές ανάγκες. Επιπρόσθετα, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 603/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά τους αιτούντες που καλύπτονται από την απόφασης αυτή και η οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) εφαρμόζεται για την επιστροφή υπηκόων τρίτων χωρών που δεν έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στο έδαφος. Για τα παραπάνω ισχύουν οι περιορισμοί στην εφαρμογή αυτών των οδηγιών.

(37)

Σύμφωνα με το κεκτημένο της Ένωσης, η Ιταλία και η Ελλάδα θα πρέπει να διασφαλίσουν σθεναρό μηχανισμό για την ταυτοποίηση, την καταχώριση και τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, προκειμένου να προσδιορίζονται ταχέως τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας και δικαιούνται μετεγκατάσταση και οι μετανάστες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία και πρέπει συνεπώς να επιστρέφονται. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τα πρόσωπα που αφίχθησαν στο έδαφος της Ιταλίας ή της Ελλάδας μεταξύ 24ης Μαρτίου και 25ης Σεπτεμβρίου 2015 προκειμένου αυτά να δικαιούνται μετεγκατάσταση. Σε περίπτωση που η εθελοντική επιστροφή δεν είναι δυνατή και τα λοιπά μέτρα που προβλέπονται στην οδηγία 2008/115/ΕΚ δεν επαρκούν για την αποτροπή δευτερογενών κινήσεων, θα πρέπει να εφαρμόζονται, σύμφωνα με το Κεφάλαιο IV της εν λόγω οδηγίας επείγοντα και αποτελεσματικά μέτρα κράτησης. Οι αιτούντες που διαφεύγουν τη διαδικασία μετεγκατάστασης αποκλείονται από τη μετεγκατάσταση.

(38)

Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα προκειμένου να αποφεύγονται οι δευτερογενείς μετακινήσεις των μετεγκατεστημένων προσώπων από το κράτος μέλος μετεγκατάστασης σε άλλα κράτη μέλη, γεγονός που θα παρεμπόδιζε την αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας απόφασης. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα στον τομέα της πρόσβασης σε κοινωνικές παροχές και στα μέσα έννομης προστασίας. Επιπρόσθετα, οι αιτούντες θα πρέπει να ενημερώνονται για τις συνέπειες τυχόν περαιτέρω παράτυπης μετακίνησης εντός των κρατών μελών, καθώς και για το γεγονός ότι, εάν το κράτος μέλος μετεγκατάστασης τους παρέχει διεθνή προστασία, διαθέτουν τα δικαιώματα που συνδέονται με τη διεθνή προστασία μόνο στο εν λόγω κράτος μέλος.

(39)

Επιπλέον, σύμφωνα με τους στόχους της οδηγίας 2013/33/ΕΕ, η εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής μεταξύ των κρατών μελών αναμένεται να βοηθήσει ώστε να περιοριστούν οι δευτερογενείς μετακινήσεις των αιτούντων διεθνή προστασία, οι οποίες επηρεάζονται από την ποικιλία των συνθηκών υποδοχής. Για την επίτευξη του ίδιου στόχου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επιβάλλουν υποχρέωση αναφοράς και να παρέχουν στους αιτούντες διεθνή προστασία υλικά μέσα υποδοχής, όπως στέγη, τροφή και ρουχισμό μόνον σε είδος, καθώς και, όπου αρμόζει, να εξασφαλίζουν ότι οι αιτούντες μεταφέρονται απευθείας στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης. Παρομοίως, κατά το διάστημα εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, όπως προβλέπεται στο κεκτημένο για το άσυλο και το Σένγκεν, εκτός σοβαρών ανθρωπιστικών λόγων, τα κράτη μέλη ούτε παρέχουν στους αιτούντες εθνικά ταξιδιωτικά έγγραφα, ούτε άλλα κίνητρα, π.χ. οικονομικά, που θα διευκόλυναν τις παράτυπες μετακινήσεις τους σε άλλα κράτη μέλη. Σε περίπτωση παράνομων μετακινήσεων σε άλλα κράτη μέλη, οι αιτούντες ή οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας θα πρέπει να καλούνται να επιστρέψουν στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης, και το εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να τους δέχεται χωρίς καθυστέρηση.

(40)

Προκειμένου να αποφευχθούν οι δευτερογενείς μετακινήσεις των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να ενημερώνουν τους δικαιούχους για τους όρους υπό τους οποίους μπορούν να εισέρχονται νόμιμα και να διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος, ενώ θα πρέπει να μπορούν να επιβάλλουν και υποχρέωση αναφοράς. Δυνάμει της οδηγίας 2008/115/ΕΚ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβάλλουν στον δικαιούχο διεθνούς προστασίας, ο οποίος διαμένει παράτυπα στο έδαφός τους, να επιστρέψει αμέσως στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης. Σε περίπτωση που το πρόσωπο αρνείται να επιστρέψει οικειοθελώς, η μεταφορά στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης γίνεται αναγκαστικά.

(41)

Επιπλέον, εφόσον προβλέπεται στην εθνική του νομοθεσία, σε περίπτωση αναγκαστικής επιστροφής στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης, το κράτος μέλος το οποίο επέβαλε την αναγκαστική επιστροφή μπορεί να αποφασίζει να εκδώσει εθνική απαγόρευση εισόδου, που θα εμποδίζει τον δικαιούχο να επιστρέψει, για ορισμένο διάστημα, στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

(42)

Δεδομένου ότι ο σκοπός της παρούσας απόφασης είναι να αντιμετωπιστεί μια επείγουσα κατάσταση και να παρασχεθεί στήριξη στην Ιταλία και την Ελλάδα για να ενισχύσουν τα οικεία συστήματα ασύλου, θα πρέπει να τους επιτραπεί να συνάψουν, με τη βοήθεια της Επιτροπής, διμερείς συμφωνίες με την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, τη Νορβηγία και την Ελβετία, για τη μετεγκατάσταση προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας απόφασης. Οι διακανονισμοί αυτοί θα πρέπει επίσης να αποτυπώνουν τα κύρια στοιχεία της παρούσας απόφασης, ιδίως δε τα σχετικά με τη διαδικασία μετεγκατάστασης και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των αιτούντων, καθώς και τα σχετικά με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013.

(43)

Η ειδική στήριξη που παρέχεται στην Ιταλία και στην Ελλάδα μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης, θα πρέπει να συνοδεύεται με πρόσθετα μέτρα, από την άφιξη των υπηκόων τρίτων- χωρών στο έδαφος της Ιταλίας ή της Ελλάδας μέχρι την περάτωση όλων των ισχυουσών διαδικασιών, σε συντονισμό με την ΕΥΥΑ και τους άλλους αρμόδιους οργανισμούς, όπως ο Frontex, για να συντονιστεί η επιστροφή των υπηκόων τρίτων- χωρών που δεν έχουν δικαίωμα να παραμείνουν στο έδαφος, σύμφωνα με την οδηγία 2008/115/ΕΚ.

(44)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας απόφασης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορούν, μάλλον, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(45)

Η παρούσα απόφαση σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(46)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω Πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(47)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω Πρωτοκόλλου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(48)

Σε περίπτωση που, μετά από κοινοποίηση κατά το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 από κράτος μέλος που καλύπτεται στο εν λόγω Πρωτόκολλο, η Επιτροπή επιβεβαιώσει σύμφωνα με το άρθρο 331 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ τη συμμετοχή του εν λόγω κράτους μέλους στην παρούσα απόφαση, το Συμβούλιο καθορίζει τον αριθμό των αιτούντων που πρόκειται να μετεγκατασταθούν σε αυτό το κράτος μέλος. Το Συμβούλιο προσαρμόζει επίσης αντιστοίχως τις ποσοστώσεις των άλλων κρατών μελών, μειώνοντάς τες κατ' αναλογία.

(49)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(50)

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

α)

15 600 αιτούντες θα μετεγκατασταθούν από την Ιταλία στο έδαφος των άλλων κρατών μελών, σύμφωνα με τον πίνακα που περιέχεται στο παράρτημα Ι.

β)

50 400 αιτούντες θα μετεγκατασταθούν από την Ελλάδα στο έδαφος των άλλων κρατών μελών, σύμφωνα με τον πίνακα που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙ.

γ)

54 000 αιτούντες θα μετεγκατασταθούν από το έδαφος κρατών μελών αναλογικά με τα στοιχεία των παραρτημάτων Ι και ΙΙ, είτε σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου είτε με τροποποίηση της παρούσας απόφασης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 και στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.

α)

τον έλεγχο των υπηκόων τρίτων χωρών που φθάνουν στην Ιταλία και την Ελλάδα, ο οποίος περιλαμβάνει τη σαφή τους ταυτοποίηση, τη λήψη και καταχώριση των δακτυλικών αποτυπωμάτων τους και, όπου δει, την καταχώριση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, και, κατ' αίτηση της Ιταλίας και της Ελλάδας, την αρχική τους επεξεργασία·

β)

την παροχή στους αιτούντες ή τους εν δυνάμει αιτούντες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο μετεγκατάστασης, σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, των πληροφοριών και της ειδικής βοήθειας που ενδέχεται να χρειαστούν·

γ)

την προετοιμασία και την οργάνωση των επιχειρήσεων επιστροφής για υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι είτε δεν υπέβαλαν αίτηση διεθνούς προστασίας ή των οποίων το δικαίωμα παραμονής έχει παύσει.

α)

το κράτος μέλος μετεγκατάστασης εισπράττει κατ' αποκοπή ποσό 6 000 ευρώ·

β)

η Ιταλία ή η Ελλάδα εισπράττουν κατ' αποκοπή ποσό τουλάχιστον 500 ευρώ.