15.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 330/1


ΟΔΗΓΊΑ 2014/95/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 22ας Οκτωβρίου 2014

για την τροποποίηση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ όσον αφορά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και πληροφοριών για την πολυμορφία από ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 50 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Μετά τη διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Η Πράξη για την ενιαία αγορά — Δώδεκα δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης “Μαζί για μια νέα ανάπτυξη”» που εκδόθηκε στις 13 Απριλίου 2011, η Επιτροπή επισήμανε την ανάγκη να φθάσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο σε όλα τα κράτη μέλη η διαφάνεια των κοινωνικών και περιβαλλοντικών πληροφοριών που παρέχουν οι επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς. Αυτό συνάδει απολύτως με τη δυνατότητα των κρατών μελών να απαιτούν, κατά περίπτωση περαιτέρω βελτιώσεις ως προς τη διαφάνεια των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που διαθέτουν οι επιχειρήσεις, πράγμα που, από τη φύση του, απαιτεί συνεχή προσπάθεια.

(2)

Η ανάγκη να βελτιωθεί η εκ μέρους των επιχειρήσεων δημοσιοποίηση κοινωνικών και περιβαλλοντικών πληροφοριών, με την υποβολή νομοθετικής πρότασης στον τομέα αυτόν, τονίστηκε εκ νέου στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Μια ανανεωμένη στρατηγική ΕΕ 2011-14 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη» που εκδόθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2011.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τα ψηφίσματά του της 6ης Φεβρουαρίου 2013 με θεματικό αντικείμενο, αντιστοίχως, «Εταιρική κοινωνική ευθύνη: αξιόπιστη, διαφανής και υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά και βιώσιμη ανάπτυξη» και «Εταιρική κοινωνική ευθύνη: αξιόπιστη προώθηση των συμφερόντων της κοινωνίας και οδηγός προς μια βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», αναγνώρισε τη σημασία της δημοσιοποίησης, εκ μέρους των επιχειρήσεων, πληροφοριών σχετικά με τη βιωσιμότητα, όπως κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, με στόχο τον εντοπισμό κινδύνων για τη βιωσιμότητα και την αύξηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και των καταναλωτών. Πράγματι, η δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση της αλλαγής στην πορεία προς μία βιώσιμη παγκόσμια οικονομία, μέσω του συνδυασμού της μακροπρόθεσμης κερδοφορίας με τη κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο αυτό, η δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών συμβάλλει στη καταμέτρηση, την παρακολούθηση και τη διαχείριση των επιδόσεων των επιχειρήσεων και του αντίκτυπού τους στη κοινωνία. Συνεπώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών από τις επιχειρήσεις, δίνοντας τη δυνατότητα για μεγαλύτερη ευελιξία δράσης, προκειμένου να ληφθεί υπόψη ο πολυδιάστατος χαρακτήρας της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) και η πολυμορφία των πολιτικών ΕΚΕ που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με ένα επαρκές επίπεδο συγκρισιμότητας ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των επενδυτών και άλλων ενδιαφερόμενων μερών καθώς και η ανάγκη να δοθεί στους καταναλωτές εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τον αντίκτυπο των επιχειρήσεων στην κοινωνία.

(4)

Ο συντονισμός των εθνικών διατάξεων που αφορούν τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικής πληροφόρησης όσον αφορά ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις έχει σημασία για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, των μετόχων και άλλων ενδιαφερομένων φορέων. Είναι αναγκαίος ο συντονισμός στα εν λόγω πεδία, επειδή οι περισσότερες από τις εν λόγω επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη.

(5)

Είναι επίσης αναγκαίο να θεσπιστεί μια ορισμένη ελάχιστη νομική απαίτηση όσον αφορά την έκταση των πληροφοριών που θα πρέπει να τίθενται στη διάθεση του κοινού και των αρχών από τις επιχειρήσεις σε όλη την Ένωση. Οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να παρέχουν ορθή και συνολική εικόνα των πολιτικών, των αποτελεσμάτων και των κινδύνων τους.

(6)

Προκειμένου να βελτιωθεί η συνοχή και η συγκρισιμότητα των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που δημοσιοποιούνται σε ολόκληρη την Ένωση, ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να καταρτίζουν μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση που θα περιέχει τουλάχιστον πληροφορίες για περιβαλλοντικά θέματα, κοινωνικά θέματα και θέματα σχετικά με τους εργαζομένους, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και θέματα σχετικά με τη δωροδοκία. Η κατάσταση θα πρέπει να περιλαμβάνει περιγραφή των πολιτικών, των αποτελεσμάτων και των κινδύνων που συνδέονται με τα εν λόγω θέματα και θα πρέπει να περιέχεται στην έκθεση διαχείρισης της ενδιαφερομένης επιχείρησης. Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά τις διαδικασίες δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζει η οικεία επιχείρηση, και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο και αναλογικό, όσον αφορά τις αλυσίδες εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης της επιχείρησης, προκειμένου να εντοπίζει, να προλαμβάνει και μετριάζει υφιστάμενες και δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία από την υποχρέωση κατάρτισης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης στην περίπτωση που παρέχεται από την επιχείρηση χωριστή έκθεση η οποία αντιστοιχεί στον ίδιο οικονομικό έτος και καλύπτει το ίδιο περιεχόμενο.

(7)

Εφόσον οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να καταρτίσουν μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση, η εν λόγω κατάσταση θα πρέπει να περιλαμβάνει, όσον αφορά τα περιβαλλοντικά θέματα, λεπτομέρειες για τις υφιστάμενες και τις προβλεπόμενες επιπτώσεις των δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης στο περιβάλλον και, κατά περίπτωση, στην υγεία και την ασφάλεια, στη χρήση ανανεώσιμων και/ή μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, στη χρήση των υδάτων και στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Όσον αφορά τα κοινωνικά θέματα και τα θέματα που συνδέονται με τους εργαζόμενους, οι πληροφορίες που παρέχονται στην κατάσταση μπορούν να αφορούν τις δράσεις που αναλαμβάνονται για τη διασφάλιση της ισότητας των φύλων, της εφαρμογής των θεμελιωδών συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, των συνθηκών εργασίας, του κοινωνικού διαλόγου, του σεβασμού του δικαιώματος των εργαζομένων για ενημέρωση και διαβούλευση, του σεβασμού των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία και του διαλόγου με τις τοπικές κοινότητες και/ή τις δράσεις που αναλαμβάνονται για τη διασφάλιση της προστασίας και της ανάπτυξης των κοινοτήτων αυτών. Όσον αφορά τα δικαιώματα του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας, η μη χρηματοοικονομική κατάσταση μπορεί να περιλαμβάνει πληροφορίες για την πρόληψη των παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου και/ή για τα υφιστάμενα μέσα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας.

(8)

Οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να παρέχουν επαρκείς πληροφορίες σχετικά με θέματα που ξεχωρίζουν ως τα πλέον πιθανά να προκαλέσουν τους κυριότερους κινδύνους με σοβαρές επιπτώσεις, μαζί με εκείνους που έχουν ήδη προκληθεί. Η σοβαρότητα των εν λόγω επιπτώσεων θα πρέπει να κρίνεται με βάση την κλίμακα και τη βαρύτητά τους. Οι κίνδυνοι αρνητικών επιπτώσεων μπορούν να προέρχονται από τις ίδιες τις δραστηριότητες της επιχείρησης ή μπορούν να συνδέονται με τις επιχειρησιακές πράξεις της και, κατά περίπτωση και αναλογικά, με τα προϊόντα της, τις υπηρεσίες της ή τις επιχειρηματικές σχέσεις της, μεταξύ άλλων, με τις αλυσίδες της εφοδιασμού και υπεργολαβικής ανάθεσης. Αυτό δεν θα πρέπει να οδηγεί σε υπερβολικό πρόσθετο διοικητικό φόρτο για τις επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους.

(9)

Όταν παρέχουν τις πληροφορίες αυτές, οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας μπορούν να βασίζονται σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση όπως το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS), ή διεθνή πλαίσια, όπως το παγκόσμιο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), οι κατευθυντήριες αρχές σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα για την εφαρμογή του πλαισίου του ΟΗΕ «Προστασία, σεβασμός και επανόρθωση», οι κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, το πρότυπο 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης ISO, η τριμερής δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, η πρωτοβουλία για την υποβολή εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (Global Reporting Initiative), ή άλλα αναγνωρισμένα διεθνή πλαίσια.

(10)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν την ύπαρξη επαρκών και αποτελεσματικών μέσων για τη διασφάλιση της δημοσιοποίησης μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών από τις επιχειρήσεις σε συμμόρφωση προς την παρούσα οδηγία. Προς τούτο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι εφαρμόζονται αποτελεσματικές εθνικές διαδικασίες προκειμένου να επιβάλλεται η συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία και ότι οι διαδικασίες αυτές είναι διαθέσιμες για όλα τα φυσικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που έχουν έννομο συμφέρον, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, να διασφαλίζεται η τήρηση των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.

(11)

Στην παράγραφο 47 του τελικού εγγράφου της Διάσκεψης Rio+20 των Ηνωμένων Εθνών, με τίτλο «Το μέλλον που θέλουμε», αναγνωρίζεται η σημασία της υποβολής εκθέσεων για τη βιωσιμότητα εκ μέρους των επιχειρήσεων και ενθαρρύνονται οι επιχειρήσεις, όπου ενδείκνυται, να εξετάσουν το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης πληροφοριών για τη βιωσιμότητά τους στον κύκλο υποβολής στοιχείων τους. Επίσης, ενθαρρύνονται η βιομηχανία, οι ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις και οι ενδιαφερόμενοι φορείς με την υποστήριξη του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, κατά περίπτωση, να αναπτύξουν μοντέλα για βέλτιστες πρακτικές και να διευκολύνουν τη δράση για την ενσωμάτωση χρηματοοικονομικών και μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών, λαμβάνοντας υπόψη εμπειρίες από ήδη υφιστάμενα πλαίσια.

(12)

Η πρόσβαση των επενδυτών σε μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες αποτελεί ένα βήμα προς την κατεύθυνση της επίτευξης του οροσήμου της ύπαρξης, έως το 2020, κινήτρων της αγοράς και κινήτρων πολιτικής τα οποία επιβραβεύουν τις επιχειρηματικές επενδύσεις με κριτήριο την αποδοτικότητα που θα έχει επιτευχθεί έως το 2020 στο πλαίσιο του Χάρτη πορείας για μια αποδοτική, από πλευράς πόρων, Ευρώπη.

(13)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του της 24ης και 25ης Μαρτίου 2011, έκανε έκκληση για μείωση του συνολικού ρυθμιστικού φόρτου, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις («ΜΜΕ»), τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, και πρότεινε μέτρα για την αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ στόχος της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, είναι η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις ΜΜΕ και η προώθηση της διεθνοποίησής τους. Έτσι, σύμφωνα την αρχή «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις», οι νέες απαιτήσεις δημοσιοποίησης θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους.

(14)

Το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω απαιτήσεων δημοσιοποίησης μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών θα πρέπει να καθοριστεί με βάση το μέσο αριθμό εργαζομένων, τον συνολικό ισολογισμό και τον καθαρό κύκλο εργασιών. Οι ΜΜΕ θα πρέπει να εξαιρούνται από πρόσθετες απαιτήσεις, και η υποχρέωση δημοσιοποίησης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης θα πρέπει να ισχύει μόνο για τις μεγάλες επιχειρήσεις που είναι οντότητες δημόσιου συμφέροντος και για τις οντότητες δημόσιου συμφέροντος που είναι μητρικές επιχειρήσεις ενός μεγάλου ομίλου, των οποίων ο μέσος αριθμός εργαζομένων υπερβαίνει τους 500, σε μία ενοποιημένη βάση στην περίπτωση ομίλου. Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να απαιτούν τη δημοσιοποίηση πληροφοριών μη χρηματοοικονομικού χαρακτήρα από επιχειρήσεις και ομίλους άλλους από τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία.

(15)

Πολλές από τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) είναι μέλη ομίλων επιχειρήσεων. Οι ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης θα πρέπει να καταρτίζονται κατά τρόπον ώστε οι πληροφορίες που αφορούν τους εν λόγω ομίλους επιχειρήσεων να μπορούν να περιέρχονται σε γνώση των εταίρων και τρίτων μερών. Συνεπώς, επιβάλλεται η εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών για τις ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι της δυνατότητας σύγκρισης και της ισοδυναμίας των πληροφοριών που θα πρέπει να δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις εντός της Ένωσης.

(16)

Οι νόμιμοι ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία θα πρέπει να εξετάζουν μόνο εάν έχει δοθεί η μη χρηματοοικονομική κατάσταση ή η χωριστή έκθεση. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν να ελέγχονται από ανεξάρτητο πάροχο υπηρεσιών εξακρίβωσης οι πληροφορίες που περιέχονται στη μη χρηματοοικονομική κατάσταση ή στη χωριστή έκθεση.

(17)

Προκειμένου να διευκολύνεται η δημοσιοποίηση των μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που παρέχουν οι επιχειρήσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές, στις οποίες θα συμπεριλαμβάνονται γενικοί και τομεακοί μη χρηματοοικονομικοί βασικοί δείκτες επιδόσεων. Η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες βέλτιστες πρακτικές, τις διεθνείς εξελίξεις και τα αποτελέσματα των σχετικών πρωτοβουλιών της Ένωσης. Η Επιτροπή θα πρέπει να προβαίνει στις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων και με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Όταν αναφέρεται σε περιβαλλοντικές πτυχές, η Επιτροπή θα πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον τη χρήση της γης, τη χρήση των υδάτων, τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και τη χρήση των υλικών.

(18)

Η πολυμορφία των αρμοδιοτήτων και των απόψεων των μελών των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων των επιχειρήσεων διευκολύνει την καλή κατανόηση της επιχειρηματικής οργάνωσης και των επιχειρηματικών υποθέσεων της ενδιαφερομένης επιχείρησης. Επιτρέπει στα μέλη που απαρτίζουν τα όργανα αυτά να αμφισβητούν εποικοδομητικά τις αποφάσεις διαχείρισης και να είναι περισσότερο ανοικτά σε καινοτόμες ιδέες, καταπολεμώντας την ομοιομορφία των απόψεων των μελών, που είναι επίσης γνωστή ως το φαινόμενο της «νοοτροπίας ομάδας». Συμβάλλει έτσι στην αποτελεσματική εποπτεία της διαχείρισης και στην επιτυχημένη διακυβέρνηση της επιχείρησης. Είναι επομένως σημαντικό να ενισχυθεί η διαφάνεια όσον αφορά την εφαρμοζόμενη πολιτική πολυμορφίας. Αυτό θα ενημερώνει την αγορά σχετικά με τις πρακτικές διοίκησης των επιχειρήσεων και άρα θα ασκεί έμμεση πίεση στις επιχειρήσεις να έχουν πιο διαφοροποιημένα συμβούλια.

(19)

Η υποχρέωση δημοσιοποίησης των πολιτικών πολυμορφίας για τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά όργανα όσον αφορά πτυχές όπως, για παράδειγμα, η ηλικία, το φύλο ή το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ιστορικό των μελών τους, θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις. Η δημοσιοποίηση της πολιτικής για την πολυμορφία θα πρέπει να αποτελεί μέρος της δήλωσης εταιρικής διακυβέρνησης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Εάν δεν εφαρμόζεται πολιτική πολυμορφίας δεν θα πρέπει να υφίσταται υποχρέωση υιοθέτησης μιας τέτοιας πολιτικής, αλλά η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης θα πρέπει να περιέχει σαφή εξήγηση για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό.

(20)

Έχουν επισημανθεί οι πρωτοβουλίες σε ενωσιακό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της υποβολής εκθέσεων ανά χώρα για συγκεκριμένους τομείς, καθώς και οι αναφορές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στα συμπεράσματά του της 22ας Μαΐου 2013 και της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την υποβολή εκθέσεων ανά χώρα εκ μέρους των μεγάλων εταιρειών και ομίλων, και οι παρεμφερείς διατάξεις της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) καθώς και οι διεθνείς προσπάθειες για τη βελτίωση της διαφάνειας κατά την υποβολή χρηματοοικονομικών εκθέσεων. Στο πλαίσιο του G8 και του G20, ζητήθηκε από τον ΟΟΣΑ να καταρτίσει ένα τυποποιημένο πρότυπο υποβολής εκθέσεων ώστε οι πολυεθνικές επιχειρήσεις να υποβάλλουν εκθέσεις στις φορολογικές αρχές του τόπου όπου πραγματοποιούν τα κέρδη τους και καταβάλλουν φόρους σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι εξελίξεις αυτές συμπληρώνουν τις προτάσεις που περιέχονται στην παρούσα οδηγία, ως κατάλληλα μέτρα για την επίτευξη των αντίστοιχων στόχων τους.

(21)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η αύξηση της συνάφειας, της συνεκτικότητας και της συγκρισιμότητας των πληροφοριών που δημοσιοποιούν ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και όμιλοι σε όλη την Ένωση, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη αυτού του στόχου.

(22)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που έχουν αναγνωριστεί ιδίως στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της επιχειρηματικής ελευθερίας, του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές.

(23)

Η οδηγία 2013/34/ΕΕ θα πρέπει επομένως να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις της οδηγίας 2013/34/ΕΕ

Η οδηγία 2013/34/ΕΕ τροποποιείται ως εξής:

1)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 19α

Μη χρηματοοικονομική κατάσταση

1.   Οι μεγάλες επιχειρήσεις που είναι οντότητες δημόσιου συμφέροντος οι οποίες, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, υπερβαίνουν τον μέσο αριθμό των 500 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους, περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης μια μη χρηματοοικονομική κατάσταση που περιέχει πληροφορίες, στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της, σε σχέση, τουλάχιστον, με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και με θέματα σχετικά με τη δωροδοκία, όπου συμπεριλαμβάνονται τα εξής:

α)

σύντομη περιγραφή του επιχειρηματικού μοντέλου της επιχείρησης·

β)

περιγραφή των πολιτικών που εφαρμόζει η επιχείρηση σε σχέση με τα εν λόγω θέματα, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζει·

γ)

τα αποτελέσματα των εν λόγω πολιτικών·

δ)

οι κυριότεροι κίνδυνοι που αφορούν τα εν λόγω θέματα και που συνδέονται με τις δραστηριότητες της επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση και αναλογικά, των επιχειρηματικών σχέσεών της, των προϊόντων της ή των υπηρεσιών της τα οποία είναι πιθανόν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στους εν λόγω τομείς και ο τρόπος με τον οποίο η επιχείρηση διαχειρίζεται αυτούς τους κινδύνους·

ε)

μη χρηματοοικονομικοί βασικοί δείκτες επιδόσεων που σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα επιχειρήσεων.

Όταν μια επιχείρηση δεν ασκεί πολιτικές σε σχέση με ένα ή περισσότερα από τα εν λόγω θέματα, παρέχεται στην μη χρηματοοικονομική κατάσταση σαφής και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία των εν λόγω πολιτικών.

Η μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει επίσης, όπου ενδείκνυται, αναφορές και πρόσθετες εξηγήσεις για τα ποσά που αναγράφονται στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις.

Τα κράτη μέλη μπορούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις να επιτρέψουν την παράλειψη πληροφοριών σχετικά με επικείμενες εξελίξεις ή θέματα υπό διαπραγμάτευση όταν, κατά τη δεόντως αιτιολογημένη γνώμη των μελών των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων, που ενεργούν εντός των αρμοδιοτήτων που τους έχουν ανατεθεί από το εθνικό δίκαιο και που υπέχουν σχετικώς συλλογική ευθύνη της εν λόγω γνώμης, η δημοσιοποίηση αυτών των πληροφοριών θα έβλαπτε σοβαρά την εμπορική θέση της επιχείρησης, υπό την προϋπόθεση ότι η παράλειψη αυτή δεν εμποδίζει την ορθή και ισορροπημένη κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της επιχείρησης.

Με την απαίτηση για δημοσιοποίηση των πληροφοριών που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, τα κράτη μέλη ορίζουν ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να βασίζονται σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση ή διεθνή πλαίσια και, στην περίπτωση αυτή, οι επιχειρήσεις διευκρινίζουν σε ποια πλαίσια βασίστηκαν.

2.   Οι επιχειρήσεις που εκπληρώνουν την υποχρέωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 θεωρούνται ότι έχουν εκπληρώσει την υποχρέωση που αφορά την ανάλυση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που προβλέπεται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο.

3.   Μια επιχείρηση, η οποία είναι θυγατρική επιχείρηση, απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1, εάν η εν λόγω επιχείρηση και οι θυγατρικές της επιχειρήσεις συμπεριλαμβάνονται στην ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης ή στη χωριστή έκθεση άλλης επιχείρησης η οποία συντάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 29 και σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

4.   Στην περίπτωση κατά την οποία μια επιχείρηση καταρτίζει χωριστή έκθεση που αντιστοιχεί στο ίδιο οικονομικό έτος, είτε βασίζεται είτε όχι σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση ή διεθνή πλαίσια και καλύπτει της πληροφορίες της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης που προβλέπονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάξουν την επιχείρηση αυτή από την υποχρέωση κατάρτισης της μη χρηματοοικονομικής κατάστασης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, υπό τον όρο ότι αυτή η χωριστή έκθεση:

α)

δημοσιεύεται μαζί με την έκθεση διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 30· ή

β)

δημοσιοποιείται, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες μετά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού, στον ιστότοπο της επιχείρησης και αναφέρεται στην έκθεση διαχείρισης.

Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται κατ' αναλογία σε επιχειρήσεις που καταρτίζουν χωριστή έκθεση όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

5.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο εξετάζει εάν έχει υποβληθεί η μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή η χωριστή έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

6.   Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν οι πληροφορίες που παρέχονται στην μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή στη χωριστή έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 να ελέγχονται από ανεξάρτητο πάροχο υπηρεσιών εξακρίβωσης.»

.

2)

Το άρθρο 20 τροποποιείται ως εξής:

α)

στην παράγραφο 1 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

«ζ)

περιγραφή της πολιτικής σχετικά με την πολυμορφία που εφαρμόζεται για τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά όργανα της επιχείρησης όσον αφορά πτυχές όπως, για παράδειγμα, η ηλικία, το φύλο ή το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ιστορικό των μελών, οι στόχοι της εν λόγω πολιτικής για την πολυμορφία, ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόστηκε και τα αποτελέσματα κατά την περίοδο αναφοράς. Αν δεν εφαρμόζεται τέτοια πολιτική, η δήλωση θα περιλαμβάνει εξήγηση ως προς το γιατί συμβαίνει αυτό.»

·

β)

η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο διατυπώνουν γνώμη σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο για τα πληροφοριακά στοιχεία που καταρτίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχεία γ) και δ) του παρόντος άρθρου και ελέγχουν αν έχουν παρασχεθεί τα πληροφοριακά στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β), ε), στ) και ζ) του παρόντος άρθρου.»

·

γ)

η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 στοιχεία α), β), ε), στ) και ζ) του παρόντος άρθρου τις επιχειρήσεις της παραγράφου 1 που έχουν εκδώσει τίτλους πλην μετοχών που είναι δεκτοί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 σημείο 14 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ, εκτός αν οι επιχειρήσεις αυτές έχουν εκδώσει μετοχές που είναι δεκτές προς διαπραγμάτευση σε πολυμερή μηχανισμό διαπραγμάτευσης, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 σημείο 15 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ.»

·

δ)

προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5.   Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 40, η παράγραφος 1 στοιχείο ζ) δεν εφαρμόζεται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.»

.

3)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 29α

Ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση

1.   Οι οντότητες δημόσιου συμφέροντος που είναι μητρικές επιχειρήσεις μεγάλου ομίλου ο οποίος, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού του σε ενοποιημένη βάση υπερβαίνει τον μέσο αριθμό των 500 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους, περιλαμβάνουν στην ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης μια ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που περιέχει πληροφορίες, στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων του, σε σχέση, τουλάχιστον, με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και με θέματα σχετικά με τη δωροδοκία, όπου συμπεριλαμβάνονται τα εξής:

α)

σύντομη περιγραφή του επιχειρηματικού μοντέλου του ομίλου·

β)

περιγραφή των πολιτικών που εφαρμόζει ο όμιλος σε σχέση με τα εν λόγω θέματα, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζει·

γ)

το αποτέλεσμα των εν λόγω πολιτικών·

δ)

οι κυριότεροι κίνδυνοι που αφορούν τα εν λόγω θέματα και που συνδέονται με τις δραστηριότητες του ομίλου, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση και αναλογικά, των επιχειρηματικών σχέσεών του, των προϊόντων του ή των υπηρεσιών του τα οποία είναι πιθανόν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στους εν λόγω τομείς και ο τρόπος με τον οποίο ο όμιλος διαχειρίζεται αυτούς τους κινδύνους·

ε)

μη χρηματοοικονομικοί βασικοί δείκτες επιδόσεων που σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα επιχειρήσεων.

Όταν ένας όμιλος δεν ασκεί πολιτικές σε σχέση με ένα ή περισσότερα από τα εν λόγω θέματα, παρέχεται στην ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση σαφής και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία των εν λόγω πολιτικών.

Η ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει επίσης, όπου ενδείκνυται, αναφορές και πρόσθετες εξηγήσεις για τα ποσά που αναγράφονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

Τα κράτη μέλη μπορούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις να επιτρέψουν την παράλειψη πληροφοριών σχετικά με επικείμενες εξελίξεις ή θέματα υπό διαπραγμάτευση όταν, κατά τη δεόντως αιτιολογημένη γνώμη των μελών των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων, που ενεργούν εντός των αρμοδιοτήτων που τους έχουν ανατεθεί από το εθνικό δίκαιο και που υπέχουν σχετικώς συλλογική ευθύνη της εν λόγω γνώμης, η δημοσιοποίηση των πληροφοριών αυτών θα έβλαπτε σοβαρά την εμπορική θέση του ομίλου, υπό την προϋπόθεση ότι η παράλειψη αυτή δεν εμποδίζει την ορθή και ισορροπημένη κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων του ομίλου.

Με την απαίτηση για δημοσιοποίηση των πληροφοριών σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, τα κράτη μέλη ορίζουν ότι η μητρική επιχείρηση μπορεί να βασίζεται σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην Ένωση ή διεθνή πλαίσια και, στην περίπτωση αυτή, η μητρική επιχείρηση διευκρινίζει σε ποια πλαίσια βασίστηκε.

2.   Μία μητρική επιχείρηση που εκπληρώνει την υποχρέωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 θεωρείται ότι έχει εκπληρώσει την υποχρέωση που αφορά την ανάλυση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών που προβλέπεται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο και στο άρθρο 29.

3.   Μια μητρική επιχείρηση που είναι επίσης θυγατρική επιχείρηση απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1, εφόσον η απαλλασσόμενη μητρική επιχείρηση και οι θυγατρικές της συμπεριλαμβάνονται στην ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης ή στη χωριστή έκθεση άλλης επιχείρησης η οποία συντάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 29 και σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

4.   Στην περίπτωση κατά την οποία μια μητρική επιχείρηση καταρτίζει χωριστή έκθεση που αντιστοιχεί στο ίδιο οικονομικό έτος και αναφέρεται στο σύνολο του ομίλου, είτε βασίζεται είτε όχι σε εθνικά πλαίσια, πλαίσια βασισμένα στην ΕΕ ή διεθνή πλαίσια και καλύπτει τις πληροφορίες που απαιτούνται για την ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που προβλέπεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάξουν αυτή τη μητρική επιχείρηση από την υποχρέωση κατάρτισης της ενοποιημένης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, υπό τον όρο ότι αυτή η χωριστή έκθεση:

α)

δημοσιεύεται μαζί με την ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 30· ή

β)

δημοσιοποιείται, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες μετά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού, στον ιστότοπο της μητρικής επιχείρησης και αναφέρεται στην ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης.

Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται κατ' αναλογία σε μητρικές επιχειρήσεις που καταρτίζουν χωριστή έκθεση όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

5.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο εξετάζει εάν έχει υποβληθεί η ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή η χωριστή έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

6.   Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν οι πληροφορίες που παρέχονται στην ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή στην χωριστή έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 να ελέγχονται από ανεξάρτητο πάροχο υπηρεσιών εξακρίβωσης.»

.

4)

Στο άρθρο 33, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων μιας επιχείρησης, που ενεργούν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που τους αναθέτει το εθνικό δίκαιο υπέχουν συλλογική ευθύνη για να εξασφαλίσουν ότι:

α)

οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, η έκθεση διαχείρισης, η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης όταν παρέχεται χωριστά και η έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 19α παράγραφος 4· και

β)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, οι ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης, η ενοποιημένη δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης όταν παρέχεται χωριστά και η έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 29α παράγραφος 4

έχουν καταρτιστεί και δημοσιοποιηθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας και, κατά περίπτωση, με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα που θεσπίσθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002.»

.

5)

Στο άρθρο 34, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3.   Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στις μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19α παράγραφος 1 και στις ενοποιημένες μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις του άρθρου 29α παράγραφος 1 ή στις χωριστές εκθέσεις των άρθρων 19α παράγραφος 4 και 29α παράγραφος 4.»

.

6)

Στο άρθρο 48, παρεμβάλλεται το ακόλουθο εδάφιο πριν από το τελευταίο εδάφιο:

«Η έκθεση εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στον ΟΟΣΑ και τα αποτελέσματα σχετικών ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών, να θεσπιστεί υποχρέωση βάσει της οποίας οι μεγάλες επιχειρήσεις θα οφείλουν να καταρτίζουν, σε ετήσια βάση, μια έκθεση ανά χώρα για κάθε κράτος μέλος και για κάθε τρίτη χώρα στην οποία δραστηριοποιούνται, η οποία θα περιλαμβάνει, κατ' ελάχιστον, πληροφορίες για τα κέρδη που πραγματοποίησαν, τον φόρο επί των κερδών που κατέβαλαν και τις δημόσιες επιδοτήσεις που έλαβαν.»

.

Άρθρο 2

Οδηγός για την υποβολή εκθέσεων

Η Επιτροπή εκπονεί μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη μεθοδολογία της υποβολής εκθέσεων για μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων μη χρηματοοικονομικών βασικών δεικτών επιδόσεων, γενικών και τομεακών, προκειμένου να διευκολυνθεί η συναφής, χρήσιμη και συγκρίσιμη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών εκ μέρους των επιχειρήσεων. Εν προκειμένω, η Επιτροπή ζητεί τη γνώμη των ενδιαφερομένων φορέων.

Η Επιτροπή δημοσιεύει τις κατευθυντήριες γραμμές έως τις 6 Δεκεμβρίου 2016.

Άρθρο 3

Αναθεώρηση

Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων πτυχών, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τις μεγάλες μη εισηγμένες επιχειρήσεις, την αποτελεσματικότητα και την παρεχόμενη καθοδήγηση και μεθόδους. Η έκθεση δημοσιεύεται έως τις 6 Δεκεμβρίου 2018, και συνοδεύεται, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετικές προτάσεις.

Άρθρο 4

Μεταφορά

1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία έως τις 6 Δεκεμβρίου 2016. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι αναφερόμενες στο πρώτο εδάφιο διατάξεις εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 για το οικονομικό έτος που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2017 ή κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους 2017.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 5

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 6

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο, 22 Οκτωβρίου 2014.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SCHULTZ

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

B. DELLA VEDOVA


(1)  ΕΕ C 327 της 12.11.2013, σ. 47.

(2)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Απριλίου 2014 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2014.

(3)  Οδηγία 2013/34/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και συναφείς εκθέσεις επιχειρήσεων ορισμένων μορφών, την τροποποίηση της οδηγίας 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των οδηγιών 78/660/EOK και 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 182 της 29.6.2013, σ. 19).

(4)  Οδηγία 2013/36/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 338).