ΟΔΗΓΊΑ 2006/32/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες και για την κατάργηση της οδηγίας 93/76/ΕΟΚ του Συμβουλίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (3),

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να ενισχυθεί η οικονομικώς αποτελεσματική βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση στα κράτη μέλη με:

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και προσπαθούν να επιτύχουν εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας 9 % για το ένατο έτος εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, με τη βοήθεια ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν οικονομικώς αποδοτικά, εφικτά και εύλογα μέτρα που αποσκοπούν να συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου αυτού.

Ο εν λόγω εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας καθορίζεται και υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις και τη μεθοδολογία του παραρτήματος Ι. Για τη σύγκριση των εξοικονομήσεων ενέργειας και για τη μετατροπή σε συγκρίσιμες μονάδες, εφαρμόζονται οι συντελεστές μετατροπής του παραρτήματος ΙΙ, εκτός εάν μπορεί να αιτιολογηθεί η χρήση άλλων συντελεστών μετατροπής. Παραδείγματα επιλέξιμων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ. Γενικό πλαίσιο για τη μέτρηση και την επαλήθευση της εξοικονόμησης ενέργειας παρατίθεται στο παράρτημα IV. Οι εθνικές εξοικονομήσεις ενέργειας σε σχέση με το εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας θα αποτελούν αντικείμενο μετρήσεων από 1ης Ιανουαρίου 2008.

2. Για το πρώτο σχέδιο δράσης ενεργειακής απόδοσης (ΣΔEA) που θα υποβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 14, τα κράτη μέλη καθορίζουν επίσης ενδιάμεσο εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας κατά το τρίτο έτος εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, και δίνουν μια επισκόπηση της στρατηγικής τους σχετικά με την επίτευξη του ενδιάμεσου και των γενικών στόχων. Αυτός ο ενδιάμεσος στόχος πρέπει να είναι ρεαλιστικός και να συνάδει προς τον γενικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας της παραγράφου 1.

Η Επιτροπή γνωμοδοτεί ως προς το εάν ο ενδιάμεσος εθνικός ενδεικτικός στόχος είναι ρεαλιστικός και συνάδει με το γενικό στόχο.

3. Κάθε κράτος μέλος καθορίζει προγράμματα και δράσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

4. Τα κράτη μέλη αναθέτουν σε μια ή περισσότερες νέες ή υφιστάμενες αρχές ή υπηρεσίες το γενικό έλεγχο και ευθύνη για την επίβλεψη του πλαισίου που συστήνεται όσον αφορά το στόχο της παραγράφου 1. Οι φορείς αυτοί ελέγχουν εφεξής τις εξοικονομήσεις ενέργειας λόγω ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, συμπεριλαμβανομένων των υφιστάμενων εθνικών μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, και συντάσσουν έκθεση αποτελεσμάτων.

5. Αφού εξετάσει και υποβάλει έκθεση για τα τρία πρώτα έτη εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή εξετάζει εάν είναι σκόπιμο να υποβάλει πρόταση οδηγίας για την περαιτέρω ανάπτυξη της εμπορικής προσέγγισης της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης με «λευκά πιστοποιητικά».

Ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση στο δημόσιο τομέα

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο δημόσιος τομέας να επιτελεί υποδειγματικό ρόλο στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας. Προς τούτο, τα κράτη μέλη γνωστοποιούν με αποτελεσματικό τρόπο στους πολίτες ή/και τις εταιρείες, αναλόγως, τον υποδειγματικό ρόλο και τις δράσεις του δημόσιου τομέα.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να λαμβάνονται από το δημόσιο τομέα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, εστιαζόμενα σε οικονομικώς αποδοτικά μέτρα που οδηγούν στις μεγαλύτερες εξοικονομήσεις ενέργειας εντός του συντομότερου χρονικού διαστήματος. Τα μέτρα αυτά λαμβάνονται στο κατάλληλο εθνικό, περιφερειακό, ή/και τοπικό επίπεδο, και μπορεί να συνίστανται σε νομοθετικές πρωτοβουλίες ή/και εκούσιες συμφωνίες του άρθρου 6 παράγραφος 2 στοιχείο β), ή άλλα σχήματα με ισοδύναμο αποτέλεσμα. Με την επιφύλαξη της εθνικής και της κοινοτικής νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων:

Τα κράτη μέλη διευκολύνουν και καθιστούν δυνατή την ανταλλαγή των βελτίστων πρακτικών μεταξύ των φορέων δημόσιου τομέα, π.χ. όσον αφορά τις πρακτικές δημοσίων προμηθειών ενεργειακής απόδοσης, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο· για το σκοπό αυτό, ο οργανισμός περί του οποίου η παράγραφος 2 συνεργάζεται με την Επιτροπή σχετικά με την ανταλλαγή των βελτίστων πρακτικών κατά το άρθρο 7 παράγραφος 3.

2. Τα κράτη μέλη αναθέτουν σε νέο ή υφιστάμενο οργανισμό ή οργανισμούς, τη διοικητική, διαχειριστική και εκτελεστική ευθύνη για την ενσωμάτωση των απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης που εκτίθενται στην παράγραφο 1. Οι οργανισμοί αυτοί μπορούν να είναι οι ίδιες αρχές ή υπηρεσίες με τις προβλεπόμενες κατά το άρθρο 4 παράγραφος 4.

ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Διανομείς ενέργειας, διαχειριστές συστημάτων διανομής και εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές συστημάτων διανομής ή/και οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας:

3. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι υπάρχουν επαρκή κίνητρα, ισότιμος ανταγωνισμός και συγκρίσιμες καταστάσεις για συντελεστές της αγοράς άλλους από διανομείς ενέργειας, διαχειριστές συστημάτων διανομής ή/και εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας, όπως ΕΕΥ, εγκαταστάτες, πάροχοι οδηγιών και συμβουλών για την ενέργεια, προκειμένου να προσφέρουν και να υλοποιούν, κατά ανεξάρτητο τρόπο, τις ενεργειακές υπηρεσίες, τους ενεργειακούς ελέγχους και μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που περιγράφονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) σημεία i) και ii).

4. Δυνάμει των παραγράφων 2 και 3, τα κράτη μέλη μπορούν να αναθέτουν ευθύνες σε επιχειρήσεις εκμετάλλευσης συστημάτων διανομής, μόνον εφόσον τηρούνται οι απαιτήσεις που σχετίζονται με το διαχωρισμό των λογαριασμών του άρθρου 19 παράγραφος 3 της οδηγίας 2003/54/ΕΚ και του άρθρου 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2003/55/ΕΚ.

5. Η εφαρμογή του παρόντος άρθρου ισχύει υπό την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων ή εξαιρέσεων που παρέχονται δυνάμει των οδηγιών 2003/54/ΕΚ και 2003/55/ΕΚ.

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι πληροφορίες για τους μηχανισμούς ενεργειακής απόδοσης και τα χρηματοοικονομικά και νομικά πλαίσια που θεσπίζονται με σκοπό την επίτευξη του εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας να είναι διαφανείς και να διαχέονται ευρέως στους ενδιαφερόμενους συντελεστές της αγοράς.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι καταβάλλονται μεγαλύτερες προσπάθειες για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση. Δημιουργούν το κατάλληλο πλαίσιο συνθηκών και θεσπίζουν κίνητρα για να παρέχουν οι φορείς της αγοράς περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές στους τελικούς πελάτες σχετικά με την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση.

3. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε να ανταλλάσσονται και να διαδίδονται ευρέως πληροφορίες σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης ενεργείας στα κράτη μέλη.

Συστήματα αναγνώρισης προσόντων, πιστοποίησης και διαπίστευσης

Για να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης, αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, οσάκις το κρίνουν αναγκαίο, ότι υπάρχουν κατάλληλα συστήματα αναγνώρισης προσόντων, πιστοποίησης ή/και διαπίστευσης για παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, ενεργειακούς ελέγχους και μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης κατά το άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο α) σημεία i) και ii).

Χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας

1. Τα κράτη μέλη καταργούν ή τροποποιούν τις εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις, πλην εκείνων που έχουν καθαρώς φορολογικό χαρακτήρα, οι οποίες παρεμποδίζουν ή περιορίζουν, αναίτια ή δυσανάλογα, τη χρήση χρηματοοικονομικών μέσων για την εξοικονόμηση ενέργειας στην αγορά ενεργειακών υπηρεσιών ή άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

2. Τα κράτη μέλη καθιστούν διαθέσιμα υποδείγματα συμβάσεων για τα χρηματοοικονομικά αυτά μέσα στους υφιστάμενους και τους δυνητικούς αγοραστές ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Τα υποδείγματα αυτά μπορούν να εκδίδονται από την ίδια αρχή ή υπηρεσία του άρθρου 4 παράγραφος 4.

Τιμολόγια ενεργειακής απόδοσης και άλλοι κανονισμοί για ενέργεια μέσω δικτύου

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την κατάργηση, στην τιμολόγηση της μεταφοράς και διανομής, των κινήτρων εκείνων που αυξάνουν άσκοπα τον όγκο της μεταφερόμενης ή διανεμόμενης ενέργειας. Στη συνάρτηση αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2003/54/ΕΚ και το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2003/55/ΕΚ, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν υποχρεώσεις κοινωφελούς υπηρεσίας σχετικά με την ενεργειακή απόδοση σε επιχειρήσεις που λειτουργούν στους τομείς ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου, αντιστοίχως.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στοιχεία σχεδίων και τιμολογιακών δομών με κοινωνικό σκοπό, υπό την προϋπόθεση ότι οι ενδεχόμενες διαταραχές ως προς τα συστήματα μεταφοράς και διανομής είναι οι ελάχιστες δυνατές και δεν είναι δυσανάλογες προς τον κοινωνικό σκοπό.

1. Με την επιφύλαξη των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης, τα κράτη μέλη μπορούν να συνιστούν ένα ή περισσότερα ταμεία για την επιδότηση της εκτέλεσης προγραμμάτων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, και να προάγουν την ανάπτυξη αγοράς για μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν την προαγωγή των ενεργειακών ελέγχων, χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας και, ανάλογα με την περίπτωση, βελτιωμένη μέτρηση της κατανάλωσης και αναλυτικούς λογαριασμούς. Τα ταμεία απευθύνονται επίσης σε τομείς τελικής χρήσης, οι οποίοι εμφανίζουν υψηλότερο κόστος συναλλαγών και υψηλότερους κινδύνους.

2. Εάν συσταθούν, τα ταμεία μπορούν να παρέχουν επιδοτήσεις, δάνεια, χρηματοοικονομικές εγγυήσεις ή/και άλλες μορφές χρηματοδότησης που εξασφαλίζουν την επίτευξη αποτελεσμάτων.

3. Τα ταμεία είναι ανοικτά σε όλους τους παρόχους μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, όπως οι ΕΕΥ, οι ανεξάρτητοι ενεργειακοί σύμβουλοι, οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές συστημάτων διανομής, οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας και οι εγκαταστάτες. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να ανοίξουν τα ταμεία σε όλους τους τελικούς καταναλωτές. Οι διαδικασίες υποβολής προσφορών ή οι ισοδύναμες μέθοδοι, οι οποίες εξασφαλίζουν πλήρη διαφάνεια, εκτελούνται επίσης με πλήρη τήρηση των εφαρμοστέων κανονιστικών διατάξεων περί δημοσίων συμβάσεων. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα ταμεία αυτά συμπληρώνουν τα εμπορικώς χρηματοδοτούμενα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και δεν τα ανταγωνίζονται.

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι υπάρχουν αποτελεσματικά και υψηλής ποιότητας συστήματα ενεργειακών ελέγχων, τα οποία σχεδιάζονται για να εντοπίζουν δυνητικά μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και τα οποία εφαρμόζονται κατά ανεξάρτητο τρόπο, σε όλους τους τελικούς καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων των μικρών οικιακών και εμπορικών πελατών και των μικρομεσαίων πελατών του βιομηχανικού τομέα.

2. Τα τμήματα της αγοράς, τα οποία έχουν υψηλότερο κόστος συναλλαγών και όχι πολύπλοκες εγκαταστάσεις, είναι δυνατόν να προσεγγίζονται με άλλα μέτρα, όπως π.χ. ερωτηματολόγια και προγράμματα υπολογιστών που διατίθενται μέσω του Διαδικτύου ή/και αποστέλλονται ταχυδρομικά στους καταναλωτές. Για τα τμήματα αγοράς στα οποία δεν πωλούνται στο εμπόριο ενεργειακοί έλεγχοι, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη διαθεσιμότητα των ενεργειακών ελέγχων λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 11 παράγραφος 1.

3. Η κατά το άρθρο 7 της οδηγίας 2002/91/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (15), πιστοποίηση θεωρείται ότι πληροί τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου και ότι είναι ισοδύναμη προς τον ενεργειακό έλεγχο κατά το παράρτημα VΙ στοιχείο ε) της παρούσας οδηγίας. Επίσης, οι έλεγχοι που διενεργούνται στο πλαίσιο συστημάτων που βασίζονται σε εκούσιες συμφωνίες μεταξύ οργανώσεων ενδιαφερομένων και φορέα που ορίζεται, επιτηρείται και παρακολουθείται από το οικείο κράτος μέλος, κατά το άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο β) της παρούσας οδηγίας θεωρείται ότι πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου.

Μετρητές και αναλυτικοί λογαριασμοί για την κατανάλωση ενέργειας

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εφόσον είναι τεχνικώς εφικτό, οικονομικώς εύλογο και ανάλογο προς τη δυνητική εξοικονόμηση ενέργειας, παρέχονται σε ανταγωνιστική τιμή στους τελικούς καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης, και ζεστού νερού για οικιακή κατανάλωση, ατομικοί μετρητές που να αντικατοπτρίζουν επακριβώς την πραγματική ενεργειακή κατανάλωση του τελικού καταναλωτή και να παρέχουν πληροφορίες όσον αφορά τον πραγματικό χρόνο χρήσης.

Όταν αντικαθίστανται υπάρχοντες μετρητές, διατίθενται πάντα ατομικοί μετρητές σε ανταγωνιστική τιμή, εκτός αν τούτο είναι τεχνικώς αδύνατο ή δεν είναι οικονομικώς αποδοτικό σε σχέση με τις εκτιμώμενες δυνατότητες μακροπρόθεσμης εξοικονόμησης ενέργειας. Στις νέες συνδέσεις σε νέα κτίρια, ή σε κτίριο που υποβάλλεται σε ανακαινίσεις μεγάλης κλίμακας, σύμφωνα με την οδηγία 2002/91/ΕΚ, διατίθενται πάντα ατομικοί μετρητές σε ανταγωνιστική τιμή.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, κατά περίπτωση, η χρέωση που πραγματοποιείται από τους διανομείς ενέργειας, τους διαχειριστές συστημάτων διανομής και τις εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας, βασίζεται στην πραγματική ενεργειακή κατανάλωση, και να παρουσιάζεται με σαφή και κατανοητό τρόπο. Στο λογαριασμό του τελικού καταναλωτή πρέπει να υπάρχουν κατάλληλες πληροφορίες, ώστε να έχει πλήρη εικόνα του τρέχοντος ενεργειακού του κόστους. Η χρέωση με βάση την πραγματική κατανάλωση ενέργειας πρέπει να είναι αρκετά συχνή, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να ρυθμίζουν την ενεργειακή τους κατανάλωση.

3. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, ανάλογα με την περίπτωση, οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές συστημάτων διανομής, ή οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας παρέχουν στους τελικούς καταναλωτές, ως μέρος ή μαζί με τους λογαριασμούς τους, τις συμβάσεις τους, τις συναλλαγές τους ή/και τις αποδείξεις των σταθμών διανομής τους, τις ακόλουθες πληροφορίες κατά σαφή και κατανοητό τρόπο:

1. Τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν ήδη, για οιονδήποτε σκοπό, μεθόδους υπολογισμού για τη μέτρηση της εξοικονόμησης ενέργειας παρόμοιες με τις σημειούμενες στο παράρτημα IV κατά το χρόνο έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, μπορούν να υποβάλλουν επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες στην Επιτροπή. Οι πληροφορίες αυτές υποβάλλονται το συντομότερο δυνατόν και, κατά προτίμηση, όχι αργότερα από τις 17 Νοεμβρίου 2006. Οι πληροφορίες αυτές επιτρέπουν στην Επιτροπή να λαμβάνει δεόντως υπόψη τις υφιστάμενες πρακτικές.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τα ακόλουθα σχέδια:

Όλα τα ΣΔEA περιγράφουν τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης που σχεδιάζονται για την επίτευξη των στόχων που τίθενται στα άρθρα 4 παράγραφοι 1 και 2, καθώς και για την τήρηση των διατάξεων σχετικά με τον υποδειγματικό ρόλο του δημόσιου τομέα και την παροχή ενημέρωσης και συμβουλών στους τελικούς πελάτες που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 2 αντιστοίχως.

3. Το αργότερο στις 17 Μαΐου 2008 η Επιτροπή δημοσιεύει εκτίμηση κόστους/ωφελείας που εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ προτύπων, κανονισμών, πολιτικών και μέτρων της ΕΕ σχετικά με την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση.

4. Τα ΣΔΕΑ αποτιμώνται σύμφωνα με τη διαδικασία που εμφαίνεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 ως εξής:

5. Με βάση τα ΣΔΕΑ, η Επιτροπή εκτιμά την πρόοδο που έχουν επιτελέσει τα κράτη μέλη όσον αφορά την επίτευξη του οικείου εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας. Η Επιτροπή δημοσιεύει εκθέσεις με τα συμπεράσματά της:

Αυτές οι εκθέσεις περιλαμβάνουν πληροφορίες για σχετικές δράσεις σε κοινοτικό επίπεδο, συμπεριλαμβανόμενης της ισχύουσας και της μελλοντικής νομοθεσίας. Οι εκθέσεις λαμβάνουν υπόψη το σύστημα επιδόσεων αναφοράς που εμφαίνεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4, εντοπίζουν τις βέλτιστες πρακτικές, εντοπίζουν τις περιπτώσεις στις οποίες τα κράτη μέλη ή/και η Επιτροπή δεν σημειώνουν αρκετή πρόοδο και μπορούν να περιέχουν συστάσεις.

Η δεύτερη έκθεση συνοδεύεται, ανάλογα με την περίπτωση και εφόσον απαιτείται, από προτάσεις προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τη λήψη πρόσθετων μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης παράτασης της περιόδου εφαρμογής των στόχων. Εάν η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχει σημειωθεί ανεπαρκής πρόοδος προς την επίτευξη των εθνικών ενδεικτικών δεικτών, αυτές οι προτάσεις εξετάζουν το επίπεδο και τη φύση των στόχων.

1. Οι τιμές και οι μέθοδοι υπολογισμού που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα ΙΙ, ΙΙΙ, IV και V προσαρμόζονται στην τεχνική πρόοδο σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2.

2. Πριν από την 1η Ιανουαρίου 2008, η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2, επεξεργάζεται περαιτέρω και συμπληρώνει, ανάλογα με την περίπτωση, τα σημεία 2 έως 6 του παραρτήματος IV, τηρώντας παράλληλα το γενικό πλαίσιο που ορίζεται στο παράρτημα IV.

3. Πριν από την 1η Ιανουαρίου 2012, η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2, αυξάνει το ποσοστό των εναρμονισμένων υπολογισμών από την βάση που χρησιμοποιούνται στο υπόδειγμα εναρμονισμένων υπολογισμών του παραρτήματος IV σημείο 1, χωρίς να θίξει τα συστήματα των κρατών μελών τα οποία χρησιμοποιούν ήδη υψηλότερο ποσοστό. Το νέο υπόδειγμα εναρμονισμένων υπολογισμών, με σημαντικά υψηλότερο ποσοστό των υπολογισμών από την βάση, χρησιμοποιείται για πρώτη φορά από 1ης Ιανουαρίου 2012.

Εφόσον τούτο είναι δυνατό και πρακτικά εφαρμόσιμο, για τη μέτρηση της συνολικής εξοικονόμησης κατά τη συνολική περίοδο εφαρμογής της οδηγίας χρησιμοποιείται αυτό το υπόδειγμα εναρμονισμένων υπολογισμών, με την επιφύλαξη των συστημάτων των κρατών μελών που έχουν υψηλότερο ποσοστό υπολογισμών από τη βάση.

4. Το αργότερο την 30ή Ιουνίου 2008 η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2, αναπτύσσει δέσμη εναρμονισμένων δεικτών ενεργειακής απόδοσης και επιδόσεων αναφοράς που βασίζονται σε αυτούς, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα στοιχεία ή τα στοιχεία που μπορούν να συλλέγονται με τρόπο αποτελεσματικό ως προς το κόστος για κάθε κράτος μέλος. Για την ανάπτυξη αυτών των εναρμονισμένων δεικτών ενεργειακής απόδοσης και επιδόσεων αναφοράς η Επιτροπή χρησιμοποιεί ως οδηγό αναφοράς τον ενδεικτικό κατάλογο του παραρτήματος V. Τα κράτη μέλη ενσωματώνουν βαθμιαία αυτούς τους δείκτες και τις επιδόσεις αναφοράς στα στατιστικά δεδομένα που περιλαμβάνονται στα ΣΔΕΑ που καταρτίζουν κατ' άρθρο 14 και τα χρησιμοποιούν ως ένα από τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους για να λάβουν απόφαση επί των μελλοντικών τομέων προτεραιότητας στα ΣΔΕΑ.

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο το αργότερο στις 17 Μαΐου 2011 έκθεση σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά τον ορισμό δεικτών και επιδόσεων αναφοράς.

2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ιδίας απόφασης.

Η προθεσμία του άρθρου 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 17 Μαΐου 2008, με εξαίρεση τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφοι 1, 2 και 4, για τις οποίες η ημερομηνία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο είναι το αργότερο η 17 Μαΐου 2006. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουνίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2005 (ΕΕ C 275 Ε της 8.11.2005, σ. 19) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Απόφαση του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 2006.

(8) ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 114· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 2083/2005.

(9) Υπόθεση C-513/99, Concordia Bus Finland Oy Ab, πρώην Stagecoach Finland Oy Ab κατά Helsingin kaupunki και HKL-Bussiliikenne (Συλλογή 2002, σ. Ι-7213).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Μεθοδολογία για τον υπολογισμό του εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας που προβλέπεται στο άρθρο 4, είναι η εξής:

Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν την ετήσια τελική εγχώρια ενεργειακή κατανάλωση των χρηστών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, κατά την τελευταία πενταετία πριν από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας για την οποία υπάρχουν επίσημα δεδομένα, για να υπολογίσουν μια ετήσια μέση κατανάλωση. Αυτή η τελική ενεργειακή κατανάλωση ισούται προς το ποσό ενέργειας που διανεμήθηκε ή πωλήθηκε στους τελικούς καταναλωτές κατά την πενταετία, χωρίς προσαρμογή για βαθμοημέρες, διαρθρωτικές αλλαγές ή μεταβολές παραγωγής.

Βάσει αυτής της ετήσιας μέσης κατανάλωσης, ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης υπολογίζεται μια φορά, και η προκύπτουσα απόλυτη ποσότητα ενέργειας προς εξοικονόμηση ισχύει για όλη τη διάρκεια ισχύος της παρούσας οδηγίας.

Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας:

α)	συνίσταται στο 9 % της προαναφερθείσας ετήσιας μέσης κατανάλωσης·

β)	μετράται μετά το ένατο έτος εφαρμογής της παρούσας οδηγίας·

γ)	είναι το αποτέλεσμα της σωρευτικής ετήσιας εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται καθ’ όλη την περίοδο των εννέα ετών εφαρμογής της παρούσας οδηγίας·

δ)	επιτυγχάνεται με τις ενεργειακές υπηρεσίες και τα άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

Αυτή η μεθοδολογία για τη μέτρηση της εξοικονόμησης ενέργειας εξασφαλίζει ότι η συνολική εξοικονόμηση ενέργειας που προβλέπεται από την παρούσα οδηγία είναι σταθερό ποσό, και, συνεπώς, δεν εξαρτάται από μελλοντική αύξηση του ΑΕΠ και από τυχόν μελλοντική αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης.

2.	Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας εκφράζεται σε απόλυτες τιμές ως GWh ή ισοδύναμες μονάδες, που υπολογίζονται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ.

Κατά τον υπολογισμό της ετήσιας εξοικονόμησης ενέργειας, μπορεί να λαμβάνεται υπόψη η εξοικονόμηση ενέργειας κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου έτους μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η οποία προκύπτει από την εφαρμογή μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που δρομολογήθηκαν σε προηγούμενο έτος, άλλα όχι πριν από το 1995, και η οποία παρουσιάζει διάρκεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν το δικαιολογούν οι περιστάσεις, μπορούν να λαμβάνονται υπόψη μέτρα που έχουν δρομολογηθεί πριν από το 1995 αλλά όχι πριν από το 1991. Τα μέτρα τεχνολογικής φύσεως πρέπει είτε να προσαρμόζονται στα τελευταία δεδομένα, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η πρόοδος της τεχνολογίας, ή να αξιολογούνται σε σχέση με την επίδοση αναφοράς για κάθε μέτρο. Η Επιτροπή παρέχει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το πώς πρέπει να μετράται ή εκτιμάται η επίπτωση όλων αυτών των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, με βάση, όπου είναι δυνατόν, την υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία όπως η οδηγία 2004/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για την προώθηση της συμπαραγωγής ενέργειας βάσει της ζήτησης για χρήσιμη θερμότητα στην εσωτερική αγορά ενέργειας (1), και η οδηγία 2002/91/ΕΚ.

Εν πάση περιπτώσει, η επιτυγχανόμενη εξοικονόμηση ενέργειας πρέπει πάντοτε να είναι επαληθεύσιμη και μετρήσιμη, ή να μπορεί να υπολογισθεί κατ’ εκτίμηση, σύμφωνα με το γενικό πλαίσιο του παραρτήματος IV.

(1) ΕΕ L 52 της 21.2.2004, σ. 50.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Ενεργειακό περιεχόμενο επιλεγμένων καυσίμων για τελική χρήση — πίνακας μετατροπής (1)

Καύσιμο	kJ (καθαρή θερμογόνος δύναμη)	kg ι.π. (καθαρή θερμογόνος δύναμη)	kWh (καθαρή θερμογόνος δύναμη)
1 kg οπτάνθρακας	28 500	0,676	7,917
1 kg λιθάνθρακας	17 200 — 30 700	0,411 — 0,733	4,778 — 8,528
1 kg μπρικέτες λιγνίτη	20 000	0,478	5,556
1 kg μαύρος λιγνίτης	10 500 — 21 000	0,251 — 0,502	2,917 — 5,833
1 kg λιγνίτης	5 600 — 10 500	0,134 — 0,251	1,556 — 2,917
1 kg ασφαλτούχος σχιστόλιθος	8 000 — 9 000	0,191 — 0,215	2,222 — 2,500
1 kg τύρφη	7 800 — 13 800	0,186 — 0,330	2,167 — 3,833
1 kg μπρικέτες τύρφης	16 000 — 16 800	0,382 — 0,401	4,444 — 4,667
1 kg βαρύ μαζούτ	40 000	0,955	11,111
1 kg ελαφρύ μαζούτ	42 300	1,010	11,750
1 kg βενζίνη	44 000	1,051	12,222
1 kg παραφίνη	40 000	0,955	11,111
1 kg υγραέριο	46 000	1,099	12,778
1 kg φυσικό αέριο (2)	47 200	1,126	13,10
1 kg υγροποιημένο φυσικό αέριο	45 190	1,079	12,553
1 kg ξύλο (25 % υγρασία) (3)	13 800	0,330	3,833
1 kg συσφαιρώματα/μπρικέτες ξύλου	16 800	0,401	4,667
1 kg απόβλητα	7 400 — 10 700	0,177 — 0,256	2,056 — 2,972
1 MJ προκύπτουσα θερμότητα	1 000	0,024	0,278
1 kWh ηλεκτρική ενέργεια	3 600	0,086	1 (4)
Πηγή: Eurostat.

(1) Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν διαφορετικούς συντελεστές μετατροπής, εφόσον μπορούν να δικαιολογηθούν.

(2) Με 93,0 % μεθάνιο.

(3) Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν άλλες τιμές, ανάλογα με το είδος ξύλου που χρησιμοποιείται συνήθως στο εκάστοτε κράτος μέλος.

(4) Για εξοικονομήσεις ηλεκτρικής ενέργειας σε kWh, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν προτερότιμο συντελεστή 2,5, ο οποίος αποδίδει την εκτιμώμενη σε 40 % μέση απόδοση ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την περίοδο στόχου. Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν διαφορετικό συντελεστή, εφόσον μπορούν να το δικαιολογήσουν.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

Παραδείγματα επιλέξιμων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης

Στο παρόν παράρτημα παρέχονται παραδείγματα περιπτώσεων όπου είναι δυνατόν να αναπτυχθούν και να εφαρμοσθούν προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, στο πλαίσιο του άρθρου 4.

Για να λαμβάνονται υπόψη, αυτά τα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης πρέπει να οδηγούν σε εξοικονόμηση ενέργειας που να είναι δυνατόν να μετρηθεί και να επαληθευθεί, ή να υπολογισθεί κατ’ εκτίμηση, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του παραρτήματος IV, και οι σχετικές επιπτώσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας δεν πρέπει να συνυπολογίζονται ήδη σε άλλα ειδικά μέτρα. Οι ακόλουθοι κατάλογοι δεν είναι εξαντλητικοί αλλά προτίθενται να παράσχουν κατευθύνσεις.

Παραδείγματα επιλέξιμων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης:

Τομέας κατοικίας και τριτογενής τομέας

α)	Θέρμανση, ψύξη, κλιματισμός (π.χ. αντλίες θερμότητας, νέοι αποδοτικοί λέβητες, εγκατάσταση/αποδοτικότερη ανακαίνιση συστημάτων τηλεθέρμανσης/τηλεψύξης)·

β)	μόνωση και αερισμός (π.χ. διάκενα τοίχων και μόνωση στεγών, διπλοί/τριπλοί υαλοπίνακες παραθύρων, παθητική θέρμανση και ψύξη)·

γ)	ζεστό νερό (π.χ. εγκατάσταση νέων συστημάτων, άμεση και αποδοτική χρήση στη θέρμανση χώρων, πλυντηρίων ρούχων)·

δ)	φωτισμός (π.χ. νέοι αποδοτικοί λαμπτήρες και στραγγαλιστικά πηνία, ψηφιακά συστήματα ελέγχου, χρήση ανιχνευτών κίνησης για συστήματα φωτισμού εμπορικών κτιρίων)·

ε)	μαγείρεμα και ψύξη (π.χ. νέες αποδοτικές συσκευές, συστήματα ανάκτησης θερμότητας)·

στ)

άλλος εξοπλισμός και συσκευές (π.χ. συσκευές συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, νέες αποδοτικές συσκευές, χρονορυθμιστικές διατάξεις για βελτιστοποιημένη χρήση της ενέργειας, μείωση απωλειών σε κατάσταση εφεδρείας, εγκατάσταση πυκνωτών για τη μείωση της αέργου ισχύος, μετασχηματιστές με μικρές απώλειες)·

ζ)	οικιακή παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με την οποία μειώνεται η ποσότητα της αγοραζόμενης ενέργειας (π.χ. ηλιακές θερμικές εφαρμογές, ζεστό νερό για οικιακή κατανάλωση, θέρμανση και ψύξη χώρων με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας)·

Βιομηχανικός τομέας

η)	διαδικασίες μεταποίησης προϊόντων (π.χ. αποτελεσματικότερη χρήση πεπιεσμένου αέρα, συμπυκνωμάτων και διακοπτών και βαλβίδων, χρήση αυτόματων και ολοκληρωμένων συστημάτων, αποδοτικές καταστάσεις εφεδρείας)·

θ)	κινητήρες και συστήματα μετάδοσης κίνησης (π.χ. αύξηση της χρήσης ηλεκτρονικών διατάξεων ελέγχου, συστήματα μετάδοσης μεταβλητής ταχύτητας, ολοκληρωμένος προγραμματισμός εφαρμογών, μετατροπή συχνότητας, ηλεκτρικοί κινητήρες υψηλής απόδοσης)·

ι)	ανεμιστήρες, συστήματα μετάδοσης μεταβλητής ταχύτητας και αερισμός (π.χ. νέες συσκευές/συστήματα, χρήση φυσικού αερισμού)·

ια)	διαχείριση ανταποκρινόμενη στη ζήτηση (π.χ. διαχείριση φορτίου, συστήματα ελέγχου αποφυγής αιχμών)·

ιβ)	συμπαραγωγή υψηλής αποδοτικότητας (π.χ. συσκευές συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας)·

Τομέας μεταφορών

ιγ)

χρησιμοποιούμενοι τρόποι μετακίνησης (π.χ. ενθάρρυνση οχημάτων υψηλής ενεργειακής απόδοσης, αποδοτική χρήση οχημάτων με συστήματα προσαρμογής της πίεσης των ελαστικών, συσκευές και προσθήκες για ενεργειακή απόδοση, πρόσθετα καυσίμων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, λάδια υψηλής λιπαντικότητας και ελαστικά χαμηλής αντίστασης)·

ιδ)

στροφή σε άλλους τρόπους μετακίνησης (π.χ. μετακινήσεις μεταξύ οικίας και εργασίας χωρίς αυτοκίνητο, από κοινού χρήση αυτοκινήτου, επιτεύγματα στη στροφή σε άλλους τρόπους μετακίνησης που διευκολύνουν τη μετάβαση από περισσότερο ενεργειοβόρους τρόπους μεταφορών σε λιγότερο ενεργειοβόρους τρόπους, ανά επιβατοχιλιόμετρο ή τονοχιλιόμετρο)·

ιε)	ημέρες χωρίς αυτοκίνητο·

Διατομεακά μέτρα

ιστ)	πρότυπα και κανόνες που αποσκοπούν κυρίως στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των προϊόντων και των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων·

ιζ)	συστήματα ενεργειακής σήμανσης·

ιη)	μέτρηση κατανάλωσης, ευφυή συστήματα μέτρησης, όπως ατομικά τηλεχειριζόμενα όργανα μέτρησης, και αναλυτικοί λογαριασμοί·

ιθ)	κατάρτιση και εκπαίδευση που οδηγούν στην εφαρμογή ενεργειακώς αποδοτικής τεχνολογίας ή/και τεχνικών·

Οριζόντια μέτρα

κ)	κανονιστικές διατάξεις, φόροι, κλπ., που οδηγούν στη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης κατά την τελική χρήση·

κα)	επικεντρωμένες ενημερωτικές εκστρατείες για την προώθηση της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Γενικό πλαίσιο για τη μέτρηση και την επαλήθευση της εξοικονόμησης ενέργειας

1. Μετρήσεις της εξοικονόμησης ενέργειας και υπολογισμοί, και εξομάλυνσή τους

1.1. Μετρήσεις της εξοικονόμησης ενέργειας

Γενικά

Για τη μέτρηση της πραγματοποιηθείσας εξοικονόμησης ενέργειας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4 με σκοπό να προσδιορισθεί η συνολική βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και να εξακριβωθεί ο αντίκτυπος των επιμέρους μέτρων, χρησιμοποιείται εναρμονισμένο πρότυπο υπολογισμού με χρήση συνδυασμού μεθόδων υπολογισμού «από την κορυφή προς τα κάτω» και «από τη βάση στην κορυφή» προκειμένου να μετρώνται οι ετήσιες βελτιώσεις ενεργειακής απόδοσης για τα κατά το άρθρο 14 ΣΔΕΑ.

Για την ανάπτυξη του εναρμονισμένου προτύπου υπολογισμού σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2, η επιτροπή έχει ως στόχο να χρησιμοποιεί, στο μέτρο του δυνατού, τα δεδομένα που ήδη παρέχονται σε τακτική βάση από την Eurostat ή/και τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες.

Υπολογισμοί «από την κορυφή προς τα κάτω»

Μέθοδος υπολογισμού «από την κορυφή προς τα κάτω» σημαίνει ότι η ποσότητα εξοικονόμησης ενέργειας υπολογίζεται χρησιμοποιώντας ως αφετηρία τα εθνικά ή μεγάλης κλίμακας συγκεντρωτικά τομεακά επίπεδα εξοικονόμησης. Εν συνεχεία, γίνονται προσαρμογές των ετήσιων δεδομένων για τους εξωγενείς παράγοντες, όπως οι βαθμοημέρες, οι διαρθρωτικές αλλαγές, το φάσμα προϊόντων κ.λπ., για τη δημιουργία μέτρου που να δίνει ικανοποιητική ένδειξη της συνολικής βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, όπως περιγράφεται στο σημείο 1.2. Η μέθοδος αυτή δεν παρέχει ακριβείς και λεπτομερείς μετρήσεις ούτε καταδεικνύει σχέσεις αιτίου και αιτιατού μεταξύ των μέτρων και της προκύπτουσας από αυτά εξοικονόμησης ενέργειας. Ωστόσο, είναι συνήθως απλούστερη και λιγότερο δαπανηρή και ονομάζεται συχνά «δείκτες ενεργειακής απόδοσης», επειδή παρέχει ένδειξη των εξελίξεων.

Για την ανάπτυξη της μεθόδου υπολογισμού «από την κορυφή προς τα κάτω» που χρησιμοποιείται στο εναρμονισμένο αυτό πρότυπο υπολογισμού, η επιτροπή βασίζει τις εργασίες της, στο μέτρο του δυνατού, στις υπάρχουσες μεθοδολογίες, όπως το πρότυπο ODEX (1).

Υπολογισμοί «από τη βάση στην κορυφή»

Μέθοδος υπολογισμού «από τη βάση στην κορυφή» σημαίνει ότι η εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει από την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης μετράται σε κιλοβατώρες (kWh), σε τζάουλ (J) ή σε χιλιόγραμμα ισοδυνάμου πετρελαίου (kgoe, χλγ. ΤΙΠ) και αθροίζεται μαζί με τα αποτελέσματα εξοικονόμησης ενέργειας από άλλα συγκεκριμένα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Οι διορισμένες επί τούτω δημόσιες αρχές ή οργανισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 4, εξασφαλίζουν ότι δεν συνυπολογίζεται δύο φορές η εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει από το συνδυασμό μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης (συμπεριλαμβανομένων των μηχανισμών). Για τη μέθοδο υπολογισμού «από τη βάση στην κορυφή», μπορούν να χρησιμοποιούνται τα δεδομένα και οι μέθοδοι που σημειώνονται στα σημεία 2.1 και 2.2.

Πριν από την 1η Ιανουαρίου 2008, η Επιτροπή αναπτύσσει εναρμονισμένο πρότυπο «από τη βάση στην κορυφή». Το πρότυπο καλύπτει επίπεδο μεταξύ 20 και 30 % της ετήσιας τελικής εγχώριας κατανάλωσης ενέργειας σε τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, με την επιφύλαξη της συνεκτίμησης των παραγόντων που σημειώνονται στα στοιχεία α), β) και γ) κατωτέρω.

Έως την 1η Ιανουαρίου 2012 η Επιτροπή εξακολουθεί να αναπτύσσει αυτό το εναρμονισμένο πρότυπο «από τη βάση στην κορυφή» που καλύπτει σημαντικά υψηλότερο επίπεδο της ετήσιας τελικής εγχώριας κατανάλωσης ενέργειας σε τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, με την επιφύλαξη της συνεκτίμησης των παραγόντων που εμφαίνονται στα στοιχεία α), β) και γ) κατωτέρω.

Στην ανάπτυξη του εναρμονισμένου μοντέλου «από τη βάση στην κορυφή» η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τους ακόλουθους παράγοντες και αιτιολογεί την απόφασή της ανάλογα με τα εξής:

α)	την πείρα από το πρώτο έτος εφαρμογής του μοντέλου εναρμονισμένων υπολογισμών·

β)	την αναμενόμενη δυνητική αύξηση της ακρίβειας λόγω της ευρύτερης χρήσης των υπολογισμών από τη βάση στην κορυφή·

γ)	το εκτιμώμενο δυνητικό πρόσθετο κόστος ή/και διοικητική επιβάρυνση.

Για την ανάπτυξη του εν λόγω εναρμονισμένου μοντέλου «εκ των κάτω» σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2, η επιτροπή έχει ως στόχο να χρησιμοποιεί τυποποιημένες μεθόδους που να συνεπάγονται ελάχιστο διοικητικό φόρτο και κόστος, κυρίως με τη χρησιμοποίηση των μεθόδων μέτρησης που αναφέρονται στα σημεία 2.1 και 2.2, και με επικέντρωση στους τομείς όπου μπορεί να εφαρμοσθεί με την καλύτερη οικονομική απόδοση το εναρμονισμένο μοντέλο «εκ των κάτω».

Τα κράτη μέλη που το επιθυμούν, μπορούν να χρησιμοποιούν περαιτέρω μετρήσεις «από τη βάση» πέραν του μέρους που ορίζεται από το εναρμονισμένο πρότυπο «από τη βάση», αφού ληφθεί η συγκατάθεση της Επιτροπής, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2, βάσει περιγραφής της μεθοδολογίας την οποία υποβάλλει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

Εάν, για ορισμένους τομείς, δεν υπάρχουν διαθέσιμοι υπολογισμοί «από τη βάση στην κορυφή», μπορούν να χρησιμοποιούνται στις εκθέσεις προς την Επιτροπή δείκτες «από την κορυφή προς τα κάτω» ή μεικτοί υπολογισμοί «από την κορυφή προς τα κάτω», και «από τη βάση στην κορυφή», εφόσον συμφωνεί η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 2. Ειδικότερα, κατά την αξιολόγηση αιτήσεων για το σκοπό αυτό, στο πλαίσιο του πρώτου ΣΔΕΑ που περιγράφεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2, η Επιτροπή επιδεικνύει την κατάλληλη ευελιξία. Μερικοί υπολογισμοί «από την κορυφή προς τα κάτω» χρειάζονται για τη μέτρηση του αντικτύπου των μέτρων που τέθηκαν σε εφαρμογή μετά το 1995 (και σε ορισμένες περιπτώσεις ήδη από το 1991) τα οποία συνεχίζουν να έχουν αντίκτυπο.

1.2. Πώς θα πρέπει να εξομαλύνονται οι μετρήσεις εξοικονόμησης ενέργειας

Η εξοικονόμηση ενέργειας καθορίζεται με τη μέτρηση ή/και την εκτίμηση της κατανάλωσης πριν από και μετά την εφαρμογή του μέτρου, ενώ πρέπει παράλληλα να εξασφαλίζονται η προσαρμογή και η εξομάλυνση βάσει των εξωτερικών συνθηκών που συνήθως επηρεάζουν τη χρήση της ενέργειας. Οι συνθήκες που συνήθως επηρεάζουν τη χρήση της ενέργειας, μπορούν επίσης να διαφοροποιούνται και με το χρόνο. Οι συνθήκες αυτές είναι δυνατόν να είναι αποτέλεσμα ενός ή πλειόνων πιθανοφανών παραγόντων, όπως:

α)	καιρικές συνθήκες, όπως π.χ. βαθμοημέρες·

β)	βαθμός πληρότητας·

γ)	ωράρια λειτουργίας κτιρίων μη οικιστικής χρήσης·

δ)	ένταση χρήσης εγκατεστημένου εξοπλισμού (παραγωγή μονάδας)· φάσμα προϊόντων·

ε)	δυναμικότητα μονάδας, επίπεδο παραγωγής, όγκος ή προστιθέμενη αξία, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στο επίπεδο του ΑΕΠ·

στ)	χρονοδιαγράμματα εγκαταστάσεων και οχημάτων·

ζ)	σχέσεις με άλλες μονάδες.

2. Δεδομένα και μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιούνται (δυνατότητα μέτρησης)

Υπάρχουν πλείονες μέθοδοι για τη συλλογή δεδομένων μέτρησης ή/και εκτίμησης της εξοικονόμησης ενέργειας. Η αξιολόγηση δεδομένης ενεργειακής υπηρεσίας ή δεδομένου μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, δεν είναι πάντοτε δυνατόν να βασίζεται αποκλειστικά σε μετρήσεις. Γίνεται, συνεπώς, διάκριση μεταξύ των μεθόδων μέτρησης της εξοικονόμησης ενέργειας και των μεθόδων υπολογισμού της εξοικονόμησης ενέργειας κατ’ εκτίμηση, οι οποίες είναι και η πιο κοινή πρακτική.

2.1. Δεδομένα και μέθοδοι βάσει μετρήσεων

Λογαριασμοί από εταιρείες διανομής ή λιανικής πώλησης

Οι λογαριασμοί κατανάλωσης ενέργειας βάσει μετρητή μπορούν να αποτελέσουν τη βάση μέτρησης για αντιπροσωπευτικό χρονικό διάστημα πριν από και μετά την εφαρμογή του μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Οι λογαριασμοί αυτοί μπορούν έπειτα να συγκρίνονται με λογαριασμούς βάσει μετρητή για το μετά την εφαρμογή και τη χρήση του μέτρου διάστημα, επίσης για αντιπροσωπευτικό χρονικό διάστημα. Τα συμπεράσματα θα πρέπει να συγκρίνονται, ει δυνατόν, με ομάδα ελέγχου (ομάδα που δεν συμμετέσχε στην εφαρμογή) ή, εναλλακτικά, να εξομαλύνονται όπως περιγράφεται στο σημείο 1.2.

Δεδομένα πωλήσεων ενέργειας

Η κατανάλωση διαφόρων μορφών ενέργειας (π.χ. ηλεκτρική ενέργεια, αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης κ.λπ.) είναι δυνατόν να μετράται με τη σύγκριση των δεδομένων πωλήσεων της εταιρείας λιανικής πώλησης ή του διανομέα πριν από την εφαρμογή των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης με τα δεδομένα πωλήσεων από το μετά την εφαρμογή του μέτρου διάστημα. Μπορεί να χρησιμοποιείται ομάδα ελέγχου ή να εξομαλύνονται τα δεδομένα.

Δεδομένα πωλήσεων εξοπλισμού και συσκευών

Οι επιδόσεις του εξοπλισμού και των συσκευών είναι δυνατόν να υπολογίζονται με βάση τις πληροφορίες που προέρχονται άμεσα από τον κατασκευαστή. Τα δεδομένα σχετικά με τις πωλήσεις εξοπλισμού και συσκευών διατίθενται εν γένει από τις εταιρείες λιανικής πώλησης. Μπορούν επίσης να διενεργούνται ειδικές έρευνες και μετρήσεις. Τα διαθέσιμα δεδομένα είναι δυνατόν να ελέγχονται σε αντιπαραβολή με τα αριθμητικά στοιχεία των πωλήσεων, ώστε να καθορίζεται το μέγεθος της εξοικονόμησης ενέργειας. Όταν χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος, θα πρέπει να γίνεται προσαρμογή για τις αλλαγές στη χρήση του εξοπλισμού ή της συσκευής.

Δεδομένα φορτίου κατά την τελική χρήση

Η χρήση ενέργειας σε κτίριο ή εγκατάσταση μπορεί να είναι αντικείμενο πλήρους παρακολούθησης προκειμένου να καταγράφεται η ενεργειακή ζήτηση πριν από και μετά την εφαρμογή μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Σημαντικοί σχετικοί παράγοντες (π.χ. διαδικασία παραγωγής, ειδικός εξοπλισμός, εγκαταστάσεις θέρμανσης) είναι δυνατόν να μετρούνται ακριβέστερα.

2.2. Δεδομένα και μέθοδοι βάσει εκτιμήσεων

Υπολογισμός δεδομένων με βάση απλές μεθόδους μηχανικής: χωρίς επιθεώρηση

Ο κατ’ εκτίμηση υπολογισμός δεδομένων με βάση απλές μεθόδους μηχανικής, χωρίς επιτόπου επιθεώρηση, είναι η κοινότερη μέθοδος για την απόκτηση δεδομένων για τη μέτρηση της κατ’ εκτίμηση εξοικονόμησης ενέργειας. Τα δεδομένα μπορούν να υπολογίζονται με τη χρήση θεμελιωδών αρχών μηχανικής, χωρίς να χρησιμοποιούνται δεδομένα από επιτόπιες επιθεωρήσεις, αλλά με παραδοχές βασιζόμενες στις προδιαγραφές εξοπλισμού, στα χαρακτηριστικά μεγέθη επιδόσεων, στην κατατομή λειτουργίας των μέτρων που έχουν εφαρμοσθεί, στις στατιστικές κ.λπ.

Υπολογισμός δεδομένων με βάση βελτιωμένες μεθόδους μηχανικής: επιθεώρηση

Τα ενεργειακά δεδομένα μπορούν να υπολογίζονται με βάση πληροφορίες που συλλέγει εξωτερικός εμπειρογνώμονας κατά τον έλεγχο ή άλλου είδους επίσκεψη σε έναν ή περισσότερους κατάλληλα επιλεγμένους χώρους. Στη βάση αυτή, είναι δυνατόν να καταρτίζονται και να εφαρμόζονται πιο εξελιγμένοι αλγόριθμοι/πρότυπα προσομοίωσης σε μεγαλύτερο πλήθος χώρων (π.χ. κτιρίων, εγκαταστάσεων, οχημάτων). Αυτό το είδος μέτρησης μπορεί συχνά να χρησιμοποιείται συμπληρωματικά και να διακριβώνει δεδομένα που υπολογίζονται με βάση απλές μεθόδους μηχανικής.

3. Τρόπος αντιμετώπισης της αβεβαιότητας

Όλες οι μέθοδοι που απαριθμούνται στο σημείο 2, ενέχουν κάποιο βαθμό αβεβαιότητας. Η αβεβαιότητα είναι δυνατόν να οφείλεται σε (2):

α)	σφάλματα οργάνων: αυτά συμβαίνουν, κατά κανόνα, λόγω σφαλμάτων στις προδιαγραφές που δίδει ο κατασκευαστής του προϊόντος·

β)	σφάλματα προτύπων: κατά κανόνα, πρόκειται για σφάλματα του προτύπου που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των παραμέτρων των συλλεγέντων δεδομένων·

γ)	σφάλματα δειγματοληψίας: κατά κανόνα πρόκειται για σφάλματα που οφείλονται στο γεγονός ότι παρατηρήθηκε δείγμα και όχι το πλήρες σύνολο των υπό μελέτη μονάδων.

Αβεβαιότητα μπορεί επίσης να προκύπτει από προγραμματισμένες και μη προγραμματισμένες παραδοχές που, κατά κανόνα, συνδέονται με εκτιμήσεις, προδιαγραφές ή/και τη χρήση δεδομένων μηχανικής. Η εμφάνιση σφαλμάτων σχετίζεται επίσης με το επιλεγέν σύστημα συλλογής δεδομένων που περιγράφεται σε αδρές γραμμές στα σημεία 2.1 και 2.2. Συνιστάται περαιτέρω προσδιορισμός της αβεβαιότητας.

Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν μεθόδους ποσοτικοποιημένης αβεβαιότητας, όταν υποβάλλουν έκθεση σχετικά με τους στόχους που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Η ποσοτικοποιημένη αβεβαιότητα εκφράζεται κατά στατιστικώς εύλογο τρόπο, δηλώνεται δηλαδή η ακρίβεια και η αξιοπιστία. Παραδείγματος χάριν, «το ποσοτικό σφάλμα είναι ± 20 %, με αξιοπιστία 90 %».

Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται η μέθοδος της ποσοτικοποιημένης αβεβαιότητας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν επίσης υπόψη ότι το αποδεκτό επίπεδο αβεβαιότητας που απαιτείται για τον υπολογισμό της εξοικονόμησης ενέργειας είναι συνάρτηση του επιπέδου της εξοικονόμησης και της σχέσης κόστους/ωφελείας της φθίνουσας αβεβαιότητας.

4. Εναρμονισμένη διάρκεια ζωής των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στους υπολογισμούς «από τη βάση στην κορυφή»

Μερικά μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης έχουν ζωή δεκαετιών, ενώ άλλα έχουν μικρότερη χρονική διάρκεια. Ο κατωτέρω κατάλογος δίνει ορισμένα παραδείγματα της μέσης διάρκειας ζωής των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης:

Μόνωση σοφίτας ιδιωτικών κατοικιών	30 έτη
Μόνωση διάκενων τοίχων ιδιωτικών κατοικιών	40 έτη
Τοποθέτηση υαλοπινάκων κατηγορίας E έως C (σε m2)	20 έτη
Λέβητες κατηγορίας Β έως Α	15 έτη
Αυτοματισμοί θέρμανσης — βελτίωση με αντικατάσταση λεβήτων	15 έτη
Συμπαγείς λαμπτήρες φθορισμού (CFL) — λιανική πώληση	16 έτη
Πηγή: Energy Efficiency Commitment (Ανάληψη δέσμευσης για την ενεργειακή απόδοση) 2005 — 2008, ΗΒ.

Προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι όλα τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την ίδια διάρκεια ζωής για παρόμοια μέτρα, οι διάφορες διάρκειες ζωής εναρμονίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή του άρθρου 16, αντικαθιστά, συνεπώς, τον ανωτέρω κατάλογο με συμφωνημένο προκαταρκτικό κατάλογο με τη μέση διάρκεια ζωής των διαφόρων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, το αργότερο στις 17ης Νοεμβρίου 2006.

5. Αντιμετώπιση των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων της εξοικονόμησης ενέργειας και αποφυγή της διπλής καταμέτρησης στις μεικτές μεθόδους υπολογισμού «από την κορυφή προς τα κάτω» και «από τη βάση στην κορυφή»

Η εφαρμογή μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, π.χ. μόνωση δεξαμενών θερμού νερού και σωληνώσεων σε κτίριο, ή άλλου μέτρου με ισοδύναμα αποτελέσματα, μπορεί να έχει μελλοντικά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην αγορά, με την έννοια ότι η αγορά θα εφαρμόσει το μέτρο αυτόματα χωρίς περαιτέρω συμμετοχή των αρχών ή υπηρεσιών που ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 4, ή οποιουδήποτε ιδιωτικού φορέα παροχής υπηρεσιών στον τομέα της ενέργειας. Ένα μέτρο με πολλαπλασιαστικές δυνατότητες θα ήταν, στις περισσότερες περιπτώσεις, οικονομικά αποδοτικότερο από τα μέτρα που πρέπει να επαναλαμβάνονται τακτικά. Τα κράτη μέλη υπολογίζουν τις δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας των μέτρων αυτών, συμπεριλαμβανομένων των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων τους, και επαληθεύουν τα συνολικά αποτελέσματα σε εκ των υστέρων αξιολόγηση με τη χρήση δεικτών, εφόσον απαιτείται.

Όσον αφορά την αξιολόγηση οριζόντιων μέτρων μπορούν να χρησιμοποιούνται δείκτες ενεργειακής απόδοσης υπό τον όρο ότι μπορεί να καθοριστεί ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν να είχαν αναπτυχθεί χωρίς τα οριζόντια μέτρα. Πάντως, η διπλή καταμέτρηση εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται με συγκεκριμένα προγράμματα ενεργειακής απόδοσης, με υπηρεσίες παροχής ενέργειας και με άλλες ρυθμιστικές πράξεις για την άσκηση πολιτικής πρέπει, κατά το δυνατόν, να αποκλείεται. Αυτό αφορά ιδίως τους φόρους ενέργειας ή διοξειδίου του άνθρακα και τις ενημερωτικές εκστρατείες.

Για τη διπλή καταμέτρηση της εξοικονόμησης ενέργειας, γίνονται διορθώσεις. Ενθαρρύνεται η χρήση πινάκων που καθιστούν δυνατή την άθροιση του αντικτύπου των μέτρων.

Η δυνητική εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει μετά τη χρονική περίοδο των στόχων, δεν λαμβάνεται υπόψη, όταν τα κράτη μέλη υποβάλλουν έκθεση σχετικά με το γενικό στόχο του άρθρου 4. Τα μέτρα που παράγουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στην αγορά θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να ενθαρρύνονται, και τα μέτρα που ήδη έχουν αποφέρει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα εξοικονόμησης ενέργειας θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την υποβολή έκθεσης σχετικά με τους στόχους του άρθρου 4, υπό την προϋπόθεση ότι είναι δυνατόν να μετρηθούν και να επαληθευθούν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του παρόντος παραρτήματος.

6. Τρόπος επαλήθευσης της εξοικονόμησης ενέργειας

Εφόσον κριθεί οικονομικώς αποτελεσματική και απαραίτητη, η εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει από συγκεκριμένη ενεργειακή υπηρεσία ή άλλο μέτρο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, επαληθεύεται από τρίτον. Η επαλήθευση αυτή μπορεί να διενεργείται από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ΕΕΥ ή άλλους παράγοντες της αγοράς. Οι αρμόδιες αρχές ή υπηρεσίες των κρατών μελών περί των οποίων το άρθρο 4 παράγραφος 4, δύνανται να παρέχουν περαιτέρω οδηγίες εν προκειμένω.

Πηγές: A European Ex-post Evaluation Guidebook for DSM and EE S ervice Programmes· Βάση δεδομένων INDEEP του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA)· IPMVP, τόμος 1 (έκδοση Μαρτίου 2002).

(1) Σχέδιο ODYSSEE-MURE, Πρόγραμμα SAVE. Επιτροπή 2005.

(2) Υπόδειγμα για τη διαπίστωση της ποσοτικοποιήσιμης αβεβαιότητας που βασίζεται στα τρία αυτά είδη σφαλμάτων δίδεται στο προσάρτημα Β του Διεθνούς πρωτοκόλλου μέτρησης και επαλήθευσης επιδόσεων (International Performance Measurement & Verification Protocol — IPMVP).