2001R0539 — EL — 09.06.2014 — 011.006
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 539/2001 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 15ης Μαρτίου 2001 (ΕΕ L 081 της 21.3.2001, σ. 1) |
Τροποποιείται από:
Τροποποιείται από:
|
L 236 |
33 |
23.9.2003 |
Διορθώνεται από:
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 539/2001 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 15ης Μαρτίου 2001
περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή
Άρθρο -1
Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί να καθορίσει τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης ή απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, στη βάση κατά περίπτωση αξιολόγησης διαφόρων κριτηρίων που αφορούν, μεταξύ άλλων, την παράνομη μετανάστευση, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, τα οικονομικά οφέλη, ιδίως όσον αφορά τον τουρισμό και το εξωτερικό εμπόριο, και τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης με τις οικείες τρίτες χώρες συμπεριλαμβανομένων, ειδικότερα, ζητημάτων που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και τις επιπτώσεις σε θέματα περιφερειακής συνοχής και αμοιβαιότητας.
Άρθρο πρώτο
1. Οι υπήκοοι των τρίτων χωρών οι οποίες περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος Ι πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατώνμελών.
Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ευρωπαϊκή συμφωνία για την κατάργηση των θεωρήσεων για τους πρόσφυγες, που υπεγράφη στο Στρασβούργο την 20ή Απριλίου 1959, οι έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα και οι απάτριδες πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών εάν η τρίτη χώρα στην οποία κατοικούν και η οποία τους χορήγησε το ταξιδιωτικό τους έγγραφο είναι τρίτη χώρα περιλαμβανόμενη στον κατάλογο του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού.
Οι υπήκοοι των τρίτων χωρών οι οποίες περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ απαλλάσσονται από την υποχρέωση της παραγράφου 1 για διαμονή η συνολική διάρκεια της οποίας δεν υπερβαίνει τις 90 ημέρες εντός οιασδήποτε περιόδου 180 ημερών.
◄
Επίσης, απαλλάσσονται από την υποχρέωση να διαθέτουν θεώρηση:
— οι υπήκοοι τρίτης χώρας, περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος Ι του παρόντος κανονισμού, που είναι κάτοχοι άδειας τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας η οποία χορηγείται από τα κράτη μέλη κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιήσεων των διατάξεων της σύμβασης του Σένγκεν ( 5 ) όταν οι κάτοχοι αυτοί ασκούν το δικαίωμά τους στα πλαίσια του καθεστώτος της μικρής διασυνοριακής κυκλοφορίας,
— οι μαθητές υπήκοοι τρίτης χώρας, περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος I, που κατοικούν σε κράτος μέλος που εφαρμόζει την απόφαση 94/795/ΔΕΥ, της 30ής Νοεμβρίου 1994, σχετικά με κοινή δράση που θεσπίζεται από το Συμβούλιο βάσει του άρθρου Κ.3 παράγραφος 2 στοιχείο β) της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τις διατυπώσεις ταξιδίου για μαθητές, υπηκόους τρίτων χωρών, που διαμένουν σε κράτος μέλος ( 6 ) όταν οι μαθητές αυτοί συμμετέχουν σε οργανωμένο ταξίδι στα πλαίσια σχολικής ομάδας συνοδευόμενης από εκπαιδευτικό του ιδρύματος,
— οι έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα, οι απάτριδες και άλλα πρόσωπα που δεν είναι υπήκοοι οποιασδήποτε χώρας, οι οποίοι κατοικούν σε κράτος μέλος και είναι κάτοχοι ταξιδιωτικού εγγράφου εκδοθέντος από το κράτος αυτό.
3. Οι υπήκοοι νέων τρίτων χωρών προερχομένων από χώρεςσυμπεριλαμβανόμενες στους καταλόγους των παραρτημάτων Ι και ΙΙ υπόκεινται αντιστοίχως στις παραγράφους 1 και 2, έως ότου το Συμβούλιο αποφασίσει διαφορετικά, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από την οικεία διάταξη της συνθήκης διαδικασία.
4. Εφόσον τρίτη χώρα που αναφέρεται στον κατάλογο του Παραρτήματος ΙΙ εφαρμόζει υποχρέωση θεώρησης έναντι των υπηκόων τουλάχιστον ενός κράτους μέλους, εφαρμόζονται οι ακόλουθες διατάξεις:
α) εντός 30 ημερών από την εφαρμογή της υποχρέωσης θεώρησης από την τρίτη χώρα, ή, εφόσον η υποχρέωση θεώρησης που ίσχυε την 9ης Ιανουαρίου 2014 διατηρείται, εντός 30 ημερών από την ημερομηνία αυτή, το οικείο κράτος μέλος απευθύνει γραπτώς κοινοποίηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.
Η κοινοποίηση αυτή:
i) καθορίζει την ημερομηνία εφαρμογής της υποχρέωσης θεώρησης και τα είδη των σχετικών ταξιδιωτικών εγγράφων και θεωρήσεων,
ii) περιλαμβάνει λεπτομερή επεξήγηση των προκαταρκτικών μέτρων τα οποία έχει λάβει το οικείο κράτος μέλος για τη διασφάλιση της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με την εν λόγω τρίτη χώρα καθώς και όλες τις σχετικές πληροφορίες,
Πληροφορίες σχετικά με αυτή την κοινοποίηση δημοσιεύονται αμελλητί από την Επιτροπή στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με την ημερομηνία εφαρμογής της υποχρέωσης θεώρησης και τα είδη των σχετικών ταξιδιωτικών εγγράφων και θεωρήσεων.
Εάν η τρίτη χώρα αποφασίσει να άρει την υποχρέωση θεώρησης πριν από τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο του παρόντος σημείου, η κοινοποίηση δεν διενεργείται ή ανακαλείται και οι πληροφορίες δεν δημοσιεύονται·
β) η Επιτροπή, αμέσως μετά την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο τρίτο εδάφιο του στοιχείου α) και κατόπιν διαβουλεύσεων με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, προβαίνει σε διαβήματα προς τις αρχές της εν λόγω τρίτης χώρας, ιδίως στον πολιτικό, οικονομικό και εμπορικό τομέα, για την επαναφορά ή την καθιέρωση της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης και ενημερώνει αμελλητί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τα διαβήματα αυτά·
γ) εάν, εντός 90 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο τρίτο εδάφιο του στοιχείου α) και παρά τα μέτρα που ελήφθησαν σύμφωνα με το στοιχείο β), η τρίτη χώρα δεν έχει άρει την υποχρέωση θεώρησης, τα οικεία κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να αναστείλει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για ορισμένες κατηγορίες υπηκόων της εν λόγω τρίτης χώρας. Οσάκις κράτος μέλος υποβάλλει τέτοιο αίτημα, ενημερώνει σχετικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο·
δ) Η Επιτροπή, όταν εξετάζει περαιτέρω διαβήματα σύμφωνα με τα στοιχεία ε), στ) ή η), συνεκτιμά τα αποτελέσματα των μέτρων που έλαβε το οικείο κράτος μέλος ενόψει της διασφάλισης της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρηση με την εν λόγω τρίτη χώρα, τα σύμφωνα με το στοιχείο β) διαβήματα, και τις συνέπειες της αναστολής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης και των κρατών μελών της με την εν λόγω τρίτη χώρα·
ε) εάν η οικεία τρίτη χώρα δεν έχει άρει την υποχρέωση θεώρησης, η Επιτροπή, το αργότερο έξι μήνες από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο τρίτο εδάφιο του στοιχείου α) και κατόπιν ανά διαστήματα όχι μεγαλύτερα των έξι μηνών εντός συνολικής περιόδου η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η προβλεπόμενη στο στοιχείο στ) κατ’ εξουσιοδότηση πράξη ή εκφράζονται αντιρρήσεις ως προς αυτήν:
i) εκδίδει, κατ’ αίτηση του οικείου κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, εκτελεστική πράξη για την προσωρινή αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για ορισμένες κατηγορίες υπηκόων της οικείας τρίτης χώρας για περίοδο έως έξι μηνών. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη ορίζει ημερομηνία, εντός 90 ημερών από την έναρξη ισχύος της, κατά την οποία θα τεθεί σε ισχύ η αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους διαθέσιμους πόρους στα προξενεία των κρατών μελών. Κατά την έκδοση μεταγενέστερων εκτελεστικών πράξεων, η Επιτροπή δύναται να παρατείνει την εν λόγω περίοδο αναστολής για επιπλέον περιόδους έως έξι μηνών και να τροποποιεί τις κατηγορίες υπηκόων της εν λόγω τρίτης χώρας για τις οποίες αναστέλλεται η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης.
Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 4α παράγραφος 2. Με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 4, κατά τις περιόδους της αναστολής, όλοι οι υπήκοοι της τρίτης χώρας που ανήκουν στις κατηγορίες οι οποίες αναφέρονται στην εκτελεστική πράξη υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, ή
ii) υποβάλλει στην επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 4α παράγραφος 1 έκθεση αξιολόγησης της κατάστασης με τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να μην αναστείλει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης και ενημερώνει σχετικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.
Η έκθεση αυτή, συνεκτιμά όλους τους σχετικούς παράγοντες, όπως εκείνους που αναφέρονται στο στοιχείο δ). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μπορούν να προβαίνουν σε πολιτική συζήτηση βάσει της εν λόγω έκθεσης·
στ) Εάν, εντός 24 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο τρίτο εδάφιο του στοιχείου α), η οικεία τρίτη χώρα δεν έχει άρει την απαίτηση θεώρησης, η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 4β για την προσωρινή αναστολή της εφαρμογής του Παραρτήματος ΙΙ για περίοδο 12 μηνών για τους υπηκόους της εν λόγω τρίτης χώρας. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη ορίζει ημερομηνία, εντός 90 ημερών από την έναρξη ισχύος της, κατά την οποία θα τεθεί σε ισχύ η αναστολή της εφαρμογής του Παραρτήματος ΙΙ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους διαθέσιμους πόρους στα προξενεία των κρατών μελών και τροποποιείαναλόγως το Παράρτημα ΙΙ. Η εν λόγω τροποποίηση πραγματοποιείται με την προσθήκη, δίπλα στην ονομασία της εν λόγω τρίτης χώρας, υποσημείωσης στην οποία αναφέρεται ότι η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης αναστέλλεται έναντι της τρίτης χώρας και προσδιορίζεται η περίοδος της εν λόγω αναστολής.
Από την ημερομηνία κατά την οποία η αναστολή της εφαρμογής του Παραρτήματος ΙΙ, για τους υπηκόους της οικείας τρίτης χώρας, τίθεται σε ισχύ ή κατά την οποία έχει εκφρασθεί αντίρρηση ως προς την κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 4β παράγραφος 5, οιαδήποτε εκτελεστική πράξη εκδοθείσα σύμφωνα το στοιχείο ε) όσον αφορά την εν λόγω τρίτη χώρα, εκπνέει.
Αν η Επιτροπή υποβάλει νομοθετική πρόταση, όπως αναφέρεται στο στοιχείο η), η περίοδος αναστολής που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο παρατείνεται για περίοδο έξι μηνών. Η υποσημείωση που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο τροποποιείται αναλόγως.
Με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 4, κατά τις περιόδους της εν λόγω αναστολής, οι υπήκοοι της οικείας τρίτης χώρας τους οποίους αφορά η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών·
ζ) τυχόν μεταγενέστερη κοινοποίηση από άλλο κράτος μέλος, σύμφωνα με το στοιχείο α), όσον αφορά την αυτή τρίτη χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής μέτρων ληφθέντων σύμφωνα το στοιχείο ε) ή το στοιχείο στ) έναντι της τρίτης χώρας αυτής, συγχωνεύεται με τις εν εξελίξει αυτές διαδικασίες χωρίς να παρατείνονται οι προθεσμίες ή οι περίοδοι που ορίζονται στα εν λόγω στοιχεία·
η) εάν, εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος της προβλεπόμενης στο στοιχείο στ) κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η εν λόγω τρίτη χώρα δεν έχει άρει την υποχρέωση θεώρησης, η Επιτροπή δύναται να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τροποποίηση του παρόντος κανονισμού προκειμένου η αναφορά στην τρίτη χώρα να μεταφερθεί από το Παράρτημα ΙΙ στο Παράρτημα Ι·
θ) οι διαδικασίες που προβλέπονται στα σημεία ε), στ) και η) δεν επηρεάζουν το δικαίωμα της Επιτροπής να υποβάλει, ανά πάσα στιγμή, νομοθετική πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού προκειμένου να μεταφερθεί η αναφορά στην οικεία τρίτη χώρα από το Παράρτημα ΙΙ στο Παράρτημα Ι·
ι) αν η εν λόγω τρίτη χώρα άρει την υποχρέωση θεώρησης, το οικείο κράτος μέλος απευθύνει κοινοποίηση αμέσως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Η κοινοποίηση δημοσιεύεται αμελλητί από την Επιτροπή στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οιαδήποτε εκτελεστική ή κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εκδοθείσα δυνάμει των στοιχείων ε) ή στ) όσον αφορά την εν λόγω τρίτη χώρα εκπνέει επτά ημέρες μετά την προβλεπόμενη στο πρώτο εδάφιο του παρόντος σημείου δημοσίευση. Αν η εν λόγω τρίτη χώρα εφαρμόζει υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους δύο ή περισσότερων κρατών μελών, οι εκτελεστικές ή κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αφορούν την τρίτη αυτή χώρα εκπνέουν επτά ημέρες μετά τη δημοσίευση της κοινοποίησης σχετικά με το τελευταίο από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη οι υπήκοοι του οποίου υπόκεινται σε υποχρέωση θεώρησης από την εν λόγω τρίτη χώρα. H υποσημείωση που αναφέρται στο πρώτο εδάφιο του στοιχείου στ) διαγράφεται με την εκπνοή της σχετικής κατ’ εξουσιοδότηση πράξης. Οι πληροφορίες σχετικά με την εκπνοή των πράξεων αυτών, δημοσιεύονται αμελλητί από την Επιτροπή στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν η εν λόγω τρίτη χώρα άρει την υποχρέωση θεώρησης χωρίς αυτό να κοινοποιηθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο του παρόντος σημείου, η Επιτροπή προβαίνει αμελλητί, στη δημοσίευση που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο, με δική της πρωτοβουλία, και εφαρμόζεται το δεύτερο εδάφιο του παρόντος σημείου.
▼M11 —————
Άρθρο 1α
1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 1 παράγραφος 2, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για υπηκόους μιας τρίτης χώρας που περιλαμβάνεται στον κατάλογο του Παραρτήματος ΙΙ αναστέλλεται προσωρινά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ως έσχατη ανάγκη, βάσει του παρόντος άρθρου.
2. Ένα κράτος μέλος μπορεί να απευθύνει κοινοποίηση στην Επιτροπή, αν αντιμετωπίζει, εντός εξαμήνου, σε σύγκριση με την αυτή περίοδο του προηγούμενου έτους ή το τελευταίο εξάμηνο πριν από την εφαρμογή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους τρίτης χώρας που περιλαμβάνεται στον Παράρτημα ΙΙ, μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες περιστάσεις που οδηγούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την οποία δεν μπορεί να θεραπεύσει μόνο του, δηλαδή σημαντική και απότομη αύξηση του αριθμού:
α) των υπηκόων της εν λόγω τρίτης χώρας, οι οποίοι διαπιστώνεται ότι διαμένουν παράνομα στο έδαφος του κράτους μέλους,
β) των αιτήσεων ασύλου από υπηκόους της εν λόγω τρίτης χώρας για την οποία το ποσοστό αναγνώρισης είναι χαμηλό, οσάκις μια τέτοια αύξηση έχει αποτέλεσμα συγκεκριμένες πιέσεις στο σύστημα ασύλου του κράτους μέλους,
γ) των απορριφθεισών αιτήσεων επανεισδοχής που υποβλήθηκαν από κράτος μέλος στην εν λόγω τρίτη χώρα, για δικούς της υπηκόους.
Η σύγκριση με το εξάμηνο πριν από την εφαρμογή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, ισχύει μόνο για επταετή περίοδο από την ημερομηνία εφαρμογής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους της εν λόγω τρίτης χώρας.
Η κοινοποίηση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνει τους λόγους στους οποίους βασίζεται και περιλαμβάνει συναφή δεδομένα και στατιστικά στοιχεία, καθώς και λεπτομερή επεξήγηση των προκαταρκτικών μέτρων που έχει λάβει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος για τη θεραπεία της κατάστασης. Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αμέσως για την εν λόγω κοινοποίηση.
3. Η Επιτροπή εξετάζει οιαδήποτε κοινοποίηση που υπεβλήθη βάσει της παραγράφου 2, λαμβάνοντας υπ’ όψιν:
α) αν υφίσταται οιαδήποτε από τις καταστάσεις που περιγράφονται στην παράγραφο 2,
β) τον αριθμό των κρατών μελών που επηρεάζονται από οιαδήποτε από τις καταστάσεις που περιγράφονται στην παράγραφο 2,
γ) τον συνολικό αντίκτυπο των αυξήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στη μεταναστευτική κατάσταση στην Ένωση, όπως αυτή εμφανίζεται σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχουν τα κράτη μέλη,
δ) τις εκθέσεις που έχει εκπονήσει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο ή η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Europol), εφόσον επιβάλλεται από τις περιστάσεις στη συγκεκριμένη περίπτωση που κοινοποιείται,
ε) το συνολικό ζήτημα της δημόσιας τάξης και της εσωτερικής ασφάλειας, σε διαβούλευση με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.
Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τα αποτελέσματα ς της εξέτασής της.
4. Όταν η Επιτροπή, σύμφωνα με την εξέταση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 και λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες της αναστολής της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης και των κρατών μελών με την οικεία τρίτη χώρα, σε στενή συνεργασία με την εν λόγω τρίτη χώρα για την εξεύρεση εναλλακτικών μακροπρόθεσμων λύσεων, αποφασίζει ότι απαιτείται δράση, εκδίδει, εντός τριμήνου από την παραλαβή της κοινοποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 2, εκτελεστική πράξη για την προσωρινή εξάμηνη αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους της οικείας τρίτης χώρας. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 4α παράγραφος 2. Στην εκτελεστική πράξη ορίζεται η ημερομηνία κατά την οποία θα τεθεί σε ισχύ η αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης.
Με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 4, κατά τις περιόδους της αναστολής αυτής, οι υπήκοοι της οικείας τρίτης χώρας που ανήκουν στις κατηγορίες που αφορούν οι εκτελεστικές πράξεις, υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών.
5. Πριν να λήξει η περίοδος ισχύος της εκτελεστικής πράξης που εκδίδεται σύμφωνα με την παράγραφο 4, η Επιτροπή, σε συνεργασία με το ή τα οικεία κράτη μέλη, υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η έκθεση μπορεί να συνοδεύεται από νομοθετική πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού προκειμένου να μεταφερθεί από το Παράρτημα ΙΙ στο Παράρτημα I η μνεία της οικείας τρίτης χώρας.
6. Όταν η Επιτροπή έχει υποβάλει νομοθετική πρόταση σύμφωνα με την παράγραφο 5, δύναται να παρατείνει την ισχύ της εκδοθείσας δυνάμει της παραγράφου 4 εκτελεστικής πράξης, για διάστημα που δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες. Η απόφαση για την παράταση της ισχύος της εκτελεστικής πράξης εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 4α παράγραφος 2.
Άρθρο 1β
Μέχρι 10ης Ιανουαρίου 2018, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα του μηχανισμού αμοιβαιότητας, που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 4 και του μηχανισμού αναστολής που αναφέρεται στο άρθρο 1α, και, εφόσον απαιτείται, υποβάλλει νομοθετική πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αποφασίζουν επί της προτάσεως κατά τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.
Άρθρο 2
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, «θεώρηση» είναι η θεώρηση ως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2009 για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων) ( 7 ).
▼M5 —————
Άρθρο 4
1. Ένα κράτος μέλος μπορεί να προβλέπει εξαιρέσεις από την υποχρέωση θεώρησης που προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, ή από την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης που προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2, όσον αφορά:
α) τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων, υπηρεσιακών/επίσημων διαβατηρίων ή ειδικών διαβατηρίων·
β) μέλη πληρωμάτων της πολιτικής αεροπορίας και του εμπορικού ναυτικού, κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους·
γ) μέλη πληρωμάτων του εμπορικού ναυτικού, όταν βγαίνουν στην ξηρά, εφόσον είναι κάτοχοι ναυτικού φυλλαδίου που έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις Συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αριθ. 108 της 13ης Μαΐου 1958 ή αριθ. 185 της 16ης Ιουνίου 2003 ή τη Σύμβαση του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού για τη διευκόλυνση της διεθνούς ναυσιπλοΐας της 9ης Απριλίου 1965·
δ) μέλη του πληρώματος και μέλη αποστολών επείγουσας βοήθειας ή διάσωσης σε περίπτωση καταστροφής ή ατυχήματος·
ε) το πολιτικό πλήρωμα πλοίων που κινούνται σε διεθνείς ποτάμιες οδούς·
στ) τους κατόχους ταξιδιωτικών εγγράφων που έχουν εκδοθεί από διακυβερνητικούς διεθνείς οργανισμούς μέλη των οποίων είναι τουλάχιστον ένα κράτος μέλος, ή από άλλες οντότητες αναγνωρισμένες από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ως υποκείμενα διεθνούς δικαίου, σε υπαλλήλους των οργανισμών ή οντοτήτων αυτών.
2. Ένα κράτος μέλος μπορεί να απαλλάσσει από την υποχρέωση θεώρησης:
α) τους μαθητές υπηκόους τρίτης χώρας περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος Ι, οι οποίοι κατοικούν σε τρίτη χώρα περιλαμβανόμενη στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ ή στην Ελβετία και το Λιχτενστάιν, όταν οι μαθητές αυτοί συμμετέχουν σε οργανωμένο ταξίδι στα πλαίσια σχολικής ομάδας συνοδευόμενης από εκπαιδευτικό του ιδρύματος·
β) τους έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα και τους απάτριδες εάν η τρίτη χώρα στην οποία κατοικούν και η οποία τους χορήγησε το ταξιδιωτικό τους έγγραφο συγκαταλέγεται μεταξύ των τρίτων χωρών του παραρτήματος ΙΙ·
γ) τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων που μετακινούνται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ή της Σύμπραξης για την Ειρήνη και είναι κάτοχοι εγγράφων αναγνώρισης και εντολών αποστολής που προβλέπονται από τη συμφωνία μεταξύ των κρατών που είναι συμβαλλόμενα μέρη του ΝΑΤΟ επί του νομικού καθεστώτος των δυνάμεων αυτών, της 19ης Ιουνίου 1951·
δ) με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Συμφωνία για την κατάργηση των θεωρήσεων για τους πρόσφυγες, που υπεγράφη στο Στρασβούργο την 20ή Απριλίου 1959, οι έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα και οι απάτριδες και άλλα πρόσωπα που δεν είναι υπήκοοι καμίας χώρας, διαμένουν στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Ιρλανδία και είναι κάτοχοι ταξιδιωτικού εγγράφου που έχει εκδοθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Ιρλανδία, το οποίο αναγνωρίζεται από το οικείο κράτος μέλος.
3. Ένα κράτος μέλος μπορεί να θεσπίσει, για πρόσωπα που ασκούν κατά τη διαμονή τους αμειβόμενη δραστηριότητα, εξαιρέσεις από την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης κατ' άρθρο 1, παράγραφος 2.
Άρθρο 4α
1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η επιτροπή αυτή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 8 ).
2. Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
3. Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
Άρθρο 4β
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.
2. Η εξουσία έκδοσης των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχείο στ) ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από 9ης Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους της αυτής διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εκφράσουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη κάθε περιόδου.
3. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχείο στ) μπορεί να ανακληθεί, ανά πάσα στιγμή, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης θέτει τέρμα στην εξουσιοδότηση που καθορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Η ανάκληση δεν επηρεάζει το κύρος τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ευρίσκονται ήδη σε ισχύ.
4. Αμέσως μετά την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
5. Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 1 παράγραφος 4 στοιχείο στ), αρχίζει να ισχύει μόνον εφόσον δεν έχουν εκφρασθεί σχετικές αντιρρήσεις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο εντός τεσσάρων μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν και τα δύο ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να εκφράσουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 5
1. Εντός δέκα εργάσιμων ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στα λοιπά κράτη μέλη και στην Επιτροπή τις εξαιρέσεις που θέσπισαν δυνάμει του άρθρου 3 δεύτερη περίπτωση και του άρθρου 4. Οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις των μέτρων αυτών ανακοινώνονται εντός πέντε εργάσιμων ημερών.
2. Οι γνωστοποιήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 δημοσιεύονται από την Επιτροπή, για λόγους ενημέρωσης, στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Άρθρο 6
Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών όσον αφορά την αναγνώριση των κρατών και των εδαφικών οντοτήτων, όπως και των διαβατηρίων, εγγράφων ταυτότητας ή ταξιδιωτικών εγγράφων που εκδίδονται από τις αρχές αυτών των κρατών και εδαφικών οντοτήτων.
Άρθρο 7
1. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 574/1999 του Συμβουλίου ( 9 ) αντικαθίσταται από τον παρόντα κανονισμό.
2. Τα οριστικά κείμενα της Κοινής προξενικής εγκυκλίου (ΚΠΕ) και του Κοινού εγχειριδίου (ΚΕ), ως ορίζονται στην απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής Σένγκεν, της 28ης Απριλίου 1999 [SCH/Com-ex(99) 13], τροποποιούνται ως εξής:
1. Ο κατάλογος του τμήματος Ι του παραρτήματος 1 της ΚΠΕ και του τμήματος Ι του παραρτήματος 5 του ΚΕ αντικαθίσταται ως εξής:
«Κοινός κατάλογος τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης εκ μέρους των κρατών μελών που δεσμεύονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.»
2. Ο κατάλογος του παραρτήματος 1, τμήμα Ι της ΚΠΕ και του παραρτήματος 5, τμήμα Ι του ΚΕ αντικαθίσταται με τον κατάλογο του παραρτήματος Ι του παρόντος κανονονισμού.
3. Ο τίτλος του παραρτήματος 1, τμήμα ΙΙ, της ΚΠΕ καθώς και του παραρτήματος 5, τμήμα ΙΙ, του ΚΕ αντικαθίσταται από το εξής κείμενο:
«Κοινός κατάλογος τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι εξαιρούνται από την υποχρέωση θεώρησης εκ μέρους των κρατών μελών που δεσμεύονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001.»
4. Ο κατάλογος του παραρτήματος 1, τμήμα ΙΙ της ΚΠΕ και του παραρτήματος 5, τμήμα ΙΙ του ΚΕ αντικαθίσταται από τον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ του παρόντος κανονισμού.
5. Το τμήμα ΙΙΙ του παραρτήματος 1 της ΚΠΕ, και το τμήμα ΙΙΙ του παραρτήματος 5 του ΚΕ καταργούνται.
3. Οι αποφάσεις της εκτελεστικής επιτροπής του Σένγκεν της 15ης Δεκεμβρίου 1997 [SCH/Com-ex(97) 32] και της 16ης Δεκεμβρίου 1998 [SCH/Com-ex(98) 53, αναθ 2] καταργούνται.
Άρθρο 8
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
Κοινός κατάλογος που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1
1. ΚΡΑΤΗ
▼M13 —————
▼M5 —————
Αγκόλα
Αζερμπαϊτζάν
Αίγυπτος
Αιθιοπία
Αϊτή
Ακτή Ελεφαντοστού
▼M7 —————
Αλγερία
▼M5 —————
Αρμενία
Αφγανιστάν
▼M13 —————
Βιετνάμ
Βιρμανία/Μυανμάρ
Βολιβία
Βόρεια Κορέα
▼M8 —————
▼M7 —————
Γεωργία
Γκάμπια
Γκαμπόν
▼M13 —————
Ιαμαϊκή
Ινδία
Ινδονησία
Ιορδανία
Ιράκ
Ιράν
Ισημερινή Γουινέα
Ισημερινός
Καζακστάν
Καμερούν
Καμπότζη
Κατάρ
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
Κένυα
Κίνα
Κιργιστάν
▼M13 —————
Κονγκό
▼M13 —————
Κομόρες
Κούβα
Κουβέιτ
Γκάνα
Γουιάνα
Γουινέα
Γουινέα Μπισσάου
▼M13 —————
Δημοκρατία του Κονγκό
▼M13 —————
Δομινικανή Δημοκρατία
▼M13 —————
Ερυθραία
Ζάμπια
Ζιμπάμπουε
▼M5 —————
Μαυριτανία
▼M13 —————
Μοντενέγκρο
Μογγολία
Μοζαμβίκη
▼M12 —————
Μπανγκλαντές
▼M5 —————
Λάος
Λεσότο
Λευκορωσία
Λίβανος
Λιβερία
Λιβύη
Μαδαγασκάρη
Μαλάουι
Μαλδίβες
Μάλι
Μαρόκο
▼M13 —————
Πράσινο Ακρωτήριο
▼M6 —————
Ρουάντα
Ρωσία
▼M13 —————
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε
Σαουδική Αραβία
▼M5 —————
Μπαχρέιν
Μπελίζ
Μπενίν
Μποτσουάνα
Μπουρκίνα Φάσο
Μπουρούντι
Μπουτάν
Ναμίμπια
▼M13 —————
Νεπάλ
Νίγηρας
Νιγηρία
Νότια Αφρική
Νότιο Σουδάν
Ομάν
▼M6 —————
Ουγκάντα
Ουζμπεκιστάν
Ουκρανία
Πακιστάν
▼M13 —————
Παπουασία - Νέα Γουινέα
▼M13 —————
Σενεγάλη
▼M5 —————
▼M6 —————
Σιέρα Λεόνε
▼M13 —————
Σομαλία
Σουαζιλάνδη
Σουδάν
Σουρινάμ
Σρι Λάνκα
Συρία
Τανζανία
Τατζικιστάν
Ταϊλάνδη
Τζιμπουτί
▼M13 —————
Τόγκο
▼M13 —————
Τουρκία
Τουρκμενιστάν
▼M13 —————
Τσαντ
Τυνησία
Υεμένη
Φιλιππίνες
Φίτζι
2. ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ
▼M2 —————
Κοσσυφοπέδιο, όπως ορίζεται στην απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών της 10ης Ιουνίου 1999
Παλαιστινιακή Αρχή
▼M8 —————
▼M13 —————
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
Κοινός κατάλογος που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2
1. ΚΡΑΤΗ
Αγία Έδρα
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Νήσοι ( 10 )
Αλβανία (13)
Άγιος Μαρίνος
Άγιος Χριστόφορος και Νέβις ( 11 )
Ανατολικό Τιμόρ (10)
Ανδόρα
Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (11)
Αργεντινή
Αυστραλία
Βανουάτου (10)
Βενεζουέλα
Βοσνία-Ερζεγοβίνη (11)
▼M5 —————
▼M4 —————
Βραζιλία
Γουατεμάλα
Γρενάδα (10)
Δημοκρατία της Μολδαβίας ( 12 )
Δομίνικα (10)
▼M2 —————
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (10)
Ηνωμένες Πολιτείες
Ιαπωνία
▼M2 —————
Ισραήλ
Καναδάς
Κιριμπάτι (10)
Κολομβία (10)
Κόστα Ρίκα
▼M9 —————
Μαλαισία
Μαυρίκιος (11)
Μαυροβούνιο (13)
Μεξικό
Μικρονησία (10)
Μονακό
Μπαρμπάντος (11)
Μπαχάμες (11)
Μπρουνέι Νταρουσσαλάμ
Ναούρου (10)
Νέα Ζηλανδία
Νήσοι Μάρσαλ (10)
Νήσοι Σολομώντος (10)
Νικαράγουα
Νότια Κορέα
Ονδούρα
Ουρουγουάη
Παλάου (10)
Παναμάς
Παραγουάη
Περού (10)
πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ( 13 )
▼M4 —————
Σαλβαδόρ
Σαμόα (10)
Σάντα Λουσία (10)
Σερβία (εξαιρούνται οι κάτοχοι σερβικών διαβατηρίων που έχουν εκδοθεί από τη σερβική υπηρεσία συντονισμού (στη σερβική γλώσσα: Koordinaciona uprava)) (13)
Σεϋχέλλες (11)
Σιγκαπούρη
Τόνγκα (10)
Τουβαλού (10)
Τρινιδάδ και Τομπάγκο (10)
Χιλή
2. ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ
Ειδική Διοικητική Περιοχή (ΕΔΠ) του Χονγκ Κονγκ ( 14 )
Ειδική Διοικητική Περιοχή (ΕΔΠ) του Μακάο ( 15 )
3. ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΥΠΗΚΟΟΥ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ:
British nationals (Overseas)
British overseas territories citizens (BOTC)
British overseas citizen (BOC)
British protected persons (BPP)
British subjects (BS)
4. ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ:
Ταϊβάν ( 16 )
( 1 ) ΕΕ C 177 Ε της 27.6.2000, σ. 66.
( 2 ) Γνώμη της 5.7.2000 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).
( 3 ) ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 1.
( 4 ) ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31.
( 5 ) ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 1.
( 6 ) ΕΕ L 327 της 19.12.1994, σ. 1.
( 7 ) ΕΕ L 243 της 15.9.2009, σ. 1.
( 8 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).
( 9 ) ΕΕ L 72 της 18.3.1999, σ. 2.
( 10 ) Η απαλλαγή από την απαίτηση θεώρησης εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
( 11 ) Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
( 12 ) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης περιορίζεται στους κατόχους βιομετρικών διαβατηρίων που εκδίδονται σύμφωνα με τα πρότυπα του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ).
( 13 ) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης εφαρμόζεται μόνο στους κατόχους βιομετρικών διαβατηρίων.
( 14 ) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει μόνον για τους κατόχους του διαβατηρίου της Ειδικής Διοικητικής περιοχής του Χονγκ-Κονγκ «Hong Kong Special Administrative Region».
( 15 ) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει μόνον για τους κατόχους του διαβατηρίου της Ειδικής Διοικητικής περιοχής του Μακάο «Região Administrativa Especial de Macau».
( 16 ) Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει μόνο για κατόχους διαβατηρίων που έχουν εκδοθεί από την Ταϊβάν τα οποία περιλαμβάνουν αριθμό ταυτότητας.