[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 4.3.2009

COM(2009) 101 τελικό

2009/0034 (CNS)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την τροποποίηση της απόφασης 2006/326/ΕΚ ώστε να προβλεφθεί διαδικασία για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Πλαίσιο της(των) πρότασης(εων) |

1. 1. Λόγοι υποβολής και στόχοι της(των) πρότασης(εων) Σύμφωνα με το πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν μετέχει στον τίτλο IV της συνθήκης ΕΚ, και κατά συνέπεια οι κοινοτικές πράξεις που εκδίδονται στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις δεν έχουν δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζονται στη Δανία. Ωστόσο, η εφαρμογή ορισμένων κοινοτικών πράξεων έχει επεκταθεί στη Δανία μέσω διεθνών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δανίας που συνάφθηκαν βάσει του άρθρου 300 της συνθήκης ΕΚ. Οι σχετικές διεθνείς συμφωνίες, που συνάφθηκαν με τις αποφάσεις 2006/325/EΚ[1] και 2006/326/EΚ[2] αντίστοιχα, είναι: η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις[3] και η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις[4]. Οι παράλληλες αυτές συμφωνίες προβλέπουν (στο άρθρο 5 παράγραφος 2) ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα παρέχει τη συγκατάθεσή της στις περιπτώσεις που η Δανία προτίθεται να συνάψει διεθνείς συμφωνίες οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν ή να μεταβάλουν το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (στο εξής κανονισμός Βρυξέλλες I)[5] ή του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (επίδοση και κοινοποίηση πράξεων) και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου (στο εξής κανονισμός περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως πράξεων)[6]. Ούτε οι αποφάσεις του Συμβουλίου για τη σύναψη αυτών των παράλληλων συμφωνιών ούτε οι ίδιες παράλληλες συμφωνίες δεν ορίζουν πώς θα πρέπει να λαμβάνει η Κοινότητα απόφαση για την εν λόγω συγκατάθεση. Στόχος της(των) πρότασης(εων) είναι να θεσπισθεί η διαδικασία για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 και στις δύο παράλληλες συμφωνίες, τροποποιώντας τις αποφάσεις τους Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψή τους. |

1.2. Γενικό πλαίσιο Οι παράλληλες συμφωνίες προβλέπουν (στο άρθρο 5 παράγραφος 1) ότι οι διεθνείς συμφωνίες που συνάπτει η Κοινότητα βάσει των σχετικών κανονισμών (που προσαρτώνται στις παράλληλες συμφωνίες) δεν έχουν δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζονται στη Δανία. Η Δανία οφείλει να απέχει από τη σύναψη διεθνών συμφωνιών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν ή να μεταβάλλουν το πεδίο εφαρμογής των σχετικών κανονισμών, εκτός εάν η Κοινότητα είναι σύμφωνη και έχουν επιτευχθεί ικανοποιητικές ρυθμίσεις όσον αφορά τη σχέση μεταξύ των παράλληλων συμφωνιών και της οικείας διεθνούς συμφωνίας. Οι σχέσεις μεταξύ της Δανίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όσον αφορά αυτές τις παράλληλες συμφωνίες διέπονται από το διεθνές δίκαιο. Δεδομένου ότι εφαρμόζεται το άρθρο 300 της συνθήκης ΕΚ, η Επιτροπή δεν μπορεί να συνάπτει διεθνείς υποχρεώσεις εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας χωρίς να είναι ειδικά εξουσιοδοτημένη για τον σκοπό αυτό. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου για τη σύναψη των παράλληλων συμφωνιών και οι ίδιες οι συμφωνίες δεν εξουσιοδοτούν την Επιτροπή να παρέχει τη συγκατάθεσή της εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, επομένως, οφείλει να θεσπίσει την ειδική εσωτερική διαδικασία που ακολουθείται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (εκτός της Δανίας) κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη συγκατάθεσή της για τη σύναψη, εκ μέρους της Δανίας, διεθνών συμφωνιών που επηρεάζουν τους οικείους κανονισμούς οι οποίοι προσαρτώνται στις παράλληλες συμφωνίες. Για πρακτικούς λόγους, η Επιτροπή υποβάλει ταυτόχρονα δύο προτάσεις για την εφαρμογή και των δύο παράλληλων συμφωνιών. Παρόλο που είναι λιγότερο πιθανό η Δανία να προτείνει τη σύναψη διεθνών συμφωνιών που περιέχουν διατάξεις για την επίδοση και κοινοποίηση πράξεων στο εξωτερικό οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν την παράλληλη συμφωνία σχετικά με την επίδοση και κοινοποίηση πράξεων, είναι ανάγκη να θεσπιστεί η διαδικασία για την εφαρμογή και αυτής της παράλληλης συμφωνίας. |

2. Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εκτίμηση των επιπτώσεων |

Το 2008 πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ αντιπροσώπων των δανικών αρχών και της Επιτροπής προκειμένου να συζητήσουν την κατάσταση. Δεν πραγματοποιήθηκαν περαιτέρω διαβουλεύσεις, καθώς το ζήτημα της εσωτερικής διαδικασίας που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα αφορά αποκλειστικά και μόνο την ίδια, με εξαίρεση τη Δανία, δεδομένου ότι η Δανία δεν συμμετέχει στον τίτλο IV της συνθήκης EK και στο πλαίσιο αυτό πρέπει να θεωρηθεί ως τρίτη χώρα. Η Επιτροπή αξιολόγησε διάφορες εναλλακτικές επιλογές για τη θέσπιση της διαδικασίας εφαρμογής, αν και δεν προέβη σε τυπική εκτίμηση των επιπτώσεων. Μία από τις εναλλακτικές δυνατότητες θα ήταν η τροποποίηση και των δύο παράλληλων συμφωνιών ώστε να προβλέπουν ειδική διαδικασία εφαρμογής. Αυτή η διαδικασία θα ήταν πολύ πιο επαχθής (ανάγκη διαπραγματευτικής εντολής στην Επιτροπή, οι ίδιες οι διαπραγματεύσεις, καθώς και η διαδικασία για τη σύναψη των συμφωνιών) και, δεδομένου ότι το ζήτημα απαιτεί επείγουσα λύση, η δυνατότητα αυτή απορρίφθηκε. Η λύση που επέλεξε η Επιτροπή είναι απλή και σχετικά ταχεία, δηλ. τροποποίηση των αποφάσεων του Συμβουλίου για τη σύναψη των παράλληλων συμφωνιών παρεμβάλλοντας ειδικές διατάξεις σχετικά με τη διαδικασία που θα ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κοινότητα για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη συγκατάθεσή της για τη σύναψη εκ μέρους της Δανίας της σχετικής διεθνούς συμφωνίας. |

3. Νομικά στοιχεία της(των) πρότασης(εων) 3.1. Περίληψη της προτεινόμενης ενέργειας Η Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση των αποφάσεων 2006/325/EΚ και 2006/326/EΚ του Συμβουλίου προκειμένου να παρεμβάλει σ' αυτές διατάξεις για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 των παράλληλων συμφωνιών. Η ίδια διαδικασία προβλέπεται για την εφαρμογή και των δύο παράλληλων συμφωνιών. Γίνεται διάκριση μεταξύ δύο περιπτώσεων, για κάθε μία από τις οποίες εφαρμόζεται διαφορετική διαδικασία κατά τη συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Το κοινό στοιχείο και των δύο περιπτώσεων είναι ότι η Επιτροπή εξουσιοδοτείται από το Συμβούλιο να παρέχει τη συγκατάθεσή της εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Στην πρώτη περίπτωση, τα κράτη μέλη έχουν ήδη εξουσιοδοτηθεί να συνάψουν τη σχετική διεθνή συμφωνία. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της διεθνούς σύμβασης περί αστικής ευθύνης για τις ζημίες που προκαλούνται από τη ρύπανση καυσίμων δεξαμενής πλοίων του 2001 (σύμβαση καυσίμων δεξαμενής πλοίων), η Κοινότητα έχει ήδη εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη της, προς το συμφέρον της Κοινότητας, να υπογράψουν, να επικυρώσουν ή να προσχωρήσουν σ’ αυτήν (βλ. απόφαση 2002/762/EΚ του Συμβουλίου για την εξουσιοδότηση των κρατών μελών να υπογράψουν και να επικυρώσουν ή να προσχωρήσουν, προς το συμφέρον της Κοινότητας, στη διεθνή σύμβαση περί αστικής ευθύνης για τις ζημίες που προκαλούνται από τη ρύπανση καυσίμων δεξαμενής πλοίων του 2001 (σύμβαση καυσίμων δεξαμενής πλοίων[7]). Άλλο παράδειγμα είναι το πρωτόκολλο της 12ης Φεβρουαρίου 2004 για την τροποποίηση της σύμβασης των Παρισίων της 29ης Ιουλίου 1960 για την αστική ευθύνη στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας (βλ. απόφαση 2003/882/EΚ του Συμβουλίου περί εξουσιοδοτήσεως των κρατών μελών που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβαση των Παρισίων της 29ης Ιουλίου 1960 για την αστική ευθύνη στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας να υπογράψουν προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Κοινότητας το πρωτόκολλο περί τροποποιήσεως της εν λόγω σύμβασης[8] και απόφαση του Συμβουλίου 2004/294/ΕΚ για την εξουσιοδότηση των κρατών μελών που είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης των Παρισίων της 29ης Ιουλίου 1960 για την αστική ευθύνη στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας να κυρώσουν το πρωτόκολλο για την τροποποίηση της εν λόγω σύμβασης ή να προσχωρήσουν σε αυτό, προς το συμφέρον της Κοινότητας[9]). Η πρώτη περίπτωση αφορά επίσης τη συμμετοχή της ίδιας της Κοινότητας σε διεθνείς συμφωνίες που επηρεάζουν τον κανονισμό Βρυξέλλες Ι ή τον κανονισμό για την επίδοση και κοινοποίηση πράξεων. Στις περιπτώσεις που περιγράφονται, δεδομένου ότι η Κοινότητα έχει ήδη εξετάσει το ενδεχόμενο επηρεασμού αυτών των κοινοτικών πράξεων από τη σχετική διεθνή συμφωνία και έχει θεσπίσει, όπου είναι αναγκαίο, εγγυήσεις ώστε οι εν λόγω κοινοτικές πράξεις να εφαρμόζονται όπου ενδείκνυται, θεσπίζεται μια απλή διαδικασία. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θα εξουσιοδοτείται να δίνει τη συγκατάθεσή της στη Δανία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται όσες περιπτώσεις δεν εμπίπτουν στην πρώτη κατηγορία. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να συζητείται με τα κράτη μέλη το ενδεχόμενο επηρεασμού των εν λόγω κανονισμών από τη διεθνή συμφωνία την οποία προτίθεται να συνάψει η Δανία. Τα κράτη μέλη θα συμμετέχουν επομένως στη διαδικασία λήψης της απόφασης μέσω της διαδικασίας επιτροπολογίας. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θα εξουσιοδοτείται να παρέχει τη συγκατάθεση της στη Δανία εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μέσω της διαδικασίας επιτροπολογίας. 3.2. Νομική βάση Νομική βάση και των δύο προτάσεων είναι το άρθρο 61 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 300 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 300 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο. |

2009/0034 (CNS)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την τροποποίηση της απόφασης 2006/326/ΕΚ ώστε να προβλεφθεί διαδικασία για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 61 στοιχείο γ) σε συνδυασμό με το άρθρο 300 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 300 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[10],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 2000 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις[11] , επεκτάθηκε στη Δανία με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις , που συνάφθηκε με την απόφαση 2006/325/EΚ του Συμβουλίου[12].

(2) Το άρθρο 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας προβλέπει ότι η Δανία απέχει από τη σύναψη διεθνών συμφωνιών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν ή να μεταβάλλουν το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001, εκτός εάν η Κοινότητα είναι σύμφωνη και έχουν επιτευχθεί ικανοποιητικές ρυθμίσεις όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της παρούσας συμφωνίας και της οικείας διεθνούς συμφωνίας.

(3) Ούτε η ίδια η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας ούτε η απόφαση 2006/325/EΚ ορίζουν πώς θα αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα σχετικά με τη συγκατάθεσή της στη σύναψη από τη Δανία των εν λόγω διεθνών συμφωνιών.

(4) Θα πρέπει να προβλεφθεί η διαδικασία για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας. Η εν λόγω διαδικασία πρέπει να εξασφαλίζει την ταχεία λήψη των αποφάσεων για τη συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

(5) Θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των περιπτώσεων όπου η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει ήδη καταστεί συμβαλλόμενο μέρος μιας διεθνούς συμφωνίας ή έχει εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη της να το κάνουν προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και όλων των άλλων περιπτώσεων.

(6) Η απόφαση 2006/325/EΚ του Συμβουλίου θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ώστε να προβλέπει την εν λόγω διαδικασία.

(7) Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης θα πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου 1999/468/ΕΚ της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[13].

(8) Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Hνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Hνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία συμμετέχουν στη θέσπιση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(9) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης, η οποία επομένως δεν έχει δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζεται στη Δανία,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Άρθρο μόνο

Η απόφαση 2006/325/EΚ τροποποιείται ως ακολούθως:

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 1α:

« Άρθρο 1a

Για την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας, η απόφαση σχετικά με τη συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας λαμβάνεται από την Επιτροπή, εφόσον:

(α) η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει ήδη καταστεί συμβαλλόμενο μέρος της διεθνούς συμφωνίας· ή

(β) η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη της να το κάνουν, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η απόφαση σχετικά με τη συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας λαμβάνεται από την Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 75 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001.»

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος [pic][pic][pic]

[1] ΕΕ L 120 της 5.5. 2006, σ. 22.

[2] ΕΕ L 120 της 5.5.2006, σ. 23.

[3] ΕΕ L 299 της 16.11.2005, σ. 62.

[4] ΕΕ L 300 της 17.11.2005, σ. 55.

[5] ΕΕ L 12 της 16.1.2001, σ. 1.

[6] ΕΕ L 324 της 10.12.2007, σ. 78.

[7] ΕΕ L 256 της 25.9.2002, σ. 7.

[8] ΕΕ L 338 της 23.12.2003, σ. 30.

[9] ΕΕ L 97 της 1.4.2004, σ. 53.

[10] ΕΕ C της , σ. .

[11] ΕΕ L 12 της 16.1.2001, σ. 1.

[12] ΕΕ L 120 της 5.5.2006, σ. 22.

[13] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.