29.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 182/19

(1)

Η παρούσα οδηγία συνεκτιμά το πρόγραμμα της Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας και ιδίως την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Έξυπνη νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» που επιδιώκει την κατάρτιση και θέσπιση κανονιστικών ρυθμίσεων της υψηλότερης δυνατής ποιοτικής στάθμης οι οποίες να συμμορφώνονται με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας και διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι διοικητικές επιβαρύνσεις θα είναι ανάλογες των επιδιωκόμενων οφελών. Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις - Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη», που εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 2008 και αναθεωρήθηκε τον Φεβρουάριο του 2011αναγνωρίζει τον κεντρικό ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην οικονομία της Ένωσης και επιδιώκει τη βελτίωση της συνολικής προσέγγισης όσον αφορά την επιχειρηματικότητα και την καθιέρωση της αρχής «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» στη χάραξη πολιτικής, από τις νομοθετικές ρυθμίσεις έως τις δημόσιες υπηρεσίες. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης και 25ης Μαρτίου 2011 χαιρέτισε την πρόθεση της Επιτροπής να παρουσιάσει την «Πράξη για την Ενιαία Αγορά», η οποία περιλαμβάνει μέτρα που δημιουργούν ανάπτυξη και απασχόληση και οδηγούν σε απτά αποτελέσματα για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Πράξη για την Ενιαία αγορά», που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2011, προτείνει την απλοποίηση της Τετάρτης οδηγίας 78/660/EOK του Συμβουλίου της 25ης Ιουλίου 1978 βασιζομένη στο άρθρο 54 παράγραφος 3 περίπτωση ζ) της συνθήκης περί των ετησίων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών (3) και της Έβδομης οδηγίας 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 1983 βασιζόμενη στο άρθρο 54 παράγραφος 3 περίπτωση ζ) της Συνθήκης για τους ενοποιημένους λογαριασμούς (4) (λογιστικές οδηγίες) όσον αφορά τις υποχρεώσεις χρηματοοικονομικής πληροφόρησης και τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων, ιδίως για τις ΜΜΕ. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη επιδιώκει τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων και τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ιδίως για τις ΜΜΕ, καθώς και την προώθηση της διεθνοποίησης των ΜΜΕ. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης και 25ης Μαρτίου 2011 ζήτησε επίσης τη μείωση των συνολικών κανονιστικών επιβαρύνσεων, ιδίως για τις ΜΜΕ, τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο, και πρότεινε μέτρα για την αύξηση της παραγωγικότητας, όπως η εξάλειψη της γραφειοκρατίας και η βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου για τις ΜΜΕ.

(2)

Στις 18 Δεκεμβρίου 2008 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε μη νομοθετικό ψήφισμα σχετικά με τις λογιστικές απαιτήσεις όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και ιδίως τις πολύ μικρές επιχειρήσεις (5), στο οποίο αναφέρει ότι οι λογιστικές οδηγίες είναι συχνά επαχθείς για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και ιδίως για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την αναθεώρηση των οδηγιών αυτών.

(3)

O συντονισμός των εθνικών διατάξεων που αφορούν τη μορφή και το περιεχόμενο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων και των εκθέσεων διαχείρισης, τις χρησιμοποιούμενες βάσεις επιμέτρησης, καθώς και τη δημοσιοποίηση των εγγράφων αυτών, ιδίως όσον αφορά ορισμένες μορφές επιχειρήσεων περιορισμένης ευθύνης, έχει ιδιαίτερη σημασία για την προστασία των μετόχων, των εταίρων και των τρίτων. Επιβάλλεται ταυτόχρονος συντονισμός στους τομείς αυτούς για αυτές τις μορφές επιχειρήσεων εφόσον, αφενός, ορισμένες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη και, αφετέρου, οι εν λόγω επιχειρήσεις δεν παρέχουν διασφαλίσεις σε τρίτους για ποσά που υπερβαίνουν την εταιρική τους περιουσία.

(4)

Οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις επιδιώκουν διαφόρους στόχους και δεν παρέχουν απλώς πληροφορίες για τους επενδυτές στις κεφαλαιαγορές αλλά ενημερώνουν για προηγούμενες συναλλαγές και ενισχύουν την εταιρική διακυβέρνηση. Η λογιστική νομοθεσία της Ένωσης πρέπει να επιτύχει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων των αποδεκτών των οικονομικών καταστάσεων και του συμφέροντος των επιχειρήσεων να μην επιβαρύνονται αδικαιολόγητα με απαιτήσεις δημοσίευσης πληροφοριών.

(5)

Το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να περιλαμβάνει ορισμένες επιχειρήσεις που έχουν περιορισμένη ευθύνη, όπως οι ανώνυμες εταιρείες και οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης. Επιπλέον υπάρχει σημαντικός αριθμός ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων εταιρειών, στις οποίες όλοι οι απεριόριστα ευθυνόμενοι εταίροι είναι ανώνυμες εταιρείες ή εταιρείες περιορισμένης ευθύνης και, επομένως, οι εν λόγω εταιρείες θα πρέπει να υπόκεινται στα μέτρα συντονισμού της παρούσας οδηγίας. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζει ότι αυτές οι εταιρείες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εφόσον οι εταίροι που δεν είναι ανώνυμες εταιρείες ή εταιρείες περιορισμένης ευθύνης έχουν στην πράξη περιορισμένη ευθύνη έναντι των υποχρεώσεων της ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας, δεδομένου ότι η ευθύνη αυτή περιορίζεται από άλλες επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία. Η εξαίρεση των μη κερδοσκοπικών επιχειρήσεων από την οδηγία είναι συνεπής προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(6)

Το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να βασίζεται επί αρχών και να διασφαλίζει ότι μια επιχείρηση δεν θα μπορεί να επιτύχει εξαίρεσή από την εφαρμογή της δημιουργώντας διάρθρωση ομίλου με πολλαπλά επίπεδα επιχειρήσεων που έχουν την έδρα τους εντός ή εκτός της Ένωσης.

(7)

Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στον βαθμό που δεν είναι ασυνεπείς ούτε αντιφάσκουν προς τις διατάξεις για τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών ορισμένων μορφών επιχειρήσεων ή τις διατάξεις για τη διανομή του κεφαλαίου μιας επιχείρησης, που περιλαμβάνονται σε άλλες ισχύουσες νομοθετικές πράξεις τις οποίες έχουν θεσπίσει ένα ή περισσότερα θεσμικά όργανα της Ένωσης.

(8)

Επιβάλλεται επίσης να καθιερωθούν ισοδύναμες ελάχιστες νομικές προϋποθέσεις στο επίπεδο της Ένωσης σχετικά με την έκταση των χρηματοοικονομικών πληροφοριών που θα πρέπει να παρέχουν στο κοινό ανταγωνιστικές μεταξύ τους επιχειρήσεις.

(9)

Οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις πρέπει να συντάσσονται επί συντηρητικών βάσεων και να δίνουν την πραγματική εικόνα του ενεργητικού και του παθητικού της επιχείρησης, της οικονομικής της θέσης και των κερδών ή ζημιών. Σε έκτακτες περιπτώσεις μια οικονομική κατάσταση δεν δίνει την εν λόγω πραγματική εικόνα όταν εφαρμόζονται διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Στις περιπτώσεις αυτές, η επιχείρηση θα πρέπει να παρεκκλίνει από τις εν λόγω διατάξεις για να δώσει την πραγματική εικόνα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει μπορούν να καθορίσουν τις προαναφερόμενες έκτακτες περιπτώσεις και να θεσπίσουν τους εφαρμοστέους ειδικούς κανόνες. Οι έκτακτες αυτές περιπτώσεις θα πρέπει να είναι μόνο ιδιαίτερα ασυνήθεις συναλλαγές και ασυνήθεις καταστάσεις και δεν θα πρέπει, λ.χ., να συνδέονται με συγκεκριμένους τομείς στο σύνολό τους.

(10)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι απαιτήσεις για τις μικρές επιχειρήσεις θα εναρμονισθούν ευρέως σε ολόκληρη την Ένωση. Η παρούσα οδηγία βασίζεται στην αρχή «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις». Για να αποφευχθεί η δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση των επιχειρήσεων αυτών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν λίγες μόνον πρόσθετες πληροφορίες μέσω σημειώσεων, σε σχέση με τις υποχρεωτικές σημειώσεις. Όταν πάντως πρόκειται για ενιαίο σύστημα υποβολής, τα κράτη μέλη μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να απαιτούν περιορισμένο αριθμό πρόσθετων πληροφοριών εφόσον τις απαιτεί η εθνική φορολογική νομοθεσία και είναι απολύτως αναγκαίες για την είσπραξη των φόρων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν, όσον αφορά τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, να επιβάλλουν απαιτήσεις, πέραν των ελαχίστων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

(11)

Όταν η παρούσα οδηγία επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν πρόσθετες απαιτήσεις, λ.χ. στις μικρές επιχειρήσεις, αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα αυτή πλήρως ή εν μέρει, ζητώντας λιγότερες πληροφορίες από εκείνες που επιτρέπει η οδηγία. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν η παρούσα οδηγία επιτρέπει στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν απαλλαγή, σχετικά λ.χ. με τις μικρές επιχειρήσεις, αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις αυτές πλήρως ή εν μέρει.

(12)

Οι μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να ορίζονται και να διακρίνονται βάσει του συνόλου του ισολογισμού, του καθαρού ύψους του κύκλου εργασιών και του μέσου αριθμού απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης, δεδομένου ότι τα κριτήρια αυτά καταδεικνύουν κατά κανόνα με αντικειμενικό τρόπο το μέγεθος της εκάστοτε επιχείρησης. Ωστόσο, εφόσον η μητρική επιχείρηση δεν καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις του ομίλου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν τα μέτρα που κρίνουν αναγκαία ώστε να απαιτείται η κατάταξη μιας τέτοιας επιχείρησης ως μεγαλύτερης, καθορίζοντας το μέγεθός της και την προκύπτουσα κατηγορία σε ενοποιημένη ή αθροιστική βάση. Εάν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει μία ή περισσότερες από τις προαιρετικές απαλλαγές στις πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει και αυτές να καθορίζονται βάσει του συνολικού ισολογισμού, του καθαρού κύκλου εργασιών και του μέσου αριθμού προσωπικού. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να υποχρεωθούν να προβλέψουν στην εθνική τους νομοθεσία χωριστές κατηγορίες για τις μεσαίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, εφόσον οι μεσαίες επιχειρήσεις υπόκεινται στις ίδιες απαιτήσεις με τις μεγάλες.

(13)

Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις διαθέτουν περιορισμένους πόρους προκειμένου να συμμορφωθούν με υψηλές κανονιστικές απαιτήσεις. Αν δεν υπάρχουν ειδικοί κανόνες για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, εφαρμόζονται έναντι αυτών οι κανόνες που εφαρμόζονται στις μικρές επιχειρήσεις. Οι εν λόγω κανόνες αποτελούν διοικητικές επιβαρύνσεις οι οποίες είναι δυσανάλογες με το μέγεθός τους και, άρα, είναι σχετικώς περισσότερο επαχθείς για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις σε σύγκριση με άλλες μικρές επιχειρήσεις. Επομένως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαλλάξουν τις πολύ μικρές επιχειρήσεις από ορισμένες υποχρεώσεις οι οποίες ενδέχεται να συνεπάγονται αδικαιολόγητα επαχθή διοικητικό φόρτο για αυτές. Ωστόσο, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να υπόκεινται σε όλες τις εθνικές υποχρεώσεις για την τήρηση αρχείων των επιχειρηματικών συναλλαγών και της οικονομικής κατάστασής τους. Επίσης, οι επιχειρήσεις επενδύσεων και οι επιχειρήσεις χαρτοφυλακίου θα πρέπει να εξαιρούνται από τις απλουστεύσεις υπέρ των πολύ μικρών επιχειρήσεων.

(14)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τις ειδικές συνθήκες και ανάγκες των αγορών τους όταν λαμβάνουν απόφαση σχετικά με τη σκοπιμότητα ή τον τρόπο εφαρμογής ειδικού καθεστώτος για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας.

(15)

Η δημοσίευση οικονομικών καταστάσεων μπορεί να είναι επαχθής για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ταυτοχρόνως, τα κράτη μέλη οφείλουν να εξασφαλίζουν συμμόρφωση με την παρούσα οδηγία. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν τις απαλλαγές της παρούσας οδηγίας για τις μικροεπιχειρήσεις θα πρέπει να μπορούν να απαλλάσσουν τις πολύ μικρές επιχειρήσεις από τη γενική υποχρέωση δημοσίευσης, με την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες του ισολογισμού έχουν κατά νόμον κατατεθεί, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, σε μία τουλάχιστον καθορισμένη αρμόδια αρχή και ότι οι πληροφορίες αυτές διαβιβάζονται στο μητρώο επιχειρήσεων, ώστε να μπορεί να ληφθεί αντίγραφό τους κατόπιν αίτησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η υποχρέωση της παρούσας οδηγίας περί δημοσιεύσεως κάθε λογιστικού εγγράφου σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 5 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 48 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες (6) δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται.

(16)

Προκειμένου να διασφαλισθεί η δημοσίευση συγκρίσιμων και ισότιμων πληροφοριών, οι αρχές της αναγνώρισης και της επιμέτρησης θα πρέπει να περιλαμβάνουν επιπλέον το τεκμήριο ότι η επιχείρηση συνεχίζει τις δραστηριότητές της, τη σύνεση και τη λογιστική απεικόνιση σε δεδουλευμένη βάση. Δεν επιτρέπονται συμψηφισμοί μεταξύ λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού και εσόδων και δαπανών, ενώ τα επιμέρους στοιχεία των λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού θα πρέπει να αποτιμώνται ξεχωριστά. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, ωστόσο, να μπορούν, σε ειδικές περιπτώσεις, να επιτρέπουν ή να απαιτούν από τις επιχειρήσεις να διενεργούν συμψηφισμούς μεταξύ λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού καθώς και μεταξύ λογαριασμών εσόδων και δαπανών. Η απεικόνιση των λογαριασμών στις οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της την οικονομική πραγματικότητα ή την εμπορική υπόσταση της σχετικής συναλλαγής ή του σχετικού διακανονισμού. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, ωστόσο, να μπορούν να απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις από την εφαρμογή της αρχής αυτής.

(17)

Η αναγνώριση, η επιμέτρηση, η απεικόνιση, η δημοσίευση και η ενοποίηση στις οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να διέπονται από την αρχή της σημαντικότητας. Σύμφωνα με την αρχή της σημαντικότητας, πληροφορίες που κρίνονται ασήμαντες μπορούν να περιλαμβάνονται, λ.χ., αθροιστικά στις οικονομικές καταστάσεις. Ωστόσο, ακόμη και αν ένα μεμονωμένο στοιχείο μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντο, ασήμαντα στοιχεία παρόμοιου χαρακτήρα ενδέχεται να θεωρηθούν σημαντικά στο σύνολό τους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να περιορίζουν την υποχρεωτική εφαρμογή της αρχής της σημαντικότητας στην απεικόνιση και τη δημοσίευση. Η αρχή της σημαντικότητας δεν θα πρέπει να επηρεάζει οποιαδήποτε εθνική υποχρέωση τήρησης πλήρων αρχείων για τις επιχειρηματικές συναλλαγές και την οικονομική θέση.

(18)

Τα στοιχεία που αναγνωρίζονται στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να επιμετρούνται βάσει της αρχής της τιμής κτήσης ή του κόστους παραγωγής, ώστε να διασφαλίζεται η αξιοπιστία των πληροφοριών που περιέχονται στις οικονομικές καταστάσεις. Θα πρέπει να παρέχεται, πάντως, στα κράτη μέλη η δυνατότητα να επιτρέπουν στις επιχειρήσεις, ή να απαιτούν από αυτές, να αποτιμούν εκ νέου τα πάγια στοιχεία ενεργητικού ώστε να παρέχονται στους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων χρησιμότερες πληροφορίες.

(19)

Η απαιτούμενη συγκρισιμότητα των χρηματοοικονομικών πληροφοριών σε ολόκληρη την Κοινότητα καθιστά αναγκαία την εισαγωγή από τα κράτη μέλη ενός συστήματος λογιστικής αποτίμησης ορισμένων χρηματοπιστωτικών μέσων στην εύλογη αξία. Επιπλέον, τα συστήματα λογιστικής αποτίμησης στην εύλογη αξία παρέχουν πληροφορίες που μπορεί να φανούν χρησιμότερες στους χρήστες οικονομικών καταστάσεων σε σχέση με τις πληροφορίες που βασίζονται στην τιμή κτήσης ή στο κόστος παραγωγής. Κατά συνέπεια τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν την καθιέρωση συστήματος λογιστικής αποτίμησης στην εύλογη αξία από όλες τις επιχειρήσεις ή από οποιεσδήποτε κατηγορίες επιχειρήσεων, πλην των πολύ μικρών επιχειρήσεων που επωφελούνται από τις απαλλαγές της παρούσας οδηγίας, τόσο για τις ετήσιες όσο και για τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις ή, εφόσον το επιθυμεί κράτος μέλος, αποκλειστικά για τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιτρέπουν ή να απαιτούν τη λογιστική αποτίμηση στην εύλογη αξία στοιχείων του ενεργητικού, πλην των χρηματοπιστωτικών μέσων.

(20)

Επιβάλλεται η χρήση περιορισμένου αριθμού διαρθρώσεων για τον ισολογισμό, ώστε να μπορούν οι χρήστες οικονομικών καταστάσεων να συγκρίνουν καλύτερα την οικονομική θέση επιχειρήσεων εντός της Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν τη χρήση της μίας διάρθρωσης για τον ισολογισμό και θα πρέπει να τους επιτραπεί να προσφέρουν δυνατότητα επιλογής μεταξύ των επιτρεπομένων διαρθρώσεων. Ωστόσο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιτρέπουν στις επιχειρήσεις ή να απαιτούν από αυτές να τροποποιούν τη διάρθρωση και να παρουσιάζουν ισολογισμό στον οποίον διακρίνονται τα κυκλοφορούντα από τα μη κυκλοφορούντα στοιχεία. Θα πρέπει να επιτρέπεται διάρθρωση αποτελεσμάτων χρήσης που απεικονίζει το είδος των δαπανών και διάρθρωση αποτελεσμάτων χρήσης που απεικονίζει τη λειτουργία των δαπανών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν τη χρήση μίας διάρθρωσης για το λογαριασμό κερδοζημιών και θα πρέπει να τους επιτραπεί να προσφέρουν δυνατότητα επιλογής μεταξύ των επιτρεπομένων διαρθρώσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μπορούν να επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να δημοσιεύουν κατάσταση επιδόσεων αντί αποτελεσμάτων χρήσης, η οποία θα καταρτίζεται σύμφωνα με μία από τις επιτρεπόμενες διαρθρώσεις. Θα μπορεί να παρέχεται η δυνατότητα απλούστευσης των απαιτούμενων διαρθρώσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ωστόσο τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να περιορίσουν τις διαρθρώσεις του ισολογισμού και του λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης, εφόσον απαιτείται για την ηλεκτρονική υποβολή των οικονομικών καταστάσεων.

(21)

Για λόγους συγκρισιμότητας, πρέπει να προβλέπεται κοινό πλαίσιο για την αναγνώριση, την επιμέτρηση και την απεικόνιση, μεταξύ άλλων, των διορθώσεων αξιών, της φήμης και πελατείας, των προβλέψεων, των αποθεμάτων και των κυκλοφορούντων στοιχείων ενεργητικού, καθώς και των εσόδων ή δαπανών ιδιαίτερου ύψους ή ιδιαίτερης συχνότητας.

(22)

Η αναγνώριση και η επιμέτρηση ορισμένων στοιχείων των οικονομικών καταστάσεων βασίζονται σε εκτιμήσεις, αξιολογήσεις και πρότυπα και όχι σε ακριβείς απεικονίσεις. Λόγω των αβεβαιοτήτων που είναι σύμφυτες με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ορισμένα στοιχεία των οικονομικών καταστάσεων δεν μπορούν να επιμετρηθούν με ακρίβεια, αλλά μόνο κατά προσέγγιση. Η εκτίμηση προϋποθέτει αξιολογήσεις βάσει των τελευταίων αξιόπιστων πληροφοριών. Η χρήση εκτιμήσεων αποτελεί ουσιώδες τμήμα της κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση των προβλέψεων, οι οποίες από τη φύση τους είναι πιο αβέβαιες από τα περισσότερα άλλα στοιχεία του ισολογισμού. Οι εκτιμήσεις θα πρέπει να βασίζονται σε συνετή κρίση της διαχείρισης της επιχείρησης, να υπολογίζονται σε αντικειμενική βάση και να συμπληρώνονται από εμπειρία από παρόμοιες συναλλαγές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και από εκθέσεις ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων. Τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν κάθε συμπληρωματικό στοιχείο που προκύπτει μετά την ημερομηνία του ισολογισμού.

(23)

Οι πληροφορίες που απεικονίζονται στον ισολογισμό και στον λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσης θα πρέπει να συμπληρώνονται από πληροφορίες που δημοσιεύονται στο προσάρτημα των οικονομικών καταστάσεων. Οι χρήστες οικονομικών καταστάσεων δεν χρειάζονται κατά κανόνα πρόσθετες πληροφορίες από τις μικρές επιχειρήσεις, ενώ εξάλλου η συλλογή αυτών των πρόσθετων πληροφοριών μπορεί να αποδειχθεί δαπανηρή για τις μικρές επιχειρήσεις. Δικαιολογείται, επομένως, η εφαρμογή καθεστώτος περιορισμένης δημοσίευσης για τις μικρές επιχειρήσεις. Πάντως, εάν μια πολύ μικρή ή μια μικρή επιχείρηση κρίνει σκόπιμο να δημοσιεύσει πρόσθετες πληροφορίες οι οποίες εμπίπτουν στις κατηγορίες πληροφοριών που απαιτούνται από τις μεσαίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις ή άλλες πληροφορίες που δεν προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, μπορεί κάλλιστα να το πράξει.

(24)

Οι πληροφορίες όσον αφορά τις λογιστικές μεθόδους αποτελούν βασικό στοιχείο του προσαρτήματος των οικονομικών καταστάσεων. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν, συγκεκριμένα, τις βάσεις επιμέτρησης που εφαρμόζεται σε διάφορα στοιχεία, δήλωση ότι οι λογιστικές μέθοδοι είναι σύμφωνες με την έννοια της συνεχούς λειτουργίας και κάθε σημαντική αλλαγή των λογιστικών μεθόδων.

(25)

Οι χρήστες οικονομικών καταστάσεων που καταρτίζονται από μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις έχουν κατά κανόνα ιδιαίτερες ανάγκες πληροφόρησης. Ως εκ τούτου, σε ορισμένους τομείς θα πρέπει να δημοσιεύονται πρόσθετα στοιχεία. Εξαίρεση από κάποιες υποχρεώσεις δημοσίευσης δικαιολογείται εφόσον μια τέτοια δημοσίευση θα ήταν επιζήμια για ορισμένα άτομα ή για την επιχείρηση.

(26)

Η έκθεση διαχείρισης και η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης αποτελούν σημαντικά στοιχεία χρηματοοικονομικής πληροφόρησης. Θα πρέπει να παρέχουν πραγματική εικόνα της εξέλιξης των εργασιών της επιχείρησης και της θέσης της, κατά τρόπο που να συμβαδίζει με το μέγεθος και την πολυπλοκότητα των εργασιών της. Οι πληροφορίες δεν θα πρέπει να περιορίζονται στις οικονομικές πτυχές των εργασιών της επιχείρησης και θα πρέπει να γίνεται ανάλυση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών πτυχών των εργασιών που είναι αναγκαίες για την κατανόηση της ανάπτυξης, της επίδοσης ή της θέσης της επιχείρησης. Στις περιπτώσεις στις οποίες η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης και η έκθεση διαχείρισης της μητρικής επιχείρησης υποβάλλονται σε μια ενιαία έκθεση, είναι ενδεχομένως σκόπιμο να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα που είναι σημαντικά για όλες τις επιχειρήσεις οι οποίες περιλαμβάνονται στην ενοποίηση ως σύνολο. Λαμβανομένων, ωστόσο, υπόψη των πιθανών επιβαρύνσεων για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, είναι σκόπιμο να έχουν τα κράτη μέλη την επιλογή να απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις αυτές από την υποχρέωση δημοσίευσης μη οικονομικών πληροφοριών στην έκθεση διαχείρισής τους.

(27)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαλλάσσουν τις μικρές επιχειρήσεις από την υποχρέωση κατάρτισης έκθεσης διαχείρισης εφόσον οι εν λόγω επιχειρήσεις παραθέτουν, στο προσάρτημα, τις ενδείξεις που αναφέρονται στην απόκτηση ιδίων μετοχών όπως προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 54 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής 'Ένωσης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες όσον αφορά τη σύσταση ανωνύμων εταιρειών και τη διατήρηση και τις μεταβολές του κεφαλαίου τους (7).

(28)

Δεδομένου ότι οι εισηγμένες επιχειρήσεις είναι δυνατόν να διαδραματίζουν προεξέχοντα ρόλο στις οικονομίες στις οποίες εντάσσονται, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας όσον αφορά τη δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης θα πρέπει να εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες είναι δεκτές προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά.

(29)

Πολλές επιχειρήσεις έχουν την κυριότητα άλλων επιχειρήσεων και σκοπός του συντονισμού της νομοθεσίας που διέπει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις είναι η προστασία των συμφερόντων των εταιρειών με μετοχικό κεφάλαιο. Προκειμένου να διαβιβάζονται στους εταίρους και τους τρίτους χρηματοοικονομικές πληροφορίες για τις επιχειρήσεις αυτές, θα πρέπει να συντάσσονται ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις. Συνεπώς, επιβάλλεται η εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών για τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι της δυνατότητας σύγκρισης και της ισοδυναμίας αυτών των πληροφοριών. Είναι ωστόσο σκόπιμο, λόγω της ελλείψεως τιμής συναλλαγής σύμφωνα με τους συνήθεις όρους της αγοράς, να μπορούν τα κράτη μέλη να επιτρέπουν να λογιστικοποιούνται οι μεταβιβάσεις συμμετοχών εντός του ομίλου, δηλ. οι λεγόμενες «συναλλαγές κοινού ελέγχου», με χρήση της λογιστικής μεθόδου της συνένωσης συμφερόντων, στο πλαίσιο της οποίας η λογιστική αξία των μετοχών που κατέχει μια επιχείρηση η οποία περιλαμβάνεται σε ενοποίηση θα συμψηφίζεται μόνο με το αντίστοιχο ποσοστό των κεφαλαίων.

(30)

Στην οδηγία 83/349/ΕΟΚ προβλεπόταν απαίτηση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων για τους ομίλους στις περιπτώσεις κατά τις οποίες είτε η μητρική επιχείρηση είτε μία ή περισσότερες από τις θυγατρικές επιχειρήσεις είχαν μία από τις εταιρικές μορφές που απαριθμούνταν στο παράρτημα Ι ή το παράρτημα ΙΙ της παρούσας οδηγίας. Ένα κράτος μέλος είχε τη δυνατότητα να απαλλάσσει τις μητρικές επιχειρήσεις από την απαίτηση κατάρτισης ενοποιημένων λογαριασμών στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η μητρική επιχείρηση δεν είχε μία από τις μορφές που απαριθμούνταν στο παράρτημα Ι ή το παράρτημα ΙΙ. Κατά την παρούσα οδηγία μόνο οι μητρικές επιχειρήσεις που έχουν μία από τις μορφές που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι,ή υπό ορισμένες συνθήκες, στο παράρτημα ΙΙ, υποχρεούνται να καταρτίζουν ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, αλλά τα κράτη μέλη εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ώστε να καλύπτει και άλλες καταστάσεις. Κατ’ ουσία δεν υπάρχει συνεπώς αλλαγή και επαφίεται στα κράτη να αποφασίσουν κατά πόσον θα απαιτήσουν από τις επιχειρήσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας να καταρτίζουν ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

(31)

Οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να παρουσιάζουν τις δραστηριότητες της μητρικής επιχείρησης και των θυγατρικών της ως ενιαίας οικονομικής οντότητας (ομίλου). Οι επιχειρήσεις που ελέγχονται από τη μητρική επιχείρηση πρέπει να θεωρούνται θυγατρικές επιχειρήσεις. Ο έλεγχος θα πρέπει να βασίζεται στην κατοχή της πλειοψηφίας των δικαιωμάτων ψήφου, αλλά έλεγχος μπορεί να υπάρχει και σε περίπτωση συμφωνιών με μετόχους ή εταίρους. Σε ορισμένες περιστάσεις, η μητρική επιχείρηση μπορεί να ασκεί πραγματικό έλεγχο ακόμη και όταν κατέχει τη μειοψηφία των μετοχών ή και καμία μετοχή της θυγατρικής. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν οι επιχειρήσεις που δεν υπόκεινται σε έλεγχο, αλλά υπάγονται σε ενιαία διαχείριση ή έχουν κοινό διοικητικό, διευθυντικό ή εποπτικό όργανο, να περιλαμβάνονται σε ενιαίες οικονομικές καταστάσεις.

(32)

Η θυγατρική επιχείρηση που είναι η ίδια μητρική επιχείρηση θα πρέπει να καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις. Εντούτοις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαλλάσσουν τη μητρική επιχείρηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, από την υποχρέωση κατάρτισης αυτών των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων, υπό την προϋπόθεση ότι οι εταίροι και οι τρίτοι προστατεύονται επαρκώς.

(33)

Οι μικροί όμιλοι θα πρέπει να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων, δεδομένου ότι οι χρήστες οικονομικών καταστάσεων μικρών επιχειρήσεων δεν έχουν ιδιαίτερες ανάγκες πληροφόρησης και είναι ενδεχομένως δαπανηρή η κατάρτιση ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων επιπλέον των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων των μητρικών και θυγατρικών επιχειρήσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαλλάσσουν τους μεσαίους ομίλους από την υποχρέωση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων για τους ίδιους λόγους κόστους/οφέλους, εκτός εάν οποιαδήποτε από τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις αποτελεί οντότητα δημόσιου συμφέροντος.

(34)

Η ενοποίηση επιτάσσει την πλήρη αναγραφή των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού και των εσόδων και εξόδων των επιχειρήσεων του ομίλου, τη χωριστή μνεία των μη ελεγχουσών συμμετοχών στον ενοποιημένο ισολογισμό στο πλαίσιο των ιδίων κεφαλαίων και τη χωριστή μνεία των μη ελεγχουσών συμμετοχών στα ενοποιημένα αποτελέσματα χρήσης στο πλαίσιο των κερδών και ζημιών του ομίλου. Εντούτοις, θα πρέπει να γίνονται οι αναγκαίες διορθώσεις για την εξάλειψη των αποτελεσμάτων που οφείλονται στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των ενοποιούμενων επιχειρήσεων.

(35)

Οι αρχές της αναγνώρισης και της επιμέτρησης που ισχύουν για την κατάρτιση των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται στην κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων. Ωστόσο τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιτρέπουν διαφορετική εφαρμογή των γενικών διατάξεων και αρχών που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις σε σχέση με τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

(36)

Οι συγγενείς επιχειρήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις με βάση τη μέθοδο της καθαρής θέσης. Οι διατάξεις σχετικά με την επιμέτρηση των συγγενών επιχειρήσεων θα πρέπει κατ’ ουσία να παραμείνουν όπως έχουν στην οδηγία 83/349/ΕΟΚ και να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται οι μέθοδοι που επιτρέπει η εν λόγω οδηγία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μπορούν να επιτρέπουν στις επιχειρήσεις με ενιαία διαχείριση ή να απαιτούν από αυτές να ενοποιούνται αναλογικά στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

(37)

Οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν στο προσάρτημα όλες τις πληροφορίες για το σύνολο των επιχειρήσεων που συμμετέχουν στην ενοποίηση. Οι επωνυμίες, οι έδρες και οι συμμετοχές του ομίλου στο κεφάλαιο των επιχειρήσεων θα πρέπει επίσης να δημοσιεύονται για τις θυγατρικές, τις συγγενείς επιχειρήσεις, τις επιχειρήσεις με ενιαία διαχείριση και τις συμμετοχές.

(38)

Οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις όλων των επιχειρήσεων στις οποίες εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία θα πρέπει να δημοσιεύονται σύμφωνα με την οδηγία 2009/101/ΕΚ. Είναι, ωστόσο, σκόπιμη η θέσπιση ορισμένων παρεκκλίσεων σε αυτόν τον τομέα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

(39)

Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται ιδιαίτερα να αναπτύξουν συστήματα ηλεκτρονικής δημοσίευσης που θα επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να υποβάλλουν λογιστικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεωτικών οικονομικών καταστάσεων, άπαξ και σε μορφή που θα επιτρέπει σε πολλούς χρήστες να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν εύκολα τα στοιχεία. Όσον αφορά την υποβολή οικονομικών καταστάσεων, ενθαρρύνεται η Επιτροπή να διερευνήσει μέσα για εναρμονισμένο ηλεκτρονικό μορφότυπο. Τα συστήματα αυτά δεν θα πρέπει, ωστόσο, να είναι επαχθή για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

(40)

Τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων μιας επιχείρησης θα πρέπει, ως ελάχιστη απαίτηση, να είναι συλλογικά υπεύθυνα έναντι της επιχείρησης για την κατάρτιση και τη δημοσίευση των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων και των εκθέσεων διαχείρισης. Η ίδια προσέγγιση θα πρέπει να προβλέπεται και για τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων επιχειρήσεων που καταρτίζουν τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις. Τα όργανα αυτά ενεργούν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που τους παρέχει το εθνικό δίκαιο. Τούτο δεν θα πρέπει να εμποδίσει τα κράτη μέλη να προχωρήσουν περαιτέρω και να προβλέψουν διατάξεις άμεσης ευθύνης έναντι των μετόχων και άλλων ενδιαφερομένων.

(41)

Η ευθύνη για την κατάρτιση και δημοσίευση ετήσιων οικονομικών καταστάσεων και ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων καθώς και εκθέσεων διαχείρισης και ενοποιημένων εκθέσεων διαχείρισης απορρέει από το εθνικό δίκαιο. Στα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων μιας επιχείρησης θα πρέπει να εφαρμόζονται κατάλληλοι κανόνες περί ευθύνης, θεσπιζόμενοι από κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη διακριτική ευχέρεια να καθορίζουν την έκταση της ευθύνης.

(42)

Με στόχο την προώθηση αξιόπιστων διαδικασιών για την υποβολή των οικονομικών καταστάσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μέλη του επιχειρησιακού οργάνου που είναι αρμόδιο για την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων της επιχείρησης θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα χρηματοοικονομικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ετήσια οικονομική κατάσταση της επιχείρησης καθώς και στην ενοποιημένη οικονομική κατάσταση του ομίλου παρέχουν πιστή και ειλικρινή εικόνα.

(43)

Οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις και οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο. Η απαίτηση ότι η γνώμη του ελεγκτή θα πρέπει να αναφέρει κατά πόσον οι ετήσιες ή οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις παρέχουν πιστή και πραγματική εικόνα της επιχείρησης σύμφωνα με το σχετικό πλαίσιο χρηματοοικονομικής πληροφόρησης δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί περιορισμό της έκτασης της εν λόγω γνώμης, αλλά ότι διευκρινίζει το γενικότερο πλαίσιο εντός του οποίου εκφράζεται. Οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις μικρών επιχειρήσεων δεν θα πρέπει να υπόκεινται στην υποχρέωση υποβολής σε έλεγχο, καθώς ο έλεγχος είναι πιθανό να αποτελεί σημαντική διοικητική επιβάρυνση για τη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων, ενώ για πολλές μικρές επιχειρήσεις τα ίδια άτομα είναι ταυτόχρονα μέτοχοι και διαχειριστές και ως εκ τούτου δεν χρειάζονται πραγματικά την επιβεβαίωση των οικονομικών καταστάσεων από τρίτους. Ωστόσο η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να επιβάλλουν έλεγχο στις μικρές επιχειρήσεις τους, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες και ανάγκες των μικρών επιχειρήσεων και όσων χρησιμοποιούν τις οικονομικές καταστάσεις τους. Επιπλέον, είναι πιο ενδεδειγμένο να καθοριστεί το περιεχόμενο της έκθεσης ελέγχου στην οδηγία 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για τους υποχρεωτικούς ελέγχους των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών (8). Ως εκ τούτου η εν λόγω οδηγία θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(44)

Με γνώμονα τη βελτίωση της διαφάνειας των πληρωμών προς κυβερνήσεις, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι οντότητες δημοσίου συμφέροντος που δραστηριοποιούνται στους τομείς της εξόρυξης ή της υλοτόμησης πρωτογενών δασών (9) θα πρέπει να δημοσιοποιούν σε ξεχωριστή ετήσια έκθεση σημαντικές πληρωμές που καταβάλλουν στις κυβερνήσεις των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούνται. Τέτοιου είδους επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σε χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους και συγκεκριμένα σε μεταλλεύματα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο καθώς και πρωτογενή δάση. Η έκθεση θα πρέπει να περιλαμβάνει τύπους πληρωμών συγκρίσιμους με αυτούς που δημοσιεύει μία επιχείρηση η οποία συμμετέχει στην πρωτοβουλία διαφάνειας για την εξορυκτική βιομηχανία (EITI). Η πρωτοβουλία συμπληρώνει επίσης το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (ΕΕ FLEGT) και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 995/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, για τη θέσπιση των υποχρεώσεων των φορέων εκμετάλλευσης που διαθέτουν ξυλεία και προϊόντα ξυλείας στην αγορά (10), που απαιτούν από τους εμπόρους προϊόντων ξυλείας να επιδεικνύουν επιμέλεια με σκοπό την αποτροπή της εισόδου στην αγορά της Ένωσης ξυλείας από παράνομη υλοτόμηση.

(45)

Η εν λόγω έκθεση θα πρέπει να συμβάλλει στη διευκόλυνση του έργου των κυβερνήσεων πλούσιων σε πόρους χωρών να εφαρμόζουν τις αρχές και τα κριτήρια της πρωτοβουλίας EITI και να λογοδοτούν στους πολίτες τους για τις πληρωμές που λαμβάνουν από εξορυκτικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις υλοτόμησης πρωτογενών δασών οι οποίες δραστηριοποιούνται εντός της δικαιοδοσίας τους. Η έκθεση θα πρέπει να περιλαμβάνει πληροφορίες οικονομικού περιεχομένου ανά χώρα και ανά έργο. Ως «έργο» θα πρέπει να οριστούν οι λειτουργικές δραστηριότητες που διέπονται από ενιαία σύμβαση, άδεια, μίσθωση, παραχώρηση ή παρεμφερείς νομικές συμφωνίες και αποτελούν τη βάση για υποχρεώσεις πληρωμής προς μία κυβέρνηση. Ωστόσο, εάν πολλές τέτοιες συμφωνίες είναι ουσιωδώς αλληλοσυνδεόμενες, θα πρέπει να θεωρούνται ως έργο. Ως «ουσιωδώς αλληλοσυνδεόμενες» νομικές συμφωνίες θα πρέπει να νοούνται λειτουργικά και γεωγραφικά ολοκληρωμένες συμβάσεις, άδειες, μισθώσεις ή παραχωρήσεις ή συναφείς συμφωνίες με ουσιωδώς παρεμφερείς όρους, οι οποίες υπογράφονται με την κυβέρνηση και από τις οποίες απορρέει υποχρέωση πληρωμής. Οι εν λόγω συμφωνίες μπορούν να διέπονται από ενιαία σύμβαση, κοινή επιχείρηση, συμφωνία κατανομής της παραγωγής ή άλλη κυρίαρχη νομική συμφωνία.

(46)

Δεν χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη στην έκθεση οι πληρωμές που δεν υπερβαίνουν τα 100 000 EUR εντός του οικονομικού έτους, είτε καταβάλλονται ενιαία είτε ως σειρά συναφών πληρωμών. Αυτό σημαίνει ότι, εφόσον υπάρχει διακανονισμός που προβλέπει περιοδικές πληρωμές ή δόσεις (π.χ. τέλη εκμίσθωσης), η επιχείρηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη το συγκεντρωτικό ποσό των περιοδικών πληρωμών ή δόσεων όταν καθορίζει αν η σειρά των καταβολών αυτών υπερβαίνει το όριο σημαντικότητας και, κατά συνέπεια, απαιτείται δημοσιοποίηση.

(47)

Δεν θα πρέπει να απαιτείται από επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στην εξορυκτική βιομηχανία ή στην υλοτόμηση πρωτογενών δασών να διασπούν και να κατανέμουν τις πληρωμές σε βάση έργου, όταν οι πληρωμές γίνονται σχετικά με υποχρεώσεις οι οποίες επιβάλλονται στις επιχειρήσεις στο επίπεδο οντότητας παρά στο επίπεδο έργου. Φερ' ειπείν, εάν μια επιχείρηση δραστηριοποιείται σε περισσότερα του ενός έργα σε μία χώρα υποδοχής και η κυβέρνηση της χώρας αυτής επιβάλλει φόρο εταιρικών εσόδων στην επιχείρηση, όσον αφορά τα έσοδά της στη χώρα συνολικά και όχι όσον αφορά συγκεκριμένο έργο ή δράση στη χώρα, η επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να δημοσιοποιεί την απορρέουσα πληρωμή (ή πληρωμές) του φόρου εισοδήματος χωρίς να ορίζει συγκεκριμένο έργο το οποίο συνδέεται με την πληρωμή.

(48)

Μια επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται στην εξορυκτική βιομηχανία ή στην υλοτόμηση πρωτογενών δασών δεν χρειάζεται γενικά να δημοσιοποιεί τα μερίσματα τα οποία καταβάλλει σε μια κυβέρνηση η οποία αποτελεί κοινό ή κανονικό μέτοχο της εν λόγω επιχείρησης, εφόσον τα μερίσματα καταβάλλονται στην κυβέρνηση με τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους λοιπούς μετόχους. Ωστόσο, η επιχείρηση θα πρέπει να δημοσιοποιεί τα μερίσματα που καταβάλλονται εν είδει δικαιωμάτων παραγωγής ή άλλων δικαιωμάτων.

(49)

Προκειμένου να αντιμετωπισθεί το ενδεχόμενο παράκαμψης των απαιτήσεων δημοσιοποίησης, η παρούσα οδηγία ορίζει ότι οι πληρωμές πρέπει να δημοσιοποιούνται με βάση την ουσία της σχετικής δραστηριότητας ή της σχετικής πληρωμής. Ως εκ τούτου, η επιχείρηση δεν θα πρέπει να μπορεί να αποφεύγει τη δημοσιοποίηση, φερ' ειπείν, αποδίδοντας νέο χαρακτηρισμό σε μια δραστηριότητα, η οποία άλλως θα καλυπτόταν από την παρούσα οδηγία. Επίσης, οι πληρωμές ή οι δραστηριότητες δεν θα πρέπει να διαχωρίζονται ή να συγκεντρώνονται τεχνητά, με σκοπό την παράκαμψη των απαιτήσεων δημοσιοποίησης.

(50)

Προκειμένου να διευκρινιστεί υπό ποίες προϋποθέσεις οι επιχειρήσεις απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που προβλέπονται στο Κεφάλαιο 10, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ όσον αφορά τον καθορισμό των κριτηρίων που πρέπει να εφαρμόζονται όταν αξιολογείται κατά πόσον οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων τρίτης χώρας είναι ισοδύναμες με τις υποχρεώσεις του εν λόγω κεφαλαίου, Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και δέουσα διαβίβαση των συναφών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(51)

Προκειμένου να διασφαλισθούν ενιαίοι όροι εφαρμογής του άρθρου 46 παράγραφος 1, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εξουσίες αυτές θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (11).

(52)

Το σύστημα υποβολής εκθέσεων θα πρέπει να υπόκειται σε επανεξέταση και υποβολή σχετικής έκθεσης εκ μέρους της Επιτροπής, εντός τριών ετών από την μεταφορά της παρούσας οδηγίας στην εθνική νομοθεσία. Η εν λόγω επανεξέταση θα πρέπει να αφορά την αποτελεσματικότητα του συστήματος και να λαμβάνει υπόψη τις διεθνείς εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων ανταγωνιστικότητας και ενεργειακής ασφάλειας. Η επανεξέταση θα πρέπει επίσης να αφορά την επέκταση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων σε επιπλέον βιομηχανικούς κλάδους, καθώς και το αν η έκθεση θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ελέγχου. Επιπλέον, η επανεξέταση θα πρέπει να λάβει υπόψη την εμπειρία όσων επεξεργάζονται και χρησιμοποιούν τις πληροφορίες και να εξετάσει αν θα ήταν σκόπιμο να συμπεριληφθούν πρόσθετες πληροφορίες για τις πληρωμές, όπως οι πραγματικοί φορολογικοί συντελεστές και τα στοιχεία του δικαιούχου, όπως τα στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών.

(53)

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της συνόδου κορυφής της Ομάδας των 8 (G8) του Μαΐου 2011 στην Ντοβίλ και με σκοπό την προώθηση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού, η Επιτροπή θα πρέπει να συνεχίσει να ενθαρρύνει όλους τους διεθνείς εταίρους να θεσπίσουν παρόμοιες απαιτήσεις σχετικά με την υποβολή αναφορών για πληρωμές προς κυβερνήσεις. Στο πλαίσιο αυτό είναι πολύ σημαντική η συνέχιση των εργασιών σχετικά με το σχετικό διεθνές λογιστικό πρότυπο.

(54)

Προκειμένου να ληφθούν υπόψη μελλοντικές αλλαγές στις νομοθεσίες των κρατών μελών και στη νομοθεσία της Ένωσης όσον αφορά τις κατηγορίες εταιρειών, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ σχετικά με την επικαιροποίηση των καταλόγων επιχειρήσεων που περιέχονται στα παραρτήματα Ι και ΙΙ. Η χρήση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων χρειάζεται επίσης για την προσαρμογή των κριτηρίων μεγέθους των επιχειρήσεων, καθώς με την πάροδο του χρόνου ο πληθωρισμός θα διαβρώσει την πραγματική τους αξία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και δέουσα διαβίβαση των συναφών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(55)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, ήτοι η διευκόλυνση των διασυνοριακών επενδύσεων και η βελτίωση, στο σύνολο της Ένωσης, της συγκρισιμότητας και της εμπιστοσύνης του κοινού στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις και εκθέσεις μέσω βελτιωμένων και με λογική συνέπεια δημοσιοποιούμενων στοιχείων, δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη και μπορούν, συνεπώς, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η τελευταία μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(56)

Η παρούσα οδηγία αντικαθιστά τις οδηγίες 78/660/ΕΟΚ και 83/349/ΕΟΚ.Ετσι οι οδηγίες αυτές θα πρέπει να καταργηθούν.

(57)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(58)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής της 28ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα, τα κράτη μέλη ανέλαβαν να συνοδεύσουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα στα οποία θα εξηγείται η σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί δικαιολογημένη τη διαβίβαση πινάκων αντιστοιχίας,

α)

στο παράρτημα Ι,

β)

στο παράρτημα ΙΙ, όταν όλοι οι άμεσοι ή έμμεσοι εταίροι της επιχείρησης οι οποίοι σε άλλες περιπτώσεις έχουν απεριόριστη ευθύνη, στην πραγματικότητα έχουν περιορισμένη ευθύνη επειδή οι εν λόγω εταίροι είναι επιχειρήσεις:

α)

οι επιχειρήσεις των οποίων αποκλειστικό αντικείμενο είναι να τοποθετούν τα κεφάλαιά τους σε διάφορα αξιόγραφα, ακίνητες ή άλλες αξίες, με μόνη επιδίωξη την κατανομή των επενδυτικών κινδύνων και το οικονομικό όφελος των μετόχων τους από τα αποτελέσματα της διαχείρισης των περιουσιακών τους στοιχείων,

β)

οι επιχειρήσεις που είναι συγγενείς με επιχειρήσεις επενδύσεων σταθερού κεφαλαίου, αν μοναδικός σκοπός αυτών των συγγενών επιχειρήσεων είναι η απόκτηση εξοφλημένων μετοχών που εξεδόθησαν από τις εν λόγω επιχειρήσεις επενδύσεων σταθερού κεφαλαίου, με την επιφύλαξη του άρθρου 22 παράγραφος 1 στοιχείο η) της οδηγίας 2012/30/ΕΕ·

α)

σύνολο ισολογισμού: 350 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 700 000 EUR·

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 10.

α)

σύνολο ισολογισμού: 4 000 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 8 000 000 EUR

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 50.

α)

σύνολο ισολογισμού: 20 000 000 EUR,

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40 000 000 EUR,

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.

α)

σύνολο ισολογισμού: 20 000 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40 000 000 EUR·

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.

α)

σύνολο ισολογισμού: 4 000 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 8 000 000 EUR·

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 50.

α)

σύνολο ισολογισμού: 20 000 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40 000 000 EUR·

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.

α)

σύνολο ισολογισμού: 20 000 000 EUR·

β)

καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40 000 000 EUR·

γ)

μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.

α)

η επιχείρηση τεκμαίρεται ότι συνεχίζει τις δραστηριότητές της·

β)

οι λογιστικές μέθοδοι και οι βάσεις επιμέτρησης δεν μεταβάλλονται από το ένα οικονομικό έτος στο επόμενο·

γ)

η αναγνώριση και η επιμέτρηση γίνονται με σύνεση και ειδικότερα:

δ)

τα ποσά που αναγνωρίζονται στον ισολογισμό και στα αποτελέσματα χρήσης υπολογίζονται σε δεδουλευμένη βάση·

ε)

ο ισολογισμός κατά την έναρξη κάθε χρήσης αντιστοιχεί στον ισολογισμό κλεισίματος της προηγούμενης·

στ)

το περιεχόμενο των λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού αποτιμάται χωριστά·

ζ)

απαγορεύεται οποιοσδήποτε συμψηφισμός μεταξύ λογαριασμών ενεργητικού και παθητικού ή μεταξύ εσόδων και εξόδων·

η)

κατά την αναγραφή των στοιχείων στα αποτελέσματα χρήσης και στον ισολογισμό λαμβάνεται υπόψη η ουσία της οικείας συναλλαγής ή διακανονισμού·

θ)

τα στοιχεία που αναγνωρίζονται στις οικονομικές καταστάσεις επιμετρούνται σύμφωνα με την αρχή της τιμής κτήσης ή του κόστους παραγωγής· και

ι)

δεν χρειάζεται συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις που θεσπίζονται στην παρούσα οδηγία όσον αφορά την αναγνώριση, την επιμέτρηση, την απεικόνιση, τη δημοσίευση και την ενοποίηση όταν το αποτέλεσμα της συμμόρφωσης αυτής δεν είναι σημαντικό.

α)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν σε όλες τις επιχειρήσεις, ή σε ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων, ή να τους επιβάλλουν, να επιμετρούν τα χρηματοπιστωτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένων των παράγωγων χρηματοπιστωτικών μέσων, στην εύλογη αξία· και

β)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν σε όλες τις επιχειρήσεις ή σε ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων ή να τους επιβάλλουν, να επιμετρούν συγκεκριμένες κατηγορίες στοιχείων του ενεργητικού, πλην των χρηματοπιστωτικών μέσων σε ποσά καθοριζόμενα σε συνάρτηση με την εύλογη αξία τους.

α)

έχουν συναφθεί, για τις ανάγκες της επιχείρησης σε σχέση με μια προβλεπόμενη αγορά, πώληση ή χρήση και εξακολουθούν να τις καλύπτουν κατά τον χρόνο της σύναψης και εν συνεχεία·

β)

καταρτίσθηκαν εξ αρχής ως συμβάσεις επί εμπορευμάτων· και

γ)

αναμένεται να διακανονισθούν με την παράδοση των εμπορευμάτων.

α)

υποχρεώσεις που ανήκουν σε χαρτοφυλάκιο συναλλαγών· και

β)

παράγωγα χρηματοπιστωτικά μέσα.

α)

μη παράγωγων χρηματοπιστωτικών μέσων που διατηρούνται μέχρι τη λήξη τους·

β)

δανείων και χρεογράφων που εκδίδονται από την ίδια την επιχείρηση και δεν προορίζονται για διαπραγμάτευση· και

γ)

συμμετοχών σε θυγατρικές, συγγενείς και κοινές επιχειρήσεις, τίτλων συμμετοχής στο κεφάλαιο που εκδίδονται από την ίδια την επιχείρηση, συμβάσεων για ενδεχόμενες αντιπαροχές στο πλαίσιο συμπράξεων επιχειρήσεων και άλλων χρηματοπιστωτικών μέσων με τέτοια ειδικά χαρακτηριστικά που σύμφωνα με τα γενικώς ισχύοντα τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης από τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά μέσα.

α)

στην περίπτωση χρηματοπιστωτικών μέσων για τα οποία μπορεί να προσδιορισθεί ευχερώς μια αξιόπιστη αγορά, την τρέχουσα αξία· εάν αυτή δεν είναι άμεσα προσδιορίσιμη για ένα χρηματοπιστωτικό μέσο, πλην όμως μπορεί να προσδιορισθεί για τις συνιστώσες του ή για παρεμφερές μέσο, η τρέχουσα αξία είναι δυνατόν να προκύψει από εκείνη των συνιστωσών του ή του παρεμφερούς μέσου·

β)

στην περίπτωση των χρηματοπιστωτικών μέσων για τα οποία δεν μπορεί να προσδιορισθεί ευχερώς μια αξιόπιστη αγορά, αξία που προκύπτει από γενικώς αποδεκτά υποδείγματα και τεχνικές αποτίμησης, με την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω υποδείγματα και τεχνικές εξασφαλίζουν μια εύλογη προσέγγιση της τρέχουσας αξίας.

α)

το μέσο αυτό λογίζεται ως μέσο αντιστάθμισης δυνάμει λογιστικού συστήματος αντιστάθμισης που επιτρέπει να μην εμφανίζονται στον λογαριασμό αποτελεσμάτων ορισμένες ή όλες οι μεταβολές της αξίας· ή

β)

η μεταβολή της αξίας συνδέεται με συναλλαγματική διαφορά που προκύπτει από κάποιο νομισματικό στοιχείο το οποίο αποτελεί μέρος της καθαρής επένδυσης της επιχείρησης σε αλλοδαπή επιχείρηση.

α)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν ή να απαιτούν να περιλαμβάνονται οι συμμετοχές με τη μέθοδο της καθαρής θέσης που προβλέπεται στο άρθρο 27, λαμβανομένων υπόψη των αναγκαίων προσαρμογών που υπαγορεύονται από τις ιδιομορφίες των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων σε σύγκριση με τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις·

β)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν ή να απαιτούν να αναγνωρίζονται στον λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσης μόνο τα εισπραχθέντα ή εισπρακτέα μερίσματα που αναλογούν στις συμμετοχές· και

γ)

όταν το κέρδος που αναλογεί στη συμμετοχή και αναγνωρίζεται στα αποτελέσματα χρήσης υπερβαίνει το ποσό των εισπραχθέντων ή εισπρακτέων μερισμάτων, το ποσό της διαφοράς μεταφέρεται στα αποθεματικά από όπου δεν μπορεί να διανεμηθεί στους μετόχους.

α)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν ή να απαιτούν διορθώσεις αξιών και για τα πάγια χρηματοοικονομικά στοιχεία ενεργητικού, ούτως ώστε να αποτιμώνται στη χαμηλότερη τιμή κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού·

β)

διορθώσεις αξιών γίνονται στα πάγια στοιχεία ενεργητικού, ανεξάρτητα αν έχουν περιορισμένη διάρκεια οικονομικής χρησιμότητας ή όχι, ούτως ώστε να αποτιμώνται στη χαμηλότερη τιμή κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού, αν προβλέπεται ότι η μείωση της αξίας τους θα είναι μόνιμη·

γ)

οι διορθώσεις αξιών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) βαρύνουν τα αποτελέσματα της χρήσης και αναγράφονται χωριστά στο προσάρτημα εάν δεν έχουν εμφανιστεί χωριστά στα αποτελέσματα χρήσης·

δ)

η επιμέτρηση στη χαμηλότερη αξία που προβλέπεται στα στοιχεία α) και β) δεν μπορεί να συνεχιστεί εάν δεν υφίστανται πλέον οι λόγοι για τους οποίους πραγματοποιήθηκαν οι διορθώσεις αξιών. Η παρούσα διάταξη δεν εφαρμόζεται στις διορθώσεις αξιών που αφορούν τη φήμη και πελατεία.

α)

τις πληροφορίες που απαιτούνται εντός παρενθέσεων στο λογαριασμό Δ II «Ενεργητικό» και Γ «Ίδια κεφάλαια και στοιχεία παθητικού», στο παράρτημα ΙΙΙ, αλλά συνολικά για κάθε σχετικό λογαριασμό, ή

β)

τις πληροφορίες που απαιτούνται εντός παρενθέσεων στο λογαριασμό Δ II, στο παράρτημα ΙV,

α)

στο παράρτημα V, τα κονδύλια των λογαριασμών 1 μέχρι και 5 μπορούν να συγχωνευθούν σε ένα με τίτλο «Μικτό αποτέλεσμα»,

β)

στο παράρτημα VΙ τα κονδύλια των λογαριασμών 1, 2, 3 και 6 μπορούν να συγχωνευθούν σε ένα με τίτλο «Μικτό αποτέλεσμα».

α)

τις λογιστικές μεθόδους που ακολουθούνται·

β)

σε περίπτωση επιμέτρησης πάγιων στοιχείων του ενεργητικού σε αναπροσαρμοσμένα ποσά, πίνακα που δείχνει:

γ)

σε περίπτωση επιμέτρησης άλλων χρηματοπιστωτικών μέσων και/ή στοιχείων του ενεργητικού στην εύλογη αξία, αναγράφονται:

δ)

το συνολικό ποσό υποχρεώσεων, εγγυήσεων ή προβλέψεων που δεν εμφανίζονται στον ισολογισμό, με ένδειξη της φύσης και της μορφής των δοθεισών εμπράγματων ασφαλειών, οι υποχρεώσεις για συντάξεις και προς συνδεδεμένες ή συγγενείς επιχειρήσεις εμφανίζονται χωριστά·

ε)

τα ποσά προκαταβολών και πιστώσεων που χορηγήθηκαν στα μέλη διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών συμβουλίων, με μνεία του επιτοκίου, των όρων χορήγησης και των ποσών που επεστράφησαν, διεγράφησαν ή δεν εισπράχθηκαν λόγω παραίτησης κατά τη χρήση, καθώς και τις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν για λογαριασμό τους, με οποιαδήποτε εγγύηση. Τα στοιχεία αυτά δίδονται αθροιστικά κατά κατηγορία·

στ)

το ποσό και τη φύση των επιμέρους στοιχείων των εσόδων ή των εξόδων που είναι ιδιαίτερου ύψους ή ιδιαίτερης συχνότητας·

ζ)

υποχρεώσεις που λήγουν μετά από πέντε χρόνια, καθώς και το ποσό των οφειλών που καλύπτονται με εμπράγματη ασφάλεια, με ένδειξη της φύσης και της μορφής τους· και

η)

το μέσο όρο απασχοληθέντων κατά τη διάρκεια της χρήσης.

α)

για τα διάφορα πάγια στοιχεία:

β)

εάν ορισμένα στοιχεία πάγιου ή κυκλοφορούντος ενεργητικού υπέστησαν διορθώσεις της αξίας τους για φορολογικούς μόνο λόγους, το αντίστοιχο ποσό και οι λόγοι για τους οποίους έγιναν·

γ)

σε περίπτωση επιμέτρησης χρηματοπιστωτικών μέσων στην τιμή κτήσης ή στο κόστος παραγωγής:

δ)

τα ποσά που δόθηκαν μέσα στη χρήση για αμοιβές σε μέλη διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών συμβουλίων, καθώς και τις υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν ή αναλήφθηκαν για συντάξεις σε αποχωρήσαντα μέλη των συμβουλίων τούτων, αθροιστικά κατά κατηγορία.

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν να μην δημοσιοποιούνται οι πληροφορίες αυτές εφόσον μπορούν να καταστήσουν δυνατή τη διαπίστωση των εισοδημάτων μέλους των οργάνων αυτών,

ε)

το μέσο όρο απασχοληθέντος προσωπικού κατά τη διάρκεια της χρήσης με ανάλυση κατά κατηγορίες. Επίσης, αν δεν αναγράφονται χωριστά στα αποτελέσματα χρήσης, δαπάνες προσωπικού κατά τη χρήση, αναλυτικά κατά τις εξής κατηγορίες: μισθοί και ημερομίσθια, κοινωνικές επιβαρύνσεις και συντάξεις,

στ)

σε περίπτωση αναγνώρισης εγγραφής αναβαλλόμενου φόρου στον ισολογισμό, τα αναβαλλόμενα φορολογικά υπόλοιπα στο τέλος της χρήσης και την κίνησή τους κατά τη διάρκεια της χρήσης,

ζ)

την επωνυμία και την έδρα κάθε επιχείρησης στην οποία η επιχείρηση, είτε η ίδια είτε μέσω άλλου προσώπου που ενεργεί με το όνομά του αλλά για λογαριασμό της, κατέχει κάποιο ποσοστό συμμετοχής. Στην περίπτωση αυτή, αναγράφονται: η αναλογία της συμμετοχής στο κεφάλαιο, το ποσό του κεφαλαίου, τα αποθεματικά και τα κέρδη ή οι ζημίες της τελευταίας χρήσης των επιχειρήσεων αυτών κατά την οποία συντάχθηκαν οικονομικές καταστάσεις, Οι πληροφορίες για τα κεφάλαια, τα αποθεματικά και τα κέρδη ή τις ζημίες μπορούν επίσης να παραλειφθούν, όταν η επιχείρηση στην οποία αναφέρονται δεν δημοσιεύει ισολογισμό και δεν ελέγχεται από την επιχείρηση.

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν να λάβουν οι πληροφορίες που επιβάλλεται να δημοσιοποιηθούν βάσει του πρώτου εδαφίου του παρόντος στοιχείου τη μορφή δήλωσης που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 3 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ, η κατάθεση της δήλωσης αναφέρεται στο προσάρτημα. Τα κράτη μέλη μπορούν εξάλλου να επιτρέψουν να παραλείπονται οι πληροφορίες αυτές όταν η φύση τους είναι τέτοια που θα γίνονταν σοβαρά επιζήμιες για οποιαδήποτε επιχείρηση στην οποία αναφέρονται. Τα κράτη μέλη μπορούν να θέσουν ως προϋπόθεση για την εξαίρεση αυτή τη χορήγηση άδειας διοικητικής ή δικαστικής αρχής. Η παράλειψη αυτών των στοιχείων αναγράφεται στο προσάρτημα·

η)

τον αριθμό και την ονομαστική αξία ή, όταν δεν υπάρχει, τη λογιστική αξία των μετοχών που εκδόθηκαν μέσα στη χρήση στα όρια του εγκεκριμένου κεφαλαίου, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν το ύψος του κεφαλαίου αυτού, οι οποίες περιλαμβάνονται στο άρθρο 2 στοιχείο ε) της οδηγίας 2009/101/ΕΚ ή στο άρθρο 2 στοιχεία γ) και δ) της οδηγίας 2012/30/ΕΕ·

θ)

όταν υπάρχουν περισσότεροι τύποι μετοχών, τον αριθμό και την ονομαστική αξία ή, όταν δεν υπάρχει, τη λογιστική αξία καθενός τύπου·

ι)

προνομιούχα μερίδια, μετατρέψιμες ομολογίες, πιστοποιητικά δικαιώματος αγοράς χρεογράφων, δικαιώματα προαίρεσης και παρόμοιους τίτλους ή δικαιώματα, με μνεία του αριθμού τους και των δικαιωμάτων που εξασφαλίζουν·

ια)

την επωνυμία, την έδρα και τη νομική μορφή κάθε επιχείρησης, στην οποία η επιχείρηση είναι ο απεριόριστα ευθυνόμενος εταίρος·

ιβ)

την επωνυμία και την έδρα της επιχείρησης η οποία καταρτίζει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις του μέγιστου συνόλου επιχειρήσεων, μέρος του οποίου αποτελεί η επιχείρηση ως θυγατρική επιχείρηση·

ιγ)

την επωνυμία και την έδρα της επιχείρησης η οποία καταρτίζει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις του μικρότερου συνόλου επιχειρήσεων, μέρος του οποίου αποτελεί η επιχείρηση ως θυγατρική επιχείρηση, και η οποία περιλαμβάνεται επίσης στο σύνολο των επιχειρήσεων του στοιχείου ιβ)·

ιδ)

τον τόπο όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, που αναφέρονται στα στοιχεία ιβ) και ιγ), εάν οι λογαριασμοί αυτοί είναι διαθέσιμοι·

ιε)

την προτεινόμενη διάθεση των κερδών ή κάλυψη των ζημιών, ή κατά περίπτωση, τη διάθεση των κερδών ή κάλυψη των ζημιών·

ιστ)

τη φύση και τον επιχειρηματικό στόχο των διακανονισμών της επιχείρησης που δεν περιλαμβάνονται στον ισολογισμό, καθώς και τις οικονομικές επιπτώσεις των διακανονισμών αυτών στην επιχείρηση, εφόσον οι κίνδυνοι ή τα οφέλη των διακανονισμών αυτών είναι σημαντικοί και εφόσον η δημοσιοποίηση των κινδύνων ή οφελών απαιτείται για τους σκοπούς της εκτίμησης της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης·

ιζ)

τη φύση και την χρηματοπιστωτική επίπτωση σημαντικών γεγονότων που προκύπτουν μετά το τέλος του έτους τα οποία δεν αντικατοπτρίζονται στα αποτελέσματα χρήσης ή στον ισολογισμό· και

ιη)

τις συναλλαγές που πραγματοποιεί η επιχείρηση με τα συνδεδεμένα μέρη, περιλαμβανομένου και του ποσού αυτών των συναλλαγών, τη φύση της σχέσης του συνδεδεμένου μέρους καθώς και άλλα πληροφοριακά στοιχεία για τις συναλλαγές, τα οποία είναι απαραίτητα για την κατανόηση της οικονομικής θέσης της επιχείρησης. Τα πληροφοριακά στοιχεία για τις μεμονωμένες συναλλαγές μπορούν να συναθροίζονται ανάλογα με τη φύση τους, εκτός εάν απαιτούνται χωριστά πληροφοριακά στοιχεία για την κατανόηση των επιπτώσεων των συναλλαγών του συνδεδεμένου μέρους στην οικονομική θέση της επιχείρησης.

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν ή να απαιτούν να κοινοποιούνται μόνον οι συναλλαγές με συνδεδεμένα μέρη που δεν έχουν πραγματοποιηθεί υπό τους συνήθεις όρους της αγοράς.

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται μεταξύ δύο ή περισσότερων μελών ενός ομίλου, υπό την προϋπόθεση ότι οι θυγατρικές επιχειρήσεις που είναι μέρη στη συναλλαγή ανήκουν εξ ολοκλήρου σε κάποιο από αυτά τα μέλη.

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στις μεσαίες επιχειρήσεις να περιορίζουν τις κοινοποιήσεις των συναλλαγών με συνδεδεμένα μέρη στις συναλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί με:

α)

όταν οι επιχειρήσεις στις οποίες η μητρική επιχείρηση διακατέχει συμμετοχικούς τίτλους για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο ζ), περιλαμβάνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζει η εν λόγω μητρική επιχείρηση ή στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις μεγαλύτερου συνόλου επιχειρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 4·

β)

όταν οι συμμετοχικοί τίτλοι εμφανίζονται στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της εν λόγω μητρικής επιχείρησης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 7 ή στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζει η μητρική αυτή επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφοι 1 έως 8.

α)

το καθαρό ύψος του κύκλου εργασιών με ανάλυση κατά κατηγορίες δραστηριότητας και κατά γεωγραφικές αγορές, εφόσον οι κατηγορίες και οι αγορές αυτές διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ τους από άποψη οργάνωσης των πωλήσεων και παροχής των υπηρεσιών που εμπίπτουν στη συνήθη δραστηριότητα της επιχείρησης· και

β)

τις συνολικές αμοιβές που χρεώθηκαν κατά το οικονομικό έτος από κάθε νόμιμο ελεγκτή ή ελεγκτικό γραφείο για τον υποχρεωτικό έλεγχο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων, τις συνολικές αμοιβές που χρεώθηκαν από κάθε νόμιμο ελεγκτή ή ελεγκτικό γραφείο για άλλες υπηρεσίες εξακρίβωσης, για υπηρεσίες φορολογικών συμβουλών και για λοιπές μη ελεγκτικές υπηρεσίες.

α)

την προβλεπόμενη εξέλιξη της επιχείρησης·

β)

τις δραστηριότητες στον τομέα ερευνών και ανάπτυξης·

γ)

τις ενδείξεις που αναφέρονται στην απόκτηση ιδίων μετοχών όπως προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/30/ΕΕ ·

δ)

την ύπαρξη υποκαταστημάτων της επιχείρησης· και

ε)

σε σχέση με τη χρήση χρηματοπιστωτικών μέσων από την επιχείρηση και εφόσον είναι ουσιαστικής σημασίας για την εκτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού, της οικονομικής κατάστασης και του λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης:

α)

παραπομπή στα ακόλουθα, κατά περίπτωση:

Εάν γίνεται αναφορά στον κώδικα εταιρικής διακυβέρνησης των σημείων i) ή ii), η επιχείρηση επισημαίνει επίσης τον τόπο στον οποίο διατίθενται στο κοινό τα σχετικά κείμενα. Εάν γίνεται αναφορά στις πληροφορίες του σημείου iii), η επιχείρηση δημοσιοποιεί στοιχεία για τις πρακτικές εταιρικής διακυβέρνησης που εφαρμόζει·

β)

εάν μια επιχείρηση, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, αποκλίνει από τον κώδικα εταιρικής διακυβέρνησης που αναφέρεται στο στοιχείο α) σημείο i) ή ii), παραθέτει τα μέρη του κώδικα εταιρικής διακυβέρνησης από τα οποία αποκλίνει η επιχείρηση και αιτιολόγηση αυτής της επιλογής της. Εάν μια επιχείρηση αποφασίσει να μην εφαρμόσει καμία από τις διατάξεις εταιρικής διακυβέρνησης που αναφέρονται στο στοιχείο α) σημείο i) ή ii), εξηγεί τους λόγους της επιλογής της,

γ)

περιγραφή των κύριων χαρακτηριστικών των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων της επιχείρησης σε σχέση με τη διαδικασία σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων,

δ)

τα πληροφοριακά στοιχεία που απαιτούνται κατά το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχεία γ), δ), στ), η) και θ) της οδηγίας 2004/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς (16), εφόσον η εταιρεία υπάγεται στην εν λόγω οδηγία·

ε)

εκτός της περίπτωσης κατά την οποία τα πληροφοριακά στοιχεία προβλέπονται πλήρως από την εθνική νομοθεσία, περιγραφή του τρόπου λειτουργίας της γενικής συνέλευσης των μετόχων και τις βασικές εξουσίες της, καθώς και περιγραφή των δικαιωμάτων των μετόχων και του τρόπου άσκησής τους· και

στ)

τη σύνθεση και τον τρόπο λειτουργίας των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων και των επιτροπών τους.

α)

σε χωριστή έκθεση που δημοσιεύεται μαζί με την έκθεση διαχείρισης σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 30· ή

β)

σε έγγραφο που διατίθεται για το κοινό στην ιστοσελίδα της επιχείρησης και στο οποίο γίνεται σχετική αναφορά στην έκθεση διαχείρισης.

α)

έχει την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων σε άλλη επιχείρηση (θυγατρική επιχείρηση)·

β)

έχει δικαίωμα να διορίζει ή να ανακαλεί την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού, διαχειριστικού ή εποπτικού οργάνου άλλης επιχείρησης (θυγατρικής επιχείρησης), και είναι ταυτόχρονα μέτοχος ή εταίρος της επιχείρησης αυτής·

γ)

έχει το δικαίωμα να ασκεί κυριαρχική επιρροή σε μια επιχείρηση (θυγατρική επιχείρηση), της οποίας είναι μέτοχος ή εταίρος, βάσει σύμβασης που έχει συνάψει με την επιχείρηση αυτή ή σύμφωνα με την ιδρυτική της πράξη ή τις καταστατικές διατάξεις, και εφόσον το δίκαιο από το οποίο διέπεται η θυγατρική αυτή επιχείρηση επιτρέπει την υπαγωγή της σε παρόμοιες συμβάσεις ή διατάξεις.

Τα κράτη μέλη μπορούν να μην απαιτούν από τη μητρική επιχείρηση να είναι μέτοχος ή εταίρος της θυγατρικής της επιχείρησης. Τα κράτη μέλη το δίκαιο των οποίων δεν προβλέπει τέτοιες συμβάσεις ή καταστατικές διατάξεις δεν υποχρεούνται να εφαρμόσουν τη διάταξη αυτή· ή

δ)

είναι μέτοχος ή εταίρος μιας επιχείρησης, και:

α)

η επιχείρηση αυτή (μητρική επιχείρηση) έχει την εξουσία να ασκεί, ή πράγματι ασκεί, κυριαρχική επιρροή ή έλεγχο σε άλλη επιχείρηση (θυγατρική επιχείρηση)· ή

β)

η επιχείρηση αυτή (μητρική επιχείρηση) και η άλλη επιχείρηση (θυγατρική επιχείρηση) υπάγονται στην ενιαία διεύθυνση της μητρικής επιχείρησης.

α)

τις μετοχές ή τα μερίδια που κατέχονται για λογαριασμό άλλου προσώπου εκτός της μητρικής ή θυγατρικής επιχείρησης, ή

β)

τις μετοχές ή τα μερίδια:

α)

η επιχείρηση αυτή καθώς και μια ή περισσότερες άλλες επιχειρήσεις με τις οποίες δεν συνδέεται με τις σχέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή 2, έχουν τεθεί υπό ενιαία διεύθυνση σύμφωνα με:

β)

τα διοικητικά, διαχειριστικά ή εποπτικά όργανα της επιχείρησης αυτής, καθώς και μιας ή περισσότερων άλλων επιχειρήσεων με τις οποίες δεν συνδέεται με τις σχέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή 2, αποτελούνται κατά πλειοψηφία από τα ίδια πρόσωπα που ασκούν καθήκοντα κατά τη διάρκεια της χρήσης και μέχρι την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων.

α)

οι παραπομπές στις μητρικές επιχειρήσεις νοούνται ως παραπομπές σε όλες τις επιχειρήσεις που προσδιορίζονται στην παράγραφο 7 του παρόντος άρθρου, και

β)

με την επιφύλαξη του άρθρου 24 παράγραφος 3, τα κονδύλια «κεφάλαιο», «διαφορά από έκδοση μετοχών υπέρ το άρτιο», «διαφορές αναπροσαρμογής», «αποθεματικά», «αποτελέσματα εις νέον» και «αποτελέσματα χρήσεως» που πρέπει να περιληφθούν στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις αποτελούνται από τα σύνολα των επί μέρους κονδυλίων της κάθε μιας από τις επιχειρήσεις της παραγράφου 7 του παρόντος άρθρου.

α)

η μητρική επιχείρηση της απαλλασσόμενης επιχείρησης είναι κάτοχος όλων των μετοχών ή μεριδίων της απαλλασσόμενης επιχείρησης. Οι μετοχές ή τα μερίδια της απαλλασσόμενης επιχείρησης που κατέχουν μέλη των διοικητικών, διευθυντικών ή εποπτικών οργάνων βάσει υποχρεώσεως από το νόμο ή από το καταστατικό της δεν λαμβάνονται υπόψη· ή

β)

η μητρική επιχείρηση της απαλλασσόμενης επιχείρησης κατέχει τουλάχιστον το 90 % των μετοχών ή μεριδίων της απαλλασσόμενης επιχείρησης και οι λοιποί μέτοχοι ή εταίροι της απαλλασσόμενης επιχείρησης ενέκριναν την απαλλαγή.

α)

η απαλλασσόμενη επιχείρηση και, με την επιφύλαξη της παραγράφου 9, όλες οι θυγατρικές της επιχειρήσεις ενοποιούνται στις οικονομικές καταστάσεις ενός ευρύτερου συνόλου επιχειρήσεων, του οποίου η μητρική επιχείρηση διέπεται από το δίκαιο κράτους μέλους,

β)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που προβλέπονται στο στοιχείο (α) καθώς και η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης του ευρύτερου συνόλου επιχειρήσεων καταρτίζονται από τη μητρική επιχείρηση του συνόλου αυτού σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους που διέπει τη μητρική αυτή επιχείρηση, κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας ή των διεθνών λογιστικών προτύπων που θεσπίστηκαν βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/2002,

γ)

τα κατωτέρω έγγραφα δημοσιοποιούνται σε συνάρτηση με την απαλλασσόμενη επιχείρηση σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το δίκαιο του κράτους μέλους το οποίο διέπει την απαλλασσόμενη αυτή επιχείρηση κατ’ εφαρμογή του άρθρου 30:

Το συγκεκριμένο κράτος μέλος μπορεί να απαιτεί να δημοσιεύονται στην επίσημη γλώσσα του τα έγγραφα που προβλέπονται στα σημεία i), ii) και iii) και να επικυρώνεται η μετάφρασή τους·

δ)

το προσάρτημα των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων της απαλλασσόμενης επιχείρησης περιέχει:

α)

οι μέτοχοι ή οι εταίροι της απαλλασσόμενης επιχείρησης, οι οποίοι κατέχουν μετοχές ή μερίδια που αντιπροσωπεύουν ένα ελάχιστο ποσοστό του καλυφθέντος κεφαλαίου της επιχείρησης αυτής, δεν έχουν ζητήσει το αργότερο έξι μήνες πριν από το τέλος της εταιρικής χρήσης τη διόρθωση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων·

β)

το ελάχιστο ποσοστό που προβλέπεται στο στοιχείο α) δεν υπερβαίνει τα ακόλουθα όρια:

γ)

το κράτος μέλος δεν εξαρτά την απαλλαγή από:

α)

προς ενημέρωση των εργαζομένων ή των εκπροσώπων τους, ή

β)

από διοικητική ή δικαστική αρχή για δικούς τους λόγους.

α)

η απαλλασσόμενη επιχείρηση και, με την επιφύλαξη της παραγράφου 9, όλες οι θυγατρικές επιχειρήσεις ενοποιούνται στις οικονομικές καταστάσεις ενός ευρύτερου συνόλου επιχειρήσεων·

β)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που προβλέπονται στο στοιχείο α) και, ενδεχομένως, η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης καταρτίζονται:

γ)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που προβλέπονται στο στοιχείο (α) έχουν ελεγχθεί από έναν ή περισσότερους νόμιμους ελεγκτές ή ελεγκτικά γραφεία που είναι αναγνωρισμένα για το λογιστικό έλεγχο από την εθνική νομοθεσία που διέπει την επιχείρηση που κατήρτισε τις καταστάσεις αυτές.

α)

εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις όπου οι απαραίτητες πληροφορίες για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία δεν μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς δυσανάλογα έξοδα ή αδικαιολόγητες καθυστερήσεις·

β)

οι μετοχές ή τα μερίδια αυτής της επιχείρησης κατέχονται με αποκλειστικό σκοπό τη μεταγενέστερη μεταβίβασή τους· ή

γ)

αυστηροί και διαρκείς περιορισμοί θίγουν ουσιαστικά:

α)

έχει μόνο θυγατρικές επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούνται μη σημαντικές, τόσο εξατομικευμένα όσο και σε συλλογικό επίπεδο· ή

β)

όλες οι θυγατρικές της μπορούν να αποκλειστούν από την ενοποίηση κατ' εφαρμογή της παραγράφου 9 του παρόντος άρθρου.

α)

με εξαίρεση τις μετοχές ή τα μερίδια που κατέχει στο κεφάλαιο της μητρικής επιχείρησης είτε η ίδια είτε άλλη επιχείρηση συμπεριλαμβανόμενη στην ενοποίηση, οι οποίες μετοχές και μερίδια λογίζονται ως ίδια μερίδα ή ίδιες μετοχές σύμφωνα με το Κεφάλαιο 3, ο ανωτέρω συμψηφισμός γίνεται με βάση τις λογιστικές αξίες κατά την ημερομηνία που οι επιχειρήσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται για πρώτη φορά στην ενοποίηση. Οι διαφορές που προκύπτουν από αυτόν το συμψηφισμό καταχωρίζονται, κατά το δυνατό, κατ’ ευθείαν στα στοιχεία του ενοποιημένου ισολογισμού στα οποία η τρέχουσα αξία είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη από τη λογιστική τους αξία·

β)

τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν ή να επιτρέψουν να γίνεται ο συμψηφισμός με βάση την τρέχουσα αξία των αναγνωρίσιμων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού κατά την ημερομηνία κτήσης των μετοχών ή μεριδίων ή, όταν η κτήση έγινε σε δύο ή περισσότερα στάδια, κατά την ημερομηνία κατά την οποία η επιχείρηση έγινε θυγατρική·

γ)

η διαφορά που παραμένει μετά την εφαρμογή του στοιχείου (α) ή η διαφορά που προκύπτει από την εφαρμογή του στοιχείου (β) εμφανίζεται στον ενοποιημένο ισολογισμό ως «Φήμη και πελατεία»·

δ)

οι μέθοδοι που εφαρμόζονται για την αποτίμηση της φήμης και πελατείας και οι τυχόν σημαντικές μεταβολές της σε σχέση με την προηγούμενη χρήση, σχολιάζονται στο προσάρτημα των οικονομικών καταστάσεων·

ε)

αν ένα κράτος μέλος επιτρέπει το συμψηφισμό μεταξύ θετικής και αρνητικής φήμης και πελατείας, η ανάλυση της φήμης και πελατείας παρέχεται επίσης στο προσάρτημα·

στ)

η αρνητική φήμη και πελατεία μπορεί να μεταφερθεί στα ενοποιημένα αποτελέσματα χρήσης εφόσον η μεταχείριση αυτή συνάδει με τις βασικές αρχές που προβλέπονται στο Κεφάλαιο 2.

α)

οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις μεταξύ των επιχειρήσεων·

β)

τα έσοδα και έξοδα που προέρχονται από συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων· και

γ)

τα κέρδη και οι ζημίες που προκύπτουν από συναλλαγή μεταξύ των επιχειρήσεων, εφόσον αυτά περιέχονται στη λογιστική αξία των στοιχείων του ενεργητικού.

α)

το γεγονός σημειώνεται στο προσάρτημα των ενοποιημένων λογαριασμών και αιτιολογείται·

β)

λαμβάνονται υπόψη ή αναφέρονται τα σημαντικά γεγονότα που αφορούν το ενεργητικό και παθητικό, την οικονομική θέση και τα αποτελέσματα μιας επιχείρησης που συμπεριλαμβάνονται στην ενοποίηση, τα οποία έχουν επέλθει μεταξύ της ημερομηνίας κλεισίματος του ισολογισμού αυτής της επιχείρησης και της ημερομηνίας κλεισίματος του ενοποιημένου ισολογισμού· και

γ)

αν η ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού μιας επιχείρησης που συμπεριλαμβάνεται στην ενοποίηση προηγείται ή έπεται τουλάχιστον κατά τρεις μήνες της ημερομηνίας κλεισίματος του ενοποιημένου ισολογισμού, η επιχείρηση αυτή ενοποιείται βάσει ενδιάμεσων οικονομικών καταστάσεων που καταρτίζονται την ημερομηνία κλεισίματος του ενοποιημένου ισολογισμού.

α)

είτε με τη λογιστική της αξία που προκύπτει σύμφωνα με τους κανόνες μέτρησης που προβλέπονται στα Κεφάλαια 2 και 3. Η διαφορά μεταξύ αυτής της αξίας και του ποσού που αναλογεί στο ποσοστό των ιδίων κεφαλαίων που αντιπροσωπεύει η συμμετοχή στη συγκεκριμένη συγγενή επιχείρηση, καταχωρείται χωριστά στον ενοποιημένο ισολογισμό ή αναφέρεται στο προσάρτημα των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων. Η διαφορά αυτή υπολογίζεται κατά την ημερομηνία που η μέθοδος εφαρμόζεται για πρώτη φορά· ή

β)

με το ποσό που αναλογεί στο ποσοστό των ιδίων κεφαλαίων της συγγενούς επιχείρησης που αντιπροσωπεύει η συμμετοχή στη συγκεκριμένη συγγενή επιχείρηση. Η διαφορά μεταξύ του ποσού αυτού και της λογιστικής αξίας, που αποτιμάται σύμφωνα με τους κανόνες μέτρησης που προβλέπονται στα Κεφάλαια 2 και 3, εμφανίζεται χωριστά στον ενοποιημένο ισολογισμό ή αναφέρεται στο προσάρτημα των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων. Η διαφορά αυτή υπολογίζεται κατά την ημερομηνία που η μέθοδος εφαρμόζεται για πρώτη φορά.

α)

όσον αφορά τη δημοσιοποίηση συναλλαγών μεταξύ συνδεόμενων μερών, δεν δημοσιοποιούνται οι συναλλαγές μεταξύ συνδεόμενων μερών που συμπεριλαμβάνονται στην ενοποίηση οι οποίες απαλείφονται κατά την ενοποίηση·

β)

όσον αφορά τη δημοσιοποίηση του μέσου όρου απασχοληθέντων κατά τη διάρκεια της χρήσης, δημοσιοποιείται χωριστά ο μέσος όρος των απασχοληθέντων στις αναλογικά ενοποιημένες επιχειρήσεις· και

γ)

όσον αφορά τη δημοσιοποίηση των ποσών που χορηγήθηκαν για αμοιβές, προκαταβολές και πιστώσεις στα μέλη διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων, δημοσιοποιούνται μόνο τα ποσά που χορηγήθηκαν από τη μητρική επιχείρηση και τις θυγατρικές της επιχειρήσεις στα μέλη διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων της μητρικής επιχείρησης.

α)

σε σχέση με τις επιχειρήσεις που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση:

Οι ίδιες πληροφορίες πρέπει να παρέχονται για επιχειρήσεις που έχουν αποκλειστεί από την ενοποίηση επειδή δεν είναι σημαντικές βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο ι) και του άρθρου 23 παράγραφος 10, εξηγούνται δε οι λόγοι αποκλεισμού των επιχειρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 23 παράγραφος 9·

β)

την επωνυμία και την έδρα συγγενών επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση, κατά την έννοια του άρθρου 27 παράγραφος 1, καθώς και την αναλογία του κεφαλαίου τους που κατέχεται από επιχειρήσεις οι οποίες περιλαμβάνονται στην ενοποίηση ή από πρόσωπα που ενεργούν επ’ ονόματί τους αλλά για λογαριασμό αυτών των επιχειρήσεων·

γ)

την επωνυμία και την έδρα των επιχειρήσεων που υπέστησαν αναλογική ενοποίηση δυνάμει του άρθρου 26, τα δεδομένα στα οποία βασίζεται η κοινή διοίκηση αυτών των επιχειρήσεων, καθώς και το ποσοστό του κεφαλαίου τους που κατέχεται από συμπεριλαμβανόμενες στην ενοποίηση επιχειρήσεις ή από πρόσωπα που ενεργούν επ' ονόματί τους αλλά για λογαριασμό αυτών των επιχειρήσεων· και

δ)

σε σχέση με κάθε μια από τις επιχειρήσεις, εκτός εκείνων που προβλέπονται στα στοιχεία α), β) και γ), στις οποίες οι επιχειρήσεις που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση κατέχουν κάποια συμμετοχή, είτε οι ίδιες, είτε μέσω προσώπων που ενεργούν επ’ ονόματί τους, αλλά για λογαριασμό των επιχειρήσεων αυτών:

α)

Όσον αφορά τις αποκτηθείσες μετοχές ή μερίδια, η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης περιλαμβάνει τον αριθμό και την ονομαστική αξία, ή ελλείψει ονομαστικής αξίας, την εσωτερική λογιστική αξία του συνόλου των μετοχών ή μεριδίων της μητρικής επιχείρησης που κατέχονται είτε από την ίδια μητρική επιχείρηση είτε από θυγατρικές της επιχειρήσεις αυτής της μητρικής επιχείρησης, είτε από πρόσωπο που ενεργεί επ' ονόματί του αλλά για λογαριασμό οποιασδήποτε από τις επιχειρήσεις αυτές. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν ή να επιβάλουν την παροχή αυτών των πληροφοριών στο προσάρτημα των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων,

β)

όσον αφορά τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων, η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης αναφέρει τα βασικά χαρακτηριστικά των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων για το σύνολο των επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση.

α)

όλοι οι απεριόριστα ευθυνόμενοι εταίροι της εν λόγω επιχείρησης είναι επιχειρήσεις αναφερόμενες στο Παράρτημα Ι που διέπονται από το δίκαιο κρατών μελών διαφορετικών από το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η επιχείρηση αυτή, και εφόσον καμία από τις επιχειρήσεις αυτές δεν δημοσιεύει τις οικονομικές καταστάσεις της οικείας επιχείρησης μαζί με τις δικές της·

β)

όλοι οι απεριόριστα ευθυνόμενοι εταίροι της εν λόγω επιχείρησης είναι επιχειρήσεις που δεν διέπονται από το δίκαιο κράτους μέλους, αλλά η νομική μορφή τους είναι ανάλογη με τις προβλεπόμενες στην οδηγία 2009/101/ΕΚ.

α)

συνοπτικό ισολογισμό στον οποίο εμφανίζονται μόνο οι λογαριασμοί που φέρουν στοιχεία και λατινικούς αριθμούς σύμφωνα με τα παραρτήματα ΙΙΙ και IV αναγράφοντας χωριστά, στον ισολογισμό ή στο προσάρτημα:

β)

συνοπτικό προσάρτημα χωρίς τις πληροφορίες που απαιτούνται από το άρθρο 17 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και ι).

α)

επισημαίνει ότι η δημοσιευόμενη έκδοση είναι συνοπτική·

β)

αναφέρει το μητρώο στο οποίο έχουν καταχωριστεί οι οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ ή αν οι οικονομικές καταστάσεις δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη, αναφέρει το γεγονός αυτό·

γ)

δημοσιοποιεί αν η γνώμη του ελεγκτή ή του ελεγκτικού γραφείου εκφράσθηκε με ή χωρίς επιφυλάξεις ή αν ήταν αντίθετη, ή αν ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο δεν ήταν σε θέση να διατυπώσουν γνώμη·

δ)

δημοσιοποιεί επίσης αν η έκθεση ελέγχου παραπέμπει σε θέματα στα οποία ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο επέστησαν την προσοχή, χωρίς να διατυπώσουν επιφυλάξεις στη γνώμη τους.

α)

οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, η έκθεση διαχείρισης και, όταν προβλέπεται χωριστά, η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης· και

β)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, οι ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης και, όταν προβλέπεται χωριστά, η ενοποιημένη δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης·

α)

διατυπώνουν επίσης γνώμη σχετικά με το:

β)

δηλώνει αν, σύμφωνα με τη γνώση και την κατανόηση της επιχείρησης και του περιβάλλοντός της που αποκτήθηκαν κατά τον έλεγχο, ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο έχει εντοπίσει ουσιώδεις ανακρίβειες στην έκθεση διαχείρισης και δίνει ενδείξεις σχετικά με τη φύση των ανακριβειών αυτών.

α)

υποχρέωση παρουσίασης «λογαριασμών τάξεως» και «λογαριασμών μεταβατικών και τάξεως»·όταν ένα κράτος μέλος αξιοποιεί την ανωτέρω δυνατότητα δύναται να επιτρέπει στις επιχειρήσεις αυτές, μόνο για τα λοιπά έξοδα κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 2 στοιχείο β) σημείο vi) του παρόντος άρθρου, να παρεκκλίνουν από το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ) όσον αφορά την αναγνώριση «λογαριασμών τάξεως» και «λογαριασμών μεταβατικών και τάξεως», υπό την προϋπόθεση ότι αυτό το γεγονός δημοσιοποιείται στο προσάρτημα των οικονομικών καταστάσεων ή, σύμφωνα με το στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, στο κάτω μέρος του ισολογισμού·

β)

υποχρέωση κατάρτισης προσαρτημάτων των οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με το άρθρο 16, υπό την προϋπόθεση ότι στο κάτω μέρος του ισολογισμού δημοσιοποιούνται οι ακόλουθες πληροφορίες που απαιτούνται βάσει του άρθρου 16 παράγραφος 1 στοιχεία δ) και ε) της παρούσας οδηγίας και του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/30/ΕΕ·

γ)

υποχρέωση σύνταξης έκθεσης διαχείρισης, σύμφωνα με το κεφάλαιο 5, υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/30/ΕΕ δημοσιοποιούνται στο προσάρτημα των οικονομικών καταστάσεων ή, σύμφωνα με το στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, στο κάτω μέρος του ισολογισμού·

δ)

υποχρέωση δημοσίευσης ετήσιων οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με το κεφάλαιο 7 της παρούσας οδηγίας, υπό τον όρο ότι οι πληροφορίες ισολογισμού που περιέχονται σε αυτούς έχουν κατατεθεί νομότυπα, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, σε μία τουλάχιστον αρμόδια αρχή που καθορίζει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος. Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή δεν είναι το κεντρικό μητρώο, το εμπορικό μητρώο ή το μητρώο εταιρειών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ, η αρμόδια αρχή υποχρεούται να κοινοποιήσει στο μητρώο τις πληροφορίες που έχουν κατατεθεί.

α)

να συντάσσουν συνοπτικό μόνο ισολογισμό στον οποίο να εμφανίζονται χωριστά τουλάχιστον οι θέσεις που φέρουν γράμματα στα παραρτήματα ΙΙΙ ή IV, ανάλογα με την περίπτωση. Στις περιπτώσεις όπου εφαρμόζεται η παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου, οι θέσεις Ε του «ενεργητικού» και Δ του «παθητικού», στο παράρτημα ΙΙΙ, ή οι θέσεις E και K, στο παράρτημα IV, πρέπει να εξαιρούνται από τον ισολογισμό·

β)

να καταρτίζουν συνοπτικά μόνο αποτελέσματα χρήσεως εμφανίζοντας χωριστά τουλάχιστον τις ακόλουθες θέσεις, ανάλογα με την περίπτωση:

1)

η μητρική επιχείρηση διέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους·

2)

όλοι οι μέτοχοι ή οι εταίροι της θυγατρικής επιχείρησης δηλώνουν, έναντι εκάστου οικονομικού έτους στο οποίο εφαρμόζεται η εξαίρεση, ότι αποδέχονται την εξαίρεση αυτή·

3)

η μητρική επιχείρηση δηλώνει ότι εγγυάται για τις υποχρεώσεις της θυγατρικής επιχείρησης·

4)

οι δηλώσεις που αναφέρονται στα σημεία 2) και 3) του παρόντος άρθρου δημοσιεύονται από τη θυγατρική επιχείρηση όπως προβλέπει η νομοθεσία του κράτους μέλους, σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ·

5)

η θυγατρική επιχείρηση συμπεριλαμβάνεται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζει η μητρική επιχείρηση σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·

6)

η ανωτέρω εξαίρεση αναφέρεται στο προσάρτημα των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων που καταρτίζει η μητρική επιχείρηση· και

7)

οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που προβλέπονται στo σημείο 5) του παρόντος άρθρου, η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης και η έκθεση ελέγχου δημοσιεύονται από τη θυγατρική επιχείρηση όπως προβλέπει η νομοθεσία του κράτους μέλους, σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ.

α)

οι οικονομικές καταστάσεις αυτής της επιχείρησης καταρτίζονται, ελέγχονται και δημοσιεύονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας από επιχείρηση η οποία:

β)

η οικεία επιχείρηση συμπεριλαμβάνεται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζονται, ελέγχονται και δημοσιεύονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία από:

1)

η μητρική επιχείρηση καταρτίζει τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και συμπεριλαμβάνεται στις εν λόγω ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις·

2)

η ανωτέρω εξαίρεση αναφέρεται στο προσάρτημα των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων που καταρτίζει η μητρική επιχείρηση·

3)

η ανωτέρω εξαίρεση αναφέρεται στο προσάρτημα των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων που καταρτίζει η μητρική επιχείρηση· και

4)

τα αποτελέσματα χρήσης της μητρικής επιχείρησης, όπως προκύπτουν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, εμφανίζονται στον ισολογισμό της μητρικής επιχείρησης.

α)

η μητρική επιχείρηση διέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους· και

β)

οι πληρωμές προς κυβερνήσεις της επιχείρησης περιλαμβάνονται στην ενοποιημένη έκθεση για πληρωμές προς κυβερνήσεις που καταρτίζει η εν λόγω μητρική επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 44.

α)

το συνολικό ποσό των πληρωμών που καταβάλλονται σε κάθε κυβέρνηση·

β)

το συνολικό ποσό ανά είδος πληρωμής, όπως ορίζεται στο άρθρο 41 σημείο 5) στοιχεία α) έως ζ), που καταβάλλεται σε κάθε κυβέρνηση·

γ)

εφόσον οι πληρωμές αυτές αφορούν συγκεκριμένα έργα, το συνολικό ποσό ανά είδος πληρωμής, όπως ορίζεται στο άρθρο 41 σημείο 5) στοιχεία α) έως ζ), για κάθε έργο και το συνολικό ποσό πληρωμών για κάθε έργο.

α)

εφαρμόζοντας τη συναλλαγματική ισοτιμία που είναι δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της οδηγίας που καθορίζει το εν λόγω κατώτατο όριο, και

β)

με στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη εκατοντάδα.

α)

μητρικές επιχειρήσεις μικρών ομίλων, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 5, εκτός αν κάποια συνδεδεμένη επιχείρηση είναι οντότητα δημοσίου συμφέροντος·

β)

μητρικές επιχειρήσεις μεσαίων ομίλων, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 6, εκτός αν κάποια συνδεδεμένη επιχείρηση είναι οντότητα δημοσίου συμφέροντος· και

γ)

μητρικές επιχειρήσεις που διέπονται από τη νομοθεσία κράτους μέλους οι οποίες είναι ταυτόχρονα θυγατρικές επιχειρήσεις, εάν η δική τους μητρική επιχείρηση διέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους.

α)

αυστηροί και διαρκείς περιορισμοί θίγουν ουσιαστικά την άσκηση από τη μητρική επιχείρηση των δικαιωμάτων της στην περιουσία ή στη διαχείριση αυτής της επιχείρησης·

β)

εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις όπου οι απαραίτητες πληροφορίες για την κατάρτιση της ενοποιημένης έκθεσης για πληρωμές προς κυβερνήσεις σύμφωνα με την παρούσα οδηγία δεν μπορούν να ληφθούν χωρίς δυσανάλογα έξοδα ή αδικαιολόγητες καθυστερήσεις·

γ)

οι μετοχές ή τα μερίδια αυτής της επιχείρησης κατέχονται με αποκλειστικό σκοπό τη μεταγενέστερη μεταβίβασή τους.

α)

περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

β)

κατά τα άλλα να περιορίζονται σε κριτήρια διευκολύνοντα την απευθείας σύγκριση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων τρίτων χωρών με τις απαιτήσεις του παρόντος κεφαλαίου.