Συνθήκη της Ρώμης (ΕΟΚ)

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ:

Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Συνθήκη ΕΟΚ)

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ;

• Ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), η οποία συνένωσε 6 χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Κάτω Χώρες και Λουξεμβούργο) προκειμένου να συνεργαστούν με σκοπό την ολοκλήρωση και την οικονομική ανάπτυξη, μέσω του εμπορίου.
• Δημιούργησε μια κοινή αγορά βάσει της ελεύθερης κυκλοφορίας:
  • των αγαθών,
  • των προσώπων,
  • των υπηρεσιών,
  • των κεφαλαίων.
• Υπογράφηκε παράλληλα με μια δεύτερη συνθήκη, τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας (Ευρατόμ).
• Η Συνθήκη της Ρώμης έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα , και σήμερα αποκαλείται Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Στόχοι

• Στόχος της ΕΟΚ και της κοινής αγοράς ήταν:
  • να αλλάξει τους όρους συναλλαγών και παραγωγής στην επικράτεια των 6 μελών της, και
  • να αποτελέσει ένα βήμα προς τα εμπρός στην προσπάθεια στενότερης πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.

Συγκεκριμένοι στόχοι

Οι υπογράφοντες συμφωνούν:

• να θέσουν τα θεμέλια μιας «ολοένα στενότερης ένωσης» μεταξύ των λαών της Ευρώπης·
• να διασφαλίσουν την οικονομική και κοινωνική πρόοδο των χωρών τους με κοινές δράσεις, προκειμένου να εξαλείψουν τους εμπορικούς και άλλους φραγμούς ανάμεσά τους·
• να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των πολιτών τους·
• να διασφαλίσουν ισορροπία στο εμπορικό ισοζύγιο και θεμιτό ανταγωνισμό·
• να μειώσουν τις οικονομικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των διάφορων περιφερειών της ΕΟΚ·
• να καταργήσουν προοδευτικά τους περιορισμούς του διεθνούς εμπορίου μέσα από μια κοινή εμπορική πολιτική·
• να ασπαστούν τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·
• να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την ειρήνη και την ελευθερία, και να καλέσουν και άλλους λαούς της Ευρώπης που συμφωνούν με αυτά τα ιδανικά να συμμετέχουν και αυτοί στις προσπάθειές τους.

Κοινή αγορά

Η Συνθήκη:

• ιδρύει την κοινή αγορά, στην οποία οι υπογράφουσες χώρες συμφωνούν να ευθυγραμμίσουν προοδευτικά τις οικονομικές πολιτικές τους·
• δημιουργεί έναν ενιαίο οικονομικό χώρο με ελεύθερο ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών. Θέτει τις βάσεις για την προσέγγιση των όρων που διέπουν τις συναλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών, πέραν των όρων που καλύπτονται από τις άλλες Συνθήκες (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) και Ευρατόμ)·
• σε γενικές γραμμές, απαγορεύει τις περιοριστικές συμφωνίες και τις κρατικές ενισχύσεις που μπορούν να επηρεάσουν τις συναλλαγές μεταξύ των 6 χωρών·
• συμπεριλαμβάνει τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη των 6 μελών σε αυτές τις ρυθμίσεις και στην τελωνειακή ένωση, ώστε να προωθηθεί η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξή τους.

Τελωνειακή ένωση

• Η Συνθήκη καταργεί τις ποσοστώσεις (δηλ. τα ανώτατα όρια στις εισαγωγές) καθώς και τους τελωνειακούς δασμούς μεταξύ των 6 χωρών που την έχουν υπογράψει.
• Καθιερώνει κοινό εξωτερικό δασμολόγιο για τις εισαγωγές από χώρες εκτός της ΕΟΚ, αντικαθιστώντας τους προηγούμενους δασμούς των διαφόρων κρατών.
• Η τελωνειακή ένωση συνοδεύτηκε από μια κοινή εμπορική πολιτική. Αυτή η πολιτική, αντικείμενο διαχείρισης σε επίπεδο ΕΟΚ πια και όχι σε εθνικό επίπεδο, διαφοροποιεί την τελωνειακή ένωση από μια απλή ζώνη ελεύθερων συναλλαγών.

Κοινές πολιτικές

• Η Συνθήκη καθιερώνει ορισμένες πολιτικές εξαρχής ως κοινές μεταξύ των χωρών μελών, όπως τις ακόλουθες:
  • κοινή γεωργική πολιτική (άρθρα 38 έως 47)
  • κοινή εμπορική πολιτική (άρθρα 110 έως 116)
  • πολιτική μεταφορών (άρθρα 74 έως 84)
• Μάλιστα, επέτρεψε τη δημιουργία κι άλλων κοινών πολιτικών, εφόσον προέκυπτε η ανάγκη. Μετά το 1972, η ΕΟΚ καθιέρωσε κοινές δράσεις στους τομείς της περιβαλλοντικής, περιφερειακής, κοινωνικής και βιομηχανικής πολιτικής.
• Αυτές οι πολιτικές συνοδεύτηκαν από τη δημιουργία:
  • του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, με σκοπό τη βελτίωση των εργασιακών ευκαιριών για τους εργαζομένους και την αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσής τους·
  • της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), με σκοπό να διευκολυνθεί η οικονομική ανάπτυξη της ΕΟΚ μέσω της δημιουργίας επενδυτικών κεφαλαίων.

Θεσμικά όργανα

• Με τη Συνθήκη δημιουργήθηκαν θεσμικά όργανα και μηχανισμοί λήψης αποφάσεων που κατέστησαν δυνατή την έκφραση τόσο των εθνικών συμφερόντων όσο και του κοινού οράματος.
• Τα βασικά θεσμικά όργανα είναι:
  • το Συμβούλιο των Υπουργών,
  • η Επιτροπή,
  • η Κοινοβουλευτική Συνέλευση (που αργότερα μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο),
  • το Δικαστήριο.
• Στα 3 πρώτα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, παρέχονται συμβουλές από την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ;

Υπογράφηκε στις 25 Μαρτίου 1957 και εφαρμόστηκε από την 1η Ιανουαρίου 1958.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

• Οι αρχικές Συνθήκες (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο)
• Ιστορικό της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)
• Συνθήκες της ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
• Παρουσίαση των Συνθηκών (EUR-Lex).

ΚΥΡΙΑ ΠΡΑΞΗ

Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (δεν έχει δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα)

Διαδοχικές τροποποιήσεις της Συνθήκης έχουν ενσωματωθεί στο πρωτότυπο κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη έκδοση προορίζεται μόνο για σκοπούς αναφοράς.

τελευταία ενημέρωση 14.03.2017