Σύστημα ελέγχου της αλιείας της ΕΕ

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Ο κανονισμός θεσπίζει σύστημα για τον έλεγχο, την επιθεώρηση και την επιβολή από τις εθνικές αρχές των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ).

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Οι κύριοι στόχοι του συστήματος ελέγχου είναι οι εξής:
  • διασφάλιση της αλίευσης μόνο των επιτρεπόμενων ποσοτήτων ιχθύων·
  • συλλογή των αναγκαίων δεδομένων για τη διαχείριση των αλιευτικών δυνατοτήτων·
  • αποσαφήνιση των ρόλων των χωρών της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·
  • διασφάλιση της ομοιόμορφης εφαρμογής των κανόνων σε όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες και της επιβολής των ίδιων κυρώσεων σε όλη την ΕΕ·
  • διασφάλιση ότι είναι δυνατή η ανίχνευση της προέλευσης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας καθώς και ο έλεγχός τους σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού, από τα δίχτυα μέχρι το πιάτο.
• Εφαρμόζεται στα ακόλουθα:
  • όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες στα ύδατα της ΕΕ·
  • τις αλιευτικές δραστηριότητες των σκαφών της ΕΕ και των πολιτών της ΕΕ στα ύδατα της ΕΕ και εκτός αυτών·
  • τη μεταποίηση και εμπορία αλιευτικών προϊόντων·
  • την ερασιτεχνική αλιεία ειδών αλιευμάτων που υπάγονται σε σχέδια αποκατάστασης.

Έλεγχος και παρακολούθηση

• Οι χώρες της ΕΕ οφείλουν να διενεργούν επιθεωρήσεις σε όλη την αλυσίδα παραγωγής, ιδίως κατά τη διάρκεια:
  • της αλίευσης
  • της εκφόρτωσης·
  • της μεταποίησης·
  • της μεταφοράς·
  • της εμπορίας.
• Η παρακολούθηση και η συλλογή δεδομένων βασίζεται σε διάφορες πηγές και νέες τεχνολογίες όπως:
  • το δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης σκαφών (ΣΠΣ),
  • τα ηλεκτρονικά ημερολόγια αλιείας,
  • το σύστημα συστηματικής ζύγισης αλιευμάτων,
  • το σύστημα ιχνιλασιμότητας αλιευτικών προϊόντων από το σκάφος μέχρι τον έμπορο λιανικής πώλησης.

Εξουσίες ελέγχου

Οι χώρες της ΕΕ ευθύνονται για τον έλεγχο και την εφαρμογή της ΚΑλΠ. Ωστόσο, η Επιτροπή μπορεί να διεξάγει τις δικές της ανεξάρτητες επιθεωρήσεις, καθώς και να συμμετέχει σε εθνικές επιθεωρήσεις, προκειμένου να εξακριβώνει εάν οι εθνικές αρχές εφαρμόζουν σωστά τους κανόνες, και να διενεργεί ελέγχους στα εθνικά ελεγκτικά συστήματα αλιείας της ΕΕ.

Κυρώσεις

• Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να προβαίνουν στις κατάλληλες ενέργειες όπως κυρώσεις ή ποινικές διαδικασίες σε περίπτωση παράβασης των κανόνων. Σε περίπτωση σοβαρών παραβάσεων, οι χώρες της ΕΕ πρέπει επίσης να εφαρμόζουν σύστημα επιβολής μορίων για τους κατόχους αλιευτικών αδειών και για τους πλοιάρχους αλιευτικών σκαφών. Η σώρευσης μορίων μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή και τελικά σε αφαίρεση της άδειας όταν πρόκειται για αρκετές σοβαρές παραβάσεις.
• Οι χώρες της ΕΕ μπορούν επίσης να υποστούν κυρώσεις για μη ορθή εφαρμογή των κανόνων της ΚΑλΠ, συμπεριλαμβανομένων των εξής:
  • παρακράτηση ενισχύσεων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας·
  • απαγόρευση της αλιείας μέχρι να επιλυθεί η κατάσταση·
  • μείωση των ποσοστώσεων (στην περίπτωση της υπεραλίευσης).
• Εάν μια χώρα δεν λαμβάνει επαρκή μέτρα για την επίλυση του προβλήματος, η Επιτροπή μπορεί να την παραπέμψει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συλλογή δεδομένων

• Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διαθέτουν ασφαλή βάση δεδομένων με όλες τις πληροφορίες που έχουν συλλεχθεί κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους δυνάμει του κανονισμού. Η Επιτροπή πρέπει να μπορεί να έχει απευθείας πρόσβαση στη βάση δεδομένων από οποιαδήποτε τοποθεσία. Οι χώρες της ΕΕ πρέπει επίσης να δημιουργήσουν επίσημο ιστότοπο των δεδομένων που συλλέγουν, ο οποίος να αποτελείται από ασφαλή και δημοσίως προσβάσιμα τμήματα.
• Ο κανονισμός θεσπίζει επίσης ένα σύστημα αμοιβαίας συνδρομής και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Συντονισμός

Για να ενθαρρύνει τη στενότερη συνεργασία και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας διοργανώνει εκστρατείες κοινών ελέγχων, στους οποίους συμμετέχουν επιθεωρητές από διάφορες χώρες της ΕΕ.

Κανόνες για ειδικά προγράμματα ελέγχου και επιθεώρησης όσον αφορά ορισμένους τύπους αλιείας

• Τον Δεκέμβριο του 2018, η Επιτροπή ενέκρινε την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1986, μια εκτελεστική πράξη που θεσπίζει ειδικά προγράμματα ελέγχου και επιθεώρησης όσον αφορά ορισμένους τύπους αλιείας και καταργεί τις εκτελεστικές αποφάσεις 2012/807/ΕΕ, 2013/328/ΕΕ, 2013/305/ΕΕ και 2014/156/ΕΕ. Η εκτελεστική απόφαση θεσπίζει κανόνες για ειδικά προγράμματα ελέγχου και επιθεώρησης όσον αφορά ορισμένους τύπους αλιείας, όπως:
  • την αλιεία των αποθεμάτων ή ειδών που υπόκεινται στα πολυετή σχέδια [όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική]·
  • την αλιεία ειδών που υπάγονται στην υποχρέωση εκφόρτωσης [κανονισμός (EΕ) αριθ. 1380/2013] και
  • την αλιεία ορισμένων αποθεμάτων ή ειδών που υπόκεινται σε μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία θεσπίζονται από περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας, συμπεριλαμβανομένης της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ).

• Οι κανόνες καλύπτουν πτυχές όπως:
  • το πεδίο εφαρμογής και τους στόχους των προγραμμάτων·
  • διαδικασίες αξιολόγησης κινδύνου και σχέση με τα κοινά σχέδια ανάπτυξης μέσων·
  • εθνικές και περιφερειακές στρατηγικές διαχείρισης του κινδύνου·
  • κριτήρια αναφοράς–στόχους·
  • συνεργασία με άλλες χώρες της ΕΕ και τρίτες χώρες·
  • κοινές επιθεωρήσεις και δραστηριότητες επιτήρησης·
  • ανταλλαγή δεδομένων· και
  • πληροφόρηση και αξιολόγηση.
• Τον Σεπτέμβριο του 2020, η Επιτροπή ενέκρινε την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1320 για την τροποποίηση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1986. Η εν λόγω τροποποίηση ήταν αναγκαία για την ευθυγράμμιση των ειδικών προγραμμάτων ελέγχου και επιθεώρησης με τα μέτρα της ΕΕ όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών πόρων, και ιδίως με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1022. Αυτό απαιτούσε τη διεύρυνση του ειδικού προγράμματος ελέγχου και επιθεώρησης για τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα σε ορισμένα επιπλέον αποθέματα και αλιευτικούς πόρους. Η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1320 αντανακλά επίσης τις πρόσφατα εγκριθείσες συστάσεις της ΓΕΑΜ:
  • Σύσταση GFCM/43/2019/2 σχετικά με πολυετές σχέδιο διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση του λυθρινιού στο πέλαγος Αλμποράν (γεωγραφικές υποπεριοχές 1 έως 3)·
  • Σύσταση GFCM/43/2019/5 σχετικά με πολυετές σχέδιο διαχείρισης για τη βιώσιμη αλιεία βενθοπελαγικών ειδών στην Αδριατική θάλασσα (γεωγραφικές υποπεριοχές 17 και 18)·
  • Σύσταση GFCM/43/2019/6 σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη αλιεία κόκκινης γιγαντογαρίδας και κόκκινης γαρίδας με τράτα στο στενό της Σικελίας (γεωγραφικές υποπεριοχές 12, 13, 14, 15 και 16)·
  • Σύσταση GFCM/43/2019/4 σχετικά με σχέδιο διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των κόκκινων κοραλλιών στη Μεσόγειο Θάλασσα και
  • Σύσταση GFCM/43/2019/1 σχετικά με δέσμη μέτρων διαχείρισης για τη χρήση αγκυροβολημένου εξοπλισμού συγκέντρωσης ιχθύων για την αλιεία κυνηγού στη Μεσόγειο Θάλασσα.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Ο κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2010.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

• Το σύστημα ελέγχου της αλιείας στην ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή).

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τροποποιήσεως των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 847/96, (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 811/2004, (ΕΚ) αριθ. 768/2005, (ΕΚ) αριθ. 2115/2005, (ΕΚ) αριθ. 2166/2005, (ΕΚ) αριθ. 388/2006, (ΕΚ) αριθ. 509/2007, (ΕΚ) αριθ. 676/2007, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1300/2008, (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 και καταργήσεως των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1627/94 και (ΕΚ) αριθ. 1966/2006 (ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1-50)

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη έκδοση αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης.

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Κανονισμός (ΕΕ) 2019/473 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019, για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (ΕΕ L 83 της 25.3.2019, σ. 18-37)

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1986 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2018, για τη θέσπιση ειδικού προγράμματος ελέγχου και επιθεώρησης όσον αφορά ορισμένους τύπους αλιείας και την κατάργηση των εκτελεστικών αποφάσεων 2012/807/ΕΕ, 2013/328/ΕΕ, 2013/305/ΕΕ και 2014/156/ΕΕ (ΕΕ L 317 της 14.12.2018, σ. 29-46)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22-61)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 404/2011 της Επιτροπής, της 8ης Απριλίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 περί της θέσπισης κοινοτικού συστήματος ελέγχου για την εξασφάλιση της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ L 112 της 30.4.2011, σ. 1-153)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, τροποποίησης των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1936/2001 και (ΕΚ) αριθ. 601/2004 και κατάργησης των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1093/94 και (ΕΚ) αριθ. 1447/1999 (ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 1-32)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

τελευταία ενημέρωση 29.10.2020