Οίνος

Η κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (ΚΟΑ) έχει ως στόχο την επίτευξη καλύτερης ισορροπίας μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης στην κοινοτική αγορά και τη βελτίωση μακροπρόθεσμα της ανταγωνιστικότητας του τομέα. Η οργάνωση αυτή επέτρεψε τη χρηματοδότηση της αναδιάρθρωσης ενός σημαντικού μέρους των αμπελώνων, ώστε να προσαρμοστούν στην προσφορά και τη ζήτηση.

ΠΡΑΞΗ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς [Βλέπε πράξεις τροποποίησης].

ΣΥΝΟΨΗ

Η κοινή οργάνωση της αγοράς (ΚΟΑ) του οίνου, που καθιερώθηκε με τον παρόντα κανονισμό, έχει ως στόχο να διατηρήσει στην κοινοτική αγορά καλύτερη ισορροπία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης, παρέχοντας στους παραγωγούς τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται τις αναπτυσσόμενες αγορές, καθώς και να επιτρέψει στον τομέα να καταστεί μονίμως ανταγωνιστικός.

Αποσκοπεί επίσης στην κατάργηση της παρέμβασης ως τεχνητού μέσου διάθεσης της πλεονασματικής παραγωγής, στη διατήρηση του συνόλου των παραδοσιακών αγορών της πόσιμης αλκοόλης και των προϊόντων της αμπέλου, στη συνεκτίμηση της περιφερειακής διαφοροποίησης και στην αναγνώριση του ρόλου των ομάδων παραγωγών και των διεπαγγελματικών οργανώσεων.

Τέλος, επιδιώκει να απλουστεύσει σημαντικά τη νομοθεσία στον συγκεκριμένο τομέα και εντάσσεται με τον τρόπο αυτό στο γενικό πλαίσιο της αποσαφήνισης της κοινής γεωργικής πολιτικής που άρχισε το 1995 και υπενθύμιση της οποίας γίνεται στο πρόγραμμα δράσης 2000.

Πεδίο εφαρμογής

Η ΚΟΑ του οίνου διέπει:

• τα νωπά σταφύλια εκτός των επιτραπέζιων,
• τους χυμούς και τα γλεύκη των σταφυλιών,
• τους οίνους νωπών σταφυλιών, συμπεριλαμβανομένων των αφρωδών οίνων, των οίνων λικέρ και των ημιαφρωδών οίνων,
• το ξύδι από οίνο,
• τον οίνο δευτερίας,
• την οινολάσπη,
• τα στέμφυλα σταφυλιών.

Δυναμικό παραγωγής

Η νομοθεσία διατηρεί την αρχή της απαγόρευσης της φύτευσης αμπέλων με ποικιλίες που έχουν ταξινομηθεί ως οινοποιήσιμες ποικιλίες έως τις 31 Ιουλίου 2010, εκτός εάν πρόκειται για δικαίωμα νέας φύτευσης, δικαίωμα αναφύτευσης ή δικαίωμα φύτευσης που λαμβάνεται από απόθεμα.

Τα δικαιώματα νέας φύτευσης παρέχονται από τα κράτη μέλη στους παραγωγούς για ορισμένες εκτάσεις. Επίσης, μπορούν να χορηγούνται πρόσθετα δικαιώματα εντός ορισμένων ποσοτικών ορίων που καθορίζονται για κάθε χώρα παραγωγής. Ωστόσο, από τα δικαιώματα αυτά μπορούν να επωφεληθούν μόνο τα κράτη μέλη που έχουν προβεί στην απογραφή που προβλέπει ο κανονισμός για τη διευκόλυνση της διαχείρισης του δυναμικού οινοπαραγωγής. Πρόσθετα δικαιώματα παρέχονταν επίσης, μέχρι τις 31 Ιουλίου 2003, για τις εκτάσεις που προορίζονταν για την παραγωγή ορισμένων οίνων, εφόσον η παραγωγή αυτή ήταν μικρότερη από τη ζήτηση.

Τα δικαιώματα αναφύτευσης παρέχονται από τα κράτη μέλη στους παραγωγούς που έχουν προβεί ή δεσμεύονται να προβούν, εντός προθεσμίας τριών περιόδων, στην εκρίζωση αμπελώνα. Κατ’ αρχήν, τα δικαιώματα αναφύτευσης ασκούνται στην εκμετάλλευση για την οποία έχουν χορηγηθεί. Η διάρκεια χρησιμοποιήσεως των δικαιωμάτων αυτών κυμαίνεται από 5 έως 8 έτη ανάλογα με την περίπτωση.

Τα δικαιώματα νέας φύτευσης, καθώς και τα δικαιώματα αναφύτευσης, εφαρμόζονται μόνο στα κράτη μέλη όπου η παραγωγή οίνου δεν υπερβαίνει τα 25.000 εκατόλιτρα ανά περίοδο.

Ο κανονισμός θεσπίζει ένα σύστημα αποθεμάτων δικαιωμάτων, το οποίο τίθεται σε εφαρμογή από τα κράτη μέλη και τροφοδοτείται τόσο από τα νέα δικαιώματα φύτευσης όσο και από εκείνα που δεν χρησιμοποιήθηκαν εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών. Τα δικαιώματα αυτά μπορούν στη συνέχεια να παραχωρηθούν σε νέους γεωργούς και, μέσω χρηματικής αντιστάθμισης, σε άλλους παραγωγούς. Ένα κράτος μέλος μπορεί να μην εφαρμόσει το σύστημα των αποθεμάτων, υπό τον όρο ότι είναι σε θέση να αποδείξει ότι διαθέτει ένα αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης των δικαιωμάτων φύτευσης.

Μια πριμοδότηση εγκατάλειψης, το ποσό της οποίας καθορίζεται από τα κράτη μέλη, μπορεί να χορηγηθεί σε αντιστάθμισμα της οριστικής εγκατάλειψης της αμπελουργίας σε μια καθορισμένη έκταση. Στην περίπτωση αυτή, ο κάτοχος της εκμετάλλευσης χάνει το δικαίωμα αναφύτευσης για την έκταση η οποία έχει πριμοδοτηθεί. Ωστόσο, ορισμένες εκτάσεις δεν μπορούν να τύχουν της πριμοδότησης αυτής (άρθρο 9).

Καθιερώνεται καθεστώς αναδιάρθρωσης και μετατροπής των αμπελώνων το οποίο αποσκοπεί στην προσαρμογή της παραγωγής στη ζήτηση της αγοράς. Μόνον οι περιοχές ενός κράτους μέλους που έχει προβεί στην απογραφή του δυναμικού παραγωγής (άρθρο 16) μπορούν να επωφεληθούν από το καθεστώς αυτό. Η χορήγηση στήριξης για το εν λόγω καθεστώς απαιτεί την κατάρτιση σχεδίου εγκεκριμένου από το κράτος μέλος. Η στήριξη αυτή συμπεριλαμβάνει αποζημίωση των παραγωγών για τις απώλειες εισοδημάτων και συμμετοχή στη δαπάνη αναδιάρθρωσης και μετατροπής. Εξαιρουμένων των περιοχών που έχουν ταξινομηθεί στο στόχο 1, η χρηματική συμμετοχή της Κοινότητας δεν υπερβαίνει το 50%.

Μηχανισμοί της αγοράς

Θεσπίζεται για τους παραγωγούς καθεστώς ενίσχυσης στην ιδιωτική αποθεματοποίηση του επιτραπέζιου οίνου, του γλεύκους σταφυλιών, του συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών και του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών. Η χορήγηση των ενισχύσεων εξαρτάται από τη σύναψη, με τους οργανισμούς παρέμβασης, σύμβασης μακρόχρονης αποθεματοποίησης, που και η ίδια υπόκειται σε ορισμένους όρους.

Αρκετές διατάξεις αφορούν την απόσταξη. Η υπερπίεση των σταφυλιών, η πίεση των οινολασπών και η εκ νέου ζύμωση των στέμφυλων σταφυλιών για σκοπούς εκτός από την απόσταξη απαγορεύονται. Στην περίπτωση αυτή, οι κάτοχοι τέτοιων υποπροϊόντων υποχρεούνται να τα παραδώσουν στην απόσταξη. Ο οινοπνευματοποιός πρέπει να καταβάλει μια ελάχιστη τιμή για τα προϊόντα αυτά και μπορεί να λάβει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ενίσχυση ή να παραδώσει την αλκοόλη του στον οργανισμό παρέμβασης. Το ίδιο καθεστώς απόσταξης ισχύει για τους οίνους που προέρχονται από σταφύλια διπλής ταξινόμησης (οινοποιήσιμα σταφύλια και σταφύλια που προορίζονται για άλλη χρήση) και υπερβαίνουν τις ποσότητες οι οποίες κανονικά οινοποιούνται.

Η Κοινότητα μπορεί επίσης να στηρίζει την απόσταξη των επιτραπέζιων οίνων προκειμένου να στηρίξει την αμπελοοινική αγορά και να ευνοήσει με τον τρόπο αυτό τη συνέχιση του εφοδιασμού με προϊόντα απόσταξης του οίνου στους τομείς της πόσιμης αλκοόλης που παραδοσιακά χρησιμοποιούν την αλκοόλη αυτή (απόσταγμα οίνου και οίνος λικέρ). Στην περίπτωση αυτή, η στήριξη συνίσταται σε μια πρώτη ενίσχυση (ενίσχυση στην απόσταξη με πληρωμή ελάχιστης τιμής από τον οινοπνευματοποιό στον παραγωγό) και μια δεύτερη ενίσχυση για να καλυφθούν οι δαπάνες αποθεματοποίησης του ληφθέντος προϊόντος. Επιπλέον, έχει καθιερωθεί μηχανισμός απόσταξης κρίσης που είναι προαιρετικός σε περίπτωση έκτακτης διαταραχής της αγοράς που οφείλεται σε σημαντικά πλεονάσματα ή σε προβλήματα ποιότητας. Το μέτρο αυτό αποσκοπεί στην απορρόφηση των πλεονασμάτων και στη διασφάλιση της συνέχειας του εφοδιασμού από τη μια συγκομιδή στην άλλη.

Ορισμένες ενισχύσεις είναι δυνατόν να χορηγηθούν για καθορισμένες χρήσεις, όπως τα συμπυκνωμένα γλεύκη σταφυλιών και τα διορθωμένα συμπυκνωμένα γλεύκη σταφυλιών που παράγονται στην Κοινότητα. Το ύψος της ενίσχυσης καθορίζεται με τρόπο ώστε το κόστος προμήθειας των προϊόντων που λαμβάνουν την ενίσχυση να είναι ανάλογο της τιμής στις παραδοσιακές αγορές τους.

Ομάδες παραγωγών και διεπαγγελματικές οργανώσεις

Ο κανονισμός περιλαμβάνει τίτλο που αφορά τις ομάδες παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, με τον οποίο παρέχεται στις οργανώσεις αυτές κοινοτική νομική βάση.

Θεωρείται ως ομάδα παραγωγών κάθε νομικό πρόσωπο που συνιστάται με πρωτοβουλία των ιδίων των παραγωγών και που έχει τους ακόλουθους στόχους:

• να διασφαλιστεί ο προγραμματισμός της παραγωγής και η προσαρμογή της στη ζήτηση·
• να προωθηθεί η συγκέντρωση της προσφοράς και η διάθεση στην αγορά της παραγωγής·
• να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να ρυθμιστούν οι τιμές στην παραγωγή·
• να προωθηθούν οι τεχνικές καλλιέργειας και παραγωγής που σέβονται το περιβάλλον.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, αυτές τις ομάδες ως ομάδες παραγωγών κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού.

Όσον αφορά τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, κανόνες εμπορίας που αφορούν τη ρύθμιση της προσφοράς. Τα εν λόγω κράτη μέλη οφείλουν επίσης να υποβάλλουν ετησίως έκθεση στην Επιτροπή επί των αποφάσεων που έχουν λάβει σ’ αυτό το πλαίσιο. Η Επιτροπή εξετάζει τη συμφωνία τους με το κοινοτικό δίκαιο. Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις μπορούν να αναλαμβάνουν πολλές δράσεις, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών.

Οινολογικές πρακτικές και επεξεργασίες: περιγραφή, ονομασία, παρουσίαση και προστασία

Ο κατάλογος των επιτρεπόμενων πρακτικών και επεξεργασιών (εμπλουτισμός, αύξηση ή μείωση της οξύτητας, γλύκανση) περιλαμβάνεται στα παραρτήματα IV και V. Οι πρακτικές αυτές μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για την καλή οινοποίηση, συντήρηση και βελτίωση του προϊόντος, είναι δε δυνατόν να υπόκεινται σε αυστηρότερους εθνικούς όρους. Οι επιτρεπόμενες πρακτικές αποκλείουν την προσθήκη νερού και αλκοόλης, πλην ορισμένων περιπτώσεων. Η οινοποίηση εισαγόμενων γλευκών καθώς και η ανάμιξη οίνου τρίτης χώρας με κοινοτικό οίνο απαγορεύονται, εκτός εάν αποφασισθεί σχετική παρέκκλιση λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς υποχρεώσεις. Επιπλέον, ο κανονισμός αναφέρει ορισμένα προϊόντα τα οποία δεν μπορούν να διατεθούν κατευθείαν στην κατανάλωση, όπως τα εισαγόμενα προϊόντα που έχουν ληφθεί με οινολογικές πρακτικές μη επιτρεπόμενες από την κοινοτική νομοθεσία (άρθρο 45).

Οι κανόνες που αφορούν την περιγραφή, την ονομασία και την παρουσίαση των προϊόντων, καθώς και την προστασία ορισμένων όρων και ενδείξεων αναφέρονται λεπτομερώς στον τίτλο V κεφάλαιο ΙΙ του κανονισμού, καθώς και στα παραρτήματα VII και VIII. Οι κανόνες αυτοί λαμβάνουν υπόψη την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών και των παραγωγών, την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και την ανάπτυξη προϊόντων ποιότητας. Τα προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις αυτές δεν δύνανται να διατεθούν στην Κοινότητα ούτε, εκτός από παρέκκλιση, να εξαχθούν. Οι κανόνες αυτοί αφορούν τις υποχρεωτικές ενδείξεις, τις προαιρετικές ενδείξεις που χρησιμοποιούνται υπό ορισμένες προϋποθέσεις, καθώς και άλλες ενδείξεις, ιδίως τις πληροφορίες που μπορεί να είναι χρήσιμες για τους καταναλωτές.

Οίνοι ποιότητας που παράγονται σε καθορισμένες περιοχές (v.q.p.r.d)

Στους v.q.p.r.d περιλαμβάνονται κυρίως οι οίνοι λικέρ (v.l.q.p.r.d), οι αφρώδεις οίνοι (v.m.q.p.r.d), οι ημιαφρώδεις οίνοι (v.p.q.p.r.d) και οι v.q.p.r.d. εκτός εκείνων που προαναφέρθηκαν. Ο κανονισμός εισάγει ένα σύνολο κοινών κανόνων για την παραγωγή των οίνων αυτών. Μόνο ορισμένα προϊόντα μπορούν να δώσουν έναν v.q.p.r.d και πρέπει να τηρούνται οι κανόνες παραγωγής που αναφέρονται στο παράρτημα VI. Τα κράτη μέλη οφείλουν να διαβιβάζουν στην Επιτροπή τον κατάλογο των v.q.p.r.d που έχουν αναγνωρίσει (κατάλογος οίνων ποιότητας δημοσιευμένος το 2007 (pdf)). Επιπλέον, ορισμένες διατάξεις προβλέπουν τη δυνατότητα ανακατάταξης των v.q.p.r.d που δεν ανταποκρίνονται πλέον σε ορισμένες απαιτήσεις (ιδίως την τήρηση μέγιστης απόδοσης ανά εκτάριο).

Καθεστώς συναλλαγών με τις τρίτες χώρες

Η εισαγωγή στην Κοινότητα των προϊόντων στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός υπόκειται στην προσκόμιση πιστοποιητικού εισαγωγής που εκδίδεται από τα κράτη μέλη στους ενδιαφερόμενους που υποβάλλουν αίτηση. Το πιστοποιητικό αυτό ισχύει σε όλη την Κοινότητα.

Κατ’ αρχήν, εφαρμόζονται οι δασμοί του κοινού δασμολογίου για τα ίδια αυτά προϊόντα. Για τους χυμούς και τα γλεύκη σταφυλιών, η εφαρμογή του κοινού δασμολογίου, που συνίσταται σε ένα δασμό κατ’ αξία και σε έναν πρόσθετο δασμό συναρτήσει της τιμής εισόδου, απαιτεί την επαλήθευση της ακρίβειας της τιμής εισαγωγής ελέγχοντας κάθε παρτίδα ξεχωριστά ή χρησιμοποιώντας μια κατ’ αποκοπή αξία κατά την εισαγωγή (άρθρο 60). Προκειμένου να αποφευχθούν επιζήμια αποτελέσματα που προκύπτουν από εισαγωγές ορισμένων προϊόντων, μπορεί να επιβληθεί πρόσθετος εισαγωγικός δασμός, τηρουμένων των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (άρθρο 61).

Στον κανονισμό περιλαμβάνονται επίσης διατάξεις που αφορούν τις δασμολογικές ποσοστώσεις, τις επιστροφές κατά την εξαγωγή και τα μέτρα που εφαρμόζονται στις συναλλαγές με τις τρίτες χώρες σε περίπτωση σοβαρών διαταραχών λόγω εισαγωγών ή εξαγωγών, που είναι αντίθετες με τους στόχους της ΚΓΠ, όπως αναφέρονται στο άρθρο 33 της συνθήκης ΕΚ.

Γενικές, μεταβατικές και τελικές διατάξεις

Τα προϊόντα στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός μπορούν να κυκλοφορήσουν στην Κοινότητα μόνο εάν συνοδεύονται από ένα έγγραφο που έχει ελεγχθεί από τη διοίκηση.

Τα κράτη μέλη ορίζουν μία ή περισσότερες αρχές ως αρμόδιες για τον έλεγχο της τήρησης των κοινοτικών διατάξεων στον αμπελοοινικό τομέα. Η Επιτροπή συνιστά σώμα ελεγκτών που αναλαμβάνουν να συνεργάζονται στους επιτόπιους ελέγχους. Τα κράτη μέλη ορίζουν επίσης εργαστήρια τα οποία εξουσιοδοτούν να εκτελούν επίσημες αναλύσεις στον τομέα αυτό.

Ο κανονισμός θεσπίζει επιτροπή διαχείρισης οίνων που αποτελείται από αντιπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής. Ωστόσο, μετά τη θέσπιση της ενιαίας ΚΟΑ, η επιτροπή αυτή καταργείται τον Αύγουστο του 2008 και τα καθήκοντά της αναλαμβάνει η επιτροπή διαχείρισης της κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών.

Ο κανονισμός περιλαμβάνει οκτώ παραρτήματα που αφορούν:

• τον ορισμό των προϊόντων και ιδίως των διαφόρων ειδών γλευκών σταφυλιών και οίνων (παράρτημα 1)·
• τους αλκοολικούς τίτλους (παράρτημα II)·
• τις αμπελουργικές ζώνες (παράρτημα III)·
• τις επιτρεπόμενες οινολογικές πρακτικές και επεξεργασίες (παράρτημα IV)·
• τα όρια και τους όρους για ορισμένες οινολογικές πρακτικές, ιδίως όσον αφορά την περιεκτικότητα σε διοξείδιο του θείου ή σε πτητική οξύτητα, τις πρακτικές εμπλουτισμού, αύξησης και μείωσης της οξύτητας, γλύκανσης κ.λπ. (παράρτημα Vα)·
• τους οίνους ποιότητας που παράγονται σε καθορισμένες περιοχές (παράρτημα VI)·
• την περιγραφή, την ονομασία, την παρουσίαση και την προστασία ορισμένων προϊόντων πλην των αφρωδών οίνων, όπου αναφέρονται οι υποχρεωτικές και προαιρετικές ενδείξεις, οι γλώσσες που μπορούν να χρησιμοποιούνται για την επισήμανση καθώς και οι κωδικοί και τα σήματα (παράρτημα VII)·
• την περιγραφή, την ονομασία, την παρουσίαση και την προστασία των αφρωδών οίνων (παράρτημα VIII).

Αμεσες ενισχύσεις

Στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΓΠ του 2003, οι οινοπαραγωγοί μπορούν να λάβουν άμεσες ενισχύσεις ή άμεσες πληρωμές ανεξάρτητα από την παραγωγή τους.

Πλαίσιο

Η πρώτη κοινή οργάνωση της αγοράς του οίνου θεσπίστηκε το 1962 με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 24/1962. Ακολούθησαν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις το 1979, το 1987 και το 1999 με τον παρόντα κανονισμό. Το 2006, δεδομένου ότι είχε υποστεί πολυάριθμες τροποποιήσεις μετά την έναρξη της ισχύος της, η Επιτροπή δρομολόγησε το διάλογο για τη μεταρρύθμιση της ΚΟΑ του οίνου (EN).

Ο διάλογος αυτός κατέληξε στην υιοθέτηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, με τον οποίο εισάγεται μία ευρεία μεταρρύθμιση της ΚΟΑ του οίνου. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 καταργήθηκε την 1η Αυγούστου 2008.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Μεταρρύθμιση

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 479/2008 [Επίσημη Εφημερίδα L 148 της 6.6.2008]

Η εις βάθος μεταρρύθμιση της κοινής οργάνωσης της αγοράς του οίνου τίθεται σε ισχύ από την 1η Αυγούστου 2008. Βασίζεται στην ενδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας των Ευρωπαϊκών οίνων, την καλύτερη εξισορρόπηση προσφοράς και ζήτησης, την εξάλειψη των μέτρων παρέμβασης στις αγορές, την καλύτερη χρήση των πιστώσεων του προϋπολογισμού, την απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου, την ενίσχυση του κοινωνικού ιστού στις αγροτικές περιοχές και την προστασία του περιβάλλοντος.

Εκτελεστικές διατάξεις

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1014/90 [Επίσημη Εφημερίδα L 105 της 25.4.1990] (ορισμός, χαρακτηρισμός και παρουσίαση των αλκοολούχων ποτών).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1623/2000 [Επίσημη Εφημερίδα L 194 της 31.7.2000] (μηχανισμοί αγοράς).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1227/2000 [Επίσημη Εφημερίδα L 143 της 16.6.2000] (δυναμικό παραγωγής).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2001 [Επίσημη Εφημερίδα L 128 της 10.5.2001] (σχετικές με τα προϊόντα του αμπελοοινικού τομέα συναλλαγές με τρίτες χώρες).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 884/2001 [Επίσημη Εφημερίδα L 128 της 10.5.2001] (συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και βιβλία που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 753/2002 [Επίσημη Εφημερίδα L 118 της 4.5.2002] (περιγραφή, ονομασία, παρουσίαση και προστασία ορισμένων αμπελοοινικών προϊόντων).Βλ. ενοποιημένη έκδοση ( pdf ).

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 423/2008 [Επίσημη Εφημερίδα L 127 της 15.5.2008]. (κοινοτικός κώδικας των οινολογικών πρακτικών και επεξεργασιών).

Στατιστικές έρευνες για τις αμπελουργικές εκτάσεις

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 357/79 [Επίσημη Εφημερίδα L 54 της 5.3.1979]. Ο κανονισμός αυτός αφορά τις στατιστικές έρευνες που πρέπει να διεξάγουν τα κράτη μέλη για τις αμπελουργικές εκτάσεις 500 εκταρίων τουλάχιστον. Οι έρευνες αυτές πραγματοποιούνται ανά δεκαετία. Επίσης, διεξάγονται ενδιάμεσες ετήσιες έρευνες για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με τις αλλαγές που επήλθαν.

Βλ. ενοποιημένη έκδοση (pdf).

Μέθοδοι ανάλυσης

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2676/90 [Επίσημη Εφημερίδα L 272 της 3.10.1990]. Ο κανονισμός αυτός περιγράφει τις κοινοτικές μεθόδους ανάλυσης που εφαρμόζονται στον τομέα του οίνου και επιτρέπουν τον καθορισμό της σύστασης των προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

Βλ. ενοποιημένη έκδοση (pdf).

Εξαγωγές

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2805/95 [Επίσημη Εφημερίδα L 291 της 6.12.1995]. Ο κανονισμός αυτός καθορίζει τις επιστροφές κατά την εξαγωγή στον αμπελοοινικό τομέα και καταργεί τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2137/93.

Βλ. ενοποιημένη έκδοση (pdf).

Έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τη διαχείριση των δικαιωμάτων φύτευσης δυνάμει του κεφαλαίου I του τίτλου II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου [COM(2007) 370 τελικό – Δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα]. Στην έκθεση αυτή έχουν συγκεντρωθεί και επεξηγούνται τα δεδομένα που αφορούν τα δικαιώματα φύτευσης για την περίοδο 2000-2006. Παρουσιάζονται, με τη βοήθεια πινάκων και διαγραμμάτων, τα δικαιώματα νέας φύτευσης που παρασχέθηκαν καθώς και τα κράτη που τα απέκτησαν. Επίσης, αξιολογείται το κοινοτικό δυναμικό παραγωγής. Η εν λόγω έκθεση αποτελεί αποκλειστικά στατιστικό εργαλείο και δεν καταλήγει σε πολιτικής φύσεως συμπεράσματα. Ωστόσο, τα στοιχεία που περιέχει σε αναδιαρθρωμένη μορφή θα είναι πολύτιμα για την προσεχή μεταρρύθμιση της αμπελοοινικής αγοράς.

See also

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να συμβουλευθείτε την ισχύουσα νομοθεσία για τον τομέα του οίνου, καθώς και τον δικτυακό τόπο της Γενικής Διεύθυνσης Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 22.05.2008