Ασφαλίσεις κατά ζημιών: τρίτη οδηγία

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (EE) θεσπίζει σύστημα ενιαίας χορήγησης άδειας το οποίο παρέχει τη δυνατότητα στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους σε κράτος μέλος της EE, να δημιουργούν υποκαταστήματα και να δραστηριοποιούνται προσφέροντας ελεύθερα υπηρεσίες υπό τον έλεγχο του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του ο ασφαλιστής. Στόχος είναι να μπορεί ο ασφαλιζόμενος να βρει την καταλληλότερη για τις ανάγκες του ασφαλιστική κάλυψη.

ΠΡΑΞΗ

Οδηγία 92/49/EΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής και την τροποποίηση των oδηγιών 73/239/EΟΚ και 88/357/EΟΚ (τρίτη oδηγία για την πρωτασφάλιση εκτός της ασφάλειας ζωής) [Πράξη (εις) τροποποίησης].

ΣΥΝΟΨΗ

Η παρούσα οδηγία ισχύει για τις ασφαλίσεις και την ανάληψη μη αμειβόμενης δραστηριότητας πρωτασφάλισης εκτός της ασφάλειας ζωής, την οποία δραστηριότητα ασκούν ασφαλιστικές επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες ή επιθυμούν να εγκατασταθούν σε κράτος μέλος.

Ανάληψη ασφαλιστικής δραστηριότητας

Οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να ασκήσουν δραστηριότητες πρωτασφάλισης πρέπει να ζητήσουν διοικητική άδεια λειτουργίας από τις αρχές του κράτους μέλους προέλευσης. Η εν λόγω άδεια επιτρέπει στην επιχείρηση να ασκεί τις δραστηριότητές της είτε υπό καθεστώς εγκατάστασης είτε υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις που ασκούν δραστηριότητες πρωτασφάλισης υποχρεούνται να συγκροτούνται με την προβλεπόμενη μορφή.

Οι εν λόγω επιχειρήσεις οφείλουν:

• να περιορίζουν τον εταιρικό τους σκοπό στην ασφαλιστική δραστηριότητα και τις παράγωγες εργασίες·
• να υποβάλλουν πρόγραμμα δραστηριοτήτων που θα περιέχει μεταξύ άλλων, πληροφορίες για τη φύση των κινδύνων τους οποίους η επιχείρηση προτίθεται να καλύψει, για τα στοιχεία που αποτελούν το ελάχιστο κεφάλαιο εγγύησης και για τις κατευθυντήριες αρχές όσον αφορά την αντασφάλιση·
• να διαθέτουν τα απαιτούμενα ελάχιστα κεφάλαια εγγυήσεων.

Οι επιχειρήσεις πρέπει επίσης να κοινοποιούν στις αρμόδιες αρχές τα στοιχεία των μετόχων και των εταίρων.

Εναρμόνιση των όρων άσκησης της δραστηριότητας

Τα κράτη μέλη φέρουν την αποκλειστική ευθύνη της χρηματοπιστωτικής εποπτείας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Είναι επιφορτισμένα με την εξακρίβωση του συνόλου των δραστηριοτήτων της ασφαλιστικής επιχείρησης, της κατάστασης φερεγγυότητας και της σύστασης των τεχνικών αποθεματικών και των αντιπροσωπευτικών στοιχείων ενεργητικού. Από την πλευρά τους, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις οφείλουν να παρέχουν στα κράτη μέλη τα έγγραφα που απαιτούνται για την άσκηση του ελέγχου καθώς και στατιστικά στοιχεία.

Απαιτείται από κάθε επιχείρηση να συστήσει επαρκή τεχνικά αποθεματικά για να ασκεί ομαλά τις δραστηριότητές της. Τα εν λόγω αποθεματικά και τα αποθεματικά εξισορρόπησης αποτελούνται από επενδύσεις και πιστώσεις, και άλλα στοιχεία ενεργητικού.

Οι αρμόδιες αρχές έχουν εξουσία άρσης της χορηγηθείσας άδειας όταν η επιχείρηση:

• δεν κάνει χρήση της άδειας εντός δώδεκα μηνών·
• δεν πληροί πλέον τους όρους ανάληψης της δραστηριότητας·
• αθετεί τις υποχρεώσεις υπέχει.

Διατάξεις σχετικά με την ελεύθερη εγκατάσταση και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών

Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις δύνανται να συστήσουν υποκατάστημα στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, με προϋπόθεση να το κοινοποιήσουν στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης και να του παράσχουν ορισμένες πληροφορίες, ειδικότερα για τις εργασίες που υλοποιήθηκαν υπό καθεστώς εγκατάστασης ή υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

Ο αντισυμβαλλόμενος πρέπει πάντοτε να λαμβάνει γνώση του ονόματος του κράτους μέλους όπου βρίσκεται η εταιρική έδρα της επιχείρησης, καθώς και το υποκατάστημα με το οποίο θα συναφθεί η σύμβαση.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Οδηγία 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και για την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου (τέταρτη οδηγία ασφάλισης αυτοκινήτων).

Το κείμενο αυτό αποσκοπεί στη βελτίωση της προστασίας των κατοίκων κάθε κράτους μέλους που καθίστανται θύματα τροχαίου ατυχήματος κατά τη διάρκεια προσωρινής διαμονής στο εξωτερικό, δηλαδή σε άλλο κράτος μέλος από το κράτος διαμονής τους καθώς και σε τρίτη χώρα, της οποίας η αρμόδια εθνική αρχή έχει προσχωρήσει στο σύστημα της πράσινης κάρτας. Προβλέπει την απλούστευση της διαδικασίας αποζημίωσης και την υποχρέωση των ασφαλιστικών εταιρειών να ορίζουν σε κάθε κράτος μέλος αντιπρόσωπο, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τον διακανονισμό των ζημιών και τη δημιουργία οργανισμών ενημέρωσης, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν να προσδιορίζουν τον υπεύθυνο ασφαλιστή. Προβλέπει, εξάλλου, τη δυνατότητα να θεσπιστεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση δικαίωμα του θύματος να ζητά απευθείας αποζημίωση από τον ασφαλιστή του προσώπου που φέρει την αστική ευθύνη για το ατύχημα.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 25.10.2011