14.12.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (EE) αριθ. 1151/2012 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 21ης Νοεμβρίου 2012

για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 118 πρώτο εδάφιο,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η ποιότητα και η ποικιλομορφία της γεωργικής και αλιευτικής παραγωγής και της υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης συνιστούν ένα από τα σημαντικά της πλεονεκτήματα, παρέχοντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους παραγωγούς της Ένωσης και συμβάλλοντας σημαντικά στη ζωντανή πολιτιστική και γαστρονομική της παράδοση. Αυτό οφείλεται στις δεξιότητες και την αποφασιστικότητα των γεωργών και παραγωγών της Ένωσης που έχουν διατηρήσει ζωντανές τις παραδόσεις, λαμβάνοντας ταυτοχρόνως υπόψη τις εξελίξεις όσον αφορά νέες μεθόδους και υλικά παραγωγής.

(2)

Οι πολίτες και οι καταναλωτές της Ένωσης ολοένα και περισσότερο ζητούν προϊόντα ποιότητας, καθώς και παραδοσιακά προϊόντα. Ενδιαφέρονται επίσης για τη διατήρηση της ποικιλομορφίας της γεωργικής παραγωγής στην Ένωση. Αποτέλεσμα είναι η αυξημένη ζήτηση γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων με ταυτοποιήσιμα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που συνδέονται ιδίως με τη γεωγραφική τους προέλευση.

(3)

Οι παραγωγοί μπορούν να εξακολουθήσουν να παράγουν ποικίλο φάσμα ποιοτικών προϊόντων μόνον εάν λαμβάνουν δίκαιη ανταμοιβή για τους κόπους τους. Για να συμβεί αυτό απαιτείται να είναι σε θέση να γνωστοποιούν στους αγοραστές και τους καταναλωτές τα χαρακτηριστικά του προϊόντος τους υπό συνθήκες ισότιμου ανταγωνισμού. Θα πρέπει επίσης να μπορούν να ταυτοποιούν σωστά τα προϊόντα τους στην αγορά.

(4)

Η εφαρμογή συστημάτων ποιότητας για τους παραγωγούς τα οποία τους ανταμείβουν για τις προσπάθειές τους να παράγουν ποικίλο φάσμα προϊόντων ποιότητας μπορεί να είναι ωφέλιμη για την αγροτική οικονομία Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τις λιγότερο ευνοημένες περιοχές, τις ορεινές περιοχές και τις πιο απομακρυσμένες περιφέρειες, όπου ο γεωργικός κλάδος καλύπτει σημαντικό τμήμα της οικονομίας και το κόστος παραγωγής είναι υψηλό. Με τον τρόπο αυτό, τα συστήματα ποιότητας μπορούν και συμβάλλουν στην πολιτική αγροτικής ανάπτυξης καθώς και στις πολιτικές στήριξης της αγοράς και του εισοδήματος στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ), συμπληρώνοντας τις πολιτικές αυτές. Μπορούν, ιδίως, να συμβάλλουν σε περιοχές όπου ο γεωργικός κλάδος έχει μεγαλύτερη οικονομική σημασία και ειδικότερα σε μειονεκτικές περιοχές.

(5)

Στις προτεραιότητες πολιτικής της Ευρώπης 2020 που καθορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρώπη 2020: μια στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», συγκαταλέγονται οι στόχοι της ανάπτυξης μιας ανταγωνιστικής οικονομίας βασιζόμενης στη γνώση και την καινοτομία και της προώθησης μιας οικονομίας με υψηλή απασχόληση που θα επιτυγχάνει κοινωνική και εδαφική συνοχή. Η πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων θα πρέπει επομένως να παρέχει στους παραγωγούς τα κατάλληλα εργαλεία για την καλύτερη ταυτοποίηση και προώθηση εκείνων των προϊόντων τους που διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, προστατεύοντας ταυτοχρόνως τους εν λόγω παραγωγούς από αθέμιτες πρακτικές.

(6)	Τα συμπληρωματικά μέτρα που προβλέπονται θα πρέπει να πληρούν τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

(7)

Μέτρα πολιτικής που αφορούν την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1601/91 του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1991, για τη θέσπιση των γενικών κανόνων σχετικά με τον ορισμό, τον χαρακτηρισμό και την παρουσίαση των αρωματισμένων οίνων, των αρωματισμένων ποτών με βάση τον οίνο και των αρωματισμένων κοκτέιλ αμπελοοινικών προϊόντων (4), στην οδηγία 2001/110/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, για το μέλι (5), και ιδίως στο άρθρο 2 αυτής, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (6), και ιδίως στο άρθρο 14 αυτού, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 509/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα (7), στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (8), στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (9), και ιδίως στο μέρος II τίτλος II κεφάλαιο I τμήμα I και στο τμήμα Ια υποτμήμα I αυτού, και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων (10), καθώς και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών (11).

(8)

Τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα θα πρέπει να υπόκεινται, όσον αφορά την επισήμανσή τους, στους γενικούς κανόνες που θεσπίσθηκαν με την οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (12), και ειδικότερα στις διατάξεις για την πρόληψη της επισήμανσης που ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές ή να τους παραπλανήσει.

(9)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την πολιτική για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων προσδιόρισε ότι η επίτευξη μεγαλύτερης συνολικής συνέπειας και συνοχής της πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων αποτελεί προτεραιότητα.

(10)	Το σύστημα των γεωγραφικών ενδείξεων για γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα και το σύστημα των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων παρουσιάζουν ορισμένους κοινούς στόχους και διατάξεις.

(11)

Η Ένωση εφαρμόζει από καιρό μια προσέγγιση με στόχο την απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου της ΚΓΠ. Η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να εφαρμοσθεί επίσης στους κανονισμούς που αφορούν την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων, χωρίς με τον τρόπο αυτό να θέτει υπό αμφισβήτηση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων προϊόντων.

(12)

Ορισμένοι κανονισμοί που αποτελούν τμήμα της πολιτικής για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων αναθεωρήθηκαν πρόσφατα αλλά δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί πλήρως. Κατά συνέπεια δεν θα πρέπει να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό. Ωστόσο, θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν η νομοθεσία θα έχει πλήρως εφαρμοσθεί.

(13)

Βάσει των ανωτέρω, οι ακόλουθες διατάξεις θα πρέπει να συγχωνευθούν σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο που θα περιλαμβάνει τις νέες ή ενημερωμένες διατάξεις των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006, καθώς και όσες διατάξεις των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006 διατηρούνται.

(14)	Συνεπώς, για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας, οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006 θα πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από τον παρόντα κανονισμό.

(15)

Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να περιορισθεί στα γεωργικά προϊόντα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση και περιλαμβάνονται στο παράρτημα I της Συνθήκης και σε κατάλογο προϊόντων που δεν εμπίπτουν στο εν λόγω παράρτημα και συνδέονται στενά με τη γεωργική παραγωγή ή την αγροτική οικονομία.

(16)	Οι κανόνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς να θίγουν την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης για τους οίνους, τους αρωματισμένους οίνους, τα αλκοολούχα ποτά, τα προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

(17)

Το πεδίο εφαρμογής για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις θα πρέπει να περιορισθεί σε προϊόντα για τα οποία υπάρχει ουσιαστικός δεσμός μεταξύ των χαρακτηριστικών του προϊόντος ή τροφίμου και της γεωγραφικής προέλευσης. Η υπαγωγή στο τρέχον σύστημα ορισμένων μόνον τύπων σοκολάτας ως προϊόντων ζαχαροπλαστικής αποτελεί ανωμαλία προς διόρθωση.

(18)

Οι ειδικοί στόχοι της προστασίας των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων εξασφαλίζουν δίκαιη απόδοση για τους γεωργούς και τους παραγωγούς, όσον αφορά τα στοιχεία ποιότητας και τα χαρακτηριστικά δεδομένου προϊόντος ή του τρόπου παραγωγής του, και την παροχή σαφούς πληροφόρησης για προϊόντα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συνδεόμενα με τη γεωγραφική προέλευση, ώστε οι καταναλωτές να είναι καλύτερα ενημερωμένοι όταν επιλέγουν τα προϊόντα που αγοράζουν.

(19)	Η εξασφάλιση του ομοιόμορφου σεβασμού, σε όλη την Ένωση, των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με τις ονομασίες που προστατεύονται στην Ένωση αποτελεί προτεραιότητα η οποία μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικότερα σε επίπεδο Ένωσης.

(20)

Ένα ενωσιακό πλαίσιο που προστατεύει τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις, προβλέποντας την καταχώρισή τους σε μητρώο, διευκολύνει την ανάπτυξη των μέσων αυτών, δεδομένου ότι η επακόλουθη, πιο ομοιόμορφη προσέγγιση εξασφαλίζει ισότιμο ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών προϊόντων που φέρουν τις εν λόγω ενδείξεις και ενισχύει την αξιοπιστία αυτών των προϊόντων στα μάτια των καταναλωτών. Θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις για την ανάπτυξη ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων σε επίπεδο Ένωσης και για να προωθηθεί η δημιουργία μηχανισμών για την προστασία τους σε τρίτες χώρες, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) ή πολυμερών και διμερών συμφωνιών, ώστε να διευκολυνθεί με αυτόν τον τρόπο η αναγνώριση της ποιότητας των προϊόντων και του τρόπου παραγωγής τους ως παράγοντα προστιθέμενης αξίας.

(21)

Λαμβανομένης υπόψη της πείρας που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (13) και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006, είναι αναγκαίο να αντιμετωπισθούν ορισμένα ζητήματα, να αποσαφηνισθούν και να απλουστευθούν ορισμένοι κανόνες και να εξορθολογισθούν οι διαδικασίες του εν λόγω συστήματος.

(22)

Λαμβανομένης υπόψη της υφιστάμενης πρακτικής, τα δύο διαφορετικά μέσα πιστοποίησης του δεσμού μεταξύ του προϊόντος και της γεωγραφικής του προέλευσης, δηλαδή η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, θα πρέπει να ορισθούν περαιτέρω και να διατηρηθούν. Θα πρέπει, χωρίς αλλαγή της βασικής έννοιας των μέσων αυτών, να εγκριθούν ορισμένες τροποποιήσεις των ορισμών, προκειμένου να ληφθεί καλύτερα υπόψη ο ορισμός των γεωγραφικών ενδείξεων που περιλαμβάνεται στη συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου και να καταστεί η κατανόηση των ενδείξεων αυτών απλούστερη και σαφέστερη για τις επιχειρήσεις.

(23)

Τα γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα που φέρουν τέτοια γεωγραφική περιγραφή θα πρέπει να πληρούν ορισμένους όρους που περιλαμβάνονται στις προδιαγραφές, όπως συγκεκριμένες απαιτήσεις με στόχο την προστασία των φυσικών πόρων ή του τοπίου στην περιοχή παραγωγής ή τη βελτίωση της διαβίωσης των εκτρεφόμενων ζώων.

(24)

Για να δικαιούνται προστασία στην επικράτεια των κρατών μελών, οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις θα πρέπει να καταχωρίζονται μόνο σε ενωσιακό επίπεδο. Από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης σε επίπεδο Ένωσης τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν μεταβατική προστασία σε εθνικό επίπεδο χωρίς να θίγεται το ενδοενωσιακό ή διεθνές εμπόριο. Η προστασία που παρέχεται από τον παρόντα κανονισμό με την καταχώριση θα πρέπει να είναι επίσης διαθέσιμη για ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις τρίτων χωρών που πληρούν τα αντίστοιχα κριτήρια και προστατεύονται στη χώρα προέλευσης.

(25)	Η διαδικασία καταχώρισης σε ενωσιακό επίπεδο θα πρέπει να επιτρέπει σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με έννομο συμφέρον από κράτος μέλος εκτός του κράτους μέλους το οποίο αφορά η αίτηση ή από τρίτη χώρα να ασκεί τα δικαιώματά του κοινοποιώντας τις ενστάσεις του.

(26)	Η καταχώριση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων στο μητρώο θα πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους καταναλωτές και τους ασχολούμενους με την εμπορική διακίνηση των προϊόντων.

(27)

Η Ένωση διαπραγματεύεται διεθνείς συμφωνίες, που περιλαμβάνουν τις σχετικές με την προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων, με τους εμπορικούς της εταίρους. Προκειμένου να διευκολύνεται η παροχή πληροφοριών στο κοινό σχετικά με τις ονομασίες που προστατεύονται με τον τρόπο αυτό και ιδίως να διασφαλίζονται η προστασία και ο έλεγχος της χρήσης των εν λόγω ονομασιών, οι ονομασίες μπορούν να καταχωρίζονται στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων. Οι ονομασίες πρέπει να καταχωρίζονται στο μητρώο ως προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, εκτός εάν χαρακτηρίζονται ρητά ως ονομασίες προέλευσης στις σχετικές διεθνείς συμφωνίες.

(28)

Λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους, θα πρέπει να θεσπισθούν ειδικές διατάξεις για την επισήμανση όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, οι οποίες να απαιτούν από τους παραγωγούς να χρησιμοποιούν στη συσκευασία τα κατάλληλα ενωσιακά σύμβολα ή ενδείξεις. Στην περίπτωση των ενωσιακών ονομασιών, η χρήση αυτών των συμβόλων ή των ενδείξεων θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική στην περίπτωση των ενωσιακών ονομασιών, ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά στους καταναλωτές τα προϊόντα της εν λόγω κατηγορίας και οι εγγυήσεις που συνδέονται με αυτά και να καταστεί δυνατή η ευκολότερη αναγνώριση των εν λόγω προϊόντων στην αγορά και κατά τον τρόπο αυτό να διευκολύνονται οι έλεγχοι. Λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων του ΠΟΕ, η χρήση αυτών των συμβόλων ή ενδείξεων θα πρέπει να είναι προαιρετική για τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις ονομασίες προέλευσης καταγωγής τρίτης χώρας.

(29)

Θα πρέπει να παρέχεται προστασία στις ονομασίες που περιλαμβάνονται στο μητρώο, ώστε να εξασφαλισθεί η θεμιτή χρήση τους και να αποτραπούν πρακτικές που μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές. Επιπλέον, θα πρέπει να αποσαφηνισθούν τα μέσα που εξασφαλίζουν την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης, ιδίως όσον αφορά τον ρόλο των ομάδων παραγωγών και των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών.

(30)

Θα πρέπει να προβλεφθούν ειδικές παρεκκλίσεις, οι οποίες να επιτρέπουν, για μεταβατικά χρονικά διαστήματα, τη χρήση καταχωρισμένης ονομασίας εκ παραλλήλου με άλλες ονομασίες. Οι εν λόγω παρεκκλίσεις θα πρέπει να είναι απλούστερες και σαφέστερες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, για να αντιμετωπισθούν προσωρινές δυσκολίες και με μακροπρόθεσμο στόχο την εξασφάλιση της συμμόρφωσης όλων των παραγωγών με τις προδιαγραφές, οι εν λόγω παρεκκλίσεις μπορούν να εγκρίνονται για χρονικό διάστημα έως 10 ετών.

(31)

Θα πρέπει να διευκρινισθεί το πεδίο προστασίας που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό, ιδίως όσον αφορά τους περιορισμούς της καταχώρισης νέων εμπορικών σημάτων που θεσπίζονται στην οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (14) οι οποίοι συγκρούονται με την καταχώριση προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων, όπως ήδη ισχύει για την καταχώριση νέων εμπορικών σημάτων σε επίπεδο Ένωσης. Χρειάζεται αντίστοιχη διευκρίνιση και όσον αφορά τους κατόχους προγενέστερων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως όσων αφορούν τα εμπορικά σήματα και ομώνυμες ονομασίες που έχουν καταχωρισθεί ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις.

(32)

Η προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων θα πρέπει να επεκταθεί στην αθέμιτη χρήση, την απομίμηση και την επίκληση των καταχωρισμένων ονομασιών σε εμπορεύματα καθώς και σε υπηρεσίες προκειμένου να εξασφαλισθεί υψηλό επίπεδο προστασίας και να ευθυγραμμισθεί η προστασία με αυτήν που ισχύει για τον αμπελοοινικό τομέα. Όταν προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις χρησιμοποιούνται ως συστατικά, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων στα οποία χρησιμοποιούνται προϊόντα με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης (ΠΟΠ) και προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις (ΠΓΕ) ως συστατικά».

(33)	Οι ονομασίες που είναι ήδη καταχωρισμένες βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 στις 3 Ιανουαρίου 2013 θα πρέπει να εξακολουθήσουν να προστατεύονται βάσει του παρόντος κανονισμού και θα πρέπει να συμπεριληφθούν αυτομάτως στο μητρώο.

(34)

Ο συγκεκριμένος στόχος του συστήματος που αφορά τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα είναι να διευκολύνει τους παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων στην ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα στοιχεία τα οποία προσδίδουν αξία στα προϊόντα τους. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχουν καταχωρισθεί ελάχιστες ονομασίες, το ισχύον σύστημα για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα δεν έχει επιτύχει τους στόχους του. Οι ισχύουσες διατάξεις θα πρέπει επομένως να βελτιωθούν, να αποσαφηνισθούν και να αποκτήσουν αυστηρότερο χαρακτήρα, ώστε το σύστημα να καταστεί πιο κατανοητό, λειτουργικό και ελκυστικό για τους υποψήφιους αιτούντες.

(35)

Το τρέχον σύστημα παρέχει την επιλογή καταχώρισης μιας ονομασίας για σκοπούς ταυτοποίησης χωρίς δέσμευσή της στην Ένωση. Καθώς αυτή η επιλογή δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητή από τους ενδιαφερόμενους φορείς και δεδομένου ότι η ταυτοποίηση παραδοσιακών προϊόντων μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο κράτους μέλους ή σε περιφερειακό επίπεδο κατ’ εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας, η επιλογή αυτή θα πρέπει να καταργηθεί. Βάσει της εμπειρίας, το σύστημα θα πρέπει να αφορά μόνο τη δέσμευση ονομασιών στο σύνολο της Ένωσης.

(36)

Για να εξασφαλισθεί ότι οι ονομασίες γνήσιων παραδοσιακών προϊόντων θα καταχωρίζονται βάσει του συστήματος, θα πρέπει να προσαρμοστούν τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις καταχώρισης ονομασίας, ιδίως εκείνες που αφορούν τον ορισμό της έννοιας «παραδοσιακό», η οποία θα πρέπει να καλύπτει προϊόντα τα οποία παράγονται επί μεγάλο χρονικό διάστημα.

(37)

Για να εξασφαλισθούν η συμμόρφωση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων με τις προδιαγραφές τους καθώς και η συνοχή τους, θα πρέπει οι ίδιοι οι παραγωγοί, οργανωμένοι σε ομάδες, να ορίζουν το προϊόν εκπονώντας προδιαγραφές. Η επιλογή της καταχώρισης μιας ονομασίας ως εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος θα πρέπει να παρέχεται στους παραγωγούς τρίτων χωρών.

(38)	Για να δικαιούνται δέσμευση της ονομασίας τους, τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα θα πρέπει να καταχωρίζονται σε επίπεδο Ένωσης. Η καταχώριση στο μητρώο θα πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους καταναλωτές και τους ασχολούμενους με την εμπορική διακίνηση των προϊόντων.

(39)

Για να αποφεύγεται η δημιουργία άνισων όρων ανταγωνισμού, κάθε παραγωγός, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών τρίτων χωρών, θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί μια καταχωρισμένη ονομασία εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος, εφόσον το εν λόγω προϊόν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των σχετικών προδιαγραφών και ο παραγωγός υπάγεται σε σύστημα ελέγχων. Για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα που παράγονται στην Ένωση, το σύμβολο της Ένωσης θα πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα και θα πρέπει να είναι δυνατόν να συνοδεύεται από την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν».

(40)	Προκειμένου να προστατεύονται οι καταχωρισμένες ονομασίες από αθέμιτη χρήση ή από πρακτικές οι οποίες μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές, η χρήση τους θα πρέπει να υπόκειται σε δέσμευση.

(41)	Για τις ήδη καταχωρισμένες δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 ονομασίες οι οποίες, στις 3 Ιανουαρίου 2013, δεν θα ενέπιπταν διαφορετικά στο πεδίο εφαρμογής του, οι όροι χρήσης που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 509/2006 θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν για μεταβατική περίοδο.

(42)	Θα πρέπει να θεσπισθεί διαδικασία για την καταχώριση ονομασιών που είναι καταχωρισμένες χωρίς δέσμευση της ονομασίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 509/2006, προκειμένου να μπορέσουν να καταχωρισθούν με δέσμευση της ονομασίας.

(43)	Θα πρέπει, εξάλλου, να προβλεφθούν μεταβατικά μέτρα που θα εφαρμόζονται στις αιτήσεις καταχώρισης οι οποίες θα έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή πριν από τις 3 Ιανουαρίου 2013.

(44)

Θα πρέπει να καθιερωθεί επίσης μια δεύτερη σειρά συστημάτων ποιότητας, βασισμένων σε ποιοτικές ενδείξεις που προσθέτουν αξία, τα οποία θα μπορούν να γνωστοποιηθούν στην εσωτερική αγορά και να εφαρμοσθούν σε προαιρετική βάση. Αυτές οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας θα πρέπει να αναφέρουν ιδιαίτερα οριζόντια χαρακτηριστικά όσον αφορά μία ή περισσότερες κατηγορίες προϊόντων, μεθόδους καλλιέργειας ή εκτροφής ή στοιχεία των μεθόδων μεταποίησης που ισχύουν για συγκεκριμένες περιοχές. Η προαιρετική ένδειξη «προϊόν ορεινής παραγωγής» πληροί έως τώρα τις προϋποθέσεις και θα προσδώσει πρόσθετη αξία στο προϊόν στην αγορά. Προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή της οδηγίας 2000/13/ΕΚ όταν η επισήμανση των τροφίμων ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές σε σχέση με τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, συμπεριλαμβανομένης ιδίως της ένδειξης «προϊόντα ορεινής παραγωγής», η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές.

(45)

Προκειμένου να αποκτήσουν οι παραγωγοί ορεινών περιοχών ένα αποτελεσματικό μέσο για την καλύτερη εμπορία των προϊόντων τους και για τον περιορισμό των σημερινών κινδύνων σύγχυσης των καταναλωτών όσον αφορά την ορεινή προέλευση των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, θα πρέπει να προβλεφθεί η θέσπιση, σε επίπεδο Ένωσης, προαιρετικής ένδειξης ποιότητας για τα προϊόντα ορεινής παραγωγής. Ο ορισμός των ορεινών περιοχών θα πρέπει να βασισθεί στα γενικά κριτήρια ταξινόμησης που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό ορεινής περιοχής στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) (15).

(46)

Η προστιθέμενη αξία των γεωγραφικών ενδείξεων και των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων βασίζεται στην εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Για να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη αυτή, θα πρέπει οι ενδείξεις να συνοδεύονται από αποτελεσματικές εξακριβώσεις και ελέγχους. Αυτά τα συστήματα ποιότητας θα πρέπει να υπόκεινται σε σύστημα παρακολούθησης με επισήμους ελέγχους, σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (16), θα πρέπει δε να συμπεριλαμβάνουν σύστημα ελέγχων σε όλα τα στάδια της παραγωγής, μεταποίησης και διανομής. Προκειμένου να διευκολυνθεί η καλύτερη εφαρμογή, από τα κράτη μέλη, των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 σχετικά με τους ελέγχους των γεωγραφικών ενδείξεων και των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να περιλαμβάνονται παραπομπές στα πλέον συναφή άρθρα.

(47)

Για να παρέχεται στους καταναλωτές η εγγύηση ότι τα προϊόντα που φέρουν τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να υπόκεινται σε σύστημα εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές των προϊόντων.

(48)	Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να πληρούν ορισμένα λειτουργικά κριτήρια, ώστε να εξασφαλίζονται η αμεροληψία και η αποτελεσματικότητά τους. Θα πρέπει να προβλεφθεί η θέσπιση διατάξεων όσον αφορά τη μεταβίβαση ορισμένων αρμοδιοτήτων σε οργανισμούς ελέγχου για την εκτέλεση ειδικών ελεγκτικών καθηκόντων.

(49)

Για τη διαπίστευση των οργανισμών ελέγχου θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τα ευρωπαϊκά πρότυπα (πρότυπα EN) που έχουν αναπτυχθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN) και τα διεθνή πρότυπα που έχουν αναπτυχθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO), τα οποία θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται από τους εν λόγω οργανισμούς κατά τις εργασίες τους. Η διαπίστευση αυτών των οργανισμών θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων (17).

(50)	Στα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου και στις ετήσιες εκθέσεις που εκπονούνται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 θα πρέπει να περιλαμβάνεται ενημέρωση για τις δραστηριότητες ελέγχου που αφορούν τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα.

(51)	Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών τους.

(52)	Οι ισχύοντες κανόνες που αφορούν τη συνέχιση της χρήσης ονομασιών γενικού χαρακτήρα θα πρέπει να διευκρινισθούν, ώστε οι γενικές ενδείξεις που είναι όμοιες με προστατευόμενη ή δεσμευμένη ονομασία ή ένδειξη ή αποτελούν τμήμα τέτοιας ονομασίας ή ένδειξης να διατηρούν τον γενικό τους χαρακτήρα.

(53)

Η ημερομηνία για τον καθορισμό της αρχαιότητας εμπορικού σήματος και ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης θα πρέπει να είναι η ημερομηνία υποβολής αίτησης καταχώρισης του εμπορικού σήματος στην Ένωση ή στα κράτη μέλη και η ημερομηνία υποβολής αίτησης προστασίας της ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης στην Επιτροπή.

(54)	Οι διατάξεις για την απόρριψη ή συνύπαρξη ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης λόγω σύγκρουσης με προγενέστερο εμπορικό σήμα θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν.

(55)

Τα κριτήρια βάσει των οποίων θα πρέπει τα μεταγενέστερα εμπορικά σήματα να απορρίπτονται ή, εάν έχουν καταχωρισθεί, να ακυρώνονται για λόγους σύγκρουσης με προγενέστερη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη θα πρέπει να αντιστοιχούν στο εύρος της προστασίας που παρέχεται σε ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη.

(56)

Οι διατάξεις που αφορούν συστήματα τα οποία κατοχυρώνουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και ειδικότερα αυτές που έχουν θεσπισθεί βάσει του συστήματος ποιότητας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις και αυτές που έχουν θεσπισθεί βάσει της νομοθεσίας περί εμπορικών σημάτων δεν θα πρέπει να θίγονται από τη δέσμευση ονομασιών και την καθιέρωση ενδείξεων και συμβόλων βάσει των συστημάτων ποιότητας για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα και για τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας.

(57)

Ο ρόλος των ομάδων θα πρέπει να αποσαφηνισθεί και να αναγνωρισθεί. Οι ομάδες διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο στη διαδικασία υποβολής αιτήσεων για την καταχώριση ονομασιών που συνιστούν ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα, καθώς και στην τροποποίηση των προδιαγραφών και των αιτήσεων ακύρωσης. Οι ομάδες μπορούν επίσης να αναπτύσσουν δραστηριότητες σχετικές με την επιτήρηση της επιβολής της προστασίας των καταχωρισμένων ονομασιών, τη συμμόρφωση της παραγωγής με τις προδιαγραφές των προϊόντων, την ενημέρωση και την προώθηση της καταχωρισμένης ονομασίας, καθώς και, γενικά, κάθε δραστηριότητα που αποβλέπει στη βελτίωση της αξίας των καταχωρισμένων ονομασιών και της αποτελεσματικότητας των συστημάτων ποιότητας. Επιπλέον θα πρέπει να παρακολουθεί τη θέση των προϊόντων στην αγορά. Ωστόσο, οι δραστηριότητες αυτές δεν θα πρέπει να διευκολύνουν ούτε να οδηγούν σε συμπεριφορές που αντιβαίνουν στις αρχές του υγιούς ανταγωνισμού και δεν συνάδουν προς τα άρθρα 101 και 102 της Συνθήκης.

(58)

Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι ονομασίες που καταχωρίζονται ως ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα πληρούν τους όρους του παρόντος κανονισμού, οι αιτήσεις θα πρέπει να εξετάζονται από τις εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, σύμφωνα με ελάχιστες κοινές διατάξεις που περιλαμβάνουν εθνική διαδικασία ενστάσεων. Η Επιτροπή θα πρέπει κατόπιν να εξετάζει ενδελεχώς τις αιτήσεις ώστε να εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχουν πρόδηλα σφάλματα και ότι έχουν ληφθεί υπόψη η νομοθεσία της Ένωσης και τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων που βρίσκονται εκτός του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση.

(59)	Η καταχώριση ως ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα θα πρέπει να είναι δυνατή για τις ονομασίες προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών που πληρούν τους όρους του παρόντος κανονισμού.

(60)

Τα σύμβολα, οι ενδείξεις και οι συντομογραφίες που βεβαιώνουν τη συμμετοχή σε σύστημα ποιότητας καθώς και τα αντίστοιχα δικαιώματα που αφορούν την Ένωση θα πρέπει να προστατεύονται στην Ένωση, καθώς και στις τρίτες χώρες, ώστε να εξασφαλίζεται ότι θα χρησιμοποιούνται σε γνήσια προϊόντα και ότι δεν θα παραπλανώνται οι καταναλωτές όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων. Επιπλέον, προκειμένου να είναι αποτελεσματική η προστασία, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει πρόσβαση σε εύλογους δημοσιονομικούς πόρους με κεντρική διαχείριση εντός του πλαισίου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (18) και σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (19).

(61)

Η διαδικασία καταχώρισης προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης, προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων και εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, συμπεριλαμβανόμενων των περιόδων εξέτασης και ενστάσεων, θα πρέπει να συντομευθεί και να βελτιωθεί, ιδίως όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων. Η Επιτροπή, σε ορισμένες περιπτώσεις επικουρούμενη από τα κράτη μέλη, θα πρέπει να είναι αρμόδια για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις καταχωρίσεις. Θα πρέπει να θεσπισθούν διαδικασίες οι οποίες θα επιτρέπουν την τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος μετά την καταχώριση, καθώς και την ακύρωση καταχωρισμένων ονομασιών, ιδίως εάν το προϊόν δεν πληροί πλέον τις αντίστοιχες προδιαγραφές προϊόντος ή εάν μια ονομασία δεν χρησιμοποιείται πλέον στην αγορά.

(62)	Προκειμένου να διευκολυνθεί η διασυνοριακή υποβολή αιτήσεων για κοινή καταχώριση προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης, προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων ή εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, θα πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλες διαδικασίες.

(63)

Προκειμένου να συμπληρωθούν ή να τροποποιηθούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης όσον αφορά τη συμπλήρωση του καταλόγου προϊόντων που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού, τον καθορισμό περιορισμών και παρεκκλίσεων όσον αφορά την προέλευση των ζωοτροφών σε περίπτωση ονομασίας προέλευσης, τον καθορισμό περιορισμών και παρεκκλίσεων όσον αφορά τη σφαγή ζώων ή την προέλευση των πρώτων υλών, τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον περιορισμό των πληροφοριών που περιέχονται στις προδιαγραφές του προϊόντος, τη θέσπιση των συμβόλων της Ένωσης, τη θέσπιση πρόσθετων μεταβατικών κανόνων προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα των παραγωγών ή των ενδιαφερομένων, τη θέσπιση περαιτέρω λεπτομερειών για τα κριτήρια επιλεξιμότητας για τις ονομασίες εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων που αφορούν τα κριτήρια για προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας, τη δέσμευση μιας πρόσθετης προαιρετικής ένδειξης ποιότητας και τον καθορισμό των όρων χρήσης της και την τροποποίηση των εν λόγω όρων χρήσης, τη θέσπιση παρεκκλίσεων από τους όρους χρήσης του όρου «προϊόν ορεινής παραγωγής» και την καθιέρωση των μεθόδων παραγωγής και άλλων σχετικών κριτηρίων για τη χρήση της εν λόγω προαιρετικής ένδειξης ποιότητας και ειδικότερα τη θέσπιση των όρων υπό τους οποίους οι πρώτες ύλες ή οι ζωοτροφές είναι δυνατόν να προέρχονται από μη ορεινές περιοχές, τη θέσπιση πρόσθετων κανόνων για τον προσδιορισμό του γενικού χαρακτήρα των ενδείξεων στην Ένωση, τον προσδιορισμό της χρήσης της ονομασίας φυτικής ποικιλίας ή φυλής ζώων και τη θέσπιση των κανόνων διεξαγωγής της εθνικής διαδικασίας ενστάσεων για κοινές αιτήσεις που αφορούν το έδαφος περισσότερων του ενός κρατών και για τη συμπλήρωση των κανόνων της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων, της διαδικασίας ενστάσεων, της διαδικασίας που πρέπει να ακολουθούν οι αιτήσεις τροποποίησης και της διαδικασίας ακύρωσης εν γένει. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, ακόμα και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(64)

Προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τη μορφή των προδιαγραφών του προϊόντος, τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων, τον ορισμό των τεχνικών χαρακτηριστικών των συμβόλων της Ένωσης και των ενδείξεων, καθώς και των κανόνων χρήσης τους στα προϊόντα, μεταξύ άλλων όσον αφορά το κατάλληλο κείμενο που πρέπει να χρησιμοποιείται στις διάφορες γλώσσες, τη χορήγηση και παράταση μεταβατικών περιόδων για προσωρινές παρεκκλίσεις όσον αφορά τη χρήση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων, τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, τη θέσπιση κανόνων προστασίας των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, τη θέσπιση όλων των μέτρων σχετικά με έντυπα, διαδικασίες και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες που απαιτούνται για την εφαρμογή του τίτλου IV, τη θέσπιση κανόνων χρήσης των προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας, τη θέσπιση κανόνων ενιαίας προστασίας των ενδείξεων, συντμήσεων και συμβόλων που παραπέμπουν στα συστήματα ποιότητας, τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη διαδικασία, τη μορφή και την υποβολή των αιτήσεων καταχώρισης και των ενστάσεων, την απόρριψη της αίτησης, την απόφαση σχετικά με την καταχώριση ονομασίας εάν δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία, τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη διαδικασία, τη μορφή και την υποβολή αίτησης τροποποίησης, την ακύρωση της καταχώρισης προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης ή εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος και τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη διαδικασία και τη μορφή της διαδικασίας ακύρωσης και την υποβολή των αιτήσεων ακύρωσης. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (20).

(65)

Όσον αφορά τη θέσπιση και τήρηση μητρώων των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης, των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων και των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, που έχουν αναγνωρισθεί βάσει του παρόντος συστήματος, τον ορισμό των μέσων δημοσιοποίησης του ονόματος και της διεύθυνσης των οργανισμών πιστοποίησης προϊόντων και την καταχώριση ονομασίας εάν δεν υπάρχει καμία κοινοποίηση ένστασης ή καμία παραδεκτή αιτιολογημένη δήλωση ένστασης ή, σε περίπτωση που υπάρχει, έχει επιτευχθεί συμφωνία, θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις χωρίς εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Στόχοι

1.   Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι να βοηθηθούν οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων και τροφίμων να γνωστοποιούν τα χαρακτηριστικά προϊόντος και τα στοιχεία της γεωργικής παραγωγής των εν λόγω προϊόντων και τροφίμων σε αγοραστές και καταναλωτές, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο:

α)	τον ισότιμο ανταγωνισμό για τους γεωργούς και τους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων και τροφίμων τα οποία διαθέτουν χαρακτηριστικά και στοιχεία τα οποία προσδίδουν αξία·

β)	τη διάθεση αξιόπιστων πληροφοριών στους καταναλωτές σχετικά με τα εν λόγω προϊόντα·

γ)	τον σεβασμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας· και

δ)	τη συνοχή της εσωτερικής αγοράς.

Τα μέτρα που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό έχουν στόχο να στηρίζουν τις γεωργικές και μεταποιητικές δραστηριότητες και τα συστήματα γεωργίας που συνδέονται με προϊόντα υψηλής ποιότητας, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη.

2.   Ο παρών κανονισμός προβλέπει συστήματα ποιότητας τα οποία παρέχουν τη βάση για την ταυτοποίηση και, κατά περίπτωση, την προστασία ονομασιών και ενδείξεων που δηλώνουν ή περιγράφουν ιδίως τα γεωργικά προϊόντα με:

α)	χαρακτηριστικά που προσδίδουν αξία· ή

β)	στοιχεία που προσδίδουν αξία λόγω των μεθόδων γεωργικής παραγωγής ή μεταποίησης που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τους ή του τόπου παραγωγής ή εμπορίας τους.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός καλύπτει γεωργικά προϊόντα προοριζόμενα για ανθρώπινη κατανάλωση τα οποία περιλαμβάνονται στο παράρτημα I της Συνθήκης και άλλα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα τα οποία περιλαμβάνονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη διεθνείς δεσμεύσεις ή νέες μέθοδοι παραγωγής ή νέα υλικά, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, οι οποίες συμπληρώνουν τον κατάλογο προϊόντων που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού. Τα προϊόντα αυτά συνδέονται στενά με τα γεωργικά προϊόντα ή την αγροτική οικονομία.

2.   Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για τα αλκοολούχα ποτά, τους αρωματισμένους οίνους ή τα αμπελοοινικά προϊόντα, όπως ορίζονται στο παράρτημα ΧΙβ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, με εξαίρεση τα ξίδια οίνου.

3.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών διατάξεων της Ένωσης που αφορούν τη διάθεση προϊόντων στην αγορά και, ειδικότερα, την ενιαία κοινή οργάνωση των αγορών και την επισήμανση των τροφίμων.

4.   Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (21) δεν ισχύει για τα συστήματα ποιότητας που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)	«συστήματα ποιότητας»: τα συστήματα που θεσπίζονται βάσει των τίτλων II, III και IV·

2)	«ομάδα»: κάθε ένωση, ασχέτως νομικής μορφής, η οποία απαρτίζεται κυρίως από παραγωγούς ή μεταποιητές οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο προϊόν·

3)	«παραδοσιακό»: αυτό το οποίο αποδεδειγμένα χρησιμοποιείται στην εγχώρια αγορά για περίοδο που επιτρέπει τη μετάδοση μεταξύ γενεών· η περίοδος αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 έτη·

4)	«επισήμανση»: το σύνολο των λέξεων, ενδείξεων, εμπορικών σημάτων, εμπορικών επωνυμιών, εικόνων ή συμβόλων που αφορούν τρόφιμα και τοποθετούνται σε συσκευασία, έγγραφο, πινακίδα, ετικέτα, δακτύλιο ή περιλαίμιο που συνοδεύει ή αναφέρεται στο τρόφιμο αυτό·

5)	«ιδιότυπος χαρακτήρας» σε σχέση με ένα προϊόν: τα χαρακτηριστικά στοιχεία παραγωγής που διακρίνουν σαφώς ένα προϊόν από παρεμφερή προϊόντα της ίδιας κατηγορίας·

6)	«γενικές ενδείξεις »: ονομασίες προϊόντων οι οποίες, παρόλο που σχετίζονται με τον τόπο, την περιοχή ή τη χώρα αρχικής παραγωγής ή εμπορίας του προϊόντος, έχουν καθιερωθεί ως κοινή ονομασία προϊόντος στην Ένωση·

7)	«στάδιο παραγωγής»: παραγωγή, μεταποίηση ή προπαρασκευή·

8)	«μεταποιημένα προϊόντα»: τρόφιμα που προέρχονται από τη μεταποίηση μη μεταποιημένων προϊόντων. Τα μεταποιημένα προϊόντα είναι δυνατόν να περιέχουν τα συστατικά που απαιτούνται για την παρασκευή τους ή για να τους προσδώσουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

ΤΙΤΛΟΣ II

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Άρθρο 4

Στόχος

Θεσπίζεται σύστημα προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων ώστε να βοηθηθούν οι παραγωγοί προϊόντων συνδεόμενων με μια γεωγραφική περιοχή με τους εξής τρόπους:

α)	με την εξασφάλιση δίκαιων αποδόσεων ανάλογων με την ποιότητα των προϊόντων τους·

β)	με την εξασφάλιση ενιαίας προστασίας των ονομασιών ως δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας στην επικράτεια της Ένωσης·

γ)	με την παροχή σαφούς ενημέρωσης στους καταναλωτές για τα στοιχεία του προϊόντος τα οποία του προσδίδουν αξία.

Άρθρο 5

Απαιτήσεις για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις

1.   Για τον σκοπό του παρόντος κανονισμού, ως «ονομασία προέλευσης» νοείται η ονομασία που ταυτοποιεί ένα προϊόν:

α)	το οποίο κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο, περιοχή ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χώρα·

β)	του οποίου η ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο ιδιαίτερο γεωγραφικό περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει τους εγγενείς φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες· και

γ)	του οποίου όλα τα στάδια της παραγωγής εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής.

2.   Για τον σκοπό του παρόντος κανονισμού, ως «γεωγραφική ένδειξη» νοείται η ονομασία που ταυτοποιεί ένα προϊόν:

α)	το οποίο κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο, περιοχή ή χώρα·

β)	του οποίου ένα συγκεκριμένο ποιοτικό χαρακτηριστικό, η φήμη ή άλλο χαρακτηριστικό μπορεί να αποδοθεί κυρίως στη γεωγραφική του προέλευση· και

γ)	του οποίου ένα τουλάχιστον από τα στάδια της παραγωγής εκτελείται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής.

3.   Κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις της παραγράφου 1, ορισμένες ονομασίες εξομοιούνται προς ονομασίες προέλευσης, ακόμη και εάν οι πρώτες ύλες των σχετικών προϊόντων προέρχονται από γεωγραφική περιοχή ευρύτερη ή διαφορετική από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή, εφόσον:

α)	οριοθετείται η περιοχή παραγωγής των πρώτων υλών·

β)	προβλέπονται ειδικοί όροι για την παραγωγή των πρώτων υλών·

γ)	προβλέπεται καθεστώς ελέγχου που εξασφαλίζει την τήρηση των όρων του στοιχείου β)· και

δ)	οι εν λόγω ονομασίες προέλευσης αναγνωρίσθηκαν ως ονομασίες προέλευσης στη χώρα καταγωγής πριν από την 1η Μαΐου 2004.

Μόνο τα ζώντα ζώα, το κρέας και το γάλα θεωρούνται ως πρώτες ύλες για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

4.   Προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η ιδιοτυπία της παραγωγής προϊόντων ζωικής προέλευσης, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, σχετικά με περιορισμούς και παρεκκλίσεις όσον αφορά την προέλευση των ζωοτροφών σε περίπτωση ονομασίας προέλευσης.

Επιπλέον, προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η ιδιοτυπία ορισμένων προϊόντων ή περιοχών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, σχετικά με περιορισμούς και παρεκκλίσεις όσον αφορά τη σφαγή ζώων ή την προέλευση των πρώτων υλών.

Οι εν λόγω περιορισμοί και παρεκκλίσεις λαμβάνουν υπόψη, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, την ποιότητα ή τη χρήση και την αναγνωρισμένη τεχνογνωσία ή τα φυσικά χαρακτηριστικά.

Άρθρο 6

Γενικός χαρακτήρας, σύγκρουση με ονομασίες φυτικών ποικιλιών και φυλών ζώων, με ομώνυμες ονομασίες και εμπορικά σήματα

1.   Δεν καταχωρίζονται γενικές ενδείξεις ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις.

2.   Μια ονομασία δεν καταχωρίζεται ως ονομασία προέλευσης ή ως γεωγραφική ένδειξη όταν υπάρχει σύγκρουση με την ονομασία φυτικής ποικιλίας ή φυλής ζώων και ενδέχεται να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς την πραγματική προέλευση του προϊόντος.

3.   Μια ονομασία προτεινόμενη για καταχώριση η οποία είναι πλήρως ή εν μέρει ομώνυμη με ονομασία που έχει ήδη καταχωριστεί στο μητρώο δυνάμει του άρθρου 11 μπορεί να καταχωρισθεί μόνο εφόσον στην πράξη γίνεται επαρκής διάκριση μεταξύ των όρων τοπικής και παραδοσιακής χρήσης και παρουσίασης της ομώνυμης ονομασίας που καταχωρίσθηκε μεταγενέστερα και της ονομασίας που είχε ήδη καταχωρισθεί στο μητρώο, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να εξασφαλισθεί η ισότιμη μεταχείριση των παραγωγών και να μην παραπλανώνται οι καταναλωτές.

Μια ομώνυμη ονομασία που δημιουργεί στον καταναλωτή την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα προϊόντα προέρχονται από άλλη επικράτεια δεν καταχωρίζεται, ακόμη και εάν είναι ακριβής όσον αφορά την επικράτεια, την περιοχή ή τον τόπο προέλευσης των συγκεκριμένων προϊόντων.

4.   Μια ονομασία προτεινόμενη για καταχώριση ως ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη δεν καταχωρίζεται όταν, βάσει της φήμης και της αναγνωρισιμότητας ενός εμπορικού σήματος και της διάρκειας χρήσης του, η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας ως ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης θα ήταν δυνατόν να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του προϊόντος.

Άρθρο 7

Προδιαγραφές προϊόντος

1.   Η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη είναι σύμφωνη με προδιαγραφές οι οποίες περιλαμβάνουν τουλάχιστον:

α)

την ονομασία που πρέπει να προστατεύεται ως ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, όπως χρησιμοποιείται, είτε στο εμπόριο είτε στην καθομιλουμένη γλώσσα, και μόνο στις γλώσσες οι οποίες κατά παράδοση χρησιμοποιούνται ή χρησιμοποιήθηκαν για την περιγραφή του συγκεκριμένου προϊόντος στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή·

β)	περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων υλών, κατά περίπτωση, καθώς και των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών ή οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του·

γ)	τον καθορισμό της γεωγραφικής περιοχής που οριοθετείται σε σχέση με τον δεσμό που αναφέρεται στο σημείο i) ή ii) του στοιχείου στ) της παρούσας παραγράφου και, κατά περίπτωση, λεπτομέρειες από τις οποίες προκύπτει η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παράγραφος 3·

δ)	στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το προϊόν προέρχεται από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 ή 2·

ε)

περιγραφή της μεθόδου παραγωγής του προϊόντος και, κατά περίπτωση, των γνήσιων και πάγιων τοπικών μεθόδων, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τη συσκευασία, εφόσον το αποφασίσει η αιτούσα ομάδα και αιτιολογήσει επαρκώς γιατί το συγκεκριμένο προϊόν πρέπει να συσκευάζεται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής, προκειμένου να διασφαλισθεί η ποιότητα, η καταγωγή ή ο έλεγχος, λαμβανομένου υπόψη του δικαίου της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών και την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών·

στ)

λεπτομέρειες που αποδεικνύουν τα εξής: i) τον δεσμό μεταξύ της ποιότητας ή των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του γεωγραφικού περιβάλλοντος που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1, ή ii) αναλόγως των περιπτώσεων, τον δεσμό μεταξύ δεδομένης ποιότητας, της φήμης ή άλλου χαρακτηριστικού του προϊόντος και της γεωγραφικής προέλευσης κατά την έννοια του άρθρου 5 παράγραφος 2·

ζ)	το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών ή, κατά περίπτωση, των οργανισμών που ελέγχουν την τήρηση των διατάξεων των προδιαγραφών προϊόντος δυνάμει του άρθρου 37, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους·

η)	τυχόν ειδικούς κανόνες επισήμανσης σχετικά με το συγκεκριμένο προϊόν.

2.   Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι προδιαγραφές του προϊόντος παρέχουν ουσιαστικές και ευσύνοπτες πληροφορίες, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον περιορισμό των πληροφοριών που περιέχονται στις προδιαγραφές της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εφόσον ο περιορισμός αυτός είναι αναγκαίος για να αποφεύγονται οι υπέρ το δέον ογκώδεις αιτήσεις καταχώρισης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τη μορφή των προδιαγραφών. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 8

Περιεχόμενο της αίτησης καταχώρισης

1.   Η αίτηση για την καταχώριση ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 2 ή 5, περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας και των αρχών ή, κατά περίπτωση, των οργανισμών που ελέγχουν την τήρηση των διατάξεων των προδιαγραφών προϊόντος·

β)	τις προδιαγραφές προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 7·

γ)

ενιαίο έγγραφο στο οποίο ορίζονται τα ακόλουθα: i) τα κύρια σημεία των προδιαγραφών του προϊόντος: την ονομασία, περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων, όπου ενδείκνυται, ειδικών κανόνων που αφορούν την συσκευασία και επισήμανση, και συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής, ii) την περιγραφή του δεσμού του προϊόντος με το γεωγραφικό περιβάλλον ή τη γεωγραφική καταγωγή που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 ή 2, ανάλογα με την περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των ειδικών στοιχείων της περιγραφής του προϊόντος ή της μεθόδου απόκτησης που τεκμηριώνουν το δεσμό αυτό.

Οι αιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 49 παράγραφος 5 περιλαμβάνουν, επιπλέον, απόδειξη του ότι η ονομασία του προϊόντος προστατεύεται στην χώρα προέλευσής της.

2.   Ο φάκελος της αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 4 περιλαμβάνει:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	το ενιαίο έγγραφο που αναφέρεται στο στοιχείο γ) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου·

γ)	δήλωση του κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία θεωρεί πως η αίτηση που υποβλήθηκε από την αιτούσα ομάδα και ανταποκρίνεται στα κριτήρια λήψης ευνοϊκής απόφασης πληροί τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού και των διατάξεων που έχουν θεσπισθεί δυνάμει αυτού·

δ)	τα στοιχεία δημοσίευσης των προδιαγραφών του προϊόντος.

Άρθρο 9

Μεταβατική εθνική προστασία

Ένα κράτος μέλος μπορεί, μόνον μεταβατικά, να παρέχει προστασία σε ονομασία βάσει του παρόντος κανονισμού, σε εθνικό επίπεδο, με ισχύ από την ημερομηνία υποβολής αίτησης στην Επιτροπή.

Η εθνική αυτή προστασία παύει από την ημερομηνία κατά την οποία είτε λαμβάνεται απόφαση σχετικά με την καταχώριση βάσει του παρόντος κανονισμού είτε η αίτηση ανακαλείται.

Όταν μια ονομασία δεν είναι καταχωρισμένη βάσει του παρόντος κανονισμού, αρμόδιο για τις συνέπειες αυτής της εθνικής προστασίας είναι αποκλειστικά το οικείο κράτος μέλος.

Τα μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη βάσει του πρώτου εδαφίου παράγουν αποτελέσματα μόνο σε εθνικό επίπεδο και δεν δύνανται να θίγουν το ενδοενωσιακό ή το διεθνές εμπόριο.

Άρθρο 10

Λόγοι ένστασης

1.   Η αιτιολογημένη δήλωση ένστασης που αναφέρεται στο άρθρο 51 παράγραφος 2 είναι παραδεκτή μόνον εάν ληφθεί εμπρόθεσμα κατά την εν λόγω παράγραφο από την Επιτροπή και εάν:

α)	αποδεικνύει ότι δεν πληρούνται οι όροι που αναφέρονται στο άρθρο 5 και στο άρθρο 7 παράγραφος 1·

β)	αποδεικνύει ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας θα αντέβαινε στην παράγραφο 2, 3 ή 4 του άρθρου 6·

γ)

αποδεικνύει ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας θα έβλαπτε την ύπαρξη πλήρως ή μερικώς ταυτόσημης ονομασίας ή εμπορικού σήματος ή την ύπαρξη προϊόντων που κυκλοφορούσαν νόμιμα στην αγορά επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που αναφέρεται στο άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α)· ή

δ)	παρέχει λεπτομέρειες από τις οποίες συνάγεται ότι η ονομασία για την οποία ζητείται η καταχώριση είναι γενικής φύσεως.

2.   Οι λόγοι ένστασης αξιολογούνται ως προς την επικράτεια της Ένωσης.

Άρθρο 11

Μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις χωρίς να εφαρμόζει τη διαδικασία του άρθρου 57 παράγραφος 2, με τις οποίες θεσπίζει και τηρεί προσβάσιμο στο κοινό ενημερωμένο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων οι οποίες έχουν αναγνωρισθεί βάσει του παρόντος συστήματος.

2.   Οι γεωγραφικές ενδείξεις που αφορούν προϊόντα τρίτων χωρών τα οποία προστατεύονται στην Ένωση βάσει διεθνούς συμφωνίας στην οποία η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος μπορούν να καταχωρισθούν στο μητρώο. Οι εν λόγω ονομασίες καταχωρίζονται στο μητρώο ως προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, εκτός εάν στην εν λόγω συμφωνία χαρακτηρίζονται ρητά ως προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης βάσει του παρόντος κανονισμού.

3.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

4.   Η Επιτροπή δημοσιοποιεί και ενημερώνει τακτικά τον κατάλογο των διεθνών συμφωνιών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, καθώς και τον κατάλογο των γεωγραφικών ενδείξεων που προστατεύονται δυνάμει των συμφωνιών αυτών.

Άρθρο 12

Ονομασίες, σύμβολα και ενδείξεις

1.   Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις μπορούν να χρησιμοποιούνται από οποιαδήποτε επιχείρηση διαθέτει στην αγορά προϊόν το οποίο είναι σύμφωνο προς τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

2.   Θεσπίζονται σύμβολα της Ένωσης για την προβολή των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων.

3.   Στην περίπτωση προϊόντων με προέλευση από την Ένωση, τα οποία διατίθενται στην αγορά με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που έχει καταχωριστεί σύμφωνα με τις διαδικασίες του παρόντος κανονισμού, εμφανίζονται στην επισήμανση τα σχετικά σύμβολα της Ένωσης. Επιπρόσθετα, η καταχωρισμένη ονομασία του προϊόντος θα πρέπει να εμφανίζεται στο ίδιο οπτικό πεδίο. Μπορούν να αναγράφονται στην επισήμανση οι ενδείξεις «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» ή «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη» ή τα αρκτικόλεξα «ΠΟΠ» ή «ΠΓΕ» αντιστοίχως.

4.   Επιπλέον, στην επισήμανση μπορούν επίσης να περιλαμβάνονται: απεικονίσεις της γεωγραφικής περιοχής προέλευσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, καθώς και κείμενο, σχέδια ή σύμβολα που παραπέμπουν στο κράτος μέλος και/ή την περιφέρεια στην οποία βρίσκεται η εν λόγω γεωγραφική περιοχή προέλευσης.

5.   Με την επιφύλαξη της οδηγίας 2000/13/ΕΚ, επιτρέπεται η χρήση στην ετικέτα των συλλογικών γεωγραφικών σημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 15 της οδηγίας 2008/95/ΕΚ επιπλέον της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης.

6.   Στην περίπτωση προϊόντων με προέλευση από τρίτες χώρες τα οποία διατίθενται στην αγορά με ονομασία εγγεγραμμένη στο μητρώο, μπορούν να αναγράφονται στην επισήμανση οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 ή τα σχετικά σύμβολα της Ένωσης.

7.   Προκειμένου να εξασφαλίζεται η κατάλληλη ενημέρωση των καταναλωτών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση των συμβόλων της Ένωσης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που ορίζουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά των συμβόλων της Ένωσης και των ενδείξεων, καθώς και τους κανόνες χρήσης τους στα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, μεταξύ άλλων κανόνες σχετικούς με το κατάλληλο κείμενο που πρέπει να χρησιμοποιείται στις διάφορες γλώσσες. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 13

Προστασία

1.   Οι καταχωρισμένες ονομασίες προστατεύονται από:

α)

κάθε άμεση ή έμμεση εμπορική χρήση καταχωρισμένης ονομασίας για προϊόντα που δεν καλύπτονται από την καταχώριση, εφόσον τα προϊόντα αυτά είναι συγκρίσιμα με τα προϊόντα που έχουν καταχωρισθεί με την ονομασία αυτή ή εφόσον η χρήση αυτή αποτελεί εκμετάλλευση της φήμης της προστατευόμενης ονομασίας, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται ως συστατικό·

β)

κάθε κατάχρηση, απομίμηση ή επίκληση, έστω και αν αναφέρεται η πραγματική προέλευση των προϊόντων ή υπηρεσιών ή εάν η προστατευόμενη ονομασία μεταφράζεται ή συνοδεύεται από εκφράσεις όπως «στυλ», «τύπος», «μέθοδος», «όπως παράγεται στ.», «απομίμηση» ή άλλες ανάλογες, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται ως συστατικό·

γ)

οποιαδήποτε άλλη ψευδή ή παραπλανητική ένδειξη, όσον αφορά την καταγωγή, την προέλευση, τη φύση ή τις βασικές ιδιότητες του προϊόντος, αναγραφόμενη στη συσκευασία ή στο περιτύλιγμα, στο διαφημιστικό υλικό ή σε έγγραφα που αφορούν το συγκεκριμένο προϊόν, καθώς και η χρησιμοποίηση συσκευασίας που θα μπορούσε να δημιουργήσει εσφαλμένη εντύπωση ως προς την προέλευση του προϊόντος·

δ)	οποιαδήποτε άλλη πρακτική ικανή να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική προέλευση του προϊόντος.

Όταν η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη περιέχει ονομασία προϊόντος που θεωρείται γενικής φύσεως, η χρήση αυτής της γενικής ονομασίας δεν θεωρείται αντιβαίνουσα στα στοιχεία α) ή β) του πρώτου εδαφίου.

2.   Οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις δεν καθίστανται γενικές.

3.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα διοικητικά και δικαστικά μέτρα ώστε να προλαμβάνεται ή να παύει η κατά την παράγραφο 1 αθέμιτη χρήση προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων προϊόντων που παράγονται ή διατίθενται στην αγορά στο οικείο κράτος μέλος.

Για τον σκοπό αυτό τα κράτη μέλη ορίζουν τις αρχές που είναι αρμόδιες για τη λήψη των εν λόγω μέτρων σύμφωνα με διαδικασίες που καθορίζονται από κάθε κράτος μέλος χωριστά.

Οι αρχές αυτές παρέχουν επαρκή εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Άρθρο 14

Σχέσεις μεταξύ εμπορικών σημάτων, ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων

1.   Όταν μια ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη έχει καταχωρισθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, απορρίπτεται η καταχώριση εμπορικού σήματος του οποίου η χρήση θα αντέβαινε στο άρθρο 13 παράγραφος 1 και το οποίο αφορά προϊόν του ίδιου τύπου, εάν η αίτηση καταχώρισης του εμπορικού σήματος υποβληθεί μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης στην Επιτροπή.

Τα εμπορικά σήματα που έχουν καταχωρισθεί κατά παράβαση του πρώτου εδαφίου ακυρώνονται.

Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται κατά παρέκκλιση των διατάξεων της οδηγίας 2008/95/ΕΚ.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 4, ένα εμπορικό σήμα του οποίου η χρήση αντιβαίνει στο άρθρο 13 παράγραφος 1, για το οποίο έχει υποβληθεί αίτηση καταχώρισης ή το οποίο έχει καταχωριστεί ή έχει καθιερωθεί με καλόπιστη χρήση στο έδαφος της Ένωσης, εάν προβλέπεται η δυνατότητα αυτή από τη σχετική νομοθεσία, πριν από την ημερομηνία κατά την οποία υποβλήθηκε στην Επιτροπή η αίτηση για προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης, μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται και να ανανεώνεται για το οικείο προϊόν παρά την καταχώριση της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης, υπό τον όρο ότι δεν υπάρχουν λόγοι για την ακύρωση ή την ανάκλησή του βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (22) ή της οδηγίας 2008/95/ΕΚ. Στις περιπτώσεις αυτές, επιτρέπεται η χρήση της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, καθώς και η χρήση των σχετικών εμπορικών σημάτων.

Άρθρο 15

Μεταβατική περίοδος όσον αφορά τη χρήση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 14, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη χορήγηση μεταβατικής περιόδου έως πέντε ετών, ώστε να μπορούν τα προϊόντα καταγωγής κράτους μέλους ή τρίτης χώρας, των οποίων η ονομασία συνίσταται σε ή περιέχει ονομασία που αντιβαίνει στο άρθρο 13 παράγραφος 1, να εξακολουθήσουν να φέρουν την ονομασία με την οποία διατίθενται στην αγορά, υπό την προϋπόθεση ότι από παραδεκτή βάσει του άρθρου 49 παράγραφος 3 ή του άρθρου 51 δήλωση ένστασης προκύπτει ότι:

α)	η καταχώριση της ονομασίας θα έβλαπτε την ύπαρξη μιας πλήρως ή μερικώς ταυτόσημης ονομασίας· ή

β)	τα συγκεκριμένα προϊόντα έχουν διατεθεί νόμιμα στην αγορά με τις σχετικές ονομασίες, στην οικεία επικράτεια, επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α).

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 14, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που παρατείνουν τη διάρκεια της αναφερόμενης στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου μεταβατικής περιόδου σε 15 έτη, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, όταν διαπιστώνεται ότι:

α)	η ονομασία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου είχε χρησιμοποιηθεί, κατά πάγια και θεμιτή πρακτική, τουλάχιστον 25 χρόνια πριν από την υποβολή της αίτησης καταχώρισης στην Επιτροπή·

β)	ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε η ονομασία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου με σκοπό την εκμετάλλευση της φήμης της καταχωρισμένης ονομασίας και ο καταναλωτής δεν έχει παραπλανηθεί ή δεν θα μπορούσε να παραπλανηθεί όσον αφορά την πραγματική προέλευση του προϊόντος.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

3.   Όταν χρησιμοποιείται ονομασία που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2, η ένδειξη της χώρας προέλευσης εμφανίζεται σαφώς και ευκρινώς στην επισήμανση.

4.   Για την υπέρβαση προσωρινών δυσκολιών με μακροπρόθεσμο στόχο την εξασφάλιση της συμμόρφωσης όλων των παραγωγών στη συγκεκριμένη περιοχή με τις προδιαγραφές, ένα κράτος μέλος μπορεί να εγκρίνει μεταβατική περίοδο έως 10 ετών, με ισχύ από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή, υπό τον όρο ότι οι σχετικές επιχειρήσεις έχουν διαθέσει στην αγορά το εν λόγω προϊόν νόμιμα, χρησιμοποιώντας τις σχετικές ονομασίες αδιαλείπτως επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την υποβολή της αίτησης στις αρχές του κράτους μέλους, και έχουν επισημάνει το γεγονός αυτό στο πλαίσιο της εθνικής διαδικασίας ενστάσεων που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 3.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών, σε προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή ονομασία προέλευσης αναφερόμενη σε γεωγραφική περιοχή που ανήκει σε τρίτη χώρα, με εξαίρεση τη διαδικασία ενστάσεων.

Αυτές οι μεταβατικές περίοδοι αναγράφονται στον φάκελο της αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2.

Άρθρο 16

Μεταβατικές διατάξεις

1.   Οι ονομασίες που καταχωρίζονται στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 καταχωρίζονται αυτομάτως στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 11 του παρόντος κανονισμού. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές του άρθρου 7 του παρόντος κανονισμού. Τυχόν ειδικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις αυτές εξακολουθούν να ισχύουν.

2.   Προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα των παραγωγών ή των ενδιαφερομένων, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση πρόσθετων μεταβατικών κανόνων.

3.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος συνύπαρξης που έχει αναγνωρισθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 μεταξύ ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων αφενός και εμπορικών σημάτων αφετέρου.

ΤΙΤΛΟΣ III

ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΙΔΙΟΤΥΠΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Άρθρο 17

Στόχος

Καθιερώνεται σύστημα εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων με σκοπό να διαφυλαχθούν οι παραδοσιακές μέθοδοι παραγωγής και συνταγές με την παροχή βοήθειας προς τους παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων για την εμπορική προώθηση και τη γνωστοποίηση στους καταναλωτές των στοιχείων που προσδίδουν αξία στις παραδοσιακές συνταγές και τα προϊόντα τους.

Άρθρο 18

Κριτήρια

1.   Μία ονομασία μπορεί να καταχωρισθεί ως ονομασία εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος όταν περιγράφει ένα ιδιότυπο προϊόν ή τρόφιμο το οποίο:

α)	παρασκευάζεται με τρόπο παραγωγής, μεταποίησης ή σύνθεσης που αντιστοιχεί στην παραδοσιακή πρακτική για το εν λόγω προϊόν ή τρόφιμο· ή

β)	παράγεται από πρώτες ύλες ή συστατικά που είναι τα χρησιμοποιούμενα παραδοσιακά.

2.   Για να μπορεί να καταχωρισθεί μια ονομασία ως ονομασία εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος, πρέπει:

α)	να χρησιμοποιείται κατά παράδοση για την περιγραφή του ιδιότυπου προϊόντος· ή

β)	να προσδιορίζει τον παραδοσιακό χαρακτήρα ή τον ιδιότυπο χαρακτήρα του προϊόντος.

3.   Αν κατά τη διαδικασία ενστάσεων σύμφωνα με το άρθρο 51 διαπιστωθεί ότι η ονομασία χρησιμοποιείται και σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, για να διακρίνονται παρεμφερή προϊόντα ή προϊόντα τα οποία έχουν ταυτόσημη ή παρόμοια ονομασία, η απόφαση περί καταχώρισης η οποία λαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 3 μπορεί να προβλέπει ότι η ονομασία του εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος πρέπει να συνοδεύεται από τον ισχυρισμό «έχει παρασκευασθεί σύμφωνα με την παράδοση τ…» και αμέσως μετά από το όνομα χώρας ή περιοχής της.

4.   Μια ονομασία δεν καταχωρίζεται εάν αφορά μόνον ισχυρισμούς γενικής φύσης που χρησιμοποιούνται για ένα σύνολο προϊόντων ή ισχυρισμούς που προβλέπονται σε ειδικές διατάξεις της νομοθεσίας της Ένωσης.

5.   Προκειμένου να εξασφαλισθεί η ομαλή λειτουργία του συστήματος, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, όσον αφορά περαιτέρω λεπτομέρειες των κριτηρίων επιλεξιμότητας που ορίζονται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 19

Προδιαγραφές προϊόντος

1.   Το εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν είναι σύμφωνο με προδιαγραφές που περιλαμβάνουν:

α)	την προτεινόμενη για καταχώριση ονομασία, στις ανάλογες γλώσσες·

β)	περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του, από την οποία προκύπτει ο ιδιότυπος χαρακτήρας του προϊόντος·

γ)	περιγραφή της μεθόδου παραγωγής την οποία πρέπει να ακολουθούν οι παραγωγοί, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, του είδους και των χαρακτηριστικών των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών ή συστατικών, και της μεθόδου με την οποία παρασκευάζεται το προϊόν· και

δ)	τα κύρια στοιχεία που αποδεικνύουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του προϊόντος.

2.   Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι προδιαγραφές του προϊόντος παρέχουν ουσιαστικές και ευσύνοπτες πληροφορίες, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον περιορισμό των πληροφοριών που περιέχονται στις προδιαγραφές της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εφόσον ο περιορισμός αυτός είναι αναγκαίος για να αποφεύγονται οι υπέρ το δέον ογκώδεις αιτήσεις καταχώρισης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τη μορφή των προδιαγραφών. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 20

Περιεχόμενο της αίτησης καταχώρισης

1.   Η αίτηση για την καταχώριση ονομασίας ως εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 49 παράγραφος 2 ή 5 περιλαμβάνει:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 19.

2.   Ο φάκελος της αίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 4 περιλαμβάνει:

α)	τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου· και

β)	δήλωση του κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία θεωρεί πως η αίτηση που υποβλήθηκε από την ομάδα και ανταποκρίνεται στα κριτήρια λήψης ευνοϊκής απόφασης πληροί τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού και των διατάξεων που έχουν θεσπιστεί δυνάμει αυτού.

Άρθρο 21

Λόγοι ένστασης

1.   Η αιτιολογημένη δήλωση ένστασης που αναφέρεται στο άρθρο 51 παράγραφος 2 είναι παραδεκτή μόνον εάν ληφθεί από την Επιτροπή πριν από τη λήξη της προθεσμίας και εάν:

α)	τεκμηριώνει επαρκώς τους λόγους για τους οποίους η προτεινόμενη καταχώριση είναι ασυμβίβαστη με τους όρους του παρόντος κανονισμού· ή

β)	αποδεικνύει ότι η χρήση της ονομασίας είναι νόμιμη, αναγνωρίσιμη και οικονομικά σημαντική για παρεμφερή γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα.

2.   Τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) αξιολογούνται σε σχέση με την επικράτεια της Ένωσης.

Άρθρο 22

Μητρώο εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις χωρίς να εφαρμόζει τη διαδικασία του άρθρου 57 παράγραφος 2, με τις οποίες θεσπίζει και τηρεί προσβάσιμο στο κοινό ενημερωμένο μητρώο των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που έχουν αναγνωρισθεί βάσει του παρόντος συστήματος.

2.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη μορφή και το περιεχόμενο του μητρώου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 23

Ονομασίες, σύμβολο και ένδειξη

1.   Μια ονομασία καταχωρισμένη ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν μπορεί να χρησιμοποιείται από οποιαδήποτε επιχείρηση διαθέτει στην αγορά προϊόν το οποίο είναι σύμφωνο με τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

2.   Θεσπίζεται σύμβολο της Ένωσης για την προβολή του συστήματος εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων.

3.   Στην περίπτωση προϊόντων από την Ένωση, τα οποία διατίθενται στην αγορά ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα καταχωρισμένα σύμφωνα με τη διαδικασία του παρόντος κανονισμού, εμφανίζεται στην επισήμανση το σύμβολο που αναφέρεται στην παράγραφο 2, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4. Επιπρόσθετα, η ονομασία του προϊόντος θα πρέπει να εμφανίζεται στο αυτό οπτικό πεδίο. Μπορεί να αναγράφεται επίσης στην επισήμανση η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» ή το αντίστοιχο αρκτικόλεξο «ΕΠΙΠ».

Το σύμβολο χρησιμοποιείται προαιρετικά στην επισήμανση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται εκτός Ένωσης.

4.   Προκειμένου να εξασφαλίζεται η κατάλληλη ενημέρωση των καταναλωτών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση του συμβόλου της Ένωσης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που ορίζουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συμβόλου της Ένωσης και των ενδείξεων, καθώς και τους κανόνες χρήσης τους στα προϊόντα που φέρουν την ονομασία εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος, μεταξύ άλλων όσον αφορά το κατάλληλο κείμενο που πρέπει να χρησιμοποιείται στις διάφορες γλώσσες. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 24

Περιορισμοί στη χρήση καταχωρισμένων ονομασιών

1.   Οι καταχωρισμένες ονομασίες προστατεύονται από κάθε κατάχρηση, απομίμηση ή επίκληση ή κάθε άλλη πρακτική ικανή να παραπλανήσει τον καταναλωτή.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι δεν προκαλείται σύγχυση μεταξύ των ονομασιών πώλησης που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο και των καταχωρισμένων ονομασιών.

3.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων προστασίας των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 25

Μεταβατικές διατάξεις

1.   Οι ονομασίες που καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 εγγράφονται αυτόματα στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 22 του παρόντος κανονισμού. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές του άρθρου 19 του παρόντος κανονισμού. Τυχόν ειδικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις αυτές εξακολουθούν να ισχύουν.

2.   Τα ονόματα που έχουν καταχωρισθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006, συμπεριλαμβανόμενων αυτών που έχουν καταχωρισθεί βάσει των αιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 58 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του παρόντος κανονισμού, μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται υπό τις προϋποθέσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 έως τις 4 Ιανουαρίου 2023, εκτός εάν τα κράτη μέλη εφαρμόσουν τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 26 του παρόντος κανονισμού.

3.   Προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα των παραγωγών ή των ενδιαφερομένων, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση πρόσθετων μεταβατικών κανόνων.

Άρθρο 26

Απλουστευμένη διαδικασία

1.   Κατόπιν αιτήσεως ομάδας, ένα κράτος μέλος μπορεί να υποβάλλει, το αργότερο έως τις 4 Ιανουαρίου 2016, στην Επιτροπή τις ονομασίες των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που έχουν καταχωρισθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και συνάδουν με τον παρόντα κανονισμό.

Πριν από την υποβολή ονομασίας, το κράτος μέλος κινεί διαδικασία ενστάσεων κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 49 παράγραφοι 3 και 4.

Εφόσον κατά τη διαδικασία αυτή διαπιστωθεί ότι η ονομασία χρησιμοποιείται και σε σχέση με παρεμφερή προϊόντα ή προϊόντα τα οποία έχουν ταυτόσημη ή παρόμοια ονομασία, η ονομασία μπορεί να συμπληρωθεί από όρο που προσδιορίζει τον παραδοσιακό χαρακτήρα ή τον ιδιότυπο χαρακτήρα του προϊόντος.

Μια ομάδα τρίτης χώρας μπορεί να υποβάλλει τις ονομασίες αυτές στην Επιτροπή είτε απευθείας είτε μέσω των αρχών της τρίτης χώρας.

2.   Η Επιτροπή δημοσιεύει τις ονομασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μαζί με τις προδιαγραφές κάθε ονομασίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός δυο μηνών από την παραλαβή τους.

3.   Εφαρμόζονται τα άρθρα 51 και 52.

4.   Με το πέρας της διαδικασίας ενστάσεων η Επιτροπή προσαρμόζει, εφόσον είναι σκόπιμο, τις καταχωρίσεις στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 22. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές του άρθρου 19.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

Άρθρο 27

Στόχος

Καθιερώνεται σύστημα προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας με σκοπό να διευκολυνθεί η γνωστοποίηση, εντός της εσωτερικής αγοράς, των χαρακτηριστικών ή στοιχείων γεωργικών προϊόντων που προσδίδουν αξία, από τους παραγωγούς των προϊόντων αυτών.

Άρθρο 28

Εθνικοί κανόνες

Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν εθνικούς κανόνες για τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας οι οποίες δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, εφόσον οι εν λόγω κανόνες συνάδουν με το δίκαιο της Ένωσης.

Άρθρο 29

Προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας

1.   Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:

α)	η ένδειξη αφορά χαρακτηριστικό μιας ή περισσότερων κατηγοριών προϊόντων ή στοιχείο της μεθόδου γεωργικής παραγωγής ή μεταποίησης που ισχύει σε συγκεκριμένες περιοχές·

β)	η χρήση της ένδειξης προσδίδει αξία στο προϊόν σε σύγκριση με παρεμφερή προϊόντα· και

γ)	η ένδειξη έχει ευρωπαϊκή διάσταση.

2.   Οι προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας που περιγράφουν τεχνικές ιδιότητες του προϊόντος με σκοπό την εφαρμογή υποχρεωτικών προτύπων εμπορίας και δεν προορίζονται για την ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με αυτές τις ιδιότητες του προϊόντος εξαιρούνται από το παρόν σύστημα.

3.   Από τις προαιρετικές ενδείξεις ποιότητας εξαιρούνται οι προαιρετικές δεσμευμένες ενδείξεις που υποστηρίζουν και συμπληρώνουν ειδικά πρότυπα εμπορίας καθοριζόμενα βάσει τομέα ή κατηγορίας προϊόντων.

4.   Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη ο ιδιότυπος χαρακτήρας ορισμένων κλάδων καθώς και οι προσδοκίες των καταναλωτών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων που αφορούν τα κριτήρια της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

5.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση όλων των μέτρων σχετικά με έντυπα, διαδικασίες ή άλλες τεχνικές λεπτομέρειες που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος τίτλου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

6.   Κατά την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικών πράξεων, σύμφωνα με τις παραγράφους 4 και 5 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη κάθε συναφές διεθνές πρότυπο.

Άρθρο 30

Δέσμευση και τροποποίηση

1.   Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι προσδοκίες των καταναλωτών, οι εξελίξεις των επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων, η κατάσταση της αγοράς και οι εξελίξεις στα πρότυπα εμπορίας και τα διεθνή πρότυπα, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη δέσμευση μιας πρόσθετης προαιρετικής ένδειξης ποιότητας και τον καθορισμό των όρων χρήσης της.

2.   Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η κατάλληλη χρήση της πρόσθετης προαιρετικής ένδειξης ποιότητας, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για την τροποποίηση των όρων χρήσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 31

Προϊόν ορεινής παραγωγής

1.   Ο όρος «προϊόν ορεινής παραγωγής» καθιερώνεται ως προαιρετική ένδειξη ποιότητας.

Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται μόνο προς περιγραφή προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση σύμφωνα με το παράρτημα Ι της Συνθήκης, ως προς τα οποία:

α)	τόσο οι πρώτες ύλες όσο και οι ζωοτροφές για τα ζώα εκτροφής προέρχονται κυρίως από ορεινές περιοχές·

β)	στην περίπτωση μεταποιημένων προϊόντων, η μεταποίηση λαμβάνει επίσης χώρα σε ορεινές περιοχές.

2.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ορεινές περιοχές στην Ένωση είναι οι οριοθετούμενες σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999. Για τα προϊόντα τρίτων χωρών, οι ορεινές περιοχές περιλαμβάνουν τις περιοχές που ορίζονται επισήμως ως ορεινές περιοχές από την τρίτη χώρα ή οι οποίες πληρούν κριτήρια ισοδύναμα με εκείνα του άρθρου 18 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999.

3.   Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι φυσικοί περιορισμοί που επηρεάζουν τη γεωργική παραγωγή στις ορεινές περιοχές, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση παρεκκλίσεων από τους όρους χρήσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Ειδικότερα, ανατίθεται στην Επιτροπή αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη για τη θέσπιση των όρων υπό τους οποίους οι πρώτες ύλες ή οι ζωοτροφές είναι δυνατόν να προέρχονται από μη ορεινές περιοχές και των όρων υπό τους οποίους η μεταποίηση των προϊόντων είναι δυνατόν να λαμβάνει χώρα εκτός των ορεινών περιοχών σε γεωγραφική περιοχή που θα πρέπει να καθορισθεί καθώς και για τον καθορισμό αυτής της γεωγραφικής περιοχής.

4.   Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι φυσικοί περιορισμοί που επηρεάζουν τη γεωργική παραγωγή στις ορεινές περιοχές, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, σχετικά με την καθιέρωση των μεθόδων παραγωγής και άλλων σχετικών κριτηρίων για την εφαρμογή της προαιρετικής ένδειξης ποιότητας που καθιερώνεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 32

Προϊόντα νησιωτικής γεωργίας

Το αργότερο έως τις 4 Ιανουαρίου 2014, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τη σκοπιμότητα μιας νέας ένδειξης, «προϊόν νησιωτικής γεωργίας». Η ένδειξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για την περιγραφή των προϊόντων για ανθρώπινη κατανάλωση που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της Συνθήκης, των οποίων οι πρώτες ύλες προέρχονται από νησιωτικές περιοχές. Επιπλέον, προκειμένου η ένδειξη να χρησιμοποιείται για μεταποιημένα προϊόντα, η μεταποίηση πρέπει επίσης να γίνεται σε νησιωτικές περιοχές, εάν αυτό επηρεάζει ουσιαστικά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τελικού προϊόντος.

Η έκθεση πρέπει, εφόσον χρειάζεται, να συνοδεύεται από κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις για τη δέσμευση της προαιρετικής ένδειξης ποιότητας «προϊόν νησιωτικής γεωργίας».

Άρθρο 33

Περιορισμοί χρήσης

1.   Μια προαιρετική ένδειξη ποιότητας μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο για την περιγραφή προϊόντων τα οποία συμμορφώνονται με τους αντίστοιχους όρους χρήσης.

2.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων χρήσης των προαιρετικών ενδείξεων ποιότητας. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 34

Παρακολούθηση

Τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους, βασισμένους σε ανάλυση κινδύνου, για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παρόντος τίτλου και, σε περίπτωση παραβάσεων, επιβάλλουν τις ενδεδειγμένες διοικητικές κυρώσεις.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΚΟΙΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Επίσημοι έλεγχοι των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης, των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων και των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων

Άρθρο 35

Πεδίο εφαρμογής

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται στα συστήματα ποιότητας που προβλέπονται στους τίτλους ΙΙ και ΙΙΙ.

Άρθρο 36

Ορισμός των αρμόδιων αρχών

1.   Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004, τα κράτη μέλη ορίζουν μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές που είναι επιφορτισμένες με τη διενέργεια επίσημων ελέγχων προκειμένου να εξακριβωθεί η συμμόρφωση προς τις νομικές απαιτήσεις που αφορούν τα συστήματα ποιότητας τα οποία θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Οι διαδικασίες και απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στους επίσημους ελέγχους που διενεργούνται προκειμένου να εξακριβωθεί η συμμόρφωση προς τις νομικές απαιτήσεις όσον αφορά τα συστήματα ποιότητας για όλα τα προϊόντα που καλύπτονται από το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.

2.   Οι αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχουν επαρκή εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

3.   Οι επίσημοι έλεγχοι περιλαμβάνουν:

α)	εξακρίβωση της συμμόρφωσης ενός προϊόντος προς τις αντίστοιχες προδιαγραφές· και

β)	παρακολούθηση της χρήσης των καταχωρισμένων ονομασιών για την περιγραφή προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 13 προκειμένου για τις ονομασίες που καταχωρίζονται βάσει του τίτλου ΙΙ και σύμφωνα με το άρθρο 24 προκειμένου για τις ονομασίες που καταχωρίζονται βάσει του τίτλου III.

Άρθρο 37

Εξακρίβωση της συμμόρφωσης προϊόντος προς τις προδιαγραφές

1.   Όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης, τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα οι οποίες ορίζουν προϊόντα προερχόμενα από την Ένωση, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης του προϊόντος προς τις προδιαγραφές, πριν από τη διάθεσή του στην αγορά, διεξάγεται από:

α)	μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 του παρόντος κανονισμού· και/ή

β)	έναν ή περισσότερους οργανισμούς ελέγχου κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, οι οποίοι λειτουργούν ως οργανισμοί πιστοποίησης προϊόντων.

Το κόστος της εν λόγω εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές μπορεί να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις που υπόκεινται σε αυτούς τους ελέγχους. Στην κάλυψη του κόστους μπορούν επίσης να συνεισφέρουν τα κράτη μέλη.

2.   Όσον αφορά τις ονομασίες προέλευσης, τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα οι οποίες ορίζουν προϊόντα προερχόμενα από τρίτη χώρα, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης του προϊόντος προς τις προδιαγραφές, πριν από τη διάθεσή του στην αγορά, διεξάγεται από:

α)	μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές που ορίζει η τρίτη χώρα· και/ή

β)	έναν ή περισσότερους οργανισμούς πιστοποίησης προϊόντων.

3.   Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των οργανισμών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και ενημερώνουν περιοδικά τις σχετικές πληροφορίες.

Η Επιτροπή δημοσιοποιεί το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των οργανισμών που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου και ενημερώνει περιοδικά τις σχετικές πληροφορίες.

4.   Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις χωρίς να εφαρμόζει τη διαδικασία του άρθρου 57 παράγραφος 2, προκειμένου να ορίσει τα μέσα δημοσιοποίησης του ονόματος και της διεύθυνσης των οργανισμών πιστοποίησης προϊόντων οι οποίοι προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 38

Επιτήρηση της χρήσης των ονομασιών στην αγορά

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα ονόματα και τις διευθύνσεις των αρμόδιων αρχών που προβλέπονται στο άρθρο 36. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τα ονόματα και τις διευθύνσεις των εν λόγω αρχών.

Τα κράτη μέλη διεξάγουν ελέγχους, με βάση ανάλυση κινδύνου, για να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και, σε περίπτωση παραβάσεων, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα.

Άρθρο 39

Εξουσιοδότηση από τις αρμόδιες αρχές προς οργανισμούς ελέγχου

1.   Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να αναθέτουν σε έναν ή περισσότερους οργανισμούς ελέγχου, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, συγκεκριμένα καθήκοντα που συνδέονται με τους επισήμους ελέγχους των συστημάτων ποιότητας.

2.   Οι εν λόγω οργανισμοί ελέγχου διαπιστεύονται σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 45011 ή τον οδηγό ISO/IEC Guide 65 (Γενικές απαιτήσεις για οργανισμούς που διαχειρίζονται συστήματα πιστοποίησης προϊόντων).

3.   Η διαπίστευση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου μπορεί να εκτελεσθεί μόνον από:

α)	εθνικό οργανισμό διαπίστευσης εντός της Ένωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008· ή

β)	οργανισμό διαπίστευσης εκτός της Ένωσης ο οποίος είναι συμβαλλόμενο μέρος πολυμερούς συμφωνίας αναγνώρισης υπό την αιγίδα του Διεθνούς Φόρουμ Διαπίστευσης.

Άρθρο 40

Προγραμματισμός των ελέγχων και υποβολή σχετικών εκθέσεων

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες για τον έλεγχο των υποχρεώσεων βάσει του παρόντος κεφαλαίου περιλαμβάνονται ρητά σε χωριστό τμήμα των πολυετών εθνικών σχεδίων ελέγχου σύμφωνα με τα άρθρα 41, 42 και 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2.   Οι ετήσιες εκθέσεις που αφορούν τον έλεγχο των υποχρεώσεων βάσει του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνουν χωριστό τμήμα με τις πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 44 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Εξαιρέσεις όσον αφορά ορισμένες προγενέστερες χρήσεις

Άρθρο 41

Γενικές ενδείξεις

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 13, ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη χρήση των ενδείξεων οι οποίες χαρακτηρίζονται ως γενικές στην Ένωση, ακόμη και στις περιπτώσεις που η γενική ένδειξη αποτελεί τμήμα ονομασίας προστατευόμενης βάσει συστήματος ποιότητας.

2.   Για να διαπιστωθεί αν μια ένδειξη έχει καταστεί γενική, λαμβάνονται υπόψη όλοι οι σχετικοί παράγοντες και ιδίως:

α)	η υφιστάμενη κατάσταση στις περιοχές κατανάλωσης·

β)	οι σχετικές εθνικές ή ενωσιακές νομοθετικές πράξεις.

3.   Προκειμένου να προστατεύονται πλήρως τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων μερών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση πρόσθετων κανόνων για τον προσδιορισμό του γενικού χαρακτήρα των ενδείξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 42

Φυτικές ποικιλίες και φυλές ζώων

1.   Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τη διάθεση στην αγορά προϊόντων των οποίων η επισήμανση περιλαμβάνει ονομασία ή ένδειξη, προστατευόμενη ή δεσμευμένη βάσει συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο II, III ή IV, η οποία περιέχει ή συνίσταται στην ονομασία φυτικής ποικιλίας ή φυλής ζώων, εφόσον πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:

α)	το εν λόγω προϊόν περιέχει τη συγκεκριμένη ποικιλία ή φυλή ή προέρχεται από αυτήν·

β)	δεν παραπλανώνται οι καταναλωτές·

γ)	η χρήση της ονομασίας της ποικιλίας ή φυλής δεν συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό·

δ)	η χρήση δεν συνιστά εκμετάλλευση της φήμης της προστατευόμενης ένδειξης· και

ε)	στην περίπτωση του συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο II, η παραγωγή και εμπορία του προϊόντος είχαν εξαπλωθεί πέραν των ορίων της περιοχής προέλευσης πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης της γεωγραφικής ένδειξης.

2.   Προκειμένου να οριοθετηθούν ακριβέστερα τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των επιχειρήσεων του διατροφικού κλάδου να χρησιμοποιούν την ονομασία φυτικής ποικιλίας ή φυλής ζώων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, όσον αφορά κανόνες για τον προσδιορισμό της χρήσης των ονομασιών αυτών.

Άρθρο 43

Σχέση με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Τα συστήματα ποιότητας που περιγράφονται στους τίτλους III και IV εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των κανόνων της Ένωσης ή των κρατών μελών στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως δε όσων αφορούν ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις, καθώς και εμπορικά σήματα, και τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται δυνάμει των κανόνων αυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Ενδείξεις και σύμβολα του συστήματος ποιότητας και ρόλος των παραγωγών

Άρθρο 44

Προστασία των ενδείξεων και συμβόλων

1.   Οι ενδείξεις, οι συντμήσεις και τα σύμβολα που αναφέρονται στα συστήματα ποιότητας μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο σε σχέση με τα προϊόντα που παράγονται σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος ποιότητας στο οποίο υπάγονται. Αυτό ισχύει ιδίως για τις ακόλουθες ενδείξεις, συντμήσεις και σύμβολα:

α)	«προστατευόμενη ονομασία προέλευσης», «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη», «γεωγραφική ένδειξη», «ΠΟΠ», «ΠΓΕ» και τα συναφή σύμβολα, που προβλέπονται στον τίτλο ΙΙ·

β)	«εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», «ΕΠΙΠ» και το συναφές σύμβολο, που προβλέπονται στον τίτλο ΙΙΙ·

γ)	«προϊόν ορεινής παραγωγής», που προβλέπεται στον τίτλο IV.

2.   Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) μπορεί, με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή εξ ονόματός της, να χρηματοδοτεί κεντρικά διοικητική στήριξη που αφορά την ανάπτυξη, την προπαρασκευαστική εργασία, την παρακολούθηση, τη διοικητική και νομική υποστήριξη, την υπεράσπιση ενώπιον της δικαιοσύνης, τα τέλη καταχώρισης, τα τέλη ανανέωσης, τα έξοδα επιτήρησης των εμπορικών σημάτων, τα δικαστικά έξοδα και κάθε άλλο σχετικό μέτρο απαραίτητο για την προστασία της χρήσης των ενδείξεων, συντμήσεων και συμβόλων που παραπέμπουν στα συστήματα ποιότητας από κατάχρηση, απομίμηση, επίκληση ή κάθε άλλη πρακτική που μπορεί να παραπλανήσει τον καταναλωτή, εντός της Ένωσης και σε τρίτες χώρες.

3.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων ενιαίας προστασίας των ενδείξεων, συντμήσεων και συμβόλων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 45

Ρόλος των ομάδων

1.   Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για τις οργανώσεις παραγωγών και τις διακλαδικές οργανώσεις, που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, μια ομάδα δικαιούται:

α)

να συμβάλλει στη διασφάλιση της ποιότητας, της φήμης και της γνησιότητας των προϊόντων της που κυκλοφορούν στην αγορά μέσω της παρακολούθησης της χρήσης της ονομασίας στις εμπορικές συναλλαγές και, εάν είναι αναγκαίο, μέσω της ενημέρωσης των αρμοδίων αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 36 ή άλλης αρμόδιας αρχής εντός του πλαισίου του άρθρου 13 παράγραφος 3·

β)	να προβεί σε ενέργειες προκειμένου να εξασφαλίζεται η δέουσα νομική προστασία της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή της προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης και των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας που συνδέονται άμεσα με αυτήν·

γ)	να αναπτύσσει δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης που αποσκοπούν στην ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα στοιχεία του προϊόντος τα οποία του προσδίδουν αξία·

δ)	να αναπτύσσει δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διασφάλιση της συμμόρφωσης ενός προϊόντος προς τις προδιαγραφές του·

ε)	να λαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση των επιδόσεων του συστήματος, που περιλαμβάνουν την ανάπτυξη οικονομικής εμπειρογνωμοσύνης, την εκπόνηση οικονομικών αναλύσεων, τη διάδοση οικονομικών στοιχείων για το σύστημα και την παροχή συμβουλών στους παραγωγούς·

στ)	να εγκρίνει πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των προϊόντων και, εάν είναι σκόπιμο, να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση ενεργειών που βλάπτουν ή ενδέχεται να βλάψουν την εικόνα των εν λόγω προϊόντων.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ενθαρρύνουν τη συγκρότηση και τη λειτουργία ομάδων στο έδαφός τους, με διοικητικά μέσα. Επιπλέον τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το όνομα και τη διεύθυνση των ομάδων που αναφέρονται στο σημείο 2 του άρθρου 3. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί αυτές τις πληροφορίες.

Άρθρο 46

Δικαίωμα χρησιμοποίησης των συστημάτων

1.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι κάθε επιχείρηση που συμμορφώνεται προς τους κανόνες συστήματος ποιότητας που θεσπίζεται στους τίτλους ΙΙ και ΙΙΙ δικαιούται να καλύπτεται από την εξακρίβωση της συμμόρφωσης που θεσπίζεται στο άρθρο 37.

2.   Οι επιχειρήσεις που παράγουν και αποθηκεύουν προϊόν που κυκλοφορεί στην αγορά υπό το σύστημα εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων ή προϊόντων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή οι οποίες διαθέτουν τα προϊόντα αυτά στην αγορά υπόκεινται επίσης στους ελέγχους που ορίζονται στο κεφάλαιο Ι του παρόντος τίτλου.

3.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να ενταχθούν σε σύστημα ποιότητας προβλεπόμενο στους τίτλους III και IV είναι σε θέση να το πράξουν και δεν αντιμετωπίζουν εμπόδια στη συμμετοχή τους λόγω διακρίσεων ή μη αντικειμενικής μεταχείρισης άλλου είδους.

Άρθρο 47

Τέλη

Με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 και ιδίως των διατάξεων του κεφαλαίου VI του τίτλου II αυτού, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών διαχείρισης των συστημάτων ποιότητας, στις οποίες περιλαμβάνονται αυτές που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων, των δηλώσεων ένστασης, των αιτήσεων τροποποίησης και των αιτημάτων ακύρωσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Διαδικασίες υποβολής αιτήσεων και καταχώρισης για ονομασίες προέλευσης, γεωγραφικές ενδείξεις και εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

Άρθρο 48

Πεδίο εφαρμογής των διαδικασιών υποβολής αιτήσεων

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται στα συστήματα ποιότητας που προβλέπονται στους τίτλους ΙΙ και ΙΙΙ.

Άρθρο 49

Αίτηση καταχώρισης ονομασιών

1.   Αιτήσεις καταχώρισης ονομασιών βάσει των συστημάτων ποιότητας του άρθρου 48 υποβάλλονται μόνον από ομάδες οι οποίες ασχολούνται με τα προϊόντα με την ονομασία που πρόκειται να καταχωρισθεί. Σε περίπτωση ονομασίας στο πλαίσιο «προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης» ή «προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων» που περιγράφει διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή ή σε περίπτωση ονομασίας στο πλαίσιο «εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων», διάφορες ομάδες από διαφορετικά κράτη μέλη ή τρίτες χώρες μπορούν να υποβάλλουν κοινή αίτηση καταχώρισης.

Ένα μοναδικό φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ομάδα όταν διαπιστώνεται ότι πληρούνται και οι δύο ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	το υπό αναφορά πρόσωπο είναι ο μοναδικός παραγωγός ο οποίος επιθυμεί να υποβάλει αίτηση·

β)

όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, η οριζόμενη γεωγραφική περιοχή διαθέτει χαρακτηριστικά που διαφέρουν αισθητά από εκείνα των γειτονικών περιοχών ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος διαφέρουν από εκείνα των προϊόντων που παράγονται στις γειτονικές περιοχές.

2.   Όταν η αίτηση βάσει του συστήματος του τίτλου II αφορά γεωγραφική περιοχή κράτους μέλους ή όταν η αίτηση βάσει του συστήματος του τίτλου III συντάσσεται από ομάδα εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, η αίτηση απευθύνεται στις αρχές του εν λόγω κράτους μέλους.

Το κράτος μέλος εξετάζει την αίτηση με τον ενδεδειγμένο τρόπο, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του αντίστοιχου συστήματος.

3.   Στο πλαίσιο της εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 2 δεύτερο εδάφιο του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος κινεί εθνική διαδικασία ενστάσεων που εξασφαλίζει την επαρκή δημοσιότητα της εν λόγω αίτησης και προβλέπει εύλογο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει στην επικράτειά του μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

Το κράτος μέλος εξετάζει το παραδεκτό των ενστάσεων που παραλαμβάνονται δυνάμει του συστήματος του τίτλου ΙΙ με βάση τα κριτήρια του άρθρου 10 παράγραφος 1 και το παραδεκτό των ενστάσεων που παραλαμβάνονται δυνάμει του συστήματος του τίτλου ΙΙΙ με βάση τα κριτήρια του άρθρου 21 παράγραφος 1.

4.   Εάν, μετά την αξιολόγηση των υποβληθεισών ενστάσεων, το κράτος μέλος θεωρεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, μπορεί να λάβει ευνοϊκή απόφαση και να καταθέσει στην Επιτροπή το φάκελο της αίτησης. Στην περίπτωση αυτή γνωστοποιεί στην Επιτροπή τις παραδεκτές ενστάσεις που έχει λάβει από φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει διαθέσει νόμιμα στην αγορά τα συγκεκριμένα προϊόντα, χρησιμοποιώντας τις σχετικές ονομασίες αδιαλείπτως επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία της δημοσιοποίησης που προβλέπεται στην παράγραφο 3.

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει τη δημοσιοποίηση της ευνοϊκής του απόφασης και τη δυνατότητα προσφυγής κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου που έχει σχετικό έννομο συμφέρον.

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει τη δημοσιοποίηση της έκδοσης των προδιαγραφών του προϊόντος στην οποία βασίζεται η ευνοϊκή του απόφαση και παρέχει ηλεκτρονική πρόσβαση στις προδιαγραφές αυτές.

Όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, το κράτος μέλος διασφαλίζει επίσης την κατάλληλη δημοσίευση της έκδοσης των προδιαγραφών του προϊόντων στην οποία βασίζεται η απόφαση της Επιτροπής δυνάμει του άρθρου 50 παράγραφος 2.

5.   Όταν η αίτηση βάσει του συστήματος του τίτλου II αφορά γεωγραφική περιοχή τρίτης χώρας ή όταν η αίτηση βάσει του συστήματος του τίτλου III συντάσσεται από ομάδα εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή, είτε απευθείας είτε μέσω των αρχών της εν λόγω τρίτης χώρας.

6.   Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

7.   Προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία υποβολής αιτήσεων, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 56, για τη θέσπιση των κανόνων διεξαγωγής της εθνικής διαδικασίας ενστάσεων για κοινές αιτήσεις που αφορούν το έδαφος περισσότερων του ενός κρατών και για τη συμπλήρωση των κανόνων της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες για τις διαδικασίες, τη μορφή και την υποβολή των αιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων των αιτήσεων που αφορούν το έδαφος περισσοτέρων του ενός κρατών. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 50

Εξέταση από την Επιτροπή και δημοσίευση που επιτρέπει την υποβολή ενστάσεων

1.   Η Επιτροπή εξετάζει, με τον ενδεδειγμένο τρόπο, οποιαδήποτε αίτηση λαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 49, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του αντίστοιχου συστήματος. Η εξέταση αυτή δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες. Σε περίπτωση υπέρβασης της περιόδου αυτής, η Επιτροπή αναφέρει εγγράφως στον αιτούντα τους λόγους της καθυστέρησης.

Η Επιτροπή δημοσιοποιεί, τουλάχιστον ανά μήνα, τον κατάλογο των ονομασιών για τις οποίες έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταχώρισης, καθώς και την ημερομηνία υποβολής τους.

2.   Όταν, βάσει της εξετάσεως που διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή κρίνει ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

α)	προκειμένου για αιτήσεις βάσει του συστήματος του τίτλου II, το ενιαίο έγγραφο και την παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών του προϊόντος·

β)	προκειμένου για αιτήσεις βάσει του συστήματος του τίτλου ΙΙΙ, τις προδιαγραφές.

Άρθρο 51

Διαδικασία ενστάσεων

1.   Εντός τριών μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να κοινοποιηθεί ένσταση στην Επιτροπή είτε από τις αρχές κράτους μέλους ή τρίτης χώρας είτε από φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα.

Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει σε κράτος μέλος διαφορετικό εκείνου από το οποίο υποβλήθηκε η αίτηση μπορεί να κοινοποιήσει ένσταση στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένο, εντός της προθεσμίας κοινοποίησης ένστασης σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

Η κοινοποιούμενη ένσταση περιέχει δήλωση ότι η αίτηση ενδέχεται να παραβαίνει τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού. H κοινοποιούμενη ένσταση που δεν περιέχει τη σχετική δήλωση είναι άκυρη.

Η Επιτροπή διαβιβάζει αμελλητί την κοινοποιούμενη ένσταση στην αρχή ή τον οργανισμό που υπέβαλε την αίτηση.

2.   Εάν κοινοποιηθεί ένσταση στην Επιτροπή και ακολουθήσει εντός δύο μηνών αιτιολογημένη δήλωση ένστασης, η Επιτροπή ελέγχει το παραδεκτό αυτής της αιτιολογημένης δήλωσης ένστασης.

3.   Εντός δύο μηνών από την παραλαβή παραδεκτής αιτιολογημένης δήλωσης ένστασης, η Επιτροπή καλεί την αρχή ή το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση και την αρχή ή τον οργανισμό που υπέβαλε την αίτηση να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις επί εύλογο χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες.

Η αρχή ή το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση και η αρχή ή ο οργανισμός που υπέβαλε την αίτηση αρχίζουν αυτές τις κατάλληλες διαβουλεύσεις το συντομότερο δυνατόν. Παρέχουν αμοιβαία τις σχετικές πληροφορίες ώστε να εκτιμηθεί κατά πόσον η αίτηση καταχώρισης πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού. Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, οι πληροφορίες αυτές παρέχονται επίσης στην Επιτροπή.

Οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια αυτών των τριών μηνών η Επιτροπή μπορεί, κατ’ αίτηση του αιτούντος, να παρατείνει την προθεσμία των διαβουλεύσεων κατά τρεις μήνες το πολύ.

4.   Όταν, κατόπιν των κατάλληλων διαβουλεύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 τροποποιούνται ουσιαστικά, η Επιτροπή επαναλαμβάνει την εξέταση που προβλέπεται στο άρθρο 50.

5.   Η κοινοποίηση ένστασης, η αιτιολογημένη δήλωση ένστασης και τα σχετικά έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 4 του παρόντος άρθρου συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

6.   Προκειμένου να θεσπισθούν σαφείς διαδικασίες και προθεσμίες για την υποβολή ενστάσεων, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, προς συμπλήρωση των κανόνων για τη διαδικασία ενστάσεων.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις διαδικασίες, τη μορφή και την παρουσίαση των ενστάσεων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 52

Απόφαση σχετικά με την καταχώριση

1.   Όταν η Επιτροπή, βάσει των πληροφοριών που έχει στη διάθεσή της μετά την εξέταση που διενήργησε δυνάμει του άρθρου 50 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, θεωρεί ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της καταχώρισης, εκδίδει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες απορρίπτει την αίτηση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

2.   Εάν η Επιτροπή δεν παραλάβει καμία κοινοποίηση ένστασης ή καμία παραδεκτή αιτιολογημένη δήλωση ένστασης δυνάμει του άρθρου 51, εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, χωρίς να εφαρμόζει τη διαδικασία του άρθρου 57 παράγραφος 2, με τις οποίες καταχωρίζει την ονομασία.

3.   Η Επιτροπή, εάν λάβει παραδεκτή αιτιολογημένη δήλωση ένστασης, κατόπιν των κατάλληλων διαβουλεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 51 παράγραφος 3 και λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματά τους:

α)

είτε, εάν έχει επιτευχθεί συμφωνία, καταχωρίζει την ονομασία μέσω εκτελεστικών πράξεων που εκδίδονται χωρίς να εφαρμόζεται η διαδικασία του άρθρου 57 παράγραφος 2 και, εφόσον απαιτείται, τροποποιεί τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί δυνάμει του άρθρου 50 παράγραφος 2, με την προϋπόθεση ότι αυτές οι τροποποιήσεις δεν είναι ουσιαστικές· είτε

β)	εάν δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία, εκδίδει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες αποφασίζει σχετικά με την καταχώριση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

4.   Οι πράξεις καταχώρισης και οι αποφάσεις απόρριψης δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 53

Τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος

1.   Μια ομάδα που έχει έννομο συμφέρον μπορεί να υποβάλλει αίτηση για την έγκριση τροποποίησης των προδιαγραφών ενός προϊόντος.

Οι αιτήσεις περιγράφουν και αιτιολογούν τις ζητούμενες τροποποιήσεις.

2.   Εάν πρόκειται για μία ή περισσότερες τροποποιήσεις των προδιαγραφών που δεν είναι ήσσονος σημασίας, η αίτηση τροποποίησης υποβάλλεται κατά τη διαδικασία των άρθρων 49έως 52.

Ωστόσο, εάν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι ήσσονος σημασίας, η Επιτροπή εγκρίνει ή απορρίπτει την αίτηση. Σε περίπτωση έγκρισης τροποποιήσεων που συνεπάγονται αλλαγή των στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 50 παράγραφος 2, η Επιτροπή δημοσιεύει τα στοιχεία αυτά στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια τροποποίηση θεωρείται ήσσονος σημασίας στην περίπτωση του συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο ΙΙ, όταν:

α)	δεν αφορά τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του προϊόντος·

β)	δεν αλλοιώνει το δεσμό που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο στ) σημείο i) ή σημείο ii)·

γ)	δεν περιλαμβάνει αλλαγή της ονομασίας του προϊόντος ή τμήματος αυτής·

δ)	δεν επηρεάζει την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή· ή

ε)	δεν αυξάνει τους περιορισμούς στην εμπορία του προϊόντος ή των πρώτων υλών του.

Μια τροποποίηση θεωρείται ήσσονος σημασίας στην περίπτωση του συστήματος ποιότητας που περιγράφεται στον τίτλο ΙΙΙ, όταν:

α)	δεν αφορά τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του προϊόντος·

β)	δεν επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές της μεθόδου παραγωγής· ή

γ)	δεν περιλαμβάνει αλλαγή της ονομασίας του προϊόντος ή τμήματος αυτής.

Η εξέταση της αίτησης αφορά αποκλειστικά την προτεινόμενη τροποποίηση.

3.   Προκειμένου να διευκολυνθεί η διοικητική διαδικασία που αφορά τις αιτήσεις τροποποίησης, μεταξύ άλλων εάν η τροποποίηση δεν συνεπάγεται τροποποίηση του ενιαίου εγγράφου και εάν αφορά προσωρινή αλλαγή των προδιαγραφών λόγω της επιβολής υποχρεωτικών υγειονομικών ή φυτοϋγειονομικών μέτρων από τις δημόσιες αρχές, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, προς συμπλήρωση των κανόνων της διαδικασίας που πρέπει να ακολουθούν οι αιτήσεις τροποποίησης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τις διαδικασίες, τη μορφή και την παρουσίαση αίτησης τροποποίησης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

Άρθρο 54

Ακύρωση

1.   Η Επιτροπή μπορεί, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήσεως φυσικού ή νομικού προσώπου που έχει έννομο συμφέρον, να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για την ακύρωση της καταχώρισης προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης ή εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	όταν δεν εξασφαλίζεται η συμφωνία προς τους όρους των προδιαγραφών·

β)	όταν, επί επτά τουλάχιστον έτη, δεν έχει διατεθεί στο εμπόριο προϊόν με την ένδειξη του εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος ή την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη.

Η Επιτροπή μπορεί, κατόπιν αιτήσεως των παραγωγών του προϊόντος που διατίθεται στην αγορά με την καταχωρισμένη ονομασία, να ακυρώσει την αντίστοιχη καταχώριση.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

2.   Προκειμένου να εξασφαλισθεί ασφάλεια δικαίου ως προς τη δυνατότητα όλων των μερών να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντά τους, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 56, προς συμπλήρωση των κανόνων όσον αφορά τη διαδικασία ακύρωσης.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τις διαδικασίες και τη μορφή της διαδικασίας ακύρωσης καθώς και με την υποβολή των αιτήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 57 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ VI

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Τοπική γεωργία και απευθείας πωλήσεις

Άρθρο 55

Υποβολή εκθέσεων σχετικά με την τοπική γεωργία και τις απευθείας πωλήσεις

Το αργότερο έως τις 4 Ιανουαρίου 2014, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τη σκοπιμότητα ενός νέου συστήματος επισήμανσης τοπικής γεωργίας και άμεσης πώλησης που θα βοηθήσει τους παραγωγούς να εμπορεύονται τα προϊόντα τους σε τοπικό επίπεδο. Η έκθεση πρέπει να επικεντρώνεται στην ικανότητα του παραγωγού να προσθέτει αξία στην παραγωγή του με τη νέα επισήμανση και θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη κι άλλα κριτήρια, όπως οι δυνατότητες για μείωση των εκπομπών άνθρακα και των αποβλήτων μέσω μικρής κλίμακας αλυσίδων παραγωγής και διανομής.

Η έκθεση, αν χρειάζεται, συνοδεύεται από κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις για τη θέσπιση ενός συστήματος επισήμανσης τοπικής γεωργίας και απευθείας πωλήσεων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Διαδικαστικοί κανόνες

Άρθρο 56

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 5 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 12 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 16 παράγραφος 2, το άρθρο 18 παράγραφος 5, το άρθρο 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 23 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 25 παράγραφος 3, το άρθρο 29 παράγραφος 4, το άρθρο 30, το άρθρο 31 παράγραφοι 3 και 4, το άρθρο 41 παράγραφος 3, το άρθρο 42 παράγραφος 2, το άρθρο 49 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 51 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 53 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 54 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από την 3η Ιανουαρίου 2013. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 5 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 12 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 16 παράγραφος 2, το άρθρο 18 παράγραφος 5, το άρθρο 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 23 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 25 παράγραφος 3, το άρθρο 29 παράγραφος 4, το άρθρο 30, το άρθρο 31 παράγραφοι 3 και 4, το άρθρο 41 παράγραφος 3, το άρθρο 42 παράγραφος 2, το άρθρο 49 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 51 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο, το άρθρο 53 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 54 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο μπορεί να ανακληθεί οποιαδήποτε στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

5.   Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, του άρθρου 5 παράγραφος 4, του άρθρου 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 12 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 16 παράγραφος 2, του άρθρου 18 παράγραφος 5, του άρθρου 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 23 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 25 παράγραφος 3, του άρθρου 29 παράγραφος 4, του άρθρου 30, του άρθρου 31 παράγραφοι 3 και 4, του άρθρου 41 παράγραφος 3, του άρθρου 42 παράγραφος 2, του άρθρου 49 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 51 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο, του άρθρου 53 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο και του άρθρου 54 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο τίθεται σε ισχύ μόνον εάν δεν έχουν διατυπωθεί αντιρρήσεις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός διμήνου από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 57

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων. Η εν λόγω επιτροπή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Όποτε γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Εάν η επιτροπή δεν εκδώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εγκρίνει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Κατάργηση και τελικές διατάξεις

Άρθρο 58

Κατάργηση

1.   Καταργούνται οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 509/2006 και (ΕΚ) αριθ. 510/2006.

Ωστόσο, το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 509/2006 εξακολουθεί να ισχύει για τις αιτήσεις που αφορούν προϊόντα τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τίτλου III του παρόντος κανονισμού και οι οποίες ελήφθησαν από την Επιτροπή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2.   Οι παραπομπές στους καταργούμενους κανονισμούς θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΙΙ του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 59

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, το άρθρο 12 παράγραφος 3 και το άρθρο 23 παράγραφος 3 εφαρμόζονται από τις 4 Ιανουαρίου 2016, χωρίς να θίγονται τα προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο ήδη πριν από την ημερομηνία αυτή.

---

(1)  ΕΕ C 218 της 23.7.2011, σ. 114.

(2)  ΕΕ C 192 της 1.7.2011, σ. 28.

(3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2012 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2012.

(4)  ΕΕ L 149 της 14.6.1991, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 10 της 12.1.2002, σ. 47.

(6)  ΕΕ L 42 της 14.2.2006, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 1.

(8)  ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

(9)  ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 189 της 20.7.2007, σ. 1.

(11)  ΕΕ L 39 της 13.2.2008, σ. 16.

(12)  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29.

(13)  ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 1.

(14)  ΕΕ L 299 της 8.11.2008, σ. 25.

(15)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80.

(16)  ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.

(17)  ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30.

(18)  ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1.

(19)  ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1.

(20)  ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.

(21)  ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37.

(22)  ΕΕ L 78 της 24.3.2009, σ. 1.

---

---

---