«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIX

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή ανθρακικού και διττανθρακικού νατρίου που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα εφαρμόζονται στις εκπομπές των εγκαταστάσεων παραγωγής ανθρακικού και διττανθρακικού νατρίου που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Όσον αφορά τις εκπομπές CO2, μεταξύ των πηγών εκπομπών και ροών πηγής στις εγκαταστάσεις παραγωγής ανθρακικού νατρίου και διττανθρακικού (όξινου ανθρακικού) νατρίου περιλαμβάνονται:

—	τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε διεργασίες καύσης, π.χ. με σκοπό την παραγωγή θερμού νερού ή ατμού,

—	οι πρώτες ύλες (π.χ. αέρια απαγόμενα από την πύρωση ασβεστόλιθου, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για ενανθράκωση),

—	τα απαέρια των σταδίων έκπλυσης ή διήθησης που ακολουθούν την ενανθράκωση, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για ενανθράκωση.

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Δεδομένου ότι το ανθρακικό και το διττανθρακικό νάτριο περιέχουν άνθρακα που προέρχεται από τις εισροές διεργασίας, οι εκπομπές διεργασίας υπολογίζονται με βάση την προσέγγιση ισοζυγίου μάζας, σύμφωνα με το σημείο 2.1.1. Οι εκπομπές από την καύση καυσίμων είναι δυνατόν είτε να παρακολουθούνται χωριστά, σύμφωνα με το σημείο 2.1.2, είτε να συνεκτιμώνται στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας.

2.1.1.   ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΜΑΖΑΣ

Στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του άνθρακα των εισροών, αποθεμάτων, προϊόντων και λοιπών εξαγωγών από την εγκατάσταση για τον προσδιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά την περίοδο αναφοράς, εκτός από τις πηγές εκπομπών που παρακολουθούνται σύμφωνα με το σημείο 2.1.2 του παρόντος παραρτήματος. Η ποσότητα CO2 που χρησιμοποιείται για την παραγωγή διττανθρακιού νατρίου από ανθρακικό νάτριο θεωρείται ότι συνιστά εκπομπές. Χρησιμοποιείται η ακόλουθη εξίσωση:

εκπομπές CO2 [t CO2] = (εισροή - προϊόντα - εξαγωγή - μεταβολές αποθεμάτων) * συντελεστής μετατροπής CO2/C

όπου:

—   εισροή [t C]: το σύνολο του άνθρακα που εισέρχεται στα όρια της εγκατάστασης,

—   προϊόντα [t C]: το σύνολο του άνθρακα προϊόντων (1) και υλικών, συμπεριλαμβανομένων των παραπροϊόντων, που εξέρχεται από τα όρια της εγκατάστασης,

—   εξαγωγή [t C]: ο άνθρακας που εξάγεται πέραν των ορίων της εγκατάστασης σε υγρή ή/και στερεή κατάσταση, π.χ. μέσω απόρριψης στο αποχετευτικό δίκτυο ή διάθεσης σε χώρο υγειονομικής ταφής ή μέσω απωλειών. Η εξαγωγή δεν περιλαμβάνει την έκλυση αερίων θερμοκηπίου ή μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα,

—   μεταβολές αποθεμάτων [t C]: οι αυξήσεις των αποθεμάτων άνθρακα εντός των ορίων του ισοζυγίου μάζας.

Κατόπιν τούτου, ο υπολογισμός έχει ως εξής:

εκπομπές CO2 [t CO2] = [Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεισροή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεισροή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςπροϊόντα * περιεκτικότητα σε άνθρακαπροϊόντα) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεξαγωγή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεξαγωγή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςμεταβολές αποθεμάτων * περιεκτικότητα σε άνθρακαμεταβολές αποθεμάτων)] * 3,664

όπου:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Ο φορέας εκμετάλλευσης αναλύει και αναφέρει στην έκθεση τις ροές μάζας προς και από την εγκατάσταση και τις αντίστοιχες μεταβολές των αποθεμάτων για όλα τα σχετικά καύσιμα και υλικά χωριστά. Στις περιπτώσεις όπου η περιεκτικότητα σε άνθρακα μιας ροής μάζας συνδέεται συνήθως με το ενεργειακό περιεχόμενο (καύσιμα), ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να προσδιορίζει και να χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ισοζυγίου μάζας την περιεκτικότητα σε άνθρακα που συνδέεται με το ενεργειακό περιεχόμενο [t C/TJ] της συγκεκριμένης ροής μάζας.

Βαθμίδα 1

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5 %.

Βαθμίδα 3

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)    Περιεκτικότητα σε άνθρακα

Βαθμίδα 1

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής προκύπτει από τους συντελεστές εκπομπών αναφοράς για καύσιμα ή υλικά οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα I τμήμα 11 ή σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα προκύπτει ως εξής:

Περιεκτικότητα C [t/t ή TJ] = Συντελεστής εκπομπών [t CO2/t ή TJ]/3,664 [t CO2/t C]

Βαθμίδα 2

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές περιεκτικότητας σε άνθρακα για το εκάστοτε καύσιμο ή υλικό, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 3

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής συνάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13 που αφορούν την αντιπροσωπευτική δειγματοληψία καυσίμων, προϊόντων και παραπροϊόντων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε άνθρακα και του κλάσματος βιομάζας αυτών.

2.1.2.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από την καύση καυσίμων πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II, εκτός εάν συνεκτιμώνται στο ισοζύγιο μάζας σύμφωνα με το σημείο 2.1.2.

2.2.   ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XX

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή αμμωνίας που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των εκπομπών από εγκαταστάσεις παραγωγής αμμωνίας που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.

Οι εγκαταστάσεις παραγωγής αμμωνίας είναι δυνατόν να αποτελούν τμήμα ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων της χημικής βιομηχανίας ή του κλάδου των διυλιστηρίων, προκαλώντας εντατική ανταλλαγή ενέργειας και ύλης. Εκπομπές CO2 είναι δυνατόν να σημειωθούν ως αποτέλεσμα της καύσης καυσίμων, καθώς και της χρήσης καυσίμων ως εισροών διεργασίας για την παραγωγή αμμωνίας. Σε ορισμένες εγκαταστάσεις παραγωγής αμμωνίας, το CO2 που προέρχεται από τη διεργασία παραγωγής δεσμεύεται και χρησιμοποιείται σε άλλες διεργασίες παραγωγής, π.χ. ουρίας. Το εν λόγω δεσμευόμενο CO2 συνυπολογίζεται στις εκπομπές.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Στις εγκαταστάσεις παραγωγής αμμωνίας, οι εκπομπές CO2 προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές εκπομπών και ροές πηγής:

—	καύση καυσίμων που παρέχει θερμότητα για αναμόρφωση ή μερική οξείδωση,

—	καύσιμα που χρησιμοποιούνται ως εισροές στη διεργασία παραγωγής αμμωνίας (αναμόρφωση ή μερική οξείδωση),

—	καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε άλλες διεργασίες καύσης, π.χ. με σκοπό την παραγωγή θερμού νερού ή ατμού.

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

2.1.1.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από την καύση καυσίμων τα οποία δεν χρησιμοποιούνται ως εισροές διεργασίας πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II.

2.1.2.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΩΣ ΕΙΣΡΟΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΜΜΩΝΙΑΣ

Οι εκπομπές από τη χρήση καυσίμων ως εισροών διεργασίας πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II.

2.2.   ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.».

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XXI

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή υδρογόνου και αερίου σύνθεσης που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των εκπομπών από εγκαταστάσεις παραγωγής υδρογόνου ή αερίου σύνθεσης που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ. Εάν η παραγωγή υδρογόνου είναι τεχνικά ενσωματωμένη σε διυλιστήριο ορυκτελαίων, ο φορέας εκμετάλλευσης της σχετικής εγκατάστασης εφαρμόζει, αντ’ αυτών, τις αντίστοιχες διατάξεις του παραρτήματος III.

Οι εγκαταστάσεις παραγωγής υδρογόνου ή αερίου σύνθεσης είναι δυνατόν να αποτελούν τμήμα ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων της χημικής βιομηχανίας ή του κλάδου των διυλιστηρίων, προκαλώντας εντατική ανταλλαγή ενέργειας και ύλης. Εκπομπές CO2 είναι δυνατόν να σημειωθούν ως αποτέλεσμα της καύσης καυσίμων, καθώς και της χρήσης καυσίμων ως εισροών διεργασίας.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Στις εγκαταστάσεις παραγωγής υδρογόνου ή αερίου σύνθεσης, οι εκπομπές CO2 προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές εκπομπών και ροές πηγής:

—	καύσιμα που χρησιμοποιούνται στη διεργασία παραγωγής υδρογόνου ή αερίου σύνθεσης (αναμόρφωση ή μερική οξείδωση),

—	καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε άλλες διεργασίες καύσης, π.χ. με σκοπό την παραγωγή θερμού νερού ή ατμού.

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

2.1.1.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από την καύση καυσίμων τα οποία δεν χρησιμοποιούνται ως εισροές διεργασίας για την παραγωγή υδρογόνου ή αερίου σύνθεσης αλλά σε άλλες διεργασίες καύσης πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II.

2.1.2.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΩΣ ΕΙΣΡΟΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ

Οι εκπομπές από τη χρήση καυσίμων ως εισροών διεργασίας για την παραγωγή υδρογόνου υπολογίζονται με τη σχετική με τις εισροές μέθοδο που προβλέπεται στο σημείο 2.1.2.1. Για την παραγωγή αερίου σύνθεσης χρησιμοποιείται το ισοζύγιο μάζας που προβλέπεται στο σημείο 2.1.2.2. Στις περιπτώσεις παραγωγής υδρογόνου και αερίου σύνθεσης στην ίδια εγκατάσταση, ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να επιλέγει τον υπολογισμό των εκπομπών και των δύο διεργασιών παραγωγής με τη βοήθεια ενός μόνο ισοζυγίου μάζας, σύμφωνα με το σημείο 2.1.2.2.

2.1.2.1.   ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

Οι εκπομπές από τη χρήση καυσίμων ως εισροών διεργασίας υπολογίζονται με την εφαρμογή του τύπου

εκπομπές CO2 = δεδομένα δραστηριότητας * συντελεστής εκπομπών

όπου:

—	τα δεδομένα δραστηριότητας εκφράζονται σε καθαρό ενεργειακό περιεχόμενο του καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [TJ] ή, εάν χρησιμοποιείται συντελεστής εκπομπών κατά μάζα ή όγκο, σε ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [t ή Νm3],

—	ο συντελεστής εκπομπών εκφράζεται σε τόνους CO2/TJ ή τόνους CO2/t ή τόνους CO2/Nm3 καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας.

Ισχύουν οι ακόλουθες απαιτήσεις όσον αφορά τις βαθμίδες:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Τα δεδομένα δραστηριότητας εκφράζονται γενικά σε καθαρό ενεργειακό περιεχόμενο [TJ] του καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο αναφοράς. Το ενεργειακό περιεχόμενο του χρησιμοποιηθέντος καυσίμου υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο:

ενεργειακό περιεχόμενο χρησιμοποιηθέντος καυσίμου [TJ] = χρησιμοποιηθέν καύσιμο [t ή Νm3] * κατώτερη θερμογόνος δύναμη καυσίμου [TJ/t ή TJ/Νm3]

Εάν χρησιμοποιείται συντελεστής εκπομπών κατά μάζα ή όγκο [t CO2/t ή t CO2/Νm3], τα δεδομένα δραστηριότητας εκφράζονται σε ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε [t ή Νm3],

όπου:

α1)   Χρησιμοποιηθέν καύσιμο

Βαθμίδα 1

Ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [t ή Nm3] κατά την περίοδο αναφοράς, με μέγιστη αβεβαιότητα ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [t ή Nm3] κατά την περίοδο αναφοράς, με μέγιστη αβεβαιότητα ± 5,0 %.

Βαθμίδα 3

Ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [t ή Nm3] κατά την περίοδο αναφοράς, με μέγιστη αβεβαιότητα ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε ως εισροή διεργασίας [t ή Nm3] κατά την περίοδο αναφοράς, με μέγιστη αβεβαιότητα ± 1,5 %.

α2)   Κατώτερη θερμογόνος δύναμη

Βαθμίδα 1

Για κάθε καύσιμο χρησιμοποιούνται οι τιμές αναφοράς που ορίζονται στο παράρτημα I τμήμα 11.

Βαθμίδα 2α

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές κατώτερης θερμογόνου δύναμης για το εκάστοτε καύσιμο, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 2β

Για τα καύσιμα του εμπορίου, χρησιμοποιείται η κατώτερη θερμογόνος δύναμη η οποία λαμβάνεται από τα αρχεία προμηθειών του εκάστοτε καυσίμου που παρέχει ο προμηθευτής καυσίμων, υπό τον όρο ότι η τιμή αυτή έχει προκύψει με βάση αποδεκτά εθνικά ή διεθνή πρότυπα.

Βαθμίδα 3

Η αντιπροσωπευτική κατώτερη θερμογόνος δύναμη για το καύσιμο που χρησιμοποιείται σε μια εγκατάσταση μετριέται από τον φορέα εκμετάλλευσης, από συμβεβλημένο εργαστήριο ή από τον προμηθευτή καυσίμων σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13.

β)    Συντελεστής εκπομπών

Βαθμίδα 1

Χρησιμοποιούνται οι τιμές αναφοράς που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I τμήμα 11 των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών.

Βαθμίδα 2α

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικούς κατά χώρα συντελεστές εκπομπών για το εκάστοτε καύσιμο, τους οποίους έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 2β

Ο φορέας εκμετάλλευσης συνάγει συντελεστές εκπομπών για το καύσιμο με βάση ένα από τα ακόλουθα καθορισμένα υποκατάστατα:

—	μέτρηση της πυκνότητας συγκεκριμένων υγρών ή αερίων καυσίμων κοινής χρήσης, π.χ. στον κλάδο των διυλιστηρίων ή της χαλυβουργίας, και

—	κατώτερη θερμογόνος δύναμη για συγκεκριμένα είδη γαιανθράκων,

σε συνδυασμό με εμπειρική συσχέτιση που προσδιορίζεται τουλάχιστον ετησίως, σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13. Ο φορέας εκμετάλλευσης εξασφαλίζει ότι η συσχέτιση ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ορθής τεχνολογικής πρακτικής και ότι εφαρμόζεται μόνο σε τιμές του υποκατάστατου που περικλείονται στο εύρος για το οποίο αυτό καθορίστηκε.

Βαθμίδα 3

Χρήση ειδικού κατά δραστηριότητα συντελεστή εκπομπών [CO2/TJ ή CO2/t ή CO2/Νm3 υλικού τροφοδοσίας] ο οποίος υπολογίζεται από την περιεκτικότητα του χρησιμοποιούμενου καυσίμου σε άνθρακα, προσδιοριζόμενη σύμφωνα με το παράρτημα I τμήμα 13.

2.1.2.2.   ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΕΡΙΟΥ ΣΥΝΘΕΣΗΣ

Δεδομένου ότι το παραγόμενο αέριο σύνθεσης περιέχει μέρος του άνθρακα των καυσίμων που χρησιμοποιούνται ως εισροές διεργασίας, πρέπει να χρησιμοποιείται προσέγγιση ισοζυγίου μάζας για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του άνθρακα των εισροών, αποθεμάτων, προϊόντων και λοιπών εξαγωγών από την εγκατάσταση για τον προσδιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά την περίοδο αναφοράς, εκτός από τις πηγές εκπομπών που παρακολουθούνται σύμφωνα με τα σημεία 2.1.1 και 2.1.2.1 του παρόντος παραρτήματος. Χρησιμοποιείται η ακόλουθη εξίσωση:

εκπομπές CO2 [t CO2] = (εισροή - προϊόντα - εξαγωγή - μεταβολές αποθεμάτων) * συντελεστής μετατροπής CO2/C

όπου:

—   εισροή [t C]: το σύνολο του άνθρακα που εισέρχεται στα όρια της εγκατάστασης,

—   προϊόντα [t C]: το σύνολο του άνθρακα προϊόντων και υλικών, συμπεριλαμβανομένων των παραπροϊόντων, που εξέρχεται από τα όρια της εγκατάστασης,

—   εξαγωγή [t C]: ο άνθρακας που εξάγεται πέραν των ορίων της εγκατάστασης, π.χ. μέσω απόρριψης στο αποχετευτικό δίκτυο ή διάθεσης σε χώρο υγειονομικής ταφής ή μέσω απωλειών. Η εξαγωγή δεν περιλαμβάνει την έκλυση αερίων θερμοκηπίου ή μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα,

—   μεταβολές αποθεμάτων [t C]: μεταβολές αποθεμάτων [t C]: οι αυξήσεις των αποθεμάτων άνθρακα εντός των ορίων του ισοζυγίου μάζας.

Κατόπιν τούτου, ο υπολογισμός έχει ως εξής:

εκπομπές CO2 [t CO2] = [Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεισροή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεισροή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςπροϊόντα * περιεκτικότητα σε άνθρακαπροϊόντα) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεξαγωγή *περιεκτικότητα σε άνθρακαεξαγωγή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςμεταβολές αποθεμάτων * περιεκτικότητα σε άνθρακαμεταβολές αποθεμάτων)] * 3,664

όπου:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Ο φορέας εκμετάλλευσης αναλύει και αναφέρει στην έκθεση τις ροές μάζας προς και από την εγκατάσταση και τις αντίστοιχες μεταβολές των αποθεμάτων για όλα τα σχετικά καύσιμα και υλικά χωριστά. Στις περιπτώσεις όπου η περιεκτικότητα σε άνθρακα μιας ροής μάζας συνδέεται συνήθως με το ενεργειακό περιεχόμενο (καύσιμα), ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να προσδιορίζει και να χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ισοζυγίου μάζας την περιεκτικότητα σε άνθρακα που συνδέεται με το ενεργειακό περιεχόμενο [t C/TJ] της συγκεκριμένης ροής μάζας.

Βαθμίδα 1

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5 %.

Βαθμίδα 3

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)    Περιεκτικότητα σε άνθρακα

Βαθμίδα 1

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής προκύπτει από τους συντελεστές εκπομπών αναφοράς για καύσιμα ή υλικά οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα I τμήμα 11 ή σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα προκύπτει ως εξής:

Περιεκτικότητα C [t/t ή TJ] = Συντελεστής εκπομπών [t CO2/t ή TJ]/3,664 [t CO2/t C]

Βαθμίδα 2

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές περιεκτικότητας σε άνθρακα για το εκάστοτε καύσιμο ή υλικό, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 3

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής συνάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13 που αφορούν την αντιπροσωπευτική δειγματοληψία καυσίμων, προϊόντων και παραπροϊόντων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε άνθρακα και του κλάσματος βιομάζας αυτών.

2.2.   ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.».

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XXII

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή χύδην οργανικών χημικών προϊόντων που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των εκπομπών από την παραγωγή χύδην οργανικών χημικών προϊόντων που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ. Εάν η εν λόγω παραγωγή είναι τεχνικά ενσωματωμένη σε διυλιστήριο ορυκτελαίων, ο φορέας εκμετάλλευσης της σχετικής εγκατάστασης εφαρμόζει, αντ’ αυτών, τις αντίστοιχες διατάξεις του παραρτήματος III, ιδίως όσον αφορά τις εκπομπές των μονάδων καταλυτικής πυρόλυσης.

Οι εγκαταστάσεις παραγωγής χύδην οργανικών χημικών προϊόντων είναι δυνατόν να αποτελούν τμήμα ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων της χημικής βιομηχανίας ή του κλάδου των διυλιστηρίων, προκαλώντας εντατική ανταλλαγή ενέργειας και ύλης. Εκπομπές CO2 είναι δυνατόν να σημειωθούν ως αποτέλεσμα της καύσης καυσίμων, καθώς και της χρήσης καυσίμων ή υλικών ως εισροών διεργασίας.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Στις δυνητικές πηγές εκπομπών CO2 περιλαμβάνονται τα καύσιμα και τα υλικά εισροής για τις ακόλουθες διεργασίες:

—	πυρόλυση (καταλυτική και μη),

—	αναμόρφωση,

—	μερική ή πλήρης οξείδωση,

—	ομοειδείς διεργασίες οι οποίες προκαλούν εκπομπές CO2 λόγω του άνθρακα που περιέχει το βασιζόμενο σε υδρογονάνθρακες υλικό τροφοδοσίας,

—	καύση απαερίων και καύση σε πυρσό,

—	άλλη καύση καυσίμων με σκοπό την παροχή θερμότητας στις προαναφερόμενες διεργασίες.

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Οι εκπομπές από τις διεργασίες καύσης στις οποίες χρησιμοποιούνται καύσιμα που δεν υπεισέρχονται σε χημικές αντιδράσεις για την παραγωγή χύδην οργανικών χημικών προϊόντων ούτε προέρχονται από αυτές – π.χ. με σκοπό την παραγωγή θερμικής ή ηλεκτρικής ενέργειας διεργασίας – πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το σημείο 2.1.1. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι εκπομπές από την παραγωγή χύδην οργανικών χημικών προϊόντων πρέπει να υπολογίζονται με την εφαρμογή της προσέγγισης ισοζυγίου μάζας που προβλέπεται στο σημείο 2.1.2. Το σύνολο του CO των καμιναερίων λογίζεται ως CO2. Αντί της προσέγγισης ισοζυγίου μάζας, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί, με την έγκριση της αρμόδιας αρχής, προσέγγιση βάσει των εισροών, όπως εκείνη που παρατίθεται στο παράρτημα II, λαμβανομένης υπόψη της βέλτιστης πρακτικής του κλάδου, εάν ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να αποδείξει ότι η προσέγγιση αυτή είναι πλέον συμφέρουσα από οικονομικής πλευράς και οδηγεί σε αποτελέσματα συγκρίσιμης ακρίβειας.

2.1.1.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από διεργασίες καύσης πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II. Εάν στην εγκατάσταση εκτελείται καθαρισμός απαερίων σε πλυντρίδα και οι συνακόλουθες εκπομπές δεν υπολογίζονται με τη βοήθεια του ισοζυγίου μάζας σύμφωνα με το σημείο 2.1.2, πρέπει να υπολογίζονται σύμφωνα με το παράρτημα II.

2.1.2.   ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΜΑΖΑΣ

Στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του άνθρακα των εισροών, αποθεμάτων, προϊόντων και λοιπών εξαγωγών από την εγκατάσταση για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, εκτός από τις πηγές εκπομπών που παρακολουθούνται σύμφωνα με το σημείο 2.1.1 του παρόντος παραρτήματος. Χρησιμοποιείται η ακόλουθη εξίσωση:

εκπομπές [t CO2] = (εισροή – προϊόντα – εξαγωγή – μεταβολές αποθεμάτων) * συντελεστής μετατροπής CO2/C

όπου:

—   εισροή [t C]: το σύνολο του άνθρακα που εισέρχεται στα όρια της εγκατάστασης,

—   προϊόντα [t C]: το σύνολο του άνθρακα προϊόντων και υλικών, συμπεριλαμβανομένων των παραπροϊόντων, που εξέρχεται από τα όρια της εγκατάστασης,

—   εξαγωγή [t C]: ο άνθρακας που εξάγεται πέραν των ορίων της εγκατάστασης, π.χ. μέσω απόρριψης στο αποχετευτικό δίκτυο ή διάθεσης σε χώρο υγειονομικής ταφής ή μέσω απωλειών. Η εξαγωγή δεν περιλαμβάνει την έκλυση αερίων θερμοκηπίου ή μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα,

—   μεταβολές αποθεμάτων [t C]: οι αυξήσεις των αποθεμάτων άνθρακα εντός των ορίων της εγκατάστασης.

Κατόπιν τούτου, ο υπολογισμός έχει ως εξής:

εκπομπές CO2 [t CO2] = [Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεισροή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεισροή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςπροϊόντα * περιεκτικότητα σε άνθρακαπροϊόντα) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεξαγωγή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεξαγωγή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςμεταβολές αποθεμάτων * περιεκτικότητα σε άνθρακαμεταβολές αποθεμάτων)] * 3,664

όπου:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Ο φορέας εκμετάλλευσης αναλύει και αναφέρει στην έκθεση τις ροές μάζας προς και από την εγκατάσταση και τις αντίστοιχες μεταβολές των αποθεμάτων για όλα τα σχετικά καύσιμα και υλικά χωριστά. Στις περιπτώσεις όπου η περιεκτικότητα σε άνθρακα μιας ροής μάζας συνδέεται συνήθως με το ενεργειακό περιεχόμενο (καύσιμα), ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να προσδιορίζει και να χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ισοζυγίου μάζας την περιεκτικότητα σε άνθρακα που συνδέεται με το ενεργειακό περιεχόμενο [t C/TJ] της συγκεκριμένης ροής μάζας.

Βαθμίδα 1

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5,0 %.

Βαθμίδα 3

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)    Περιεκτικότητα σε άνθρακα

Βαθμίδα 1

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής προκύπτει από τους συντελεστές εκπομπών αναφοράς για καύσιμα ή υλικά οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα I τμήμα 11, στον πίνακα 1 κατωτέρω ή σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα προκύπτει ως εξής:

Περιεκτικότητα C [t/t ή TJ] = Συντελεστής εκπομπών [t CO2/t ή TJ]/3,664 [t CO2/t C]

Για ουσίες που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα I τμήμα 11 ούτε σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών, οι φορείς εκμετάλλευσης μπορούν να υπολογίζουν την περιεκτικότητα σε άνθρακα από τη στοιχειομετρική αναλογία του άνθρακα στην καθαρή ουσία και τη συγκέντρωση της ουσίας στη ροή εισροής ή εκροής.

Πίνακας

Συντελεστές εκπομπών αναφοράς  (1)

Ουσία	Περιεκτικότητα σε άνθρακα (t C/t υλικού τροφοδοσίας ή t C/t προϊόντος)
Ακετονιτρίλιο	0,5852 t C/t
Ακρυλονιτρίλιο	0,6664 t C/t
Βουταδιένιο	0,888 t C/t
Αιθάλη	0,97 t C/t
Αιθυλένιο	0,856 t C/t
Διχλωροαιθυλένιο	0,245 t C/t
Αιθυλενογλυκόλη	0,387 t C/t
Αιθυλενοξείδιο	0,545 t C/t
Υδροκυάνιο	0,4444 t C/t
Μεθανόλη	0,375 t C/t
Μεθάνιο	0,749 t C/t
Προπάνιο	0,817 t C/t
Προπυλένιο	0,8563 t C/t
Μονομερές βινυλοχλωρίδιο	0,384 t C/t

Βαθμίδα 2

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές περιεκτικότητας σε άνθρακα για το εκάστοτε καύσιμο ή υλικό, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 3

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής συνάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13 που αφορούν την αντιπροσωπευτική δειγματοληψία καυσίμων, προϊόντων και παραπροϊόντων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε άνθρακα και του κλάσματος βιομάζας αυτών.

2.2.   ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.».

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XXIII

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή ή επεξεργασία σιδηρούχων και μη σιδηρούχων μετάλλων που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα εφαρμόζονται στις εκπομπές από την παραγωγή ή επεξεργασία σιδηρούχων και μη σιδηρούχων μετάλλων που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, εξαιρουμένης της παραγωγής χυτοσιδήρου, χάλυβα και πρωτογενούς αλουμινίου.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Όσον αφορά τις εκπομπές CO2, μεταξύ των πηγών εκπομπών και ροών πηγής στις εγκαταστάσεις παραγωγής ή επεξεργασίας σιδηρούχων και μη σιδηρούχων μετάλλων περιλαμβάνονται:

—	συμβατικά καύσιμα (π.χ. φυσικό αέριο, γαιάνθρακες και οπτάνθρακας, μαζούτ),

—	άλλα καύσιμα (πλαστικές ύλες, π.χ. προερχόμενες από την ανακύκλωση ηλεκτρικών στηλών, κοκκοποιημένες (οργανικές) ύλες από μονάδες ανάκτησης καταλοίπων τεμαχιστή),

—	αναγωγικά μέσα (π.χ. κωκ, ηλεκτρόδια γραφίτη),

—	πρώτες ύλες (π.χ. πύρωση ασβεστολίθου, δολομίτη και ανθρακούχων μεταλλευμάτων και συμπυκνωμάτων μετάλλων),

—	δευτερογενή υλικά τροφοδοσίας (π.χ. οργανικές ύλες που περιέχονται σε παλαιοσίδηρο).

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Στις εγκαταστάσεις όπου άνθρακας προερχόμενος από τα καύσιμα ή τα υλικά εισροής τα οποία χρησιμοποιούνται σε αυτές παραμένει στα προϊόντα ή σε άλλες εκροές της παραγωγής, π.χ. για την αναγωγή μεταλλευμάτων, πρέπει να εφαρμόζεται προσέγγιση ισοζυγίου μάζας (βλέπε σημείο 2.1.1). Στις εγκαταστάσεις που δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, οι εκπομπές καύσης και οι εκπομπές διεργασίας πρέπει να υπολογίζονται χωριστά (βλέπε τμήματα 2.1.2 και 2.1.3).

2.1.1.   ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΜΑΖΑΣ

Στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του άνθρακα των εισροών, αποθεμάτων, προϊόντων και λοιπών εξαγωγών από την εγκατάσταση για τον προσδιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά την περίοδο αναφοράς, με τη βοήθεια της ακόλουθης εξίσωσης:

εκπομπές [t CO2] = (εισροή – προϊόντα – εξαγωγή – μεταβολές αποθεμάτων) * συντελεστής μετατροπής CO2/C

όπου:

—   εισροή [t C]: το σύνολο του άνθρακα που εισέρχεται στα όρια της εγκατάστασης,

—   προϊόντα [t C]: το σύνολο του άνθρακα προϊόντων και υλικών, συμπεριλαμβανομένων των παραπροϊόντων, που εξέρχεται από τα όρια της εγκατάστασης,

—   εξαγωγή [t C]: ο άνθρακας που εξάγεται πέραν των ορίων της εγκατάστασης, π.χ. μέσω απόρριψης στο αποχετευτικό δίκτυο ή διάθεσης σε χώρο υγειονομικής ταφής ή μέσω απωλειών. Η εξαγωγή δεν περιλαμβάνει την έκλυση αερίων θερμοκηπίου ή μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα,

—   μεταβολές αποθεμάτων [t C]: οι αυξήσεις των αποθεμάτων άνθρακα εντός των ορίων του ισοζυγίου μάζας.

Κατόπιν τούτου, ο υπολογισμός έχει ως εξής:

εκπομπές CO2 [t CO2] = [Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεισροή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεισροή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςπροϊόντα * περιεκτικότητα σε άνθρακαπροϊόντα) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεξαγωγή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεξαγωγή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςμεταβολές αποθεμάτων * περιεκτικότητα σε άνθρακαμεταβολές αποθεμάτων)] * 3,664

όπου:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Ο φορέας εκμετάλλευσης αναλύει και αναφέρει στην έκθεση τις ροές μάζας προς και από την εγκατάσταση και τις αντίστοιχες μεταβολές των αποθεμάτων για όλα τα σχετικά καύσιμα και υλικά χωριστά. Στις περιπτώσεις όπου η περιεκτικότητα σε άνθρακα μιας ροής μάζας συνδέεται συνήθως με το ενεργειακό περιεχόμενο (καύσιμα), ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να προσδιορίζει και να χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ισοζυγίου μάζας την περιεκτικότητα σε άνθρακα που συνδέεται με το ενεργειακό περιεχόμενο [t C/TJ] της συγκεκριμένης ροής μάζας.

Βαθμίδα 1

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5 %.

Βαθμίδα 3

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)    Περιεκτικότητα σε άνθρακα

Βαθμίδα 1

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής προκύπτει από τους συντελεστές εκπομπών αναφοράς για καύσιμα ή υλικά οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα I τμήμα 11 ή σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα προκύπτει ως εξής:

Περιεκτικότητα C [t/t ή TJ] = Συντελεστής εκπομπών [t CO2/t ή TJ]/3,664 [t CO2/t C]

Βαθμίδα 2

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές περιεκτικότητας σε άνθρακα για το εκάστοτε καύσιμο ή υλικό, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 3

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής συνάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13 που αφορούν την αντιπροσωπευτική δειγματοληψία καυσίμων, προϊόντων και παραπροϊόντων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε άνθρακα και του κλάσματος βιομάζας αυτών.

2.1.2.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από διεργασίες καύσης σε εγκαταστάσεις παραγωγής ή επεξεργασίας σιδηρούχων και μη σιδηρούχων μετάλλων, οι οποίες δεν παρακολουθούνται με την εφαρμογή προσέγγισης ισοζυγίου μάζας, πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II.

2.1.3.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η ποσότητα CO2 υπολογίζεται ως εξής, για κάθε είδος υλικού εισροής που χρησιμοποιείται:

εκπομπές CO2 = Σ δεδομένα δραστηριότηταςεισροή διεργασίας * συντελεστής εκπομπών * συντελεστής μετατροπής

όπου

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Βαθμίδα 1

Οι ποσότητες [t] υλικού εισροής και υπολειμμάτων διεργασιών που χρησιμοποιήθηκαν ως υλικό εισροής στη διεργασία, οι οποίες δεν αναφέρθηκαν βάσει του τμήματος 2.1.2 του παρόντος παραρτήματος, κατά την περίοδο αναφοράς, προσδιοριζόμενες με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5,0 %

Βαθμίδα 2

Οι ποσότητες [t] υλικού εισροής και υπολειμμάτων διεργασιών που χρησιμοποιήθηκαν ως υλικό εισροής στη διεργασία, οι οποίες δεν αναφέρθηκαν βάσει του τμήματος 2.1.2 του παρόντος παραρτήματος, κατά την περίοδο αναφοράς, προσδιοριζόμενες με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %

β)    Συντελεστής εκπομπών

Βαθμίδα 1

Για τα ανθρακικά άλατα χρησιμοποιούνται οι στοιχειομετρικές αναλογίες που παρατίθενται στον ακόλουθο πίνακα:

Πίνακας

Στοιχειομετρικοί συντελεστές εκπομπών

Ανθρακικό άλας	Αναλογία [t CO2/t ανθρακικού άλατος Ca, Mg ή άλλου]	Παρατηρήσεις
CaCO3	0,440
MgCO3	0,522
Γενικός χημικός τύπος: XY(CO3)Z	Συντελεστής εκπομπών = [MCO2 ]/{Y * [Mx] + Z *[MCO3 2-]}	X= μέταλλο Mx= μοριακό βάρος του X, σε g/mol MCO2 = μοριακό βάρος του CO2, σε g/mol MCO3- = μοριακό βάρος του CO3 2-, σε g/mol Y= στοιχειομετρικός αριθμός του X Z= στοιχειομετρικός αριθμός του CO3 2-

Οι τιμές αυτές πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με την υγρασία του χρησιμοποιούμενου ανθρακικού υλικού και την περιεκτικότητά του σε σύνδρομα ορυκτά.

Για τα υπολείμματα διεργασιών και άλλα υλικά εισροής πλην των ανθρακικών, τα οποία δεν αναφέρθηκαν βάσει του τμήματος 2.1.2 του παρόντος παραρτήματος, προσδιορίζονται ειδικοί κατά δραστηριότητα συντελεστές σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13.

γ)    Συντελεστής μετατροπής

Βαθμίδα 1

Συντελεστής μετατροπής: 1,0

Βαθμίδα 2

Προσδιορίζονται ειδικοί κατά δραστηριότητα συντελεστές σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13, με προσδιορισμό της ποσότητας άνθρακα που περιέχεται στο πυροσυσσωμάτωμα, τη σκωρία ή άλλη σχετική εκροή, καθώς και στη φιλτραρισμένη σκόνη. Σε περίπτωση που η φιλτραρισμένη σκόνη επαναχρησιμοποιείται στη διεργασία, η περιεχόμενη ποσότητα άνθρακα [t] δεν λαμβάνεται υπόψη ώστε να αποφεύγονται οι διπλοεγγραφές.

2.2.   ΜΈΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΏΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.».

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XXIV

Ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές για την παραγωγή ή επεξεργασία πρωτογενούς αλουμινίου που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ

1.   ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Οι ειδικές κατά δραστηριότητα κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα εφαρμόζονται στις εκπομπές των εγκαταστάσεων παραγωγής ή επεξεργασίας πρωτογενούς αλουμινίου που αναφέρεται στο παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.

Το παρόν παράρτημα περιλαμβάνει κατευθυντήριες γραμμές για την παρακολούθηση των εκπομπών από την παραγωγή ηλεκτροδίων για τήξη πρωτογενούς αλουμινίου, οι οποίες ισχύουν επίσης για τις αυτοτελείς βιομηχανικές μονάδες παραγωγής των εν λόγω ηλεκτροδίων.

2.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

Όσον αφορά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, μεταξύ των πηγών εκπομπών και ροών πηγής στις εγκαταστάσεις παραγωγής ή επεξεργασίας πρωτογενούς αλουμινίου περιλαμβάνονται:

—	τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή θερμότητας ή ατμού,

—	η παραγωγή ανόδων (CO2),

—	η αναγωγή Al2O3 κατά την ηλεκτρόλυση (CO2) που συνδέεται με την κατανάλωση των ηλεκτροδίων,

—	η χρήση ανθρακικού νατρίου ή άλλων ανθρακικών αλάτων για καθαρισμό απαερίων σε πλυντρίδα (CO2),

—	τα ανοδικά φαινόμενα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι διαφεύγουσες εκπομπές υπερφθορανθράκων (PFC).

2.1.   ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

2.1.1.   ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΥΣΗΣ

Οι εκπομπές από την καύση καυσίμων, συμπεριλαμβανομένου του καθαρισμού καμιναερίων σε πλυντρίδα, πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στις εκθέσεις σύμφωνα με το παράρτημα II, εκτός εάν συμπεριλαμβάνονται στο ισοζύγιο μάζας σύμφωνα με το σημείο 2.1.2.

2.1.2.   ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΜΑΖΑΣ

Οι εκπομπές διεργασίας από την παραγωγή και την κατανάλωση ανόδων πρέπει να υπολογίζονται με την εφαρμογή προσέγγισης ισοζυγίου μάζας. Στην προσέγγιση ισοζυγίου μάζας λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του άνθρακα των εισροών, αποθεμάτων, προϊόντων και λοιπών εξαγωγών ο οποίος προέρχεται από την ανάμειξη της πάστας, τη μορφοποίηση, την έψηση και την ανακύκλωση των ανόδων, καθώς και από την κατανάλωση των ηλεκτροδίων κατά την ηλεκτρόλυση. Όταν χρησιμοποιούνται προψημένες άνοδοι, μπορούν να χρησιμοποιούνται είτε χωριστά ισοζύγια μάζας για την παραγωγή και την κατανάλωση είτε ένα κοινό ισοζύγιο μάζας, στο οποίο συνεκτιμώνται τόσο η παραγωγή, όσο και η κατανάλωση ηλεκτροδίων. Στην περίπτωση των ηλεκτρολυτικών λεκανών τύπου Søderberg, ο φορέας εκμετάλλευσης οφείλει να χρησιμοποιεί ένα κοινό ισοζύγιο μάζας. Με την προσέγγιση ισοζυγίου μάζας προσδιορίζονται οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά την περίοδο αναφοράς, ανεξαρτήτως της χρήσης κοινού ή χωριστών ισοζυγίων μάζας, με τη βοήθεια της ακόλουθης εξίσωσης:

εκπομπές CO2 [t CO2] = (εισροή – προϊόντα – εξαγωγή – μεταβολές αποθεμάτων) * συντελεστής μετατροπής CO2/C

όπου:

—   εισροή [t C]: το σύνολο του άνθρακα που εισέρχεται στα όρια του ισοζυγίου μάζας, π.χ. πίσσα, οπτάνθρακας, οπτάνθρακας πλήρωσης, αγοραζόμενες άνοδοι,

—   προϊόντα [t C]: το σύνολο του άνθρακα προϊόντων και υλικών, συμπεριλαμβανομένων των παραπροϊόντων και των αποβλήτων, που εξέρχεται από τα όρια του ισοζυγίου μάζας, π.χ. πωλούμενες άνοδοι,

—   εξαγωγή [t C]: ο άνθρακας που εξάγεται πέραν των ορίων του ισοζυγίου μάζας, π.χ. μέσω απόρριψης στο αποχετευτικό δίκτυο ή διάθεσης σε χώρο υγειονομικής ταφής ή μέσω απωλειών. Η εξαγωγή δεν περιλαμβάνει την έκλυση αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα,

—   μεταβολές αποθεμάτων [t C]: οι αυξήσεις των αποθεμάτων άνθρακα εντός των ορίων του ισοζυγίου μάζας.

Κατόπιν τούτου, ο υπολογισμός έχει ως εξής:

εκπομπές CO2 [t CO2] = [Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεισροή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεισροή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςπροϊόντα * περιεκτικότητα σε άνθρακαπροϊόντα) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςεξαγωγή * περιεκτικότητα σε άνθρακαεξαγωγή) – Σ (δεδομένα δραστηριότηταςμεταβολές αποθεμάτων * περιεκτικότητα σε άνθρακαμεταβολές αποθεμάτων)] * 3,664

όπου:

α)    Δεδομένα δραστηριότητας

Ο φορέας εκμετάλλευσης αναλύει και αναφέρει στην έκθεση τις ροές μάζας προς και από την εγκατάσταση και τις αντίστοιχες μεταβολές των αποθεμάτων για όλα τα σχετικά καύσιμα και υλικά χωριστά (π.χ. πίσσα, οπτάνθρακας, οπτάνθρακας πλήρωσης). Στις περιπτώσεις που η περιεκτικότητα σε άνθρακα μιας ροής μάζας συνδέεται συνήθως με το ενεργειακό περιεχόμενο (καύσιμα), ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να προσδιορίζει και να χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ισοζυγίου μάζας την περιεκτικότητα σε άνθρακα που συνδέεται με το ενεργειακό περιεχόμενο [t C/TJ] της συγκεκριμένης ροής μάζας.

Βαθμίδα 1

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 7,5 %.

Βαθμίδα 2

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 5 %.

Βαθμίδα 3

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 4

Τα δεδομένα δραστηριότητας για την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)    Περιεκτικότητα σε άνθρακα

Βαθμίδα 1

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής προκύπτει από τους συντελεστές εκπομπών αναφοράς για καύσιμα ή υλικά οι οποίοι παρατίθενται στο παράρτημα I τμήμα 11 ή σε άλλα, ειδικά κατά δραστηριότητα παραρτήματα των παρουσών κατευθυντήριων γραμμών. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα προκύπτει ως εξής:

Περιεκτικότητα C [t/t ή TJ] = Συντελεστής εκπομπών [t CO2/t ή TJ]/3,664 [t CO2/t C]

Βαθμίδα 2

Ο φορέας εκμετάλλευσης εφαρμόζει ειδικές κατά χώρα τιμές περιεκτικότητας σε άνθρακα για το εκάστοτε καύσιμο ή υλικό, τις οποίες έχει αναφέρει το αντίστοιχο κράτος μέλος στον πιο πρόσφατο εθνικό κατάλογο απογραφής που υποβλήθηκε στη Γραμματεία της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος.

Βαθμίδα 3

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα των ροών εισροής ή εκροής συνάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος I τμήμα 13 που αφορούν την αντιπροσωπευτική δειγματοληψία καυσίμων, προϊόντων και παραπροϊόντων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε άνθρακα και του κλάσματος βιομάζας αυτών.

Η περιεκτικότητα σε άνθρακα είναι δυνατόν να προκύψει από άμεση ανάλυση, αλλά και έμμεση – δηλαδή με αφαίρεση της μετρούμενης ποσότητας γνωστών συστατικών (όπως θείο, υδρογόνο και τέφρα) από τη συνολική ποσότητα –, κατά περίπτωση και με την έγκριση της αρμόδιας αρχής.

2.2.   ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ CO2

Εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές μέτρησης που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΧΙΙ.

3.   ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ PFC

Οι εκπομπές PFC από την παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου περιλαμβάνουν τις εκπομπές CF4 (τετραφθορομεθάνιο) και C2F6 (εξαφθοροαιθάνιο), εκφραζόμενες σε ισοδύναμο CO2:

εκπομπές PFC [t CO2(e)] = εκπομπές CF4 [t CO2(e)] + εκπομπές C2F6 [t CO2(e)]

Το ισοδύναμο διοξείδιο του άνθρακα [t CO2(e)] υπολογίζεται με τη βοήθεια των τιμών δυναμικού πλανητικής υπερθέρμανσης (GWP) οι οποίες περιλαμβάνονται στη δεύτερη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (τιμές GWP IPCC 1995) και είναι οι εξής:

GWPCF4 = 6 500 t CO2(e)/t CF4

GWPC2F6 = 9 200 t CO2(e)/t C2F6

Οι συνολικές εκπομπές PFC υπολογίζονται από το άθροισμα των εκπομπών που μπορούν να μετρηθούν σε αεραγωγό ή καπνοδόχο (“εκπομπές σημειακής πηγής”) και των διαφευγουσών εκπομπών, με εφαρμογή της απόδοσης συλλογής του αεραγωγού:

εκπομπές PFC (σύνολο) = εκπομπές PFC (αγωγός)/απόδοση συλλογής

Η απόδοση συλλογής μετριέται κατά τον προσδιορισμό των ειδικών κατά εγκατάσταση συντελεστών εκπομπών. Προς τούτο, πρέπει να χρησιμοποιείται η πλέον πρόσφατη έκδοση των κατευθύνσεων που αναφέρονται στις κατευθυντήριες γραμμές της IPCC του 2006, σημείο 4.4.2.4, βαθμίδα 3.

Οι εκπομπές CF4 και C2F6 μέσω αεραγωγού ή καπνοδόχου υπολογίζονται με την εφαρμογή μιας από τις ακόλουθες δύο προσεγγίσεις, ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία ελέγχου. Η μέθοδος υπολογισμού Α χρησιμοποιείται όταν καταγράφεται η διάρκεια των ανοδικών φαινομένων, σε λεπτά, ανά ημέρα λειτουργίας ηλεκτρολυτικής λεκάνης, ενώ η μέθοδος υπολογισμού Β, όταν καταγράφεται η ανοδική υπέρταση.

Μέθοδος υπολογισμού A – Μέθοδος κλίσης παλινδρόμησης

Στις περιπτώσεις που καταγράφεται η διάρκεια των ανοδικών φαινομένων, σε λεπτά, ανά ημέρα λειτουργίας ηλεκτρολυτικής λεκάνης, πρέπει να χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες εξισώσεις για τον προσδιορισμό των εκπομπών PFC:

εκπομπές CF4 [t CO2(e)] = AEM × (SEFCF4 /1 000) × PrAl × GWPCF4

εκπομπές C2F6 [t CO2(e)] = εκπομπές CF4 * FC2F6 * GWPC2F6

όπου:

ΑΕΜ … Λεπτά ανοδικού φαινομένου/ημέρα λεκάνης

SEFCF4 … (1) Συντελεστής εκπομπών ως κλίση [(kg CF4/t παραγόμενου Al)/(λεπτά ανοδικού φαινομένου/ημέρα λεκάνης)]

PrAl … Ετήσια παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου [t]

FC2F6 … Κλάσμα βάρους του C2F6 (t C2F6/t CF4)

όπου

Δεδομένα δραστηριότητας

α)   Παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου

Βαθμίδα 1

Η παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 2

Η παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)   Λεπτά ανοδικού φαινομένου (ΑΕΜ)

Ο όρος «λεπτά ανοδικού φαινομένου ανά ημέρα λεκάνης» δηλώνει το γινόμενο της συχνότητας των ανοδικών φαινομένων [πλήθος ανοδικών φαινομένων/ημέρα λειτουργίας λεκάνης] επί τη μέση διάρκειά τους [διάρκεια ανοδικού φαινομένου σε λεπτά/εμφάνιση]:

AEM = συχνότητα × μέση διάρκεια

Βαθμίδα 1

Η συχνότητα και η μέση διάρκεια των ανοδικών φαινομένων κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 2

Η συχνότητα και η μέση διάρκεια των ανοδικών φαινομένων κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

Συντελεστής εκπομπών

Ο συντελεστής εκπομπών για το CF4 (συντελεστής εκπομπών ως κλίση, SEFCF4 ) δηλώνει την ποσότητα [kg] εκπομπών CF4 ανά τόνο παραγόμενου αλουμινίου ανά λεπτό ανοδικού φαινομένου ανά ημέρα λειτουργίας λεκάνης. Ο συντελεστής εκπομπών για το C2F6 (κλάσμα βάρους FC2F6 ) δηλώνει την αναλογία της ποσότητας [t] εκπομπών C2F6 προς την ποσότητα [t] εκπομπών CF4.

Βαθμίδα 1

Χρησιμοποιούνται ειδικοί κατά τεχνολογία συντελεστές εκπομπών, οι οποίοι λαμβάνονται από τον πίνακα 1.

Πίνακας 1

Ειδικοί κατά τεχνολογία συντελεστές εκπομπών που σχετίζονται με τη μέθοδο κλίσης παλινδρόμησης

Τεχνολογία	Συντελεστής εκπομπών για το CF4 (SEFCF4 ) [(kg CF4/t Al)/(ΑΕΜ/ημέρα λεκάνης)]	Συντελεστής εκπομπών για το C2F6 (FC2F6 ) [t C2F6/t CF4]
Διεργασία προέψησης με τροφοδοσία κεντρικού σημείου (Centre Worked Prebake/CWPB)	0,143	0,121
Διεργασία Søderberg κάθετων ράβδων (Vertical Stud Søderberg/VSS)	0,092	0,053

Βαθμίδα 2

Χρησιμοποιούνται ειδικοί κατά εγκατάσταση συντελεστές εκπομπών για το CF4 και το C2F6, οι οποίοι καθορίζονται με συνεχείς ή διαλείπουσες επιτόπιες μετρήσεις. Για τον προσδιορισμό των εν λόγω συντελεστών εκπομπών, πρέπει να χρησιμοποιείται η πλέον πρόσφατη έκδοση των κατευθύνσεων που αναφέρονται στις κατευθυντήριες γραμμές της IPCC του 2006, σημείο 4.4.2.4, βαθμίδα 3 (2). Κάθε συντελεστής εκπομπών πρέπει να προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 15 %.

Οι συντελεστές εκπομπών πρέπει να καθορίζονται τουλάχιστον ανά τριετία ή σε συντομότερα χρονικά διαστήματα, εάν το επιβάλλουν συναφείς αλλαγές της εγκατάστασης. Στις συναφείς αλλαγές συγκαταλέγονται μεταβολές της κατανομής της διάρκειας των ανοδικών φαινομένων ή μεταβολές του αλγόριθμου ελέγχου που επηρεάζουν τον συνδυασμό των τύπων ανοδικών φαινομένων ή το είδος της ρουτίνας τερματισμού τους.

Μέθοδος υπολογισμού Β - Μέθοδος υπέρτασης

Στις περιπτώσεις που καταγράφεται η ανοδική υπέρταση, πρέπει να χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες εξισώσεις για τον προσδιορισμό των εκπομπών PFC:

εκπομπές CF4 [t CO2(e)] = OVC × (AEO/CE) × PrAl × GWPCF4 × 0,001

εκπομπές C2F6 [t CO2-eq] = εκπομπές CF4 × FC2F6 × GWPC2F6

όπου:

OVC … Συντελεστής υπέρτασης («συντελεστής εκπομπών»), εκφραζόμενος σε kg CF4 ανά τόνο παραγόμενου αλουμινίου ανά mV υπέρτασης

AEO … Ανοδική υπέρταση [mV] ανά ηλεκτρολυτική λεκάνη, προσδιοριζόμενη ως το πηλίκο του ολοκληρώματος (χρόνος × υπέρβαση της στοχευόμενης τάσης) διά του χρόνου (διάρκεια) συλλογής δεδομένων

CE … Μέση απόδοση ρεύματος στην παραγωγή αλουμινίου [%]

PrAl … Ετήσια παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου [t]

FC2F6 … Κλάσμα βάρους του C2F6 (t C2F6/t CF4)

Δεδομένα δραστηριότητας

α)   Παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου

Βαθμίδα 1

Η παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 2

Η παραγωγή πρωτογενούς αλουμινίου κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

β)   Ανοδική υπέρταση

Ο όρος AEO/CE (ανοδική υπέρταση/απόδοση ρεύματος) δηλώνει το χρονικό ολοκλήρωμα της μέσης ανοδικής υπέρτασης [mV υπέρτασης] ανά μέση απόδοση ρεύματος [%].

Βαθμίδα 1

Η ανοδική υπέρταση και η απόδοση ρεύματος κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 2,5 %.

Βαθμίδα 2

Η ανοδική υπέρταση και η απόδοση ρεύματος κατά την περίοδο αναφοράς προσδιορίζονται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 1,5 %.

Συντελεστής εκπομπών

Ο συντελεστής εκπομπών για το CF4 (“συντελεστής υπέρτασης” OVC) δηλώνει την ποσότητα [kg] εκπομπών CF4 ανά τόνο παραγόμενου αλουμινίου ανά millivolt υπέρτασης [mV]. Ο συντελεστής εκπομπών για το C2F6 (κλάσμα βάρους FC2F6 ) δηλώνει την αναλογία της ποσότητας [t] εκπομπών C2F6 προς την ποσότητα [t] εκπομπών CF4.

Βαθμίδα 1

Χρησιμοποιούνται οι ειδικοί κατά τεχνολογία συντελεστές εκπομπών οι οποίοι προβλέπονται στον πίνακα 2.

Πίνακας 2

Ειδικοί κατά τεχνολογία συντελεστές εκπομπών που σχετίζονται με τα δεδομένα δραστηριότητας για την υπέρταση

Τεχνολογία	Συντελεστής εκπομπών για το CF4 [(kg CF4/t Al)/mV]	Συντελεστής εκπομπών για το C2F6 [t C2F6/t CF4]
Διεργασία προέψησης με τροφοδοσία κεντρικού σημείου (Centre Worked Prebake/CWPB)	1,16	0,121
Διεργασία Søderberg κάθετων ράβδων (Vertical Stud Søderberg/VSS)	—	0,053

Βαθμίδα 2

Χρησιμοποιούνται ειδικοί κατά εγκατάσταση συντελεστές εκπομπών για το CF4 [(kg CF4/t Al)/mV] και το C2F6 [t C2F6/t CF4], οι οποίοι καθορίζονται με συνεχείς ή διαλείπουσες επιτόπιες μετρήσεις. Για τον προσδιορισμό των εν λόγω συντελεστών εκπομπών, πρέπει να χρησιμοποιείται η πλέον πρόσφατη έκδοση των κατευθύνσεων που αναφέρονται στις κατευθυντήριες γραμμές της IPCC του 2006, σημείο 4.4.2.4, βαθμίδα 3 (2). Κάθε συντελεστής εκπομπών πρέπει να προσδιορίζεται με μέγιστη αβεβαιότητα κάτω του ± 15 %.

Οι συντελεστές εκπομπών πρέπει να καθορίζονται τουλάχιστον ανά τριετία ή σε συντομότερα χρονικά διαστήματα, εάν το επιβάλλουν συναφείς αλλαγές της εγκατάστασης. Στις συναφείς αλλαγές συγκαταλέγονται μεταβολές της κατανομής της διάρκειας των ανοδικών φαινομένων ή μεταβολές του αλγόριθμου ελέγχου που επηρεάζουν τον συνδυασμό των τύπων ανοδικών φαινομένων ή το είδος της ρουτίνας τερματισμού τους.