3.2.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 33/10

(1)

Μετά την έκδοση της οδηγίας 94/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 1994, περί της προστασίας των αγοραστών ως προς ορισμένες πλευρές των συμβάσεων που αφορούν την απόκτηση δικαιώματος χρήσης ακινήτων υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης (3), η χρονομεριστική μίσθωση έχει εξελιχθεί και έχουν εμφανιστεί στην αγορά νέα παρεμφερή προϊόντα διακοπών. Αυτά τα νέα προϊόντα διακοπών και ορισμένες συναλλαγές που συνδέονται με τα χρονομερίδια, όπως οι συμβάσεις μεταπώλησης και οι συμβάσεις ανταλλαγής, δεν καλύπτονται από την οδηγία 94/47/ΕΚ. Επιπροσθέτως, η πείρα από την εφαρμογή της οδηγίας 94/47/ΕΚ έχει δείξει ότι μερικά από τα ήδη καλυπτόμενα θέματα χρειάζονται επικαιροποίηση ή αποσαφήνιση, προκειμένου να αποτραπεί η ανάπτυξη προϊόντων με στόχο την καταστρατήγηση της οδηγίας.

(2)

Τα υπάρχοντα νομοθετικά κενά δημιουργούν σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στους καταναλωτές, εμποδίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Επομένως, η οδηγία 94/47/ΕΚ πρέπει να αντικατασταθεί από μια νέα, επίκαιρη οδηγία. Δεδομένου ότι ο τουρισμός διαδραματίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο στις οικονομίες των κρατών μελών, μεγαλύτερη ανάπτυξη και παραγωγικότητα στους κλάδους της χρονομεριστικής μίσθωσης και των μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών πρέπει να ενθαρρυνθεί με τη θέσπιση ορισμένων κοινών κανόνων.

(3)

Για να βελτιωθεί η ασφάλεια δικαίου και να αξιοποιηθούν πλήρως τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, χρειάζεται περαιτέρω προσέγγιση των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων των κρατών μελών. Συνεπώς, ορισμένες πτυχές της εμπορίας, της πώλησης και της μεταπώλησης χρονομεριδίων και μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών, καθώς και η ανταλλαγή δικαιωμάτων που απορρέουν από συμβάσεις χρονομεριδίων, θα πρέπει να εναρμονισθούν πλήρως. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να διαθέτουν τη δυνατότητα να διατηρούν ή να θεσπίζουν στην εθνική τους νομοθεσία διατάξεις που να αποκλίνουν από εκείνες της παρούσας οδηγίας. Όταν δεν υφίστανται τέτοιες εναρμονισμένες διατάξεις, τα κράτη μέλη πρέπει να παραμείνουν ελεύθερα να διατηρούν ή να θεσπίζουν εθνική νομοθεσία σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Παραδείγματος χάρη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διατηρήσουν ή να εισάγουν διατάξεις σχετικά με τα αποτελέσματα της άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης σε έννομες σχέσεις εκτός του πεδίου εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ή διατάξεις κατά τις οποίες καμία υποχρέωση δεν μπορεί να συνομολογηθεί μεταξύ καταναλωτή και εμπόρου χρονομεριστικής μίσθωσης ή μακροπρόθεσμου προϊόντος διακοπών, ούτε να γίνει πληρωμή μεταξύ των προσώπων αυτών, εφόσον ο καταναλωτής δεν έχει υπογράψει πιστωτική συμφωνία για τη χρηματοδότηση της αγοράς των εν λόγω υπηρεσιών.

(4)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν, κατά τρόπο σύμφωνο προς το κοινοτικό δίκαιο, τις διατάξεις της σε τομείς που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν με αυτό τον τρόπο να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν εθνική νομοθεσία που να αντιστοιχεί στις διατάξεις —ή σε ορισμένες από τις διατάξεις— της παρούσας οδηγίας για συναλλαγές που δεν εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας.

(5)

Οι διαφορετικές συμβάσεις που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία θα πρέπει να οριστούν με σαφήνεια, ώστε να αποκλειστεί η καταστρατήγηση των διατάξεών της.

(6)

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας οι συμβάσεις «χρονομεριστικής μίσθωσης» δεν θα πρέπει να νοείται ότι καλύπτουν τις πολλαπλές κρατήσεις διαμονής, περιλαμβανομένων των κρατήσεων δωματίων σε ξενοδοχεία, στο μέτρο που οι πολλαπλές κρατήσεις δεν συνεπάγονται δικαιώματα και υποχρεώσεις πέραν όσων προκύπτουν από τις χωριστές κρατήσεις. Επίσης, δεν πρέπει να νοείται ότι καλύπτουν τις κοινές συμβάσεις, δεδομένου ότι αναφέρονται σε ενιαία συνεχή περίοδο χρήσης και όχι σε πολλαπλές περιόδους.

(7)

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι συμβάσεις «μακροπροθέσμων προϊόντων διακοπών» δεν πρέπει να νοούνται ότι καλύπτουν απλά συστήματα επιβράβευσης πιστών πελατών, τα οποία παρέχουν εκπτώσεις για μελλοντικές διαμονές στα ξενοδοχεία μιας αλυσίδας ξενοδοχείων, δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την έννοια των μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών, επειδή η συμμετοχή σε ένα τέτοιο σύστημα δεν αποκτάται έναντι αντιτίμου ούτε το τυχόν αντίτιμο που καταβάλλεται από τον καταναλωτή έχει ως πρωταρχικό σκοπό την απόκτηση εκπτώσεων ή άλλων πλεονεκτημάτων που αφορούν τη διαμονή.

(8)

Η παρούσα οδηγία δεν πρέπει να έχει επιπτώσεις στις διατάξεις της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 1990, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις (4).

(9)

Η οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά («οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (5) απαγορεύει τις παραπλανητικές, επιθετικές και άλλες αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές. Ενόψει της φύσης των προϊόντων και των εμπορικών πρακτικών που συνδέονται με τα χρονομερίδια, τα μακροπρόθεσμα προϊόντα διακοπών, τη μεταπώληση και την ανταλλαγή, ενδείκνυται να θεσπισθούν περισσότερο λεπτομερείς και συγκεκριμένες διατάξεις σχετικά με τις προδιαγραφές ενημέρωσης και τις εκδηλώσεις με σκοπό την πώληση. Ο εμπορικός σκοπός των προσκλήσεων σε εκδηλώσεις με σκοπό την πώληση πρέπει να καθίσταται σαφής στους καταναλωτές. Οι διατάξεις σχετικά με την προσυμβατική ενημέρωση και τη σύμβαση πρέπει να αποσαφηνιστούν και να επικαιροποιηθούν. Προκειμένου να δοθεί στους καταναλωτές η δυνατότητα να λάβουν γνώση των πληροφοριών πριν από τη σύναψη της σύμβασης, οι πληροφορίες αυτές πρέπει να παρέχονται με μέσα στα οποία οι καταναλωτές να έχουν ευχερή πρόσβαση τη συγκεκριμένη στιγμή.

(10)

Οι καταναλωτές θα πρέπει να έχουν δικαίωμα, το οποίο δε θα πρέπει να τους αρνηθεί ο έμπορος, να έχουν προσυμβατικές πληροφορίες και τη σύμβαση σε μια γλώσσα, της επιλογής τους, η οποία να τους είναι οικεία. Επιπλέον, προκειμένου να διευκολυνθεί η εκτέλεση και η αναγκαστική εκτέλεση της σύμβασης, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να ορίζουν ότι η σύμβαση πρέπει να παρέχεται και σε άλλες γλώσσες.

(11)

Προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία στους καταναλωτές να κατανοήσουν πλήρως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους βάσει της σύμβασης, θα πρέπει να προβλέπεται περίοδος κατά την οποία οι καταναλωτές μπορούν να υπαναχωρήσουν από τη σύμβαση χωρίς αιτιολόγηση και χωρίς επιβάρυνση. Σήμερα, η διάρκεια της περιόδου αυτής διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών και από την πείρα έχει αποδειχθεί ότι η διάρκεια που ορίζεται στην οδηγία 94/47/ΕΚ δεν είναι επαρκής. Κατά συνέπεια, η προθεσμία αυτή θα πρέπει να παραταθεί, προκειμένου να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και μεγαλύτερη σαφήνεια για τους καταναλωτές και τους εμπόρους. Η διάρκεια της προθεσμίας, οι προϋποθέσεις και τα αποτελέσματα της άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης θα πρέπει να εναρμονισθούν.

(12)

Οι καταναλωτές θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους αποτελεσματικά μέσα προσφυγής στην περίπτωση που οι έμποροι δεν συμμορφώνονται προς τις διατάξεις σχετικά με την προσυμβατική ενημέρωση και τη σύμβαση, και ιδίως προς τις διατάξεις που ορίζουν ότι η σύμβαση πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες και ότι οι καταναλωτές πρέπει να λαμβάνουν αντίγραφο της σύμβασης τη στιγμή της σύναψής της. Πέραν των μέσων προσφυγής που προβλέπει το εθνικό δίκαιο, θα πρέπει να ισχύει για τους καταναλωτές πρόσθετη προθεσμία υπαναχώρησης σε περίπτωση που οι έμποροι δεν έχουν παράσχει τις πληροφορίες. Η άσκηση του δικαιώματος υπαναχώρησης πρέπει να παραμένει χωρίς επιβάρυνση κατά τη διάρκεια αυτής της πρόσθετης προθεσμίας, ασχέτως των υπηρεσιών που οι καταναλωτές έχουν ενδεχομένως χρησιμοποιήσει. Η λήξη της προθεσμίας υπαναχώρησης δεν εμποδίζει τους καταναλωτές να προσφύγουν βάσει του εθνικού δικαίου για παράβαση των απαιτήσεων ενημέρωσης.

(13)

Για τον υπολογισμό των προθεσμιών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να ισχύσει ο κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 1971, περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες (6).

(14)

Η απαγόρευση της προκαταβολής προς τους εμπόρους ή κάθε τρίτο πρόσωπο πριν από την εκπνοή της προθεσμίας υπαναχώρησης θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ώστε να βελτιωθεί η προστασία των καταναλωτών. Σε περίπτωση συμβάσεων μεταπώλησης, η απαγόρευση της προκαταβολής θα πρέπει να ισχύει έως την πραγματοποίηση της πώλησης ή τη λύση της σύμβασης μεταπώλησης, αλλά τα κράτη μέλη θα πρέπει να παραμείνουν ελεύθερα να ρυθμίζουν τη δυνατότητα και τους τρόπους πραγματοποίησης των τελικών πληρωμών προς μεσάζοντες σε περίπτωση που η σύμβαση μεταπώλησης λυθεί.

(15)

Για τις συμβάσεις μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών, το τίμημα που οφείλεται στα πλαίσια ενός κλιμακωτού προγράμματος πληρωμής θα μπορούσε να λαμβάνει υπόψη τη δυνατότητα τα επόμενα ποσά να αναπροσαρμοστούν μετά το πρώτο έτος ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρηση της πραγματικής αξίας εκείνων των δόσεων, π.χ. για να συνεκτιμηθεί ο πληθωρισμός.

(16)

Σε περίπτωση υπαναχώρησης του καταναλωτή από μια σύμβαση το τίμημα της οποίας καλύπτεται συνολικά ή εν μέρει από πίστωση που έχει χορηγήσει στον καταναλωτή ο έμπορος ή τρίτος βάσει διακανονισμού μεταξύ του τρίτου και του εμπόρου, η σύμβαση πίστωσης θα πρέπει να λύεται χωρίς έξοδα για τον καταναλωτή. Το ίδιο πρέπει να ισχύει για τις συμβάσεις για άλλες σχετικές υπηρεσίες που παρέχει ο έμπορος ή τρίτος βάσει διακανονισμού μεταξύ του εν λόγω τρίτου και του εμπόρου.

(17)

Οι καταναλωτές δεν θα πρέπει να στερούνται την προστασία που τους παρέχει η παρούσα οδηγία όταν η σύμβαση διέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους. Το δίκαιο που διέπει τη σύμβαση πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, ιδίως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (7). Βάσει του κανονισμού αυτού, το δίκαιο τρίτης χώρας μπορεί να εφαρμόζεται ιδίως όταν οι καταναλωτές προσεγγίζονται από εμπόρους ενώ βρίσκονται σε διακοπές σε χώρα εκτός της χώρας κατοικίας τους. Δεδομένου ότι τέτοιες εμπορικές πρακτικές είναι συνήθεις στον τομέα που καλύπτεται από την παρούσα οδηγία και ότι οι συμβάσεις περιλαμβάνουν σημαντικά ποσά, πρέπει να παρασχεθεί πρόσθετη διασφάλιση ότι ο καταναλωτής, σε ορισμένες ειδικές καταστάσεις, ιδίως όταν αρμόδιο για τη σύμβαση είναι δικαστήριο κράτους μέλους, δεν στερείται την προστασία που παρέχει η παρούσα οδηγία. Αυτή η έννοια αντανακλά τις ιδιαίτερες ανάγκες προστασίας των καταναλωτών που προκύπτουν από τη χαρακτηριστική πολυπλοκότητα, τη μακροπρόθεσμη φύση και την οικονομική σημασία των συμβάσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

(18)

Τα δικαστήρια που είναι αρμόδια για δίκες με αντικείμενο ζητήματα που καλύπτει η παρούσα οδηγία θα πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (8).

(19)

Προκειμένου να εξασφαλισθεί η πλήρης αποτελεσματικότητα της προστασίας που παρέχεται στους καταναλωτές στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τη συμμόρφωση των εμπόρων προς τις απαιτήσεις ενημέρωσης τόσο στο προσυμβατικό στάδιο όσο και στην ίδια τη σύμβαση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης της παρούσας οδηγίας.

(20)

Είναι αναγκαίο να εξασφαλίζεται ότι τα πρόσωπα ή οι οργανώσεις που έχουν, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, έννομο συμφέρον στο συγκεκριμένο τομέα διαθέτουν τη δυνατότητα άσκησης προσφυγής σε περίπτωση παράβασης της παρούσας οδηγίας.

(21)

Είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν στα κράτη μέλη κατάλληλες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής για την επίλυση των διαφορών μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων. Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη σύσταση δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων για την εξώδικη επίλυση των διαφορών.

(22)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι καταναλωτές να ενημερώνονται ουσιαστικά σχετικά με τις εθνικές διατάξεις για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας και να ενθαρρύνουν τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες κώδικα να παρέχουν στους καταναλωτές πληροφορίες για τους κώδικες συμπεριφοράς που ισχύουν στο συγκεκριμένο τομέα. Προκειμένου να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, οι οργανώσεις καταναλωτών θα μπορούσαν να ενημερώνονται σχετικά και να συμμετέχουν στην κατάρτιση αυτών των κωδίκων συμπεριφοράς.

(23)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν, συνεπώς, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την εξάλειψη των εμποδίων της εσωτερικής αγοράς και την επίτευξη κοινού υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών.

(24)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και ακολουθεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και τις Θεμελιώδεις Ελευθερίες και από το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(25)

Σύμφωνα με το σημείο 34 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας (9), τα κράτη μέλη παροτρύνονται να καταρτίσουν, προς ιδία χρήση και προς όφελος της Κοινότητας, τους δικούς τους πίνακες, οι οποίοι θα αποτυπώνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αντιστοιχία της παρούσας οδηγίας με τα μέτρα μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, και να τους δημοσιοποιήσουν,

α)

ορίζει τρόπους προσφυγής του γενικού δικαίου των συμβάσεων·

β)

αφορά την καταχώριση ακίνητης ή κινητής ιδιοκτησίας και τη μεταβίβαση ακίνητης ιδιοκτησίας·

γ)

αφορά προϋποθέσεις εγκατάστασης ή καθεστώτα έγκρισης ή απαιτήσεις χορήγησης αδειών· και

δ)

αφορά τον καθορισμό της νομικής φύσης των δικαιωμάτων που αποτελούν αντικείμενο των συμβάσεων τις οποίες καλύπτει η παρούσα οδηγία.

α)

«σύμβαση χρονομεριστικής μίσθωσης» είναι η σύμβαση διάρκειας μεγαλύτερης του έτους με την οποία ο καταναλωτής αποκτά, έναντι τιμήματος, δικαίωμα χρήσης ενός ή περισσότερων καταλυμάτων προς διανυκτέρευση για περισσότερες από μία περιόδους χρήσης·

β)

«σύμβαση μακροπρόθεσμου προϊόντος διακοπών» είναι η σύμβαση διάρκειας μεγαλύτερης του έτους με την οποία ο καταναλωτής αποκτά, έναντι τιμήματος, κυρίως το δικαίωμα επιλογής εκπτώσεων ή άλλων πλεονεκτημάτων σε σχέση με το κατάλυμα, μεμονωμένων ή μαζί με ταξίδι ή άλλες υπηρεσίες·

γ)

«σύμβαση μεταπώλησης» είναι η σύμβαση με την οποία ένας έμπορος, έναντι τιμήματος, βοηθά καταναλωτή να πωλήσει ή να αγοράσει χρονομερίδιο ή μακροπρόθεσμο προϊόν διακοπών·

δ)

«σύμβαση ανταλλαγής» είναι η σύμβαση με την οποία ο καταναλωτής, έναντι τιμήματος, μπορεί να εγγραφεί σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής που του επιτρέπει πρόσβαση σε κατάλυμα προς διανυκτέρευση ή άλλες υπηρεσίες ως αντάλλαγμα της χορήγησης σε άλλους προσωρινής πρόσβασης στα πλεονεκτήματα των δικαιωμάτων που προκύπτουν από χρονομεριστική του μίσθωση·

ε)

«έμπορος» είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ενεργεί για σκοπούς οι οποίοι σχετίζονται με την εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή επαγγελματική του δραστηριότητα και κάθε πρόσωπο το οποίο ενεργεί εξ ονόματος ή για λογαριασμό του εμπόρου·

στ)

«καταναλωτής» είναι το φυσικό πρόσωπο που επιδιώκει στόχους μη εντασσόμενους στο πλαίσιο της εμπορικής, βιοτεχνικής ή επαγγελματικής του δραστηριότητας·

ζ)

«δευτερεύουσα σύμβαση» είναι η σύμβαση διά της οποίας ο καταναλωτής αποκτά υπηρεσίες οι οποίες είναι συναφείς προς σύμβαση χρονομεριστικής μίσθωσης ή μακροπρόθεσμο προϊόν διακοπών και οι οποίες παρέχονται από τον έμπορο ή τρίτο βάσει διακανονισμού μεταξύ του τρίτου και του εμπόρου·

η)

«σταθερό μέσο» είναι κάθε μέσο που επιτρέπει στον καταναλωτή ή τον έμπορο να αποθηκεύει πληροφορίες απευθυνόμενες προσωπικά σε αυτόν, κατά τρόπο προσπελάσιμο για μελλοντική αναδρομή επί χρονικό διάστημα επαρκές για τους σκοπούς που εξυπηρετούν οι πληροφορίες και το οποίο επιτρέπει την ακριβή αναπαραγωγή των αποθηκευμένων πληροφοριών·

θ)

«κώδικας συμπεριφοράς» είναι κάθε συμφωνία ή σύνολο κανόνων που δεν επιβάλλονται από νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική διάταξη κράτους μέλους και που ορίζει τη συμπεριφορά των εμπόρων, οι οποίοι αναλαμβάνουν να δεσμεύονται από τον κώδικα όσον αφορά μια ή περισσότερες συγκεκριμένες εμπορικές πρακτικές ή επιχειρηματικούς τομείς·

ι)

«ιδιοκτήτης κώδικα» είναι κάθε οντότητα, περιλαμβανομένων ενός εμπόρου ή ομάδας εμπόρων, υπεύθυνη για τη διατύπωση και την αναθεώρηση ενός κώδικα συμπεριφοράς ή/και για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τον κώδικα όσων αναλαμβάνουν να δεσμεύονται από αυτόν.

α)

στην περίπτωση σύμβασης χρονομεριστικής μίσθωσης: μέσω του τυποποιημένου ενημερωτικού εντύπου που περιέχεται στο παράρτημα Ι, καθώς και πληροφορίες όπως αναφέρεται στο μέρος 3 του εντύπου·

β)

στην περίπτωση σύμβασης μακροπρόθεσμου προϊόντος διακοπών: μέσω του τυποποιημένου ενημερωτικού εντύπου που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙ, καθώς και πληροφορίες όπως αναφέρεται στο μέρος 3 του εντύπου·

γ)

στην περίπτωση σύμβασης μεταπώλησης: μέσω του τυποποιημένου ενημερωτικού εντύπου που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙΙ, καθώς και πληροφορίες όπως αναφέρεται στο μέρος 3 του εντύπου·

δ)

στην περίπτωση σύμβασης ανταλλαγής: μέσω του τυποποιημένου ενημερωτικού εντύπου που περιέχεται στο παράρτημα ΙV, καθώς και πληροφορίες όπως αναφέρεται στο μέρος 3 του εντύπου.

α)

σε όλες τις περιπτώσεις, η σύμβαση να παρέχεται στον καταναλωτή στη γλώσσα του ή μια από τις γλώσσες του εν λόγω κράτους μέλους, εφόσον αυτή είναι επίσημη γλώσσα της Κοινότητας·

β)

σε περίπτωση σύμβασης χρονομεριστικής μίσθωσης σχετικά με ένα συγκεκριμένο ακίνητο, ο έμπορος να παρέχει στον καταναλωτή επικυρωμένη μετάφραση της σύμβασης στη γλώσσα ή μια από τις γλώσσες του κράτους μέλους στο οποίο κείται το ακίνητο, εφόσον αυτή είναι επίσημη γλώσσα της Κοινότητας.

α)

την ταυτότητα, τον τόπο κατοικίας και τις υπογραφές εκάστου των μερών· και

β)

την ημερομηνία και τον τόπο σύναψης της σύμβασης.

α)

από την ημέρα σύναψης της σύμβασης ή δεσμευτικού προσυμφώνου· ή

β)

από την ημέρα κατά την οποία ο καταναλωτής παραλαμβάνει τη σύμβαση ή τυχόν δεσμευτικό προσύμφωνο, εάν αυτή είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας του στοιχείου α).

α)

έπειτα από ένα έτος και δεκατέσσερις ημερολογιακές ημέρες από την ημέρα που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, σε περίπτωση που δεν έχει παρασχεθεί στον καταναλωτή, όπως απαιτεί το άρθρο 5 παράγραφος 4, χωριστό τυποποιημένο έντυπο υπαναχώρησης συμπληρωμένο από τον έμπορο εγγράφως, σε χαρτί ή σε άλλο σταθερό μέσο·

β)

έπειτα από τρεις μήνες και δεκατέσσερις ημερολογιακές ημέρες από την ημέρα που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, σε περίπτωση που οι πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1, συμπεριλαμβανομένου του εφαρμοστέου τυποποιημένου ενημερωτικού εντύπου που περιέχεται στα παραρτήματα I έως ΙV, δεν παρασχεθούν στον καταναλωτή εγγράφως, σε χαρτί ή σε άλλο σταθερό μέσο.

—

οιοδήποτε από τα ακίνητα τα οποία αφορά η υπόθεση ευρίσκεται στην επικράτεια κράτους μέλους· ή

—

σε περίπτωση σύμβασης που δεν συνδέεται άμεσα με ακίνητη περιουσία, ο έμπορος ασκεί εμπορικές ή επαγγελματικές δραστηριότητες σε κράτος μέλος ή, με οποιοδήποτε μέσο, κατευθύνει αυτές τις δραστηριότητές του σε κράτος μέλος και η σύμβαση εμπίπτει στο πεδίο των εν λόγω δραστηριοτήτων.

α)

δημόσιοι οργανισμοί και αρχές ή εκπρόσωποί τους·

β)

οργανώσεις καταναλωτών που έχουν έννομο συμφέρον για την προστασία των καταναλωτών·

γ)

επαγγελματικές οργανώσεις που έχουν έννομο συμφέρον να ενεργήσουν.