31996R1257

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 1257/96 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 20ής Ιουνίου 1996 σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 130 Χ,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 189Γ της συνθήκης (2),

Εκτιμώντας:

ότι τα θύματα φυσικών καταστροφών, πολέμων και συγκρούσεων ή άλλων ανάλογων συνθηκών έκτακτης ανάγκης δικαιούνται να τυγχάνουν διεθνούς ανθρωπιστικής συνδρομής, όταν δεν μπορούν να τύχουν αποτελεσματικής αρωγής από τις χώρες τους 7

ότι τα πολιτικά μέτρα για την προστασία των θυμάτων συγκρούσεων ή ανάλογων συνθηκών έκτακτης ανάγκης διέπονται από το διεθνές δίκαιο στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και ότι, κατ' επέκταση, πρέπει να θεωρούνται μέρος της ανθρωπιστικής δράσης 7

ότι η ανθρωπιστική βοήθεια καλύπτει τόσο την εκτέλεση άμεσων δράσεων αρωγής για τη διάσωση και τη διασφάλιση ανθρώπινων ζωών σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης ή αμέσως μετά από αυτές, όσο και την εκτέλεση δράσεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν ή να επιτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση στα θύματα, καθώς και την ελεύθερη διοχέτευση της βοήθειας αυτής 7

ότι η ανθρωπιστική βοήθεια μπορεί να αποτελεί ένα προκαταρκτικό στάδιο των δράσεων ανάπτυξης ή ανασυγκρότησης 7 ότι, επομένως, πρέπει να καλύπτει όλη τη διάρκεια μιας κρίσης και των συνεπειών της και ότι στη συνάρτηση αυτή, μπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία βραχυπρόθεσμης αποκατάστασης ώστε να διευκολύνεται η άφιξη της βοήθειας στον προορισμό, να προλαμβάνεται η επιδείνωση των συνεπειών της κρίσης και να αρχίζει η παροχή βοήθειας στους πληγέντες πληθυσμούς ώστε να επανακτήσουν το ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο αυτάρκειας 7

ότι είναι ιδιαίτερα σκόπιμο να αναλαμβάνεται προληπτική δράση ώστε να διασφαλίζεται η ετοιμότητα σε περίπτωση κινδύνου καταστροφών και, επομένως, να δημιουργηθεί κατάλληλο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης και παρέμβασης 7

ότι, επομένως, είναι σκόπιμο να εξασφαλίζονται και να ενισχύονται η αποτελεσματικότητα και η συνοχή των κοινοτικών, εθνικών και διεθνών συστημάτων πρόληψης και παρέμβασης τα οποία δημιουργούνται για την αντιμετώπιση των αναγκών που προκαλούν οι θεομηνίες ή οι ανθρωπογενείς καταστροφές ή παρόμοιες συνθήκες έκτακτης ανάγκης 7

ότι η ανθρωπιστική βοήθεια, της οποίας ο μοναδικός στόχος είναι να προλαβαίνει και να ανακουφίζει τις ανθρώπινες δοκιμασίες, παρέχεται στα θύματα αδιακρίτως φυλής, εθνότητας, θρησκείας, φύλου, ηλικίας, ιθαγένειας ή πολιτικών πεποιθήσεων και δεν πρέπει να διέπεται ή να εξαρτάται από πολιτικές σκοπιμότητες 7

ότι οι αποφάσεις για την ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να λαμβάνονται κατά τρόπο αμερόληπτο και μόνο σε συνάρτηση με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των θυμάτων 7

ότι η καθιέρωση στενού συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, τόσο στο επίπεδο της λήψεως αποφάσεων όσο και επί τόπου, αποτελεί τη βάση για την αποτελεσματική ανθρωπιστική δράση της Κοινότητας 7

ότι η Κοινότητα, προκειμένου να συμβάλει στην αποτελεσματικότητα της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, πρέπει να συνεργάζεται και να συντονίζεται με τρίτες χώρες 7

ότι, επιπλέον, για την επίτευξη του ίδιου στόχου, πρέπει να καθοριστούν τα κριτήρια για την συνεργασία με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και τους ειδικούς στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις 7

ότι πρέπει να προστατεύεται, να είναι σεβαστή και να ενθαρρύνεται η ανεξαρτησία και η αμεροληψία των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των άλλων ανθρωπιστικών οργανισμών κατά την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας 7

ότι πρέπει να ευνοείται, στον ανθρωπιστικό τομέα, η συνεργασία των μη κυβερνητικών οργανώσεων των κρατών μελών και άλλων ανεπτυγμένων χωρών με ανάλογες οργανώσεις στις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες 7

ότι, λόγω του ιδιαιτέρου χαρακτήρα της ανθρωπιστικής βοήθειας, χρειάζονται αποτελεσματικές, ευέλικτες, διαφανείς και, όταν είναι απαραίτητο, γρήγορες διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων χρηματοδότηση των δράσεων και των σχεδίων ανθρωπιστικής βοήθειας 7

ότι πρέπει να καθοριστούν οι όροι εκτέλεσης και διαχείρισης της κοινοτικής ανθρωπιστικής βοήθειας που χρηματοδοτείται από το γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, δεδομένου ότι οι δράσεις βοήθειας έκτακτης ανάγκης που προβλέπονται στην τέταρτη σύμβαση ΑΚΕ-ΕΟΚ που υπεγράφη στη Λομέ στις 15 Δεκεμβρίου 1989, όπως τροποποιήθηκε από τη συμφωνία περί τροποποίησης της σύμβασης, που υπεγράφη στο Μαυρίκιο στις 14 Νοεμβρίου 1995, εξακολουθούν να διέπονται από διαδικασίες και όρους που καθορίζονται από την εν λόγω σύμβαση,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Στόχοι και γενικές κατευθύνσεις της ανθρωπιστικής βοήθειας

Άρθρο 1

Η ανθρωπιστική βοήθεια της Κοινότητας περιλαμβάνει τη χωρίς διακρίσεις ανάληψη δράσεων συνδρομής, αρωγής και προστασίας των πληθυσμών των τρίτων χωρών - ιδίως των πλέον ευάλωτων και, κατά προτεραιότητα, των πληθυσμών των αναπτυσσομένων χωρών - που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, κρίσεις που οφείλονται σε ανθρώπινες παρεμβάσεις, όπως πολέμους και συρράξεις ή καταστάσεις και συνθήκες έκτακτης ανάγκης ανάλογες με τις φυσικές ή τις ανθρωπογενείς καταστροφές, και τούτο κατά το χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση των αναγκών ανθρωπιστικού χαρακτήρα που προκύπτουν από αυτές τις καταστάσεις.

Η βοήθεια αυτή περιλαμβάνει επίσης δράσεις ετοιμότητας για την αντιμετώπιση των κινδύνων καθώς και δράσεις πρόληψης καταστροφών ή ανάλογων συνθηκών έκτακτης ανάγκης.

Άρθρο 2

Οι κύριοι στόχοι των δράσεων ανθρωπιστικής βοήθειας που αναφέρονται στο άρθρο 1 είναι οι εξής:

α) να διασώζονται και να διαφυλάττονται ζωές σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και αμέσως μετά από αυτές, καθώς και σε περίπτωση θεομηνιών που έχουν προκαλέσει απώλειες ανθρώπινων ζωών, σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές δοκιμασίες, καθώς και σοβαρές υλικές ζημίες 7

β) να παρέχεται η αναγκαία συνδρομή και αρωγή στους πληθυσμούς που πλήττονται από πιο μακροχρόνιες κρίσεις οι οποίες οφείλονται, ιδίως σε συρράξεις ή πολέμους με συνέπειες ανάλογες με εκείνες που περιγράφονται στο στοιχείο α), ιδίως όταν οι πληθυσμοί αυτοί δεν είναι δυνατό να λάβουν επαρκή αρωγή από τις αρχές της χώρας τους ή όταν υπάρχει κενό εξουσίας 7

γ) να παρέχεται συμβολή στη χρηματοδότηση της διοχέτευσης της βοήθειας προς τους αποδέκτες με όλα τα διαθέσιμα υλικοτεχνικά μέσα και με την προστασία του υλικού και του προσωπικού της ανθρωπιστικής βοήθειας, εκτός των δράσεων αμυντικού χαρακτήρα 7

δ) να διεξάγονται εργασίες αποκατάστασης και ανασυγκρότησης, ιδίως όσον αφορά την υποδομή και τους εξοπλισμούς - βραχυπρόθεσμα - σε στενή συνεργασία με τις τοπικές αρχές, ώστε να διευκολύνεται η άφιξη της βοήθειας, να προλαμβάνεται η επιδείνωση των συνεπειών της κρίσης και να αρχίζει η παροχή της βοήθειας στους πληγέντες πληθυσμούς ώστε να επανακτήσουν τον ελάχιστο απαιτούμενο βαθμό αυτάρκειας, λαμβάνοντας υπόψη, ει δυνατόν, τους στόχους μακροπρόθεσμης ανάπτυξης 7

ε) να αντιμετωπίζονται οι συνέπειες των μετακινήσεων πληθυσμών (προσφύγων, εκτοπισθέντων και επαναπατριζομένων) οι οποίες έχουν προκληθεί από θεομηνίες ή από τον άνθρωπο και να διεξάγονται δράσεις επαναπατρισμού και βοήθειας για την επανεγκατάσταση στη χώρα καταγωγής, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπουν οι ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις 7

στ) να διασφαλίζεται η ετοιμότητα σε περίπτωση κινδύνου θεομηνιών ή ανάλογων συνθηκών έκτακτης ανάγκης και να χρησιμοποιείται κατάλληλο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης και παρέμβασης 7

ζ) να υποστηρίζονται δράσεις μη στρατιωτικού χαρακτήρος για την προστασία των θυμάτων συρράξεων ή ανάλογων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, σύμφωνα με τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις.

Άρθρο 3

Η κοινοτική βοήθεια που προβλέπεται στα άρθρα 1, 2 και 4 μπορεί να χρησιμοποιείται για την αγορά και προμήθεια κάθε προϊόντος ή υλικού που απαιτείται για την εκτέλεση ανθρωπιστικών δράσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής κατοικιών ή καταλυμάτων για τους πληθυσμούς, για τις δαπάνες που αφορούν το προσωπικό, εξωτερικό, εκπατρισμένο ή τοπικό, που απασχολείται στις εν λόγω δράσεις, την αποθήκευση, τη διεθνή ή εθνική μεταφορά, την υλικοτεχνική υποστήριξη, τη διανομή της βοήθειας καθώς και για κάθε άλλη δράση που διευκολύνει ή επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση στους αποδέκτες της βοήθειας.

Μπορεί να χρησιμοποιείται επίσης για να καλύψει κάθε δαπάνη που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση των ανθρωπιστικών δράσεων.

Άρθρο 4

Με την κοινοτική βοήθεια κατά τα άρθρα 1 και 2 μπορούν επίσης να χρηματοδοτούνται:

- οι μελέτες σκοπιμότητας των ανθρωπιστικών δράσεων καθώς και η αξιολόγηση έργων και σχεδίων για ανθρωπιστικούς σκοπούς,

- οι δράσεις παρακολούθησης των προαναφερομένων έργων και σχεδίων,

- σε μικρή κλίμακα και, προκειμένου για πολυετή χρηματοδότηση, με βαθμιαία μειούμενο χαρακτήρα, οι δράσεις κατάρτισης και οι μελέτες στον τομέα της ανθρωπιστικής δράσης,

- οι δαπάνες για την προβολή του κοινοτικού χαρακτήρα της βοήθειας,

- οι δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης με στόχο την καλύτερη γνώση των προβλημάτων ανθρωπιστικού χαρακτήρα, οι οποίες απευθύνονται ιδίως στην κοινή γνώμη της Ευρώπης αλλά και των τρίων χωρών στις οποίες η Κοινότητα χρηματοδοτεί σημαντικές ανθρωπιστικές δράσεις,

- οι δράσεις ενίσχυσης του συντονισμού της Κοινότητας με τα κράτη μέλη, τις άλλες δωρήτριες χώρες, τους διεθνείς ανθρωπιστικούς οργανισμούς και θεσμούς, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και τις οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν τις τελευταίες,

- οι δράσεις τεχνικής βοήθειας που απαιτούνται για την εκτέλεση των ανθρωπιστικών έργων, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής τεχνογνωσίας και εμπειριών μεταξύ των ευρωπαϊκών ανθρωπιστικών οργανώσεων και οργανισμών ή μεταξύ αυτών και των οικείων οργανισμών των τρίτων χωρών,

- οι ανθρωπιστικές δράσεις άρσης ναρκοπεδίων, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθητοποίησης των τοπικών πληθυσμών όσον αφορά τις νάρκες κατά προσωπικού.

Άρθρο 5

Δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η κοινοτική χρηματοδότηση λαμβάνει τη μορφή μη επιστρεπτέας βοήθειας.

Οι ενέργειες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό δεν υπόκεινται σε φόρους και δασμούς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Όροι εκτέλεσης των δράσεων ανθρωπιστικής βοήθειας

Άρθρο 6

Οι δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας που χρηματοδοτεί η Κοινότητα μπορούν να εκτελούνται είτε κατόπιν αιτήματος των διεθνών ή των μη κυβερνητικών οργανώσεων και οργανισμών κράτους μέλους ή τρίτης χώρας-δικαιούχου, είτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

Άρθρο 7

1. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που μπορούν να τύχουν κοινοτικής χρηματοδότησης για την ανάληψη δράσεων δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:

α) να έχουν συσταθεί ως αυτόνομες οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε κράτος μέλος της Κοινότητας σύμφωνα με την ισχύουσα σε αυτό το κράτος νομοθεσία 7

β) να έχουν την κύρια έδρα τους σε κράτος μέλος της Κοινότητας ή στις τρίτες χώρες-δικαιούχους της κοινοτικής βοήθειας 7 η εν λόγω έδρα πρέπει να αποτελεί το πραγματικό κέντρο όλων των αποφάσεων για τις δράσεις που χρηματοδοτούνται δυνάμει αυτού του κανονισμού. Κατ' εξαίρεση, η έδρα μπορεί να ευρίσκεται σε άλλη τρίτη δωρήτρια χώρα.

2. Για να καθοριστεί αν μια ΜΚΟ μπορεί να έχει πρόσβαση σε κοινοτική χρηματοδότηση, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:

α) οι ικανότητές της όσον αφορά τη διοικητική και χρηματοοικονομική διαχείριση 7

β) οι ικανότητές της όσον αφορά την τεχνική και υλικοτεχνική υποστήριξη σε σχέση με την προβλεπόμενη δράση 7

γ) η πείρα στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας 7

δ) τα αποτελέσματα των δράσεων που διεξάγονται από την οικεία ΜΚΟ, και ιδίως εκείνων που χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα 7

ε) η προθυμία της να συμμετάσχει, ενδεχομένως, στο σύστημα συντονισμού που θα δημιουργηθεί για την ανθρωπιστική δράση 7

στ) η ικανότητα και η προθυμία της να συνεργάζεται με τους ανθρωπιστικούς φορείς και τις βασικές κοινότητες των ενδιαφερομένων τρίτων χωρών 7

ζ) η αμεροληψία της στο πλαίσιο της εφαρμογής της ανθρωπιστικής βοήθειας 7

η) ενδεχομένως, η προηγούμενη πείρα της στη συγκεκριμένη χώρα στην οποία παρέχεται η εν λόγω ανθρωπιστική βοήθεια.

Άρθρο 8

Η Κοινότητα μπορεί να χρηματοδοτεί και τις ανθρωπιστικές δράσεις που αναλαμβάνονται από τους διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις.

Άρθρο 9

Η Κοινότητα μπορεί επίσης να χρηματοδοτεί, εφόσον είναι αναγκαίο, και τις ανθρωπιστικές δράσεις της Επιτροπής ή των ειδικών οργανισμών των κρατών μελών.

Άρθρο 10

1. Προκειμένου να διασφαλίσει και να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή των κοινοτικών και εθνικών συστημάτων ανρθωπιστικής βοήθειας, η Επιτροπή λαμβάνει κάθε χρήσιμη πρωτοβουλία για την εξασφάλιση στενού συντονισμού μεταξύ των δραστηριοτήτων αυτής και των κρατών μελών, τόσο στο επίπεδο της λήψεως αποφάσεων όσο και επί τόπου. Προς το σκόπο αυτό, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή διατηρούν σύστημα αμοιβαίας ενημέρωσης.

2. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι ανθρωπιστικές δράσεις που χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα να συντονίζονται και να παρουσιάζουν συνοχή με τις δράσεις των διεθνών οργανώσεων και οργανισμών, ιδίως αυτών που ανήκουν στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών.

3. Η Επιτροπή μεριμνά για την ανάπτυξη της συνεργασίας της Κοινότητας με τις τρίτες χώρες-δωρήτριες στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Άρθρο 11

1. Η Επιτροπή καθορίζει τους όρους για τη χορήγηση, την ενεργοποίηση και την εκτέλεση της βοήθειας που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό.

2. Η βοήθεια εκτελείται μόνον εφόσον οι δικαιούχοι τηρούν τους όρους αυτούς.

Άρθρο 12

Κάθε σύμβαση χρηματοδότησης που συνάπτεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού προβλέπει ότι η Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο μπορούν να διενεργούν ελέγχους επί τόπου και στην έδρα των εταίρων της ανθρωπιστικής βοήθειας σύμφωνα με τις συνήθεις διαδικασίες που ορίζει η Επιτροπή δυνάμει των ισχυουσών διατάξεων, και ιδίως των διατάξεων του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Διαδικασίες εκτέλεσης των ανθρωπιστικών δράσεων

Άρθρο 13

Η Επιτροπή αποφασίζει σχετικά με τις παρεμβάσεις έκτακτης ανάγκης για ποσό έως 10 εκατομμύρια Ecu.

Επείγουσα παρέμβαση κρίνεται αναγκαία στο πλαίσιο δράσεων:

- για την αντιμετώπιση άμεσης και έκτακτης ανάγκης ανθρωπιστικού χαρακτήρα, η οποία συνδέεται με αιφνίδιες θεομηνίες ή ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως οι πλημμύρες, οι σεισμοί, οι ένοπλες συρράξεις, ή άλλες ανάλογες καταστάσεις,

- περιορισμένων στο χρόνο αντιμετώπισης της έκτασης ανάγκης: τα αντίστοιχα κεφάλαια καλύπτουν την αντιμετώπιση των προαναφερόμενων αναγκών ανθρωπιστικής φύσεως που ορίζονται στην πρώτη περίπτωση για διάστημα το οποίο προβλέπεται στην απόφαση χρηματοδότησης και δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες.

Για τις δράσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις αυτές και οι οποίες υπερβαίνουν τα 2 εκατομμύρια Ecu:

- η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση,

- ενημερώνει γραπτώς τα κράτη μέλη εντός 48 ωρών,

- διευκρινίζει την απόφασή της κατά την επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής, αιτιολογώντας ιδίως τη χρησιμοποίηση της διαδικασίας του κατεπείγοντος.

Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 17 παράγραφος 3 και εντός των ορίων του άρθρου 15 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση, αποφασίζει ως προς τη συνέχεια των δράσεων που έχουν αναληφθεί με την κατεπείγουσα διαδικασία.

Άρθρο 14

Η Επιτροπή είναι υπεύθυνη για την εξέταση, την απόφαση ανάληψης και τη διαχείριση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των δράσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τις ισχύουσες δημοσιονομικές και άλλες διαδικασίες, ιδίως εκείνες που προβλέπονται στο δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Άρθρο 15

1. Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 17 παράγραφος 2:

- αποφασίζει την κοινοτική χρηματοδότηση των δράσεων προστασίας που αναφέρονται στο άρθρο 2 σημείο γ) στο πλαίσιο της εφαρμογής της ανθρωπιστικής βοήθειας,

- εκδίδει τους κανονισμούς εφαρμογής του παρόντος κανονισμού,

- αποφασίζει τις άμεσες παρεμβάσεις της Επιτροπής ή τη χρηματοδότηση των παρεμβάσεων των ειδικών οργανισμών των κρατών μελών.

2. Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 17 παράγραφος 3:

- εγκρίνει συνολικά σχέδια, που προορίζονται να παράσχουν συνεκτικό πλαίσιο δράσης σε μια συγκεκριμένη χώρα ή περιοχή, στην οποία η ανθρωπιστική κρίση, κυρίως λόγω του εύρους και του πολύπλοκου χαρακτήρα της, ενδέχεται να διαιωνισθεί, καθώς και τα σχετικά κονδύλια τους. Στα πλαίσια αυτά, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη εξετάζουν την προτεραιότητα που δίδεται όσον αφορά την εκτέλεση των σχεδίων αυτών,

- αποφασίζει ως προς τα σχέδια άνω των 2 εκατομμυρίων Ecu, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 13.

Άρθρο 16

1. Άπαξ ετησίως ανταλλάσσονται απόψεις, στο πλαίσιο της επιτροπής του άρθρου 17, βάσει παρουσίασης του αντιπροσώπου της Επιτροπής, σχετικά με τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές της ανθρωπιστικής δράσης που θα διεξαχθεί κατά το επόμενο έτος και εξετάζονται τα γενικά προβλήματα του συντονισμού των κοινοτικών και των εθνικών δράσεων ανθρωπιστικής βοήθειας, καθώς και οποιοδήποτε γενικό ή ειδικό θέμα σχετικό με την κοινοτική βοήθεια σ' αυτόν τον τομέα.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει επίσης στην επιτροπή του άρθρου 17 πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη των μέσων διαχείρισης των ανθρωπιστικών δράσεων, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης-πλαισίου εταιρικής σχέσης.

3. Η επιτροπή του άρθρου 17 ενημερώνεται επίσης σχετικά με τις προθέσεις της Επιτροπής όσον αφορά την αξιολόγηση των ανθρωπιστικών δράσεων και ενδεχομένως το χρονοδιάγραμμα εργασιών της.

Άρθρο 17

1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή που αποτελείται από αντιπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής.

2. Σε περίπτωση προσφυγής στη διαδικασία της παρούσας παραγράφου, ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των μέτρων που προβλέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό, εντός προθεσμίας που καθορίζει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Η γνώμη διατυπώνεται με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στο πλαίσιο της επιτροπής, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφορορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει τα σχεδιαζόμενα μέτρα όταν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής.

Όταν τα σχεδιαζόμενα μέτρα δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο, χωρίς καθυστέρηση, πρόταση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία.

Εάν, κατά η λήξη προθεσμίας ενός μηνός από την υποβολή της πρότασης στο Συμβούλιο, αυτό δεν έχει αποφασίσει, τα προτεινόμενα μέτρα θεσπίζονται από την Επιτροπή.

3. Σε περίπτωση προσφυγής στη διαδικασία της παρούσας παραγράφου, ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλει στην επιτροπή σχέδιο ληπτέων μέτρων. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της σχετικά με αυτό το σχέδιο. Η γνώμη διατυπώνεται με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λήψη των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στο πλαίσιο της επιτροπής, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα που εφαρμόζονται αμέσως. Εάν όμως τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή αναβάλλει την εφαρμογή των μέτρων που αποφάσισε η ίδια κατά ένα μήνα από την ημερομηνία της ανακοίνωσης.

Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, μπορεί να λάβει διαφορετική απόφαση εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο.

Άρθρο 18

1. Η Επιτροπή αξιολογεί τακτικά τις δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας που χρηματοδοτεί η Κοινότητα, με σκοπό να διαπιστώσει κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι των δράσεων αυτών και να παράσχει κατευθυντήριες γραμμές για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των μελλοντικών δράσεων. Η Επιτροπή υποβάλλει στην επιτροπή σύνοψη των αξιολογήσεων, αναφέροντας για το νομικό καθεστώς των προσληφθέντων εμπειρογνωμόνων, οι οποίες μπορούν ενδεχομένως να εξετασθούν από την επιτροπή. Οι εκθέσεις αξιολόγησης τίθενται στη διάθεση των κρατών μελών που θα τις ζητήσουν.

2. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να προβαίνει, κατ' αίτηση των κρατών μελών και με συμμετοχή τους, σε αξιολογήσεις των ανθρωπιστικών δράσεων και σχεδίων της Κοινότητας.

Άρθρο 19

Στο τέλος κάθε οικονομικού έτους, η Επιτροπή υποβάλλει ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο η οποία περιλαμβάνει σύνοψη των δράσεων που χρηματοδοτήθηκαν κατά το έτος αυτό.

Η σύνοψη περιέχει ιδίως πληροφορίες σχετικά με τους παράγοντες διά των οποίων εκτελέστηκαν οι ανθρωπιστικές δράσεις.

Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη, το αργότερο εντός ενός μηνός από την απόφασή της και με την επιφύλαξη του άρθρου 13, σχετικά με τις εγκεκριμένες δράσεις, αναφέροντας τα σχετικά ποσά, τη φύση, τους δικαιούχους πληθυσμούς και τους εταίρους.

Άρθρο 20

Τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο συνολική αξιολόγηση των δράσεων που χρηματοδότησε η Κοινότητα στο πλαίσιο του κανονισμού αυτού, συνοδευόμενη από προτάσεις σχετικά με το μέλλον του κανονισμού και, εάν χρειάζεται, προτάσεις τροποποιήσεών του.

Άρθρο 21

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, 20 Ιουνίου 1996.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. BERSANI

(1) ΕΕ αριθ. C 180 της 14. 7. 1995, σ. 6.

(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 30. 11. 1995 (ΕΕ αριθ. C 339 της 18. 12. 1995, σ. 60), κοινή θέση του Συμβουλίου της 9ης Ιανουαρίου 1996. (ΕΕ αριθ. C 87 της 25. 3. 1996, σ. 46) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 1ης Μαΐου 1996 (ΕΕ αριθ. C 166 της 10. 6. 1996).