21.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 336/1

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 3 της συνθήκης, το Συμβούλιο, έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (1) προβλέπει ότι θεσπίζονται κοινοτικά μέτρα τα οποία διέπουν την πρόσβαση σε ύδατα και πόρους, καθώς και όροι βιώσιμης άσκησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων, λαμβανομένων υπόψη των διαθέσιμων επιστημονικών, τεχνικών και οικονομικών στοιχείων και ιδίως των εκθέσεων που συντάσσονται από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ).

(3)

Αποτελεί αρμοδιότητα του Συμβουλίου να θεσπίσει τα μέτρα για τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας, περιλαμβανομένων ορισμένων όρων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές, ανάλογα με την περίπτωση. Οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων, για κάθε απόθεμα ή τύπο αλιείας, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002.

(4)

Τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) θα πρέπει να καθορισθούν με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών, με παράλληλη εξασφάλιση δίκαιης μεταχείρισης μεταξύ των αλιευτικών κλάδων, καθώς και των απόψεων που έχουν διατυπωθεί κατά τη διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους, ιδίως δε των απόψεων της Συμβουλευτικής Επιτροπής Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας και των οικείων Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων.

(5)

Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να συνάδουν με τις διεθνείς συμφωνίες και αρχές, όπως η συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών του 1995 σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των αποθεμάτων άκρως μεταναστευτικών ιχθύων (2) και οι λεπτομερείς διαχειριστικές αρχές που καθορίσθηκαν το 2008 στο πλαίσιο των διεθνών κατευθυντήριων γραμμών του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για τη διαχείριση της αλιείας βαθέων υδάτων στην ανοικτή θάλασσα, σύμφωνα με τις οποίες ο νομοθέτης θα πρέπει να είναι πιο επιφυλακτικός όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς. Η έλλειψη επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος αναβολής ή παράλειψης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης.

(6)

Από τα τελευταία επιστημονικά στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) (3) και της STECF (4) προκύπτει ότι τα περισσότερα είδη βαθέων υδάτων αλιεύονται με μη βιώσιμο τρόπο και ότι οι αλιευτικές δυνατότητες για τα εν λόγω αποθέματα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά τους, θα πρέπει να μειωθούν έως ότου σημειώσει θετική τάση η εξέλιξη του μεγέθους των αποθεμάτων. Η ICES συνιστά επίσης να απαγορευθεί η κατευθυνόμενη αλιεία καθρεπτόψαρου του Ατλαντικού.

(7)

Όσον αφορά τους καρχαρίες βαθέων υδάτων, τα κύρια εμπορικά είδη θεωρούνται εξαντλημένα και κατά συνέπεια δεν πρέπει να πραγματοποιείται κατευθυνόμενη αλιεία. Έως ότου καθορισθεί μέσω έργων επιλεκτικότητας και άλλων τεχνικών μέτρων η ποσότητα των αναπόφευκτων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, πρέπει να απαγορευθεί η εκφόρτωση παρεμπιπτόντων αλιευμάτων.

(8)

Οι αλιευτικές δυνατότητες για είδη βαθέων υδάτων, όπως καθορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για τη θέσπιση ειδικών απαιτήσεων πρόσβασης και συναφών όρων που εφαρμόζονται στην αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων (5), αποφασίζονται σε διετή βάση. Εντούτοις, εξαίρεση αποτελούν τα αποθέματα γουρλομάτη του Ατλαντικού και διπτερύγιου μουρούνας, για τα οποία οι αλιευτικές δυνατότητες εξαρτώνται από την έκβαση των ετήσιων διαπραγματεύσεων με τη Νορβηγία. Οι αλιευτικές δυνατότητες για τα αποθέματα αυτά θα πρέπει συνεπώς να καθορισθούν σε άλλο συναφή ετήσιο κανονισμό περί καθορισμού αλιευτικών δυνατοτήτων.

(9)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 847/96 του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 1996 περί θεσπίσεως συμπληρωματικών όρων για την ετήσια διαχείριση των TAC και των ποσοστώσεων (6), είναι αναγκαίο να προσδιορισθούν τα αποθέματα που υπόκεινται στα διάφορα μέτρα που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό.

(10)

Για να διασφαλισθούν οι βιοτικοί πόροι των αλιέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σημαντικό να επιτραπεί η άσκηση αυτών των τύπων αλιείας από την 1η Ιανουαρίου 2011,

α)

ως «σκάφος ΕΕ» νοείται αλιευτικό σκάφος που φέρει τη σημαία κράτους μέλους και είναι νηολογημένο στην Ένωση·

β)

ως «ύδατα της ΕΕ» νοούνται τα ύδατα υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών, εκτός από τα παρακείμενα στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα II της συνθήκης·

γ)

ως «συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα» (TAC) νοείται η ποσότητα που μπορεί να αλιευθεί και να εκφορτωθεί από κάθε απόθεμα κατ’ έτος·

δ)

ως «ποσόστωση» νοείται η αναλογία του TAC που διατίθεται στην Ένωση, σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα·

ε)

ως «διεθνή ύδατα» νοούνται τα ύδατα που δεν υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία κανενός κράτους.

α)

οι ζώνες ICES (Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας) είναι αυτές που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 218/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό (αναδιατύπωση) (7)·

β)

οι ζώνες CECAF (Κεντροανατολικός Ατλαντικός ή μείζων αλιευτική ζώνη 34 του FAO) είναι αυτές που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 216/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την υποβολή στατιστικών για τις ονομαστικές αλιεύσεις από τα κράτη μέλη που αλιεύουν σε ορισμένες ζώνες εκτός του Βόρειου Ατλαντικού (αναδιατύπωση). (8)

α)

τις ανταλλαγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002·

β)

τις μειώσεις και ανακατανομές που πραγματοποιούνται δυνάμει του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (9) ή του άρθρου 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας (10)·

γ)

τις πρόσθετες εκφορτώσεις που επιτρέπονται δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96·

δ)

τις ποσότητες που διατηρούνται δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96·

ε)

τις μειώσεις που γίνονται σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 107 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.