Καθορίζει όρια στις συνολικές εθνικές εκπομπές 4 ρύπων: του διοξειδίου του θείου, των οξειδίων του αζώτου, των πτητικών οργανικών ενώσεων και της αμμωνίας.

Αυτά μπορούν να προκαλέσουν:

οξίνιση (π.χ. η χημική σύνθεση της θάλασσας υπόκειται οξίνιση),
ρύπανση του νερού και του εδάφους (ευτροφισμό), και
όζον σε επίπεδο εδάφους (όζον που προκύπτει από την αντίδραση των τεσσάρων ρύπων με τη ζέστη και το ηλιακό φως).

Η δράση της ΕΕ εξακολουθεί να είναι αναγκαία λόγω της επίμονης διασυνοριακής φύσης αυτών των ρύπων. Τα όρια είναι ενδιάμεσα στάδια στην πορεία για την επίτευξη πιο φιλόδοξων μακροπρόθεσμων στόχων.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να διασφαλίσουν ότι έως το 2010 οι εκπομπές των τεσσάρων ρύπων θα βρίσκονταν κάτω από τα ανώτατα όρια που ορίζονταν από τη νομοθεσία και ότι θα παρέμεναν σε χαμηλά επίπεδα για τα επόμενα χρόνια.
Κάθε χώρα έπρεπε να εκπονήσει ένα εθνικό πρόγραμμα έως την 1η Οκτωβρίου 2002 για την επίτευξη αυτών των στόχων. Τα εθνικά προγράμματα θα περιελάμβαναν πολιτικές και μέτρα που αναμένονταν να ληφθούν και τον πιθανό αντίκτυπό τους. Ανάλογα με τις ανάγκες, θα ενημερώνονταν το 2006.
Τα προγράμματα τέθηκαν και συνεχίζουν να τίθενται στη διάθεση του κοινού και των περιβαλλοντικών και άλλων οργανισμών.
Οι εθνικές αρχές πρέπει να καταρτίζουν ετήσιες απογραφές εκπομπών και προβλέψεις και να τις διαβιβάζουν στην Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος στο τέλος κάθε έτους.
Η Επιτροπή θα αξιολογούσε την πρόοδο που είχε σημειωθεί και θα συνέτασσε έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το 2012.
Η νομοθεσία δεν καλύπτει τις εκπομπές από τη διεθνή ναυσιπλοΐα και τα αεροσκάφη ή τις εκπομπές στις Καναρίους Νήσους, τα υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλίας, τη Μαδέρα ή τις Αζόρες.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Δεδομένου ότι η ρύπανση του αέρα αποτελεί διεθνές πρόβλημα το οποίο υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα, η ΕΕ προσχώρησε τον Ιούνιο του 2003 στο πρωτόκολλο της σύμβασης του 1979 για τη διασυνοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση, το οποίο αποβλέπει στην καταπολέμηση της οξίνισης, του ευτροφισμού και του όζοντος σε επίπεδο εδάφους (βλ. σχετική σύνοψη)

Το 2013, η Επιτροπή σημείωσε ότι η ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη βελτιώθηκε σημαντικά, αλλά εξακολουθούσε να μην έχει επιτύχει τους καθορισμένους στόχους. Η αξιολόγηση, που περιλαμβάνονταν στην ανακοίνωσή της «Πρόγραμμα καθαρός αέρας για την Ευρώπη», συνοδεύονταν από την έγκριση της οδηγίας (ΕΕ) 2016/2284 σχετικά με τη μείωση των εθνικών εκπομπών ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων.

Η εν λόγω οδηγία καταργεί την οδηγία 2001/81/EΚ, με σκοπό την επέκταση των εθνικών ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2020 και την επιβολή νέων για το 2025.

Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

Μείωση εθνικών εκπομπών (Ευρωπαϊκή Επιτροπή).

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Οδηγία 2001/81/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών για ορισμένους ατμοσφαιρικούς ρύπους (ΕΕ L 309 της 27.11.2001, σ. 22-30)

Διαδοχικές τροποποιήσεις της οδηγίας 2001/81/ΕΚ έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη απόδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Οδηγία (ΕΕ) 2016/2284 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου στις 14 Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με τη μείωση των εθνικών εκπομπών ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων, την τροποποίηση της οδηγίας 2003/35/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2001/81/ΕΚ (ΕΕ L 344, 17.12.2016, σ. 1-31)

Απόφαση 2003/507/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2003, για την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στο πρωτόκολλο της σύμβασης του 1979 για τη διαμεθοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση, για τη μείωση της οξίνισης, του ευτροφισμού και του όζοντος σε επίπεδο εδάφους (ΕΕ L 179 της 17.7.2003, σ. 1-2)

Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των— Πρόγραμμα «Καθαρός αέρας» για την Ευρώπη [COM(2013) 918 final της 18.12.2013]

τελευταία ενημέρωση 29.08.2019

Top

All