| 28.12.2013 | EL | Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης | L 354/171 | 28.12.2013 | EN | Official Journal of the European Union | L 354/171 | 28.12.2013 | DE | Amtsblatt der Europäischen Union | L 354/171 |
| ΑΠΌΦΑΣΗ αριθ. 1386/2013/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ | DECISION No 1386/2013/EU OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL | BESCHLUSS Nr. 1386/2013/EU DES EUROPÄISCHEN PARLAMENTS UND DES RATES |
| της 20ής Νοεμβρίου 2013 | of 20 November 2013 | vom 20. November 2013 |
| σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» | on a General Union Environment Action Programme to 2020 ‘Living well, within the limits of our planet’ | über ein allgemeines Umweltaktionsprogramm der Union für die Zeit bis 2020 „Gut leben innerhalb der Belastbarkeitsgrenzen unseres Planeten“ |
| (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) | (Text with EEA relevance) | (Text von Bedeutung für den EWR) |
| ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, | THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, | DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DER RAT DER EUROPÄISCHEN UNION — |
| Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 3, | Having regard to the Treaty on the Functioning of the European Union, and in particular Article 192(3) thereof, | gestützt auf den Vertrag über die Arbeitsweise der Europäischen Union, insbesondere auf Artikel 192 Absatz 3, |
| Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, | Having regard to the proposal from the European Commission, | auf Vorschlag der Europäischen Kommission, |
| Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια, | After transmission of the draft legislative act to the national parliaments, | nach Zuleitung des Entwurfs des Gesetzgebungsakts an die nationalen Parlamente, |
| Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1), | Having regard to the opinion of the European Economic and Social Committee (1), | nach Stellungnahme des Europäischen Wirtschafts- und Sozialausschusses (1), |
| Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2), | Having regard to the opinion of the Committee of the Regions (2), | nach Stellungnahme des Ausschusses der Regionen (2), |
| Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3), | Acting in accordance with the ordinary legislative procedure (3), | gemäß dem ordentlichen Gesetzgebungsverfahren (3), |
| Εκτιμώντας τα ακόλουθα: | Whereas: | in Erwägung nachstehender Gründe: |
| (1) | Η Ένωση έχει θέσει ως στόχο να καταστεί μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία έως το 2020, με σειρά πολιτικών και δράσεων με κατεύθυνση μια οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων (4). | (1) | The Union has set itself the objective of becoming a smart, sustainable and inclusive economy by 2020 with a set of policies and actions aimed at making it a low-carbon and resource-efficient economy (4). | (1) | Die Union hat sich zum Ziel gesetzt, bis 2020 eine intelligente, nachhaltige und integrative Wirtschaft mit Politik- und Aktionsbereichen zu werden, die auf eine CO2-arme und ressourceneffiziente Wirtschaft ausgerichtet sind (4). |
| (2) | Το πλαίσιο για τη δράση της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος από το 1973 διαμορφώθηκε από διαδοχικά προγράμματα δράσης για το περιβάλλον. | (2) | Successive environment action programmes have provided the framework for Union action in the field of the environment since 1973. | (2) | Aufeinanderfolgende Umweltaktionsprogramme bilden seit 1973 den Rahmen für die Tätigkeit der Union im Umweltbereich. |
| (3) | Αν και το έκτο κοινοτικό Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον (5) («6ο ΠΔΠ») έληξε τον Ιούλιο του 2012, συνεχίζεται η υλοποίηση πολλών από τα μέτρα και τις δράσεις που δρομολογήθηκαν στο πλαίσιό του. | (3) | The Sixth Community Environment Action Programme (5) (‘6th EAP’) ended in July 2012, but many measures and actions launched under that programme continue to be implemented. | (3) | Das Sechste Umweltaktionsprogramm der Gemeinschaft (5) (6. UAP) ist im Juli 2012 abgelaufen, viele der in seinem Rahmen lancierten Maßnahmen und Aktionen werden jedoch weiterhin umgesetzt. |
| (4) | Η τελική αξιολόγηση του 6ου ΠΔΠ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πρόγραμμα απέφερε οφέλη για το περιβάλλον και παρείχε μια γενική στρατηγική κατεύθυνση για την περιβαλλοντική πολιτική. Παρά τα επιτεύγματα αυτά, εξακολουθούν να παρατηρούνται αντίθετες προς την αειφορία τάσεις και στους τέσσερις τομείς προτεραιότητας που καθορίστηκαν στο 6ο ΠΔΠ: αλλαγή του κλίματος, φύση και βιοποικιλότητα, περιβάλλον και υγεία και ποιότητα ζωής, και φυσικοί πόροι και διαχείριση των αποβλήτων. | (4) | The final assessment of the 6th EAP concluded that the programme delivered benefits for the environment and provided an overarching strategic direction for environment policy. Despite those achievements, unsustainable trends still persist in the four priority areas identified in the 6th EAP: climate change; nature and biodiversity; environment and health and quality of life; and natural resources and wastes. | (4) | Die Schlussprüfung des 6. UAP ergab, dass das Programm sowohl Umweltvorteile erbrachte als auch einen übergeordneten Rahmen für die strategische Ausrichtung der Umweltpolitik schuf. Trotz dieser Erfolge gibt es in den vier Schwerpunktbereichen des 6. UAP (Klimaänderungen, Natur und biologische Vielfalt, Umwelt, Gesundheit und Lebensqualität sowie natürliche Ressourcen und Abfälle) noch immer Entwicklungen, die nicht nachhaltig sind. |
| (5) | Η τελική αξιολόγηση του 6ου ΠΔΠ επισήμανε ορισμένες ελλείψεις. Για τον λόγο αυτό, η επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο έβδομο Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον («7o ΠΔΠ») απαιτεί την πλήρη δέσμευση των κρατών μελών και των αρμόδιων θεσμικών οργάνων της Ένωσης καθώς και την προθυμία ανάληψης ευθύνης για να επιτευχθούν τα επιδιωκόμενα οφέλη του προγράμματος. | (5) | The final assessment of the 6th EAP highlighted some shortcomings. The achievement of the objectives set out in the Seventh Environment Action Programme (‘7th EAP’) therefore requires the full commitment of the Member States and the relevant Union institutions and the willingness to take responsibility for the delivery of the programme’s intended benefits. | (5) | Die Schlussprüfung des 6. UAP zeigte bestimmte Defizite auf. Die Verwirklichung der Ziele des Siebten Umweltaktionsprogramms (im Folgenden „7. UAP“) erfordert daher das volle Engagement der Mitgliedstaaten und der zuständigen Organe der Union sowie die Bereitschaft, Verantwortung für die Realisierung des beabsichtigten Nutzens des Programms zu übernehmen. |
| (6) | Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με τίτλο «Η κατάσταση και οι προοπτικές του περιβάλλοντος στην Ευρώπη 2010» (SOER 2010), εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες σημαντικές προκλήσεις στον τομέα του περιβάλλοντος και θα προκύψουν σοβαρές επιπτώσεις εάν δεν αναληφθούν δράσεις για την αντιμετώπισή τους. | (6) | According to the report of the European Environment Agency entitled ‘The European environment – state and outlook 2010’ (‘SOER 2010’)’ a number of major environmental challenges still remain, and serious repercussions will ensue if nothing is done to address them. | (6) | Gemäß dem Bericht der Europäischen Umweltagentur mit dem Titel „Die Umwelt in Europa — Zustand und Perspektiven 2010“ (SOER 2010) bestehen noch einige große ökologische Herausforderungen und drohen schwerwiegende Folgen, wenn nichts unternommen wird, um sie anzugehen. |
| (7) | Η πολυπλοκότητα της αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προκλήσεων και της επίτευξης μακροπρόθεσμης αειφόρου ανάπτυξης επιτείνεται από παγκόσμιες συστημικές τάσεις και προκλήσεις που σχετίζονται με την πληθυσμιακή δυναμική, την αστικοποίηση, τις ασθένειες και πανδημίες, την επιτάχυνση της τεχνολογικής αλλαγής και την οικονομική μεγέθυνση χωρίς αειφορία. Προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη ευμάρεια της Ένωσης, απαιτείται η ανάληψη περαιτέρω δράσης για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. | (7) | Global systemic trends and challenges, related to population dynamics, urbanisation, disease and pandemics, accelerating technological change and unsustainable economic growth add to the complexity of tackling environmental challenges and achieving long-term sustainable development. Ensuring the Union’s long-term prosperity requires taking further action to address those challenges. | (7) | Weltweite systemische Entwicklungen und Probleme, die auf Bevölkerungswachstum, Verstädterung, Krankheiten und Pandemien, voranschreitenden technologischen Wandel und nicht nachhaltiges Wirtschaftswachstum zurückzuführen sind, machen die Bewältigung von Umweltproblemen und die Verwirklichung einer langfristig nachhaltigen Entwicklung umso schwieriger. Wenn in der EU langfristiger Wohlstand gewährleistet werden soll, müssen weitere Maßnahmen getroffen werden, um diese Probleme zu lösen. |
| (8) | Είναι απαραίτητο να καθοριστούν ενωσιακοί στόχοι προτεραιότητας για το 2020, με βάση ένα σαφές μακροπρόθεσμο όραμα για το 2050. Αυτό θα δημιουργήσει επίσης ένα σταθερό περιβάλλον για αειφόρες επενδύσεις και αειφόρο ανάπτυξη. Το 7ο ΠΔΠ θα πρέπει να στηριχθεί στις πρωτοβουλίες πολιτικής στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» (6), μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η δέσμη μέτρων της Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια (7), η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050 (8), η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 (9), ο χάρτης πορείας για μια αποδοτική, από πλευράς πόρων, Ευρώπη (10), η εμβληματική πρωτοβουλία «Ένωση καινοτομίας» (11) και η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αειφόρο ανάπτυξη. | (8) | It is essential that Union priority objectives for 2020 are established, in line with a clear long-term vision for 2050. This would also provide a stable environment for sustainable investment and growth. The 7th EAP should build on policy initiatives in the Europe 2020 strategy (6), including the Union climate and energy package (7), the Commission Communication on a Roadmap for moving to a low-carbon economy in 2050 (8), the EU Biodiversity Strategy to 2020 (9), the Roadmap to a Resource Efficient Europe (10), the Innovation Union Flagship Initiative (11) and the European Union Strategy for Sustainable Development. | (8) | Wesentlich ist, dass die prioritären Ziele der Union für 2020 für 2020 festgelegt werden, und zwar im Einklang mit einer eindeutigen langfristigen Perspektive für 2050. Dies würde auch ein stabiles Umfeld für nachhaltige Investitionen und nachhaltiges Wachstum ermöglichen. Das 7. UAP sollte auf den politischen Initiativen im Rahmen der Strategie „Europe 2020“ (6) aufbauen, darunter das Klima- und Energiepaket der Union (7), die Mitteilung der Kommission über einen Fahrplan für den Übergang zu einer wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaft bis 2050 (8), die EU-Strategie zum Schutz der Biodiversität bis 2020 (9), der Fahrplan für ein ressourcenschonendes Europa (10), die Leitinitiative „Innovationsunion“ (11) und die Strategie der Europäischen Union für die nachhaltige Entwicklung. |
| (9) | Το 7ο ΠΔΠ θα πρέπει να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή που έχουν ήδη συμφωνηθεί στην Ένωση και στον εντοπισμό κενών σε τομείς πολιτικής για την κάλυψη των οποίων ενδέχεται να απαιτηθούν πρόσθετοι στόχοι. | (9) | The 7th EAP should help to achieve the environment and climate change targets on which the Union has already agreed and to identify policy gaps where additional targets may be required. | (9) | Das 7. UAP sollte dazu beitragen, dass die von der Union bereits vereinbarten Ziele in Bezug auf Umwelt und Klimawandel erreicht werden und dass noch nicht erfasste Bereiche identifiziert werden, für die zusätzliche Zielvorgaben erforderlich sein können. |
| (10) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να επιτύχει μείωση τουλάχιστον κατά 20 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2020 (30 %, υπό τον όρο ότι και άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα δεσμευτούν για συγκρίσιμες μειώσεις εκπομπών και ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλουν επαρκώς ανάλογα με τις ευθύνες και τις δυνατότητες της καθεμίας), να εξασφαλίσει, έως το 2020, ότι το 20 % της κατανάλωσης ενέργειας προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές και να επιτύχει να περικόψει τη χρήση πρωτογενούς ενέργειας κατά 20 % σε σύγκριση με τα προβλεπόμενα επίπεδα, βελτιώνοντας την ενεργειακή απόδοση (12). | (10) | The Union has agreed to achieve a reduction of at least 20 % of its greenhouse gas (GHG) emissions by 2020 (30 %, provided that other developed countries commit themselves to comparable emissions reductions and that developing countries contribute adequately according to their responsibilities and respective capabilities); to ensure that 20 % of energy consumption comes from renewable energy by 2020; and to achieve a 20 % cut in primary energy use compared with projected levels, by improving energy efficiency (12). | (10) | Die Union hat zugesagt, bis 2020 einen Rückgang ihrer Treibhausgasemissionen (im Folgenden „THG-Emissionen“) um mindestens 20 % zu erreichen (um 30 %, sofern sich andere Industriestaaten zu vergleichbaren Emissionsreduktionen verpflichten und Entwicklungsländer entsprechend ihren Verantwortlichkeiten nach ihren jeweiligen Fähigkeiten ebenfalls einen angemessenen Beitrag leisten), sicherzustellen, dass bis 2020 20 % der verbrauchten Energie aus erneuerbaren Quellen stammen, und durch Verbesserung der Energieeffizienz einen 20 %igen Rückgang (gemessen an den Prognosewerten) des Primärenergieverbrauchs zu erzielen (12). |
| (11) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει στην ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των οικοσυστημικών υπηρεσιών στην Ένωση έως το 2020 και την αποκατάσταση αυτών στο μέτρο του δυνατού και, παράλληλα, την ενίσχυση της συμβολής της Ένωσης στην αποτροπή της παγκόσμιας απώλειας βιοποικιλότητας (13). | (11) | The Union has agreed to halt the loss of biodiversity and the degradation of ecosystem services in the Union by 2020, and restore them in so far as feasible, while stepping up the Union contribution to averting global biodiversity loss (13). | (11) | Die Union hat zugesagt, den Verlust an Biodiversität und die Degradation der Ökosystemdienstleistungen in der Union bis 2020 einzudämmen und diese im Rahmen des Möglichen wiederherzustellen und gleichzeitig den Beitrag der Union zur Abwendung eines globalen Biodiversitätsverlustes zu verbessern (13). |
| (12) | Η Ένωση στηρίζει τους στόχους ανάσχεσης της παγκόσμιας απώλειας δασικών εκτάσεων το αργότερο έως το 2030 και μείωσης της γενικής αποψίλωσης των τροπικών δασών τουλάχιστον κατά 50 %, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2008, έως το 2020 (14). | (12) | The Union supports the aims of halting global forest cover loss by 2030 at the latest and of reducing gross tropical deforestation by at least 50 % by 2020 compared to 2008 levels (14). | (12) | Die Union unterstützt das Ziel, dem weltweiten Verlust an Waldflächen bis spätestens 2030 Einhalt zu gebieten und den Bruttowert der Abholzung der Tropenwälder bis 2020 gegenüber dem Stand von 2008 um mindestens 50 % zu verringern (14). |
| (13) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να επιτύχει καλή κατάσταση όλων των υδάτων της, συμπεριλαμβανομένων των γλυκών (ποταμοί και λίμνες, υπόγεια ύδατα), των μεταβατικών (εκβολές/δέλτα ποταμών) και των παράκτιων σε ακτίνα ενός ναυτικού μιλίου από τις ακτές έως το 2015 (15). | (13) | The Union has agreed to achieve good status for all Union waters, including freshwater (rivers and lakes, groundwater), transitional waters (estuaries/deltas) and coastal waters within one nautical mile of the coast by 2015 (15). | (13) | Die Union hat zugesagt, bis 2015 für alle Gewässer in der EU, einschließlich Süßwasser (Flüsse, Seen, Grundwasser), Übergangsgewässer (Mündungen/Deltas) und Küstengewässer innerhalb einer Seemeile von der Küste einen guten Zustand zu erreichen (15). |
| (14) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να επιτύχει καλή περιβαλλοντική κατάσταση όλων των θαλάσσιων υδάτων της έως το 2020 (16). | (14) | The Union has agreed to achieve good environmental status in all marine waters of the Union by 2020 (16). | (14) | Die Union hat zugesagt, bis 2020 für alle Meeresgewässer in der EU einen guten Zustand zu erreichen (16). |
| (15) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να επιτύχει επίπεδα ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα που δεν προκαλούν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις και κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον (17). | (15) | The Union has agreed to achieve levels of air quality that do not give rise to significant negative impacts on, and risks to, human health and the environment (17). | (15) | Die Union hat zugesagt, ein Luftqualitätsniveau zu erreichen, das nicht zu signifikanten negativen Auswirkungen auf und Risiken für die menschliche Gesundheit und die Umwelt führt (17). |
| (16) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να επιτύχει, έως το 2020, τον στόχο για την παραγωγή και τη χρήση των χημικών ουσιών κατά τρόπους που οδηγούν στην ελαχιστοποίηση των σημαντικών δυσμενών επιδράσεων στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον (18). | (16) | The Union has agreed to achieve, by 2020, the objective that chemicals are produced and used in ways that lead to the minimisation of significant adverse effects on human health and the environment (18). | (16) | Die Union hat zugesagt, bis 2020 das Ziel zu erreichen, dass Chemikalien so hergestellt und verwendet werden, dass signifikante nachteilige Auswirkungen für die menschliche Gesundheit und die Umwelt auf ein Mindestmaß begrenzt sind (18). |
| (17) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να προστατεύει το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία με την πρόληψη ή μείωση των δυσμενών επιπτώσεων της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων, καθώς και με τον περιορισμό των συνολικών επιπτώσεων της χρήσης των πόρων και τη βελτίωση της αποδοτικότητάς της, μέσω της εφαρμογής της ακόλουθης ιεράρχησης στα απόβλητα: πρόληψη, προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, άλλοι τρόποι ανάκτησης και τελική διάθεση (19). | (17) | The Union has agreed to protect the environment and human health by preventing or reducing the adverse impacts of the generation and management of waste and by reducing the overall impact of resource use and improving the efficiency of such use, by applying the following waste hierarchy: prevention, preparing for re-use, recycling, other recovery, and disposal (19). | (17) | Die Union hat zugesagt, die Umwelt und die menschliche Gesundheit zu schützen und die schädlichen Auswirkungen der Erzeugung und Bewirtschaftung von Abfällen zu vermeiden bzw. zu verringern, die Auswirkungen der Ressourcennutzung insgesamt zu reduzieren und die Effizienz der Ressourcennutzung zu verbessern, indem die Abfallhierarchie — Vermeidung, Vorbereitung zur Wiederverwendung, Recycling, sonstige Verwertung und Beseitigung — befolgt wird (19). |
| (18) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να ενθαρρύνει τη μετάβαση προς μία πράσινη οικονομία και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την πλήρη αποσύνδεση της οικονομικής μεγέθυνσης από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος (20). | (18) | The Union has agreed to stimulate the transition to a green economy and to strive towards an absolute decoupling of economic growth and environmental degradation (20). | (18) | Die Union hat zugesagt, Anreize für einen Übergang zu einer umweltschonenden Wirtschaft zu setzen und eine absolute Entkoppelung von Wirtschaftswachstum und Umweltdegradation anzustreben (20). |
| (19) | Η Ένωση έχει συμφωνήσει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί ένας ουδέτερος από πλευράς υποβάθμισης του εδάφους κόσμος στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης (21). | (19) | The Union has agreed to strive to achieve a land degradation neutral world in the context of sustainable development (21). | (19) | Die Union hat zugesagt, im Rahmen der nachhaltigen Entwicklung eine landdegradationsneutrale Welt anzustreben (21). |
| (20) | Σύμφωνα με το άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η πολιτική της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος αποβλέπει σε υψηλό επίπεδο προστασίας, λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλομορφία των καταστάσεων στις διάφορες περιοχές της Ένωσης, και στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος, κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». | (20) | Pursuant to Article 191(2) of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU), Union policy on the environment aims at a high level of protection taking into account the diversity of situations in the various regions of the Union, and is based on the precautionary principle and on the principles that preventive action should be taken, that environmental damage should, as a priority, be rectified at source and that the polluter should pay. | (20) | Gemäß Artikel 191 Absatz 2 des Vertrags über die Arbeitsweise der Europäischen Union (AEUV) zielt die Umweltpolitik der Union unter Berücksichtigung der unterschiedlichen Gegebenheiten in den einzelnen Regionen der Union auf ein hohes Schutzniveau ab und beruht auf den Grundsätzen der Vorsorge und Vorbeugung, auf dem Grundsatz, dass Umweltbeeinträchtigungen mit Vorrang an ihrem Ursprung bekämpft werden sollten, sowie auf dem Verursacherprinzip. |
| (21) | Η δράση για την επίτευξη των στόχων προτεραιότητας του 7ου ΠΔΠ θα πρέπει να αναληφθεί σε διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. | (21) | Action to deliver the priority objectives of the 7th EAP should be taken at different levels of governance, in accordance with the principle of subsidiarity. | (21) | Im Einklang mit dem Subsidiaritätsprinzip sollten Aktionen zum Erreichen der prioritären Ziele des 7. UAP auf unterschiedlichen Entscheidungsebenen durchgeführt werden. |
| (22) | Σημαντική για την εξασφάλιση της επιτυχίας του 7ου ΠΔΠ και την επίτευξη των στόχων προτεραιότητας που καθορίζονται σε αυτό είναι η διαφανής συνεργασία με μη κυβερνητικούς παράγοντες. | (22) | Transparent engagement with non-governmental actors is important in ensuring the success of the 7th EAP and the achievement of its priority objectives. | (22) | Die transparente Einbindung nichtstaatlicher Akteure ist für den Erfolg des 7. UAP und die Verwirklichung seiner prioritären Ziele wichtig. |
| (23) | Η απώλεια βιοποικιλότητας και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων στην Ένωση όχι μόνον έχουν σημαντικές συνέπειες για το περιβάλλον και την ευημερία των ανθρώπων, έχουν επίσης και επιπτώσεις για τις μελλοντικές γενεές και είναι δαπανηρές για το κοινωνικό σύνολο, ιδίως για τους οικονομικούς παράγοντες που δραστηριοποιούνται σε τομείς άμεσα εξαρτώμενους από οικοσυστημικές υπηρεσίες. | (23) | Not only do biodiversity loss and the degradation of ecosystems in the Union have important implications for the environment and human well-being, they also have impacts on future generations and are costly for society as a whole, particularly for economic actors in sectors that depend directly on ecosystem services. | (23) | Der Biodiversitätsverlust und die Degradation der Ökosysteme in der Union haben nicht nur erhebliche Auswirkungen auf die Umwelt und das menschliche Wohlergehen, sondern sie wirken sich auch auf künftige Generationen aus und sind für die Gesellschaft als Ganzes und vor allem für Wirtschaftsakteure in Sektoren kostspielig, die unmittelbar auf Ökosystemdienstleistungen angewiesen sind. |
| (24) | Υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και βελτίωση της αποδοτικότητας της ενέργειας και της χρήσης των πόρων στην Ένωση. Με τον τρόπο αυτό θα μετριαστούν η πίεση που ασκείται στο περιβάλλον, θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και θα προκύψουν νέες πηγές οικονομικής μεγέθυνσης και απασχόλησης, μέσω της μείωσης του κόστους χάρη στη βελτίωση της αποδοτικότητας, την εμπορική εκμετάλλευση καινοτομιών και την καλύτερη διαχείριση των πόρων σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Προκειμένου να αξιοποιηθεί αυτό το δυναμικό, μια πιο ολοκληρωμένη ενωσιακή πολιτική στον τομέα της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να αναγνωρίζει ότι όλοι οι τομείς της οικονομίας πρέπει να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. | (24) | There is significant scope for reducing GHG emissions and enhancing energy and resource efficiency in the Union. This will ease pressure on the environment and bring increased competitiveness and new sources of growth and jobs through cost savings from improved efficiency, the commercialisation of innovations and better management of resources over their whole life cycle. In order to realise this potential, a more comprehensive Union policy on climate change should recognise that all sectors of the economy have to contribute to tackling climate change. | (24) | In der Union bestehen große Möglichkeiten zur Verringerung der THG-Emissionen und zur Verbesserung der Energie- und Ressourceneffizienz. Beides entlastet die Umwelt, verbessert die Wettbewerbsfähigkeit und schafft neue Wachstumsquellen und neue Arbeitsplätze — durch Kosteneinsparungen, die im Zuge der Effizienzverbesserung, der Vermarktung von Innovationen und der besseren Bewirtschaftung von Ressourcen während ihrer gesamten Lebensdauer erzielt werden. Um dieses Potential zu verwirklichen sollte eine umfassendere Politik der Union zum Klimawandel anerkennen, dass alle Wirtschaftssektoren einen Beitrag zur Bekämpfung des Klimawandels leisten müssen. |
| (25) | Περιβαλλοντικά προβλήματα και επιπτώσεις εξακολουθούν να εκθέτουν σε σημαντικούς κινδύνους την ανθρώπινη υγεία και ευημερία, ενώ τα μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης του περιβάλλοντος μπορούν να αποβούν επωφελή. | (25) | Environmental problems and impacts continue to pose significant risks for human health and well-being, whereas measures to improve the state of the environment can be beneficial. | (25) | Umweltprobleme und Umweltauswirkungen stellen nach wie vor beträchtliche Risiken für die Gesundheit und das Wohlergehen des Menschen dar, Maßnahmen zur Verbesserung des Umweltzustands hingegen können gesundheits- und wohlstandsfördernd sein. |
| (26) | Η πλήρης και ενιαία εφαρμογή του περιβαλλοντικού κεκτημένου σε ολόκληρη την Ένωση αποτελεί ασφαλή επένδυση για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και για την οικονομία. | (26) | The full and even implementation of the environment acquis throughout the Union is a sound investment for the environment and human health, as well as for the economy. | (26) | Die umfassende und einheitliche Umsetzung des umweltrechtlichen Besitzstands in der gesamten Union ist eine kluge Investition zugunsten der Umwelt und der menschlichen Gesundheit sowie zugunsten der Wirtschaft. |
| (27) | Η ενωσιακή πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος θα πρέπει να συνεχίσει να στηρίζεται σε στερεή βάση γνώσεων και θα πρέπει να διασφαλίζει ότι τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται η χάραξη πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων όπου εφαρμόστηκε η αρχή της προφύλαξης, μπορούν να είναι καλύτερα κατανοητά σε όλα τα επίπεδα. | (27) | Union environment policy should continue to draw on a sound knowledge base and should ensure that the evidence underpinning policy-making, including cases where the precautionary principle has been invoked, can be better understood at all levels. | (27) | Die Umweltpolitik der Union sollte sich weiterhin auf eine solide Wissensgrundlage stützen und sicherstellen, dass die den politischen Entscheidungen zugrunde liegenden Fakten, einschließlich der Fälle, in denen das Vorsorgeprinzip zur Anwendung kam, auf allen Ebenen besser verstanden werden können. |
| (28) | Οι περιβαλλοντικοί και κλιματικοί στόχοι θα πρέπει να υποστηρίζονται με επαρκείς επενδύσεις και τα κονδύλια θα πρέπει να δαπανώνται αποτελεσματικότερα σύμφωνα με αυτούς τους στόχους. Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η αξιοποίηση πρωτοβουλιών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. | (28) | Environment and climate objectives should be supported by adequate investments, and funds should be spent more effectively in line with those objectives. The use of public- private initiatives should be encouraged. | (28) | Umwelt- und Klimaziele sollten durch angemessene Investitionen unterstützt werden und die Mittel sollten im Einklang mit diesen Zielen effektiver verwendet werden. Der Rückgriff auf öffentlich-private Initiativen sollte gefördert werden. |
| (29) | Η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλους τους συναφείς τομείς πολιτικής είναι θεμελιώδους σημασίας για τη μείωση των πιέσεων που ασκούν στο περιβάλλον οι πολιτικές και οι δραστηριότητες σε άλλους τομείς και για την επίτευξη των στόχων που αφορούν το περιβάλλον και το κλίμα. | (29) | Environmental integration in all relevant policy areas is essential in order to reduce pressures on the environment resulting from the policies and activities of other sectors and to meet environmental and climate-related targets. | (29) | Die Einbeziehung von Umweltbelangen in alle relevanten Politikbereiche ist wichtig, um Umweltbelastungen aufgrund der Strategien und Tätigkeiten anderer Sektoren zu mildern und die Umwelt- und Klimaziele zu erreichen. |
| (30) | Η Ένωση είναι πυκνοκατοικημένη και πάνω από το 70 % των πολιτών της ζουν σε αστικές και περιαστικές περιοχές και αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα που σχετίζονται με το περιβάλλον και το κλίμα. | (30) | The Union is densely populated, and over 70 % of its citizens live in urban and peri-urban areas and face specific environmental and climate-related challenges. | (30) | Die Union ist dicht bevölkert; über 70 % ihrer Bürger leben in Städten und stadtnahen Gebieten und sind mit spezifischen Umwelt- und Klimaproblemen konfrontiert. |
| (31) | Πολλές περιβαλλοντικές προκλήσεις είναι παγκόσμιες και μπορούν να αντιμετωπιστούν πλήρως μόνο με συνολική πλανητική προσέγγιση, ενώ άλλες έχουν ισχυρή περιφερειακή διάσταση. Αυτό απαιτεί συνεργασία με τις χώρες εταίρους, συμπεριλαμβανομένων γειτονικών χωρών και υπερπόντιων χωρών και εδαφών. | (31) | Many environmental challenges are global and can only be fully addressed through a comprehensive global approach, while other environmental challenges have a strong regional dimension. This requires cooperation with partner countries, including neighbouring countries and overseas countries and territories. | (31) | Viele Umweltprobleme sind globaler Natur und können nur durch einen umfassenden globalen Ansatz ganz in Angriff genommen werden; andere weisen eine starke regionale Dimension auf. Dies erfordert eine Zusammenarbeit mit Partnerländern, einschließlich Nachbarländer und überseeische Länder und Gebiete. |
| (32) | Το 7ο ΠΔΠ θα πρέπει να υποστηρίξει την εφαρμογή, εντός της Ένωσης και σε διεθνές επίπεδο, των πορισμάτων και των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την αειφόρο ανάπτυξη του 2012 (διάσκεψη Ρίο + 20) και οι οποίες έχουν ως σκοπό τη μετατροπή της παγκόσμιας οικονομίας σε μια πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και του περιορισμού της φτώχειας. | (32) | The 7th EAP should support the implementation, within the Union and at international level, of the outcomes of, and commitments undertaken at, the 2012 United Nations Conference on Sustainable Development (Rio + 20) and which aim to transform the global economy into an inclusive and green economy in the context of sustainable development and poverty reduction. | (32) | Das 7. UAP sollte zur Umsetzung der Ergebnisse der Konferenz der Vereinten Nationen über nachhaltige Entwicklung (Rio + 20-Konferenz) und der dort eingegangenen Verpflichtungen im Rahmen der Union und auf internationaler Ebene beitragen und die Umwandlung der Weltwirtschaft in eine integrative und umweltschonende Wirtschaft zum Ziel haben, die durch nachhaltige Entwicklung und Armutsbekämpfung gekennzeichnet ist. |
| (33) | Με τη βοήθεια κατάλληλου συνδυασμού μέσων άσκησης πολιτικής, οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές θα μπορούν να αντιλαμβάνονται πληρέστερα τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους στο περιβάλλον και να διαχειρίζονται τις επιπτώσεις αυτές. Τα εν λόγω μέσα άσκησης πολιτικής περιλαμβάνουν οικονομικά κίνητρα, αγορακεντρικά μέσα, απαιτήσεις πληροφόρησης, καθώς και προαιρετικά εργαλεία και μέτρα για τη συμπλήρωση των νομοθετικών πλαισίων και τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε διάφορα επίπεδα. | (33) | An appropriate mix of policy instruments would enable businesses and consumers to improve their understanding of the impact of their activities on the environment and to manage that impact. Such policy instruments include economic incentives, market-based instruments, information requirements as well as voluntary tools and measures to complement legislative frameworks and to engage stakeholders at different levels. | (33) | Die richtige Kombination politischer Instrumente würde Unternehmen und Verbraucher in die Lage versetzen, die Umweltauswirkungen ihrer Tätigkeiten besser zu verstehen und zu lenken. Zu diesen politischen Instrumenten zählen auch wirtschaftliche Anreize, marktbasierte Instrumente, Informationspflichten sowie freiwillige Instrumente und Maßnahmen, die die rechtlichen Rahmenregelungen ergänzen und Interessenträger auf unterschiedlichen Ebenen einbinden. |
| (34) | Όλα τα μέτρα, δράσεις και στόχοι που καθορίζονται στο 7ο ΠΔΠ θα πρέπει να υλοποιηθούν σύμφωνα με τις αρχές της έξυπνης νομοθεσίας (22) και, κατά περίπτωση, να υπόκεινται σε διεξοδική εκτίμηση επιπτώσεων. | (34) | All measures, actions and targets set out in the 7th EAP should be taken forward in accordance with the principles of smart regulation (22) and, where appropriate, subject to a comprehensive impact assessment. | (34) | Alle Maßnahmen, Aktionen und Ziele des 7. UAP sollten nach den Grundsätzen der intelligenten Regulierung (22) und gegebenenfalls vorbehaltlich einer umfassenden Folgenabschätzung durchgeführt werden. |
| (35) | Η πρόοδος προς την επίτευξη των στόχων του 7ου ΠΔΠ θα πρέπει να παρακολουθείται, να εκτιμάται και να αξιολογείται με βάση δείκτες που έχουν συμφωνηθεί. | (35) | Progress towards meeting the objectives of the 7th EAP should be monitored, assessed and evaluated on the basis of agreed indicators. | (35) | Der Stand der Verwirklichung der Ziele des 7. UAP sollte anhand vereinbarter Indikatoren überwacht, bewertet und evaluiert werden. |
| (36) | Σύμφωνα με το άρθρο 192 παράγραφος 3 ΣΛΕΕ, οι στόχοι προτεραιότητας της ενωσιακής πολιτικής στον τομέα του περιβάλλοντος θα πρέπει να καθορίζονται στο πλαίσιο γενικού προγράμματος δράσης. | (36) | In accordance with Article 192(3) TFEU, the priority objectives in respect of Union policy on the environment should be set out in a general action programme. | (36) | Gemäß Artikel 192 Absatz 3 des AEUV sollten die vorrangigen Ziele der Umweltpolitik der Union in einem allgemeinen Aktionsprogramm festgelegt werden. |
| (37) | Όσον αφορά τους στόχους προτεραιότητας που καθορίζονται στην παρούσα απόφαση, παρατίθεται στο 7ο ΠΔΠ που καθορίζεται στο παράρτημα μια σειρά μέτρων και δράσεων με στόχο την επίτευξη των εν λόγω στόχων, | (37) | For the priority objectives set out in this Decision, a number of measures and actions are identified in the 7th EAP set out in the Annex, with a view to achieving those objectives. | (37) | In Bezug auf die in diesem Beschluss genannten vorrangigen Ziele werden in dem im Anhang enthaltenen 7. UAP eine Reihe von Maßnahmen und Aktionen zur Verwirklichung dieser Ziele aufgeführt. |
| (38) | Καθώς ο στόχος της παρούσας απόφασης, ήτοι η θέσπιση ενός γενικού προγράμματος δράσης της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος που να προβλέπει στόχους προτεραιότητας, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως λόγω του εύρους και των αποτελεσμάτων του εν λόγω προγράμματος δράσης να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως καθορίζεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου, | (38) | Since the objective of this Decision, namely to set up a General Union Environment Action Programme setting out priority objectives, cannot be sufficiently achieved by the Member States but can rather, by reason of the scale and effects of that action programme be better achieved at Union level, the Union may adopt measures, in accordance with the principle of subsidiarity as set out in Article 5 of the Treaty on European Union. In accordance with the principle of proportionality, as set out in that Article, this Decision does not go beyond what is necessary in order to achieve that objective, | (38) | Da das Ziel dieses Beschlusses, nämlich die Auflegung eines Allgemeinen Umweltaktionsprogramms der Union, in dem vorrangige Ziele festgelegt werden, von den Mitgliedstaaten nicht ausreichend verwirklicht werden kann, sondern vielmehr wegen des Umfangs und der Wirkungen dieses Aktionsprogramms auf Unionsebene besser zu verwirklichen ist, kann die Union im Einklang mit dem in Artikel 5 des Vertrags über die Europäische Union niedergelegten Subsidiaritätsprinzip tätig werden. Entsprechend dem in demselben Artikel genannten Grundsatz der Verhältnismäßigkeit geht dieser Beschluss nicht über das zur Verwirklichung dieses Ziels erforderliche Maß hinaus — |
| ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ: | HAVE ADOPTED THIS DECISION: | HABEN FOLGENDEN BESCHLUSS ERLASSEN: |
| Άρθρο 1 | Article 1 | Artikel 1 |
| Θεσπίζεται γενικό πρόγραμμα δράσης της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος για την περίοδο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 («το 7ο Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον ή «το 7ο ΠΔΠ»»), όπως παρατίθεται στο παράρτημα. | A general Union action programme in the field of the environment for the period up to 31 December 2020 (‘the 7th Environment Action programme’ or ‘7th EAP’), as set out in the Annex, is hereby adopted. | Ein allgemeines Umweltaktionsprogramm der Union für die Zeit bis zum 31. Dezember 2020 (im Folgenden „Siebtes Umweltaktionsprogramm“ oder „7. UAP“) wird wie im Anhang aufgeführt angenommen. |
| Άρθρο 2 | Article 2 | Artikel 2 |
| 1. Το 7ο Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον έχει τους ακόλουθους στόχους προτεραιότητας: | 1. The 7th Environment Action Programme shall have the following priority objectives: | (1) Mit dem Siebten Umweltaktionsprogramm werden folgende prioritäre Ziele verfolgt: |
| α) | προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης· | (a) | to protect, conserve and enhance the Union’s natural capital; | a) | Schutz, Erhaltung und Verbesserung des Naturkapitals der Union; |
| β) | μετατροπή της Ένωσης σε μια πράσινη και ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων· | (b) | to turn the Union into a resource-efficient, green and competitive low-carbon economy; | b) | Übergang zu einer ressourceneffizienten, umweltschonenden und wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaftsweise; |
| γ) | προστασία των πολιτών της Ένωσης από περιβαλλοντικές πιέσεις και κινδύνους για την υγεία και την ευημερία· | (c) | to safeguard the Union’s citizens from environment-related pressures and risks to health and well-being; | c) | Schutz der Unionsbürger vor umweltbedingten Belastungen, Gesundheitsrisiken und Risiken für die Lebensqualität; |
| δ) | μεγιστοποίηση των οφελών της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης μέσω βελτίωσης της εφαρμογής· | (d) | to maximise the benefits of Union environment legislation by improving implementation; | d) | Maximierung der Vorteile aus dem Umweltrecht der Union durch verbesserte Umsetzung; |
| ε) | βελτίωση της βάσης γνώσεων και αποδεικτικών στοιχείων για την περιβαλλοντική πολιτική της Ένωσης· | (e) | to improve the knowledge and evidence base for Union environment policy; | e) | Verbesserung der Wissens- und Faktengrundlage für die Umweltpolitik der Union; |
| στ) | διασφάλιση των επενδύσεων στην περιβαλλοντική και την κλιματική πολιτική και αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού εξωτερικού κόστους· | (f) | to secure investment for environment and climate policy and address environmental externalities; | f) | Sicherung von Investitionen für Umwelt- und Klimapolitik und Berücksichtigung der externen Umweltkosten; |
| ζ) | βελτίωση της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής διάστασης και της συνοχής των πολιτικών· | (g) | to improve environmental integration and policy coherence; | g) | Verbesserung der Einbeziehung von Umweltbelangen und der Politikkohärenz; |
| η) | ενίσχυση της αειφορίας των πόλεων της Ένωσης· | (h) | to enhance the sustainability of the Union’s cities; | h) | Förderung der Nachhaltigkeit der Städte in der Union; |
| θ) | αύξηση της αποτελεσματικότητας της Ένωσης όσον αφορά την αντιμετώπιση διεθνών περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων. | (i) | to increase the Union’s effectiveness in addressing international environmental and climate-related challenges. | i) | Verbesserung der Fähigkeit der Union, wirksam auf internationale Umwelt- und Klimaprobleme einzugehen. |
| 2. Το 7ο ΠΔΠ βασίζεται στην αρχή της προφύλαξης, στις αρχές της προληπτικής δράσης και της επανόρθωσης της ρύπανσης στην πηγή και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». | 2. The 7th EAP shall be based on the precautionary principle, the principles of preventive action and of rectification of pollution at source and the polluter-pays principle. | (2) Das 7. UAP stützt sich auf den Grundsatz der Vorsorge, die Grundsätze der Vorbeugung und der Bekämpfung von Verunreinigungen an der Quelle sowie auf das Verursacherprinzip. |
| 3. Το 7ο ΠΔΠ συμβάλλει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου περιβαλλοντικής προστασίας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ευημερίας των πολιτών. | 3. The 7th EAP shall contribute to a high level of environmental protection and to an improved quality of life and well-being for citizens. | (3) Das 7. UAP leistet einen Beitrag zu einem hohen Umweltschutzniveau und verbessert die Lebensqualität und das Wohlergehen der Bürgerinnen und Bürger. |
| 4. Όλα τα μέτρα, δράσεις και ειδικοί στόχοι που καθορίζονται στο 7ο ΠΔΠ προτείνονται και υλοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές της έξυπνης νομοθεσίας και, κατά περίπτωση, με την επιφύλαξη διεξοδικής εκτίμησης επιπτώσεων. | 4. All measures, actions and targets set out in the 7th EAP shall be proposed and implemented in accordance with the principles of smart regulation and, where appropriate, subject to a comprehensive impact assessment. | (4) Alle Maßnahmen, Aktionen und Ziele des 7. UAP werden nach den Grundsätzen der intelligenten Regulierung und gegebenenfalls vorbehaltlich einer umfassenden Folgenabschätzung vorgeschlagen und durchgeführt. |
| Άρθρο 3 | Article 3 | Artikel 3 |
| 1. Υπεύθυνα για την ανάληψη κατάλληλης δράσης με σκοπό την επίτευξη των στόχων προτεραιότητας που καθορίζονται στο 7ο ΠΔΠ είναι τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ένωσης και τα κράτη μέλη. Αναλαμβάνεται δράση με τη δέουσα συνεκτίμηση των αρχών της δοτής αρμοδιότητας, της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. | 1. The relevant Union institutions and the Member States are responsible for taking appropriate action, with a view to the delivery of the priority objectives set out in the 7th EAP. Action shall be taken with due account of the principles of conferral, subsidiarity and proportionality, in accordance with Article 5 of the Treaty on European Union. | (1) Die zuständigen Unionsorgane und die Mitgliedstaaten sind dafür verantwortlich, geeignete Maßnahmen zu ergreifen, damit die im 7. UAP festgelegten prioritären Ziele erreicht werden. Die Aktionen tragen gemäß Artikel 5 des Vertrags über die Europäische Union den Grundsätzen der begrenzten Einzelermächtigung, der Subsidiarität und der Verhältnismäßigkeit gebührend Rechnung. |
| 2. Οι δημόσιες αρχές σε όλα τα επίπεδα συνεργάζονται με τις επιχειρήσεις και τους κοινωνικούς εταίρους, με την κοινωνία των πολιτών και με μεμονωμένους πολίτες για την εφαρμογή του 7ου ΠΔΠ. | 2. Public authorities at all levels shall work with businesses and social partners, civil society and individual citizens in implementing the 7th EAP. | (2) Öffentliche Behörden auf allen Ebenen arbeiten bei der Durchführung des 7. UAPs mit Unternehmen und Sozialpartnern, der Zivilgesellschaft und einzelnen Bürgern zusammen. |
| Άρθρο 4 | Article 4 | Artikel 4 |
| 1. Η Επιτροπή εξασφαλίζει την παρακολούθηση της εφαρμογής των σχετικών στοιχείων του 7ου ΠΔΠ στο πλαίσιο της συνήθους διαδικασίας παρακολούθησης της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Η διαδικασία αυτή βασίζεται στους δείκτες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος για την κατάσταση του περιβάλλοντος καθώς και στους δείκτες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση της προόδου που επιτυγχάνεται σε σχέση με την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας και την επίτευξη των στόχων στους τομείς του περιβάλλοντος και του κλίματος, όπως οι στόχοι που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια, τη βιοποικιλότητα και τα ορόσημα προς επίτευξη της αποδοτικής χρήσης των πόρων. | 1. The Commission shall ensure that the implementation of the relevant elements of the 7th EAP is monitored in the context of the regular monitoring process of the Europe 2020 Strategy. This process shall be informed by the European Environment Agency’s indicators on the state of the environment as well as indicators used to monitor progress in achieving existing environment and climate-related legislation and targets such as the climate and energy targets, biodiversity targets and resource efficiency milestones. | (1) Die Kommission gewährleistet, dass die Umsetzung der relevanten Elemente des 7. UAP im Rahmen des Prozesses der regulären Überwachung der Europa-2020-Strategie überwacht wird. Dieser Prozess stützt sich auf die Indikatoren der Europäischen Umweltagentur zum Zustand der Umwelt sowie auf Indikatoren, die zur Überwachung von Fortschritten bei der Verwirklichung bestehender Rechtsvorschriften auf dem Gebiet des Umwelt- und Klimaschutzes und von Zielen wie Klima- und Energieziele, Biodiversitätsziele und Ressourceneffizienz-Meilensteine verwendet werden. |
| 2. Η Επιτροπή προβαίνει επίσης σε αξιολόγηση του 7ου ΠΔΠ. Η αξιολόγηση αυτή βασίζεται, μεταξύ άλλων, στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος σχετικά με την κατάσταση του περιβάλλοντος καθώς και σε διαβούλευση με ενδιαφερόμενα μέρη. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, εν ευθέτω χρόνω πριν από τη λήξη του 7ου ΠΔΠ, έκθεση που βασίζεται σε αυτή την αξιολόγηση. | 2. The Commission shall also carry out an evaluation of the 7th EAP. That evaluation shall be based, inter alia, on the European Environment Agency’s report on the state of the environment and on a consultation with interested stakeholders. The Commission shall submit a report based on this evaluation to the European Parliament and to the Council in due course before the end of the 7th EAP. | (2) Die Kommission nimmt eine Bewertung des 7. UAP vor. Diese Evaluierung stützt sich unter anderem auf den Bericht der Europäischen Umweltagentur über den Zustand der Umwelt sowie eine Konsultation der Interessenträger. Die Kommission legt dem Europäischen Parlament und dem Rat rechtzeitig vor Ablauf des 7. UAP einen Bericht vor, der sich auf diese Bewertung stützt. |
| 3. Βάσει αυτής της αξιολόγησης και άλλων σχετικών πολιτικών εξελίξεων, η Επιτροπή υποβάλλει, εάν κριθεί σκόπιμο, πρόταση για το 8ο ΠΔΠ εγκαίρως ώστε να αποφευχθεί η ύπαρξη κενού μεταξύ του 7ου ΠΔΠ και του 8ου ΠΔΠ. | 3. In the light of that evaluation and other relevant policy developments, the Commission shall, if appropriate, present a proposal for an 8th EAP in a timely manner, with a view to avoiding a gap between the 7th EAP and the 8th EAP. | (3) Im Lichte dieser Bewertung und sonstiger politischer Entwicklungen legt die Kommission gegebenenfalls rechtzeitig einen Vorschlag für ein 8. UAP vor, um eine Lücke zwischen dem 7. UAP und dem 8. UAP zu vermeiden. |
| Άρθρο 5 | Article 5 | Artikel 5 |
| Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. | This Decision shall enter into force on the twentieth day following that of its publication in the Official Journal of the European Union. | Dieser Beschluss tritt am zwanzigsten Tag nach seiner Veröffentlichung im Amtsblatt der Europäischen Union in Kraft. |
| Στρασβούργο, 20 Νοεμβρίου 2013. | Done at Strasbourg, 20 November 2013. | Geschehen zu Straßburg am 20. November 2013. |
| Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | For the European Parliament | Im Namen des Europäische Parlament |
| Ο Πρόεδρος | The President | Der Präsident |
| M. SCHULZ | M. SCHULZ | M. SCHULZ |
| Για το Συμβούλιο | For the Council | Im Namen des Rates |
| Ο Πρόεδρος | The President | Der Präsident |
| V. LEŠKEVIČIUS | V. LEŠKEVIČIUS | V. LEŠKEVIČIUS |
| (1) ΕΕ C 161 της 6.6.2013, σ. 77. | (1) OJ C 161, 6.6.2013, p. 77. | (1) ABl. C 161 vom 6.6.2013, S. 77. |
| (2) ΕΕ C 218 της 30.7.2013, σ. 53. | (2) OJ C 218, 30.7.2013, p. 53. | (2) ABl. C 218 vom 30.7.2013, S. 53. |
| (3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 2013 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 15ης Νοεμβρίου 2013. | (3) Position of the European Parliament of 24 October 2013 (not yet published in the Official Journal) and decision of the Council of 15 November 2013. | (3) Standpunkt des Europäischen Parlaments vom 24. Oktober 2013 (noch nicht im Amtsblatt veröffentlicht) und Beschluss des Rates vom 15. November 2013. |
| (4) COM(2010) 2020 και συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010 (EUCO 13/10). | (4) COM(2010) 2020 and European Council conclusions of 17 June 2010 (EUCO 13/10). | (4) KOM(2010) 2020 und Schlussfolgerungen des Europäischen Rates vom 17. Juni 2010 (EUCO 13/10). |
| (5) Απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2002, για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (ΕΕ L 242 της 10.9.2002, σ. 1). | (5) Decision No 1600/2002/EC of the European Parliament and of the Council of 22 July 2002 laying down the Sixth Community Environment Action Programme (OJ L 242, 10.9.2002, p. 1). | (5) Beschluss Nr. 1600/2002/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 22. Juli 2002 über das sechste Umweltaktionsprogramm der Europäischen Gemeinschaft (ABl. L 242 vom 10.9.2002, S. 1). |
| (6) COM(2010) 2020. | (6) COM(2010) 2020. | (6) KOM(2010) 2020. |
| (7) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 443/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές από τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης προσέγγισης της Κοινότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 από ελαφρά οχήματα (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 1), οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 16), οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ με στόχο τη βελτίωση και την επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 63), οδηγία 2009/30/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, με την οποία τροποποιείται η οδηγία 98/70/ΕΚ όσον αφορά τις προδιαγραφές για τη βενζίνη, το ντίζελ και το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης και την καθιέρωση μηχανισμού για την παρακολούθηση και τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τροποποιείται η οδηγία 1999/32/ΕΚ του Συμβουλίου όσον αφορά την προδιαγραφή των καυσίμων που χρησιμοποιούνται στα πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας και καταργείται η οδηγία 93/12/ΕΟΚ (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 88), οδηγία 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ, 2006/12/ΕΚ και 2008/1/ΕΚ, και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 114), απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αυτών μέχρι το 2020 (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 136). | (7) Regulation (EC) No 443/2009 of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 setting emission performance standards for new passenger cars as part of the Community’s integrated approach to reduce CO2 emissions from light-duty vehicles (OJ L 140, 5.6.2009, p. 1), Directive 2009/28/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the promotion of the use of energy from renewable sources and amending and subsequently repealing Directives 2001/77/EC and 2003/30/EC (OJ L 140, 5.6.2009, p. 16), Directive 2009/29/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 amending Directive 2003/87/EC so as to improve and extend the greenhouse gas emission allowance trading scheme of the Community (OJ L 140, 5.6.2009, p. 63), Directive 2009/30/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 amending Directive 98/70/EC as regards the specification of petrol, diesel and gas-oil and introducing a mechanism to monitor and reduce greenhouse gas emissions and amending Council Directive 1999/32/EC as regards the specification of fuel used by inland waterway vessels and repealing Directive 93/12/EEC (OJ L 140, 5.6.2009, p. 88), Directive 2009/31/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the geological storage of carbon dioxide and amending Council Directive 85/337/EEC, European Parliament and Council Directives 2000/60/EC, 2001/80/EC, 2004/35/EC, 2006/12/EC, 2008/1/EC and Regulation (EC) No 1013/2006 (OJ L 140, 5.6.2009, p. 114), Decision No 406/2009/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the effort of Member States to reduce their greenhouse gas emissions to meet the Community’s greenhouse gas emission reduction commitments up to 2020 (OJ L 140, 5.6.2009, p. 136). | (7) Verordnung (EG) Nr. 443/2009 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 zur Festsetzung von Emissionsnormen für neue Personenkraftwagen im Rahmen des Gesamtkonzepts der Gemeinschaft zur Verringerung der CO2-Emissionen von Personenkraftwagen und leichten Nutzfahrzeugen (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 1); Richtlinie 2009/28/EC des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 zur Förderung der Nutzung von Energie aus erneuerbaren Quellen und zur Änderung und anschließenden Aufhebung der Richtlinien 2001/77/EG und 2003/30/EG (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 16); Richtlinie 2009/29/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 zur Änderung der Richtlinie 2003/87/EG zwecks Verbesserung und Ausweitung des Gemeinschaftssystems für den Handel mit Treibhausgasemissionszertifikaten (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 63); Richtlinie 2009/30/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 zur Änderung der Richtlinie 98/70/EG im Hinblick auf die Spezifikationen für Otto-, Diesel- und Gasölkraftstoffe und die Einführung eines Systems zur Überwachung und Verringerung der Treibhausgasemissionen sowie zur Änderung der Richtlinie 1999/32/EG des Rates im Hinblick auf die Spezifikationen für von Binnenschiffen gebrauchte Kraftstoffe und zur Aufhebung der Richtlinie 93/12/EWG (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 88); Richtlinie 2009/31/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 über die geologische Speicherung von Kohlendioxid und zur Änderung der Richtlinie 85/337/EWG des Rates sowie der Richtlinien 2000/60/EG, 2001/80/EG, 2004/35/EG, 2006/12/EG und 2008/1/EG des Europäischen Parlaments und des Rates sowie der Verordnung (EG) Nr. 1013/2006 (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 114); Beschluss Nr. 406/2009/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 über die Anstrengungen der Mitgliedstaaten zur Reduktion ihrer Treibhausgasemissionen mit Blick auf die Erfüllung der Verpflichtungen der Gemeinschaft zur Reduktion der Treibhausgasemissionen bis 2020 (ABl. L 140 vom 5.6.2009, S. 136). |
| (8) COM(2011) 112. Ο χάρτης πορείας αναφέρθηκε από το Συμβούλιο στα συμπεράσματά του της 17ης Μαΐου 2011 και επιβεβαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του της 15ης Μαρτίου 2012 [P7_TA(2012)0086]. | (8) COM(2011) 112. The Roadmap was noted by the Council in its Conclusions of 17 May 2011 and was endorsed by the European Parliament in its Resolution of 15 March 2012 (P7_TA(2012)0086). | (8) KOM(2011) 2020. Der Fahrplan wurde in den Schlussfolgerungen der Sitzung des Rates vom 17. Mai 2011 erwähnt und in der Entschließung des Europäischen Parlaments vom 15. März 2012 bekräftigt (P7-TA(2012)0086). |
| (9) COM(2011) 244. | (9) COM(2011) 244. | (9) KOM(2011) 244. |
| (10) COM(2011) 571. | (10) COM(2011) 571. | (10) KOM(2011) 571. |
| (11) COM(2010) 546. | (11) COM(2010) 546. | (11) KOM(2010) 546. |
| (12) Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 8ης και 9ης Μαρτίου 2007. | (12) European Council of 8 and 9 March 2007. | (12) Europäischer Rat vom 8. und 9. März 2007. |
| (13) Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης και 26ης Μαρτίου 2010 (EUCO 7/10)· Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2010 (7536/10)· COM(2011) 244. | (13) European Council conclusions of 25 and 26 March 2010 (EUCO 7/10); Council conclusions of 15 March 2010 (7536/10); COM(2011) 244. | (13) Schlussfolgerungen des Europäischen Rates vom 25. und 26. März 2010 (EUCO 7/2010); Schlussfolgerungen des Rates vom 15. März 2010 (7536/10); KOM(2011) 244. |
| (14) Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2008 (16852/08). | (14) Council conclusions of 4 December 2008 (16852/08). | (14) Schlussfolgerungen des Rates vom 4. Dezember 2008 (16852/08). |
| (15) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1). | (15) Directive 2000/60/EC of the European Parliament and of the Council of 23 October 2000 establishing a framework for Community action in the field of water policy (OJ L 327, 22.12.2000, p. 1). | (15) Richtlinie 2000/60/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. Oktober 2000 zur Schaffung eines Ordnungsrahmens für Maßnahmen der Gemeinschaft im Bereich der Wasserpolitik (ABl. L 327 vom 22.12.2000, S. 1). |
| (16) Οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19). | (16) Directive 2008/56/EC of the European Parliament and of the Council of 17 June 2008 establishing a framework for community action in the field of marine environmental policy (Marine Strategy Framework Directive) (OJ L 164, 25.6.2008, p. 19). | (16) Richtlinie 2008/56/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 17. Juni 2008 zur Schaffung eines Ordnungsrahmens für Maßnahmen der Gemeinschaft im Bereich der Meeresumwelt (Meeresstrategie-Rahmenrichtlinie) (ABl. L 164 vom 25.6.2008, S. 19). |
| (17) Απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ· οδηγία 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (ΕΕ L 152 της 11.6.2008, σ. 1). | (17) Decision No 1600/2002/EC; Directive 2008/50/EC of the European Parliament and of the Council of 21 May 2008 on ambient air quality and cleaner air for Europe (OJ L 152, 11.6.2008, p. 1). | (17) Beschluss Nr. 1600/2002/EG; Richtlinie 2008/50/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 21. Mai 2008 über Luftqualität und saubere Luft für Europa (ABl. L 152 vom 11.6.2008, S. 1). |
| (18) Απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ· σχέδιο εφαρμογής του Γιοχάνεσμπουργκ (Παγκόσμια Διάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη, 2002). | (18) Decision No 1600/2002/EC; Johannesburg Plan of Implementation (WSSD 2002). | (18) Beschluss Nr. 1600/2002/EG; Umsetzungsplan von Johannesburg (Weltgipfel für nachhaltige Entwicklung 2002). |
| (19) Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3). | (19) Directive 2008/98/EC, of the European Parliament and of the Council of 19 November 2008 on waste (OJ L 312, 22.11.2008, p. 3). | (19) Richtlinie 2008/98/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 19. November 2008 über Abfälle (ABl. L 312 vom 22.11.2008, S. 3). |
| (20) Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 11ης Ιουνίου 2012 (11186/12)· COM(2011) 571. | (20) Council conclusions of 11 June 2012 (11186/12); COM(2011) 571. | (20) Schlussfolgerungen des Rates vom 11. Juni 2012 (11186/12); KOM(2011) 571. |
| (21) Ψήφισμα A/RES/66/288 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 27ης Ιουλίου 2012 σχετικά με τον απολογισμό της διάσκεψης του Ρίο + 20 με τίτλο «Το μέλλον που θέλουμε». | (21) United Nations General Assembly Resolution A/Res/66/288 of 27 July 2012 on the outcome of the Rio + 20 Conference, entitled ‘The Future We Want’. | (21) Generalversammlung der Vereinten Nationen, Entschließung A/Res/66/288 vom 27. Juli 2012 zu dem Ergebnis der Rio + 20 Konferenz mit dem Titel „The Future We Want“. |
| (22) COM(2010) 543. | (22) COM(2010) 543. | (22) KOM(2010) 543. |
| ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ | ANNEX | ANHANG |
| 7ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΩΣ ΤΟ 2020 — «ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ» | THE 7th ENVIRONMENT ACTION PROGRAMME TO 2020 – ‘LIVING WELL, WITHIN THE LIMITS OF OUR PLANET’ | DAS SIEBTE UMWELTAKTIONSPROGRAMM BIS 2020 — „GUT LEBEN INNERHALB DER BELASTBARKEITSGRENZEN UNSERES PLANETEN“ |
| 1. | Το όραμα για το 2050 που περιγράφεται κατωτέρω θα δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές για τις δράσεις που θα αναληφθούν έως το 2020 και μετέπειτα: | Το 2050, ζούμε καλά, εντός των οικολογικών ορίων του πλανήτη μας. Η ευμάρεια που απολαμβάνουμε και το υγιεινό περιβάλλον στο οποίο ζούμε οφείλονται σε μια καινοτόμο και κυκλική οικονομία, όπου δεν γίνονται σπατάλες και όπου διασφαλίζεται η αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων, και η βιοποικιλότητα προστατεύεται, αποτιμάται και αποκαθίσταται με τρόπους που ενισχύουν την ανθεκτικότητα της κοινωνίας μας. Η οικονομική μας μεγέθυνση με χαμηλά επίπεδα ανθρακούχων εκπομπών έχει προ πολλού αποσυνδεθεί από τη χρήση των πόρων και έχει γίνει η κινητήρια δύναμη στην πορεία προς μια ασφαλή και αειφόρο παγκόσμια κοινωνία. | 1. | The following 2050 vision is intended to help guide action up to and beyond 2020: | In 2050, we live well, within the planet’s ecological limits. Our prosperity and healthy environment stem from an innovative, circular economy where nothing is wasted and where natural resources are managed sustainably, and biodiversity is protected, valued and restored in ways that enhance our society’s resilience. Our low-carbon growth has long been decoupled from resource use, setting the pace for a safe and sustainable global society. | 1. | Die folgende Vision für 2050 ist Leitgedanke für Umweltaktionen bis 2020 und darüber hinaus: | Im Jahr 2050 leben wir gut innerhalb der ökologischen Belastbarkeitsgrenzen unseres Planeten. Unser Wohlstand und der gute Zustand unserer Umwelt sind das Ergebnis einer innovativen Kreislaufwirtschaft, bei der nichts vergeudet wird und natürliche Ressourcen so nachhaltig bewirtschaftet werden und die Biodiversität so geschützt, geachtet und wiederhergestellt wird, dass sich die Widerstandsfähigkeit unserer Gesellschaft verbessert. Unser CO2-armes Wirtschaftswachstum ist längst von der Ressourcennutzung abgekoppelt und somit Schrittmacher für eine sichere und nachhaltige globale Gesellschaft. |
| ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΩΣ ΤΟ 2020 | A PROGRAMME FOR ACTION TO 2020 | EIN AKTIONSPROGRAMM FÜR DIE ZEIT BIS 2020 |
| 2. | Στη διάρκεια των τελευταίων 40 ετών θεσπίστηκε ευρύ φάσμα περιβαλλοντικών νομοθετημάτων τα οποία συγκροτούν το πληρέστερο σύνολο σύγχρονων προτύπων παγκοσμίως. Αυτό συνέβαλε στην αντιμετώπιση ορισμένων από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές ανησυχίες των πολιτών και των επιχειρήσεων της Ένωσης. | 2. | Over the past 40 years, a broad range of environment legislation has been put in place, amounting to the most comprehensive modern standards in the world. This has helped to address some of the most serious environmental concerns of citizens and businesses in the Union. | 2. | In den vergangenen 40 Jahren wurde eine breite Palette an Umweltvorschriften eingeführt, die zusammen den umfassendsten und modernsten Normenkatalog der Welt ergeben. Dies hat dazu beigetragen, dass einige der schwerwiegendsten Umweltanliegen der Bürger und Unternehmen in der Union in Angriff genommen wurden. |
| 3. | Τις τελευταίες δεκαετίες μειώθηκαν σημαντικά οι εκπομπές ρύπων στον ατμοσφαιρικό αέρα, στα ύδατα και στο έδαφος, όπως και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τα τελευταία έτη. Η νομοθεσία της Ένωσης περί χημικών ουσιών έχει εκσυγχρονιστεί και έχουν επιβληθεί περιορισμοί στη χρήση πολλών τοξικών ή επικίνδυνων ουσιών, όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο και ο υδράργυρος, σε προϊόντα που συναντώνται στα περισσότερα νοικοκυριά. Οι πολίτες της Ένωσης απολαμβάνουν ορισμένα από τα ύδατα με την καλύτερη ποιότητα παγκοσμίως, ενώ πάνω από το 18 % του εδάφους της Ένωσης και 4 % των θαλασσών της έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενες φυσικές περιοχές. | 3. | Emissions of pollutants to air, water and soil have been reduced significantly over the past decades, as have GHG emissions in recent years. Union chemicals legislation has been modernised and the use of many toxic or hazardous substances such as lead, cadmium and mercury has been restricted in products found in most households. Union citizens enjoy a level of water quality that is among the best in the world, and over 18 % of the Union’s territory and 4 % of its seas have been designated as protected areas for nature. | 3. | In den letzten Jahrzehnten ist die Schadstoffbelastung von Luft, Gewässern und Böden spürbar zurückgegangen, ebenso wie in den letzten Jahren die THG-Emissionen. Die Chemikaliengesetzgebung der Union wurde modernisiert und die Verwendung zahlreicher Gift- und Schadstoffe wie Blei, Cadmium und Quecksilber in haushaltsüblichen Produkten wurde beschränkt. Die Unionsbürger haben heute Zugang zu Wasser, das unter Qualitätsgesichtspunkten zu den weltbesten gehört, und über 18 % des Gebiets der Union sowie 4 % ihrer Meeresgebiete wurden als Naturschutzgebiete ausgewiesen. |
| 4. | Η ενωσιακή πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος έχει τονώσει την καινοτομία και τις επενδύσεις σε περιβαλλοντικά προϊόντα και υπηρεσίες, με αποτέλεσμα τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ευκαιριών για εξαγωγές (1). Αυστηρά πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος επεκτάθηκαν με τις διαδοχικές διευρύνσεις σε μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου, ενώ οι προσπάθειες της Ένωσης έχουν συμβάλει σε μια αυξανόμενη διεθνή δέσμευση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας βιοποικιλότητας, καθώς και στην επιτυχία των παγκόσμιων προσπαθειών για την εξάλειψη των ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος και των μολυβδούχων καυσίμων. | 4. | The Union’s environment policy has stimulated innovation and investment in environmental goods and services, generating jobs and export opportunities (1). Successive enlargements have extended high standards of environmental protection across a large part of the European continent, and the Union’s efforts have contributed to increasing international commitment to combatting climate change and biodiversity loss, and to successful global efforts to eliminate ozone-depleting substances and leaded fuels. | 4. | Die Umweltpolitik der Union hat Innovationen und Investitionen in Umweltgüter und -dienstleistungen gefördert, Arbeitsplätze geschaffen und Exportmärkte erschlossen (1). Aufeinander folgende Erweiterungen haben dazu geführt, dass heute in einem großen Teil des europäischen Kontinents strenge Umweltschutznormen gelten, und die Anstrengungen der Union haben dazu beigetragen, dass die internationale Staatengemeinschaft heute entschlossener gegen Klimawandel und Biodiversitätsverlust vorgeht und die globalen Bemühungen zur Eliminierung Ozon abbauender Stoffe und verbleiter Kraftstoffe erfolgreich sind. |
| 5. | Σημαντική πρόοδος έχει επίσης σημειωθεί όσον αφορά την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών στόχων σε άλλες πολιτικές και δραστηριότητες της Ένωσης. Ως αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), οι άμεσες ενισχύσεις συνδέονται από το 2003 με απαιτήσεις για τους γεωργούς, οι οποίοι οφείλουν να διατηρούν τη γη σε καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση και να συμμορφώνονται με τη σχετική περιβαλλοντική νομοθεσία. Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής έχει καταστεί αναπόσπαστο μέρος της ενεργειακής πολιτικής, ενώ συντελείται πρόοδος στην ενσωμάτωση των προβληματισμών που αφορούν την αποδοτική χρήση των πόρων, την κλιματική αλλαγή και την ενεργειακή απόδοση σε άλλους βασικούς τομείς, όπως οι μεταφορές και τα κτίρια. | 5. | Considerable headway has also been made in integrating environmental objectives into other Union policies and activities. The reformed Common Agricultural Policy (CAP) has, since 2003, linked direct payments to requirements that farmers maintain land in good agricultural and environmental condition and comply with relevant environment legislation. Fighting climate change has become an integral part of energy policy and progress is being made on integrating resource efficiency, climate change and energy efficiency concerns into other key sectors, such as transport and buildings. | 5. | Auch bei der Einbeziehung von Umweltzielen in andere Politikbereiche und Aktivitäten der Union wurden beträchtliche Fortschritte erzielt. Seit der Reform der Gemeinsamen Agrarpolitik (GAP) im Jahr 2003 sind Direktzahlungen an die Erzeuger an die Auflage gekoppelt, Nutzflächen in gutem landwirtschaftlichen und ökologischen Zustand zu halten und die geltenden Umweltvorschriften zu beachten. Die Bekämpfung des Klimawandels wurde zum integralen Bestandteil der Energiepolitik, und auch in anderen wichtigen Sektoren wie Verkehr und Gebäude werden Ressourceneffizienz, Klimawandel und Energieeffizienz heute stärker berücksichtigt. |
| 6. | Ωστόσο, πολλές περιβαλλοντικές τάσεις στην Ένωση παραμένουν ανησυχητικές, για τον πρόσθετο λόγο ότι οφείλονται στην ανεπαρκή εφαρμογή της ισχύουσας ενωσιακής νομοθεσίας στον τομέα του περιβάλλοντος. Μόλις το 17 % των ειδών και ενδιαιτημάτων που αξιολογήθηκαν βάσει της οδηγίας περί οικοτόπων (2) βρίσκονται σε θετική κατάσταση προστασίας, ενώ η υποβάθμιση και η απώλεια του φυσικού κεφαλαίου θέτει σε κίνδυνο τις προσπάθειες για την επίτευξη των στόχων της Ένωσης που αφορούν τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή. Η κατάσταση αυτή των ειδών και ενδιαιτημάτων καθώς και η υποβάθμιση και η απώλεια του φυσικού κεφαλαίου έχουν υψηλό παρεπόμενο κόστος που δεν αποτιμάται δεόντως στο οικονομικό ή κοινωνικό μας σύστημα. Το 30 % του εδάφους της Ένωσης είναι εξαιρετικά κατακερματισμένο, επηρεάζοντας τη συνδετικότητα των οικοσυστημάτων, την υγεία τους και την ικανότητά τους να παρέχουν υπηρεσίες, καθώς και βιώσιμα ενδιαιτήματα για τα είδη. Αν και η Ένωση έχει σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την αποσύνδεση της οικονομικής μεγέθυνσης από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τη χρήση των πόρων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η χρήση των πόρων εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να μην είναι αειφόρος και αποδοτική, ενώ δεν έχει ακόμη εξασφαλιστεί η ορθή διαχείριση των αποβλήτων. Ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις στην Ένωση αφήνουν ανεκμετάλλευτες τις σημαντικές ευκαιρίες που προσφέρει η αποδοτική χρήση των πόρων ως προς την ανταγωνιστικότητα, τη μείωση του κόστους και τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας του εφοδιασμού. Η ποιότητα των υδάτων και τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι ακόμη προβληματικά σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και οι πολίτες της Ένωσης εξακολουθούν να εκτίθενται σε επικίνδυνες ουσίες, με αποτέλεσμα να διακυβεύονται δυνητικά η υγεία και η ευημερία τους. Οι αντίθετες προς την αειφορία χρήσεις γης αναλώνουν γόνιμα εδάφη και η υποβάθμιση του εδάφους συνεχίζεται, με συνέπειες για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και την επίτευξη των σχετικών με τη βιοποικιλότητα στόχων. | 6. | However, many environmental trends in the Union continue to be a cause for concern, not least due to insufficient implementation of existing Union environment legislation. Only 17 % of species and habitats assessed under the Habitats Directive (2) have favourable conservation status, and the degradation and loss of natural capital is jeopardising efforts to attain the Union’s biodiversity and climate change objectives. Such status of species and habitats as well as the degradation and loss of natural capital have high associated costs which have not yet been properly valued in our economic or social system. 30 % of the Union’s territory is highly fragmented, affecting the connectivity and health of ecosystems and their ability to provide services as well as viable habitats for species. While progress has been made in the Union to decouple growth from GHG emissions, resource use and environmental impacts, resource use is still largely unsustainable and inefficient, and waste is not yet properly managed. As a result, businesses in the Union are foregoing the significant opportunities that resource efficiency offers in terms of competitiveness, cost reductions, improved productivity and security of supply. Water quality and air pollution levels are still problematic in many parts of Europe, and Union citizens continue to be exposed to hazardous substances, potentially compromising their health and well-being. Unsustainable land use is consuming fertile soils, and soil degradation continues, resulting in impacts on global food security and the achievement of biodiversity targets. | 6. | Viele Umweltentwicklungen in der Union bleiben jedoch besorgniserregend, nicht zuletzt aufgrund der unzulänglichen Umsetzung der geltenden umweltrechtlichen Unionsvorschriften. Nur 17 % der unter die FFH-Richtlinie (2) fallenden Arten und Lebensräume befinden sich in einem günstigen Erhaltungszustand, und die Degradation und der Rückgang unseres Naturkapitals gefährden die Bemühungen der Union, ihre Biodiversitäts- und Klimaziele zu erreichen. Der mit diesem Zustand der Arten und Lebensräume sowie mit dieser Degradation und diesem Rückgang von Naturkapital verbundene Preis, dessen Wert in unserem wirtschaftlichen und gesellschaftlichen System noch nicht richtig beziffert wurde, ist hoch. 30 % des Gebiets der Union sind stark fragmentiert, mit entsprechend nachteiligen Auswirkungen auf den Zusammenhalt und Gesundheitszustand der Ökosysteme und ihre Fähigkeit, Dienstleistungen zu erbringen und funktionierende Artenlebensräume bereitzustellen. Obgleich Fortschritte dabei gemacht wurden, das Wirtschaftswachstum der Union von THG-Emissionen, Ressourcennutzung und Umweltauswirkungen abzukoppeln, werden Ressourcen nach wie vor weitgehend auf nicht nachhaltige und ineffiziente Weise genutzt, und die dabei entstehenden Abfälle noch immer nicht ordnungsgemäß bewirtschaftet. Folglich gehen Unternehmen in der Union die großen Chancen verloren, die eine effiziente Ressourcennutzung in Bezug auf Wettbewerbsfähigkeit, Kosteneinsparung, Produktivitätssteigerung und Versorgungssicherheit bietet. Wasser- und Luftqualität lassen in vielen Teilen Europas nach wie vor zu wünschen übrig, und Unionsbürger sind immer noch Schadstoffen ausgesetzt, die ihre Gesundheit und ihr Wohlergehen beeinträchtigen können. Nicht nachhaltige Landnutzung verbraucht fruchtbare Böden, und die anhaltende Bodendegradation gefährdet weltweit die Ernährungssicherheit und stellt das Erreichen der Biodiversitätsziele in Frage. |
| 7. | Οι μεταβολές του περιβάλλοντος και του κλίματος της Ένωσης προκαλούνται ολοένα περισσότερο από εξελίξεις που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ των οποίων σε σχέση με τη δημογραφία, τα πρότυπα παραγωγής και εμπορίου και την ταχεία τεχνολογική πρόοδο. Οι εξελίξεις αυτές μπορεί να προσφέρουν σημαντικές ευκαιρίες για οικονομική μεγέθυνση και κοινωνική ευημερία, αλλά αποτελούν επίσης προκλήσεις και πηγές αβεβαιότητας για την οικονομία και την κοινωνία της Ένωσης και προκαλούν υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα (3). | 7. | Environmental and climate change in the Union is increasingly caused by developments taking place at global level, including in relation to demographics, patterns of production and trade, and rapid technological progress. Such developments may offer significant opportunities for economic growth and societal well-being, but pose challenges and uncertainties for the Union’s economy and society and are causing environmental degradation worldwide (3). | 7. | Umwelt- und Klimaveränderungen in der Union werden zunehmend durch globale Entwicklungen wie Bevölkerungswachstum, Produktions- und Handelsgewohnheiten und den rapiden technologischen Fortschritt verursacht. Diese Entwicklungen bergen großes Potenzial für Wirtschaftswachstum und gesellschaftlichen Wohlstand, stellen die europäische Wirtschaft und Gesellschaft jedoch vor Herausforderungen und Unsicherheiten und führen zu Umweltverschlechterungen weltweit (3). |
| 8. | Η αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών και η εξάντληση των πόρων, σε συνδυασμό με τα σημερινά σπάταλα συστήματα παραγωγής και κατανάλωσης στην παγκόσμια οικονομία, αυξάνουν το κόστος των βασικών πρώτων υλών, ορυκτών και ενέργειας, προκαλώντας μεγαλύτερη ρύπανση και περισσότερα απόβλητα, αυξάνοντας τις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και επιδεινώνοντας την υποβάθμιση της γης, την αποδάσωση και την απώλεια της βιοποικιλότητας. Τα δύο τρίτα σχεδόν των παγκόσμιων οικοσυστημάτων βρίσκονται σε παρακμή (4), ενώ υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ανθρωπότητα έχει ήδη υπερβεί τα πλανητικά όρια για τη βιοποικιλότητα, την κλιματική αλλαγή και τον κύκλο του αζώτου (5). Υπάρχει πιθανότητα πλανητικού ελλείμματος νερού 40 % έως το 2030, εκτός αν επιτευχθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη βελτίωση της αποδοτικής χρήσης των πόρων. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να επιδεινώσει η κλιματική αλλαγή τα προβλήματα αυτά και να επιφέρει υψηλό κόστος (6). Το 2011 οι καταστροφές που οφείλονταν εν μέρει στην κλιματική αλλαγή επέφεραν παγκόσμιες οικονομικές ζημίες άνω των 300 δισεκατ. EUR. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έχει προειδοποιήσει ότι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση και διάβρωση του φυσικού κεφαλαίου κινδυνεύει να προκαλέσει μη αναστρέψιμες αλλαγές που θα μπορούσαν να διακυβεύσουν δύο αιώνες ανόδου του βιοτικού επιπέδου και συνεπάγονται σημαντικές δαπάνες (7). | 8. | Together with current wasteful production and consumption systems in the world economy, rising global demand for goods and services and the depletion of resources are increasing the cost of essential raw materials, minerals and energy, generating more pollution and waste, increasing global GHG emissions and exacerbating land degradation, deforestation and biodiversity loss. Nearly two-thirds of the world’s ecosystems are in decline (4) and there is evidence that planetary boundaries for biodiversity, climate change and the nitrogen cycle have already been transgressed (5). There is likely to be a global shortfall of 40 % in water by 2030 unless there is significant progress made in improving resource efficiency. There is also the risk that climate change will further exacerbate such problems, and will result in high costs (6). In 2011, disasters partly due to climate change resulted in global economic losses of over EUR 300 billion. The Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD) has warned that the continued degradation and erosion of natural capital risks bringing about irreversible changes that could endanger two centuries of rising living standards and entail significant costs (7). | 8. | Die für die heutige Weltwirtschaft typischen verschwenderischen Produktions- und Verbrauchsgewohnheiten, die weltweit steigende Nachfrage nach Gütern und Dienstleistungen und der Ressourcenabbau erhöhen die Preise für notwendige Rohstoffe, Mineralien und Energie, verursachen dabei weitere Verunreinigungen und Abfälle sowie weltweit mehr THG-Emissionen und tragen zu Landdegradation, Entwaldung und Biodiversitätsverlusten bei. Nahezu zwei Drittel der Ökosysteme sind weltweit rückläufig (4), und es gibt Anzeichen dafür, dass die Grenzen des Planeten in Bezug auf Biodiversität, Klimawandel und Stickstoffkreislauf bereits überschritten sind (5) Es ist damit zu rechnen, dass im Jahr 2030 weltweit 40 % zu wenig Wasser zur Verfügung stehen, wenn bei der Ressourceneffizienz keine spürbaren Verbesserungen erzielt werden. Außerdem besteht das Risiko, dass der Klimawandel diese Probleme noch weiter verschärfen und zu hohen Kosten führen wird (6). Im Jahr 2011 haben Naturkatastrophen, die zum Teil auf den Klimawandel zurückzuführen sind, zu globalen Wirtschaftsverlusten im Wert von über 300 Mrd. EUR geführt. Die Organisation für wirtschaftliche Zusammenarbeit und Entwicklung (OECD) hat davor gewarnt, dass die fortschreitende Degradation und Erosion des Naturkapitals möglicherweise irreversiblen Veränderungen Vorschub leisten werden, die unseren über zwei Jahrhunderte stetig gestiegenen Lebensstandard gefährden und hohe Kosten verursachen könnten (7). |
| 9. | Για την αντιμετώπιση ορισμένων από αυτά τα πολύπλοκα ζητήματα επιβάλλεται να αξιοποιηθεί το πλήρες δυναμικό της υφιστάμενης περιβαλλοντικής τεχνολογίας και να εξασφαλιστεί η συνεχής ανάπτυξη και υιοθέτηση από τη βιομηχανία των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών και των αναδυόμενων καινοτομιών, καθώς και η αυξημένη χρήση αγορακεντρικών μέσων. Χρειάζεται επίσης ταχεία πρόοδος σε ελπιδοφόρους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, η οποία θα πρέπει να καταστεί εφικτή με την προώθηση της έρευνας και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για ιδιωτικές επενδύσεις στην έρευνα. Ταυτόχρονα, υπάρχει η ανάγκη για πληρέστερη αντίληψη των δυνητικών κινδύνων που ενέχουν οι νέες τεχνολογίες για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και για βελτίωση της εκτίμησης και της διαχείρισης των τεχνολογιών αυτών. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τη δημόσια αποδοχή των νέων τεχνολογιών και για την ικανότητα της Ένωσης να εντοπίζει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τις τεχνολογικές εξελίξεις και να αντιδρά κατά τρόπο αποτελεσματικό και έγκαιρο. Οι σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες θα πρέπει να συνοδεύονται από δημόσιους διαλόγους και συμμετοχικές διαδικασίες. | 9. | Addressing some of those complex issues requires tapping into the full potential of existing environmental technology and ensuring the continuous development and uptake by industry of the best available techniques and emerging innovations, as well as increased use of market-based instruments. Rapid advances in promising fields of science and technology are also needed. This should be made possible by boosting research and creating conditions conducive to private research-related investments. At the same time, there is a need to better understand the potential risks to the environment and human health associated with new technologies, and to assess and manage such technologies better. This is a precondition for public acceptance of new technologies, as well as for the Union’s capacity to identify and respond to potential risks associated with technological developments in an effective and timely manner. Major technological innovations should be accompanied by public dialogues and participatory processes. | 9. | Um einige dieser komplexen Probleme zu lösen, muss das Potenzial existierender Umwelttechnologien umfassend genutzt und sichergestellt werden, dass die Industrie die besten verfügbaren Techniken und neue Innovationen kontinuierlich weiterentwickelt und einführt und stärkeren Gebrauch von marktbasierten Instrumenten macht. Auch in erfolgversprechenden wissenschaftlichen und technologischen Disziplinen ist ein schneller Durchbruch erforderlich. Dies sollte durch die Förderung von Forschungstätigkeiten und Anreize für private Forschungsinvestitionen erreicht werden. Gleichzeitig muss unser Verständnis der potenziellen Umwelt- und Gesundheitsrisiken neuer Technologien besser werden und müssen solche Technologien besser bewertet und gehandhabt werden. Dies ist Vorbedingung dafür, dass die Öffentlichkeit neue Technologien akzeptiert und die Union mit technologischen Entwicklungen verbundene potenzielle Risiken effizient und rechtzeitig identifizieren und darauf reagieren kann. Wichtige technologische Innovationen sollten von öffentlichen Dialogen und partizipatorischen Prozessen flankiert werden. |
| 10. | Για τη μελλοντική ευζωία θα πρέπει να αναληφθεί επειγόντως συντονισμένη δράση με σκοπό τη βελτίωση της οικολογικής ανθεκτικότητας και τη μεγιστοποίηση των οφελών που μπορεί να αποφέρει η περιβαλλοντική πολιτική για την οικονομία και την κοινωνία, χωρίς υπέρβαση των οικολογικών ορίων του πλανήτη. Το 7ο ΠΔΠ αντικατοπτρίζει τη δέσμευση της Ένωσης να μετατραπεί σε μια πράσινη οικονομία χωρίς αποκλεισμούς που θα διασφαλίζει την οικονομική μεγέθυνση και την ανάπτυξη, θα προστατεύει την υγεία και την ευημερία του ανθρώπου, θα προσφέρει αξιοπρεπή απασχόληση, θα μειώνει τις ανισότητες, θα επενδύει και θα διατηρεί τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών οικοσυστήματος που αυτή παρέχει (φυσικό κεφάλαιο), για την εγγενή της αξία και τη σημαντική συμβολή της στην ευημερία των ανθρώπων και στην οικονομική ευμάρεια. | 10. | To live well in the future, urgent, concerted action should be taken now to improve ecological resilience and maximise the benefits environment policy can deliver for the economy and society, while respecting the planet’s ecological limits. The 7th EAP reflects the Union’s commitment to transforming itself into an inclusive green economy that secures growth and development, safeguards human health and well-being, provides decent jobs, reduces inequalities and invests in, and preserves biodiversity, including the ecosystem services it provides (natural capital), for its intrinsic value and for its essential contribution to human well-being and economic prosperity. | 10. | Damit wir auch in Zukunft gut leben können, sollte umgehend und einvernehmlich gehandelt werden, um unter Berücksichtigung der ökologischen Grenzen des Planeten die Umwelt widerstandsfähiger zu machen und die Vorteile der Umweltpolitik für Wirtschaft und Gesellschaft zu maximieren. Das 7. UAP bringt die Entschlossenheit der Union zum Ausdruck, zu einer integrativen und umweltschonenden Wirtschaftsform überzugehen, die Wachstum und Entwicklung, Gesundheitsschutz und Wohlergehen gewährleistet, menschenwürdige Arbeitsbedingungen sichert, Disparitäten verringert sowie die Biodiversität einschließlich der durch sie erbrachten Ökosystemleistungen — das Naturkapital — aufgrund ihres innewohnenden Werts und ihres wesentlichen Beitrags zum Wohlergehen der Menschen und zu wirtschaftlicher Prosperität schützt und in diese investiert. |
| 11. | Για τον μετασχηματισμό σε μια πράσινη οικονομία χωρίς αποκλεισμούς απαιτείται ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών ζητημάτων στις άλλες πολιτικές, όπως οι πολιτικές στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της γεωργίας, της αλιείας, του εμπορίου, της οικονομίας και βιομηχανίας, της έρευνας και καινοτομίας, της απασχόλησης, της ανάπτυξης, των εξωτερικών υποθέσεων, της ασφάλειας, της εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και η κοινωνική πολιτική και η πολιτική στον τομέα του τουρισμού, ώστε να προκύψει μια συνεκτική συστρατευμένη προσέγγιση. Η δράση στην Ένωση θα πρέπει επίσης να συμπληρωθεί με ενισχυμένη δράση σε παγκόσμια κλίμακα και συνεργασία με τις γειτονικές χώρες για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων. | 11. | The transformation into an inclusive green economy requires the integration of environment issues into other policies, such as energy, transport, agriculture, fisheries, trade, economy and industry, research and innovation, employment, development, foreign affairs, security, education and training, as well as social and tourism policy, so as to create a coherent, joined-up approach. Action within the Union should also be complemented by enhanced global action and cooperation with neighbouring countries to tackle common challenges. | 11. | Dieser Wandel zu einer inklusiven und umweltschonenden Wirtschaftsform setzt die Einbeziehung von Umweltaspekten in andere Politikbereiche (wie Energie, Verkehr, Landwirtschaft, Fischerei, Handel, Wirtschaft und Industrie, Forschung und Innovation, Beschäftigung, Entwicklung, Außen- und Sicherheitspolitik, Erziehung und Ausbildung sowie Soziales und Tourismus) voraus, damit ein kohärentes und abgestimmtes Konzept entwickelt werden kann. Aktionen innerhalb der Union sollten zudem durch verstärkte Maßnahmen auf globaler Ebene und durch Zusammenarbeit mit Nachbarländern, die vor denselben Herausforderungen stehen, ergänzt werden. |
| 12. | Η Ένωση έχει δρομολογήσει τον ανωτέρω μετασχηματισμό με μακροπρόθεσμες ολοκληρωμένες στρατηγικές για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας (8), τη βελτίωση της αποδοτικότητας της χρήσης των πόρων (9) και την επιτάχυνση της μετάβασης σε μια ασφαλή και αειφόρο οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών (10). Η Επιτροπή ενσωμάτωσε επίσης περιβαλλοντικούς προβληματισμούς και στόχους σε πρωτοβουλίες που ανελήφθησαν πρόσφατα σε άλλους βασικούς τομείς άσκησης πολιτικής, μεταξύ των οποίων η ενέργεια (11) και οι μεταφορές (12), και επιδίωξε να ενισχύσει την παροχή περιβαλλοντικών οφελών μέσω μεταρρυθμίσεων των πολιτικών της Ένωσης για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, την αλιεία και τη συνοχή, χρησιμοποιώντας ως βάση τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα. Στο πλαίσιο αυτό, είναι ιδιαίτερα σημαντική η τήρηση των απαιτήσεων πολλαπλής συμμόρφωσης διότι συμβάλλει στην αειφορία της γεωργίας με την προώθηση της προστασίας ευπαθών οικοσυστημάτων, όπως είναι οι υδάτινες μάζες, το έδαφος και τα ενδιαιτήματα για τα είδη. | 12. | The Union has set this transformation in motion with long-term, integrated strategies to halt biodiversity loss (8), improve resource efficiency (9) and expedite the transition towards a safe and sustainable low-carbon economy (10). The Commission has further integrated environmental concerns and objectives in recent initiatives taken in other key policy areas, including energy (11) and transport (12), and sought to enhance the delivery of environmental benefits through reforms of Union policies for agriculture and rural development, fisheries and cohesion, building on achievements to date. In this regard, cross-compliance is particularly important in contributing to the sustainability of agriculture, by promoting the protection of vulnerable ecosystems, such as water bodies, soil and habitats for species. | 12. | Die Union hat diesen Wandel mithilfe langfristiger, integrierter Strategien zur Eindämmung des Biodiversitätsverlustes (8), zur Verbesserung der Ressourcenschonung (9) und zur Beschleunigung des Übergangs zu einer sicheren und nachhaltigen CO2-armen Wirtschaft (10) in Gang gesetzt. Die Kommission hat den Integrationsprozess weitergeführt und Umweltbelange und Umweltziele auch in jüngste Initiativen in anderen wichtigen Politikbereichen der Union wie Energie (11) und Verkehr (12) einbezogen und ist bestrebt, aufbauend auf den bisherigen Erfolge über Politikreformen in den Bereichen Landwirtschaft und ländliche Entwicklung, Fischerei und Kohäsion mehr Umweltvorteile zu erzielen. In diesem Zusammenhang ist insbesondere die Einhaltung der Cross-Compliance von Bedeutung, da durch die Förderung des Schutzes empfindlicher Ökosysteme, wie etwa von Gewässern, Böden und Lebensräumen für Arten, ein Beitrag zur Nachhaltigkeit der Landwirtschaft geleistet wird. |
| 13. | Η Ένωση έχει αναλάβει μεγάλο αριθμό νομικά υποχρεωτικών δεσμεύσεων στο πλαίσιο πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών καθώς και πολιτικά υποχρεωτικές περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, μεταξύ άλλων εκείνες που συμφωνήθηκαν στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την αειφόρο ανάπτυξη (διάσκεψη Ρίο + 20) (13). Το έγγραφο των αποτελεσμάτων της διάσκεψης Ρίο + 20 αναγνωρίζει ότι η πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία είναι σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης και της εξάλειψης της φτώχειας. Το έγγραφο καθορίζει πλαίσιο δράσης που καλύπτει και τις τρεις διαστάσεις της αειφόρου ανάπτυξης (περιβάλλον, κοινωνία και οικονομία), πολλές από τις οποίες αντικατοπτρίζονται στους στόχους προτεραιότητας του 7ου ΠΔΠ. Στη διάσκεψη Ρίο + 20 συμφωνήθηκε επίσης να καθοριστούν στόχοι αειφόρου ανάπτυξης που συνάδουν με το αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ για τη μετά το 2015 περίοδο και είναι ενσωματωμένοι σε αυτό, προκειμένου να ενισχυθεί το θεσμικό πλαίσιο και να χαραχθεί στρατηγική χρηματοδότησης της αειφόρου ανάπτυξης. Στη διάσκεψη Ρίο + 20 εγκρίθηκε επίσης δεκαετές πλαίσιο προγραμμάτων για την αειφόρο κατανάλωση και παραγωγή. Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει τώρα να εξασφαλίσουν την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων εντός της Ένωσης και θα πρέπει να προωθήσουν την εφαρμογή τους σε παγκόσμιο επίπεδο. | 13. | The Union has signed up to a large number of legally binding commitments under multilateral environmental agreements as well as to politically binding environmental commitments, including those agreed at the United Nations Conference on Sustainable Development (‘Rio + 20’) (13). The Rio + 20 outcome document recognises that the inclusive and green economy is an important tool for achieving sustainable development and poverty eradication. The document sets out a framework for action covering all three dimensions of sustainable development (environment, social and economic), many of which are reflected in the priority objectives of the 7th EAP. At Rio + 20, it was also agreed to develop sustainable development goals that are coherent with, and integrated into, the post-2015 UN development agenda, in order to strengthen the institutional framework and develop a financing strategy for sustainable development. Rio + 20 also adopted a global 10-year Framework of Programmes on sustainable consumption and production. The Union and its Member States should now ensure that those commitments are implemented within the Union, and should promote their implementation globally. | 13. | Die Union ist im Rahmen von multilateralen Umweltübereinkommen zahlreiche rechtlich verbindliche Verpflichtungen eingegangen und hat auch politisch verbindliche Umweltzusagen gemacht, einschließlich derer auf der UN-Konferenz über nachhaltige Entwicklung (Rio + 20-Konferenz) (13). Im Rio + 20-Schlussdokument wird anerkannt, dass die integrative und umweltschonende Wirtschaft ein wichtiges Instrument zur Erzielung einer nachhaltigen Entwicklung und der Beseitigung der Armut ist. Das Schlussdokument stellt einen Rahmen für Maßnahmen auf, der alle drei Dimensionen der nachhaltigen Entwicklung (Umwelt, Soziales und Wirtschaft) abdeckt, von denen viele in den prioritären Zielen des 7. UAP aufgegriffen werden. Auf der Rio + 20-Konferenz wurde auch die Entwicklung von Zielen für eine nachhaltige Entwicklung (SDG) vereinbart, die mit der UN-Entwicklungsagenda für die Zeit nach 2015 im Einklang stehen und in diese aufgenommen werden, um den institutionellen Rahmen zu stärken und eine Finanzierungsstrategie für nachhaltige Entwicklung auszuarbeiten. Die Rio + 20-Konferenz hat zudem einen Zehnjahres-Programmrahmen für nachhaltigen Konsum und nachhaltige Produktion verabschiedet. Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten nun für die Umsetzung dieser Verpflichtungen innerhalb der Union sorgen und sich dafür einsetzen, dass sie weltweit umgesetzt werden. |
| 14. | Το 7ο ΠΔΠ συμπληρώνει τις προσπάθειες αυτές καθορίζοντας στόχους προτεραιότητας προς επίτευξη από την Ένωση κατά την περίοδο έως το 2020. Το 7ο ΠΔΠ στηρίζει την εφαρμογή και ενθαρρύνει την ανάληψη δράσης σε όλα τα επίπεδα και προωθεί επενδύσεις που συνδέονται με το περιβάλλον και το κλίμα, επίσης το 2020 και μετέπειτα. | 14. | The 7th EAP complements those efforts by defining priority objectives for the Union to attain over the period up to 2020. The 7th EAP shall support implementation and encourage action at all levels and promote environment and climate-related investment, also beyond 2020. | 14. | Das 7. UAP ergänzt diese Bemühungen insoweit, als für die Union prioritäre Ziele für die Zeit bis 2020 festgeschrieben werden. Das 7. UAP unterstützt die Umsetzung und fördert Maßnahmen auf allen Ebenen und fördert Umwelt- und Klimainvestitionen, auch nach 2020. |
| 15. | Σε πολλές περιπτώσεις, για την επίτευξη των στόχων προτεραιότητας θα απαιτηθεί η λήψη μέτρων πρωτίστως σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Σε άλλες περιπτώσεις, θα χρειαστούν συμπληρωματικά μέτρα σε επίπεδο Ένωσης και σε διεθνές επίπεδο. Οι πολίτες θα πρέπει επίσης να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο και να ενημερώνονται επαρκώς για την περιβαλλοντική πολιτική. Δεδομένου ότι η περιβαλλοντική πολιτική αποτελεί τομέα συναρμοδιότητας στην Ένωση, ένας από τους στόχους του 7ου ΠΔΠ είναι να δημιουργήσει αίσθημα κοινοκτημοσύνης κοινών σκοπών και στόχων και να εξασφαλίσει ισοτιμία για τις επιχειρήσεις και τις δημόσιες αρχές. Οι σαφείς σκοποί και στόχοι παρέχουν επίσης στους πολιτικούς ιθύνοντες και στα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ των οποίων περιφέρειες και πόλεις, επιχειρήσεις και κοινωνικούς εταίρους, αλλά και ιδιώτες, αίσθηση προσανατολισμού και ένα προβλέψιμο πλαίσιο για την ανάληψη δράσης. | 15. | In many cases, action to achieve the priority objectives will be required primarily at national, regional or local level, in line with the principle of subsidiarity. In other cases, additional measures at Union and international level will be needed. The public should also play an active role and should be properly informed about environment policy. Since environment policy is a sphere of shared competence in the Union, one of the purposes of the 7th EAP is to create common ownership of shared goals and objectives and ensure a level playing field for businesses and public authorities. Clear goals and objectives also provide policy makers and other stakeholders, including regions and cities, businesses and social partners, and individual citizens, with a sense of direction and a predictable framework for action. | 15. | In vielen Fällen werden die zum Erreichen der prioritären Ziele erforderlichen Maßnahmen entsprechend dem Subsidiaritätsprinzip in erster Linie auf nationaler, regionaler oder lokaler Ebene durchgeführt werden müssen. In anderen Fällen werden zusätzliche Maßnahmen auf Unionsebene und internationaler Ebene notwendig sein. Auch die Öffentlichkeit sollte eine aktive Rolle spielen und angemessen über die Umweltpolitik informiert werden. Da die Umweltpolitik der Union ein Bereich mit geteilter Zuständigkeit ist, soll das 7. UAP auch erreichen, dass für gemeinsame Ziele und Vorgaben gemeinsame Verantwortung übernommen wird und für Wirtschaft und Behörden gleiche Ausgangsbedingungen gewährleistet werden. Klare Ziele und Vorgaben geben politischen Entscheidungsträgern und anderen Interessenträgern, einschließlich Regionen und Städten, Unternehmen, Sozialpartnern und Bürgern eine Orientierung und einen berechenbaren Aktionsrahmen. |
| 16. | Η ολοκληρωμένη και συνεκτική ανάπτυξη της περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής μπορούν να συμβάλουν ώστε να εξασφαλιστεί ότι η οικονομία και η κοινωνία της Ένωσης είναι καλώς προετοιμασμένες για να αντιμετωπίσουν τις προαναφερθείσες προκλήσεις. Προς τούτο απαιτείται η εστίαση σε τρεις θεματικούς στόχους: | α) | προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης· | β) | μετατροπή της Ένωσης σε μια πράσινη και ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων· | γ) | προστασία των πολιτών της Ένωσης από περιβαλλοντικές πιέσεις και κινδύνους για την υγεία και την ευημερία. | Οι τρεις αυτοί στόχοι είναι αλληλένδετοι και θα πρέπει να επιδιωχθούν παράλληλα. Η δράση που θα αναληφθεί για έναν από τους στόχους θα συμβάλει συχνά στην επίτευξη των άλλων στόχων. Για παράδειγμα, η βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων θα ανακουφίσει τις πιέσεις που ασκούνται στο φυσικό κεφάλαιο, ενώ η ενίσχυση της ανθεκτικότητας της βάσης του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης θα αποφέρει οφέλη για την υγεία και την ευημερία του ανθρώπου. Η λήψη μέτρων για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν θα αυξήσει την ανθεκτικότητα της οικονομίας και της κοινωνίας της Ένωσης και ταυτόχρονα θα τονώσει την καινοτομία και θα προστατεύσει τους φυσικούς της Ένωσης πόρους. | 16. | The integrated and coherent development of environment and climate policy can help to ensure that the Union’s economy and society are well-prepared to face the abovementioned challenges. Such action will require focusing on three thematic objectives: | (a) | protecting, conserving and enhancing the Union’s natural capital; | (b) | turning the Union into a resource-efficient, green and competitive low-carbon economy; | (c) | safeguarding the Union’s citizens from environment-related pressures and risks to health and well-being. | Those three thematic objectives are inter-related and should be pursued in parallel. Action taken under one objective will often help to contribute to the achievement of the other objectives. For example, improving resource efficiency will ease the pressure on natural capital, while enhancing the resilience of the Union’s natural capital base will deliver benefits for human health and well-being. Action to mitigate and adapt to climate change will increase the resilience of the Union’s economy and society, while stimulating innovation and protecting the Union’s natural resources. | 16. | Die integrierte und kohärente Entwicklung der Umwelt- und Klimapolitik kann dazu beitragen, dass die Wirtschaft und die Gesellschaft der Union auf gut darauf vorbereitet sind, die obengenannten Herausforderungen zu meistern. Dies erfordert eine Fokussierung auf drei thematische Ziele: | a) | Schutz, Erhaltung und Verbesserung des Naturkapitals der Union; | b) | Übergang zu einem ressourceneffizienten, umweltschonenden und wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaftssystem; | c) | Schutz der europäischen Bürger vor umweltbedingten Belastungen, Gesundheitsrisiken und Beeinträchtigungen ihrer Lebensqualität. | Diese drei thematischen Ziele stehen miteinander in Zusammenhang und sollten parallel verfolgt werden. Maßnahmen im Bereich eines Ziels werden oft zum Erreichen der Ziele der anderen Bereiche beitragen. So wird zum Beispiel durch die Verbesserung der Ressourceneffizienz der Druck auf das natürliche Kapital verringert, wohingegen die Stärkung der Widerstandskraft der natürlichen Kapitalbasis der Union Vorteile für die Gesundheit und das Wohlergehen der Menschen bringt. Maßnahmen zur Anpassung an den Klimawandel und zur Minderung seiner Folgen werden die Widerstandsfähigkeit der Wirtschaft und Gesellschaft der Union verbessern und gleichzeitig Innovationen stimulieren und die natürlichen Ressourcen der Union schützen. |
| ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ | THEMATIC PRIORITIES | THEMATISCHE PRIORITÄTEN |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 1: Προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης | Priority objective 1: To protect, conserve and enhance the Union’s natural capital | Prioritäres Ziel 1: Schutz, Erhaltung und Verbesserung des Naturkapitals der Union |
| 17. | Η οικονομική ευμάρεια και η ευημερία της Ένωσης στηρίζονται στο φυσικό της κεφάλαιο, δηλαδή στη βιοποικιλότητά της, συμπεριλαμβανομένων των οικοσυστημάτων που παρέχουν βασικά αγαθά και υπηρεσίες – από τα γόνιμα εδάφη και τα πολυλειτουργικά δάση μέχρι τις παραγωγικές χερσαίες και θαλάσσιες εκτάσεις, από τα γλυκά ύδατα καλής ποιότητας και τον καθαρό αέρα μέχρι την επικονίαση, τη ρύθμιση του κλίματος και την προστασία από φυσικές καταστροφές. Σημαντικός αριθμός νομοθετημάτων της Ένωσης αποσκοπεί στην προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου, μεταξύ άλλων η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα (14) και για τη θαλάσσια στρατηγική (15), η οδηγία για τα αστικά λύματα (16), η οδηγία για τη νιτρορύπανση (17), η οδηγία για τις πλημμύρες (18), η οδηγία για τις ουσίες προτεραιότητας (19), η οδηγία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και οι συναφείς οδηγίες (20), καθώς και οι οδηγίες για τους οικοτόπους (ενδιαιτήματα) και για τα πτηνά (21). Η νομοθεσία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, τις χημικές ουσίες, τις βιομηχανικές εκπομπές και για τα απόβλητα συμβάλλει επίσης στην άμβλυνση των πιέσεων που ασκούνται στο έδαφος και στη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των οικοσυστημάτων, των ειδών και των ενδιαιτημάτων καθώς και στη μείωση της ελευθέρωση θρεπτικών στοιχείων. | 17. | The Union’s economic prosperity and well-being is underpinned by its natural capital, i.e. its biodiversity, including ecosystems that provide essential goods and services, from fertile soil and multi-functional forests to productive land and seas, from good quality fresh water and clean air to pollination and climate regulation and protection against natural disasters. A substantial body of Union legislation seeks to protect, conserve and enhance natural capital, including the Water Framework Directive (14), the Marine Strategy Framework Directive (15), the Urban Wastewater Directive (16), the Nitrates Directive (17), the Floods Directive (18), the Priority Substances Directive (19), the Air Quality Directive and related directives (20) and the Habitats and Birds Directives (21). Legislation to tackle climate change, chemicals, industrial emissions and waste also contributes to easing the pressures on soil and biodiversity, including ecosystems, species and habitats as well as reducing nutrient releases. | 17. | Der wirtschaftliche Wohlstand und die Lebensqualität in der Union sind nicht zuletzt ihrem Naturkapital, d. h. ihrer biologischen Vielfalt, zu verdanken, zu dem auch Ökosysteme zählen, die lebenswichtige Naturgüter und Dienstleistungen erbringen (fruchtbare Böden, multifunktionale Wälder und ertragfähige Anbauflächen und Meeresgewässer; Süßwasser von hoher Qualität, saubere Luft und Bestäubung; Klimaregulierung und Schutz vor Naturkatastrophen). Ein beträchtlicher Teil des Unionsrechts, darunter die Wasserrahmenrichtlinie (14), die Meeresstrategie-Rahmenrichtlinie (15), die Richtlinie über städtische Abwässer (16), die Nitrat-Richtlinie (17), die Hochwasserrichtlinie (18), die Richtlinie über prioritäre Stoffe (19), die Luftqualitätsrichtlinie und verwandte Richtlinien (20) sowie die FFH- und die Vogelschutzrichtlinie (21), gilt dem Schutz, der Erhaltung und der Verbesserung eben dieses Naturkapitals. Auch Regelungen für die Bereiche Klimawandel, Chemikalien, Industrieemissionen und Abfälle tragen dazu bei, den Druck auf die Böden und die biologische Vielfalt, zu der auch Ökosysteme, Arten und Lebensräume zählen, zu mindern, sowie Nährstofffreisetzungen zu vermindern. |
| 18. | Ωστόσο, από πρόσφατες εκτιμήσεις προκύπτει ότι η απώλεια βιοποικιλότητας στην Ένωση συνεχίζεται και ότι τα περισσότερα οικοσυστήματα παρουσιάζουν σοβαρή υποβάθμιση (22) λόγω διαφόρων πιέσεων. Για παράδειγμα, τα χωροκατακτητικά ξένα είδη ενέχουν σοβαρότερους κινδύνους από ό,τι είχε εκτιμηθεί στο παρελθόν για τα φυτά, την υγεία των ζώων και των ανθρώπων, το περιβάλλον και την οικονομία. Στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 καθορίζονται οι στόχοι και τα μέτρα που απαιτούνται για την αντιστροφή αυτών των αρνητικών τάσεων, την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των οικοσυστημικών υπηρεσιών έως το 2020 και την αποκατάστασή τους στο μέτρο του εφικτού (23). Είναι αναγκαίο να επιταχυνθεί η εφαρμογή της στρατηγικής αυτής και να επιτευχθούν οι στόχοι που αυτή περιέχει για να είναι σε θέση η Ένωση να υλοποιήσει τον σχετικό με τη βιοποικιλότητα πρωταρχικό στόχο της για το 2020. Αν και έχουν ενσωματωθεί στη στρατηγική μέτρα για τη βελτίωση της εφαρμογής των οδηγιών για τα πτηνά και για τα ενδιαιτήματα, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου Natura 2000, η επίτευξη του πρωταρχικού στόχου θα απαιτήσει την πλήρη εφαρμογή του συνόλου της ισχύουσας νομοθεσίας που αποσκοπεί στην προστασία του φυσικού κεφαλαίου. | 18. | However, recent assessments show that biodiversity in the Union is still being lost and that most ecosystems are seriously degraded (22) as a result of various pressures. For example, invasive alien species pose greater risks to plant, animal and human health, the environment and the economy than previously estimated. The EU Biodiversity Strategy to 2020 sets out targets and actions needed to reverse those negative trends, to halt the loss of biodiversity and the degradation of ecosystem services by 2020 and restore them as far as feasible (23). It is necessary to step up the implementation of that Strategy, and meet the targets contained therein in order to enable the Union to meet its biodiversity headline target for 2020. Whereas the Strategy includes built-in measures to improve the implementation of the Birds and Habitats Directives, including the Natura 2000 network, reaching the headline target will require the full implementation of all existing legislation aimed at protecting natural capital. | 18. | Jüngste Untersuchungen haben jedoch gezeigt, dass die Biodiversität in der Union nach wie vor rückläufig ist und die meisten Ökosysteme infolge verschiedener Belastungen bereits ernsthaft geschädigt sind (22). So gehen zum Beispiel von invasiven fremden Arten größere Risiken für die Gesundheit von Pflanzen, Tieren und Menschen sowie für Umwelt und Wirtschaft aus als ursprünglich angenommen wurde. Die Biodiversitätsstrategie der EU bis 2020 gibt die Ziele und Maßnahmen vor, die realisiert werden müssen, um diese negativen Entwicklungstendenzen umzukehren, dem Verlust der Biodiversität und der Verschlechterung der Ökosystemdienstleistungen bis 2020 Einhalt zu gebieten und diese, soweit machbar, wieder herzustellen (23). Die Durchführung dieser Strategie muss verbessert und die darin festgelegten Ziele müssen erreicht werden, wenn die Union ihr übergeordnetes Ziel für die Biodiversität bis 2020 erreichen soll. Sie gibt zwar Maßnahmen vor, die auf eine bessere Umsetzung der Vogelschutz- und der FFH-Richtlinie sowie des Natura-2000-Netzes ausgerichtet sind, das übergeordnete Ziel kann jedoch nur erreicht werden, wenn alle bestehenden Rechtsvorschriften zum Schutz des Naturkapitals vollständig umgesetzt werden. |
| 19. | Παρά την απαίτηση της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα να προστατευθούν, να αναβαθμιστούν και να αποκατασταθούν όλα τα συστήματα των επιφανειακών και υπογείων υδάτων και παρά τις σημαντικές προσπάθειες που έχουν καταβληθεί μέχρι σήμερα, η επιδιωκόμενη «καλή οικολογική κατάσταση» το αργότερο το 2015 θα επιτευχθεί πιθανότατα μόνο για το 53 % των επιφανειακών υδάτινων μαζών της Ένωσης (24). Η επιδιωκόμενη έως το 2020 βάσει της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική «καλή περιβαλλοντική κατάσταση» δέχεται επίσης σημαντικές πιέσεις, μεταξύ άλλων λόγω της συνεχιζόμενης υπεραλίευσης, της ρύπανσης (συμπεριλαμβανόμενης της υποβρύχιας ηχορύπανσης και των θαλάσσιων απορριμμάτων) καθώς και λόγω των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως η οξίνιση, στις θάλασσες της Ευρώπης. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, όπου οι περισσότερες παράκτιες χώρες δεν είναι κράτη μέλη της Ένωσης, η στενή συνεργασία εντός της Ένωσης αλλά και μεταξύ της Ένωσης και των γειτόνων της θα έχει αποφασιστική σημασία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Επίσης, ενώ οι πολιτικές της Ένωσης για τον ατμοσφαιρικό αέρα και τις βιομηχανικές εκπομπές έχουν συμβάλει στον περιορισμό πολλών μορφών ρύπανσης, τα οικοσυστήματα εξακολουθούν να πλήττονται από υπέρμετρη εναπόθεση αζώτου και θείου και ρύπανση από όζον που συνδέονται με τις εκπομπές από τις μεταφορές, την ηλεκτροπαραγωγή και τις μη αειφόρες γεωργικές πρακτικές. | 19. | Despite the requirement in the Water Framework Directive to protect, enhance and restore all bodies of surface and ground water, and considerable efforts to date, the objective of ‘good ecological status’ by 2015 is likely to be met only for 53 % of surface water bodies in the Union (24). The Marine Strategy Framework Directive target to achieve ‘good environmental status’ by 2020 is coming under severe pressure, due to, inter alia, continued overfishing, pollution (including underwater noise and marine litter) as well as the effects of global warming such as acidification, in Europe’s seas. In particular in the Mediterranean and the Black Sea, where the majority of coastal states are not Union Member States, close collaboration within the Union and with its neighbours will be essential to tackle such challenges effectively. And while Union air and industrial emissions policies have helped to reduce many forms of pollution, ecosystems continue to suffer from excess nitrogen and sulphur deposition and ozone pollution associated with emissions from transport, power generation and unsustainable agricultural practices. | 19. | Trotz des Ziels der Wasserrahmenrichlinie, alle Oberflächen- und Grundgewässer zu schützen, zu verbessern und wiederherzustellen und trotz der erheblichen Bemühungen, die bislang unternommen wurden, dürfte bis 2015 nur für ungefähr 53 % der Oberflächengewässer in der Union das Ziel „guter ökologischer Zustand“ erreicht werden (24). Das Ziel der Meeresstrategie-Rahmenrichtlinie, bis 2020 einen „guten Umweltzustand“ zu erreichen, steht unter erheblichem Druck, unter anderem aufgrund der kontinuierlichen Überfischung, der Umweltbelastung (einschließlich der Lärmbelastung unter Wasser und der Abfälle in den Meeren) sowie aufgrund der Auswirkungen der globalen Erwärmung wie die Versauerung der europäischen Meere. Insbesondere im Mittelmeer und im Schwarzen Meer, bei denen die meisten Anrainerstaaten keine Mitgliedstaaten der Union sind, kommt es entscheidend auf eine Zusammenarbeit der Union mit ihren Nachbarstaaten an, um diese Herausforderungen effektiv zu bewältigen. Auch wenn die Politik der Union in den Bereichen Luftqualität und Industrieemissionen dazu beigetragen hat, zahlreiche Formen der Umweltverschmutzung zu verringern, leiden die Ökosysteme nach wie vor unter übermäßigen Stickstoff- und Schwefeleinträgen und den durch Verkehrsemissionen, Stromerzeugung und nicht nachhaltige Agrarpraktiken verursachten hohen Ozonwerten. |
| 20. | Ως εκ τούτου, για την προστασία, τη διατήρηση, την ενίσχυση και την αξιολόγηση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης απαιτείται επίσης η αντιμετώπιση των προβλημάτων στην πηγή, μεταξύ άλλων, μέσω της πληρέστερης ενσωμάτωσης στόχων για το φυσικό κεφάλαιο στην ανάπτυξη και εφαρμογή άλλων πολιτικών, η οποία εξασφαλίζει τη συνοχή των πολιτικών και την αποκόμιση αμοιβαίων οφελών από αυτές. Το συνδεόμενα με το περιβάλλον στοιχεία που περιλαμβάνονται στις μεταρρυθμιστικές προτάσεις της Επιτροπής, συγκεκριμένα για την ενωσιακή πολιτική στους τομείς της γεωργίας, της αλιείας και της συνοχής, υποστηριζόμενα από τις προτάσεις που αποβλέπουν στην οικολογικοποίηση του προϋπολογισμού της Ένωσης βάσει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020, έχουν σχεδιαστεί για την εξυπηρέτηση των εν λόγω στόχων. Δεδομένου ότι η γεωργία και η δασοκομία αντιπροσωπεύουν μαζί το 78 % της κάλυψης των εδαφικών εκτάσεων της Ένωσης, διαδραματίζουν μείζονα ρόλο στη διατήρηση των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα της καλής ποιότητας των υδάτων και του εδάφους, καθώς και της βιοποικιλότητας και της πολυμορφίας των πολιτισμικών τοπίων. Με την οικολογικοποίηση της ΚΓΠ θα προωθηθούν επωφελείς για το περιβάλλον γεωργικές και δασοκομικές πρακτικές όπως η διαφοροποίηση των καλλιεργειών, η προστασία των μόνιμων λειμώνων και βοσκοτόπων, και η αειφόρος αγροδασοκομία, και επίσης θα προωθηθούν ο καθορισμός και η διατήρηση γεωργικών και δασικών εκτάσεων υψηλής οικολογικής αξίας, μεταξύ άλλων, μέσω εκτατικών και παραδοσιακών πρακτικών. Θα αυξηθεί επίσης η ικανότητα του τομέα των χρήσεων γης, των αλλαγών χρήσεων γης και της δασοκομίας να λειτουργεί ως δεξαμενή άνθρακα. Ένα ουσιαστικό στοιχείο της αειφόρου γεωργίας είναι μια διαχείριση με αίσθημα ευθύνης προς τις μελλοντικές γενεές, η οποία παραμένει ταυτόχρονα αποδοτική ως προς τη χρήση πόρων και παραγωγική. | 20. | Protecting, conserving, enhancing and valuing the Union’s natural capital therefore also requires tackling problems at source through, inter alia, better integration of natural capital objectives in the development and implementation of other policies, and ensuring that policies are coherent and deliver mutual benefits. The environment-related elements set out in the Commission’s reform proposals, in particular for Union agriculture, fisheries and cohesion policy, backed by the proposals for greening the Union budget under the Multi-Annual Financial Framework 2014–2020 are designed to support those objectives. Since agriculture and forestry together represent 78 % of land cover in the Union, they play a major role in maintaining natural resources, especially good quality water and soil as well as biodiversity and diverse cultural landscapes. Greening of the CAP will promote environmentally beneficial agricultural and forestry practices such as crop diversification, the protection of permanent grassland and grazing land, and sustainable agroforestry, and will also promote the establishment and maintenance of ecologically valuable farmland and forest areas, including through extensive and traditional practices. It will also increase the land use, land-use change and forestry sector’s capacity to act as a carbon sink. An essential element in sustainable agriculture is farming with a sense of responsibility for future generations, while at the same time remaining resource-efficient and productive. | 20. | Um das Naturkapital der Union zu schützen, zu erhalten, zu verbessern und zur Geltung zu bringen, müssen die Probleme deshalb auch an der Quelle angegangen werden, unter anderem durch bessere Einbeziehung der Naturkapitalziele in die Entwicklung und Umsetzung anderer Politikbereiche, wobei sicherzustellen ist, dass die politischen Maßnahmen kohärent sind und gegenseitigen Nutzen erzielen. Die in den Reformvorschlägen der Kommission vorgesehenen umweltbezogenen Elemente, insbesondere für die Agrar-, Fischerei- und Kohäsionspolitik der Union, sollen diese Ziele fördern, unterstützt durch die Vorschläge für die Ökologisierung des Unionshaushalts im Rahmen des Mehrjährigen Finanzrahmens 2014-2020. Da die Landwirtschaft und die Forstwirtschaft zusammen 78 % der Landfläche der Union ausmachen, spielen sie eine wichtige Rolle für den Erhalt der natürlichen Ressourcen, insbesondere eine gute Wasser- und Bodenqualität sowie die Biodiversität und vielfältige Kulturlandschaften. Die Ökologisierung der GAP wird auch umweltschonende land- und forstwirtschaftliche Bewirtschaftungspraktiken wie die Anbaudiversifizierung, den Schutz von Dauergrünland, Weideland, nachhaltige Agrarforstwirtschaft und die Förderung, Erschließung und Unterhaltung land- und forstwirtschaftlicher ökologisch wertvoller Flächen, auch mittels extensiver und traditioneller Praktiken, begünstigen. Sie wird zudem die Landnutzung, die Änderung der Landnutzung und die Fähigkeit des Forstwirtschaftssektors verbessern, als CO2-Speicher zu dienen. Ein wesentliches Element der nachhaltigen Landwirtschaft ist die Landwirtschaft im Geiste der Verantwortung für künftige Generationen, die gleichzeitig weiterhin ressourcenschonend und produktiv ist. |
| 21. | Η Ένωση διαθέτει τη μεγαλύτερη θαλάσσια έκταση παγκοσμίως και, επομένως, έχει μεγάλη ευθύνη για την εξασφάλιση της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Στην περίπτωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ενώ ο θαλάσσιος τομέας προσφέρει οικονομικές ευκαιρίες που καλύπτουν από την αλιεία, τις θαλάσσιες μεταφορές και την υδατοκαλλιέργεια μέχρι τις πρώτες ύλες, την υπεράκτια παραγωγή ενέργειας και τη θαλάσσια βιοτεχνολογία, χρειάζεται μέριμνα ώστε να εξασφαλιστεί ότι η εκμετάλλευση των ευκαιριών αυτών είναι συμβατή με τη διατήρηση και την αειφόρο διαχείριση των θαλάσσιων και των παράκτιων οικοσυστημάτων. Ο συνδυασμός ενός θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού με μια ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών εντός και μεταξύ των κρατών μελών μπορεί να διαδραματίσει αποτελεσματικό ρόλο στον συντονισμό της αειφόρου χρήσης των θαλάσσιων υδάτων και των παράκτιων ζωνών εφόσον συνοδεύεται από την εφαρμογή μιας βασιζόμενης στο οικοσύστημα προσέγγισης όσον αφορά τη διαχείριση των διαφόρων τομεακών δραστηριοτήτων στις εν λόγω περιοχές. Το θαλάσσιο περιβάλλον δεν προστατεύεται επαρκώς και τούτο οφείλεται εν μέρει στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσης του δικτύου Natura 2000· επομένως, απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες από τα κράτη μέλη. Οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές πρέπει να τυγχάνουν επίσης αποτελεσματικότερης διαχείρισης. | 21. | The Union has the world’s largest maritime territory and therefore has a significant responsibility for ensuring the protection of the marine environment. In the case of the marine environment, while the maritime sector offers economic opportunities, from fishing, shipping and aquaculture to raw materials and offshore energy and marine biotechnology, care needs to be taken to ensure their exploitation is compatible with the conservation and sustainable management of marine and coastal ecosystems. In conjunction, maritime spatial planning and integrated coastal management within and between Member States can play an effective role in coordinating sustainable use of marine waters and coastal zones, when applying the ecosystem-based approach to the management of different sectoral activities in those areas. The marine environment is not adequately protected partly because completion of the Natura 2000 network is behind schedule, requiring further efforts from Member States. Marine-protected areas also need to be managed more efficiently. | 21. | Die Union hat das größte maritime Territorium der Welt und trägt daher eine bedeutende Verantwortung für die Gewährleistung des Schutzes der maritimen Umwelt. Was die Meeresumwelt anbelangt, so bietet der maritime Sektor zwar wirtschaftliche Möglichkeiten (Fischerei, Schifffahrt und Aquakultur, Rohstoffgewinnung, Offshore-Energie und Meeres-Biotechnologie), doch muss sichergestellt werden, dass deren Erschließung mit dem Ziel der Erhaltung und nachhaltigen Bewirtschaftung der Meeres- und Küstenökosysteme vereinbar ist. Wenn sie mit einander verknüpft werden, können die maritime Raumplanung und das integrierte Küstenmanagement innerhalb und unter den Mitgliedstaaten eine effektive Rolle bei der Koordinierung der nachhaltigen Nutzung der maritimen Gewässer und Küstenzonen spielen, soweit dabei ein ökosystembasierter Ansatz auf das Management der verschiedenen sektoralen Aktivitäten in diesen Gebieten zur Anwendung kommt. Die marine Umwelt ist zum Teil nicht angemessen geschützt, weil die Vollendung des Natura-2000-Netzes hinter dem Zeitplan zurückliegt und es weiterer Bemühungen von Seiten der Mitgliedstaaten bedarf. Auch geschützte Meereszonen müssen effektiver gemanagt werden. |
| 22. | Στο πλαίσιο της πολιτικής της Ένωσης για την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να επεκταθεί η χρήση βασιζόμενων στο οικοσύστημα προσεγγίσεων, οι οποίες ωφελούν επίσης τη βιοποικιλότητα και την παροχή άλλων οικοσυστημικών υπηρεσιών, για τον μετριασμό της αλλαγής αυτής και την προσαρμογή σε αυτήν, ενώ άλλοι περιβαλλοντικοί στόχοι, όπως η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η προστασία του εδάφους και των υδάτων, θα πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τέλος, θα χρειαστούν νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των εκπομπών CO2 που σχετίζονται με τις μεταφορές (25). | 22. | Ecosystem-based approaches to climate change mitigation and adaptation which also benefit biodiversity and the provision of other ecosystem services should be used more extensively as part of the Union’s climate change policy, while other environmental objectives such as biodiversity conservation and the protection of soil and water should be fully taken into account in decisions relating to renewable energy. Finally, measures to address transport-related air pollution and CO2 emissions will need to be taken (25). | 22. | Ökosystembasierte Ansätze zur Verringerung des Klimawandels und Anpassung an den Klimawandel, die auch der biologischen Vielfalt und der Bereitstellung anderer Ökosystemdienstleistungen zugutekommen, sollten im Rahmen der Klimapolitik der Union umfassender zum Einsatz kommen; andere Umweltziele wie die Erhaltung der Biodiversität und der Boden- und Gewässerschutz sollten bei Entscheidungen über erneuerbare Energien umfassend berücksichtigt werden. Darüber hinaus müssen Maßnahmen zur Bekämpfung verkehrsbedingter Luftverunreinigungen und CO2-Emissionen ergriffen werden (25). |
| 23. | Η υποβάθμιση, ο κατακερματισμός και η αντίθετη προς την αειφορία χρήση της γης στην Ένωση θέτουν σε κίνδυνο την παροχή πολλών βασικών οικοσυστημικών υπηρεσιών, απειλώντας, τη βιοποικιλότητα και αυξάνοντας την τρωτότητα της Ευρώπης στην κλιματική αλλαγή και σε φυσικές καταστροφές, ενώ οδηγούν και στην υποβάθμιση του εδάφους και στην απερήμωση. Πάνω από το 25 % του εδάφους της Ένωσης πλήττεται από διάβρωση από το νερό, η οποία διακυβεύει τις λειτουργίες του εδάφους και επηρεάζει την ποιότητα των γλυκών υδάτων. Η μόλυνση και η σφράγιση του εδάφους αποτελούν επίσης μόνιμα προβλήματα. Πάνω από μισό εκατομμύριο τοποθεσίες ανά την Ένωση θεωρούνται μολυσμένες και, μέχρις ότου χαρακτηριστούν και αξιολογηθούν, θα συνεχίσουν να εκθέτουν το περιβάλλον, την οικονομία, την κοινωνία και την υγεία σε δυνητικά σοβαρούς κινδύνους. Κάθε έτος καταλαμβάνονται πάνω από 1 000 km2 γης για στέγαση, βιομηχανική δραστηριότητα, μεταφορές ή αναψυχή. Αυτές οι μακροπρόθεσμες αλλαγές είναι δύσκολο ή δαπανηρό να αντιστραφούν και σχεδόν πάντα συνεπάγονται συμβιβασμούς μεταξύ διαφόρων κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών αναγκών. Περιβαλλοντικές παράμετροι όπως η προστασία των υδάτων και η διατήρηση της βιοποικιλότητας θα πρέπει να περιλαμβάνονται σε χωροταξικές αποφάσεις σχετικά με χρήσεις γης ούτως ώστε οι αποφάσεις αυτές να καταστούν πιο αειφόρες, προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος προς την επίτευξη του στόχου της «μηδενικής καθαρής δέσμευσης γης» έως το 2050. | 23. | The degradation, fragmentation and unsustainable use of land in the Union is jeopardising the provision of several key ecosystem services, threatening biodiversity and increasing Europe’s vulnerability to climate change and natural disasters. It is also exacerbating soil degradation and desertification. More than 25 % of the Union’s territory is affected by soil erosion by water, which compromises soil functions and affects the quality of freshwater. Soil contamination and sealing are also persistent problems. More than half a million sites throughout the Union are thought to be contaminated and until they are identified and assessed, they will continue to pose potentially serious environmental, economic, social and health risks. Every year more than 1 000 km2 of land are taken for housing, industry, transport or recreational purposes. Such long-term changes are difficult or costly to reverse, and nearly always involve trade-offs between various social, economic and environmental needs. Environmental considerations including water protection and biodiversity conservation should be integrated into planning decisions relating to land use so that they are made more sustainable, with a view to making progress towards the objective of ‘no net land take’, by 2050. | 23. | Die Degradation, Fragmentierung und nicht nachhaltige Landnutzung in der Union setzen die Bereitstellung mehrerer wichtiger Ökosystemdienst-leistungen aufs Spiel, bedrohen die biologische Vielfalt und machen Europa anfälliger gegenüber dem Klimawandel und Naturkatastrophen. Sie fördern außerdem die Bodendegradation und Wüstenbildung. Über 25 % des Gebiets der EU sind von wasserbedingter Bodenerosion betroffen, die die Bodenfunktionen und die Süßwasserqualität beeinträchtigt. Auch Bodenkontamination und Bodenversiegelung sind anhaltende Probleme. Unionsweit gelten mehr als eine halbe Million Standorte als kontaminiert, und bis zu ihrer Identifizierung und Bewertung stellen sie weiterhin potenziell schwerwiegende ökologische, wirtschaftliche, soziale sowie gesundheitsbezogene Risiken dar. Jedes Jahr werden über 1 000 km2 Landfläche für Wohnungsbau-, Industrie-, Verkehrs- oder Freizeitzwecke in Anspruch genommen. Solche langfristigen Änderungen lassen sich kaum oder nur zu einem hohen Preis umkehren und erfordern fast immer Kompromisse zwischen den verschiedenen sozialen, wirtschaftlichen und ökologischen Belangen. Ökologische Erwägungen wie Gewässerschutz und Erhaltung der biologischen Vielfalt sollten in die Entscheidungen über die Landnutzung einfließen, damit diese nachhaltiger werden und im Hinblick auf das Ziel, bis 2050 netto keine Flächen mehr zu verbrauchen, Fortschritte erzielt werden. |
| 24. | Η πρόοδος που έχει επιτευχθεί σε επίπεδο κρατών μελών για τη διασφάλιση της προστασίας του εδάφους, μεταξύ άλλων, όσον αφορά τον εντοπισμό μολυσμένων τοποθεσιών, την ευαισθητοποίηση, την έρευνα και την ανάπτυξη συστημάτων παρακολούθησης, ποικίλλει. Ωστόσο, η πρόοδος που έχει επιτευχθεί με προσπάθειες που βασίζονται στον κίνδυνο και άλλες προσπάθειες αποκατάστασης είναι ανομοιογενής, ενώ τα αποτελέσματα στον τομέα της κοινοποίησης πληροφοριών σε επίπεδο Ένωσης είναι περιορισμένα. Η Επιτροπή, ανταποκρινόμενη στις ανησυχίες που έχουν εκφρασθεί, π.χ. για τις αρνητικές επιπτώσεις στον φυσικό κύκλο ροής των υδάτων, κατάρτισε κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη σφράγιση του εδάφους (26). Περαιτέρω προσπάθειες για την ενίσχυση του ρυθμιστικού πλαισίου, την ανάπτυξη δικτύων, την ανταλλαγή γνώσεων, την κατάρτιση κατευθυντηρίων γραμμών και τον εντοπισμό παραδειγμάτων βέλτιστων πρακτικών μπορούν να συμβάλουν επίσης στην καλύτερη προστασία του εδάφους. Η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση οδηγίας για τον καθορισμό πλαισίου προστασίας του εδάφους και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ (27). | 24. | Varying levels of progress have been made at Member State level to ensure soil protection, including with regard to contaminated site identification, awareness-raising, research and the development of monitoring systems. However, progress with risk-based and other remediation efforts is uneven, and results and Union level reporting are limited. In response to concerns such as adverse impacts on the natural water cycle, the Commission has developed guidelines on soil sealing (26). Further efforts to strengthen the regulatory context, develop networks, share knowledge, produce guidelines and identify examples of best practice can also contribute to better soil protection. The Commission has submitted a proposal for a Directive establishing a framework for the protection of soil and amending Directive 2004/35/EC (27). | 24. | Auf Ebene der Mitgliedstaaten wurden unterschiedliche Fortschritte bei der Sicherstellung des Bodenschutzes erzielt, etwa die Identifizierung kontaminierter Flächen, Sensibilisierung, Erforschung und Entwicklung von Überwachungssystemen. Die Fortschritte bei risikobasierten und sonstigen Sanierungsbemühungen sind ungleich verteilt und eine Berichterstattung auf Unionsebene findet nur in begrenztem Umfang statt. Als Reaktion auf Bedenken wie zum Beispiel in Bezug auf die negativen Folgen für den natürlichen Wasserkreislauf hat die Kommission Leitlinien für die Versiegelung von Böden erstellt (26). Weitere Bemühungen zur Stärkung des regulatorischen Kontexts, zur Entwicklung von Netzwerken, zur Verbreitung von Wissen, zur Erstellung von Leitlinien und zur Identifizierung von bewährten Praktiken können ebenfalls zu einem besseren Schutz der Böden beitragen. Die Kommission hat einen Vorschlag für eine Richtlinie zur Schaffung eines Ordnungsrahmens für den Bodenschutz und zur Änderung der Richtlinie 2004/35/EG vorgelegt (27). |
| 25. | Για να μειωθούν οι πιο σημαντικές ανθρωπογενείς πιέσεις στην ξηρά, στο έδαφος και σε άλλα οικοσυστήματα στην Ευρώπη, θα ληφθούν μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί η δέουσα συνεκτίμηση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με χρήσεις γης σε όλα τα σχετικά επίπεδα. Τα αποτελέσματα της διάσκεψης Ρίο + 20, αναγνωρίζοντας την οικονομική και κοινωνική σημασία της καλής διαχείρισης της γης, απευθύνουν έκκληση για έναν «ουδέτερο από πλευράς υποβάθμισης του εδάφους κόσμο». Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να εξετάσουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να υλοποιηθεί η δέσμευση αυτή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους. Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει επίσης να εξετάσουν το ταχύτερο δυνατό τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα ποιότητας του εδάφους μέσω μιας στοχοθετημένης και αναλογικής προσέγγισης που βασίζεται στον κίνδυνο και εντός δεσμευτικού νομικού πλαισίου. Θα πρέπει να καθοριστούν επίσης στόχοι για την αειφόρο χρήση της γης και το έδαφος. | 25. | To reduce the most significant man-made pressures on land, soil and other ecosystems in Europe, action will be taken to ensure that decisions, relating to land use, at all relevant levels give proper consideration to environmental as well as social and economic impacts. The Rio + 20 outcome, recognising the economic and social significance of good land management, called for a ‘land degradation neutral world’. The Union and its Member States should reflect on how best to make such a commitment operational within their respective competencies. The Union and its Member States should also reflect as soon as possible on how soil quality issues could be addressed using a targeted and proportionate risk-based approach within a binding legal framework. Targets should also be set for sustainable land use and soil. | 25. | Um die wichtigsten anthropogenen Belastungen von Land, Böden und anderen Ökosystemen in Europa zu verringern, sind Maßnahmen zu treffen, die gewährleisten, dass bei Landnutzungsentscheidungen auf allen relevanten Ebenen ökologische, soziale und wirtschaftliche Auswirkungen gebührend berücksichtigt werden. Auf der Rio + 20-Konferenz wurde die wirtschaftliche und soziale Bedeutung eines guten Landmanagements anerkannt und eine „landdegradationsneutrale Welt“ gefordert. Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten darüber nachdenken, wie eine derartige Verpflichtung innerhalb ihrer jeweiligen Zuständigkeiten am besten erfüllt werden könnte. Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten so bald wie möglich darüber nachdenken, wie sich Bodenqualitätsfragen mithilfe eines zielorientierten und verhältnismäßigen risikobasierten Ansatzes innerhalb eines verbindlichen Rechtsrahmens regeln lassen. Es sollten auch Ziele für eine nachhaltige Land- und Bodennutzung festgelegt werden. |
| 26. | Μολονότι οι εισροές αζώτου και φωσφόρου στο περιβάλλον της Ένωσης μειώθηκαν σημαντικά κατά την τελευταία εικοσαετία, η υπέρμετρη ελευθέρωση θρεπτικών στοιχείων εξακολουθεί να επηρεάζει την ποιότητα του αέρα και των υδάτων και να έχει αρνητικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, προκαλώντας σημαντικά προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία. Ειδικότερα, για να επιτευχθεί περαιτέρω σημαντική μείωση της ελευθέρωσης θρεπτικών στοιχείων, πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως η έκλυση αμμωνίας που οφείλεται στην αναποτελεσματική διαχείριση των λιπασμάτων και την ανεπαρκή επεξεργασία των λυμάτων. Απαιτούνται επίσης περισσότερες προσπάθειες για τη διαχείριση του κύκλου των θρεπτικών στοιχείων με τρόπο αποτελεσματικότερο έναντι του κόστους, αειφόρο και αποδοτικότερο ως προς τους πόρους, καθώς και για τη βελτίωση της απόδοσης κατά τη χρήση λιπασμάτων. Οι προσπάθειες αυτές επιβάλλουν την πραγματοποίηση επενδύσεων στην έρευνα και τη βελτίωση της συνοχής και της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης, ώστε να αντιμετωπιστούν οι συγκεκριμένες προκλήσεις, τη θέσπιση αυστηρότερων προτύπων, όπου αυτό είναι αναγκαίο, και την ένταξη του κύκλου των θρεπτικών στοιχείων σε μια πιο ολιστική προσέγγιση, η οποία να διασυνδέει και να ενοποιεί τις υφιστάμενες πολιτικές της Ένωσης που διαδραματίζουν ρόλο στην αντιμετώπιση του ευτροφισμού και της υπέρμετρης ελευθέρωσης θρεπτικών στοιχείων, και η οποία αποτρέπει μια κατάσταση κατά την οποία οι εκπομπές θρεπτικών στοιχείων μετατοπίζονται από ένα περιβαλλοντικό μέσο σε άλλο. | 26. | Although nitrogen and phosphorus inputs to the Union environment have decreased considerably over the past 20 years, excessive nutrient releases continue to affect air and water quality and to have a negative impact on ecosystems, causing significant problems for human health. In particular, ammonia release from inefficient fertiliser management and inadequate waste water treatment urgently need to be tackled to achieve further significant reductions in nutrient releases. Further efforts to manage the nutrient cycle in a more cost-effective, sustainable and resource-efficient way, and to improve efficiency in the use of fertilisers are also required. Such efforts call for investments in research and improvements in the coherence and implementation of Union environment legislation to address those challenges, tightening standards where necessary and addressing the nutrient cycle as part of a more holistic approach which integrates and creates links between existing Union policies that play a role in tackling eutrophication and excessive nutrient releases, and avoids a situation whereby nutrient emissions are shifted across environmental media. | 26. | Auch wenn in der Union die Stickstoff- und Phosphoreinträge in die Umwelt in den letzten 20 Jahren stark zurückgegangen sind, werden Luft- und Wasserqualität nach wie vor durch übermäßige Nährstoffeinträge beeinträchtigt, die auch die Ökosysteme negativ beeinflussen und somit die Gesundheit des Menschen ernsthaft gefährden. Vor allem Ammoniakeinträge infolge ineffizienter Düngerbewirtschaftung und unzulänglicher Abwasserbehandlung müssen dringend geregelt werden, um die Nährstoffeinträge spürbar weiter zu senken. Weitere Anstrengungen, den Nährstoffkreislauf kosteneffektiver, nachhaltiger und ressourceneffizienter in Angriff zu regeln, wie auch Anstrengungen zur besseren Nutzung von Düngemitteln sind erforderlich. Diese Anstrengungen erfordern Investitionen in Forschung und Verbesserungen bei der Kohärenz und Umsetzung der Umweltvorschriften der Union, die sich mit diesen Herausforderungen befassen, erforderlichenfalls unter Verschärfung der Vorschriften; der Nährstoffkreislauf muss Teil eines ganzheitlicheren Ansatzes werden, der bestehende Politiken der Union, die für die Regelung des Problems der Eutrophierung und der übermäßigen Nährstoffeinträge wichtig sind, integriert, an diese anknüpft und eine Situation verhindert, bei der Nährstoffemissionen über ökologische Medien verlagert werden. |
| 27. | Η δράση που θα αναληφθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα της ΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση τουλάχιστον του 15 % των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων στην Ένωση και την επέκταση της χρήσης Πράσινης Υποδομής (ενός εργαλείου που αποφέρει οικολογικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη μέσω φυσικών λύσεων και περιλαμβάνει χώρους πρασίνου, υδάτινα οικοσυστήματα και άλλα φυσικά χαρακτηριστικά σε χερσαίες και θαλάσσιες εκτάσεις) θα διευκολύνει την επίλυση του προβλήματος του κατακερματισμού της γης. Η δράση αυτή θα ενισχύσει περαιτέρω, σε συνδυασμό με την πλήρη εφαρμογή των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικότοπους (ενδιαιτήματα) και με τη στήριξη πλαισίων δράσεων προτεραιότητας, το φυσικό κεφάλαιο και την ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων, ενώ μπορεί να προσφέρει οικονομικά συμφέρουσες επιλογές για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της και για τη διαχείριση του κινδύνου φυσικών καταστροφών. Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες των κρατών μελών για τη χαρτογράφηση και αξιολόγηση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών που αυτά παρέχουν θα βελτιώσουν τη διαθεσιμότητα των δεδομένων και μαζί με την πρωτοβουλία «μηδενική καθαρή απώλεια» που έχει προγραμματιστεί για το 2015, θα συμβάλουν στη διατήρηση του αποθέματος φυσικού κεφαλαίου σε διάφορες κλίμακες. Η ενσωμάτωση της οικονομικής αξίας των οικοσυστημικών υπηρεσιών στα συστήματα λογιστικής απεικόνισης και υποβολής εκθέσεων σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο έως το 2020 θα έχει ως αποτέλεσμα καλύτερη διαχείριση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης. | 27. | Action under the EU Biodiversity Strategy to restore at least 15 % of degraded ecosystems in the Union and to expand the use of Green Infrastructure (a tool for providing ecological, economic and social benefits through natural solutions, incorporating green spaces, aquatic ecosystems and other physical features in terrestrial and marine areas) will help to overcome land fragmentation. Such action will, in combination with the full implementation of the Birds and Habitats Directives, supported by Prioritised Action Frameworks, further enhance natural capital and increase ecosystem resilience, and can offer cost-effective options for climate change mitigation and adaptation and disaster risk management. Meanwhile, Member States’ efforts to map and assess ecosystems and their services will improve data availability, and, along with the ‘no net loss’ initiative planned in 2015, will contribute to maintaining the stock of natural capital at a variety of scales. The integration of the economic value of ecosystem services into accounting and reporting systems at Union and national level by 2020 will result in better management of the Union’s natural capital. | 27. | Maßnahmen, die im Rahmen der Biodiversitätsstrategie der EU getroffen wurden, um mindestens 15 % der degradierten Ökosysteme in der Union wiederherzustellen und die Nutzung der Grünen Infrastruktur (eines Instruments zur Bereitstellung ökologischer, wirtschaftlicher und sozialer Vorteile durch natürliche Lösungen, das Grünbereiche, aquatische Ökosysteme und andere physische Merkmale in Land- und Meeresregionen umfasst)auszudehnen, werden dazu beitragen, das Problem der Flächenfragmentierung zu lösen. Solche Maßnahmen werden, in Kombination mit der vollständigen Umsetzung der Vögel- und Habitatrichtlinien und unterstützt durch Rahmenwerke für vorrangige Maßnahmen, auch das Naturkapital verbessern und die Widerstandsfähigkeit der Ökosysteme steigern; sie können außerdem kostenwirksame Optionen für den Klimaschutz, die Klimaanpassung und das Katastrophenrisikomanagement bieten. Bis dahin werden die Maßnahmen der Mitgliedstaaten zur Kartierung und Bewertung der Ökosysteme und ihrer Dienstleistungen die Verfügbarkeit von Daten verbessern, und gleichzeitig wird die für 2015 geplante Initiative zur Vermeidung von Nettoverlusten dazu beitragen, das Naturkapital in unterschiedlichen Größenordnungen zu erhalten. Die Einbeziehung des ökonomischen Wertes von Ökosystemdienst-leistungen in Bilanzierungs- und Berichterstattungssysteme auf Unions- und nationaler Ebene bis 2020 wird zu einer besseren Bewirtschaftung des Naturkapitals der Union führen. |
| 28. | Για την προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των οικοσυστημικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της επικονίασης, τη διατήρηση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών που αυτά παρέχουν και αποκατάσταση τουλάχιστον του 15 % των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων· | β) | τη σημαντική μείωση των επιπτώσεων των πιέσεων που ασκούνται στα μεταβατικά, παράκτια και γλυκά ύδατα (συμπεριλαμβανομένων των επιφανειακών και υπογείων υδάτων) ώστε να επιτευχθεί, να διατηρηθεί ή να ενισχυθεί η καλή κατάσταση, όπως ορίζεται στην οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα· | γ) | τη μείωση των επιπτώσεων των πιέσεων που ασκούνται στα θαλάσσια ύδατα ώστε να επιτευχθεί ή να διατηρηθεί η καλή περιβαλλοντική κατάσταση, όπως απαιτείται βάσει της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική, και αειφόρος διαχείριση των παράκτιων ζωνών· | δ) | την περαιτέρω μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των επιπτώσεών της στα οικοσυστήματα και στη βιοποικιλότητα με μακροπρόθεσμο στόχο τη μη υπέρβαση κρίσιμων φορτίων και επιπέδων· | ε) | την αειφόρο διαχείριση της γης στην Ένωση, την επαρκή προστασία του εδάφους και σημαντική πρόοδο όσον αφορά την αποκατάσταση μολυσμένων τοποθεσιών· | στ) | τη διαχείριση του κύκλου των θρεπτικών στοιχείων (άζωτο και φώσφορος) με πιο αειφόρο και αποδοτικό ως προς τους πόρους τρόπο· | ζ) | την αειφόρο διαχείριση των δασών, την προστασία και ενίσχυση, στο μέτρο του δυνατού, των δασών, της βιοποικιλότητάς τους και των υπηρεσιών που παρέχουν και τη βελτίωση της ανθεκτικότητας των δασών στην κλιματική αλλαγή, στις πυρκαγιές, στις καταιγίδες, στην προσβολή από παράσιτα και στις ασθένειες. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | άμεση επιτάχυνση της εφαρμογής της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της· | ii) | πλήρης εφαρμογή του προσχεδίου για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης (28), με τη δέουσα συνεκτίμηση των ειδικών συνθηκών των κρατών μελών, και διασφάλιση ότι οι στόχοι που αφορούν την ποιότητα των υδάτων στηρίζονται επαρκώς από μέτρα πολιτικής που έχουν ως άξονα την πρόληψη της ρύπανσης στην πηγή· | iii) | επείγουσα αύξηση των προσπαθειών, μεταξύ άλλων, για να εξασφαλιστεί η επίτευξη υγιών ιχθυαποθεμάτων σύμφωνα με την κοινή αλιευτική πολιτική, την οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική και τις διεθνείς υποχρεώσεις. Καταπολέμηση της ρύπανσης και καθορισμός ενωσιακού ποσοτικού πρωταρχικού στόχου μείωσης των απορριμμάτων στη θάλασσα που θα στηρίζεται από μέτρα που έχουν ως άξονα την πρόληψη της ρύπανσης στην πηγή και θα λαμβάνει υπόψη τις θαλάσσιες στρατηγικές που έχουν καθορίσει τα κράτη μέλη. Ολοκλήρωση του δικτύου προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών Natura 2000 και διασφάλιση της αειφόρου διαχείρισης των παράκτιων ζωνών· | iv) | έγκριση και εφαρμογή της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (29), συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στις βασικές πρωτοβουλίες και στους τομείς πολιτικής της Ένωσης· | v) | ένταση των προσπαθειών για να επιτευχθεί πλήρης συμμόρφωση με την ενωσιακή νομοθεσία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθορισμός στρατηγικών στόχων και δράσεων για τη μετά το 2020 περίοδο· | vi) | αύξηση των προσπαθειών για τον περιορισμό της διάβρωσης του εδάφους και την αύξηση της οργανικής ύλης του, για την αποκατάσταση μολυσμένων τοποθεσιών και για την ενίσχυση της ενσωμάτωσης των σχετικών με τις χρήσεις γης πτυχών σε συντονισμένες διαδικασίες λήψης αποφάσεων με τη συμμετοχή όλων των σχετικών επιπέδων διακυβέρνησης, και υποστήριξη αυτών των προσπαθειών από την έγκριση στόχων για το έδαφος και για τη γη ως πόρο, καθώς και χωροταξικών στόχων· | vii) | λήψη περαιτέρω μέτρων για τη μείωση των εκπομπών αζώτου και φωσφόρου, συμπεριλαμβανομένων όσων προέρχονται από αστικά και βιομηχανικά λύματα και από τη χρήση λιπασμάτων, μεταξύ άλλων, μέσω καλύτερου ελέγχου στην πηγή, και αξιοποίηση εκπομπών φωσφόρου· | viii) | κατάστρωση και εφαρμογή μιας ανανεωμένης δασικής στρατηγικής της Ένωσης, η οποία θα καλύπτει τις πολλαπλές ανάγκες που ικανοποιούν τα δάση και τα πολλαπλά οφέλη τους και θα συμβάλλει σε μια πιο στρατηγική προσέγγιση της προστασίας και της ενίσχυσης των δασών, μεταξύ άλλων, μέσω μιας αειφόρου διαχείρισης των δασών· | ix) | ενίσχυση της ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης του κοινού στην Ένωση σχετικά με την περιβαλλοντική πολιτική. | 28. | In order to protect, conserve and enhance the Union’s natural capital, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | the loss of biodiversity and the degradation of ecosystem services, including pollination, are halted, ecosystems and their services are maintained and at least 15 % of degraded ecosystems have been restored; | (b) | the impact of pressures on transitional, coastal and fresh waters (including surface and ground waters) is significantly reduced to achieve, maintain or enhance good status, as defined by the Water Framework Directive; | (c) | the impact of pressures on marine waters is reduced to achieve or maintain good environmental status, as required by the Marine Strategy Framework Directive, and coastal zones are managed sustainably; | (d) | air pollution and its impacts on ecosystems and biodiversity are further reduced with the long-term aim of not exceeding critical loads and levels; | (e) | land is managed sustainably in the Union, soil is adequately protected and the remediation of contaminated sites is well underway; | (f) | the nutrient cycle (nitrogen and phosphorus) is managed in a more sustainable and resource-efficient way; | (g) | forest management is sustainable, and forests, their biodiversity and the services they provide are protected and, as far as feasible, enhanced and the resilience of forests to climate change, fires, storms, pests and diseases is improved. | This requires, in particular: | (i) | stepping up the implementation of the EU Biodiversity Strategy without delay, in order to meet its targets; | (ii) | fully implementing the Blueprint to Safeguard Europe’s Water Resources (28), having due regard for Member States’ specific circumstances, and ensuring that water quality objectives are adequately supported by source-based policy measures; | (iii) | urgently increasing efforts, inter alia, to ensure that healthy fish stocks are achieved in line with the Common Fisheries Policy, the Marine Strategy Framework Directive and international obligations. Combating pollution and establishing a Union-wide quantitative reduction headline target for marine litter supported by source-based measures and taking into account the marine strategies established by Member States. Completing the Natura 2000 network of marine protected areas, and ensuring that coastal zones are managed sustainably; | (iv) | agreeing and implementing an EU Strategy on adaptation to climate change (29), including the mainstreaming of climate change adaptation into key Union policy initiatives and sectors; | (v) | strengthening efforts to reach full compliance with Union air quality legislation and defining strategic targets and actions beyond 2020; | (vi) | increasing efforts to reduce soil erosion and increase soil organic matter, to remediate contaminated sites and to enhance the integration of land use aspects into coordinated decision-making involving all relevant levels of government, supported by the adoption of targets on soil and on land as a resource, and land planning objectives; | (vii) | taking further steps to reduce emissions of nitrogen and phosphorus, including those from urban and industrial wastewater and from fertiliser use, inter alia, through better source control, and the recovery of waste phosphorus; | (viii) | developing and implementing a renewed Union Forest Strategy that addresses the multiple demands on, and benefits of, forests and contributes to a more strategic approach to protecting and enhancing forests, including through sustainable forest management; | (ix) | enhancing Union public information provision, awareness and education on environment policy. | 28. | Um das Naturkapital der Union zu schützen, zu erhalten und zu verbessern, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | der Rückgang der biologischen Vielfalt und die Degradation der Ökosystemdienstleistungen, einschließlich der Bestäubung, aufgehalten, die Ökosysteme und ihre Dienstleistungen erhalten und mindestens 15 % der degradierten Ökosysteme wiederhergestellt werden; | b) | die Folgen der Belastungen von Übergangsgewässern, Küstengewässern und Süßwasser (einschließlich Oberflächengewässer und Grundwasser) deutlich reduziert werden und der in der Wasserrahmenrichtlinie definierte gute Gewässerzustand erreicht, gehalten oder verbessert wird; | c) | die Folgen der Belastungen von Meeresgewässern reduziert und der in der Meeresstrategie-Rahmenrichtlinie definierte gute Umweltzustand erreicht oder gehalten wird und Küstenzonen nachhaltig bewirtschaftet werden; | d) | die Luftverschmutzung und ihre Auswirkungen auf die Ökosysteme und die biologische Vielfalt weiter verringert werden und dabei langfristig das Ziel verfolgt wird, kritische Belastungen und Werte nicht zu überschreiten; | e) | Flächen in der Union nachhaltig bewirtschaftet und Böden angemessen geschützt werden und die Maßnahmen zur Sanierung kontaminierter Standorte gut voranschreiten; | f) | der Nährstoffkreislauf (Stickstoff und Phosphor) nachhaltiger und ressourceneffizienter gelenkt wird; | g) | die Waldbewirtschaftung nachhaltig wird und die Wälder, ihre biologische Vielfalt und die von ihnen erbrachten Dienstleistungen geschützt und so weit wie möglich verbessert sowie die Widerstandsfähigkeit der Wälder gegen den Klimawandel, Brände, Stürme, Schädlinge und Krankheiten verbessert werden. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | unverzügliche Verbesserung der Umsetzung der Biodiversitätsstrategie der EU, um deren Ziele zu erreichen; | ii) | vollständige Umsetzung des Blueprints für den Schutz der europäischen Wasserressourcen (28) unter Berücksichtigung der spezifischen Situationen der Mitgliedstaaten und unter Gewährleistung, dass Wasserqualitätsziele durch ursachenbezogene politische Maßnahmen angemessen unterstützt werden; | iii) | dringende Verstärkung der Bemühungen, u. a. um im Einklang mit der Gemeinsamen Fischereipolitik, der Meeresstrategie-Rahmenrichtlinie und internationalen Verpflichtungen gesunde Fischbestände zu gewährleisten. Bekämpfung der Umweltverschmutzung und Festsetzung eines Unionsweit geltenden quantitativen Kernziels für die Reduzierung von Abfällen im Meer, unterstützt durch ursachenbezogene Maßnahmen und unter Berücksichtigung der von den Mitgliedstaaten festgelegten Meeresstrategien. Vervollständigung des Natura-2000-Netzwerks von Meeresschutzzonen und Sicherstellung, dass Küstengebiete nachhaltig bewirtschaftet werden; | iv) | Vereinbarung und Umsetzung einer EU-Strategie zur Anpassung an den Klimawandel (29), einschließlich der Einbeziehung der Anpassung an den Klimawandel in die politischen Leitinitiativen und -sektoren der Union; | v) | Verstärkung der Bemühungen zur umfassenden Einhaltung der Luftqualitätsvorschriften der Union und Festsetzung strategischer Ziele und Aktionen für die Zeit nach 2020; | vi) | Verstärkung der Bemühungen zur Verringerung der Bodenerosion und zur Vermehrung der organischen Bodensubstanz, zur Sanierung kontaminierter Standorte und zur Verbesserung der Einbeziehung von Landnutzungsaspekten in koordinierte Beschlussfassungsprozesse auf allen relevanten Verwaltungsebenen, unterstützt durch die Festsetzung von Zielen für Boden und Land als Ressourcen und von Raumplanungszielen; | vii) | weitere Maßnahmen zur Reduzierung von Stickstoffemissionen und zur Reduzierung und Verwertung von Phosphoremissionen, einschließlich Emissionen aus städtischen und industriellen Abwässern und der Düngemittelverwendung, unter anderem durch bessere Ursachenkontrolle, sowie Verwertung von Phosphorabfällen; | viii) | Erarbeitung und Umsetzung einer neuen überarbeiteten Forststrategie der Union, die den vielfältigen Anforderungen an und Nutzfunktionen von Wäldern Rechnung trägt und einen strategischeren Ansatz für den Schutz und die Verbesserung von Wäldern fördert, unter anderem durch eine nachhaltige Forstbewirtschaftung; | ix) | Verstärkung der in der Union öffentlich bereitgestellten Informationen, der Sensibilisierung und der Erziehung im Hinblick auf die Umweltpolitik. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 2: Μετατροπή της Ένωσης σε μια πράσινη και ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων | Priority objective 2: To turn the Union into a resource-efficient, green and competitive low-carbon economy | Prioritäres Ziel 2: Übergang der Union zu einer ressourceneffizienten, umweltschonenden und wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaftsweise |
| 29. | Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» επιδιώκει να προαγάγει την αειφόρο οικονομική μεγέθυνση μέσω της ανάπτυξης μιας ανταγωνιστικότερης οικονομίας χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών που χρησιμοποιεί τους πόρους με αποδοτικό και αειφόρο τρόπο. Η εμβληματική πρωτοβουλία «Αποδοτική, από πλευράς πόρων, Ευρώπη», που εντάσσεται σε αυτήν τη στρατηγική, αποσκοπεί στη στήριξη της στροφής προς μια οικονομία που χρησιμοποιεί με αποδοτικό τρόπο όλους τους πόρους, αποσυνδέει πλήρως την οικονομική μεγέθυνση από τη χρήση πόρων και ενέργειας και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της, μειώνει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα μέσω της αποδοτικότητας και της καινοτομίας και προάγει την ενίσχυση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού και των πόρων, μεταξύ άλλων, μέσω της μείωσης της συνολικής χρήσης των πόρων. Ο χάρτης πορείας για μια αποδοτική, από πλευράς πόρων, Ευρώπη και ο χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών (30) αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της εμβληματικής πρωτοβουλίας, καθώς καθορίζουν το πλαίσιο για μελλοντικά μέτρα υλοποίησης των εν λόγω στόχων και θα πρέπει να στηρίζονται από την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών. Επιπλέον, η εταιρική σχέση μεταξύ της Ένωσης, των κρατών μελών και της βιομηχανίας της στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής της Ένωσης θα παράσχει το μέσο για την ενίσχυση των επενδύσεων και της καινοτομίας σε έξι αγορές ανάπτυξης που σχετίζονται με την πράσινη οικονομία (31). | 29. | The Europe 2020 Strategy seeks to promote sustainable growth by developing a more competitive low-carbon economy that makes efficient, sustainable use of resources. Its ‘Resource-efficient Europe’ Flagship Initiative aims to support the shift towards an economy that is efficient in the way it uses all resources, absolutely decouples economic growth from resource and energy use and its environmental impacts, reduces GHG emissions, enhances competitiveness through efficiency and innovation and promotes greater energy and resource security, including through reduced overall resource use. The Roadmap to a Resource Efficient Europe and the Roadmap for moving to a competitive low-carbon economy (30) are key building blocks of the Flagship Initiative, setting out the framework for future actions to deliver on those objectives, and should be supported by the exchange of best practice between Member States. Furthermore, a partnership between the Union, its Member States and industry, under the Union’s integrated industrial policy will provide a means of stepping up investment and innovation in six green economy-related growth markets (31). | 29. | Mit der Strategie „Europa 2020“ wird angestrebt, durch Entwicklung einer wettbewerbsfähigeren CO2-armen Wirtschaft, die sich durch eine effiziente und nachhaltige Ressourcennutzung auszeichnet, nachhaltiges Wachstum zu fördern. Ihre Leitinitiative „Ressourcenschonendes Europa“ soll den Übergang zu einem Wirtschaftssystem fördern, in dem alle Ressourcen effizient genutzt werden, das Wirtschaftswachstum absolut von der Ressourcen- und Energienutzung und ihren Umweltauswirkungen abgekoppelt ist, THG-Emissionen verringert werden, die Wettbewerbsfähigkeit durch Effizienz und Innovation gestärkt und mehr Energie- und Ressourcensicherheit angestrebt wird, etwa durch eine Verringerung des Ressourcenverbrauchs insgesamt. Der Fahrplan für ein ressourcenschonendes Europa und der Fahrplan für den Übergang zu einer wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaft (30) sind wichtige Bausteine der Leitinitiative, denn sie bilden das Gerüst für künftige Maßnahmen zum Erreichen der genannten Ziele und sollten durch den Austausch bewährter Verfahren unter den Mitgliedstaaten gefördert werden. Darüber hinaus wird mit einer Partnerschaft zwischen der Union, ihren Mitgliedstaaten und der Industrie im Rahmen der integrierten Industriepolitik der Union ein Instrument zur Verfügung gestellt, mit dem Investitionen und Innovationen in sechs mit der grünen Wirtschaft zusammenhängenden Wachstumsmärkten gefördert werden können (31). |
| 30. | Προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα σε συνθήκες ανόδου των τιμών των πόρων, ανεπάρκειας, περιορισμών στην προσφορά πρώτων υλών και εξάρτησης από τις εισαγωγές, απαιτείται καινοτομία σε όλο το φάσμα της οικονομίας για τη βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων. Ο επιχειρηματικός τομέας αποτελεί τη βασική κινητήρια δύναμη της καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της οικοκαινοτομίας. Ωστόσο, οι αγορές δεν θα επιτύχουν αποτελέσματα μόνο με τα δικά τους μέσα, και ιδιαίτερα οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), προκειμένου να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις, χρειάζονται ειδική στήριξη κατά την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, μεταξύ άλλων, μέσω εταιρικών σχέσεων έρευνας και καινοτομίας στον τομέα των αποβλήτων (32). Τα κυβερνητικά μέτρα, σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών, είναι θεμελιώδους σημασίας για την εξασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών πλαισίωσης των επενδύσεων και της οικοκαινοτομίας, τονώνοντας την ανάπτυξη αειφόρων επιχειρηματικών ή τεχνολογικών λύσεων για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων και την προώθηση αειφόρων προτύπων χρήσης των πόρων (33). | 30. | Innovation to improve resource efficiency is required throughout the economy to improve competitiveness in the context of rising resource prices, scarcity, raw material supply constraints and dependency on imports. The business sector is the primary driver of innovation, including eco-innovation. However, markets alone will not yield the desired results, and in order to improve their environmental performance, small and medium-sized enterprises (SMEs), in particular, require specific assistance with the uptake of new technologies, including through research and innovation partnerships on waste (32). Government action, at Union and Member State level, is essential to provide the right framework conditions for investment and eco-innovation, stimulating the development of sustainable business or technological solutions to environmental challenges and promoting sustainable patterns of resource use (33). | 30. | Innovationen zur Verbesserung der Ressourceneffizienz müssen die gesamte Wirtschaft betreffen, wenn die Wettbewerbsfähigkeit vor dem Hintergrund steigender Ressourcenpreise, zunehmender Ressourcenknappheit und Versorgungsengpässe bei Rohstoffen und im Hinblick auf die Abhängigkeit von Importen verbessert werden soll. Der Unternehmenssektor ist die Haupttriebfeder für innovatorische Maßnahmen und somit auch für Öko-Innovationen. Marktkräfte allein reichen jedoch nicht aus, um die gewünschten Ergebnisse zu erzielen, und m die Umweltbilanz von kleinen und mittleren Unternehmen zu verbessern, bedarf es vor allem spezifischer Unterstützungsmaßnahmen in Bezug auf die Einführung neuer Technologien, etwa im Rahmen von Forschungs- und Innovationspartnerschaften im Abfallbereich (32). Behördliche Maßnahmen auf Unionsebene und auf Ebene der Mitgliedstaaten sind unerlässlich, um die richtigen Rahmenbedingungen für Investitionen und Öko-Innovationen zu schaffen, die die Entwicklung nachhaltiger unternehmerischer oder technologischer Lösungen für Umweltprobleme und eine nachhaltige Ressourcennutzung fördern (33). |
| 31. | Η βασική αυτή απαίτηση για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων συνοδεύεται και από σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη και μπορεί να τονώσει την ανταγωνιστικότητα. Η δυνητική αύξηση των θέσεων εργασίας που επιφέρει ο μετασχηματισμός σε μια ασφαλή και αειφόρο οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επίτευξη των σχετικών με την απασχόληση στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» (34). Η απασχόληση στον κλάδο των περιβαλλοντικών τεχνολογιών και υπηρεσιών στην Ένωση αυξάνεται κατά περίπου 3 % ετησίως τα τελευταία έτη (35). Η παγκόσμια αγορά για τις οικοβιομηχανίες υπολογίζεται σε τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο EUR (36) και προβλέπεται σχεδόν να διπλασιαστεί κατά την επόμενη δεκαετία. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν ήδη το παγκόσμιο προβάδισμα όσον αφορά την ανακύκλωση και την ενεργειακή απόδοση και θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να επωφεληθούν από αυτή την αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης, με στήριξη από το σχέδιο δράσης για την οικοκαινοτομία (37). Για παράδειγμα, μόνο στον ευρωπαϊκό κλάδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αναμένεται να δημιουργηθούν περισσότερες από 400 000 νέες θέσεις εργασίας έως το 2020 (38). Η αειφόρος βιοοικονομία μπορεί επίσης να συμβάλει στην ευφυή και πράσινη ανάπτυξη στην Ευρώπη και, την ίδια στιγμή, θα ωφεληθεί από τη βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων. | 31. | This key requirement for meeting environmental challenges also has important socioeconomic benefits and can stimulate competitiveness. Potential job growth brought about by the transformation to a low carbon, resource-efficient, safe and sustainable economy is central to the fulfilment of the Europe 2020 employment objectives (34). Employment in environmental technologies and service sectors in the Union has been growing by around 3 % annually over recent years (35). The global market for eco-industries is estimated to be worth at least one trillion EUR (36), and is forecast to almost double over the next 10 years. European companies already have a global lead in recycling and energy efficiency and should be encouraged to benefit from this growth in global demand, supported by the Eco-innovation Action Plan (37). For example, the European renewables sector alone is expected to generate more than 400 000 new jobs by 2020 (38). A sustainable bioeconomy can also contribute to intelligent and green growth in Europe, and, at the same time, it will benefit from improved resource efficiency. | 31. | Diese wichtige Voraussetzung für die Lösung von Umweltproblemen hat auch große sozioökonomische Vorteile und kann die Wettbewerbsfähigkeit stimulieren. Das potenzielle Beschäftigungswachstum infolge des Übergangs zu einer CO2-armen, ressourceneffizienten, sicheren und nachhaltigen Wirtschaft ist für das Erreichen der Beschäftigungsziele von „Europa 2020“ ausschlaggebend (34). In den vergangenen Jahren hat die Zahl der Arbeitsplätze in den Bereichen Umwelttechnologie und Umweltdienstleistungen in der Union jährlich um rund 3 % zugenommen (35). Der Weltmarkt für Ökoindustrien wird auf einen Wert von mindestens einer Billion EUR (36) geschätzt, der sich in den kommenden zehn Jahren voraussichtlich nahezu verdoppeln wird. Bereits heute sind europäische Unternehmen weltweit führend in den Bereichen Recycling und Energieeffizienz und sollten daher angespornt werden, diese wachsende weltweite Nachfrage mithilfe des Aktionsplans für Öko-Innovationen zu nutzen (37). Beispielsweise dürfte der europäische Sektor der erneuerbaren Energien bis 2020 allein mehr als 400 000 neue Arbeitsplätze generieren (38). Auch eine nachhaltige Biowirtschaft kann zu intelligentem und grünem Wachstum in Europa beitragen und wird zugleich von einer verbesserten Ressourceneffizienz profitieren. |
| 32. | Η πλήρης εφαρμογή της δέσμης μέτρων της Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια είναι θεμελιώδους σημασίας προκειμένου να φθάσει η Ένωση τα ορόσημα που έχουν καθοριστεί για το 2020 και να οικοδομήσει μια ανταγωνιστική, ασφαλή και αειφόρο οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών μέχρι το 2050. Ενώ η Ένωση βρίσκεται σε σωστή πορεία προς τη μείωση των εγχώριων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2020 κατά 20 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, η επίτευξη του στόχου του 20 % όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση θα απαιτήσει πολύ ταχύτερες βελτιώσεις της απόδοσης και αλλαγή συμπεριφοράς. Η νέα οδηγία για την ενεργειακή απόδοση (39) αναμένεται να συμβάλει σημαντικά προς τον σκοπό αυτό και θα μπορούσε να συμπληρωθεί με απαιτήσεις απόδοσης όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης. Η συνολική αξιολόγηση της διαθεσιμότητας αειφόρου βιομάζας είναι επίσης σημαντική υπό το πρίσμα της συνεχιζόμενης ανόδου της ζήτησης ενέργειας και της υπό εξέλιξη δημόσιας συζήτησης για τις συγκρούσεις μεταξύ των χρήσεων γης για την παραγωγή τροφίμων και των χρήσεων γης για την παραγωγή βιοενέργειας. Έχει επίσης ουσιαστική σημασία να εξασφαλιστεί η αειφόρος και αποδοτική παραγωγή και χρήση της βιομάζας σε όλες τις μορφές της καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής της, ώστε να ελαχιστοποιηθούν ή να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και το κλίμα, και μάλιστα με τη δέουσα συνεκτίμηση του οικονομικού πλαισίου των διαφόρων χρήσεων της βιομάζας ως πόρου. Αυτό θα συμβάλει στη δημιουργία μιας οικονομίας χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών. | 32. | Fully implementing the Union Climate and Energy Package is essential to reaching the milestones identified for 2020 and for building a competitive, safe and sustainable low-carbon economy by 2050. Whereas the Union is currently on track to reduce domestic GHG emissions 20 % below 1990 levels by 2020, meeting the 20 % energy efficiency target will require far more rapid efficiency improvements and behavioural change. The Energy Efficiency Directive (39) is expected to make a significant contribution in this regard, and could be complemented by efficiency requirements for the energy use of products placed on the Union market. A comprehensive assessment of the availability of sustainable biomass is also important in the light of the increasing demand for energy and the on-going debate on the conflict between land use for food and land use for bio-energy. It is also vital to ensure that biomass in all its forms is produced and used sustainably and efficiently over its whole life cycle, so as to minimise or avoid negative impacts on the environment and climate and with due regard for the economic context of the various uses of biomass as a resource. This would contribute to building a low-carbon economy. | 32. | Die vollständige Umsetzung des Klima- und Energiepakets der Union ist unerlässlich, um die Meilensteine für 2020 zu erreichen und bis 2050 ein wettbewerbsfähiges, sicheres und nachhaltiges CO2-armes Wirtschaftssystem zu schaffen. Die Union liegt zwar gut in der Zeit, um die heimischen THG-Emissionen bis 2020 auf 20 % unter die Werte von 1990 zu senken, Verbesserungen und Verhaltensänderungen müssen jedoch sehr viel rascher erfolgen, wenn das Energieeffizienzziel von 20 % erreicht werden soll. Die Energieeffizienz-Richtlinie (39) dürfte diesbezüglich einen wichtigen Beitrag leisten und könnte durch Effizienzvorgaben für den Energieverbrauch von Produkten ergänzt werden, die in der Union in Verkehr gebracht werden. Eine umfassende Bewertung der Verfügbarkeit von nachhaltiger Biomasse ist auch unter dem Aspekt der noch immer steigenden Energienachfrage und der laufenden Diskussion „Landnutzung zur Nahrungsmittelproduktion vs Landnutzung zur Bioenergieerzeugung“ von Bedeutung. Es muss zudem sichergestellt werden, dass Biomasse in allen ihren Formen nachhaltig erzeugt und über ihren gesamten Lebenszyklus hinweg effizient verwendet wird, um negative Auswirkungen auf Umwelt und Klima zu minimieren oder zu vermeiden, und zwar unter gebührender Berücksichtigung des wirtschaftlichen Kontexts der verschiedenen Verwendungsarten von Biomasse als Ressource. Diese würde zum Aufbau CO2-armen Wirtschaft beitragen. |
| 33. | Για να ανταποκριθεί η Ένωση στις παγκόσμιες προσπάθειες κατά το μερίδιο που της αναλογεί θα χρειαστεί να συμβάλουν όλοι οι τομείς της οικονομίας στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Ένωση πρέπει να συμφωνήσει σχετικά με τα επόμενα στάδια του κλιματικού και ενεργειακού πλαισίου της πέραν του 2020, ώστε να προετοιμαστεί για τις διεθνείς διαπραγματεύσεις με αντικείμενο μια νέα, νομικά δεσμευτική συμφωνία, αλλά και να παράσχει στα κράτη μέλη, στη βιομηχανία και σε άλλους τομείς ένα σαφές νομικά δεσμευτικό πλαίσιο και στόχο (στόχους) για τις αναγκαίες μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις στη μείωση των εκπομπών, την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ως εκ τούτου, η Ένωση πρέπει να εξετάσει επιλογές πολιτικής για τη σταδιακή και οικονομικά συμφέρουσα μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών, λαμβάνοντας υπόψη τα ενδεικτικά ορόσημα που προβλέπονται στον χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών έως το 2050, που θα χρησιμεύσει ως βάση για περαιτέρω εργασίες. Η Πράσινη Βίβλος σχετικά με ένα πλαίσιο για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια με χρονικό ορίζοντα το έτος 2030 (40) αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο χάρτης πορείας για την ενέργεια με ορίζοντα το 2050 και η Λευκή Βίβλος για τις μεταφορές πρέπει να υποστηριχθούν από ισχυρά πλαίσια πολιτικής. Επιπλέον, τα κράτη μέλη πρέπει να καταστρώσουν και να θέσουν σε εφαρμογή μακροπρόθεσμες, οικονομικά συμφέρουσες στρατηγικές ανάπτυξης με χαμηλά επίπεδα ανθρακούχων εκπομπών για την επίτευξη του στόχου της Ένωσης να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 80 % έως 95 % μέχρι τα μέσα του αιώνα, σε σύγκριση με το 1990, στο πλαίσιο της παγκόσμιας προσπάθειας για τη συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη σε λιγότερο από 2 °C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, και στο πλαίσιο των μειώσεων που είναι αναγκαίο να πραγματοποιήσουν οι ανεπτυγμένες χώρες ως ομάδα, σύμφωνα με στοιχεία παρεχόμενα από τη διακυβερνητική διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Το σύστημα εμπορίας εκπομπών της Ένωσης θα εξακολουθήσει να αποτελεί κεντρικό πυλώνα της κλιματικής πολιτικής της Ένωσης μετά το 2020, και θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαρθρωτικής μεταρρύθμισης προκειμένου να παρασχεθούν κίνητρα για επενδύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Η Ένωση, σεβόμενη τις διεθνείς δεσμεύσεις της και σε συνεργασία με τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC), θα πρέπει να στηρίξει τις αναπτυσσόμενες χώρες στις προσπάθειές τους να μετριάσουν την κλιματική αλλαγή μέσω της δημιουργίας ικανοτήτων, της χρηματοδοτικής ενίσχυσης και της μεταφοράς τεχνολογίας. | 33. | All sectors of the economy will need to contribute to reducing GHG emissions if the Union is to deliver its fair share of global efforts. The Union needs to agree the next steps for its climate and energy framework beyond 2020 in order to prepare itself for international negotiations on a new legally binding agreement, but also to provide Member States, industry and other sectors with a clear legally-binding framework and target(s) to make the medium- and long-term investments needed in emissions reduction, energy efficiency and renewable energy. Hence the Union needs to consider policy options to make the transition to a low-carbon economy in a gradual, cost-effective way, taking into account the indicative milestones set out in the Low-Carbon Economy Roadmap to 2050, which should serve as the basis for further work. The Green Paper on a 2030 framework for climate and energy policies (40) represents an important step in this regard. The 2050 Energy roadmap and the White Paper on transport need to be underpinned by strong policy frameworks. Moreover, Member States need to develop and put in place long-term, cost-effective low-carbon development strategies aimed at achieving the Union objective of reducing GHG emissions by 80 % to 95 % by mid-century, compared to 1990 levels, as part of a global effort to limit the average temperature increase to below 2 °C compared to pre-industrial levels, and in the context of necessary reductions by developed countries as a group, according to evidence provided by the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). The Union Emissions Trading System will continue to be a central pillar of Union climate policy beyond 2020, and should be structurally reformed to incentivise low-carbon investment. Consistent with international commitments, the Union, together with other parties to the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), should support developing countries in their efforts to mitigate climate change through capacity-building, financial aid and technology transfer. | 33. | Alle Wirtschaftssektoren werden sich an der Reduktion der THG-Emissionen beteiligen müssen, wenn die Union ihren Beitrag zu den globalen Bemühungen leisten soll. Die Union muss die nächsten Schritte für ihre Klima- und Energiepolitik für die Zeit nach 2020 festlegen, um für internationale Verhandlungen über ein neues rechtsverbindliches Übereinkommen gerüstet zu sein, aber auch, um Mitgliedstaaten, Industrie und anderen Sektoren einen konkreten rechtsverbindlichen Rahmen sowie Ziele für die mittel- und langfristig erforderlichen Investitionen in Emissionsverringerung, Energieeffizienz und erneuerbare Energien an die Hand zu geben. Die Union muss daher politische Optionen prüfen, um den Übergang zu einer CO2-armen Wirtschaft schrittweise und kosteneffektiv zu meistern, und dabei den im Fahrplan für eine emissionsarme Wirtschaft bis 2050 vorgegebenen indikativen Etappenzielen Rechnung tragen, die als Grundlage für weitere Arbeiten dienen sollten. Das Grünbuch „Ein Rahmen für die Klima- und Energiepolitik bis 2030“ (40) stellt diesbezüglich einen bedeutenden Schritt dar. Der Energie-Fahrplan für 2050 und das Weißbuch für den Verkehr müssen durch solide politische Rahmenregelungen untermauert werden. Die Mitgliedstaaten müssen außerdem langfristige Strategien für eine kosteneffiziente CO2-arme Entwicklung ausarbeiten und einführen, damit das Ziel der Union, im Rahmen der globalen Anstrengungen zur Begrenzung des durchschnittlichen Anstiegs der Erdtemperatur auf weniger als 2 °C gegenüber dem vorindustriellen Niveau und im Zusammenhang mit den dem Zwischenstaatlichen Ausschuss für Klimaänderungen („IPCC“ — „Intergovernmental Panel on Climate Change“) zufolge erforderlichen Verringerungen durch entwickelte Länder als Gruppe die THG-Emissionen bis zur Jahrhundertmitte gegenüber dem Stand von 1990 um 80 % bis 95 % zu senken, erreicht wird. Das Emissionshandelssystem der Union wird weiterhin im Zentrum der Klimapolitik der Union für die Zeit nach 2020 stehen und sollte strukturell reformiert werden, damit Anreize für Investitionen in CO2-arme Technologien gesetzt werden. Die Union sollte im Einklang mit ihren internationalen Verpflichtungen gemeinsam mit anderen Vertragsparteien des Rahmenübereinkommens der Vereinten Nationen über Klimaänderungen („UNFCCC“ — „United Nations Framework Convention on Climate Change“) die Entwicklungsländer in ihren Bemühungen unterstützen, den Klimawandel durch Aufbau von Kapazitäten, finanzielle Hilfen und Technologietransfer abzumildern. |
| 34. | Η αφομοίωση των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών από τη βιομηχανία βάσει της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές (41) θα έχει ως αποτέλεσμα πρότυπα βελτιωμένης χρήσης των πόρων και μειωμένες εκπομπές σε πάνω από 50 000 μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην Ένωση και, κατ’ επέκταση, θα συμβάλει σημαντικά στην τόνωση της ανάπτυξης καινοτόμων τεχνικών, στην οικολογικοποίηση της οικονομίας και στη μακροπρόθεσμη μείωση του κόστους για τη βιομηχανία. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να ενθαρρυνθεί περαιτέρω με την εφαρμογή, εκ μέρους της βιομηχανίας, συστημάτων οικολογικής διαχείρισης όπως το EMAS (42). | 34. | The uptake by industry of the ‘Best Available Techniques’ under the Industrial Emissions Directive (41) will deliver improved resource-use patterns and reduced emissions for over 50 000 major industrial installations in the Union, thus making a significant contribution to stimulating the development of innovative techniques, greening the economy and reducing costs for industry in the longer term. This development can be further encouraged by the implementation of enviromental management systems, such as EMAS (42), by industry. | 34. | Die Einführung der besten verfügbaren Techniken auf Industrieebene im Rahmen der Richtlinie über Industrieemissionen (41) wird bei über 50 000 Großanlagen in der Union zu einer besseren Ressourcennutzung und zu Emissionsreduktionen führen und somit die Entwicklung innovativer Techniken, die Ökologisierung der Wirtschaft und die längerfristige Senkung der Kosten für die Industrie maßgeblich fördern. Diese Entwicklung kann seitens der Industrie durch die Einführung von Umweltmanagementsystemen — wie etwa EMAS (42) — weiter vorangetrieben werden. |
| 35. | Το πεδίο εφαρμογής ορισμένων υφιστάμενων μέσων πολιτικής στον τομέα της παραγωγής και κατανάλωσης είναι περιορισμένο. Είναι αναγκαία η δημιουργία πλαισίου το οποίο θα δίδει τα κατάλληλα μηνύματα στους παραγωγούς και τους καταναλωτές για την προαγωγή της αποδοτικής χρήσης των πόρων και της κυκλικής οικονομίας. Θα ληφθούν μέτρα για την περαιτέρω βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των προϊόντων και υπηρεσιών που κυκλοφορούν στην αγορά της Ένωσης σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την αύξηση της προσφοράς περιβαλλοντικά αειφόρων προϊόντων και την ενθάρρυνση σημαντικής στροφής της καταναλωτικής ζήτησης προς τα εν λόγω προϊόντα. Αυτό θα επιτευχθεί με ένα ισόρροπο μείγμα κινήτρων για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ), αγορακεντρικών μέσων και κανονισμών για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εργασιών και των προϊόντων τους. Οι καταναλωτές θα πρέπει να λαμβάνουν ακριβείς, εύκολα κατανοητές και αξιόπιστες πληροφορίες για τα προϊόντα που αγοράζουν, μέσω σαφούς και συνεκτικής επισήμανσης, όπου θα περιλαμβάνονται και περιβαλλοντικοί ισχυρισμοί. Οι συσκευασίες θα πρέπει να βελτιστοποιηθούν για να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, θα πρέπει δε να στηριχθούν αποδοτικά, από πλευράς πόρων, επιχειρηματικά πρότυπα, όπως είναι τα συστήματα προϊόντος-υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένης της μίσθωσης προϊόντων. Η υφιστάμενη νομοθεσία περί των προϊόντων, όπως οι οδηγίες για τον οικολογικό σχεδιασμό και για την επισήμανση της ενεργειακής κατανάλωσης (43) και ο κανονισμός για το οικολογικό σήμα (44), θα επανεξεταστεί με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των προϊόντων και της αποδοτικότητάς τους από πλευράς χρήσης των πόρων, σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, και την εξέταση των υφιστάμενων διατάξεων εντός ενός πιο συνεκτικού πολιτικού και νομοθετικού πλαισίου για την αειφόρο παραγωγή και κατανάλωση στην Ένωση (45). Μέσω αυτού του πλαισίου, που βασίζεται σε δείκτες κύκλου ζωής, αναμένεται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του κατακερματισμού και του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής του υφιστάμενου κεκτημένου στον τομέα της αειφόρου κατανάλωσης και παραγωγής και να εντοπιστούν και, εάν είναι αναγκαίο, να καλυφθούν κενά στην πολιτική, τα κίνητρα και τη νομοθεσία, προκειμένου να διασφαλιστούν ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιδόσεις των προϊόντων και των υπηρεσιών. | 35. | Some existing policy instruments relating to production and consumption are limited in scope. There is a need for a framework that gives appropriate signals to producers and consumers to promote resource efficiency and the circular economy. Measures will be taken to further improve the environmental performance of goods and services on the Union market over their whole life cycle including measures to increase the supply of environmentally sustainable products and stimulate a significant shift in consumer demand for such products. This will be achieved using a balanced mix of incentives for consumers and businesses (including SMEs), market-based instruments and regulations to reduce the environmental impacts of their operations and products. Consumers should receive accurate, easy to understand and reliable information about the products they purchase, through clear and coherent labelling, including in relation to environmental claims. Packaging should be optimised to minimise environmental impacts, and resource efficient business models such as product service systems, including leasing of products, should also be supported. Existing product legislation such as the Ecodesign and Energy Label Directives (43) and the Ecolabel Regulation (44) will be reviewed with a view to improving the environmental performance and resource efficiency of products throughout their lifecycle, and addressing existing provisions through a more coherent policy and legislative framework for sustainable production and consumption in the Union (45). This framework supported by lifecycle indicators should address the fragmentation and scope limitations of the existing Sustainable Consumption and Production (SCP) acquis, and identify, and where necessary fill, gaps in policy, incentives and legislation to ensure minimum requirements are in place with regard to the environmental performance of products and services. | 35. | Der Geltungsbereich einiger aktueller politischer Instrumente im Bereich Produktion und Verbrauch ist begrenzt. Erforderlich ist ein Rahmen, durch den Erzeuger und Verbraucher angemessene Impulse für die Förderung von Ressourceneffizienz und Kreislaufwirtschaft erhalten. Es werden Maßnahmen getroffen, um die Umweltleistung von auf dem Unionsmarkt befindlichen Gütern und Dienstleistungen während ihrer gesamten Lebensdauer zu verbessern, einschließlich Maßnahmen zur Bereitstellung von mehr umweltverträglichen Produkten und zu einer sehr viel stärkeren Sensibilisierung von Verbrauchern für diese Produkte. Dies lässt sich über einen ausgewogene Kombination aus Anreizen für Verbraucher und Unternehmen (einschließlich KMU), marktbasierten Instrumenten und Regelungen zur Reduzierung der Umweltauswirkungen der Tätigkeiten und Produkte dieser Unternehmen erreichen. Die Verbraucher sollten mittels klarer und kohärenter Kennzeichnungen präzise, leicht verständliche und zuverlässige Informationen über die von ihnen erworbenen Produkte erhalten, beispielsweise Umweltangaben. Die Verpackungen sollten optimiert werden, um die Umweltauswirkungen zu minimieren; außerdem sollten ressourceneffiziente Geschäftsmodelle wie Produktservicesysteme einschließlich des Leasings von Produkten gefördert werden. Existierende Produktvorschriften wie die Richtlinien über Ökodesign und Energiekennzeichnung (43) und die Verordnung über das Umweltzeichen (44) werden zwecks Verbesserung der Umweltleistung und Ressourceneffizienz von Produkten während ihrer gesamten Lebensdauer überprüft, wobei geltende Vorschriften in einen kohärenteren politischen und rechtlichen Rahmen für nachhaltige Produktion und nachhaltigen Verbrauch in der Union einbezogen werden (45). Mithilfe dieses auf Lebenszyklusindikatoren gestützten Rahmens sollte das Problem der Fragmentierung und des eingeschränkten Geltungsbereichs des Besitzstands im Bereich der Nachhaltigkeit in Produktion und Verbrauch angegangen und Lücken in der Politik, bei den Anreizen und in der Gesetzgebung ermittelt und geschlossen werden, um so für Mindestanforderungen hinsichtlich der Umweltleistung von Produkten und Dienstleistungen zu sorgen. |
| 36. | Δεδομένου ότι το 80 % του συνόλου των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός προϊόντος κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του δημιουργείται κατά τη φάση σχεδιασμού του, το πλαίσιο πολιτικής της Ένωσης θα πρέπει να εξασφαλίζει τον «οικολογικό σχεδιασμό» των προϊόντων προτεραιότητας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης, με σκοπό τη βελτιστοποίηση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων και των υλικών. Τούτο θα πρέπει να καλύπτει, μεταξύ άλλων, την αντοχή του προϊόντος, τη δυνατότητα επισκευής, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης, το ανακυκλωμένο περιεχόμενο και τη διάρκεια ζωής του προϊόντος. Τα προϊόντα αυτά θα πρέπει να προέρχονται από αειφόρο πηγή και να σχεδιάζονται με την προοπτική της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης. Οι σχετικές απαιτήσεις πρέπει να μπορούν να εφαρμοστούν και να επιβληθούν. Θα ενταθούν οι προσπάθειες σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο για την άρση των εμποδίων στα οποία προσκρούει η οικοκαινοτομία (46), και την αποδέσμευση του πλήρους δυναμικού των ευρωπαϊκών οικοβιομηχανιών, ώστε να προκύψουν οφέλη από πλευράς πράσινων θέσεων εργασίας και οικονομικής μεγέθυνσης. | 36. | Since 80 % of all environmental impacts of a product during its lifecycle originate in its design phase, the Union policy framework should ensure that priority products placed on the Union market are ‘eco-designed’ with a view to optimising resource and material efficiency. This should include addressing, inter alia, product durability, reparability, re-usability, recyclability, recycled content and product lifespan. Products should be sustainably sourced and designed for re-use and recycling. Those requirements will have to be implementable and enforceable. Efforts will be stepped up at Union and national level to remove barriers to eco-innovation (46), and to unlock the full potential of Europe’s eco-industries, thereby generating benefits for green jobs and growth. | 36. | Da 80 % aller Umweltauswirkungen eines Produkts während seines Lebenszyklus ihren Ursprung in der Planungsphase haben, sollte der Politikrahmen der Union sicherstellen, dass auf dem Unionsmarkt in den Verkehr gebrachte prioritäre Produkte zwecks Optimierung der Ressourcen- und Materialeffizienz „Ökodesign“-Kriterien erfüllen. Dies sollte u. a. Kriterien für Haltbarkeit, Reparaturfähigkeit, Wiederverwendbarkeit, Recyclierbarkeit, rezyklierte Inhaltsstoffe und Lebensdauer des Produkts, umfassen. Die Produkte sollten aus nachhaltigen Quellen stammen und für Wiederverwendung und Recycling konzipiert sein. Diese Vorgaben müssen realisierbar und durchsetzbar sein. Auf Unions- und nationaler Ebene müssen verstärkt Maßnahmen getroffen werden, um Hemmnisse für Ökoinnovationen (46) zu beseitigen und das Potenzial der europäischen Ökoindustrie vollständig auszuschöpfen und somit grüne Arbeitsplätze zu schaffen und umweltgerechtes Wachstum zu gewährleisten. |
| 37. | Για τη διαμόρφωση πλαισίου δράσης με σκοπό τη βελτίωση των πτυχών που αφορούν την αποδοτική χρήση των πόρων πέραν των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της ενέργειας, θα καθοριστούν στόχοι μείωσης των συνολικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κατανάλωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής, ιδίως στους τομείς της διατροφής, της στέγασης και της κινητικότητας (47). Οι εν λόγω τομείς ευθύνονται συνολικά για το 80 % σχεδόν των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κατανάλωσης. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εξεταστούν δείκτες και στόχοι για το αποτύπωμα στη γη, το νερό, τις ύλες και τον άνθρακα καθώς και για τον ρόλο τους στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Στα αποτελέσματα της διάσκεψης Ρίο + 20 αναγνωρίστηκε η ανάγκη να μειωθούν σημαντικά οι απώλειες και τα απόβλητα τροφίμων μετά τη συγκομιδή και σε άλλα σημεία σε ολόκληρη την τροφική αλυσίδα. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρουσιάσει συνολική στρατηγική για την καταπολέμηση των περιττών αποβλήτων τροφίμων και να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη στον αγώνα κατά της υπέρμετρης παραγωγής αποβλήτων τροφίμων. Εν προκειμένω, θα ήταν χρήσιμη, κατά περίπτωση, η λήψη μέτρων για την αύξηση της λιπασματοποίησης και αναερόβιας ζύμωσης των απορριπτόμενων τροφίμων. | 37. | To set a framework for action to improve resource efficiency aspects beyond GHG emissions and energy, targets for reducing the overall lifecycle environmental impact of consumption will be set, in particular in the food, housing and mobility sectors (47). Taken together, those sectors are responsible for almost 80 % of the environmental impacts of consumption. Indicators and targets for land, water, material and carbon footprints as well as their role within the European Semester should also be considered in this regard. The Rio + 20 outcome recognised the need to significantly reduce post-harvest and other food losses and waste throughout the food supply chain. The Commission should present a comprehensive strategy to combat unnecessary food waste and work with Member States in the fight against excessive food waste generation. Measures to increase composting and anaerobic digestion of discarded food, as appropriate, would be helpful in this regard. | 37. | Um einen Rahmen für Aktionen zur Verbesserung der Ressourceneffizienz zu schaffen, die über THG-Emissionen und Energie hinausgehen, müssen Ziele für die Verringerung der gesamten konsumbedingten Umweltbelastungen über den Lebenszyklus hinweg festgesetzt werden, vor allem im Lebensmittel-, Wohnungsbau- und Mobilitätssektor (47). Zusammen sind diese Sektoren für nahezu 80 % dieser Belastungen verantwortlich. Indikatoren und Ziele für Land, Wasser, Material und CO2-Fußabdrücke sowie deren Rolle im Rahmen des Europäischen Semesters sollten diesbezüglich ebenfalls in Betracht gezogen werden. Auf der Rio + 20-Konferenz wurde erkannt, dass Nahrungsmittelverluste nach der Ernte sowie andere Lebensmittelverluste und das Abfallaufkommen in der gesamten Lebensmittelversorgungskette spürbar reduziert werden müssen. Die Kommission sollte eine umfassende Strategie zur Bekämpfung von unnötigen Lebensmittelabfällen vorlegen und mit den Mitgliedstaaten im Kampf gegen übermäßiges Lebensmittelabfallaufkommen zusammenarbeiten. In diesem Zusammenhang wären gegebenenfalls Maßnahmen zur Erhöhung der Kompostierung und anaerobischen Vergärung von weggeworfenen Lebensmitteln sinnvoll. |
| 38. | Επιπλέον των υποχρεωτικών απαιτήσεων για ορισμένες κατηγορίες προϊόντων στο πλαίσιο των πράσινων δημόσιων συμβάσεων (48), τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει προαιρετικά σχέδια δράσης και πολλά έχουν θέσει στόχους για συγκεκριμένες ομάδες προϊόντων. Υπάρχουν, ωστόσο, σημαντικά περιθώρια για περαιτέρω μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των διοικητικών υπηρεσιών όλων των βαθμίδων, μέσω των αποφάσεων που λαμβάνουν σχετικά με προμήθειες. Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες θα πρέπει να λάβουν και άλλα μέτρα προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της εφαρμογής κριτηρίων πράσινων συμβάσεων τουλάχιστον στο 50 % των δημόσιων διαγωνισμών. Η Επιτροπή θα εξετάσει το ενδεχόμενο να προτείνει τομεακή νομοθεσία για την επιβολή υποχρεωτικών απαιτήσεων πράσινων δημόσιων συμβάσεων για πρόσθετες κατηγορίες προϊόντων και να καθορίσει το πεδίο εφαρμογής της τακτικής παρακολούθησης της προόδου των κρατών μελών βάσει κατάλληλων δεδομένων των κρατών μελών, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη την ανάγκη ελαχιστοποίησης του επιπέδου διοικητικού φόρτου. Θα πρέπει να αναπτυχθούν εθελοντικά δίκτυα πράσινων αγοραστών. | 38. | In addition to mandatory green public procurement requirements for certain product categories (48), most Member States have adopted voluntary action plans and many have set targets for specific product groups. There is, however, considerable scope for administrations at all levels to further reduce their environmental impact through their purchasing decisions. Member States and regions should take further steps to reach the target of applying green procurement criteria to at least 50 % of public tenders. The Commission will consider proposing sector-specific legislation to set mandatory green public procurement requirements for additional product categories and the scope for periodic monitoring of Member States’ progress on the basis of adequate Member State data, while having regard for the need to minimise the level of administrative burden. Voluntary green purchaser networks should be developed. | 38. | Neben verbindlichen Auflagen für ein umweltorientiertes öffentliches Beschaffungswesen für bestimmte Produktkategorien (48) haben die meisten Mitgliedstaaten freiwillige Aktionspläne sowie Ziele für spezifische Produktgruppen aufgestellt. Es besteht jedoch noch großer Spielraum auf allen Verwaltungsebenen, um Umweltauswirkungen durch die richtigen Beschaffungsentscheidungen weiter zu reduzieren. Mitgliedstaaten und Regionen sollten weitere Schritte unternehmen, um das Ziel, mindestens 50 % aller öffentlichen Aufträge an Umweltverträglichkeitskriterien zu binden, zu erreichen. Die Kommission wird Vorschläge für sektorspezifische Rechtsvorschriften mit verpflichtenden Anforderungen an eine umweltschonende öffentliche Beschaffung hinsichtlich zusätzlicher Produktkategorien und den Spielraum für regelmäßige Überprüfungen der Fortschritte der Mitgliedstaaten auf der Grundlage angemessener Daten der Mitgliedstaaten prüfen und gleichzeitig der Notwendigkeit Rechnung tragen, den Verwaltungsaufwand möglichst gering zu halten. Es sollten freiwillige Netzwerke für umweltschonende Beschaffer entwickelt werden. |
| 39. | Υπάρχουν επίσης σημαντικές δυνατότητες βελτίωσης της πρόληψης και διαχείρισης αποβλήτων στην Ένωση ώστε να γίνεται καλύτερη χρήση των πόρων, να ανοίξουν νέες αγορές, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να ελαττωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές πρώτων υλών, με ταυτόχρονη μείωση των επιπτώσεων στο περιβάλλον (49). Στην Ένωση παράγονται ετησίως 2,7 δισεκατ. τόνοι αποβλήτων, από τα οποία οι 98 εκατ. τόνοι (4 %) είναι επικίνδυνα απόβλητα. Το 2011, η κατά κεφαλή παραγωγή αστικών αποβλήτων ανήλθε κατά μέσο όρο σε 503 kg σε ολόκληρη την Ένωση, ενώ η τιμή αυτή όσον αφορά τα μεμονωμένα κράτη μέλη κυμαίνεται μεταξύ 298 σε 718 kg. Κατά μέσον όρο, μόνο το 40 % των στερεών αποβλήτων προετοιμάζεται για επαναχρησιμοποίηση ή ανακυκλώνεται, ενώ σε ορισμένα κράτη μέλη το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε ποσοστό 70 %, αποδεικνύοντας ότι τα απόβλητα θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ως ένας από τους βασικούς πόρους της Ένωσης. Ταυτόχρονα, πολλά κράτη μέλη διοχετεύουν πάνω από το 75 % των αστικών αποβλήτων τους σε χώρους υγειονομικής ταφής (50). | 39. | There is also considerable potential for improving waste prevention and management in the Union to make better use of resources, open up new markets, create new jobs and reduce dependence on imports of raw materials, while having lower impacts on the environment (49). Each year in the Union, 2,7 billion tonnes of waste are produced, of which 98 million tonnes (4 %) are hazardous. In 2011, per capita municipal waste generation averaged 503 kg throughout the Union, but ranges from 298 to 718 kg across individual Member States. On average, only 40 % of solid waste is prepared for re-use or recycled whereas some Member States achieve a rate of 70 %, showing how waste could be used as one of the Union’s key resources. At the same time, many Member States landfill over 75 % of their municipal waste (50). | 39. | In der Union bestehen auch beträchtliche Möglichkeiten zur Verbesserung der Abfallvermeidung und Abfallbewirtschaftung und zur besseren Nutzung von Ressourcen, Erschließung neuer Märkte, Schaffung neuer Arbeitsplätze und Reduzierung der Abhängigkeit von eingeführten Rohstoffen bei gleichzeitiger Verringerung der Umweltbelastung (49). Jedes Jahr fallen in der Union 2,7 Mrd. Tonnen Abfall an, wovon 98 Mio. Tonnen (4 %) als gefährlich eingestuft werden. 2011 lag das Siedlungsabfallaufkommen pro Kopf in der Union insgesamt bei 503 kg, wobei die Werte der einzelnen Mitgliedstaaten von 298 kg bis 718 kg reichen. Im Schnitt werden nur 40 % der festen Abfälle zur Wiederverwendung vorbereitet oder recycelt, wobei jedoch einige Mitgliedstaaten einen Wert von 70 % erreichen, was zeigt, dass Abfall für die Union zu einer der wichtigsten Ressourcen werden könnte. Gleichzeitig entsorgen viele Mitgliedstaaten über 75 % ihrer Siedlungsabfälle auf Deponien (50). |
| 40. | Η μετατροπή των αποβλήτων σε πόρο, όπως ζητεί ο χάρτης πορείας για την αποδοτική χρήση των πόρων, προϋποθέτει την πλήρη εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας περί αποβλήτων σε ολόκληρη την Ένωση, η οποία βασίζεται στην αυστηρή εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων και καλύπτει διάφορους τύπους αποβλήτων (51). Απαιτούνται πρόσθετες προσπάθειες προκειμένου να μειωθεί η κατά κεφαλή παραγωγή αποβλήτων και η παραγωγή αποβλήτων σε απόλυτες τιμές. Για να επιτευχθούν οι στόχοι της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων, είναι επίσης απαραίτητο να περιοριστεί η ανάκτηση ενέργειας στα μη ανακυκλώσιμα υλικά (52), να καταργηθεί σταδιακά η υγειονομική ταφή των ανακυκλώσιμων ή ανακτήσιμων αποβλήτων (53), να εξασφαλιστεί υψηλής ποιότητας ανακύκλωση όταν η χρήση του ανακυκλωμένου υλικού δεν έχει συνολικά δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία, και να αναπτυχθούν αγορές δευτερογενών πρώτων υλών. Θα χρειαστεί διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων έτσι ώστε να ελαχιστοποιούνται οι σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, όπως συμφωνήθηκε στη διάσκεψη Ρίο + 20. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, θα πρέπει να εφαρμοστούν συστηματικότερα σε ολόκληρη την Ένωση αγορακεντρικά μέσα και άλλα μέτρα που να ευνοούν την πρόληψη, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, ενώ θα πρέπει να υποστηριχθεί η ανάπτυξη μη τοξικών κύκλων υλικών. Θα πρέπει να αρθούν τα εμπόδια στα οποία προσκρούουν οι δραστηριότητες ανακύκλωσης στην εσωτερική αγορά της Ένωσης και να επανεξεταστούν οι υφιστάμενοι στόχοι όσον αφορά την πρόληψη, την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση, την ανάκτηση και την εκτροπή σε χώρους υγειονομικής ταφής, προς την κατεύθυνση μιας «κυκλικής» οικονομίας που έχει ως άξονα τον κύκλο ζωής, με κλιμακωτή χρήση των πόρων και σχεδόν μηδενικά υπολειμματικά απόβλητα. | 40. | Turning waste into a resource, as called for in the Roadmap to a Resource Efficient Europe, requires the full implementation of Union waste legislation throughout the Union, based on strict application of the waste hierarchy and covering different types of waste (51). Additional efforts are needed to reduce per capita waste generation and waste generation in absolute terms. Limiting energy recovery to non-recyclable (52) materials, phasing out landfilling of recyclable or recoverable waste (53), ensuring high quality recycling where the use of recycled material does not lead to overall adverse environmental or human health impacts, and developing markets for secondary raw materials are also necessary to achieve resource efficiency objectives. Hazardous waste will need to be managed so as to minimise significant adverse effects on human health and the environment, as agreed at Rio + 20. To achieve that aim, market-based instruments and other measures that privilege prevention, recycling and re-use should be applied much more systematically throughout the Union, including extended producer responsibility, while the development of non-toxic material cycles should be supported. Barriers facing recycling activities in the Union internal market should be removed and existing prevention, re-use, recycling, recovery and landfill diversion targets reviewed so as to move towards a lifecycle-driven ‘circular’ economy, with a cascading use of resources and residual waste that is close to zero. | 40. | Den Abfall zur Ressource machen, wie dies im Fahrplan für ein ressourcenschonendes Europa gefordert wird, setzt die umfassende, unionsweite Umsetzung der Abfallvorschriften der Union sowie die strikte Anwendung der Abfallhierarchie und die Einbeziehung unterschiedlicher Abfalltypen voraus (51). Zusätzliche Maßnahmen sind erforderlich, um das Pro-Kopf-Abfallaufkommen und das Abfallaufkommen in absoluten Werten zu reduzieren. Um die Ressourceneffizienzziele zu erreichen, bedarf es ferner einer Beschränkung der energetischen Verwertung auf nicht recycelbare (52) Materialien, eines schrittweisen Ausstiegs aus der Deponierung von recycelbaren oder verwertbaren Abfällen (53), der Gewährleistung eines qualitativ hochwertigen Recyclings, bei dem die Nutzung des recycelten Materials keine schädlichen Auswirkungen auf die Umwelt oder menschliche Gesundheit hat sowie die Erschließung von Märkten für sekundäre Rohstoffe. Gefährliche Abfälle müssen so bewirtschaftet werden, dass wesentliche negative Auswirkungen für die menschliche Gesundheit und die Umwelt, wie auf der Rio + 20-Konferenz vereinbart, minimiert werden. Um dieses Ziel zu erreichen, sollten in der gesamten Union sehr viel systematischer marktbasierte Instrumente und andere Maßnahmen eingesetzt werden, die der Abfallvermeidung, dem Abfallrecycling und der Wiederverwendung von Abfällen Vorrang geben, wie etwa eine erweiterte Herstellerverantwortung, während die Entwicklung nichttoxischer Materialzyklen unterstützt werden sollte. Die Recycling-Hemmnisse auf dem Unionsbinnenmarkt sollten beseitigt, und existierende Ziele für die Vermeidung, die Wiederverwendung, das Recycling und die Verwertung von Abfällen sowie für die Deponierung sollten mit Blick auf den Übergang zu einer auf dem Lebenszyklus basierenden „Kreislauf“-Wirtschaft, die durch die Kaskadennutzung von Ressourcen und einen Restabfall von nahezu Null gekennzeichnet ist, überprüft werden. |
| 41. | Θα δοθεί επίσης προτεραιότητα στην αποδοτική χρήση των πόρων στον κλάδο των υδάτων, ώστε να διευκολυνθεί η επίτευξη καλής κατάστασης των υδάτων. Μολονότι όλο και περισσότερα τμήματα της Ευρώπης πλήττονται από ξηρασία και λειψυδρία, συνεχίζεται η σπατάλη του διαθέσιμου νερού της Ευρώπης, εκτιμώμενη σε ποσοστό 20-40 %, π.χ. λόγω των διαρροών στο σύστημα διανομής ή της ανεπαρκούς υιοθέτησης τεχνολογιών αποδοτικής χρήσης του νερού. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα μοντέλα, υπάρχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια για βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση του νερού στην Ένωση. Επιπλέον, η άνοδος της ζήτησης και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να αυξήσουν σημαντικά την πίεση που δέχονται οι υδατικοί πόροι της Ευρώπης. Μα δεδομένα αυτά, η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν, έως το 2020, ότι οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και ότι η υδροληψία σέβεται τα όρια των διαθέσιμων ανανεώσιμων υδατικών πόρων, με στόχο τη διατήρηση, επίτευξη ή βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων όπως ορίζεται στην οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα, μεταξύ άλλων, με τη βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση του νερού μέσω της αξιοποίησης μηχανισμών της αγοράς, όπως η τιμολόγηση του νερού που αντανακλά την πραγματική του αξία, καθώς και άλλων εργαλείων, όπως η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση (54). Οι τομείς με τη μεγαλύτερη κατανάλωση, όπως η ενέργεια και η γεωργία, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να δίδουν προτεραιότητα στην πλέον αποδοτική, από πλευράς πόρων, χρήση του νερού. Η πρόοδος θα διευκολυνθεί με την ταχύτερη επίδειξη και ευρεία εκμετάλλευση καινοτόμων τεχνολογιών, συστημάτων και επιχειρηματικών μοντέλων, με βάση το στρατηγικό σχέδιο εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Καινοτομίας για το νερό. | 41. | Resource efficiency in the water sector will also be tackled as a priority to help deliver good water status. Even though droughts and water scarcity are affecting more and more parts of Europe, an estimated 20-40 % of Europe’s available water is still being wasted, for instance, through leakages in the distribution system or inadequate uptake of water efficiency technologies. According to available modelling, there is still considerable scope for improving water efficiency in the Union. Moreover, rising demand and the impacts of climate change are expected to increase the pressure on Europe’s water resources significantly. Against this background, the Union and its Member States should take action to ensure that citizens have access to clean water and that water abstraction respects available renewable water resource limits, by 2020, with a view to maintaining, achieving or enhancing good water status in accordance with the Water Framework Directive, including by improving water efficiency through the use of market mechanisms such as water pricing that reflects the true value of water, as well as other tools, such as education and awareness raising (54). The biggest consuming sectors, such as energy and agriculture, should be encouraged to prioritise the most resource-efficient use of water. Progress will be facilitated by accelerated demonstration and rolling out of innovative technologies, systems and business models building on the Strategic Implementation Plan of the European Innovation Partnership on Water. | 41. | Auch Ressourceneffizienz im Wassersektor muss vorrangig angegangen werden, damit ein guter Gewässerzustand erreicht werden kann. Obwohl immer mehr Teile Europas von Dürren und Wasserknappheit betroffen sind, werden noch immer geschätzte 20 %-40 % der europäischen Wasserressourcen vergeudet, beispielsweise durch Leckagen im Verteilungssystem oder unangemessene Einführung von Wassereffizienztechnologien. Nach vorliegenden Modellierungen besteht hier in der Union noch großer Verbesserungsspielraum. Zudem dürften die steigende Wassernachfrage und die Auswirkungen des Klimawandels den Druck auf Europas Wasserressourcen noch deutlich verschärfen. Vor diesem Hintergrund sollten die Union und ihre Mitgliedstaaten durch Maßnahmen bis 2020 sicherstellen, dass die Bürger Zugang zu sauberem Wasser haben und dass Wasserentnahmen die Grenzen der verfügbaren erneuerbaren Wasserressourcen berücksichtigen, insbesondere im Hinblick auf eine Beibehaltung, Erzielung oder Verbesserung des in der Wasserrahmenrichtlinie vorgesehenen guten Gewässerzustands, einschließlich durch Verbesserung der Wassereffizienz mittels Marktmechanismen wie Wassergebühren, die den wahren Wert des Wassers widerspiegeln, sowie durch andere Instrumente, wie Erziehung und Sensibilisierung (54). Die größten Verbrauchssektoren wie Energie und Landwirtschaft sollten ermutigt werden, der ressourceneffizientesten Wassernutzung Vorrang einzuräumen. Durch rasche Demonstration und den Einsatz von innovativen Technologien, Systemen und Geschäftsmodellen, die auf dem strategischen Durchführungsplan der Europäischen Innovationspartnerschaft für Wasser aufbauen, lassen sich Fortschritte leichter erzielen. |
| 42. | Ένα μακροπρόθεσμο και προβλέψιμο πλαίσιο πολιτικής σε όλους αυτούς τους τομείς θα συμβάλει στην ενθάρρυνση του επιπέδου επενδύσεων και δράσης που είναι αναγκαίο για την πλήρη ανάπτυξη των αγορών οικολογικότερων τεχνολογιών και την προώθηση αειφόρων επιχειρηματικών λύσεων. Οι δείκτες και στόχοι αποδοτικής χρήσης των πόρων, που θα στηρίζονται σε αξιόπιστη συλλογή δεδομένων, θα παρέχουν στα δημόσια και ιδιωτικά κέντρα λήψης αποφάσεων τις απαραίτητες κατευθύνσεις μετασχηματισμού της οικονομίας. Όταν αυτοί οι δείκτες και στόχοι συμφωνηθούν σε ενωσιακό επίπεδο, θα αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος του 7ου ΠΔΠ. Για να διευκολυνθεί αυτή η διαδικασία, θα πρέπει να αναπτυχθούν έως το 2015 μέθοδοι μέτρησης της αποδοτικότητας κατά τη χρήση του νερού, της γης, των υλών και του άνθρακα. | 42. | A long-term and predictable policy framework in all those areas will help to stimulate the level of investments and action needed to fully develop markets for greener technologies and promote sustainable business solutions. Resource efficiency indicators and targets underpinned by robust data collection would provide the necessary guidance for public and private decision-makers in transforming the economy. Once agreed at Union level, such indicators and targets will become an integral part of the 7th EAP. Methodologies to measure the resource efficiency of water, land, material and carbon should be developed by 2015 to assist this process. | 42. | Eine langfristige und berechenbare politische Rahmenregelung für all diese Bereiche wird dazu beitragen, Investitionen und Aktionen in dem Maße zu fördern, das erforderlich ist, um Märkte für umweltschonendere Technologien vollständig zu erschließen und nachhaltige Business-Lösungen zu fördern. Mit belastbaren Daten untermauerte Ressourceneffizienzindikatoren und -ziele würden öffentlichen und privaten Entscheidungsträgern die notwendige Hilfe für die Umstellung der Wirtschaft an die Hand geben. Sobald auf Unionsebene eine Einigung über sie zustande gekommen ist, werden diese Indikatoren und Ziele integraler Bestandteil des 7. UAP sein. Um diesen Prozess zu unterstützen, sollten bis 2015 Methoden zur Messung der Ressourceneffizienz von Wasser, Land, Material und CO2 entwickelt werden. |
| 43. | Για τη μετατροπή της Ένωσης σε μια πράσινη και ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει ότι, έως το 2020: | α) | επιτυγχάνονται οι στόχοι που έχει θέσει η Ένωση για το 2020 όσον αφορά το κλίμα και την ενέργεια και καταβολή προσπαθειών προς την κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 κατά 80-95 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, στο πλαίσιο της παγκόσμιας προσπάθειας για τη συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη σε λιγότερο από 2 °C σε σύγκριση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα, με τον καθορισμό ενός πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030 ως ουσιαστικό βήμα σε αυτήν τη διαδικασία· | β) | μειώνονται σημαντικά οι συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις όλων των μεγάλων κλάδων της οικονομίας της Ένωσης, αυξάνεται η αποδοτικότητα κατά τη χρήση των πόρων και τίθενται σε εφαρμογή μέθοδοι συγκριτικής αξιολόγησης και μέτρησης. Εφαρμόζονται κίνητρα σε επίπεδο αγοράς και πολιτικής που ενθαρρύνουν τις επενδύσεις των επιχειρήσεων στην αποδοτική χρήση των πόρων, ενώ ταυτόχρονα τονώνεται η πράσινη ανάπτυξη μέσω μέτρων ενθάρρυνσης της καινοτομίας· | γ) | μειώνονται οι συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής και κατανάλωσης, ιδίως στους τομείς της διατροφής, της στέγασης και της κινητικότητας μέσω διαρθρωτικών αλλαγών στην παραγωγή, την τεχνολογία και την καινοτομία, καθώς και στις καταναλωτικές συνήθειες και τον τρόπο ζωής· | δ) | γίνεται ασφαλής διαχείριση των αποβλήτων ως πόρου για να αποτραπεί η πρόκληση ζημιών στην υγεία και το περιβάλλον, μειώνεται η κατά κεφαλή παραγωγή αποβλήτων και η παραγωγή αποβλήτων σε απόλυτες τιμές, περιορίζεται η υγειονομική ταφή στα υπολειμματικά (δηλαδή, στα μη ανακυκλώσιμα και μη ανακτήσιμα) απόβλητα, λαμβανομένων υπόψη των αναβολών που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων (55) και περιορίζεται η ανάκτηση ενέργειας στα μη ανακυκλώσιμα υλικά, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα (56)· | ε) | προλαμβάνεται ή μειώνεται σημαντικά η καταπόνηση των υδάτων στην Ένωση. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | πλήρης εφαρμογή της δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια και επειγόντως επίτευξη συμφωνίας σχετικά με το πλαίσιο πολιτικής της Ένωσης στους τομείς του κλίματος και της ενέργειας για το 2030, με τη δέουσα συνεκτίμηση της πλέον πρόσφατης έκθεσης αξιολόγησης της IPCC, των ενδεικτικών ορόσημων που προβλέπονται στον χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών, καθώς και των εξελίξεων στο πλαίσιο της διαδικασίας UNFCCC και άλλων συναφών διαδικασιών· | ii) | γενίκευση της εφαρμογής των «βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών» στο πλαίσιο της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές και ένταση των προσπαθειών για την προώθηση της υιοθέτησης αναδυόμενων καινοτόμων τεχνολογιών, διεργασιών και υπηρεσιών· | iii) | ώθηση στις δημόσιες και ιδιωτικές προσπάθειες έρευνας και καινοτομίας που απαιτούνται για την ανάπτυξη και υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών, συστημάτων και επιχειρηματικών μοντέλων, τα οποία θα επιταχύνουν τη μετάβαση σε μια ασφαλή και αειφόρο οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και αποδοτικής χρήσης των πόρων και θα μειώσουν το κόστος της. Περαιτέρω ανάπτυξη της προσέγγισης που καθορίζεται στο σχέδιο δράσης για την οικοκαινοτομία, προσδιορισμός προτεραιοτήτων για επαυξητική καινοτομία καθώς και αλλαγές του συστήματος, προώθηση μεγαλύτερου μεριδίου αγοράς για τις πράσινες τεχνολογίες στην Ένωση και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικοβιομηχανίας. Καθιέρωση δεικτών και καθορισμός ρεαλιστικών και εφικτών στόχων στον τομέα της αποδοτικής χρήσης των πόρων· | iv) | ανάπτυξη, έως το 2015, μεθόδων μέτρησης και συγκριτικής αξιολόγησης της αποδοτικότητας κατά τη χρήση της γης, του άνθρακα, του ύδατος και των υλών, και εκτίμηση της σκοπιμότητας ενσωμάτωσης βασικού δείκτη και στόχου στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο· | v) | διαμόρφωση συνεκτικότερου πλαισίου πολιτικής για την αειφόρο παραγωγή και κατανάλωση, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της ενοποίησης των υφιστάμενων μέσων σε ένα συνεκτικό νομικό πλαίσιο. Επανεξέταση της νομοθεσίας περί των προϊόντων με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεών τους και της αποδοτικότητάς τους από πλευράς χρήσης των πόρων, σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Τόνωση της καταναλωτικής ζήτησης για αειφόρα από περιβαλλοντική άποψη προϊόντα και υπηρεσίες μέσω πολιτικών που προωθούν τη διαθεσιμότητα, την οικονομική προσιτότητα, τη λειτουργικότητα και την ελκυστικότητά τους. Ανάπτυξη δεικτών και καθορισμός ρεαλιστικών και εφικτών στόχων μείωσης των συνολικών επιπτώσεων της κατανάλωσης· | vi) | ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης με στόχο πράσινες θέσεις εργασίας· | vii) | επίταση των προσπαθειών για την επίτευξη των υφιστάμενων στόχων και επανεξέταση των προσεγγίσεων όσον αφορά τις πράσινες δημόσιες συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένου του πεδίου εφαρμογής τους, με σκοπό να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά τους. Δημιουργία εθελοντικού δικτύου πράσινων αγοραστών για τις επιχειρήσεις της Ένωσης· | viii) | πλήρης εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης για τα απόβλητα. Η εφαρμογή αυτή θα περιλαμβάνει την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων σύμφωνα με την οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα και την αποτελεσματική χρήση αγορακεντρικών μέσων και άλλων μέτρων που να εξασφαλίζουν: 1) τον περιορισμό της υγειονομικής ταφής στα υπολειμματικά (δηλαδή, στα μη ανακυκλώσιμα και μη ανακτήσιμα) απόβλητα, λαμβανομένων υπόψη των αναβολών που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 2) τον περιορισμό της ανάκτησης ενέργειας στα μη ανακυκλώσιμα υλικά, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα, 3) τη χρήση των ανακυκλωμένων αποβλήτων ως μείζονος αξιόπιστης πηγής πρώτων υλών για την Ένωση, μέσω της ανάπτυξης μη τοξικών κύκλων υλικών, 4) την ασφαλή διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων και μείωση της παραγωγής τους, 5) την εξάλειψη της παράνομης διακίνησης αποβλήτων που θα στηρίζεται από αυστηρούς ελέγχους, και 6) τη μείωση των αποβλήτων τροφίμων. Επανεξέταση της ισχύουσας νομοθεσίας στον τομέα των προϊόντων και των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης επανεξέτασης των οικείων στόχων των βασικών οδηγιών για τα απόβλητα, με βάση τον χάρτη πορείας για την αποδοτική χρήση των πόρων, προς την κατεύθυνση μιας κυκλικής οικονομίας και άρση των εμποδίων της εσωτερικής αγοράς στα οποία προσκρούουν οι αβλαβείς για το περιβάλλον δραστηριότητες ανακύκλωσης στην Ένωση. Ανάγκη για εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού με στόχο τη μεγαλύτερη επίγνωση και κατανόηση της πολιτικής στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων, καθώς και την ενθάρρυνση αλλαγής της συμπεριφοράς· | ix) | βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση του νερού, με τον καθορισμό και την παρακολούθηση στόχων σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού βάσει κοινής μεθόδου για τον καθορισμό στόχων της αποδοτικής χρήσης νερού που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας της κοινής στρατηγικής εφαρμογής, και την αξιοποίηση μηχανισμών της αγοράς, όπως η τιμολόγηση του νερού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα και, κατά περίπτωση, άλλα μέτρα της αγοράς. Ανάπτυξη προσεγγίσεων για τη ρύθμιση της χρήσης επεξεργασμένων λυμάτων. | 43. | In order to turn the Union into a resource-efficient, green and competitive low-carbon economy, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | the Union has met its 2020 climate and energy targets and is working towards reducing by 2050 GHG emissions by 80–95 % compared to 1990 levels, as part of a global effort to limit the average temperature increase below 2 °C compared to pre-industrial levels, with the agreement of a climate and energy framework for 2030 as a key step in this process; | (b) | the overall environmental impact of all major sectors of the Union economy is significantly reduced, resource efficiency has increased, and benchmarking and measurement methodologies are in place. Market and policy incentives that foster business investments in resource efficiency are in place, while green growth is stimulated through measures to foster innovation; | (c) | structural changes in production, technology and innovation, as well as consumption patterns and lifestyles have reduced the overall environmental impact of production and consumption, in particular in the food, housing and mobility sectors; | (d) | waste is safely managed as a resource and to prevent harm to health and the environment, absolute waste generation and waste generated per capita are in decline, landfilling is limited to residual (i.e. non-recyclable and non-recoverable) waste, having regard to the postponements provided for in Article 5(2) of the Landfill Directive (55) and energy recovery is limited to non-recyclable materials, having regard to Article 4(2) of the Waste Framework Directive (56); | (e) | water stress in the Union is prevented or significantly reduced. | This requires, in particular: | (i) | fully implementing the Climate and Energy Package and urgently agreeing on the Union’s 2030 climate and energy policy framework, with due regard for the most recent IPCC assessment report, taking into account the indicative milestones set out in the Low-Carbon Roadmap, as well as developments within the UNFCCC and other relevant processes; | (ii) | generalising the application of ‘Best Available Techniques’ in the context of the Industrial Emissions Directive and enhancing efforts to promote the uptake of emerging innovative technologies, processes and services; | (iii) | giving impetus to the public and private research and innovation efforts required for the development and uptake of innovative technologies, systems and business models which will speed up and lower the cost of transition to a low-carbon, resource-efficient, safe and sustainable economy. Further developing the approach set out in the Eco-innovation Action Plan, identifying priorities for incremental innovation as well as system changes, promoting a larger market share of green technologies in the Union and enhancing the competitiveness of the European eco-industry. Establishing indicators and setting realistic and achievable targets for resource efficiency; | (iv) | developing measurement and benchmarking methodologies by 2015 for resource efficiency of land, carbon, water and material use and assessing the appropriateness of the inclusion of a lead indicator and target in the European Semester; | (v) | establishing a more coherent policy framework for sustainable production and consumption including, where appropriate, the consolidation of existing instruments into a coherent legal framework. Reviewing product legislation with a view to improving the environmental performance and resource efficiency of products throughout their lifecycle. Stimulating consumer demand for environmentally sustainable products and services through policies which promote their availability, affordability, functionality and attractiveness. Developing indicators and realistic and achievable targets for the reduction of the overall impact of consumption; | (vi) | developing training programmes geared towards green jobs; | (vii) | increasing efforts to reach existing targets and reviewing approaches to green public procurement, including its scope, in order to increase its effectiveness. Establishing a voluntary green purchaser network for Union businesses; | (viii) | fully implementing Union waste legislation. Such implementation will include applying the waste hierarchy in accordance with the Waste Framework Directive and the effective use of market-based instruments and other measures to ensure that: (1) landfilling is limited to residual (i.e. non-recyclable and non-recoverable) waste, having regard to the postponements provided for in Article 5(2) of the Landfill Directive; (2) energy recovery is limited to non-recyclable materials, having regard to Article 4(2) of the Waste Framework Directive; (3) recycled waste is used as a major, reliable source of raw material for the Union, through the development of non-toxic material cycles; (4) hazardous waste is safely managed and its generation is reduced; (5) illegal waste shipments are eradicated, with the support of stringent monitoring; and (6) food waste is reduced. Reviews of existing product and waste legislation are carried out, including a review of the main targets of the relevant waste directives, informed by the Roadmap to a Resource Efficient Europe, so as to move towards a circular economy; and internal market barriers for environmentally-sound recycling activities in the Union are removed. Public information campaigns are required to build awareness and understanding of waste policy and to stimulate a change in behaviour; | (ix) | improving water efficiency by setting and monitoring targets at river basin level on the basis of a common methodology for water efficiency targets to be developed under the Common Implementation Strategy process, and using market mechanisms, such as water pricing, as provided for in Article 9 of the Water Framework Directive and, where appropriate, other market measures. Developing approaches to manage the use of treated wastewater. | 43. | Um den Übergang der Union zu einem ressourceneffizienten, umweltverträglichen und wettbewerbsfähigen CO2-armen Wirtschaftssystem zu gewährleisten, sollte das 7. UAP dafür sorgen, dass bis 2020 | a) | die Union ihre Klima- und Energieziele für 2020 verwirklicht hat und darauf hinarbeitet, ihre THG-Emissionen bis 2050 um 80 % bis 95 % gemessen am Stand von 1990 zu reduzieren, und zwar als Teil der globalen Bemühungen zur Begrenzung des Anstiegs der Erdtemperatur auf unter 2 °C gegenüber dem vorindustriellen Niveau und mit der Annahme eines Klima- und Energierahmens für 2030, der einen entscheidenden Schritt in diesem Prozess darstellt; | b) | die Umweltauswirkungen in allen wichtigen Sektoren der Unionswirtschaft insgesamt signifikant zurückgegangen sind, sich die Ressourceneffizienz verbessert hat und Benchmarking- und Messmethoden eingeführt sowie Markt- und Politikanreize geschaffen sind, die Investitionen von Unternehmen in Maßnahmen zur Verbesserung der Ressourceneffizienz begünstigen, und durch Maßnahmen zur Innovationsförderung grünes Wachstum stimuliert wird; | c) | strukturelle Veränderungen bei Produktion, Technologie und Innovation sowie geänderte Konsumgewohnheiten und Lebensstile insgesamt zu einem Rückgang der Umweltauswirkungen von Produktion und Verbrauch geführt haben, insbesondere in den Sektoren Lebensmittel, Wohnungsbau und Mobilität; | d) | Abfall als Ressource sicher und unter Vermeidung von Schäden für Gesundheit und Umwelt bewirtschaftet wird, das absolute Abfallaufkommen und das Abfallaufkommen pro Kopf rückläufig sind, die Deponierung auf Restabfälle (d. h. nicht recycelbare und nicht verwertbare Abfälle) begrenzt und dabei den in Artikel 5 Absatz 2 der Deponierichtlinie (55) vorgesehenen Aufschüben Rechnung getragen wird und die energetische Verwertung auf nicht recycelbare Materialien beschränkt und dabei Artikel 4 Absatz 2 der Abfallrahmenrichtlinie (56) Rechnung getragen wird; | e) | Wasserstresssituationen in der Union vermieden werden bzw. stark reduziert sind. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | vollständige Umsetzung des Klima- und Energiepakets und zügige Einigung über den klima- und energiepolitischen Rahmen 2030 der Union unter gebührender Berücksichtigung des jüngsten IPCC-Beurteilungsberichts und der im Fahrplan für eine CO2-arme Wirtschaft festgelegten indikativen Etappenziele sowie der Entwicklungen innerhalb der UNFCCC und sonstiger relevanter Prozesse; | ii) | allgemeine Verbreitung „bester verfügbarer Techniken“ im Rahmen der Richtlinie über Industrieemissionen und Verstärkung der Bemühungen zur Förderung der Einführung neuer innovativer Technologien, Prozesse und Dienstleistungen; | iii) | Dynamisierung öffentlicher und privater Forschungs- und Innovationsbemühungen, die für die Einführung und Verwendung innovativer Technologien, Systeme und Geschäftsmodelle erforderlich sind, welche ihrerseits den Übergang zu einer CO2-armen, ressourceneffizienten, sicheren und nachhaltigen Wirtschaft beschleunigen und die Kosten dieses Übergangs reduzieren. Weitere Entwicklung des im Aktionsplan Ökoinnovation dargelegten Ansatzes, Festlegung von Prioritäten für inkrementelle Innovation und Systemänderungen, Förderung eines größeren Marktanteils grüner Technologien in der Union und Stärkung der Wettbewerbsfähigkeit der europäischen Ökoindustrie. Ausarbeitung von Indikatoren und Festlegung von realistischen und erreichbaren Zielen für die Ressourceneffizienz; | iv) | Entwicklung von Mess- und Benchmark-Methoden bis 2015 für Ressourceneffizienz von Land-, CO2-, Wasser- und Materialverbrauch und Bewertung der Angemessenheit der Einbeziehung eines zentralen Indikators und Ziels in das Europäische Semester; | v) | Festlegung einer kohärenteren politischen Rahmenregelung für nachhaltige Produktion und nachhaltigen Verbrauch, in der gegebenenfalls auch eine Konsolidierung der vorhandenen Instrumente in einem kohärenten Rechtsrahmen vorgesehen ist. Überprüfung der Produktvorschriften zwecks Verbesserung der Umweltleistung und der Ressourceneffizienz von Produkten während ihrer gesamten Lebensdauer; Stimulierung der Verbrauchernachfrage nach umweltfreundlichen Erzeugnissen und Dienstleistungen durch Maßnahmen, mit denen die Verfügbarkeit, Erschwinglichkeit, Funktionalität und Attraktivität solcher Erzeugnisse verbessert wird; Ausarbeitung von Indikatoren und Festsetzung von realistischen und erreichbaren Zielen für die Verringerung der konsumbedingten Umweltbelastungen insgesamt; | vi) | Ausarbeitung von auf das Thema „grüne Arbeitsplätze“ ausgerichteten Schulungsprogrammen; | vii) | Verstärkung der Bemühungen zur Verwirklichung der bestehenden Ziele und Überprüfung der Ansätze in Bezug auf ein umweltgerechtes Beschaffungswesen, einschließlich seines Geltungsbereichs, um seine Wirksamkeit zu verbessern; Schaffung eines freiwilligen Netzwerks umweltgerechter Beschaffer für Unternehmen der Union; | viii) | vollständige Umsetzung des Abfallrechts der Union. Diese Umsetzung erfolgt auch durch Anwendung der Abfallhierarchie gemäß der Abfallrahmenrichtlinie und effiziente Nutzung marktbasierter Instrumente und sonstiger Maßnahmen, die gewährleisten, dass: 1. die Deponierung auf Restabfälle (d. h. nicht recycelbare und nicht verwertbare Abfälle) begrenzt und dabei den in Artikel 5 Absatz 2 der Deponierichtlinie vorgesehenen Aufschüben Rechnung getragen wird; 2. die energetische Verwertung auf nicht recycelbare Materialien beschränkt und dabei Artikel 4 Absatz 2 der Abfallrahmenrichtlinie Rechnung getragen wird; 3. recyclierte Abfälle durch Entwicklung schadstofffreier Materialzyklen als wichtige und zuverlässige Rohstoffquelle der Union verwendet werden; 4. gefährliche Abfälle sicher bewirtschaftet werden und die Erzeugung dieser Abfälle verringert wird; 5. illegale Abfallverbringungen mithilfe einer strengen Überwachung unterbunden werden; und 6. Lebensmittelabfälle verringert werden. Bestehende Rechtsvorschriften über Produkte und Abfälle werden überprüft, was eine Überprüfung der wesentlichen Ziele der einschlägigen Abfallrichtlinien, unter Bezugnahme auf Informationen des Fahrplans für ein ressourcenschonendes Europa, einschließt, um dem Ziel einer Kreislaufwirtschaft näher zu kommen, und auf dem Binnenmarkt vorhandene Hemmnisse für umweltschonende Recycling-Aktivitäten in der Union werden beseitigt. Es müssen öffentliche Informationskampagnen durchgeführt werden, um eine Sensibilisierung und ein Verständnis für die Abfallpolitik aufzubauen und eine Änderung des Verhaltens zu stimulieren; | ix) | Verbesserung der Wassereffizienz durch Festlegung und Überwachung von Zielen auf Ebene der Flusseinzugsgebiete auf der Grundlage einer gemeinsamen Methode für Wassereffizienzziele, die im Rahmen des Verfahrens der Gemeinsamen Umsetzungsstrategie entwickelt werden müssen, sowie Rückgriff auf Marktmechanismen wie Wassergebühren, wie in Artikel 9 der Wasserrahmenrichtlinie vorgesehen, und gegebenenfalls auf andere Marktmaßnahmen. Ausarbeitung von Ansätzen zur Steuerung der Verwendung von wiederaufbereiteten Abwässern. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 3: Προστασία των πολιτών της Ένωσης από περιβαλλοντικές πιέσεις και κινδύνους για την υγεία και την ευημερία | Priority objective 3: To safeguard the Union’s citizens from environment-related pressures and risks to health and well-being | Prioritäres Ziel 3: Schutz der Unionsbürger vor umweltbedingten Belastungen, Gesundheitsrisiken und Risiken für die Lebensqualität |
| 44. | Η περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης έχει αποφέρει σημαντικά οφέλη για την υγεία και την ευημερία του πληθυσμού. Εντούτοις, η ρύπανση των υδάτων, η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι χημικές ουσίες παραμένουν στην κορυφή των περιβαλλοντικών ανησυχιών του ευρύτερου κοινού της Ένωσης (57). Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι οι παράγοντες καταπόνησης του περιβάλλοντος ευθύνονται για το 15 έως 20 % του συνόλου των θανάτων σε 53 ευρωπαϊκές χώρες (58). Κατά τον ΟΟΣΑ, η ατμοσφαιρική ρύπανση των αστικών περιοχών πρόκειται να καταστεί η πρώτη περιβαλλοντική αιτία θνησιμότητας παγκοσμίως έως το 2050. | 44. | Union environment legislation has delivered significant benefits for the health and well-being of the public. However, water pollution, air pollution and chemicals remain among the general public’s top environmental concerns in the Union (57). The World Health Organisation (WHO) estimates that environmental stressors are responsible for between 15 % and 20 % of all deaths in 53 European countries (58). According to the OECD, urban air pollution is set to become the primary environmental cause of mortality worldwide by 2050. | 44. | Die Umweltvorschriften der Union haben der Allgemeinheit in Bezug auf Gesundheit und Lebensqualität beträchtliche Vorteile gebracht. Wasserverschmutzung, Luftverschmutzung und Chemikalien zählen jedoch nach wie vor zu den Hauptumweltanliegen der Unionsbevölkerung (57). Nach Schätzungen der Weltgesundheitsorganisation (WHO) sind in den 53 Ländern Europas Umweltstressfaktoren für 15 % bis 20 % aller Todesfälle verantwortlich (58). Städtische Luftverunreinigung dürfte nach Angaben der OECD im Jahr 2050 weltweit die wichtigste umweltbedingte Mortalitätsursache sein. |
| 45. | Σημαντικό μέρος του πληθυσμού της Ένωσης εξακολουθεί να εκτίθεται σε επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης του εσωτερικού αέρα, που υπερβαίνουν τα συνιστώμενα πρότυπα της ΠΟΥ (59). Για παράδειγμα, τα τοπικά συστήματα θέρμανσης που λειτουργούν με άνθρακα και οι κινητήρες και εγκαταστάσεις καύσης αποτελούν σημαντικές πηγές μεταλλαξιογόνων και καρκινογόνων πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAH) και επικίνδυνων εκπομπών σωματιδίων (PM 10, PM2,5 και PM1). Η δράση είναι ιδιαίτερα αναγκαία σε περιοχές, όπως οι πόλεις, όπου οι άνθρωποι, ιδίως ευαίσθητες ή ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, και τα οικοσυστήματα εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα ρύπων. Προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα υγιεινό περιβάλλον για όλους, τα τοπικά μέτρα θα πρέπει να συμπληρωθούν από τη δέουσα πολιτική τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο. | 45. | A substantial proportion of the Union’s population remains exposed to levels of air pollution, including indoor air pollution, exceeding WHO recommended standards (59). For example, local coal-fuelled heating and combustion engines and installations are a significant source of mutagenic and carcinogenic poly-aromatic hydrocarbons (PAH) and dangerous emissions of particulate matter (PM 10, PM 2,5 and PM 1). Action is especially needed in areas, such as in cities, where people, particularly sensitive or vulnerable groups of society, and ecosystems, are exposed to high levels of pollutants. In order to ensure a healthy environment for all, local measures should be complemented with adequate policy at both national and Union level. | 45. | Ein Großteil der Bevölkerung der Union ist noch immer einem Niveau der Luftverschmutzung, einschließlich der Luftverschmutzung in Innenräumen, ausgesetzt, das über den von der WHO empfohlenen Normen (59) liegt. Beispielsweise sind lokale kohlebetriebene Heizungen und Verbrennungsmotoren und -anlagen eine signifikante Quelle erbgutverändernder und krebserzeugender polyaromatischer Kohlenwasserstoffe (PAK) und von gefährlichen Feinstaubemissionen (PM 10, PM 2.5 und PM 1). Gehandelt werden muss vor allem in Gebieten — beispielsweise in Städten —, in denen Menschen und insbesondere empfindliche oder gefährdete Gesellschaftsgruppen sowie Ökosysteme hohen Schadstoffmengen ausgesetzt sind. Um eine gesunde Umwelt für alle zu gewährleisten, sollten lokale Maßnahmen durch eine angemessene Politik sowohl auf nationaler als auch auf Unionsebene ergänzt werden. |
| 46. | Η πρόσβαση σε νερό ικανοποιητικής ποιότητας παραμένει προβληματική σε ορισμένες αγροτικές περιοχές της Ένωσης. Εντούτοις, η διασφάλιση της καλής ποιότητας των ευρωπαϊκών υδάτων κολύμβησης ωφελεί τόσο την ανθρώπινη υγεία, όσο και την τουριστική βιομηχανία της Ένωσης. Η ανθρώπινη υγεία και η οικονομική δραστηριότητα υφίστανται συχνότερα τις δυσμενείς συνέπειες των πλημμυρών και της ξηρασίας, εν μέρει εξαιτίας των αλλαγών του υδρολογικού κύκλου και των χρήσεων γης. | 46. | Access to water of satisfactory quality remains problematic in a number of rural areas in the Union. Yet ensuring the good quality of Europe’s bathing waters benefits both human health and the Union’s tourism industry. The adverse consequences of floods and drought for human health and economic activity are being experienced more frequently, partly due to changes to the hydrological cycle and land use. | 46. | Der Zugang zu Wasser von zufriedenstellender Qualität ist in einigen ländlichen Gebieten der Union noch immer problematisch. Jedoch kommt die Sicherstellung der guten Qualität der europäischen Badegewässer sowohl der menschlichen Gesundheit als auch der Tourismusbranche der Union zugute. Die negativen Folgen von Hochwasser und Dürren für die Gesundheit des Menschen und die Wirtschaftstätigkeit machen sich immer häufiger bemerkbar, zum Teil aufgrund von Änderungen des Wasserkreislaufs und der Landnutzung. |
| 47. | Η αδυναμία πλήρους εφαρμογής της υφιστάμενης πολιτικής εμποδίζει την Ένωση να επιτύχει επαρκή πρότυπα ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα και των υδάτων. Η Ένωση θα επικαιροποιεί τους στόχους ανάλογα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις και θα επιδιώκει ενεργότερα να εξασφαλίσει συνέργειες με άλλους στόχους της πολιτικής σε τομείς όπως η κλιματική αλλαγή, η κινητικότητα και οι μεταφορές, η βιοποικιλότητα και το θαλάσσιο και χερσαίο περιβάλλον. Για παράδειγμα, η μείωση ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων, συμπεριλαμβανομένων των βραχύβιων κλιματικών ρύπων, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Οι περαιτέρω εργασίες προς την κατεύθυνση αυτή θα τροφοδοτηθούν με στοιχεία προερχόμενα από διεξοδική επανεξέταση της ενωσιακής νομοθεσίας για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και από την εφαρμογή του προσχεδίου για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης. | 47. | The failure to fully implement existing policy is preventing the Union from achieving adequate air and water quality standards. The Union will update targets in line with the latest science and seek more actively to ensure synergies with other policy objectives in areas such as climate change, mobility and transport, biodiversity and the marine and terrestrial environment. For example, reducing certain air pollutants, including short-lived climate pollutants, can make an important contribution to climate mitigation. Further work in this direction will be informed by a comprehensive review of Union air quality legislation and by the implementation of the Blueprint to Safeguard Europe’s Water Resources. | 47. | Die unvollständige Umsetzung existierender politischer Regelungen hindert die Union daran, ein angemessenes Luft- und Wasserqualitätsniveau zu erreichen. Die Union wird ihre Ziele den neuesten wissenschaftlichen Erkenntnissen anpassen und verstärkt Synergien mit anderen politischen Zielen in Bereichen wie Klimawandel, Mobilität und Verkehr, Biodiversität, Meeresumwelt und terrestrische Umwelt anstreben. So kann beispielsweise die Verringerung bestimmter Luftschadstoffe, einschließlich kurzlebiger Klimaschadstoffe, auch einen wichtigen Beitrag zum Klimaschutz leisten. Weitere Maßnahmen in diesem Bereich werden auf einer umfassenden Überprüfung der Luftqualitätsvorschriften der Union und auf der Umsetzung des Blueprints für den Schutz der europäischen Wasserressourcen basieren. |
| 48. | Η αντιμετώπιση της ρύπανσης στην πηγή εξακολουθεί να έχει προτεραιότητα και με την εφαρμογή της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές θα μειωθούν περαιτέρω οι εκπομπές από μεγάλους βιομηχανικούς κλάδους. Η επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στον χάρτη πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών θα οδηγήσει επίσης σε μια πιο βιώσιμη κινητικότητα στην Ένωση, με αποτέλεσμα να αντιμετωπιστεί μια σημαντική πηγή θορύβου και τοπικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης. | 48. | Tackling pollution at source remains a priority and the implementation of the Industrial Emissions Directive will further reduce emissions from major industrial sectors. Achieving the goals set out in the Roadmap to a Single European Transport Area will also lead to more sustainable mobility in the Union, thereby addressing a major source of noise and local air pollution. | 48. | Das Bekämpfen von Schadstoffen an der Quelle bleibt Priorität, und mit der Durchführung der Richtlinie über Industrieemissionen werden sich die Emissionen der großen Industriesektoren weiter verringern. Die Verwirklichung der Ziele des Fahrplans zu einem einheitlichen europäischen Verkehrsraum wird auch zu einer nachhaltigen Mobilität innerhalb der Union führen, wobei eine bedeutende Quelle von Lärm und lokaler Luftverschmutzung in Angriff genommen wird. |
| 49. | Τα διαθέσιμα δεδομένα σχετικά με τη μακροχρόνια μέση έκθεση δείχνουν ότι το 65 % των Ευρωπαίων που ζουν σε μεγάλες αστικές περιοχές εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα θορύβου (60) και άνω του 20 % σε επίπεδα νυκτερινού θορύβου που έχουν συχνά δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. | 49. | Available data on long-term average exposure show that 65 % of Europeans living in major urban areas are exposed to high noise levels (60), and more than 20 % to night time noise levels at which adverse health effects occur frequently. | 49. | Verfügbare Daten über die langfristige durchschnittliche Belastung zeigen, dass 65 % der Europäer in größeren städtischen Gebieten hohen Lärmpegeln (60) und mehr als 20 % nächtlichen Lärmpegeln ausgesetzt sind, bei denen Gesundheitsschädigungen häufig auftreten. |
| 50. | Η οριζόντια νομοθεσία περί των χημικών προϊόντων (κανονισμοί για το REACH (61) και για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία (62)), καθώς και η νομοθεσία για τα βιοκτόνα (63) και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (64), παρέχει βασική προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, διασφαλίζει τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα για τους οικονομικούς φορείς και προάγει την υιοθέτηση των εξελισσόμενων μεθόδων δοκιμών χωρίς χρήση ζώων. Ωστόσο, παραμένει η αβεβαιότητα όσον αφορά τις συνολικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον από τις συνδυασμένες επιδράσεις διαφορετικών χημικών ουσιών (μείγματα), τα νανοϋλικά, τις χημικές ουσίες που επηρεάζουν το ενδοκρινικό (ορμονικό) σύστημα (ενδοκρινικοί διαταράκτες) και τις χημικές ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα. Η έρευνα καταδεικνύει ότι ορισμένες χημικές ουσίες έχουν ιδιότητες ενδοκρινικής διαταραχής που μπορεί να έχουν ορισμένες δυσμενείς επιδράσεις στην υγεία και το περιβάλλον, μεταξύ άλλων, όσον αφορά στην ανάπτυξη των παιδιών, δυνητικά ακόμη και σε πολύ χαμηλές δόσεις, και επομένως πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον πρέπει να ληφθούν σχετικά προληπτικά μέτρα για τις επιδράσεις αυτές. | Υπό αυτά τα δεδομένα, πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι, έως το 2020, όλες οι σχετικές ουσίες που προκαλούν πολύ σοβαρές ανησυχίες, συμπεριλαμβανομένων των ουσιών που έχουν ιδιότητες ενδοκρινικής διαταραχής, θα έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο υποψήφιων ουσιών του REACH. Υπάρχει ανάγκη για δράση με σκοπό την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, ιδιαίτερα προκειμένου να επιτύχει η Ένωση τον στόχο που συμφωνήθηκε στην παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη του 2002, επιβεβαιώθηκε στη διάσκεψη Ρίο + 20 και αναγνωρίστηκε επίσης ως στόχος της στρατηγικής προσέγγισης της διεθνούς διαχείρισης των χημικών ουσιών, να έχει διασφαλιστεί έως το 2020 «η ελαχιστοποίηση των σημαντικών δυσμενών επιδράσεων» των χημικών ουσιών στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, και να ανταποκρίνεται στα νέα και αναδυόμενα ζητήματα και προκλήσεις με αποτελεσματικό, αποδοτικό, συνεκτικό και συντονισμένο τρόπο. | Η Ένωση θα αναπτύξει περαιτέρω και θα εφαρμόσει προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των συνδυασμένων επιδράσεων των χημικών ουσιών και των ανησυχιών όσον αφορά την ασφάλεια που πηγάζουν από τους ενδοκρινικούς διαταράκτες σε όλη τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης. Ιδιαίτερα, η Ένωση θα αναπτύξει εναρμονισμένα και βασιζόμενα στην επικινδυνότητα κριτήρια για τον προσδιορισμό των ενδοκρινικών διαταρακτών. Η Ένωση θα διαμορφώσει επίσης μια συνολική προσέγγιση για την ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε επικίνδυνες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των χημικών ουσιών που περιέχονται σε προϊόντα. Η ασφάλεια και η αειφόρος διαχείριση των νανοϋλικών και υλικών με παρόμοιες ιδιότητες θα εξασφαλιστούν στο πλαίσιο μιας συνολικής προσέγγισης που περιλαμβάνει εκτίμηση και διαχείριση κινδύνων, πληροφόρηση και παρακολούθηση. Υπάρχουν επίσης ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου υλικά που περιέχουν σωματίδια τα οποία λόγω του μεγέθους τους δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ορισμού των νανοϋλικών αλλά μπορεί να έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα νανοϋλικά. Τέτοιες ανησυχίες θα πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω στη σχεδιαζόμενη επανεξέταση του ορισμού των νανοϋλικών από την Επιτροπή το 2014 βάσει της κτηθείσας πείρας και των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων. Ο συνδυασμός των εν λόγω προσεγγίσεων θα εμπλουτίσει τη βάση των γνώσεων σχετικά με τις χημικές ουσίες και θα παράσχει ένα προβλέψιμο πλαίσιο που θα κατευθύνει την ανάπτυξη πιο αειφόρων λύσεων. | 50. | Horizontal chemicals legislation (REACH (61) and the Classification, Labelling and Packaging (62) Regulations), as well as legislation on biocidal products (63) and plant protection products (64), provides baseline protection for human health and the environment, ensures stability and predictability for economic operators, and promotes the uptake of evolving non-animal testing methods. However, there is still uncertainty about the full impacts on human health and the environment of the combined effects of different chemicals (mixtures), nanomaterials, chemicals that interfere with the endocrine (hormone) system (endocrine disruptors) and chemicals in products. Research indicates that some chemicals have endocrine-disrupting properties that may cause a number of adverse effects on health and the environment, including with regard to the development of children, potentially even at very low doses, and that such effects warrant consideration of precautionary action. | In light of this, efforts need to be stepped up to ensure that, by 2020, all relevant substances of very high concern, including substances with endocrine-disrupting properties, are placed on the REACH candidate list. There is a need for action to deal with such challenges, especially if the Union is to attain the goal agreed at the World Summit on Sustainable Development in 2002, reaffirmed at Rio + 20, and accepted also as the goal of the Strategic Approach to International Chemicals Management, namely to ensure ‘the minimisation of significant adverse effects’ of chemicals on human health and the environment by 2020 and to respond to new and emerging issues and challenges in an effective, efficient, coherent and coordinated manner. | The Union will further develop and implement approaches to address combination effects of chemicals and safety concerns related to endocrine disruptors in all relevant Union legislation. In particular, the Union will develop harmonised hazard-based criteria for the identification of endocrine disruptors. The Union will also set out a comprehensive approach to minimising exposure to hazardous substances, including chemicals in products. The safety and sustainable management of nanomaterials and materials with similar properties will be ensured as part of a comprehensive approach involving risk assessment and management, information and monitoring. There are also concerns about the potential impacts on the environment and human health of materials that contain particles of a size that falls outside the scope of the nanomaterials definition but which may have similar properties to nanomaterials. Such concerns should be examined further in the planned Commission review of the definition of nanomaterials in 2014 in the light of experience and of scientific and technological developments. Together, those approaches will increase the chemical knowledge base and provide a predictable framework driving the development of more sustainable solutions. | 50. | Die horizontale Chemikalienrechtsvorschriften (REACH (61) und die Verordnungen über die Einstufung, Kennzeichnung und Verpackung (62)) sowie die Rechtsvorschriften über Biozide (63) und Pflanzenschutzmittel (64) enthalten grundlegende Gesundheits- und Umweltschutzvorschriften, sorgen für Stabilität und Vorhersehbarkeit für die Wirtschaftsakteure und fördern die Einführung von Methoden, die keine Tierversuche beinhalten. Es besteht jedoch nach wie vor Unsicherheit über die vollständigen Gesundheits- und Umweltauswirkungen der kombinierten Wirkungen verschiedener Chemikalien (Gemische), von Nanomaterialien, Chemikalien, die das endokrine (Hormon-)System beeinflussen (endokrine Disruptoren) und Chemikalien in Produkten. Laut Forschungsergebnissen verfügen einige Chemikalien über endokrine Wirkungen, die einige Gesundheits- und Umweltschädigungen, auch bei der Entwicklung von Kindern, potenziell sogar in sehr geringen Dosen hervorrufen können, weswegen Vorsorgemaßnahmen in Betracht gezogen werden sollten. | Angesichts dieser Tatsachen müssen die Bemühungen verstärkt werden um sicherzustellen, dass bis 2020 alle relevanten besonders besorgniserregenden Stoffe, einschließlich Stoffe mit endokriner Wirkung, in die REACH-Kandidatenliste aufgenommen werden. Diese Probleme müssen angegangen werden, vor allem, wenn die Union das auf dem Weltgipfel (2002) für nachhaltige Entwicklung vereinbarte, auf der Rio + 20-Konferenz bestätigte und als das Ziel des Strategischen Ansatzes für das internationale Chemikalienmanagement anerkannte Ziel (sicherzustellen, dass „die von Chemikalien ausgehenden erheblichen nachteiligen Auswirkungen auf die Gesundheit und die Umwelt bis 2020 auf ein Minimum reduziert werden, und neuen und sich abzeichnenden Problemen und Herausforderungen auf wirksame, effiziente, kohärente und koordinierte Weise zu begegnen) erreichen will. | Die Union wird weiterhin Konzepte entwickeln und umsetzen, um sich mit den Kombinationseffekten von Chemikalien und den Sicherheitsaspekten von endokrinen Disruptoren in sämtlichen einschlägigen Rechtsvorschriften der Union zu befassen. Insbesondere wird die Union harmonisierte gefahrenorientierte Kriterien für die Ermittlung endokriner Wirkungen entwickeln. Die Union wird auch ein umfassendes Konzept zur Minimierung der Belastung durch Schadstoffe, einschließlich Chemikalien in Produkten, erarbeiten. Die Sicherheit und nachhaltige Bewirtschaftung von Nanomaterialien und Materialien mit ähnlichen Eigenschaften sollen im Rahmen eines umfassenden Konzepts für Risikobewertung und Risikomanagement, Information und Überwachung sichergestellt werden. Es gibt auch Bedenken hinsichtlich der potentiellen Auswirkungen auf die Umwelt und die menschliche Gesundheit von Materialien, die Partikel von einer Größe enthalten, die nicht unter die Definition von Nanomaterialien fallen, die aber ähnliche Eigenschaften wie Nanomaterialien haben können. Diese Bedenken sollten in der geplanten Überprüfung der Definition von Nanomaterialien durch die Kommission im Jahr 2014 unter Berücksichtigung der Erfahrung und der wissenschaftlichen und technologischen Entwicklungen untersucht werden. Kombiniert werden diese Konzepte unser chemisches Wissen verbessern und einen verlässlichen Rahmen für die Entwicklung weiterer nachhaltiger Lösungen schaffen. |
| 51. | Εν τω μεταξύ, η αναπτυσσόμενη αγορά προϊόντων, χημικών ουσιών και υλικών βιολογικής βάσης μπορεί να προσφέρει πλεονεκτήματα, όπως μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και νέες ευκαιρίες στην αγορά, αλλά χρειάζεται προσοχή ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο πλήρης κύκλος ζωής των προϊόντων αυτών είναι αειφόρος και δεν επιτείνει τον ανταγωνισμό για γη ή νερό ούτε αυξάνει τα επίπεδα εκπομπών. | 51. | Meanwhile, the growing market for bio-based products, chemicals and materials may offer advantages such as lower GHG emissions and new market opportunities, but care needs to be taken to ensure that the full life-cycle of such products is sustainable and does not exacerbate competition for land or water, or increase emission levels. | 51. | Bis dahin mag der wachsende Markt für biobasierte Produkte, Chemikalien und Materialien zwar Vorteile bieten (z. B. weniger THG-Emissionen und neue Marktchancen), es muss jedoch sichergestellt werden, dass solche Produkte während ihrer gesamten Lebensdauer nachhaltig sind und weder die Land- oder Wasserkonkurrenz verschärfen noch zu höheren Emissionen führen. |
| 52. | Η κλιματική αλλαγή θα επιδεινώσει περαιτέρω τα περιβαλλοντικά προβλήματα, προκαλώντας παρατεταμένες ξηρασίες και καύσωνες, πλημμύρες, καταιγίδες, δασικές πυρκαγιές, διάβρωση του εδάφους και των ακτών, καθώς και νέες ή πιο λοιμογόνες μορφές των ασθενειών του ανθρώπου, των ζώων ή των φυτών. Θα πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα που να εξασφαλίζουν ότι η Ένωση είναι επαρκώς προετοιμασμένη για την αντιμετώπιση των πιέσεων και των αλλαγών οι οποίες οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, και να ενισχύουν την περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική ανθεκτικότητά της. Δεδομένου ότι πολλοί τομείς υφίστανται ήδη και θα υφίστανται όλο και περισσότερο τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, οι παράμετροι της προσαρμογής και της διαχείρισης του κινδύνου φυσικών καταστροφών πρέπει να ενσωματωθούν περαιτέρω στις πολιτικές της Ένωσης. | 52. | Climate change will further aggravate environmental problems by causing prolonged droughts and heat waves, floods, storms, forest fires, soil and coastal erosion, as well as new or more virulent forms of human, animal or plant disease. Dedicated action should be taken to ensure that the Union is adequately prepared to face the pressures and changes resulting from climate change, and to strengthen its environmental, economic and societal resilience. Since many sectors are and will be increasingly subject to the impact of climate change, adaptation and disaster risk management considerations need to be further integrated into Union policies. | 52. | Der Klimawandel wird die Umweltprobleme durch anhaltende Dürren und Hitzewellen, Hochwässer, Stürme, Waldbrände und Boden- und Küstenerosion sowie neue oder virulentere Formen von Human-, Tier- oder Pflanzenkrankheiten weiter verschärfen. Es sollten gezielte Aktionen durchgeführt werden, um sicherzustellen, dass die Union für die klimabedingten Belastungen und Veränderungen angemessen gerüstet ist und die Widerstandsfähigkeit ihrer Umwelt, ihrer Wirtschaft und ihrer Gesellschaft gestärkt werden. Da viele Sektoren den Auswirkungen des Klimawandels schon jetzt ausgesetzt sind und es zunehmend sein werden, müssen Klimaanpassung und Katastrophenrisikomanagement stärker in die Politiken der Union einbezogen werden. |
| 53. | Επιπλέον, τα μέτρα για την ενίσχυση της οικολογικής και κλιματικής ανθεκτικότητας, όπως η αποκατάσταση οικοσυστημάτων και η πράσινη υποδομή, μπορούν να αποφέρουν σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη, μεταξύ άλλων και για τη δημόσια υγεία. Χρειάζεται επαρκής διαχείριση των συνεργειών και των δυνητικών συμβιβασμών μεταξύ των κλιματικών και άλλων περιβαλλοντικών στόχων, όπως η ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Για παράδειγμα, η μετάβαση προς τη χρήση ορισμένων καυσίμων χαμηλότερων επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών με κριτήρια που αφορούν το κλίμα ή την ασφάλεια του εφοδιασμού θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις των αιωρούμενων σωματιδίων και των επικίνδυνων εκπομπών, ιδιαίτερα λόγω απουσίας κατάλληλων τεχνολογιών μείωσης των εκπομπών. | 53. | In addition, measures to enhance ecological and climate resilience, such as ecosystem restoration and green infrastructure, can have important socioeconomic benefits, including for public health. The synergies and potential trade-offs between climate-related and other environmental objectives, such as air quality, need to be adequately managed. For example, switching to certain lower carbon emission fuels in response to climate-related or security of supply considerations could lead to substantial increases in particulate matter and dangerous emissions, especially in the absence of appropriate abatement technologies. | 53. | Darüber hinaus können Maßnahmen zur Verbesserung der ökologischen Widerstandsfähigkeit und der Klimaresilienz (z. B. Wiederherstellung von Ökosystemen und Schaffung grüner Infrastrukturen) auch bedeutende sozioökonomische Vorteile haben, auch unter gesundheitlichen Gesichtspunkten. Es müssen Synergien und potenzielle Kompromisse zwischen Klima- und anderen Umweltzielen (z. B. Luftqualität) herbeigeführt werden. So könnte beispielsweise ein Wechsel zu bestimmten Brennstoffen mit geringeren CO2-Emissionen zu Zwecken des Klimaschutzes oder der Versorgungssicherheit einen spürbaren Anstieg von Feinstaub- und Gefahrstoffemissionen nach sich ziehen, insbesondere wenn es keine angemessenen Minderungstechnologien gibt. |
| 54. | Για την προστασία των πολιτών της Ένωσης από περιβαλλοντικές πιέσεις και κινδύνους για την υγεία και την ευημερία, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | σημαντική βελτίωση της ποιότητας του εξωτερικού αέρα στην Ένωση για να προσεγγιστούν τα επίπεδα που συνιστά ο ΠΟΥ και, ταυτόχρονα βελτίωση της ποιότητας του εσωτερικού αέρα, βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών του ΠΟΥ· | β) | σημαντική μείωση της ηχορρύπανσης στην Ένωση για να προσεγγιστούν τα επίπεδα που συνιστά ο ΠΟΥ· | γ) | οι πολίτες ολόκληρης της Ένωσης επωφελούνται από αυστηρά πρότυπα για ασφαλές πόσιμο νερό και ασφαλή ύδατα κολύμβησης· | δ) | αποτελεσματική αντιμετώπιση, σε όλη τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, των συνδυασμένων επιδράσεων των χημικών ουσιών και των ανησυχιών για την ασφάλεια που σχετίζονται με τους ενδοκρινικούς διαταράκτες και εκτίμηση και ελαχιστοποίηση των κινδύνων για το περιβάλλον και την υγεία, ιδιαίτερα σε σχέση με τα παιδιά, που συνδέονται με τη χρήση επικίνδυνων ουσιών συμπεριλαμβανομένων των χημικών ουσιών που περιέχονται σε προϊόντα. Καθορισμός μακροπρόθεσμων δράσεων με σκοπό την επίτευξη του στόχου ενός μη τοξικού περιβάλλοντος· | ε) | απουσία επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου ή απαράδεκτης επίδρασης στο περιβάλλον από τη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων, και αειφόρος χρήση των εν λόγω προϊόντων· | στ) | αποτελεσματική αντιμετώπιση των ανησυχιών για την ασφάλεια που σχετίζονται με τα νανοϋλικά και τα υλικά με παρόμοιες ιδιότητες, στο πλαίσιο συνεκτικής προσέγγισης των νομοθετικών πράξεων· | ζ) | καθοριστική πρόοδο όσον αφορά την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | εφαρμογή της επικαιροποιημένης πολιτικής της Ένωσης για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις, και ανάπτυξη και εφαρμογή μέτρων για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή λαμβανομένων υπόψη των διαφορών μεταξύ των πηγών ρύπανσης του εσωτερικού και του εξωτερικού αέρα· | ii) | εφαρμογή της επικαιροποιημένης πολιτικής της Ένωσης για τον θόρυβο, με βάση τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις, καθώς και μέτρων για τη μείωση του θορύβου στην πηγή, συμπεριλαμβανομένων βελτιώσεων στον πολεοδομικό σχεδιασμό· | iii) | ώθηση στις προσπάθειες εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα, της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης (65) και της οδηγίας για το πόσιμο νερό (66), ιδίως για τους μικρούς προμηθευτές πόσιμου νερού· | iv) | συνέχιση της εφαρμογής του κανονισμού REACH για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία χημικών ουσιών εντός της εσωτερικής αγοράς και ταυτόχρονα να ενισχυθούν η ανταγωνιστικότητα και η καινοτομία, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών αναγκών των ΜΜΕ. Κατάστρωση ενωσιακής στρατηγικής για μη τοξικό περιβάλλον έως το 2018, η οποία ευνοεί την καινοτομία για αειφόρα υποκατάστατα και την ανάπτυξή τους, συμπεριλαμβανομένων μη χημικών λύσεων, βάσει οριζόντιων μέτρων που πρέπει να ληφθούν έως το 2015 για να εξασφαλιστούν τα ακόλουθα: 1) η ασφάλεια κατασκευαζόμενων νανοϋλικών και υλικών με παρόμοιες ιδιότητες· 2) η ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε ενδοκρινικούς διαταράκτες·3) ενδεδειγμένες ρυθμιστικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση συνδυασμένων επιπτώσεων χημικών ουσιών και 4) η ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε χημικές ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, εισαγόμενων προϊόντων, με σκοπό την προώθηση μη τοξικών κύκλων υλικών και τη μείωση της έκθεσης σε βλαβερές ουσίες σε εσωτερικούς χώρους· | v) | παρακολούθηση της εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας σχετικά με την αειφόρο χρήση βιοκτόνων και φυτοπροστατευτικών προϊόντων και επανεξέτασή της, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, ώστε να επικαιροποιείται σύμφωνα με τις νεότερες επιστημονικές γνώσεις· | vi) | έγκριση και εφαρμογή στρατηγικής της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, η οποία περιλαμβάνει την ενσωμάτωση των παραμέτρων της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και της διαχείρισης φυσικών καταστροφών στις βασικές πρωτοβουλίες και τομείς άσκησης πολιτικής της Ένωσης. | 54. | In order to safeguard the Union’s citizens from environment-related pressures and risks to health and well-being, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | outdoor air quality in the Union has significantly improved, moving closer to WHO recommended levels, while indoor air quality has improved, informed by the relevant WHO guidelines; | (b) | noise pollution in the Union has significantly decreased, moving closer to WHO recommended levels; | (c) | citizens throughout the Union benefit from high standards for safe drinking and bathing water; | (d) | the combination effects of chemicals and safety concerns related to endocrine disruptors are effectively addressed in all relevant Union legislation, and risks for the environment and health, in particular in relation to children, associated with the use of hazardous substances, including chemicals in products, are assessed and minimised. Long-term actions with a view to reaching the objective of a non-toxic environment will be identified; | (e) | the use of plant protection products does not have any harmful effects on human health or unacceptable influence on the environment, and such products are used sustainably; | (f) | safety concerns related to nanomaterials and materials with similar properties are effectively addressed as part of a coherent approach in legislation; | (g) | decisive progress is made in adapting to the impact of climate change. | This requires, in particular: | (i) | implementing an updated Union air quality policy, aligned with the latest scientific knowledge, and developing and implementing measures to combat air pollution at source taking into account the differences between the sources of indoor and outdoor air pollution; | (ii) | implementing an updated Union noise policy aligned with the latest scientific knowledge, and measures to reduce noise at source, and including improvements in city design; | (iii) | increasing efforts to implement the Water Framework Directive, the Bathing Water Directive (65) and the Drinking Water Directive (66), in particular for small drinking water supplies; | (iv) | continuing to implement REACH in order to ensure a high level of protection for human health and the environment as well as the free circulation of chemicals within the internal market while enhancing competitiveness and innovation, while being mindful of the specific needs of SMEs. Developing by 2018 a Union strategy for a non-toxic environment that is conducive to innovation and the development of sustainable substitutes including non-chemical solutions, building on horizontal measures to be undertaken by 2015 to ensure: (1) the safety of manufactured nanomaterials and materials with similar properties; (2) the minimisation of exposure to endocrine disruptors; (3) appropriate regulatory approaches to address combination effects of chemicals and (4) the minimisation of exposure to chemicals in products, including, inter alia, imported products, with a view to promoting non-toxic material cycles and reducing indoor exposure to harmful substances; | (v) | monitoring the implementation of Union legislation on the sustainable use of biocidal products and plant protection products and reviewing it, as necessary, to keep it up to date with the latest scientific knowledge; | (vi) | agreeing and implementing an EU Strategy on adaptation to climate change, including the integration of climate change adaptation and disaster risk management considerations into key Union policy initiatives and sectors. | 54. | Um die Unionsbürger vor umweltbedingten Belastungen, Gesundheitsrisiken und Beeinträchtigungen ihrer Lebensqualität zu schützen, sollte das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | die Luftqualität im Freien in der Union wesentlich besser ist und man sich den von der WHO empfohlenen Werten nähert sowie die Luftqualität in Gebäuden unter Berücksichtigung der einschlägigen WHO-Leitlinien besser ist; | b) | die Lärmbelastungen in der Union wesentlich zurückgegangen ist und man sich den von der WHO empfohlenen Werten nähert; | c) | Bürger in der gesamten Union von strengen Normen für sicheres Trinkwasser und sichere Badegewässer profitieren; | d) | die Kombinationseffekte von Chemikalien sowie Sicherheitsprobleme in Bezug auf endokrine Disruptoren in allen einschlägigen Rechtsvorschriften der Union angemessen berücksichtigt und Umwelt- und Gesundheitsrisiken — insbesondere für Kinder — infolge der Verwendung gefährlicher Stoffe, einschließlich Chemikalien in Produkten, bewertet und minimiert werden; langfristige Maßnahmen, die auf eine schadstofffreie Umwelt ausgerichtet sind, ermittelt werden; | e) | der Einsatz von Pflanzenschutzmitteln keine schädlichen Wirkungen auf die menschliche Gesundheit oder nicht hinnehmbaren Einfluss auf die Umwelt hat und solche Produkte nachhaltig eingesetzt werden; | f) | Sicherheitsprobleme in Bezug auf Nanomaterialien und Materialien mit ähnlichen Eigenschaften im Rahmen eines kohärenten Konzepts in der Gesetzgebung angemessen berücksichtigt werden; | g) | bei der Anpassung an den Klimawandel entscheidende Fortschritte erzielt werden. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Umsetzung einer aktualisierten Unionspolitik zur Luftreinhaltung unter Berücksichtigung der neuesten wissenschaftlichen Erkenntnisse sowie Entwicklung und Umsetzung von Maßnahmen zur Bekämpfung der Luftverschmutzung an der Quelle, wobei die Unterschiede zwischen den Quellen der Luftverschmutzung in Gebäuden und der Luftverschmutzung im Freien berücksichtigt werden; | ii) | Umsetzung einer aktualisierten Unionspolitik zur Lärmbekämpfung, die an den neuesten wissenschaftlichen Erkenntnissen ausgerichtet ist, und Umsetzung von Maßnahmen zur Lärmbekämpfung an der Quelle, einschließlich Verbesserungen bei der Stadtgestaltung; | iii) | Verstärkung der Anstrengungen zur Umsetzung der Wasserrahmenrichtlinie, der Badegewässerrichtlinie (65) und der Trinkwasserrichtlinie (66) (insbesondere für kleine Trinkwasserversorger); | iv) | weitere Umsetzung von REACH zur Gewährleistung eines hohen Schutzniveaus für die menschliche Gesundheit und die Umwelt sowie des freien Verkehrs von Chemikalien innerhalb des Binnenmarktes und gleichzeitiger Stärkung des Wettbewerbs und der Innovation, wobei den besonderen Bedürfnissen von KMU Rechnung zu tragen ist; Ausarbeitung einer Unionsstrategie für eine nichttoxische Umwelt bis 2018, die Anreize für die Innovation und die Entwicklung nachhaltiger Ersatzstoffe bietet, einschließlich nicht chemischer Lösungen, wobei man auf horizontalen Maßnahmen aufbauen sollte, die bis 2015 ergriffen werden sollten, um Folgendes sicherzustellen: 1. Sicherheit hergestellter Nanomaterialien und Materialien mit ähnlichen Eigenschaften; 2. Minimierung der Belastung durch endokrine Disruptoren; 3. geeignete Regelungskonzepte zur Vermeidung von Kombinationseffekten von Chemikalien und 4. Minimierung der Belastung durch Chemikalien in Produkten, unter anderem auch in eingeführten Produkten, damit schadstofffreie Werkstoffzyklen gefördert und die Schadstoffbelastung in Gebäuden reduziert wird; | v) | Überwachung der Durchführung von Rechtsvorschriften der Union zum nachhaltigen Einsatz von Bioziden und Pflanzenschutzmitteln und erforderlichenfalls Überprüfung dieser Vorschriften, um sie auf dem neuesten Stand der wissenschaftlichen Erkenntnisse zu halten; | vi) | Festlegung und Umsetzung einer EU-Strategie zur Anpassung an den Klimawandel, einschließlich der Einbeziehung der Klimaanpassung und des Katastrophenrisikomanagements in wichtige Initiativen und Bereiche der Unionspolitik. |
| ΤΟ ΕΥΝΟΪΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ | THE ENABLING FRAMEWORK | GEEIGNETE RAHMENBEDINGUNGEN |
| 55. | Για την επίτευξη των ανωτέρω θεματικών στόχων προτεραιότητας απαιτείται ένα ευνοϊκό πλαίσιο υλοποίησης που να στηρίζει την αποτελεσματική δράση. Θα ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση τεσσάρων βασικών πυλώνων του εν λόγω ευνοϊκού πλαισίου υλοποίησης: βελτίωση του τρόπου εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης σε όλους τους τομείς, ενίσχυση της βάσης επιστημονικών γνώσεων και αποδεικτικών στοιχείων για την περιβαλλοντική πολιτική, διασφάλιση των επενδύσεων και παροχή των κατάλληλων κινήτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και, τέλος, βελτίωση της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής διάστασης και της συνοχής των πολιτικών, τόσο στο εσωτερικό της περιβαλλοντικής πολιτικής, όσο και μεταξύ αυτής και άλλων πολιτικών. Αυτά τα οριζόντια μέτρα θα ωφελήσουν την περιβαλλοντική πολιτική της Ένωσης πέραν του πεδίου εφαρμογής και του χρονοδιαγράμματος του 7ου ΠΔΠ. | 55. | Achieving the abovementioned priority thematic objectives requires an enabling framework which supports effective action. Measures will be taken to improve four key pillars of this enabling framework: to improve the way Union environment laws are implemented in all areas; to strengthen the scientific knowledge and evidence base for environment policy; to secure investments and create the right incentives to protect the environment; and finally, to improve environmental integration and policy coherence both within the area of environment policy and between environment policy and other policies. Those horizontal measures will benefit Union environment policy beyond the scope and timeframe of the 7th EAP. | 55. | Damit die vorstehenden prioritären thematischen Ziele erreicht werden können, müssen geeignete Rahmenbedingungen geschaffen werden, die ein wirksames Handeln unterstützen. Es werden Maßnahmen für Verbesserungen bei vier wesentlichen Elementen eines solchen Rahmens getroffen: Verbesserung der Art und Weise, in der die Umweltvorschriften der Union auf allen Gebieten umgesetzt werden, Verbesserung der Grundlage von wissenschaftlichen Erkenntnissen und Fakten für die Umweltpolitik; Sicherung von Investitionen und Schaffung der richtigen Anreize für den Schutz der Umwelt und schließlich Verbesserung der Einbeziehung von Umweltbelangen und der Politikkohärenz sowohl innerhalb der Umweltpolitik als auch beim Zusammenspiel der Umweltpolitik mit anderen Politikbereichen. Diese horizontalen Maßnahmen werden der Umweltpolitik der Union über den Geltungsbereich und den Zeitrahmen des 7. UAP hinaus zugutekommen. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 4: Μεγιστοποίηση των οφελών της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης μέσω βελτίωσης της εφαρμογής της | Priority objective 4: To maximise the benefits of Union environment legislation by improving implementation | Prioritäres Ziel 4: Maximierung der Vorteile aus dem Umweltrecht der Union durch verbesserte Umsetzung |
| 56. | Πέρα από τα σημαντικά οφέλη για την υγεία και το περιβάλλον, τα οφέλη από τη διασφάλιση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης στην πράξη είναι τριπλά: διαμόρφωση όρων ισότιμου ανταγωνισμού για τους οικονομικούς παράγοντες που δραστηριοποιούνται στην εσωτερική αγορά, ενθάρρυνση της καινοτομίας και προώθηση πλεονεκτημάτων του πρωτοπόρου (first mover) για τις ευρωπαϊκές εταιρείες σε πολλούς τομείς. Αντίθετα, το κόστος που συνεπάγεται η αδυναμία εφαρμογής της νομοθεσίας είναι υψηλό, υπολογιζόμενο χονδρικά σε περίπου 50 δισεκατ. EUR ετησίως, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών που σχετίζονται με υποθέσεις παράβασης (67). Μόνο το 2009 κινήθηκαν 451 διαδικασίες για παράβαση που αφορούσαν τη νομοθεσία της Ένωσης για το περιβάλλον, ενώ το 2011 καταγράφηκαν περαιτέρω 299 διαδικασίες και κινήθηκαν επιπλέον 114 νέες διαδικασίες (68), αριθμοί που καθιστούν το περιβαλλοντικό κεκτημένο τον τομέα της νομοθεσίας της Ένωσης με τις περισσότερες διαδικασίες επί παραβάσει. Η Επιτροπή δέχεται επίσης πλήθος καταγγελιών απευθείας από πολίτες της Ένωσης, για πολλές από τις οποίες το καταλληλότερο επίπεδο υποβολής θα ήταν το εθνικό ή το τοπικό. | 56. | In addition to the significant advantages for health and the environment, the benefits of ensuring that Union environment legislation is actually implemented are threefold: the creation of a level playing field for economic actors operating in the Internal Market; the stimulation of innovation; and the promotion of first-mover advantages for European companies in many sectors. The costs associated with failure to implement legislation, by contrast, are high, broadly estimated at around EUR 50 billion a year, including costs related to infringement cases (67). In 2009 alone there were 451 infringement cases related to Union environment legislation, with a further 299 reported in 2011 together with an additional 114 new proceedings being initiated (68), making the environment acquis the area of Union law with most infringement proceedings. The Commission also receives numerous complaints directly from Union citizens, many of which could be better addressed at Member State or local level. | 56. | Zusätzlich zu den beträchtlichen Vorteilen für die Gesundheit und die Umwelt ergeben sich aus der tatsächlichen Anwendung des Umweltrechts der Union dreierlei Vorteile: Schaffung gleicher Bedingungen für die im Binnenmarkt operierenden Marktteilnehmer, Förderung von Innovation und „Pioniervorteilen“ für europäische Unternehmen vieler Sektoren. Die Kosten, die sich aus der Nichtanwendung der Rechtsvorschriften ergeben, sind dagegen hoch mit schätzungsweise rund 50 Mrd. EUR jährlich (einschließlich der Kosten aufgrund von Vertragsverletzungsverfahren) (67). Allein im Jahr 2009 gab es 451 Vertragsverletzungsverfahren im Zusammenhang mit dem Umweltrecht der Union, und mit 299 weiteren auf 2011 übertragenen sowie zusätzlichen 114 neu eingeleiteten Verfahren (68) ist der Acquis im Umweltbereich zu demjenigen Bereich des Unionsrechts mit den meisten Vertragsverletzungsverfahren geworden. Darüber gehen der Kommission von Unionsbürgern direkt zahlreiche Beschwerden zu, von denen viele besser auf Ebene der Mitgliedstaaten oder auf lokaler Ebene behandelt werden könnten. |
| 57. | Θα πρέπει επομένως να δοθεί ύψιστη προτεραιότητα κατά τα επόμενα έτη στη βελτίωση της εφαρμογής του ενωσιακού κεκτημένου στον τομέα του περιβάλλοντος σε επίπεδο κρατών μελών. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ και εντός των κρατών μελών ως προς την εφαρμογή. Είναι αναγκαίο να αποκτήσουν οι εμπλεκόμενοι στην εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο τις γνώσεις, τα εργαλεία και την ικανότητα να βελτιώσουν την αποκόμιση των οφελών από τη συγκεκριμένη νομοθεσία και να βελτιώσουν τη διαχείριση της διαδικασίας επιβολής. | 57. | Improving the implementation of the Union environment acquis at Member State level will therefore be given top priority in the coming years. There are significant differences in implementation between and within Member States. There is a need to equip those involved in implementing environment legislation at Union, national, regional and local levels with the knowledge, tools and capacity to improve the delivery of benefits from that legislation, and to improve the governance of the enforcement process. | 57. | Die bessere Anwendung des Umweltrechts der Union in den Mitgliedstaaten erhält daher in den kommenden Jahren oberste Priorität. Bei der Anwendung sind erhebliche Unterschiede zwischen den Mitgliedstaaten wie auch innerhalb dieser zu verzeichnen. Diejenigen, die für die Anwendung des Umweltrechts auf Unionsebene sowie auf nationaler, regionaler und lokaler Ebene zuständig sind, müssen mit den erforderlichen Kenntnissen, Instrumenten und Kapazitäten ausgestattet werden, um Vorteile aus diesen Rechtsvorschriften schöpfen zu können und die Steuerung des Durchsetzungsprozesses zu verbessern. |
| 58. | Ο μεγάλος αριθμός παραβάσεων, καταγγελιών και αναφορών στον τομέα του περιβάλλοντος δείχνει την ανάγκη για ένα αποτελεσματικό και πρακτικά εφαρμόσιμο σύστημα ελέγχων και ισοζυγίων σε εθνικό επίπεδο που να διευκολύνει τον εντοπισμό και την επίλυση των προβλημάτων εφαρμογής, παράλληλα με μέτρα για την αποτροπή τους, όπως π.χ. η σύνδεση μεταξύ των επιφορτισμένων με την εφαρμογή διοικήσεων και των εμπειρογνωμόνων καθ’ όλο το στάδιο ανάπτυξης της πολιτικής. Εν προκειμένω, οι προσπάθειες κατά την περίοδο έως το 2020 θα επικεντρωθούν στην επίτευξη βελτιώσεων σε τέσσερα βασικά πεδία. | 58. | The high number of infringements, complaints and petitions in the area of the environment shows the need for an effective, workable system of checks and balances at national level to help to identify and resolve implementation problems, along with measures to prevent them from arising in the first place, such as liaison between the relevant administrations responsible for implementation and experts during the policy development phase. In this respect, efforts in the period up to 2020 will focus on delivering improvements in four key areas. | 58. | Die hohe Zahl von Vertragsverletzungen, Beschwerden und Petitionen im Umweltbereich zeigt die Notwendigkeit eines wirksamen und praktikablen Kontroll- und Überwachungssystems auf nationaler Ebene, durch das Anwendungsprobleme festgestellt und gelöst werden können, sowie von Maßnahmen, mit denen sich solche Probleme von vornherein vermeiden lassen, wie etwa Kontakte zwischen den zuständigen Vollzugsbehörden und Experten in der Phase der Politikkonzeption. In diesem Zusammenhang sollen bis 2020 vor allem Verbesserungen in vier wichtigen Bereichen erzielt werden: |
| 59. | Πρώτον, θα βελτιωθεί ο τρόπος συγκέντρωσης και διάδοσης των γνώσεων σχετικά με την εφαρμογή για να διευκολυνθεί η πλήρης κατανόηση, από το ευρύ κοινό και τους επαγγελματίες του τομέα του περιβάλλοντος, του σκοπού και του οφέλους της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης και του τρόπου με τον οποίο οι εθνικές και οι τοπικές διοικήσεις εφαρμόζουν τις δεσμεύσεις της Ένωσης (69). Η κατάλληλη χρήση των διαθέσιμων επιγραμμικών εργαλείων θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου. Για ειδικά προβλήματα εφαρμογής που αντιμετωπίζουν μεμονωμένα κράτη μέλη θα παρέχεται στοχευμένη βοήθεια, κατά τρόπο ανάλογο με την εξατομικευμένη προσέγγιση που ακολουθείται στη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Για παράδειγμα, θα συνάπτονται συμφωνίες εταιρικής σχέσης για την εφαρμογή μεταξύ της Επιτροπής και μεμονωμένων κρατών μελών, οι οποίες θα καλύπτουν ζητήματα όπως η εξεύρεση πηγών χρηματοδοτικής στήριξης της εφαρμογής και τα βελτιωμένα πληροφορικά συστήματα για την παρακολούθηση της προόδου. Προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης, τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατά περίπτωση και σύμφωνα με τις διοικητικές τους ρυθμίσεις, να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών. Η τεχνική πλατφόρμα συνεργασίας για το περιβάλλον που δημιουργήθηκε από την Επιτροπή των Περιφερειών και την Επιτροπή θα διευκολύνει τον διάλογο και την ανταλλαγή πληροφοριών με σκοπό τη βελτίωση της εφαρμογής της νομοθεσίας σε τοπικό επίπεδο. | 59. | First, the way knowledge about implementation is collected and disseminated will be improved to help the general public and environment professionals fully understand the purpose and benefit of Union environment legislation and how national and local administrations give effect to Union commitments (69). The appropriate use of available online tools could contribute to this goal. Implementation challenges specific to an individual Member State will be targeted for assistance, similar to the tailored approach followed in the European Semester process. For instance, partnership implementation agreements involving the Commission and individual Member States will be drawn up, addressing issues such as where to find financial support for implementation and better information systems to track progress. With a view to maximising the effectiveness of this approach, Member States should, as appropriate and in accordance with their administrative arrangements, encourage participation by local and regional authorities. The Technical Platform for Cooperation on the Environment set up by the Committee of the Regions and the Commission will facilitate dialogue and information pooling, with a view to improving the implementation of legislation at local level. | 59. | Zum ersten wird die Art und Weise, in der Informationen über die Anwendung gesammelt und verbreitet werden, verbessert, damit die breite Öffentlichkeit und Umweltfachleute umfassend darüber Bescheid wissen, welchen Zweck und welche Vorteile das Umweltrecht der Union hat und wie die nationalen und lokalen Behörden die Verpflichtungen der Union umsetzen (69). Der sachgemäße Einsatz verfügbarer Online-Instrumente könnte zu diesem Ziel beitragen. Bei spezifischen Anwendungsproblemen einzelner Mitgliedstaaten wird eine dem maßgeschneiderten Konzept im Rahmen des Europäischen Semesters vergleichbare Hilfestellung geleistet. So werden partnerschaftliche Durchführungsvereinbarungen zwischen der Kommission und einzelnen Mitgliedstaaten getroffen, in denen es z. B. um die Frage geht, wo eine finanzielle Unterstützung für die Anwendung erhältlich ist, oder um bessere Informationssysteme zur Verfolgung der Fortschritte. Um diesem Konzept maximale Wirkung zu verleihen, sollten die Mitgliedstaaten, soweit das sachgerecht ist und mit ihren Verwaltungsstrukturen im Einklang steht, die Beteiligung lokaler und regionaler Gebietskörperschaften fördern. Die vom Ausschuss der Regionen und von der Kommission geschaffene technische Plattform für eine Zusammenarbeit in Umweltfragen soll durch eine Vereinfachung des Dialogs und des Informationsaustauschs die Umsetzung der bestehenden Rechtsvorschriften auf lokaler Ebene verbessern. |
| 60. | Δεύτερον, η Ένωση θα επεκτείνει τις απαιτήσεις για ελέγχους και επιτήρηση στο ευρύτερο περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης και θα αναπτύξει περαιτέρω το δυναμικό στήριξης των ελέγχων σε επίπεδο Ένωσης, αξιοποιώντας τις υφιστάμενες δομές, μεταξύ άλλων, για την ικανοποίηση αιτήσεων συνδρομής των κρατών μελών, για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων στις οποίες συντρέχουν βάσιμοι λόγοι ανησυχίας και για τη διευκόλυνση της συνεργασίας σε ολόκληρη την Ένωση. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν η ενισχυμένη αξιολόγηση από ομότιμους και η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, καθώς και ρυθμίσεις για τη διενέργεια κοινών ελέγχων στο εσωτερικό των κρατών μελών κατόπιν αιτήσεώς τους. | 60. | Second, the Union will extend requirements relating to inspections and surveillance to the wider body of Union environment law, and further develop inspection support capacity at Union level, drawing on existing structures, inter alia, to respond to requests from Member States for assistance, to address situations where there is due reason for concern and to facilitate cooperation throughout the Union. Reinforced peer review and best practice sharing, as well as agreements for joint inspections within Member States, at their request, are to be encouraged. | 60. | Zum zweiten will die Union die Kontroll- und Überwachungserfordernisse auf das gesamte Umweltrecht der Union ausweiten und die Kapazität zur Unterstützung von Kontrollen auf Unionsebene unter Rückgriff auf bestehende Strukturen weiter entwickeln, unter anderem um auf Ersuchen um Unterstützung aus Mitgliedstaaten zu reagieren, Fälle zu behandeln, in denen berechtigter Grund zur Sorge besteht, und die Zusammenarbeit in der gesamten Union zu fördern. Eine Verstärkung der gegenseitigen Begutachtung und der Weitergabe bewährter Verfahren sowie Vereinbarungen über gemeinsame Kontrollen innerhalb der Mitgliedstaaten auf deren Ersuchen sollten gefördert werden. |
| 61. | Τρίτον, θα βελτιωθεί, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, ο τρόπος χειρισμού και διεκπεραίωσης, σε εθνικό επίπεδο, των καταγγελιών που αφορούν την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης. | 61. | Third, the way in which complaints about implementation of Union environment law are handled and remedied at national level will be improved where necessary. | 61. | Zum dritten wird erforderlichenfalls die Art und Weise verbessert, in der Beschwerden über die Anwendung des Umweltrechts der Union auf nationaler Ebene behandelt und beigelegt werden. |
| 62. | Τέταρτον, οι πολίτες της Ένωσης θα έχουν αποτελεσματική πρόσβαση στη Δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα και θα απολαύουν αποτελεσματικής νομικής προστασίας, σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus και τις εξελίξεις που δρομολόγησε η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας καθώς και με την πρόσφατη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα προωθηθεί επίσης η εξώδικη επίλυση διαφορών αντί της προσφυγής στα δικαστήρια. | 62. | Fourth, Union citizens will have effective access to justice in environmental matters and effective legal protection, in line with the Aarhus Convention and developments brought about by the entry into force of the Lisbon Treaty and recent case law of the Court of Justice of the European Union. Non-judicial dispute resolution will also be promoted as an alternative to litigation. | 62. | Zum vierten werden die Unionsbürger im Einklang mit dem Übereinkommen von Århus und Entwicklungen, die durch das Inkrafttreten des Vertrags von Lissabon und die jüngste Rechtsprechung des Gerichtshofs der Europäischen Union ausgelöst wurden, effektiven Zugang zu den Gerichten in Umweltfragen sowie einen wirkungsvollen Rechtsschutz haben. Als Alternative zu gerichtlichen Verfahren wird zudem die außergerichtliche Streitbeilegung gefördert. |
| 63. | Το γενικό πρότυπο περιβαλλοντικής διακυβέρνησης ανά την Ένωση θα βελτιωθεί περαιτέρω με την ενίσχυση της συνεργασίας σε ενωσιακό επίπεδο, καθώς και σε διεθνές επίπεδο, μεταξύ των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητικών δικηγόρων, εισαγγελέων, διαμεσολαβητών, δικαστών και επιθεωρητών, όπως το δίκτυο της Ευρωπαϊκή Ένωσης για την εφαρμογή και την επιβολή του δικαίου του περιβάλλοντος (IMPEL), και την ενθάρρυνση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών μεταξύ αυτών των επαγγελματιών. | 63. | The general standard of environmental governance throughout the Union will be further improved by enhancing cooperation at Union level, as well as at international level, between professionals working on environmental protection, including government lawyers, prosecutors, ombudsmen, judges and inspectors, such as the European Union Network for the Implementation and Enforcement of Environmental Law (IMPEL), and encouraging such professionals to share good practices. | 63. | Das allgemeine Niveau der Umwelt-Governance in der gesamten Union wird weiter verbessert, indem die Zusammenarbeit auf Unionsebene und internationaler Ebene zwischen im Umweltschutz tätigen Fachleuten, einschließlich Verwaltungsjuristen, Staatsanwälte, Bürgerbeauftragte, Richter und Inspektoren, wie etwa das Unionsnetz für die Umsetzung und den Vollzug des Umweltrechts (IMPEL), verstärkt und der Austausch von bewährten Verfahren zwischen ihnen gefördert wird. |
| 64. | Επιπλέον της παροχής βοήθειας στα κράτη μέλη για να βελτιώσουν τη συμμόρφωση (70), η Επιτροπή θα συνεχίσει να καταβάλλει τις προσπάθειες που της αναλογούν για να εξασφαλίσει ότι η νομοθεσία απηχεί τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις, λαμβάνει υπόψη τις εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί σε επίπεδο κρατών μελών κατά την υλοποίηση των δεσμεύσεων της Ένωσης και είναι συνεκτική και κατάλληλη για τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται. Κατά κανόνα, οι νομικές υποχρεώσεις που είναι επαρκώς σαφείς και ακριβείς και εφόσον η εναρμονισμένη εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη θεωρείται ότι είναι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος για την επίτευξη των στόχων της Ένωσης, θα κατοχυρώνονται σε κανονισμούς, οι οποίοι παράγουν άμεσα και μετρήσιμα αποτελέσματα και περιορίζουν τις διαφορές στην εφαρμογή. Η Επιτροπή θα αυξήσει τη χρήση πινάκων αποτελεσμάτων και άλλων μέσων δημοσιοποιούμενης παρακολούθησης της προόδου των κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή συγκεκριμένων νομοθετικών πράξεων. | 64. | In addition to helping Member States to improve compliance (70), the Commission will continue to do its part to ensure that legislation reflects the latest science, takes into account experiences at Member State level with regard to giving effect to Union commitments, and is coherent and fit for purpose. As a general rule, where legal obligations are sufficiently clear and precise and where a harmonised application in all Member States is deemed the most effective way of achieving Union objectives, those legal obligations will be enshrined in regulations, which have direct and measurable effects and lead to fewer inconsistencies in implementation. The Commission will step up its use of scoreboards and other means of publicly tracking Member States’ progress in implementing specific pieces of legislation. | 64. | Zusätzlich zu der Hilfestellung, die die Kommission den Mitgliedstaaten für eine bessere Einhaltung der Vorschriften leistet (70), wird sie weiterhin ihren Teil dazu beitragen, dass die Rechtsvorschriften dem neuesten Stand der Wissenschaft entsprechen, die Erfahrungen auf der Ebene der Mitgliedstaaten berücksichtigen, die im Hinblick darauf gesammelt wurden, dass Verpflichtungen der Union Wirksamkeit verliehen wurde, und dass sie kohärent und für die Zwecke geeignet sind. Als allgemeine Regel werden rechtliche Verpflichtungen, die hinlänglich deutlich und präzise sind, und deren harmonisierte Anwendung in allen Mitgliedstaaten als der wirksamste Weg zur Erreichung der Unionsziele angesehen wird, in Verordnungen niedergelegt, die unmittelbare und messbare Wirkungen haben und zu weniger Unstimmigkeiten bei der Anwendung führen. Die Kommission wird verstärkt auf Anzeigetafeln und andere Instrumente zurückgreifen, damit die Öffentlichkeit die Fortschritte der Mitgliedstaaten bei der Anwendung spezifischer Rechtsakte verfolgen kann. |
| 65. | Προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης μέσω βελτίωσης της εφαρμογής της, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | πρόσβαση του κοινού σε σαφείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus· | β) | αύξηση της συμμόρφωσης με συγκεκριμένες νομοθετικές πράξεις για το περιβάλλον· | γ) | επιβολή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και διασφάλιση όρων ισότιμου ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά· | δ) | ενίσχυση της πίστης και της εμπιστοσύνης των πολιτών στο περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης και της επιβολής του· | ε) | διευκόλυνση της τήρησης της αρχής της αποτελεσματικής νομικής προστασίας των πολιτών και των οργανώσεών τους. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | μέριμνα ώστε συστήματα, σε εθνικό επίπεδο, να διαδίδουν ενεργά πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης, σε συνδυασμό με επισκόπηση, σε ενωσιακό επίπεδο, των επιδόσεων των επιμέρους κρατών μελών· | ii) | σύναψη συμφωνιών εταιρικής σχέσης για την εφαρμογή, σε εθελοντική βάση, μεταξύ κρατών μελών και της Επιτροπής, ενδεχομένως με τοπική και περιφερειακή συμμετοχή· | iii) | επέκταση τωνδεσμευτικών κριτηρίων για αποτελεσματικές επιθεωρήσεις και επιτήρηση από μέρους των κρατών μελών στο ευρύτερο περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης και περαιτέρω ανάπτυξη του δυναμικού στήριξης των επιθεωρήσεων σε ενωσιακό επίπεδο, με την αξιοποίηση υφιστάμενων δομών και με την υποστήριξη δικτύων επαγγελματιών, όπως το IMPEL, και ενίσχυση των αξιολογήσεων από ομότιμους και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, με σκοπό την αύξηση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των επιθεωρήσεων· | iv) | εξασφάλιση συνεπών και αποτελεσματικών μηχανισμών σε εθνικό επίπεδο για τον χειρισμό των καταγγελιών που αφορούν την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης· | v) | εξασφάλιση της αντιστοιχίας των εθνικών διατάξεων περί πρόσβασης στη Δικαιοσύνη με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προώθηση της εξώδικης επίλυσης διαφορών ως μέσου εξεύρεσης συμβιβαστικών και αποτελεσματικών λύσεων για τις διαφορές στον τομέα του περιβάλλοντος. | 65. | In order to maximise the benefits of Union environment legislation by improving implementation, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | the public has access to clear information showing how Union environment law is being implemented consistent with the Aarhus Convention; | (b) | compliance with specific environment legislation has increased; | (c) | Union environment law is enforced at all administrative levels and a level-playing field in the internal market is guaranteed; | (d) | citizens’ trust and confidence in Union environment law and its enforcement is enhanced; | (e) | the principle of effective legal protection for citizens and their organisations is facilitated. | This requires, in particular: | (i) | ensuring that systems at national level actively disseminate information about how Union environment legislation is being implemented, and complementing such information with a Union level overview of individual Member States’ performance; | (ii) | drawing up partnership implementation agreements on a voluntary basis between Member States and the Commission, involving local and regional participation where appropriate; | (iii) | extending binding criteria for effective Member State inspections and surveillance to the wider body of Union environment law, and further developing inspection support capacity at Union level, drawing on existing structures, backed up by support for networks of professionals such as IMPEL, and by the reinforcement of peer reviews and best practice sharing, with a view to increasing the efficiency and effectiveness of inspections; | (iv) | ensuring consistent and effective mechanisms at national level for the handling of complaints about implementation of Union environment law; | (v) | ensuring that national provisions on access to justice reflect the case law of the Court of Justice of the European Union. Promoting non-judicial dispute resolution as a means of finding amicable and effective solutions for disputes in the environmental field. | 65. | Um die Vorteile aus dem Umweltrecht der Union durch verbesserte Umsetzung zu maximieren, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | die Öffentlichkeit Zugang zu klaren Informationen darüber hat, wie das Umweltrecht der Union gemäß dem Übereinkommen von Århus angewendet wird; | b) | spezifische Umweltvorschriften besser eingehalten werden; | c) | das Umweltrecht der Union auf allen Verwaltungsebenen durchgesetzt wird und gleiche Bedingungen im Binnenmarkt gewährleistet sind; | d) | die Bürger mehr Vertrauen in das Umweltrecht der Union haben und das Umweltrecht der Union besser durchgesetzt wird; | e) | der Grundsatz eines wirksamen Rechtsschutzes für die Bürger und deren Organisationen erleichtert wird. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Sicherstellung, dass durch Systeme auf nationaler Ebene Informationen darüber, wie das Umweltrecht der Union angewendet wird, aktiv verbreitet werden, und Ergänzung dieser Informationen durch eine unionsweite Übersicht über die Leistung der einzelnen Mitgliedstaaten; | ii) | Abschluss von partnerschaftlichen Durchführungsvereinbarungen zwischen den Mitgliedstaaten und der Kommission auf freiwilliger Basis, gegebenenfalls mit lokaler und regionaler Beteiligung; | iii) | Ausweitung der verbindlichen Kriterien für wirksame Kontrollen und Überwachung durch die Mitgliedstaaten auf das gesamte Umweltrecht der Union und Weiterentwicklung der Kapazität zur Unterstützung von Kontrollen auf Unionsebene unter Rückgriff auf bestehende Strukturen sowie Unterstützung für Netzwerke von Fachleuten, wie etwa das IMPEL, und Verstärkung von gegenseitigen Begutachtungen und der Weitergabe bewährter Verfahren im Hinblick auf eine Steigerung der Effizienz und Effektivität der Kontrollen; | iv) | Sicherstellung von kohärenten und wirksamen Mechanismen auf nationaler Ebene für die Behandlung von Beschwerden über die Anwendung des Umweltrechts der Union; | v) | Sicherstellung, dass die nationalen Vorschriften für den Zugang zu den Gerichten der Rechtsprechung des Gerichtshofs der Europäischen Union entsprechen. Förderung der außergerichtlichen Streitbeilegung als Mittel, um bei Konflikten im Umweltbereich zu einvernehmlichen und effektiven Lösungen zu gelangen. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 5: Βελτίωση της βάσης γνώσεων και αποδεικτικών στοιχείων για την περιβαλλοντική πολιτική της Ένωσης | Priority objective 5: To improve the knowledge and evidence base for Union environment policy | Prioritäres Ziel 5: Verbesserung der Wissens- und Faktengrundlage für die Umweltpolitik der Union |
| 66. | Η περιβαλλοντική πολιτική της Ένωσης βασίζεται στην παρακολούθηση του περιβάλλοντος και σε δεδομένα, δείκτες και εκτιμήσεις που συνδέονται με την εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης, καθώς και σε επίσημη επιστημονική έρευνα και πρωτοβουλίες συμμετοχής των πολιτών στο επιστημονικό έργο. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά την ενίσχυση αυτής της βάσης γνώσεων, την ευαισθητοποίηση και την αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτικών ιθυνόντων και του κοινού στα στοιχεία στα οποία στηρίζεται η πολιτική, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών στις οποίες εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης. Αυτό έχει διευκολύνει την καλύτερη κατανόηση των περίπλοκων περιβαλλοντικών και κοινωνικών προκλήσεων. | 66. | Union environment policy is based on environmental monitoring, data, indicators and assessments linked to the implementation of Union legislation, as well as formal scientific research and ‘citizen science’ initiatives. There has been considerable progress on strengthening this knowledge base, raising awareness and improving the confidence of policy-makers and the public in the evidence which underpins policy, including policies where the precautionary principle has been applied. This has facilitated better understanding of complex environmental and societal challenges. | 66. | Die Umweltpolitik der Union beruht auf Umweltüberwachung, -daten und -indikatoren, Bewertungen, die die Durchführung der Rechtsvorschriften der Union betreffen, sowie auf formaler wissenschaftlicher Forschung und „bürgerwissenschaftlichen“ Initiativen. Bei der Stärkung dieser Wissensgrundlage hat es erhebliche Fortschritte gegeben, wodurch politische Entscheidungsträger und die Öffentlichkeit sensibilisiert wurden und ihr Vertrauen in die Fakten gestärkt wurde, die der Politik, einschließlich der politischen Maßnahmen, bei denen das Vorsorgeprinzip zur Anwendung kam, zugrunde liegen. Dadurch wurde das Verständnis komplexer ökologischer und gesellschaftlicher Herausforderungen erleichtert. |
| 67. | Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα σε ενωσιακό και διεθνές επίπεδο για την περαιτέρω ενίσχυση και βελτίωση της διεπαφής επιστήμης-πολιτικής και της συμμετοχής των πολιτών, π.χ. μέσω του διορισμού επιστημονικών αρχισυμβούλων, όπως έχουν ήδη πράξει η Επιτροπή και ορισμένα κράτη μέλη, ή με την καλύτερη αξιοποίηση ιδρυμάτων ή φορέων που ειδικεύονται στην προσαρμογή των επιστημονικών γνώσεων για τη δημόσια πολιτική, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, καθώς και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφοριών και Παρατηρήσεων σχετικά με το Περιβάλλον (EIONET). | 67. | Steps should be taken at Union and international level to further strengthen and improve the science-policy interface and citizen engagement, such as through the appointment of Chief Scientific Advisors, as already done by the Commission and some Member States, or by making better use of institutions or bodies specialising in adapting scientific knowledge for public policy, such as national environment agencies and the European Environment Agency, as well as the European Environment Information and Observation Network (EIONET). | 67. | Auf Ebene der Union und auf internationaler Ebene sollten Schritte unternommen werden, um die Schnittstelle zwischen Wissenschaft und Politik sowie die Einbindung der Bürger weiter zu stärken und zu verbessern, beispielweise indem wissenschaftliche Berater für die höchste Führungsebene ernannt werden, wie es die Kommission und einige Mitgliedstaaten bereits getan haben, oder indem die Institutionen oder Stellen besser genutzt werden, die sich auf die Anpassung wissenschaftlicher Kenntnisse für die öffentliche Politik spezialisieren, wie etwa nationale Umweltagenturen und die Europäische Umweltagentur sowie das Europäische Umweltinformations- und Umweltbeobachtungsnetz (EIONET). |
| 68. | Ωστόσο, ο ρυθμός των σύγχρονων εξελίξεων και οι αβεβαιότητες που περιβάλλουν τις πιθανές μελλοντικές τάσεις απαιτούν περαιτέρω μέτρα για τη διατήρηση και την ενίσχυση της εν λόγω βάσης γνώσεων και αποδεικτικών στοιχείων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η πολιτική στην Ένωση εξακολουθεί να στηρίζεται στην καλή κατανόηση της κατάστασης του περιβάλλοντος, των πιθανών επιλογών απόκρισης και των συνεπειών τους. | 68. | However, the pace of current developments and uncertainties surrounding likely future trends requires further steps to maintain and strengthen this knowledge and evidence base in order to ensure policy in the Union continues to draw on a sound understanding of the state of the environment, possible response options and their consequences. | 68. | Angesichts des Tempos der derzeitigen Entwicklungen und der Unsicherheiten über voraussichtliche künftige Trends sind jedoch weitere Schritte zur Erhaltung und Stärkung dieser Wissens- und Faktengrundlage erforderlich, damit sich die Politik in der Union weiterhin auf solide Kenntnisse des Umweltzustands, möglicher gegensteuernder Maßnahmen sowie von deren Auswirkungen stützen kann. |
| 69. | Τις τελευταίες δεκαετίες σημειώθηκαν βελτιώσεις στον τρόπο συλλογής και χρησιμοποίησης των περιβαλλοντικών πληροφοριών και στατιστικών στοιχείων, σε ενωσιακό και εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και παγκοσμίως. Ωστόσο, η συλλογή και η ποιότητα δεδομένων εξακολουθούν να παρουσιάζουν διακυμάνσεις, ενώ η πληθώρα πηγών μπορεί να δυσχεράνει την πρόσβαση σε δεδομένα. Χρειάζονται επομένως συνεχείς επενδύσεις για να εξασφαλιστεί η διάθεση αξιόπιστων και συγκρίσιμων δεδομένων και δεικτών διασφαλισμένης ποιότητας, στα οποία να έχουν πρόσβαση όσοι μετέχουν στη χάραξη και την εφαρμογή πολιτικής. Είναι αναγκαίο να σχεδιαστούν συστήματα περιβαλλοντικών πληροφοριών που να καθιστούν δυνατή την εύκολη ενσωμάτωση των νέων πληροφοριών για αναδυόμενα θέματα. Θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω η ανταλλαγή ηλεκτρονικών δεδομένων σε ενωσιακή κλίμακα με την πρόβλεψη αρκετής ευελιξίας ώστε να συμπεριληφθούν νέοι τομείς. | 69. | Over the past decades, there have been improvements in the way environmental information and statistics are collected and used at Union and at national, regional and local level, as well as globally. However, data collection and quality remain variable and the multiplicity of sources can make access to data difficult. Continuous investment is therefore needed to ensure that credible, comparable and quality-assured data and indicators are available and accessible to those involved in defining and implementing policy. Environmental information systems need to be designed in order to enable new information on emerging themes to be easily incorporated. Union-wide electronic data-exchange should be further developed, with enough flexibility to encompass new areas. | 69. | In den letzten Jahrzehnten hat es bei der Art und Weise, in der Umweltinformationen und -statistiken auf der Ebene der Union sowie auf nationaler, regionaler und lokaler Ebene wie auch weltweit erhoben und genutzt werden, Verbesserungen gegeben. Datenerhebung und -qualität sind aber weiter uneinheitlich, und die Vielfalt von Quellen kann den Zugang zu Daten erschweren. Daher bedarf es fortlaufender Investitionen, um sicherzustellen, dass glaubwürdige, vergleichbare und qualitätsgesicherte Daten und Indikatoren verfügbar sind und diejenigen, die an der Ausarbeitung und Durchführung der Politik beteiligt sind, Zugang dazu haben. Die Umweltinformationssysteme müssen so konzipiert werden, dass neue Informationen über neu aufkommende Themen leicht einbezogen werden können. Der unionsweite elektronische Datenaustausch sollte weiter entwickelt werden, wobei genügend Flexibilität vorgesehen werden sollte, um neue Bereiche zu erfassen |
| 70. | Η περαιτέρω εφαρμογή της αρχής «εφάπαξ παραγωγή, συχνή χρησιμοποίηση» του ενιαίου συστήματος πληροφοριών για το περιβάλλον (71), καθώς και των κοινών προσεγγίσεων και προτύπων για την απόκτηση και την αντιπαραβολή συνεκτικών χωρικών πληροφοριών στο πλαίσιο των συστημάτων INSPIRE (72) και Copernicus (73), καθώς και άλλων συστημάτων πληροφοριών για το περιβάλλον για την Ευρώπη (όπως το σύστημα πληροφοριών για τη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη (BISE) και το σύστημα πληροφοριών για τα ύδατα στην Ευρώπη (WISE)), όπως επίσης οι προσπάθειες για τον εξορθολογισμό των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων βάσει διαφορετικών νομοθετικών πράξεων, θα συμβάλουν στην αποφυγή της επανάληψης προσπαθειών και στην εξάλειψη του περιττού διοικητικού φόρτου για τις δημόσιες αρχές. Θα πρέπει επίσης να επιτευχθεί πρόοδος με σκοπό τη βελτίωση της διαθεσιμότητας και εναρμόνισης των στατιστικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων για τα απόβλητα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στο κοινό καλύτερη πρόσβαση στις πληροφορίες που συγκεντρώνονται για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των σχεδίων, προγραμμάτων και έργων (π.χ. μέσω εκτιμήσεων των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή στρατηγικών περιβαλλοντικών εκτιμήσεων). | 70. | Further implementation of the Shared Environmental Information System (71) principle of ‘produce once, use often’ and the common approaches and standards on acquisition and collation of consistent spatial information under the INSPIRE (72) and Copernicus (73) systems, as well as other environmental information systems for Europe (such as the Biodiversity Information System for Europe (BISE) and the Water Information System for Europe (WISE)), will help avoid duplication of effort and eliminate any unnecessary administrative burden on public authorities, as will efforts to streamline reporting obligations under different relevant pieces of legislation. Progress should also be made to improve the availability and harmonisation of statistical data, including on waste. Member States should make information gathered to assess environmental impacts of plans, programmes and projects (e.g. through Environmental or Strategic Impact Assessments) more accessible to the public. | 70. | Die weitere Umsetzung des Grundsatzes „einmal erheben, vielfältig nutzen“ des gemeinsamen Umweltinformationssystems (71), die gemeinsamen Konzepte und Normen für die Beschaffung und Aufbereitung kohärenter Raumdaten im Rahmen der Systeme INSPIRE (72) und Kopernikus (73) sowie anderer Umweltinformationssysteme für Europa (wie das Informationssystem über Biodiversität für Europa („BISE“ — „Biodiversity Information System for Europe“ und das Wasser-Informationssystem für Europa („WISE“ — „Water Information System for Europe“) sowie die Bemühungen um eine Straffung der in unterschiedlichen einschlägigen Rechtsakten vorgesehenen Berichterstattungspflichten werden dazu beitragen, Doppelarbeit zu vermeiden und unnötigen Verwaltungsaufwand für die Behörden zu beseitigen. Auch sollten Fortschritte erzielt werden, um die Verfügbarkeit und Harmonisierung statistischer Daten, einschließlich zu Abfall, zu verbessern. Die Mitgliedstaaten sollten der Öffentlichkeit besseren Zugang zu Informationen geben, die zur Bewertung der Umweltauswirkungen von Plänen, Programmen und Projekten (z. B. durch Umweltverträglichkeitsprüfungen oder strategische Umweltprüfungen) gesammelt wurden. |
| 71. | Εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά κενά στις γνώσεις, ορισμένα από τα οποία είναι συναφή με τους στόχους προτεραιότητας του 7ου ΠΔΠ. Συνεπώς, η επένδυση σε περαιτέρω συλλογή δεδομένων και έρευνα για τη συμπλήρωση των κενών αυτών έχει ουσιαστική σημασία προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι δημόσιες αρχές και οι επιχειρήσεις διαθέτουν στερεή βάση για τη λήψη αποφάσεων που θα αντικατοπτρίζουν πλήρως τα πραγματικά κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη και κόστος. Πέντε κενά χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής: | 1. | κενά δεδομένων και γνώσεων -απαιτούνται, αφενός, προηγμένη έρευνα με σκοπό τη συμπλήρωση τέτοιων κενών και, αφετέρου, κατάλληλα εργαλεία μοντελοποίησης, για την πληρέστερη κατανόηση περίπλοκων ζητημάτων που αφορούν περιβαλλοντικές αλλαγές, όπως οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών, οι συνέπειες της απώλειας ειδών για τις οικοσυστημικές υπηρεσίες, οι περιβαλλοντικές τιμές κατωφλίου και τα σημεία ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας. Μολονότι τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία δικαιολογούν απόλυτα την προφυλακτική δράση στα συγκεκριμένα πεδία, η περαιτέρω έρευνα με αντικείμενο τα πλανητικά όρια, τους συστημικούς κινδύνους και την ικανότητα της κοινωνίας μας να τους αντιμετωπίζει, θα υποστηρίξει τη διαμόρφωση των πιο ενδεδειγμένων αποκρίσεων. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει επενδύσεις στη συμπλήρωση κενών των δεδομένων και των γνώσεων, στη χαρτογράφηση και την αξιολόγηση των οικοσυστημικών υπηρεσιών, στην κατανόηση του ρόλου της βιοποικιλότητας στην υποστήριξη των υπηρεσιών αυτών καθώς και του τρόπου με τον οποίο η βιοποικιλότητα προσαρμόζεται στην κλιματική αλλαγή και του τρόπου με τον οποίο η απώλεια της βιοποικιλότητας επιδρά στην ανθρώπινη υγεία· | 2. | η μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία χωρίς αποκλεισμούς απαιτεί τη δέουσα συνεκτίμηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των κοινωνικοοικονομικών και των περιβαλλοντικών παραγόντων. Η καλύτερη κατανόηση των προτύπων αειφόρου κατανάλωσης και παραγωγής, του τρόπου με τον οποίο μπορεί να συνεκτιμώνται ακριβέστερα το κόστος και τα οφέλη της δράσης και το κόστος της αδράνειας, του τρόπου με τον οποίο οι αλλαγές στην ατομική και κοινωνική συμπεριφορά συμβάλλουν στην επίτευξη περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων και του τρόπου με τον οποίο το ευρωπαϊκό περιβάλλον επηρεάζεται από τις παγκόσμιες μεγατάσεις μπορεί να διευκολύνει την καλύτερη στόχευση των πολιτικών πρωτοβουλιών προς τη βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των πόρων και την άμβλυνση της πίεσης στο περιβάλλον· | 3. | υπάρχουν ακόμη αβεβαιότητες σχετικά με τις επιπτώσεις, στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον, των ενδοκρινικών διαταρακτών, τις συνδυασμένες επιπτώσεις των χημικών ουσιών, ορισμένων χημικών ουσιών που περιέχονται σε προϊόντα και ορισμένων νανοϋλικών. Η συμπλήρωση των κενών γνώσης που εξακολουθούν να υπάρχουν μπορεί να επιταχύνει τη λήψη αποφάσεων και να καταστήσει δυνατή την περαιτέρω εξέλιξη του κεκτημένου περί των χημικών προϊόντων για την καλύτερη στόχευση των πεδίων που προκαλούν ανησυχία, και μπορεί να συμβάλει επίσης στην ενθάρρυνση μιας πιο αειφόρου προσέγγισης της χρήσης των χημικών ουσιών. Θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας βάσης δεδομένων σε ενωσιακή κλίμακα με σκοπό την αύξηση της διαφάνειας και της ρυθμιστικής εποπτείας των νανοϋλικών. Η καλύτερη κατανόηση των περιβαλλοντικών παραγόντων και των επιπέδων έκθεσης που επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον θα καθιστούσε δυνατή τη λήψη μέτρων προληπτικής πολιτικής. Η στοχευμένη ανθρώπινη βιοπαρακολούθηση, όταν αυτή δικαιολογείται από την ύπαρξη συγκεκριμένων ανησυχιών, μπορεί να παράσχει στις αρχές μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικής έκθεσης του πληθυσμού σε ρύπους, ειδικά των ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού, όπως είναι τα παιδιά, και μπορεί να παράσχει καλύτερα αποδεικτικά στοιχεία βάσει των οποίων μπορούν να διαμορφώνονται κατάλληλες αποκρίσεις· | 4. | προκειμένου να αναπτυχθεί μια συνολική προσέγγιση για την ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε επικίνδυνες ουσίες, ιδιαίτερα για ευπαθείς ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εγκύων, θα δημιουργηθεί βάση γνώσεων σχετικά με την έκθεση σε χημικές ουσίες και την τοξικότητά τους. Αυτό, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη κατευθυντηρίων γραμμών για τις μεθόδους δοκιμής και τις μεθόδους εκτίμησης των κινδύνων θα επιταχύνει την αποτελεσματική και κατάλληλη λήψη αποφάσεων, γεγονός το οποίο θα ευνοήσει την καινοτομία για αειφόρα υποκατάστατα, συμπεριλαμβανομένων μη χημικών λύσεων, και την ανάπτυξή τους· | 5. | για να εξασφαλιστεί ότι όλοι οι τομείς συμμετέχουν στις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτείται σαφής επισκόπηση της μέτρησης των αερίων του θερμοκηπίου, της παρακολούθησής τους και της συλλογής των σχετικών δεδομένων, που είναι επί του παρόντος ελλιπής σε βασικούς τομείς, όπως η γεωργία. | Το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020» θα δώσει την ευκαιρία να επικεντρωθούν οι ερευνητικές προσπάθειες και να αναπτυχθεί το δυναμικό καινοτομίας της Ευρώπης, καθώς συνενώνει πόρους και γνώσεις από διάφορους τομείς και επιστημονικούς κλάδους, εντός της Ένωσης και διεθνώς. | 71. | There are still significant gaps in knowledge, some of them relevant to the priority objectives of the 7th EAP. Investing in further data collection and research to fill those gaps is therefore essential to ensure that public authorities and businesses have a sound basis for taking decisions which fully reflect true social, economic and environmental benefits and costs. Five gaps merit particular attention: | (1) | data and knowledge gaps — advanced research is required to fill such gaps and adequate modelling tools are needed to better understand complex issues related to environmental change, such as the impact of climate change and natural disasters, the implications of species loss for ecosystem services, environmental thresholds and ecological tipping points. While available evidence fully warrants precautionary action in such areas, further research into planetary boundaries, systemic risks and our society’s ability to cope with them will support the development of the most appropriate responses. This should include investment in filling data and knowledge gaps, mapping and assessing ecosystem services, understanding the role of biodiversity in underpinning such services, as well as understanding how biodiversity adapts to climate change and how the loss of biodiversity affects human health; | (2) | the transition to an inclusive green economy requires giving proper consideration to the interplay between socioeconomic and environmental factors. Improving our understanding of sustainable consumption and production patterns, how the costs and benefits of action and the costs of inaction can be considered more accurately, how changes in individual and societal behaviour contribute to environmental outcomes and how Europe’s environment is affected by global megatrends can help to better target policy initiatives towards improving resource efficiency and relieving pressure on the environment; | (3) | there are still uncertainties surrounding the human health and environmental implications of endocrine disruptors, the combined effects of chemicals, certain chemicals in products and certain nanomaterials. Filling the remaining knowledge gaps can accelerate decision-making and enable the further development of the chemicals-related acquis to better target areas of concern, and also help to stimulate a more sustainable approach to the use of chemicals. A Union-wide database should be considered, in order to increase the transparency and regulatory oversight of nanomaterials. An improved understanding of the environmental factors and the levels of exposure affecting human health and the environment would allow preventive policy actions to be taken. Targeted human biomonitoring, when justified by specific concerns, can provide authorities with a more comprehensive view of actual exposure of the population to pollutants, especially sensitive population groups such as children, and can provide better evidence for guiding appropriate responses; | (4) | in order to develop a comprehensive approach to minimising exposure to hazardous substances, in particular for vulnerable groups, including children and pregnant women, a chemical exposure and toxicity knowledge base will be established. This, together with the development of guidance documentation on test methods and risk assessment methodologies will accelerate efficient and appropriate decision-making, which is conducive to innovation and the development of sustainable substitutes including non-chemical solutions; | (5) | ensuring all sectors contribute to efforts to combat climate change requires a clear overview of GHG measurement, monitoring and data collection, which is currently incomplete for key sectors. | Horizon 2020 will provide the opportunity to focus research efforts and to deploy Europe’s innovation potential by bringing together resources and knowledge across different fields and disciplines within the Union and internationally. | 71. | Es bestehen immer noch erhebliche Wissenslücken, von denen einige für die prioritären Ziele des 7. UAP relevant sind. Investitionen in künftige Datenerhebungen und Forschungsarbeiten zur Schließung dieser Lücken sind daher unerlässlich, damit Behörden und Unternehmen über eine solide Grundlage für Entscheidungen verfügen, die den tatsächlichen sozialen, wirtschaftlichen und ökologischen Nutzen und Kosten in vollem Umfang Rechnung tragen. Fünf Lücken sind von ganz besonderer Bedeutung: | 1. | Daten- und Wissenslücken — Spitzenforschungstätigkeiten sind zur Schließung solcher Lücken erforderlich und geeignete Modellierungswerkzeuge sind erforderlich, um komplexe Themen im Zusammenhang mit Umweltveränderungen (wie die Auswirkungen des Klimawandels und von Naturkatastrophen, die Auswirkungen von Artenverlusten auf Ökosystemdienstleistungen, ökologische Schwellen und ökologische Kipppunkte) besser zu verstehen. Wenngleich die verfügbaren Fakten vorbeugende Maßnahmen in diesen Bereichen vollauf rechtfertigen, werden weitere Untersuchungen zu den Belastungsgrenzen unseres Planeten, systemischen Risiken und der Fähigkeit unserer Gesellschaft, damit umzugehen, dazu beitragen, die optimalen Antworten zu finden. Dazu sollten auch Investitionen getätigt werden, um Wissens- und Datenlücken zu schließen, Ökosystemdienstleistungen zu kartieren und zu bewerten und die Rolle der Biodiversität bei der Unterstützung solcher Dienstleistungen zu verstehen sowie zu verstehen, wie sich die Biodiversität an den Klimawandel anpasst und wie sich der Verlust von Biodiversität auf die menschliche Gesundheit auswirkt. | 2. | Der Übergang zu einer integrativen umweltschonenden Wirtschaft erfordert, dass die Wechselwirkung zwischen sozioökonomischen und ökologischen Faktoren angemessen berücksichtigt wird. Wenn wir besser verstehen, wie nachhaltige Verbrauchs- und Produktionsmuster aussehen, wie Kosten und Nutzen des Handelns bzw. Kosten des Nichthandelns präziser berücksichtigt werden können, wie Änderungen des Verhaltens Einzelner und der Gesellschaft zu positiven Ergebnissen für die Umwelt beitragen können und wie die Umwelt in Europa von globalen Megatrends beeinflusst wird, kann dies dazu beitragen, dass politische Initiativen besser darauf ausgerichtet werden, die Ressourceneffizienz zu steigern und Umweltbelastungen zu mindern. | 3. | Nach wie vor bestehen Unsicherheiten über die Auswirkungen von endokrinen Disruptoren, den Kombinationseffekten von Chemikalien, bestimmten Chemikalien in Produkten und bestimmten Nanomaterialien auf die menschliche Gesundheit und die Umwelt. Wenn die verbleibenden Wissenslücken geschlossen werden, kann dies die Entscheidungsfindung beschleunigen und es ermöglichen, bei der Weiterentwicklung des Acquis im Bereich Chemikalien besser auf problematische Bereiche einzugehen und auch dazu beitragen, einen Anstoß für einen nachhaltigeren Ansatz beim Einsatz von Chemikalien zu geben. Eine unionsweite Datenbank sollte in Betracht gezogen werden, um die Transparenz und Regulierungsaufsicht bei Nanomaterialien zu verbessern. Ein besseres Verständnis der die menschliche Gesundheit und die Umwelt beeinflussenden Umweltfaktoren und Belastungsniveaus würde präventive politische Maßnahmen ermöglichen. Zielgerichtetes Human-Biomonitoring kann — wenn es durch konkrete Bedenken gerechtfertigt ist — den Behörden eine umfassendere Sicht der tatsächlichen Belastung der Bevölkerung, insbesondere empfindlicher Bevölkerungsgruppen wie Kinder, durch Schadstoffe vermitteln und bessere Fakten liefern, an denen sich sachgerechte Reaktionen orientieren können. | 4. | Um ein umfassendes Konzept zur Minimierung der Belastung durch Schadstoffe, insbesondere für gefährdete Gruppen, einschließlich Kinder und schwangere Frauen, zu entwickeln, wird eine Wissensbasis über Chemikalienexposition und Toxizität geschaffen. Dies zusammen mit der Entwicklung einer Leitdokumentation zu Testverfahren und Methoden der Risikoabschätzung wird eine effiziente und sachgerechte Entscheidungsfindung beschleunigen, was der Innovation und der Entwicklung nachhaltiger Ersatzstoffe, einschließlich nicht chemischer Lösungen, zugutekommen wird. | 5. | Damit alle Sektoren zur Bekämpfung des Klimawandels beitragen können, muss ein klarer Überblick über die Messung, Überwachung und Datensammlung im Zusammenhang mit Treibhausgasemissionen gewonnen werden, der in wichtigen Sektoren derzeit unvollständig ist. | Horizont 2020 wird die Möglichkeit bieten, die Forschungsanstrengungen zu fokussieren und das Innovationspotenzial Europas zu entfalten, indem Ressourcen und Wissen aus verschiedenen Bereichen und Disziplinen innerhalb der Union und auf internationaler Ebene gebündelt werden. |
| 72. | Νέα και αναδυόμενα ζητήματα που προκύπτουν από τεχνολογικές εξελίξεις ταχύτερες από την πολιτική, όπως τα νανοϋλικά και τα υλικά με παρόμοιες ιδιότητες, οι μη συμβατικές πηγές ενέργειας, η δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, αποτελούν προκλήσεις από πλευράς διαχείρισης κινδύνων και μπορούν να προκαλέσουν συγκρούσεις συμφερόντων, αναγκών και προσδοκιών. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να οδηγήσει σε αυξανόμενη ανησυχία του κοινού και δυνητική εχθρότητα απέναντι στις νέες τεχνολογίες. Είναι επομένως αναγκαίο να διεξαχθεί ευρύτερος λεπτομερής κοινωνικός διάλογος σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και τους πιθανούς συμβιβασμούς που είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε, λαμβανομένων υπόψη των ελλιπών ή αβέβαιων κάποιες φορές πληροφοριών για τους αναδυόμενους κινδύνους και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζονται. Με τη συστηματική προσέγγιση της διαχείρισης των περιβαλλοντικών κινδύνων θα βελτιωθεί η ικανότητα της Ένωσης να εντοπίζει τις τεχνολογικές εξελίξεις και να ενεργεί σχετικά με έγκαιρο τρόπο, καθησυχάζοντας ταυτόχρονα το κοινό. | 72. | New and emerging issues arising from rapid technological developments that outpace policy, such as nanomaterials and materials with similar properties, unconventional energy sources, carbon capture and storage and electromagnetic waves, pose risk management challenges and can give rise to conflicting interests, needs and expectations. This in turn can lead to increasing public concern and potential hostility to new technologies. There is therefore a need to ensure a broader, explicit societal debate about the environmental risks and possible trade-offs that we are willing to accept in the light of sometimes incomplete or uncertain information about emerging risks and how they should be handled. A systematic approach to environmental risk management will improve the Union’s capacity to identify and act upon technological developments in a timely manner, while providing reassurance to the public. | 72. | Neue und sich abzeichnende Fragestellungen aufgrund rascher technologischer Entwicklungen, mit denen die Politik nicht Schritt halten kann (z. B. Nanomaterialien und Materialien mit ähnlichen Eigenschaften, nichtkonventionelle Energiequellen, CO2-Abscheidung und -Speicherung, elektromagnetische Wellen), stellen das Risikomanagement vor Probleme und können zu gegenläufigen Interessen, Bedürfnissen und Erwartungen führen. Dies wiederum kann zunehmende Besorgnisse in der Öffentlichkeit und eine mögliche ablehnende Haltung gegenüber neuen Technologien hervorrufen. Es bedarf daher einer breiter angelegten, explizit gesellschaftlichen Debatte über die Umweltrisiken und mögliche Kompromisse, zu denen wir angesichts bisweilen unvollständiger oder unsicherer Informationen über neue Risiken und die Art und Weise, wie mit ihnen umgegangen werden sollte, bereit sind. Ein systematischer Ansatz für das Umweltrisikomanagement wird es der Union leichter machen, technologische Entwicklungen zeitig zu ermitteln und zeitig darauf zu reagieren, und zugleich die Öffentlichkeit beruhigen. |
| 73. | Προκειμένου να βελτιωθεί η βάση γνώσεων και αποδεικτικών στοιχείων για την περιβαλλοντική πολιτική της Ένωσης, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | οι πολιτικοί ιθύνοντες και τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν στη διάθεσή τους περισσότερα στοιχεία για τη χάραξη και την εφαρμογή πολιτικών για το περιβάλλον και το κλίμα, συμπεριλαμβανομένης της κατανόησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και της μέτρησης του κόστους και των οφελών της δράσης και του κόστους της αδράνειας· | β) | μεγάλη βελτίωση της κατανόησης των αναδυόμενων περιβαλλοντικών και κλιματικών κινδύνων και της ικανότητας εκτίμησης και διαχείρισής τους· | γ) | ενίσχυση της διεπαφής επιστήμης-πολιτικής στον τομέα του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης των πολιτών στα δεδομένα και της συμμετοχής των πολιτών στο επιστημονικό έργο· | δ) | ενίσχυση της επιρροής της Ένωσης και των κρατών μελών της σε διεθνή φόρα επιστήμης-πολιτικής προκειμένου να βελτιωθεί η βάση γνώσεων σχετικά με τη διεθνή περιβαλλοντική πολιτική. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | συντονισμός, από κοινού αξιοποίηση και προώθηση των ερευνητικών προσπαθειών της Ένωσης και των κρατών μελών στην αντιμετώπιση βασικών κενών των γνώσεων σχετικά με το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων υπέρβασης των σημείων ανατροπής της περιβαλλοντικής ισορροπίας και των πλανητικών ορίων· | ii) | υιοθέτηση συστηματικής και ολοκληρωμένης προσέγγισης της διαχείρισης κινδύνων, ιδιαίτερα όσον αφορά την αξιολόγηση και τη διαχείριση νέων και αναδυόμενων τομέων πολιτικής και συναφών κινδύνων καθώς και την επάρκεια και τη συνοχή των ρυθμιστικών μέτρων. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στην ενθάρρυνση περαιτέρω ερευνών σχετικά με τους κινδύνους νέων προϊόντων, διαδικασιών και τεχνολογιών· | iii) | απλούστευση, εξορθολογισμός και εκσυγχρονισμός της συλλογής, διαχείρισης, ανταλλαγής και επαναχρησιμοποίησης δεδομένων και πληροφοριών σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και εφαρμογής ενιαίου συστήματος πληροφοριών για το περιβάλλον· | iv) | ανάπτυξη περιεκτικής βάσης γνώσεων σχετικά με την έκθεση σε χημικές ουσίες και την τοξικότητά τους, τροφοδοτούμενης με δεδομένα που έχουν αποκτηθεί, στο μέτρο του δυνατού, με μεθόδους δοκιμής χωρίς τη χρήση ζώων. Συνέχιση της συντονισμένης προσέγγισης της Ένωσης όσον αφορά την ανθρώπινη και περιβαλλοντική βιοπαρακολούθηση, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της τυποποίησης ερευνητικών πρωτοκόλλων και κριτηρίων αξιολόγησης· | v) | εντατικοποίηση της συνεργασίας σε διεθνές, ενωσιακό και εθνικό επίπεδο σχετικά με τη διεπαφή πολιτικής-επιστήμης στον τομέα του περιβάλλοντος. | 73. | In order to improve the knowledge and evidence base for Union environment policy, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | policy-makers and stakeholders have a more informed basis for developing and implementing environment and climate policies, including understanding the environmental impacts of human activities and measuring the costs and benefits of action and the costs of inaction; | (b) | the understanding of, and the ability to evaluate and manage, emerging environmental and climate risks are greatly improved; | (c) | the environment science-policy interface is strengthened, including the accessibility of data for citizens and the contribution of citizens’ science; | (d) | the impact of the Union and its Member States in international science-policy fora is enhanced in order to improve the knowledge base for international environment policy. | This requires, in particular: | (i) | coordinating, sharing and promoting research efforts at Union and Member State level with regard to addressing key environmental knowledge gaps, including the risks of crossing environmental tipping-points and planetary boundaries; | (ii) | adopting a systematic and integrated approach to risk management, particularly in relation to the evaluation and management of new and emerging policy areas and related risks as well as the adequacy and coherence of regulatory responses. This could help to stimulate further research on the hazards of new products, processes and technologies; | (iii) | simplifying, streamlining and modernising environmental and climate change data and information collection, management, sharing and re-use, including the development and implementation of a Shared Environmental Information System; | (iv) | developing a comprehensive chemical exposure and toxicity knowledge base which draws on data generated without animal testing where possible. Continuing the Union’s coordinated approach to human and environmental biomonitoring including, where appropriate, standardisation of research protocols and assessment criteria; | (v) | intensifying cooperation at international, Union and Member State level on the environment science-policy interface. | 73. | Um die Wissens- und Faktengrundlage für die Umweltpolitik der Union zu verbessern, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | politische Entscheidungsträger und Interessenträger über eine bessere Kenntnis der Sachlage für die Ausarbeitung und Durchführung umwelt- und klimapolitischer Maßnahmen verfügen, was auch das Verständnis der Umweltauswirkungen menschlicher Tätigkeiten und die Messung der Kosten und Nutzen des Handelns bzw. der Kosten des Nichthandelns einschließt; | b) | das Verständnis sich abzeichnender ökologischer und klimatischer Risiken und die Fähigkeit, diese zu bewerten und mit ihnen umzugehen, sehr viel besser geworden sind; | c) | die Schnittstelle zwischen Politik und Wissenschaft im Umweltbereich gestärkt ist, einschließlich der Zugänglichkeit von Daten für Bürger und des Beitrags der „Bürgerwissenschaft“; | d) | der Einfluss der Union und ihrer Mitgliedstaaten in internationalen wissenschaftspolitischen Foren gestärkt ist, um die Wissensgrundlage für die internationale Umweltpolitik zu verbessern. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Koordinierung, Weitergabe und Förderung von Forschungsanstrengungen auf der Ebene der Union und der Mitgliedstaaten zur Schließung wichtiger Wissenslücken im Umweltbereich, einschließlich der Risiken des Überschreitens ökologischer Kipppunkte und der Grenzen der Belastbarkeit unseres Planeten; | ii) | Einführung eines systematischen und integrierten Ansatzes für das Risikomanagement, insbesondere im Zusammenhang mit der Bewertung und dem Management neuer und sich entwickelnder Politikbereiche, einschließlich damit zusammenhängender Risiken, sowie der Angemessenheit und Kohärenz der Regulierung. Dies könnte dazu beitragen, dass ein Anstoß für weitere Forschungsarbeiten über die Gefahren, die von neuen Produkten, Verfahren und Technologien ausgehen, gegeben wird; | iii) | Vereinfachung, Rationalisierung und Modernisierung der Erhebung, Verwaltung, Weitergabe und Wiederverwendung von umwelt- und klimawandelbezogenen Daten und Informationen, einschließlich der Entwicklung und Umsetzung eines Gemeinsamen Umweltinformationssystems; | iv) | Entwicklung einer Wissensbasis über Chemikalienexposition und Toxizität, die mit Daten arbeitet, die möglichst nicht aus Tierversuchen stammen. Weiterverfolgung des koordinierten Ansatzes der Union bei Human- und Umwelt-Biomonitoring, gegebenenfalls einschließlich der Standardisierung von Forschungsprotokollen und Bewertungskriterien; | v) | verstärkte Zusammenarbeit auf internationaler Ebene und auf Unionsebene sowie auf der Ebene der Mitgliedstaaten bezüglich der Schnittstelle zwischen Politik und Wissenschaft im Umweltbereich. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 6: Διασφάλιση των επενδύσεων στην περιβαλλοντική και την κλιματική πολιτική και αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού εξωτερικού κόστους | Priority objective 6: To secure investment for environment and climate policy and address environmental externalities | Prioritäres Ziel 6: Sicherung von Investitionen für Umwelt- und Klimapolitik und Berücksichtigung von externen Umweltkosten |
| 74. | Οι προσπάθειες που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο 7ο ΠΔΠ θα πρέπει να συνοδεύονται από επαρκείς επενδύσεις από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές. Ταυτόχρονα, ενώ πολλές χώρες προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η ανάγκη για οικονομικές μεταρρυθμίσεις και η μείωση του δημοσίου χρέους προσφέρουν νέες ευκαιρίες για την ταχεία μετάβαση σε μια ασφαλή και αειφόρο οικονομία με αποδοτικότερη χρήση των πόρων και χαμηλά επίπεδα ανθρακούχων εκπομπών. | 74. | The efforts required to achieve the objectives set out in the 7th EAP will need adequate investment from public and private sources. At the same time, while many countries are struggling to cope with the economic and financial crisis, the need for economic reforms and the reduction of public debts offer new opportunities to move rapidly towards a more resource-efficient, safe and sustainable low-carbon economy. | 74. | Die erforderlichen Anstrengungen zur Erreichung der im 7. UAP dargestellten Ziele setzen angemessene Investitionen aus öffentlichen und privaten Quellen voraus. Gleichzeitig eröffnet — obgleich viele Länder mit der Wirtschafts- und Finanzkrise zu kämpfen haben — die Notwendigkeit von strukturellen Reformen und einer Verringerung der Staatsverschuldung neue Chancen für den raschen Übergang zu einer ressourceneffizienteren, sicheren und nachhaltigen Wirtschaft mit geringem CO2-Ausstoß. |
| 75. | Η προσέλκυση επενδύσεων σε ορισμένους τομείς είναι σήμερα δύσκολη, ιδιαίτερα λόγω της απουσίας ή της στρέβλωσης μηνυμάτων για τις τιμές, η οποία οφείλεται στην αδυναμία ορθής εκτίμησης του περιβαλλοντικού κόστους ή στις δημόσιες επιδοτήσεις επιβλαβών για το περιβάλλον δραστηριοτήτων. | 75. | Attracting investment in some areas is currently difficult in particular because of the absence of, or distortion to, price signals arising from a failure to account properly for environmental costs or from public subsidies for environmentally harmful activities. | 75. | In einigen Bereichen ist die Mobilisierung von Investitionen derzeit insbesondere schwierig, da vom Markt keine Preissignale ausgehen oder aber — wegen nicht ordnungsgemäßer Berücksichtigung von Umweltkosten oder aufgrund öffentlicher Subventionen für umweltschädliche Tätigkeiten — verzerrte Preissignale ausgesendet werden. |
| 76. | Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίσουν την επαρκή αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού εξωτερικού κόστους, μεταξύ άλλων, εξασφαλίζοντας τη διαβίβαση των κατάλληλων σημάτων αγοράς στον ιδιωτικό τομέα, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τυχόν δυσμενείς κοινωνικές επιπτώσεις. Αυτό συνεπάγεται τη συστηματικότερη εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», ιδιαίτερα μέσω της σταδιακής κατάργησης των επιδοτήσεων που βλάπτουν το περιβάλλον σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών, υπό την καθοδήγηση της Επιτροπής, της εφαρμογής μιας προσέγγισης που βασίζεται στη δράση, μεταξύ άλλων μέσω του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, και της εξέτασης του ενδεχόμενου λήψης φορολογικών μέτρων για τη στήριξη της αειφόρου χρήσης των πόρων, όπως π.χ. μετατόπιση της φορολογίας από την εργασία στη ρύπανση. Δεδομένου ότι οι φυσικοί πόροι σπανίζουν ολοένα και περισσότερο, ενδέχεται να αυξηθούν το μίσθωμα και τα κέρδη που συνδέονται με την κυριότητα ή την αποκλειστική χρήση τους. Η δημόσια παρέμβαση, ώστε να εξασφαλίζεται ότι αυτά τα μισθώματα δεν είναι υπερβολικά και ότι λαμβάνεται υπόψη το εξωτερικό κόστος, θα οδηγήσει σε αποδοτικότερη χρήση των πόρων αυτών και θα συμβάλει στην αποφυγή στρεβλώσεων της αγοράς και στη δημιουργία δημοσίων εσόδων. Οι περιβαλλοντικές και κλιματικές προτεραιότητες θα ενταχθούν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, μεταξύ άλλων, μέσω βασικών δεικτών, εφόσον οι εν λόγω προτεραιότητες είναι συναφείς με τις προοπτικές αειφόρου οικονομικής μεγέθυνσης των επιμέρους κρατών μελών στα οποία απευθύνονται ειδικές κατά χώρα συστάσεις. Άλλα αγορακεντρικά μέσα, όπως οι ενισχύσεις για οικοσυστημικές υπηρεσίες, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, προκειμένου να παρέχουν κίνητρα για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και την αειφόρο διαχείριση του φυσικού κεφαλαίου. | 76. | The Union and its Member States will need to put in place the right conditions to ensure that environmental externalities are adequately addressed, including by ensuring that the right market signals are sent to the private sector, with due regard to any adverse social impacts. This will involve applying the polluter-pays principle more systematically, in particular through phasing out environmentally harmful subsidies at Union and Member State level, guided by the Commission, using an action-based approach, inter alia, via the European Semester, and considering fiscal measures in support of sustainable resource use such as shifting taxation away from labour towards pollution. As natural resources become increasingly scarce, the economic rent and profits associated with their ownership or exclusive use may increase. Public intervention to ensure that such rents are not excessive and that externalities are taken into account will lead to a more efficient use of those resources and will help to avoid market distortions, as well as generate public revenue. Environment and climate priorities will be pursued in the framework of the European Semester, including via lead indicators where those priorities are relevant to the sustainable growth prospects of individual Member States to which country-specific recommendations are addressed. Other market-based instruments, such as payments for ecosystem services, should be used more extensively at Union and national level to incentivise private sector involvement and the sustainable management of natural capital. | 76. | Die Union und ihre Mitgliedstaaten müssen die richtigen Bedingungen schaffen, um — unter gebührender Berücksichtigung etwaiger nachteiliger sozialer Auswirkungen — unter anderem sicherzustellen, dass externe Umweltkosten angemessen berücksichtigt werden und die Privatwirtschaft die richtigen Marktsignale erhält. Dies erfordert eine systematischere Anwendung des Verursacherprinzips, und zwar insbesondere, indem umweltschädlich wirkende Subventionen auf der Ebene der Union und der Ebene der Mitgliedstaaten unter Anleitung der Kommission und unter Anwendung eines handlungsorientieren Konzepts, unter anderem über das Europäische Semester, schrittweise abgeschafft und steuerpolitische Maßnahmen geprüft werden, die der nachhaltigen Nutzung von Ressourcen dienlich sind, wie beispielsweise die Verlagerung der Steuerlast vom Faktor Arbeit auf den Faktor Umweltverschmutzung. In dem Maße, in dem die natürlichen Ressourcen zunehmend knapper werden, kann der mit ihrem Besitz oder ihrer ausschließlichen Nutzung verbundene wirtschaftliche Ertrag und Gewinn steigen. Ein öffentliches Eingreifen, das gewährleistet, dass diese Erträge nicht exzessiv sind und Externalitäten berücksichtigt werden, wird zu einer effizienteren Nutzung dieser Ressourcen führen, zur Vermeidung von Marktverzerrungen beitragen und öffentliche Einnahmen generieren. Im Rahmen des Europäischen Semesters und auch über Leitindikatoren werden Umwelt- und Klimaprioritäten verfolgt, sofern diese Prioritäten für das nachhaltige Wachstum einzelner Mitgliedstaaten relevant sind, wobei an diese Mitgliedstaaten länderspezifische Empfehlungen gerichtet werden. Andere marktbasierte Instrumente (z. B. Zahlungen für Ökosystemleistungen) sollten auf Unionsebene und nationaler Ebene umfassender genutzt werden, um Anreize für eine Beteiligung der Privatwirtschaft und die nachhaltige Bewirtschaftung des Naturkapitals zu geben. |
| 77. | Θα πρέπει επίσης να ενθαρρυνθεί ο ιδιωτικός τομέας, ιδίως οι ΜΜΕ, να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες που προσφέρει το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο της Ένωσης για αύξηση της συμμετοχής του στις προσπάθειες επίτευξης περιβαλλοντικών και κλιματικών στόχων, ιδίως σε σχέση με δραστηριότητες οικοκαινοτομίας και με την αφομοίωση νέων τεχνολογιών. Θα πρέπει να προωθηθούν οι κοινές πρωτοβουλίες δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για την οικοκαινοτομία, στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Συμπράξεων Καινοτομίας, όπως η Σύμπραξη Καινοτομίας για το νερό (74). Με το νέο πλαίσιο καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων (75), προβλέπεται να διευκολυνθεί η πρόσβαση του ιδιωτικού τομέα σε χρηματοδότηση για επενδύσεις στον τομέα του περιβάλλοντος, κυρίως για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν περισσότερο οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να κοινοποιούν περιβαλλοντικές πληροφορίες στο πλαίσιο της οικείας χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, πέραν του βαθμού που επιβάλλει η υφιστάμενη νομοθεσία της Ένωσης (76). | 77. | The private sector, in particular SMEs, should also be encouraged to take up opportunities offered under the new Union financial framework to step up its involvement in efforts to achieve environment and climate objectives, especially in relation to eco-innovation activities and the uptake of new technologies. Public-private initiatives for eco-innovation should be promoted under European Innovation Partnerships, such as the Innovation Partnership on Water (74). Through the new framework for Innovative Financial Instruments (75), private sector access to finance for investments in environment, in particular biodiversity and climate change, should be facilitated. European enterprises should be further encouraged to disclose environmental information as part of their financial reporting, beyond the extent required under existing Union legislation (76). | 77. | Die Privatwirtschaft, insbesondere KMU, sollte auch aufgefordert werden, die unter dem neuen Finanzrahmen der Union gebotenen Möglichkeiten zu nutzen, um seine Beteiligung an den Anstrengungen zur Verwirklichung von Umwelt- und Klimazielen (insbesondere im Zusammenhang mit Öko-Innovation und der Einführung neuer Technologien) zu verstärken. Im Rahmen von europäischen Innovationspartnerschaften (z. B. der Innovationspartnerschaft für Wasser (74)) sollten öffentlich-private Partnerschaften für Öko-Innovation gefördert werden. Durch den neuen Rahmen für innovative Finanzinstrumente (75) sollte der Zugang des Privatsektors zu Finanzierungsmitteln für Investitionen in die Umwelt — insbesondere in den Bereichen Biodiversität und Klimawandel — erleichtert werden. Die europäischen Unternehmen sollten weiter dazu angehalten werden, über das in den bestehenden Rechtsvorschriften der Union geforderte Maß hinaus im Rahmen ihrer Lageberichte Umweltinformationen offenzulegen (76). |
| 78. | Στις προτάσεις που υπέβαλε σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της Ένωσης για την περίοδο 2014-2020, η Επιτροπή έχει βελτιώσει την ένταξη περιβαλλοντικών και κλιματικών στόχων σε όλα τα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης ώστε να παρέχουν δυνατότητες για την επίτευξη των σχετικών στόχων από τα κράτη μέλη. Έχει επίσης προτείνει την αύξηση των δαπανών που σχετίζονται με το κλίμα, τουλάχιστον στο 20 % του συνολικού προϋπολογισμού. Σε καίριους τομείς πολιτικής, όπως η γεωργία, η αγροτική ανάπτυξη και η πολιτική συνοχής, θα πρέπει να ενισχυθούν τα κίνητρα για την παροχή επωφελών για το περιβάλλον δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών και η χρηματοδότηση θα πρέπει να συναρτάται με εκ των προτέρων όρους που έχουν σχέση με το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων (συνοδευτικών) μέτρων στήριξης. Αυτό αναμένεται να εξασφαλίσει ότι τα κονδύλια δαπανώνται με αποτελεσματικότερο τρόπο και σύμφωνα με τους στόχους για το περιβάλλον και το κλίμα. Οι προτάσεις αυτές προβλέπουν την αντιστοιχία των πολιτικών της Ένωσης με συνεκτικούς χρηματοδοτικούς πόρους για την εφαρμογή και πρόσθετα κονδύλια για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, ώστε να αποφέρουν στην πράξη συγκεκριμένα και συνεκτικά οφέλη επιτόπου. | 78. | In its proposals for the 2014–2020 Union Multiannual Financial Framework, the Commission has improved the mainstreaming of environment and climate objectives in all Union funding instruments in order to provide opportunities for Member States to achieve related objectives. It has also proposed raising climate-related expenditure to at least 20 % of the whole budget. In key policy areas such as agriculture, rural development and cohesion policy, incentives for the provision of environmentally-beneficial public goods and services should be enhanced, and funding linked to environment-related ex-ante conditionalities, including supporting (‘flanking’) measures. This should ensure that funds are spent more effectively and in line with environment and climate objectives. Those proposals envisage matching Union policies with coherent financial resources for implementation, and additional funds for the environment and climate change, so as to effectively deliver tangible and coherent benefits on the ground. | 78. | In ihren Vorschlägen für den mehrjährigen Finanzrahmen 2014-2020 der Union hat die Kommission die Einbindung von Umwelt- und Klimazielen in alle Finanzierungsinstrumente der Union verbessert, um den Mitgliedstaaten Möglichkeiten zum Erreichen entsprechender Ziele zu eröffnen. Außerdem hat sie vorgeschlagen, den Anteil klimabezogener Ausgaben auf mindestens 20 % des gesamten Haushalts anzuheben. In wichtigen Politikbereichen wie der Landwirtschaft, der ländlichen Entwicklung und der Kohäsionspolitik sollen die Anreize für die Lieferung bzw. Erbringung umweltverträglicher öffentlicher Güter und Dienstleistungen ausgeweitet werden, und die Finanzierungsmittel sollen an umweltbezogene Ex-ante-Auflagenbindungen, einschließlich Unterstützungsmaßnahmen („flankierende“ Maßnahmen), gekoppelt werden. Somit soll dafür gesorgt werden, dass die Mittel wirksamer und in Übereinstimmung mit den umwelt- und klimabezogenen Zielen ausgegeben werden. Durch diese Vorschläge sollen die Initiativen der Union mit kohärenten finanziellen Mitteln für die Durchführung ausgestattet und für umwelt- und klimawandelbezogene Maßnahmen zusätzliche Mittel zur Verfügung gestellt werden, damit konkrete und kohärente Vorteile vor Ort erreicht werden. |
| 79. | Πέραν αυτού του εξορθολογισμού, το πρόγραμμα LIFE (77) θα επιτρέψει τον συνδυασμό των κονδυλίων και την πληρέστερη εναρμόνισή τους με τις προτεραιότητες της πολιτικής, με πιο στρατηγικό και οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο, για τη στήριξη περιβαλλοντικών και κλιματικών μέτρων, μέσω της ανάπτυξης σειράς έργων, συμπεριλαμβανομένων «ολοκληρωμένων έργων». | 79. | In addition to such mainstreaming, the LIFE programme (77) will allow funds to be combined and better aligned with policy priorities in a more strategic, cost-effective way, in support of environment and climate-related measures, through the deployment of a range of projects, including ‘integrated projets’. | 79. | Zusätzlich zu einer solchen Einbindung wird mit dem LIFE-Programm (77) durch die Umsetzung verschiedener Projekte, einschließlich „integrierter Projekte“, dafür gesorgt, dass die Mittel auf strategischere und kostenwirksamere Weise kombiniert und besser auf politische Prioritäten abgestimmt werden können, um umwelt- und klimabezogene Maßnahmen zu fördern. |
| 80. | Η αυξημένη εισφορά κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) στο πλαίσιο του συμφώνου Ανάπτυξης και Απασχόλησης του 2012 αποτελεί μια επιπλέον πηγή επενδύσεων (78) και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τους στόχους της Ένωσης για το περιβάλλον και το κλίμα. | 80. | The increased capital provided to the European Investment Bank (EIB) as part of the 2012 Compact for Growth and Jobs provides an additional source of investment (78) which should be spent in line with Union environment and climate objectives. | 80. | Die Kapitalaufstockung für die Europäische Investitionsbank (EIB) im Rahmen des Pakts für Wachstum und Beschäftigung 2012 ergibt eine zusätzliche Investitionsquelle (78), deren Mittel im Einklang mit den Umwelt- und Klimazielen der Union ausgegeben werden sollten. |
| 81. | Η πείρα που αποκτήθηκε κατά την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 δείχνει ότι, αν και διατίθενται σημαντικά κονδύλια για το περιβάλλον, η απορρόφησή τους σε όλα τα επίπεδα κατά τα πρώτα έτη υπήρξε πολύ άνιση, γεγονός που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την επίτευξη των συμφωνηθέντων στόχων και σκοπών. Προκειμένου να μην επαναληφθεί αυτό, τα κράτη μέλη πρέπει να εντάξουν περιβαλλοντικούς και κλιματικούς στόχους στις στρατηγικές και στα προγράμματά τους για τη χρηματοδότηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, της αγροτικής ανάπτυξης και της θαλάσσιας πολιτικής, να δώσουν προτεραιότητα στην έγκαιρη απορρόφηση της χρηματοδότησης που διατίθεται για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή και να ενισχύσουν την ικανότητα των εκτελεστικών φορέων να επιτυγχάνουν αποτελεσματικές έναντι του κόστους και αειφόρες επενδύσεις, ώστε να διασφαλιστεί η αναγκαία και κατάλληλη χρηματοδοτική στήριξη για επενδύσεις σε αυτούς τους τομείς. | 81. | Experience gained in the 2007–2013 programming period shows that although significant funds are available for the environment, the uptake at all levels in the early years has been very uneven, potentially jeopardising the achievement of agreed objectives and targets. To avoid repeating this experience, Member States should integrate environment and climate objectives in their funding strategies and programmes for economic, social and territorial cohesion, rural development and maritime policy, prioritise the early uptake of funding for the environment and climate change and reinforce the capacity of implementing bodies to deliver cost-effective and sustainable investments in order to secure the necessary adequate financial support for investments in these areas. | 81. | Die Erfahrungen aus dem Programmplanungszeitraum 2007-2013 zeigen, dass für die Umwelt zwar erhebliche Mittel zur Verfügung stehen, diese aber in den ersten Jahren auf allen Ebenen in sehr unterschiedlichem Maße in Anspruch genommen wurden, was das Erreichen der vereinbarten Gesamt- und Einzelziele gefährden könnte. Damit dies nicht wieder vorkommt, sollten die Mitgliedstaaten Umwelt- und Klimaziele in ihre Finanzierungsstrategien und -programme für den wirtschaftlichen, sozialen und räumlichen Zusammenhalt, für die Entwicklung des ländlichen Raums und für die Meerespolitik aufnehmen, der frühzeitigen Inanspruchnahme der Mittel für umwelt- und klimawandelbezogene Maßnahmen Priorität geben und die Kapazitäten der durchführenden Stellen zur Tätigung kostenwirksamer und nachhaltiger Investitionen stärken, um die erforderliche finanzielle Unterstützung für Investitionen in diesen Bereichen in adäquater Höhe zu sichern. |
| 82. | Επιπλέον, ο εντοπισμός των δαπανών που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα και το κλίμα αποδείχθηκε δυσχερής. Για την αξιολόγηση της προόδου προς την επίτευξη των εν λόγω στόχων, θα πρέπει να καθιερωθεί σύστημα εντοπισμού και αναφοράς σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών. Η καθιέρωση αυτού του συστήματος είναι σημαντική για τη συνολική προσπάθεια της Ένωσης που αποσκοπεί σε πολυμερείς συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή και τη βιοποικιλότητα. Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση θα συμβάλλει στη διακυβερνητική διαδικασία που άρχισε στη διάσκεψη Ρίο + 20 για την εκτίμηση των χρηματοδοτικών αναγκών και τη διατύπωση προτάσεων σχετικά με επιλογές για μια αποτελεσματική στρατηγική χρηματοδότησης της αειφόρου ανάπτυξης. | 82. | In addition, it has been difficult to trace biodiversity and climate-related expenditure. To assess progress towards attaining those objectives, a tracking and reporting system should be established at Union and Member State level. Establishing such a system is important for the Union’s overall effort relating to multilateral agreements on climate change and biodiversity. In this context, the Union will contribute to the intergovernmental process launched at Rio + 20 to assess financing needs and propose options for an effective sustainable development financing strategy. | 82. | Zudem hat sich die Verfolgung von biodiversitäts- und klimabezogenen Ausgaben als schwierig erwiesen. Zur Bewertung der Fortschritte bei diesen Zielen sollte auf der Ebene der Union und der Mitgliedstaaten ein Ausgabenverfolgungs- und Berichterstattungssystem eingeführt werden. Die Einführung eines solchen Systems ist wichtig für die Gesamtbemühungen der Union im Hinblick auf multilaterale Übereinkommen über Klimawandel und Biodiversität. In diesem Zusammenhang wird die Union zu dem auf der Rio + 20-Konferenz eingeleiteten zwischenstaatlichen Prozess beitragen, den Finanzierungsbedarf prüfen und Optionen für eine wirksame Finanzierungsstrategie für nachhaltige Entwicklung vorschlagen. |
| 83. | Θα πρέπει να συνεχιστούν οι εργασίες για την εκπόνηση δεικτών παρακολούθησης της οικονομικής προόδου επιπλέον του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και συμπληρωματικών προς αυτό. Η διασφάλιση διαφανών και αειφόρων επενδύσεων εξαρτάται από την ορθή αποτίμηση των περιβαλλοντικών αγαθών. Θα χρειαστούν περαιτέρω προσπάθειες για τη μέτρηση της αξίας των οικοσυστημάτων μας και του κόστους της καταστροφής τους, σε συνδυασμό με αντίστοιχα κίνητρα, προκειμένου να τροφοδοτούνται με στοιχεία οι πολιτικές και οι επενδυτικές αποφάσεις. Θα πρέπει να ενταθούν οι εργασίες για την ανάπτυξη συστήματος περιβαλλοντικών λογαριασμών, συμπεριλαμβανομένων των υλικών και χρηματικών λογαριασμών φυσικού κεφαλαίου και οικοσυστημικών υπηρεσιών. Αυτό συντάσσεται με το αποτέλεσμα της διάσκεψης Ρίο + 20, στο οποίο αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα ευρύτερων μέτρων προόδου, που να συμπληρώνουν το ΑΕΠ, για τη μέτρηση της ευημερίας και της αειφορίας. | 83. | Work to develop indicators for monitoring economic progress and which complement and go beyond gross domestic product (GDP) should continue. Securing transparent, sustainable investment depends on the proper valuation of environmental goods. Further efforts to measure the value of ecosystems and the cost of their depletion, together with corresponding incentives, will be needed to inform policy and investment decisions. Work to develop a system of environmental accounts, including physical and monetary accounts for natural capital and ecosystem services, will need to be stepped up. This supports the outcome of Rio + 20, which recognises the need for broader measures of progress to measure well-being and sustainability to complement GDP. | 83. | Die Entwicklung von Indikatoren zur Verfolgung des wirtschaftlichen Fortschritts, die den Indikator Bruttoinlandsprodukt (BIP) ergänzen und darüber hinausgehen, sollte fortgesetzt werden. Zur Sicherung von transparenten, nachhaltigen Investitionen ist eine angemessene Bestimmung des Wertes von Umweltgütern erforderlich. Um politische Entscheidungen und Investitionsentscheidungen in Kenntnis der Sachlage zu ermöglichen, müssen weitere Anstrengungen zur Messung des Wertes von Ökosystemen und der Kosten des Raubbaus an diesen unternommen und entsprechende Anreize geboten werden. Die Schaffung eines Systems von Umweltgesamtrechnungen, das auch physische und monetäre Konten für Naturkapital und Ökosystemdienstleistungen umfasst, muss vorangetrieben werden. Dies steht im Einklang mit dem Ergebnis der Rio + 20-Konferenz, auf der anerkannt wurde, dass die Fortschritte in Bezug auf Lebensqualität und Nachhaltigkeit nicht nur anhand des BIP gemessen werden dürfen. |
| 84. | Για τη διασφάλιση των επενδύσεων στην περιβαλλοντική και την κλιματική πολιτική και την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού εξωτερικού κόστους, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | επίτευξη των στόχων της πολιτικής για το περιβάλλον και το κλίμα με οικονομικά αποδοτικό τρόπο και υποστήριξη των στόχων αυτών με επαρκή χρηματοδότηση· | β) | αύξηση της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης των δαπανών για το περιβάλλον και το κλίμα· | γ) | δέουσα αποτίμηση της αξίας του φυσικού κεφαλαίου και των οικοσυστημικών υπηρεσιών, καθώς και του κόστους υποβάθμισής τους και συνεκτίμηση αυτών των πτυχών στη χάραξη πολιτικής και στις επενδύσεις. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | άμεση κατάργηση των επιδοτήσεων που βλάπτουν το περιβάλλον σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών και υποβολή έκθεσης σχετικά με την πρόοδο που επιτυγχάνεται μέσω των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων· αύξηση της χρήσης αγορακεντρικών μέσων, όπως οι φορολογικές πολιτικές των κρατών μελών, η τιμολόγηση και η επιβολή τελών, και επέκταση των αγορών για περιβαλλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των ενδεχόμενων δυσμενών κοινωνικών επιπτώσεων, με την εφαρμογή μιας προσέγγισης που βασίζεται στη δράση, υπό τη στήριξη και παρακολούθηση της Επιτροπής, μεταξύ άλλων, μέσω του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου· | ii) | διευκόλυνση της ανάπτυξης καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων και της πρόσβασης σε αυτά και χρηματοδότηση για την οικοκαινοτομία· | iii) | επαρκής έκφραση περιβαλλοντικών και κλιματικών προτεραιοτήτων στις πολιτικές και στις στρατηγικές χρηματοδότησης για τη στήριξη της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής· | iv) | πραγματοποίηση ειδικών προσπαθειών για να εξασφαλιστεί η πλήρης και αποδοτική χρησιμοποίηση της διαθέσιμης ενωσιακής χρηματοδότησης για περιβαλλοντική δράση, μεταξύ άλλων με την ουσιαστική βελτίωση της έγκαιρης απορρόφησής της βάσει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου της Ένωσης για την περίοδο 2014-2020 και τη διασφάλιση της διάθεσης του 20 % του προϋπολογισμού για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της, μέσω της ενσωμάτωσης της δράσης για το κλίμα και με τη σύνδεση της χρηματοδότησης αυτής με σαφή μέτρα σύγκρισης, με τον καθορισμό στόχων και με την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων· | v) | ανάπτυξη και εφαρμογή συστήματος αναφοράς και εντοπισμού των περιβαλλοντικών δαπανών που προβλέπονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης, ιδίως όσων δαπανών σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και τη βιοποικιλότητα, το αργότερο το 2014· | vi) | ένταξη περιβαλλοντικών και κλιματικών παραμέτρων στη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, εφόσον αυτό έχει σημασία για τις προοπτικές αειφόρου οικονομικής μεγέθυνσης μεμονωμένων κρατών μελών και ενδείκνυται για τη διατύπωση ειδικών κατά χώρα συστάσεων· | vii) | εκπόνηση και εφαρμογή εναλλακτικών δεικτών πέραν του ΑΕΠ και συμπληρωματικών προς αυτό, για την παρακολούθηση του βαθμού αειφορίας της προόδου μας, και συνέχιση των εργασιών που έχουν ως αντικείμενο την ενοποίηση των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών δεικτών, συμπεριλαμβανομένης της λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου· | viii) | περαιτέρω ανάπτυξη και ενθάρρυνση των πληρωμών για το σύστημα οικοσυστημικών υπηρεσιών· | ix) | εφαρμογή κινήτρων και μεθόδων που ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να μετρούν το περιβαλλοντικό κόστος των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και τα κέρδη που αποκομίζονται από τη χρήση περιβαλλοντικών υπηρεσιών και να κοινοποιούν περιβαλλοντικές πληροφορίες στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης δραστηριοτήτων τους. Ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να επιδεικνύουν επιμέλεια, μεταξύ άλλων, στην αλυσίδα εφοδιασμού τους. | 84. | In order to secure investment for environment and climate policy and address environmental externalities, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | environment and climate policy objectives are achieved in a cost-effective way and are supported by adequate finance; | (b) | public and private sector funding for environment and climate-related expenditure is increased; | (c) | the value of natural capital and ecosystem services, as well as the costs of their degradation are properly assessed and considered in policy-making and investments. | This requires, in particular: | (i) | phasing out environmentally harmful subsidies at Union and Member State level without delay, and reporting on progress through the National Reform Programmes; increasing the use of market-based instruments, such as Member States’ taxation policies, pricing and charging, and expanding markets for environmental goods and services, with due regard to any adverse social impacts, using an action-based approach, supported and monitored by the Commission, inter alia, via the European Semester; | (ii) | facilitating the development of, and access to, innovative financial instruments and funding for eco-innovation; | (iii) | adequately reflecting environment and climate priorities in policies and funding strategies to support economic, social and territorial cohesion; | (iv) | making dedicated efforts to ensure the full and efficient use of available Union funding for environmental action, including by significantly improving its early uptake under the Union’s Multiannual Financial Framework 2014–2020 and devoting 20 % of the budget to climate change mitigation and adaptation through the mainstreaming of climate action and linking that funding to clear benchmarks, target setting, monitoring and reporting; | (v) | developing and applying a system for reporting and tracking environment-related expenditure in the Union budget, in particular expenditure on climate change and biodiversity, by 2014; | (vi) | integrating environmental and climate-related considerations into the European Semester process, where this is relevant for individual Member States’ prospects for sustainable growth and is appropriate for country-specific recommendations; | (vii) | developing and applying alternative indicators that complement and go beyond GDP to monitor the sustainability of progress and continuing work to integrate economic indicators with environmental and social indicators, including by means of natural capital accounting; | (viii) | further developing and encouraging ‘payments for ecosystem services’ schemes; | (ix) | putting in place incentives and methodologies that stimulate companies to measure the environmental costs of their business and profits derived from using environmental services and to disclose environmental information as part of their annual reporting. Encouraging companies to exercise due diligence, including throughout their supply chain. | 84. | Zur Sicherung von Investitionen in Umwelt- und Klimapolitik und zur Berücksichtigung von externen Umweltkosten sollte das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | umwelt- und klimapolitische Ziele auf kostengünstige Weise erreicht und durch angemessene Finanzierungsmittel unterstützt werden; | b) | der öffentliche Sektor und die Privatwirtschaft verstärkt umwelt- und klimabezogene Ausgaben finanzieren; | c) | der Wert des Naturkapitals und die Ökosystemleistungen sowie die Kosten in Bezug auf deren Degradation korrekt berechnet und bei der Politikgestaltung sowie bei Investitionen berücksichtigt werden. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | unverzügliche Abschaffung von umweltschädlich wirkenden Subventionen auf der Ebene der Union und der Mitgliedstaaten sowie Berichterstattung über Fortschritte im Rahmen der nationalen Reformprogramme; verstärkter Einsatz von marktbasierten Instrumenten wie der Steuerpolitik der Mitgliedstaaten, Preisgestaltung und Gebührenerhebung und Ausweitung der Märkte für Umweltgüter und -dienstleistungen unter angemessener Berücksichtigung etwaiger nachteiliger sozialer Auswirkungen unter Anwendung eines handlungsorientieren Konzepts unter Anleitung der Kommission, unter anderem über das Europäische Semester; | ii) | Erleichterung der Entwicklung von und des Zugangs zu innovativen Finanzierungsinstrumenten und Finanzierung von Öko-Innovation; | iii) | angemessene Berücksichtigung umwelt- und klimabezogener Prioritäten bei Maßnahmen und Finanzierungsstrategien zur Förderung des wirtschaftlichen, sozialen und räumlichen Zusammenhalts; | iv) | gezielte Anstrengungen, um die vollständige und wirksame Verwendung der für Umweltmaßnahmen verfügbaren Finanzierungsmittel der Union sicherzustellen, u. a. durch erhebliche Verbesserung der frühzeitigen Inanspruchnahme dieser Mittel aus dem mehrjährigen Finanzrahmen 2014–2020 der Union und den Einsatz von 20 % der Haushaltsmittel für Klimaschutz und Anpassung an den Klimawandel, indem die Klimapolitik in andere Bereiche einbezogen wird und die Koppelung dieser Finanzierung an klare Benchmarks, Zielvorgaben, Überwachung und Berichterstattung; | v) | Schaffung und Anwendung eines Systems zur Verfolgung umweltbezogener Ausgaben im Rahmen des Unionshaushalts, insbesondere Ausgaben in Bezug auf Klimawandel und Biodiversität, und zur Berichterstattung über diese bis 2014; | vi) | Einbeziehung umwelt- und klimabezogener Erwägungen in das Europäische Semester, sofern dies für das nachhaltige Wachstum einzelner Mitgliedstaaten relevant und für länderspezifische Empfehlungen geeignet ist; | vii) | Entwicklung und Anwendung alternativer Indikatoren, die den Indikator BIP ergänzen und darüber hinausgehen, anhand deren die Nachhaltigkeit des Fortschritts überwacht wird, und Fortsetzung der Arbeiten zur Verknüpfung von wirtschaftlichen Indikatoren mit ökologischen und sozialen Indikatoren, einschließlich mittels Bilanzierung des Naturkapitals; | viii) | Weiterentwicklung und weitere Förderung von Zahlungen im Rahmen des Ökosystemleistungsansatzes; | ix) | Schaffung von Anreizen und Methoden, mit denen Unternehmen dahingehend stimuliert werden, die umweltbezogenen Kosten ihres Unternehmens sowie die Vorteile zu bemessen, die sich aus der Nutzung von Umweltdienstleistungen ergeben, und die Umweltinformationen im Rahmen ihrer jährlichen Berichterstattung zu veröffentlichen. Aufforderung von Unternehmen, Risikoprüfungen durchzuführen, und zwar auch in ihrer gesamten Lieferkette. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 7: Βελτίωση της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής διάστασης και της συνοχής των πολιτικών | Priority objective 7: To improve environmental integration and policy coherence | Prioritäres Ziel 7: Verbesserung der Einbeziehung von Umweltbelangen und der Politikkohärenz |
| 85. | Μολονότι η ενσωμάτωση των προβληματισμών που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος στις άλλες πολιτικές και δραστηριότητες της Ένωσης αποτελεί απαίτηση της Συνθήκης από το 1997, η γενική κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη δείχνει ότι η πρόοδος που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα, αν και αξιέπαινη σε ορισμένα πεδία, δεν ήταν επαρκής για την αντιστροφή όλων των αρνητικών τάσεων. Η επίτευξη πολλών από τους στόχους προτεραιότητας του 7ου ΠΔΠ θα απαιτήσει αποτελεσματικότερη ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών και κλιματικών παραμέτρων σε άλλες πολιτικές, καθώς και συνεκτικότερες, συστρατευμένες προσεγγίσεις πολιτικής που θα αποφέρουν πολλαπλά οφέλη. Αυτό θα πρέπει να συμβάλει στην εξασφάλιση της διαχείρισης των δύσκολων συμβιβασμών σε πρώιμο στάδιο, και όχι στο στάδιο της εφαρμογής, και δυνατοτήτων αποτελεσματικότερου μετριασμού των αναπόφευκτων επιπτώσεων. Τα αναγκαία μέτρα θα πρέπει να καθοριστούν έγκαιρα για να εξασφαλιστεί η επίτευξη των σχετικών στόχων. Η οδηγία για τη στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση (79) και η οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (80), εφόσον εφαρμόζονται σωστά, αποτελούν αποτελεσματικά εργαλεία για την εξασφάλιση της ένταξης απαιτήσεων προστασίας του περιβάλλοντος στα σχέδια και προγράμματα, καθώς και στα έργα. | 85. | Although integrating environmental protection concerns into other Union policies and activities has been a Treaty requirement since 1997, the overall state of Europe’s environment indicates that progress made to date, while commendable in some areas, has not been sufficient to reverse all negative trends. The achievement of many of the priority objectives of the 7th EAP will demand even more effective integration of environmental and climate-related considerations into other policies, as well as more coherent, joined-up policy approaches that deliver multiple benefits. This should help to ensure that difficult trade-offs are managed early on, rather than in the implementation phase, and that unavoidable impacts can be mitigated more effectively. The necessary measures should be developed in a timely manner in order to ensure that relevant targets are met. The Strategic Environmental Assessment Directive (79) and Environmental Impact Assessment Directive (80), when correctly applied, are effective tools for ensuring that environmental protection requirements are integrated in plans and programmes as well as in projects. | 85. | Obwohl die Einbeziehung von Umweltschutzerwägungen in andere Politikfelder und Tätigkeiten der Union seit 1997 im Vertrag vorgeschrieben ist, lässt der Gesamtzustand der Umwelt in Europa erkennen, dass zwar in einigen Bereichen anerkennenswerte Fortschritte erzielt wurden, diese bislang aber nicht ausreichen, um alle negativen Trends umzukehren. Viele der prioritären Ziele des 7. UAP lassen sich nur erreichen, wenn Umwelt- und Klimaerwägungen noch wirksamer in andere Politikbereiche einbezogen werden und kohärentere, gemeinsame Politikansätze zur Anwendung kommen, die vielfache Vorteile erbringen. Dies sollte gewährleisten, dass schwierige Kompromisse bereits in einer frühen Phase und nicht erst bei der Durchführung zustande kommen und unvermeidbare Auswirkungen effizienter bewältigt werden können. Die erforderlichen Maßnahmen sollten rechtzeitig ausgearbeitet werden, damit dafür gesorgt ist, dass die einschlägigen Ziele erreicht werden. Die Richtlinien über die strategische Umweltprüfung (79) und die Umweltverträglichkeitsprüfung (80) sind bei korrekter Anwendung wirkungsvolle Instrumente, die sicherstellen, dass Umweltschutzerfordernisse in Pläne, Programme und Projekte einbezogen werden. |
| 86. | Οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, που είναι γενικά αρμόδιες για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις χρήσεις χερσαίων και θαλάσσιων εκτάσεων, μπορούν να διαδραματίσουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και στην προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και στις φυσικές καταστροφές. | 86. | Local and regional authorities, which are generally responsible for decisions on the use of land and marine areas, have a particularly important role to play in assessing environmental impacts and protecting, conserving and enhancing natural capital, thus also achieving greater resilience to the impact of climate change and to natural disasters. | 86. | Den lokalen und regionalen Behörden, die allgemein für Entscheidungen über die Landnutzung und die Nutzung der Meeresgebiete zuständig sind, kommt bei der Prüfung der Umweltauswirkungen und beim Schutz, der Erhaltung und der Verbesserung des Naturkapitals eine besonders wichtige Rolle zu, wodurch die Widerstandsfähigkeit gegenüber den Auswirkungen des Klimawandels und gegenüber Naturkatastrophen gestärkt wird. |
| 87. | Η προβλεπόμενη επέκταση των δικτύων ενέργειας και μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των υπεράκτιων υποδομών, θα πρέπει να συμβιβάζεται με την προστασία της φύσης και με τις ανάγκες και υποχρεώσεις όσον αφορά την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η ένταξη πράσινων υποδομών στα σχετικά σχέδια και προγράμματα μπορεί να συμβάλει στην υπερνίκηση του κατακερματισμού των ενδιαιτημάτων και στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της οικολογικής συνδετικότητας, στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας των οικοσυστημάτων και, κατ’ επέκταση, στην εξασφάλιση της αδιάλειπτης παροχής οικοσυστημικών υπηρεσιών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα και η προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, παρέχοντας παράλληλα υγιεινότερο περιβάλλον και χώρους αναψυχής για τους πολίτες. | 87. | The envisaged expansion of energy and transport networks, including offshore infrastructure, will need to be compatible with protection of nature and climate adaptation needs and obligations. Incorporating green infrastructure into related plans and programmes can help overcome fragmentation of habitats and preserve or restore ecological connectivity, enhance ecosystem resilience and thereby ensure the continued provision of ecosystem services, including carbon sequestration, and climate adaptation, while providing healthier environments and recreational spaces for people to enjoy. | 87. | Der geplante Ausbau der Energie- und Verkehrsnetze (einschließlich Offshore-Infrastruktur) muss mit den Erfordernissen und Verpflichtungen in Bezug auf Naturschutz und Anpassung an den Klimawandel vereinbar sein. Die Einbeziehung von grüner Infrastruktur in die entsprechenden Pläne und Programme kann dazu beitragen, die Zersplitterung von Lebensräumen zu vermeiden, die ökologische Konnektivität wiederherzustellen und die Widerstandsfähigkeit der Ökosysteme zu stärken und somit die weitere Bereitstellung von Ökosystemdienstleistungen (einschließlich CO2-Abscheidung und Anpassung an den Klimawandel) zu gewährleisten und zugleich eine gesündere Umgebung und Erholungsflächen für die Bevölkerung zu schaffen. |
| 88. | Το 7ο ΠΔΠ περιλαμβάνει ορισμένους στόχους προτεραιότητας για την ενίσχυση της ενσωμάτωσης. Στις προτάσεις της για τη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, της κοινής αλιευτικής πολιτικής, των διευρωπαϊκών δικτύων (ΔΕΔ) και της πολιτικής για τη συνοχή, η Επιτροπή συμπεριέλαβε μέτρα για την περαιτέρω στήριξη της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής διάστασης και της αειφορίας. Για να επιτύχει το 7ο ΠΔΠ, οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να συμβάλουν περισσότερο στην επίτευξη περιβαλλοντικών σκοπών και στόχων. Ομοίως, οι προσπάθειες που αποσκοπούν πρωτίστως στην επίτευξη περιβαλλοντικών βελτιώσεων θα πρέπει να σχεδιάζονται, στο μέτρο του δυνατού, κατά τρόπο ώστε να αποφέρουν οφέλη επίσης για άλλες πολιτικές. Για παράδειγμα, οι προσπάθειες για την αποκατάσταση οικοσυστημάτων είναι δυνατόν να στοχεύουν σε οφέλη για τα ενδιαιτήματα και τα είδη και στη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα, βελτιώνοντας παράλληλα την παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών ζωτικής σημασίας για πολλούς τομείς της οικονομίας, όπως η επικονίαση ή ο καθαρισμός του νερού για τη γεωργία, και δημιουργώντας πράσινες θέσεις εργασίας. | 88. | The 7th EAP includes a number of priority objectives designed to enhance integration. In its proposals for the Common Agricultural Policy, the Common Fisheries Policy, the Trans-European Networks and the Cohesion policy reforms, the Commission has included measures to further support environmental integration and sustainability. For the 7th EAP to succeed, those policies should further contribute to meeting environment-related targets and objectives. Similarly, efforts primarily intended to achieve environmental improvements should be designed to deliver benefits also for other policies wherever possible. For instance, efforts to restore ecosystems can be targeted to benefit habitats and species and to sequester carbon dioxide, while improving the delivery of ecosystem services vital for many economic sectors, such as pollination or water purification for agriculture, and creating green jobs. | 88. | Das 7. UAP enthält eine Reihe von prioritären Zielen, mit denen die Einbeziehung von Umweltbelangen vorangetrieben werden soll. Die Kommission hat in ihre Vorschlägen zur Reform der Gemeinsamen Agrarpolitik, der Gemeinsamen Fischereipolitik, der Politik für die Transeuropäischen Netze (TEN) und der Kohäsionspolitik Maßnahmen aufgenommen, mit denen die Einbeziehung von Umweltbelangen und die Nachhaltigkeit weiter gefördert werden sollen. Damit das 7. UAP ein Erfolg wird, sollten diese Politiken stärker zur Verwirklichung von umweltbezogenen Einzel- und Gesamtzielen beitragen. Ebenso sollten Maßnahmen, mit denen in erster Linie Umweltverbesserungen erreicht werden sollen, so konzipiert werden, dass sich nach Möglichkeit auch positive Effekte in anderen Politikbereichen ergeben. Beispielsweise können Maßnahmen zur Wiederherstellung von Ökosystemen auf Vorteile für Lebensräume und Arten und auf die CO2-Abscheidung ausgerichtet sein und zugleich die Erbringung von Ökosystemdienstleistungen, die für viele Wirtschaftszweige von essenzieller Bedeutung sind (z. B. Bestäubung oder Gewässerreinigung für die Landwirtschaft) verbessern und „grüne“ Arbeitsplätze schaffen. |
| 89. | Για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής διάστασης και της συνοχής των πολιτικών, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | χάραξη και εφαρμογή των τομεακών πολιτικών σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τους σχετικούς με αυτές περιβαλλοντικούς και κλιματικούς σκοπούς και στόχους. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | ενσωμάτωση όρων και κινήτρων που σχετίζονται με το περιβάλλον και το κλίμα στις πρωτοβουλίες πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της επανεξέτασης και μεταρρύθμισης υφιστάμενων πολιτικών, καθώς και στις νέες πρωτοβουλίες, σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών· | ii) | διενέργεια εκ των προτέρων εκτιμήσεων των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων των πρωτοβουλιών πολιτικής, στο ενδεδειγμένο ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, για τη διασφάλιση της συνοχής και της αποτελεσματικότητάς τους· | iii) | πλήρης εφαρμογή της οδηγίας για τη στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση και της οδηγίας για την εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον· | iv) | αξιοποίηση των πληροφοριών που αντλούνται από την εκ των υστέρων αξιολόγηση σχετικά με την κτηθείσα εμπειρία κατά την εφαρμογή του περιβαλλοντικού κεκτημένου, με σκοπό τη βελτίωση της συνέπειας και της συνοχής της· | v) | διαχείριση των δυνητικών συμβιβασμών σε όλες τις πολιτικές προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι συνέργειες και να μειωθούν και, ει δυνατόν, να διορθωθούν οι ακούσιες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. | 89. | In order to improve environmental integration and policy coherence, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | sectoral policies at Union and Member State level are developed and implemented in a way that supports relevant environment and climate-related targets and objectives. | This requires, in particular: | (i) | integrating environmental and climate-related conditionalities and incentives in policy initiatives, including reviews and reforms of existing policy, as well as new initiatives, at Union and Member State level; | (ii) | carrying out ex-ante assessments of the environmental, social and economic impacts of policy initiatives at appropriate Union and Member State level to ensure their coherence and effectiveness; | (iii) | fully implementing the Strategic Environmental Assessment Directive and the Environmental Impact Assessment Directive; | (iv) | using ex-post evaluation information relating to experience with implementation of the environment acquis in order to improve its consistency and coherence; | (v) | addressing potential trade-offs in all policies in order to maximise synergies and avoid, reduce and, if possible, remedy unintended negative effects on the environment. | 89. | Um die Einbeziehung von Umweltbelangen und die Politikkohärenz zu verbessern, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | sektorspezifische Politiken auf Unionsebene und in den Mitgliedstaaten in einer Weise konzipiert und durchgeführt werden, die den einschlägigen umwelt- und klimabezogenen Einzel- und Gesamtzielen förderlich ist. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Einbeziehung von umwelt- und klimabezogenen Auflagenbindungen und Anreizen in politische Initiativen, einschließlich Überprüfungen und Reformen der bestehenden Politik, sowie neue Initiativen auf Unionsebene und in den Mitgliedstaaten; | ii) | Durchführung von Ex-ante-Bewertungen der ökologischen, sozialen und wirtschaftlichen Auswirkungen von politischen Initiativen auf der angemessenen Unionsebene und auf der angemessenen Ebene in der Union und in den Mitgliedstaaten, um die Kohärenz und Wirksamkeit dieser Initiativen zu gewährleisten; | iii) | vollständige Umsetzung der Richtlinie über die strategische Umweltprüfung und der Richtlinie über die Umweltverträglichkeitsprüfung; | iv) | Nutzung von im Rahmen von Ex-post-Bewertungen gewonnenen Informationen über Erfahrungen mit der Umsetzung des Acquis im Umweltbereich, um dessen Konsistenz und Kohärenz zu verbessern; | v) | Berücksichtigung potenzieller Kompromisse in allen Maßnahmen, um die Synergien zu maximieren und nicht beabsichtigte negative Auswirkungen auf die Umwelt zu vermeiden, zu verringern und, wenn möglich, zu beseitigen. |
| ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΠΙΚΩΝ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ | MEETING LOCAL, REGIONAL AND GLOBAL CHALLENGES | BEWÄLTIGUNG LOKALER, REGIONALER UND GLOBALER HERAUSFORDERUNGEN |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 8: Ενίσχυση της αειφορίας των πόλεων της Ένωσης | Priority objective 8: To enhance the sustainability of the Union’s cities | Prioritäres Ziel 8: Förderung der Nachhaltigkeit der Städte in der Union |
| 90. | Η Ένωση είναι πυκνοκατοικημένη και, έως το 2020, το 80 % του πληθυσμού της είναι πιθανόν να ζει σε αστικές και περιαστικές περιοχές. Η ποιότητα ζωής θα επηρεάζεται άμεσα από την κατάσταση του αστικού περιβάλλοντος. Εξάλλου, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πόλεων εξαπλώνονται πολύ πέραν των φυσικών τους ορίων, δεδομένου ότι οι πόλεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις περιαστικές και αγροτικές περιοχές για την κάλυψη των αναγκών τους σε τρόφιμα, ενέργεια, χώρο και πόρους και για τη διαχείριση των αποβλήτων. | 90. | The Union is densely populated and by 2020, 80 % of its population is likely to live in urban and peri-urban areas. Quality of life will be directly influenced by the state of the urban environment. The environmental impacts of cities also spread well beyond their physical limits, as they rely heavily on peri-urban and rural regions to meet demand for food, energy, space and resources, and to manage waste. | 90. | Die Union ist dicht bevölkert, und 2020 werden voraussichtlich 80 % ihrer Bevölkerung in Städten und stadtnahen Gebieten leben. Die Lebensqualität wird unmittelbar vom Zustand der städtischen Umwelt beeinflusst sein. Die Auswirkungen der Städte auf die Umwelt gehen zudem weit über ihre physischen Grenzen hinaus, da sie zur Deckung ihres Bedarfs an Nahrungsmitteln, Energie, Raum und Ressourcen sowie für die Abfallbewirtschaftung in hohem Maße auf stadtnahe und ländliche Gebiete angewiesen sind. |
| 91. | Οι περισσότερες πόλεις αντιμετωπίζουν ένα κοινό σύνολο βασικών περιβαλλοντικών προβλημάτων, μεταξύ των οποίων ανησυχίες για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, υψηλή στάθμη θορύβου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, απώλεια και υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, λειψυδρία, πλημμύρες και καταιγίδες, μείωση των χώρων πρασίνου, μολυσμένες τοποθεσίες, εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και ανεπαρκής διαχείριση των αποβλήτων και της ενέργειας. Ταυτόχρονα, οι πόλεις της Ένωσης καθορίζουν πρότυπα αστικής αειφορίας και συχνά πρωτοστατούν σε καινοτόμες λύσεις για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων (81), συμπεριλαμβανομένων πρωτοβουλιών για την αποδοτική χρήση των πόρων και την πράσινη οικονομία στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ευρωπαϊκών πόλεων θέτουν την περιβαλλοντική αειφορία στο επίκεντρο των στρατηγικών τους για την αστική ανάπτυξη. | 91. | Most cities face a common set of core environmental problems, including air quality concerns, high levels of noise, traffic congestion, GHG emissions, biodiversity loss and degradation, water scarcity, floods and storms, diminishing green areas, contaminated sites, brownfields and inappropriate waste and energy management. At the same time, Union cities are standard-setters in urban sustainability and often pioneer innovative solutions to environmental challenges (81) including in relation to resource efficiency and green economy initiatives relevant to Europe 2020. An ever-growing number of European cities are putting environmental sustainability at the core of their urban development strategies. | 91. | Die meisten Städte sehen sich den gleichen wesentlichen Umweltproblemen ausgesetzt: Probleme in Bezug auf die Luftqualität, hohe Lärmpegel, Verkehrsüberlastung, Treibhausgasemissionen, Verlust und Verschlechterung der biologischen Vielfalt, Wasserknappheit, Hochwasser und Stürme, Verlust an Grünflächen, kontaminierte Flächen, Industriebrachen und eine unangemessene Abfall- und Energiebewirtschaftung. Zugleich setzen die Städte in der Union Standards für städtische Nachhaltigkeit und sind häufig Vorreiter bei innovativen Lösungen für Umweltprobleme (81), auch in den Bereichen Ressourceneffizienz und Initiativen in Bezug auf eine umweltschonende Wirtschaft, die für die Strategie Europa 2020 relevant sind. Immer mehr europäische Städte stellen ökologische Nachhaltigkeit in den Mittelpunkt ihrer Stadtentwicklungsstrategien. |
| 92. | Η αυξανόμενη αστικοποίηση της Ένωσης έχει αυξήσει την ευαισθητοποίηση για τη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος σε αστικές περιοχές. Η διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσω δράσεων όπως η επαναφορά της φύσης στο αστικό περιβάλλον και η διαμόρφωση του αστικού τοπίου καθίσταται όλο και πιο εμφανής. Πρέπει να αξιολογηθούν και να βελτιωθούν οι επιδόσεις των ευρωπαϊκών πόλεων στον τομέα της βιοποικιλότητας. Η αξιολόγηση αυτή θα μπορούσε να υλοποιηθεί βάσει ενός ειδικού δείκτη αστικής βιοποικιλότητας, όπως ο δείκτης της Σιγκαπούρης που παρουσιάστηκε στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα στη Nagoya το 2010. | 92. | Growing urbanisation of the Union has raised awareness of the importance of the natural environment in urban areas. Biodiversity conservation through actions such as the reintroduction of nature into the urban environment and urban landscaping is increasingly evident. European cities’ biodiversity performance needs to be assessed and improved. That assessment could be informed by a specific urban biodiversity index, such as the Singapore index presented at the UN Conference on Biodiversity held in Nagoya in 2010. | 92. | Die zunehmende Urbanisierung der Union hat zu einem Bewusstsein dafür geführt, wie wichtig die natürliche Umwelt in städtischen Gebieten ist. Die Erhaltung der biologischen Vielfalt durch Maßnahmen wie die Wiedereinführung von Naturräumen in das urbane Umfeld und landschaftsgärtnerischer Konzepte wird immer offensichtlicher. Die Leistungen europäischer Städte in Fragen der biologischen Vielfalt müssen bewertet und verbessert werden. Diese Bewertung könnte nach Maßgabe eines spezifischen Index für die biologische Vielfalt in Städten, wie dem auf der Konferenz der Vereinten Nationen über die biologische Vielfalt in Nagoya im Jahr 2010 vorgelegten Singapur-Index, erfolgen. |
| 93. | Οι πολίτες της Ένωσης, ανεξαρτήτως του αν κατοικούν στις πόλεις ή στην ύπαιθρο, επωφελούνται από ένα φάσμα πολιτικών και πρωτοβουλιών της Ένωσης που στηρίζουν την αειφόρο ανάπτυξη των αστικών περιοχών. Ωστόσο, η αειφόρος αυτή ανάπτυξη απαιτεί αποτελεσματικό και αποδοτικό συντονισμό μεταξύ των διαφόρων βαθμίδων της διοίκησης και υπεράνω των διοικητικών ορίων, καθώς και τη συστηματική συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών στον προγραμματισμό, τη διαμόρφωση και την εξέλιξη των πολιτικών που επιδρούν στην ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος. Οι μηχανισμοί ενισχυμένου συντονισμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, που προτείνονται βάσει του κοινού στρατηγικού πλαισίου για την επόμενη περίοδο χρηματοδότησης, και η δημιουργία «δικτύου αστικής ανάπτυξης» (82) θα συμβάλουν σε αυτό και θα διευκολύνουν τη συμμετοχή περισσότερων ενδιαφερομένων φορέων και του ευρύτερου κοινού στις αποφάσεις που τους επηρεάζουν. Αναμένεται ότι οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές θα επωφεληθούν επίσης από την περαιτέρω ανάπτυξη εργαλείων για τον εξορθολογισμό της συλλογής και της διαχείρισης περιβαλλοντικών δεδομένων και για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών, καθώς και από τις προσπάθειες για τη βελτίωση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο (83). Αυτό συνάδει με τη δέσμευση που ανελήφθη στη διάσκεψη Ρίο + 20 για προώθηση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης του σχεδιασμού, της κατασκευής και της διαχείρισης αειφόρων πόλεων και αστικών κέντρων. Οι ολοκληρωμένες προσεγγίσεις πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού, στις οποίες λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές πτυχές, παράλληλα με τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές προκλήσεις, είναι θεμελιώδους σημασίας προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αστικές κοινότητες αποτελούν αειφόρους, αποδοτικούς και υγιεινούς τόπους διαβίωσης και εργασίας. | 93. | Union citizens, whether urban or rural dwellers, benefit from a range of Union policies and initiatives that support sustainable development of urban areas. However, such sustainable development requires effective and efficient coordination between different levels of administration and across administrative boundaries and the systematic involvement of regional and local authorities in the planning, formulation and development of policies which have an impact on the quality of the urban environment. The enhanced coordination mechanisms at national and regional level proposed under the Common Strategic Framework for the next funding period and the creation of an ‘Urban Development Network’ (82) would help to ensure this, as well as involve more stakeholder groups and the general public in decisions that affect them. Local and regional authorities would also benefit from the further development of tools to streamline environmental data collection and management, and to facilitate the exchange of information and best practice, as well as efforts to improve implementation of environment law at Union, national, regional and local level (83). This is in line with the commitment made at Rio + 20 to promote an integrated approach to planning, building and managing sustainable cities and urban settlements. Integrated approaches to urban and spatial planning, in which long-term environmental considerations are fully taken into account alongside economic, social and territorial challenges, are essential to ensuring that urban communities are sustainable, efficient and healthy places to live and work. | 93. | Die Bürger der Union, gleich ob Stadt- oder Landbewohner, ziehen Nutzen aus einer Reihe von Strategien und Initiativen der Union, mit denen die nachhaltige Entwicklung von städtischen Gebieten gefördert wird. Zu dieser nachhaltigen Entwicklung bedarf es jedoch einer wirksamen und effizienten Koordinierung zwischen verschiedenen Verwaltungsebenen und über Verwaltungsgrenzen hinweg sowie der systematischen Einbindung der regionalen und lokalen Behörden in die Planung, Formulierung und Entwicklung von Strategien, die sich auf die Qualität der städtischen Umwelt auswirken. Die Mechanismen für eine stärkere Koordinierung auf nationaler und regionaler Ebene, die unter dem Gemeinsamen Strategischen Rahmen für den kommenden Finanzierungszeitraum vorgeschlagen wurden, und die Schaffung eines Netzwerks für Stadtentwicklung (82) würden hierzu beitragen und zudem eine größere Zahl von Interessengruppen und die breite Öffentlichkeit in sie betreffende Entscheidungen einbinden. Den lokalen und regionalen Behörden würde zudem die Weiterentwicklung von Instrumenten, die die Sammlung und Verwaltung von Umweltdaten rationalisieren und den Austausch von Erfahrungen und bewährten Verfahren erleichtern, sowie die Bemühungen um eine bessere Anwendung des Umweltrechts auf Unions-, nationaler, regionaler und lokaler Ebene zugutekommen (83). Dies steht im Einklang mit der auf der Rio + 20-Konferenz eingegangenen Verpflichtung zur Förderung eines integrierten Konzepts für die Planung, den Bau und die Verwaltung nachhaltiger Städte und städtischer Siedlungen. Integrierte Stadt- und Raumplanungskonzepte, in denen neben wirtschaftlichen, sozialen und territorialen Herausforderungen auch langfristige Umwelterwägungen in vollem Umfang Berücksichtigung finden, sind unerlässlich, um sicherzustellen, dass städtische Gemeinden nachhaltige, effiziente und gesunde Wohn- und Arbeitsstätten sind. |
| 94. | Η Ένωση θα πρέπει να προωθήσει περαιτέρω και, κατά περίπτωση, να διευρύνει τις υφιστάμενες πρωτοβουλίες που στηρίζουν την καινοτομία και τις βέλτιστες πρακτικές στις πόλεις, τη δικτύωση και τις ανταλλαγές και ενθαρρύνουν τις πόλεις να προβάλλουν την ηγετική θέση τους στην αειφόρο αστική ανάπτυξη (84). Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και τα κράτη μέλη θα πρέπει να διευκολύνουν και να ενθαρρύνουν την απορρόφηση της ενωσιακής χρηματοδότησης που διατίθεται μέσω της πολιτικής για τη συνοχή και άλλων ταμείων για τη στήριξη των προσπαθειών των πόλεων που αποσκοπούν στην ενίσχυση της αειφόρου αστικής ανάπτυξης, στην ευαισθητοποίηση και στην ενθάρρυνση της συμμετοχής των τοπικών παραγόντων (85). Η κατάρτιση και η έγκριση ενός συνόλου κριτηρίων αειφορίας για τις πόλεις, που θα τροφοδοτείται κατόπιν διαβουλεύσεων με τα κράτη μέλη και άλλα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη, θα παρείχε βάση αναφοράς για τις εν λόγω πρωτοβουλίες και θα προήγαγε μια συνεκτική, ολοκληρωμένη προσέγγιση της αειφόρου αστικής ανάπτυξης (86). | 94. | The Union should further promote and, where appropriate, expand existing initiatives that support innovation and best practice in cities, networking and exchanges and encourage cities to showcase their leadership with regard to sustainable urban development (84). The Union’s institutions and the Member States should facilitate and encourage the uptake of Cohesion policy funding and of other funds to support cities in their efforts to enhance sustainable urban development, raise awareness and encourage the involvement of local actors (85). The development of, and agreement on, a set of sustainability criteria for cities, informed by consultation with Member States and other relevant stakeholders, would provide a reference base for such initiatives and promote a coherent, integrated approach to sustainable urban development (86). | 94. | Die Union sollte bestehende Initiativen, die Innovation und bewährte Verfahren in Städten sowie die Vernetzung und den Austausch fördern und die Städte ermutigen, ihre Vorreiterrolle bei einer nachhaltigen Stadtentwicklung zu demonstrieren (84), weiter unterstützen und gegebenenfalls ausweiten. Die Organe der Union und die Mitgliedstaaten sollten die Inanspruchnahme von Mitteln aus der Kohäsionspolitik und anderen Fonds, die zur Verfügung stehen, um die Städte bei ihren Bemühungen um eine nachhaltigere Stadtentwicklung, um Aufklärung und um Gewinnung der lokalen Akteure zur Mitwirkung zu unterstützen, erleichtern und fördern (85). Die Ausarbeitung und Vereinbarung einer Reihe von Nachhaltigkeitskriterien für Städte nach Maßgabe von Beratungen mit den Mitgliedstaaten und anderen einschlägigen Interessenträgern würde eine Bezugsgrundlage für solche Initiativen liefern und einen kohärenten, integrierten Ansatz für eine nachhaltige Stadtentwicklung fördern (86). |
| 95. | Για την ενίσχυση της αειφορίας των πόλεων της Ένωσης, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | εφαρμογή πολιτικών αειφόρου πολεοδομικού προγραμματισμού και σχεδιασμού στην πλειονότητα των πόλεων της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων καινοτόμων προσεγγίσεων στους τομείς των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών και της αστικής κινητικότητας, των αειφόρων κτιρίων, της ενεργειακής απόδοσης και της διατήρησης της αστικής βιοποικιλότητας· | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | έγκριση ενός συνόλου κριτηρίων για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των πόλεων, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών, κοινωνικών και εδαφικών επιπτώσεων· | ii) | μέριμνα ώστε οι πόλεις να ενημερώνονται σχετικά με τη χρηματοδότηση για μέτρα βελτίωσης της αστικής αειφορίας και να έχουν καλύτερη πρόσβαση στη χρηματοδότηση αυτή· | iii) | ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ πόλεων σε ενωσιακό και διεθνές επίπεδο σχετικά με την καινοτόμο και αειφόρο αστική ανάπτυξη· | iv) | στο πλαίσιο των υπό εξέλιξη πρωτοβουλιών και των υφισταμένων δικτύων της Ένωσης, ανάπτυξη και προώθηση μιας κοινής αντίληψης του τρόπου συμβολής στη βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος μέσω της εστίασης στην ενσωμάτωση του πολεοδομικού σχεδιασμού στους στόχους που σχετίζονται με την αποδοτική χρήση των πόρων, τη δημιουργία μιας καινοτόμου, ασφαλούς και αειφόρου οικονομίας χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών, την αειφόρο χρήση της γης στο αστικό περιβάλλον, την αειφόρο κινητικότητα στις πόλεις, τη διαχείριση και διατήρηση της αστικής βιοποικιλότητας, την ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων, τη διαχείριση των υδάτων, την ανθρώπινη υγεία, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων, καθώς και την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος. | 95. | In order to enhance the sustainability of Union cities, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | a majority of cities in the Union are implementing policies for sustainable urban planning and design, including innovative approaches for urban public transport and mobility, sustainable buildings, energy efficiency and urban biodiversity conservation. | This requires, in particular: | (i) | agreeing on a set of criteria to assess the environmental performance of cities, taking into account economic, social and territorial impacts; | (ii) | ensuring that cities have information about, and better access to, financing for measures to improve urban sustainability; | (iii) | sharing best practice between cities at Union and international level in relation to innovative and sustainable urban development; | (iv) | in the context of ongoing Union initiatives and networks, developing and promoting a common understanding of how to contribute to improved urban environments by focusing on the integration of urban planning with objectives related to resource efficiency, an innovative safe and sustainable low-carbon economy, sustainable urban land-use, sustainable urban mobility, urban biodiversity management and conservation, ecosystem resilience, water management, human health, public participation in decision-making and environmental education and awareness. | 95. | Um die Nachhaltigkeit der Städte in der Union zu fördern, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | die Mehrzahl der Städte in der Union Maßnahmen für eine nachhaltige Stadtplanung und -gestaltung durchführen, einschließlich innovativer Ansätze für den öffentlichen Verkehr in den Städten und Mobilität, nachhaltige Gebäude, Energieeffizienz und die Erhaltung der biologischen Vielfalt in den Städten. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Vereinbarung einer Reihe von Kriterien, anhand deren die Umweltleistung von Städten unter Berücksichtigung der wirtschaftlichen, sozialen und territorialen Auswirkungen bewertet werden kann; | ii) | Sicherstellung, dass den Städten Informationen über Finanzierungsmittel für Maßnahmen zur Verbesserung der Nachhaltigkeit von Städten zur Verfügung stehen und sie besseren Zugang zu diesen Mitteln haben; | iii) | Austausch bewährter Verfahren zwischen Städten in der Union und auf internationaler Ebene in Bezug auf die innovative und nachhaltige Stadtentwicklung; | iv) | vor dem Hintergrund der laufenden Initiativen und Netzwerke der Union Entwicklung und Förderung eines gemeinsamen Verständnisses dessen, wie zu einer verbesserten städtischen Umwelt beigetragen werden kann, und zwar durch Schwerpunktlegung auf die Integration von Zielen in Bezug auf die Ressourceneffizienz, eine innovative, sichere und nachhaltige Wirtschaft mit geringem CO2-Ausstoß, eine nachhaltige Nutzung städtischer Flächen, einen nachhaltigen städtischen Verkehr, die Verwaltung und Erhaltung der biologischen Vielfalt in der Stadt, die Widerstandsfähigkeit des Ökosystems, die Wasserbewirtschaftung, die Gesundheit des Menschen, die Beteiligung der Öffentlichkeit an der Entscheidungsfindung sowie auf Umwelterziehung und ein Bewusstsein für Umweltfragen. |
| Στόχος προτεραιότητας αριθ. 9: Αύξηση της αποτελεσματικότητας της Ένωσης όσον αφορά την αντιμετώπιση διεθνών περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων | Priority objective 9: To increase the Union’s effectiveness in addressing international environmental and climate-related challenges | Prioritäres Ziel 9: Verbesserung der Fähigkeit der Union, wirksam auf internationale Umwelt- und Klimaprobleme einzugehen. |
| 96. | Η εξασφάλιση της αειφόρου χρήσης των πόρων αποτελεί μια από τις πιο πιεστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος, καθώς και καθοριστικό παράγοντα για την εξάλειψη της φτώχειας και την εξασφάλιση ενός αειφόρου μέλλοντος για τον πλανήτη (87). Στη διάσκεψη Ρίο + 20 οι παγκόσμιοι ηγέτες ανανέωσαν τη δέσμευσή τους για αειφόρο ανάπτυξη και για την προώθηση ενός οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αειφόρου μέλλοντος για τον πλανήτη, για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενεές. Αναγνώρισαν επίσης ότι η πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης. Στη διάσκεψη Ρίο + 20 υπογραμμίστηκε ότι με δεδομένη την πληθυσμιακή αύξηση και σε έναν ολοένα πιο αστικοποιημένο κόσμο, οι προκλήσεις αυτές απαιτούν την ανάληψη διεθνούς δράσης σε διάφορους τομείς, όπως οι τομείς του νερού, των ωκεανών, των αειφόρων εδαφών και οικοσυστημάτων, της αποδοτικής χρήσης των πόρων (ιδίως απόβλητα), της ορθής διαχείρισης των χημικών ουσιών, της αειφόρου ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής. Η σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων που βλάπτουν το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων των ορυκτών καυσίμων, απαιτεί επίσης την ανάληψη πρόσθετης δράσης. Εκτός από την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων σε τοπικό, εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση θα συμμετέχει προορατικά σε διεθνείς προσπάθειες που αποσκοπούν στην ανάπτυξη των αναγκαίων λύσεων για τη διασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο. | 96. | Ensuring the sustainable use of resources is one of the most pressing challenges facing the world today and is central to ending poverty and securing a sustainable future for the world (87). At Rio + 20, world leaders renewed their commitment to sustainable development and to ensuring the promotion of an economically, socially and environmentally sustainable future for the planet, for present and future generations. They also recognised that the inclusive and green economy is an important tool for achieving sustainable development. Rio + 20 outlined that in the light of a growing population and in an increasingly urbanised world, such challenges require that international action be taken in a number of areas, such as water, oceans, sustainable land and ecosystems, resource efficiency (in particular waste), sound management of chemicals, sustainable energy and climate change. The phasing-out of environmentally harmful subsidies, including fossil fuel subsidies also requires additional action. In addition to translating these commitments into action at local, national and Union level, the Union will engage proactively in international efforts to develop the solutions needed to ensure sustainable development globally. | 96. | Die Sicherstellung der nachhaltigen Ressourcennutzung ist eine der drängendsten Herausforderungen, denen die Welt heute gegenübersteht, und eine entscheidende Voraussetzung dafür, der Armut ein Ende zu setzen und für die Erde eine nachhaltige Zukunft zu sichern (87). Auf der Rio + 20-Konferenz haben die Staats- und Regierungschefs aus aller Welt ihr Engagement für eine nachhaltige Entwicklung und die Sicherung einer wirtschaftlich und sozial tragfähigen sowie umweltverträglichen Zukunft für den Planeten sowohl für die heutigen als auch für künftige Generationen bekräftigt. Sie erkannten auch an, dass die integrative und umweltschonende Wirtschaft ein wichtiges Instrument für die Herbeiführung einer nachhaltigen Entwicklung ist. Im Rahmen der Rio + 20-Konferenz wurde dargelegt, dass diese Herausforderungen angesichts einer wachsenden Bevölkerung und einer zunehmenden Verstädterung in einer Reihe von Bereichen internationales Handeln erfordern, beispielsweise in den Bereichen Wasser, Ozeane, nachhaltige Landnutzung und Ökosysteme, Ressourceneffizienz (insbesondere Abfälle), umweltverträglicher Umgang mit Chemikalien, nachhaltige Energienutzung und Klimawandel. Auch die schrittweise Abschaffung von umweltschädlich wirkenden Subventionen, einschließlich Subventionen für fossile Brennstoffe, erfordert zusätzliche Maßnahmen. Neben der praktischen Umsetzung dieser Verpflichtungen auf lokaler, nationaler und Unionsebene wird die Union an den internationalen Anstrengungen zur Ausarbeitung der Lösungen, die benötigt werden, um weltweit eine nachhaltige Entwicklung zu gewährleisten, vorausschauend mitwirken. |
| 97. | Η διάσκεψη Ρίο + 20 αποφάσισε να αντικαταστήσει την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφόρο Ανάπτυξη με ένα Πολιτικό φόρουμ Υψηλού Επιπέδου, επιφορτισμένο με την ενίσχυση της ενσωμάτωση των τριών διαστάσεων της αειφόρου ανάπτυξης και την παρακολούθηση και εξέταση της προόδου που επιτυγχάνεται όσον αφορά την εφαρμογή των αποτελεσμάτων της διάσκεψης Ρίο + 20 και των συναφών αποτελεσμάτων άλλων συνόδων κορυφής και διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην εφαρμογή των Στόχων της Αειφόρου Ανάπτυξης εντός του γενικού πλαισίου για την περίοδο μετά το 2015. | 97. | Rio + 20 decided to replace the UN Commission on Sustainable Development with a High-Level Political Forum, which will enhance the integration of the three dimensions of sustainable development and follow up and review progress on the implementation of the outcomes of Rio + 20 and relevant outcomes of other UN summits and conferences, thereby contributing to the implementation of sustainable development goals as part of the overarching post-2015 framework. | 97. | Im Rahmen der Rio + 20-Konferenz wurde beschlossen, die UN-Kommission für nachhaltige Entwicklung durch ein hochrangiges Politikforum für nachhaltige Entwicklung zu ersetzen, wodurch die Integration der drei Dimensionen der nachhaltigen Entwicklung ausgeweitet wird und der Fortschritt in Bezug auf die Umsetzung der Ergebnisse der Rio + 20-Konferenz sowie der einschlägigen Ergebnisse anderer UN-Gipfel und -Konferenzen nachverfolgt und geprüft werden kann, wodurch zu der Umsetzung der Ziele einer nachhaltigen Entwicklung als Teil des übergreifenden Rahmens für die Zeit nach 2015 beigetragen wird. |
| 98. | Πολλοί από τους στόχους προτεραιότητας που καθορίζονται στο 7ο ΠΔΠ μπορούν να επιτευχθούν πλήρως μόνο στο πλαίσιο πλανητικής προσέγγισης και σε συνεργασία με τις χώρες-εταίρους και τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη. Για τον λόγο αυτό η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να συμμετέχουν στις σχετικές διεθνείς, περιφερειακές και διμερείς διαδικασίες με ισχυρό, εστιασμένο, ενωτικό και συνεκτικό τρόπο. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου και στις αρκτικές περιοχές όπου υπάρχει ανάγκη για εντατικοποίηση της συνεργασίας και μεγαλύτερη συμμετοχή της Ένωσης, μεταξύ άλλων, μέσω της προσχώρησης στη σύμβαση για την προστασία του Εύξεινου Πόντου από τη μόλυνση και της απόκτησης καθεστώτος μόνιμου παρατηρητή στο Αρκτικό Συμβούλιο, με σκοπό την αντιμετώπιση νέων και κοινών περιβαλλοντικών προκλήσεων. Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να εξακολουθήσουν να προωθούν ένα αποτελεσματικό πλαίσιο κανόνων για την παγκόσμια περιβαλλοντική πολιτική, που να συμπληρώνεται από μια αποτελεσματικότερη στρατηγική προσέγγιση στην οποία οι διμερείς και οι περιφερειακές πολιτικές συνομιλίες και συνεργασία θα είναι προσαρμοσμένες στους στρατηγικούς εταίρους, τις υποψήφιες για προσχώρηση και τις γειτονικές χώρες της Ένωσης και στις αναπτυσσόμενες χώρες, αντίστοιχα, και θα στηρίζονται με επαρκή χρηματοδότηση. | 98. | Many of the priority objectives set out in the 7th EAP can only be fully achieved as part of a global approach and in cooperation with partner countries, and overseas countries and territories. That is why the Union and its Member States should engage in relevant international, regional and bilateral processes in a strong, focused, united and coherent manner. Particular emphasis should be given to the Black Sea and the Arctic regions, where there is a need for intensified cooperation and increased Union involvement, including through membership of the Convention on the Protection of the Black Sea against Pollution and by gaining permanent observer status in the Arctic Council, in order to address new and shared environmental challenges. The Union and its Member States should continue to promote an effective, rules-based framework for global environment policy, complemented by a more effective, strategic approach in which bilateral and regional political dialogues and cooperation are tailored towards the Union’s strategic partners, candidate and neighbourhood countries, and developing countries, respectively, supported by adequate finance. | 98. | Viele der im 7. UAP festgelegten prioritären Ziele lassen sich nur durch ein weltweites Vorgehen und in Zusammenarbeit mit Partnerländern und überseeischen Ländern und Gebieten voll verwirklichen. Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten daher energisch, konzentriert, geschlossen und kohärent an einschlägigen internationalen, regionalen und bilateralen Prozessen mitwirken. Ein besonderer Schwerpunkt sollte auf der Schwarzmeerregion sowie auf der Arktis liegen, wo es einer intensiveren Zusammenarbeit und eines verstärkten Handelns seitens der Union bedarf, und zwar auch über eine Mitgliedschaft beim Übereinkommen zum Schutz des Schwarzen Meeres vor Verschmutzung und die Erlangung des Status eines ständigen Beobachters im Arktis-Rat, um neuen gemeinsamen Herausforderungen in Bezug auf die Umwelt begegnen zu können. Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten sich weiterhin für ein wirksames, weltweites umweltpolitisches Regelwerk einsetzen, das durch ein effizienteres, strategisches Konzept mit bilateralen und regionalen politischen Dialogen und Kooperationen mit den strategischen Partnern der Union, Bewerber- und Nachbarländern bzw. Entwicklungsländern ergänzt und durch adäquate Finanzmittel unterstützt wird. |
| 99. | Το χρονικό διάστημα που καλύπτει το 7ο ΠΔΠ αντιστοιχεί σε βασικά στάδια της διεθνούς πολιτικής για το κλίμα, τη βιοποικιλότητα και τις χημικές ουσίες. Για την παραμονή εντός του ανωτάτου ορίου των 2 °C, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν έως το 2050 κατά τουλάχιστον 50 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι σήμερα από διάφορες χώρες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα επιτρέψουν να επιτευχθεί μόλις το ένα τρίτο από τις μειώσεις που απαιτούνται έως το 2020 (88). Χωρίς αποφασιστικότερη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι απίθανο να συγκρατηθεί η κλιματική αλλαγή. Ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, οι χώρες θα βρίσκονται όλο και περισσότερο αντιμέτωπες με τις αναπόφευκτες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, λόγω των ιστορικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και θα πρέπει να καταστρώσουν στρατηγικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Στο πλαίσιο της πλατφόρμας του Durban για την ενίσχυση της δράσης, πρόκειται να εγκριθεί μέχρι το 2015 και να εφαρμοστεί από το 2020 μια συνολική και αυτοτελής συμφωνία γενικής ισχύος. Η Ένωση θα εξακολουθήσει να συμμετέχει προορατικά στη διαδικασία αυτή, καθώς και στις συζητήσεις για τον τρόπο γεφύρωσης της διαφοράς ανάμεσα στις σημερινές δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών που έχουν αναλάβει οι ανεπτυγμένες και οι αναπτυσσόμενες χώρες και για τα μέτρα που απαιτούνται προκειμένου να παραμείνει η πορεία των εκπομπών συμβατή με τον στόχο των 2 °C, βάσει των πλέον πρόσφατων πορισμάτων της IPCC. Η εφαρμογή των αποτελεσμάτων της διάσκεψης Ρίο + 20 πρέπει να εξασφαλίζει επίσης τη συνοχή και τη συμπληρωματικότητα με αυτή τη διαδικασία ώστε να αλληλοενισχύονται. Η συνέχεια που θα δοθεί στη διάσκεψη Ρίο + 20 θα πρέπει επίσης να συμβάλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, υποστηρίζοντας με τον τρόπο αυτό την προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Παράλληλα, η Ένωση θα πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει περαιτέρω τις συμπράξεις με στρατηγικούς εταίρους στον τομέα της κλιματικής αλλαγής και να λάβει πρόσθετα μέτρα για την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών και κλιματικών παραμέτρων στην εμπορική και αναπτυξιακή της πολιτική, έχοντας κατά νου τις αμοιβαίες δεσμεύσεις και τα αμοιβαία οφέλη. | 99. | The time span covered by the 7th EAP corresponds to key phases in international climate, biodiversity and chemical policy. To remain within the 2 °C ceiling, global GHG emissions need to be cut by at least 50 % of their 1990 levels by 2050. However, the pledges countries have made so far to reduce GHG emissions will deliver no more than one third of the reductions required by 2020 (88). Without more resolute global action, climate change is unlikely to be curtailed. Even in a best-case scenario, countries will increasingly face inevitable impacts from climate change because of historical GHG emissions and will need to develop climate adaptation strategies. Under the Durban Platform for Enhanced Action, a comprehensive and robust agreement applicable to all is to be agreed by 2015 and implemented as of 2020. The Union will remain engaged proactively in this process, including in discussions on how to close the gap between current emission reduction pledges by developed and developing countries, and on action needed to stay on an emission pathway compatible with the 2 °C objective, informed by the latest findings from the IPCC. The implementation of the Rio + 20 outcome must also ensure coherence and complementarity with this process so that they are mutually reinforcing. The follow-up to Rio + 20 should also help to reduce GHG emissions, thus supporting the fight against climate change. In parallel, the Union should pursue and further intensify climate change partnerships with strategic partners and should take further action to mainstream environmental and climate-related considerations in its trade and development policies, bearing in mind mutual commitments and benefits. | 99. | Der zeitliche Rahmen des 7. UAP deckt sich mit wichtigen Phasen der internationalen Klima-, Biodiversitäts- und Chemikalienpolitik. Damit die 2 °C-Obergrenze eingehalten werden kann, müssen die weltweiten Treibhausgasemissionen bis 2050 um mindestens 50 % gegenüber dem Niveau von 1990 gesenkt werden. Jedoch wird im Rahmen der Verpflichtungen, die verschiedene Länder bisher eingegangen sind, um die THG-Emissionen zu senken, höchstens ein Drittel der bis 2020 erforderlichen Senkung erreicht (88). Ohne ein entschlosseneres weltweites Handeln dürfte sich der Klimawandel kaum eindämmen lassen. Selbst im allerbesten Fall werden die Länder wegen der historischen THG-Emissionen die unvermeidbaren Folgen des Klimawandels immer stärker zu spüren bekommen und Strategien zur Anpassung an den Klimawandel ausarbeiten müssen. Im Rahmen der Durban Platform for Enhanced Action (Durban-Plattform für verstärktes Handeln) soll bis 2015 ein umfassendes, robustes und für Alle geltendes Übereinkommen beschlossen werden, das ab 2020 umzusetzen ist. Die Union wird weiterhin proaktiv an diesem Prozess mitwirken und sich auch an den Debatten darüber beteiligen, wie die Lücke zwischen den derzeitigen Emissionsreduktionszusagen von Industrie- und Entwicklungsländern geschlossen werden kann und welche Maßnahmen erforderlich sind, um auf einem mit dem 2 °C-Ziel im Einklang stehenden Emissionsreduktionspfad zu bleiben, und zwar auf der Grundlage der neuesten Erkenntnisse der IPCC. Bei der Umsetzung der Ergebnisse der Rio + 20-Konferenz muss auch für Kohärenz und Komplementarität in Bezug auf diesen Prozess gesorgt werden, damit sich beides gegenseitig verstärkt. Die Folgemaßnahmen zur Rio + 20-Konferenz sollten ebenfalls zur Verringerung der THG-Emissionen beitragen und damit den Kampf gegen den Klimawandel unterstützen. Parallel dazu sollte die Union Klimapartnerschaften mit strategischen Partnern weiterverfolgen und intensivieren und weitere Maßnahmen treffen, um Umwelt- und Klimaerwägungen in ihre Handels- und Entwicklungspolitik einzubeziehen, wobei der gegenseitige Nutzen und die gegenseitigen Verpflichtungen zu berücksichtigen sind. |
| 100. | Οι παγκόσμιοι στόχοι όσον αφορά τη βιοποικιλότητα (89), που έχουν καθοριστεί στο πλαίσιο της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα, πρέπει να επιτευχθούν έως το 2020 ως βάση για την ανάσχεση και, τελικά, την αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας παγκοσμίως. Η Ένωση θα συνεισφέρει το μερίδιο που της αναλογεί στις προσπάθειες αυτές, μεταξύ άλλων σε σχέση με τον διπλασιασμό των σχετιζόμενων με τη βιοποικιλότητα συνολικών διεθνών ροών πόρων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες έως το 2015 και τουλάχιστον με τη διατήρηση αυτού του επιπέδου έως το 2020 όπως καθορίζεται στους προκαταρκτικούς στόχους που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της στρατηγικής κινητοποίησης πόρων της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (90). Είναι επίσης σημαντικό να διαδραματίσει η Ένωση ενεργό ρόλο στη Διακυβερνητική Πλατφόρμα Επιστήμης-Πολιτικής για τη Βιοποικιλότητα και τις Οικοσυστημικές Υπηρεσίες (IPBES), όταν θα καταστεί πλήρες μέλος της, προκειμένου να επιτύχει τη διασύνδεση μεταξύ τοπικού, περιφερειακού και διεθνούς επιπέδου διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας. Η Ένωση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την εφαρμογή της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης (UNCCD), ιδίως αναλαμβάνοντας δράση για την επίτευξη ενός ουδέτερου από πλευράς υποβάθμισης του εδάφους κόσμου, όπως συμφωνήθηκε στη διάσκεψη Ρίο + 20. Θα εντατικοποιήσει επίσης τις προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου όσον αφορά την ορθή διαχείριση των χημικών ουσιών καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, καθώς και των επικίνδυνων αποβλήτων, όπως επιβεβαιώθηκε στη διάσκεψη Ρίο + 20, καθώς και για την υποστήριξη σχετικών συμβάσεων. Η Ένωση θα συνεχίσει να διαδραματίζει ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο, συμβάλλοντας στην επίτευξη των στόχων των σχετικών διαδικασιών. | 100. | The global biodiversity targets (89) laid down under the Convention on Biological Diversity (CBD) need to be met by 2020 as the basis for halting and ultimately reversing the loss of biodiversity worldwide. The Union will contribute its fair share to those efforts, including with regard to the doubling of total biodiversity-related international resource flows to developing countries by 2015 and will at least maintain this level until 2020, as set out among the preliminary targets agreed in the context of the CBD’s resources mobilisation strategy (90). It is also important for the Union to play an active role in the Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) once it becomes a full member, in order to link up the local, regional and international levels of biodiversity governance. The Union will continue to support the implementation of the United Nations Convention to Combat Desertification (UNCCD), in particular by taking action in striving to achieve a land degradation neutral world as agreed at Rio + 20. It will also step up efforts to reach the target for the sound management of chemicals throughout their life-cycle and of hazardous waste, as reinforced at Rio + 20, and to support related conventions. The Union will continue to play an active and constructive role in helping to achieve the objectives of such processes. | 100. | Die weltweiten Biodiversitätsziele (89) im Rahmen des Übereinkommens über die biologische Vielfalt (Convention on Biological Diversity — CBD) müssen bis 2020 erreicht sein, damit der Verlust an Biodiversität weltweit gestoppt und letztlich umgekehrt werden kann. Die Union wird einen fairen Beitrag zu diesen Anstrengungen leisten, auch im Hinblick auf die Verdopplung der gesamten biodiversitätsbezogenen internationalen Fördermittel für Entwicklungsländer bis 2015, und wird dieses Niveau bis mindestens 2020 aufrechterhalten, wie es im Rahmen der vorrangigen Ziele dargelegt wurde, die im Zusammenhang mit der Strategie für die Mobilisierung von Mitteln für das Übereinkommen über die biologische Vielfalt vereinbart wurden (90). Darüber hinaus ist es wichtig, dass die Union nach dem Erwerb der Vollmitgliedschaft aktiv zur zwischenstaatlichen Plattform Wissenschaft/Politik für Biodiversität und Ökosystemdienstleistungen (IPBES) beiträgt, um eine Verbindung zwischen der lokalen, regionalen und internationalen Ebene in Fragen eines auf die Erhaltung der Artenvielfalt zielenden Ordnungsrahmens zu schaffen. Die Union wird die Umsetzung des Übereinkommens der Vereinten Nationen zur Bekämpfung der Desertifikation weiterhin unterstützen, indem sie insbesondere Maßnahmen ergreift, um darauf hinzuarbeiten, den Zustand einer degradationsneutralen Welt zu erreichen, wie auf der Rio + 20-Konferenz vereinbart. Darüber hinaus wird sie ihre Anstrengungen intensivieren, damit das auf der Rio + 20-Konferenz bekräftigte Ziel eines umweltverträglichen Umgangs mit Chemikalien während ihrer gesamten Lebensdauer sowie mit gefährlichen Abfällen erreicht wird, und die diesbezüglichen Übereinkommen unterstützen. Die Union wird weiterhin aktiv und konstruktiv dazu beitragen, dass diese Prozesse ihre Ziele erreichen. |
| 101. | Η Ένωση έχει επιδείξει ικανοποιητικές επιδόσεις όσον αφορά τη συμμετοχή σε πολυμερείς περιβαλλοντικές συμφωνίες, έστω και αν ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη κυρώσει βασικές συμφωνίες. Η κατάσταση αυτή κλονίζει την αξιοπιστία της Ένωσης στις σχετικές διαπραγματεύσεις. Τα κράτη μέλη και η Ένωση θα πρέπει να εξασφαλίσουν την έγκαιρη κύρωση και έγκριση αντίστοιχα όλων των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη. | 101. | The Union has a good track-record when it comes to membership of multilateral environmental agreements (MEAs), although a number of Member States have still not ratified key agreements. This compromises the Union’s credibility in related negotiations. Member States and the Union should ensure the ratification and approval, respectively, in a timely manner, of all MEAs to which they are signatories. | 101. | Die Union hat eine gute Bilanz vorzuweisen, was die Mitgliedschaft in multilateralen Umweltübereinkommen anbelangt, doch haben mehrere Mitgliedstaaten wichtige Übereinkommen immer noch nicht ratifiziert. Dies schadet der Glaubwürdigkeit der Union bei entsprechenden Verhandlungen. Die Mitgliedstaaten und die Union sollten die zügige Ratifizierung beziehungsweise Genehmigung aller von ihnen unterzeichneten multilateralen Umweltübereinkommen sicherstellen. |
| 102. | Η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να συμμετέχουν προορατικά σε διεθνείς διαπραγματεύσεις για νέα και αναδυόμενα ζητήματα, ιδιαίτερα για νέες συμβάσεις, συμφωνίες και αξιολογήσεις, και, στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την ισχυρή βούλησή τους να συνεχίσουν να επιδιώκουν τη συντομότερη δυνατή έναρξη διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, για μια συμφωνία εφαρμογής της UNCLOS (Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας) για τη διατήρηση και αειφόρο χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας και να στηρίζουν την ολοκλήρωση της πρώτης «Παγκόσμιας Αξιολόγησης των Ωκεανών». | 102. | The Union and its Member States should proactively engage in international negotiations on new and emerging issues, in particular on new Conventions, agreements and assessments, and, accordingly, reaffirm their strong determination to continue efforts to launch, as soon as possible, negotiations in the framework of a UN General Assembly for an UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea) implementing agreement on the conservation and sustainable use of marine biological diversity of Areas Beyond National Jurisdiction and supporting the completion of the first ‘World Ocean Assessment’. | 102. | Die Union und ihre Mitgliedstaaten sollten sich bei neuen und aufkommenden Fragestellungen — vor allem in Bezug auf neue Übereinkommen, Abkommen und Bewertungen — vorausschauend an internationalen Verhandlungen beteiligen und in diesem Zusammenhang ihrer festen Entschlossenheit erneut Ausdruck verleihen, so bald wie möglich im Rahmen einer Generalversammlung der Vereinten Nationen Verhandlungen über ein SRÜ-Umsetzungsabkommen (SRÜ — Seerechtsübereinkommen der Vereinten Nationen) betreffend die Erhaltung und nachhaltige Nutzung der biologischen Vielfalt der Meere außerhalb der nationalen Hoheitsbereiche aufzunehmen und den Abschluss der ersten Bewertung des Zustands der Weltmeere zu unterstützen. |
| 103. | Η Ένωση θα πρέπει επίσης να αξιοποιήσει τη θέση της ως μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες αγορές για να προωθήσει πολιτικές και προσεγγίσεις με τις οποίες θα μειώνονται οι πιέσεις που ασκούνται στην παγκόσμια βάση φυσικών πόρων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την αλλαγή των προτύπων κατανάλωσης και παραγωγής, μεταξύ άλλων, με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για να προωθηθεί η αειφόρος διαχείριση των πόρων σε διεθνές επίπεδο και να καταστεί λειτουργικό το δεκαετές πλαίσιο προγραμμάτων για την αειφόρο κατανάλωση και παραγωγή, καθώς και να εξασφαλιστεί ότι οι πολιτικές για το εμπόριο και την εσωτερική αγορά υποστηρίζουν την υλοποίηση περιβαλλοντικών και κλιματικών στόχων και παρέχουν κίνητρα σε άλλες χώρες για την αναβάθμιση και την εφαρμογή των δικών τους περιβαλλοντικών κανονιστικών πλαισίων και προτύπων, με σκοπό την αποτροπή του περιβαλλοντικού ντάμπινγκ. Η Ένωση θα συνεχίσει να προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη, μέσω της διαπραγμάτευσης και της εφαρμογής ειδικών διατάξεων των διεθνών εμπορικών συμφωνιών που συνάπτει και των διμερών εθελοντικών συμφωνιών εταιρικής σχέσης για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο, που διασφαλίζουν ότι μόνο νόμιμα υλοτομημένη ξυλεία εισέρχεται στην Ένωση από τις χώρες-εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ξυλεία (91) αποτελεί τη νομική βάση την οποία η Ένωση μπορεί να χρησιμοποιήσει για να αντιμετωπίσει το παγκόσμιο πρόβλημα της παράνομης υλοτομίας στο πλαίσιο της ζήτησής της για ξυλεία και προϊόντα ξυλείας. Θα εξεταστούν επίσης και άλλες επιλογές πολιτικής για τη μείωση των επιπτώσεων της κατανάλωσης της Ένωσης στο παγκόσμιο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών. | 103. | The Union should also leverage its position as one of the largest markets in the world to promote policies and approaches that decrease pressure on the global natural resource base. This can be done by changing patterns of consumption and production, including by taking the steps necessary to promote sustainable resource management at international level and to implement the 10-year Framework of Programmes on Sustainable Consumption and Production, as well as ensuring that trade and internal market policies support the achievement of environment and climate goals and provide incentives to other countries to upgrade and enforce their environmental regulatory frameworks and standards, with a view to preventing environmental dumping. The Union will continue to promote sustainable development through the negotiation and implementation of dedicated provisions in its international trade agreements and the bilateral Forest Law Enforcement, Governance and Trade voluntary partnership agreements, which ensure that only legally-harvested timber enters the Union market from partner countries. In this context, the European Union Timber Regulation (91) serves as a legal basis for the Union to address the global problem of illegal logging through its demand for timber and timber products. Other policy options to reduce the impacts of Union consumption on the global environment, including deforestation and forest degradation, will also be explored. | 103. | Die Union sollte auch ihre Position als einer der weltgrößten Märkte in die Waagschale werfen, um Strategien und Konzepte zu fördern, die den Druck auf die weltweiten natürlichen Ressourcen mindern. Dies kann geschehen durch eine Änderung der Verbrauchs- und Produktionsmuster, einschließlich der Ergreifung der notwendigen Schritte zur Förderung einer nachhaltigen Ressourcenbewirtschaftung auf internationaler Ebene und zur Umsetzung des Zehnjahres-Programmrahmens für nachhaltigen Konsum und nachhaltige Produktion, und indem sichergestellt wird, dass Handels- und Binnenmarktpolitik die Erreichung von Umwelt- und Klimazielen unterstützen und anderen Ländern Anreize bieten, ihre Rechtsvorschriften und Standards im Umweltbereich zu verbessern und durchzusetzen, um Umwelt-Dumping zu bekämpfen. Die Union wird eine nachhaltige Entwicklung weiterhin fördern, indem sie im Rahmen ihrer internationalen Handelsübereinkommen diesbezüglich spezielle Bestimmungen aushandelt, sowie durch die freiwilligen bilateralen Partnerschaftsabkommen für die Rechtsdurchsetzung, die Politikgestaltung und den Handel im Forstsektor, die sicherstellen, dass aus den Partnerländern nur Holz aus legalem Einschlag auf den Unionsmarkt gelangt. In diesem Zusammenhang dient die Holzverordnung der Union (91) als rechtliche Basis, um dem weltweiten Problem des illegalen Holzeinschlags im Rahmen ihrer Nachfrage nach Holz und Holzprodukten zu begegnen. Darüber hinaus werden weitere politische Optionen erkundet, um die weltweiten Auswirkungen des Verbrauchs der Union auf die Umwelt, einschließlich Entwaldung und Waldschädigung, zu verringern |
| 104. | Η Ένωση, σε συνέπεια με τις εσωτερικές της πολιτικές, θα πρέπει επίσης να εντείνει περαιτέρω τη συμβολή της σε πρωτοβουλίες που διευκολύνουν τη μετάβαση προς μια πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία σε διεθνές επίπεδο, όπως η προώθηση κατάλληλων ευνοϊκών συνθηκών, η ανάπτυξη αγορακεντρικών μέσων και δεικτών πέραν του ΑΕΠ. | 104. | The Union should also further intensify its contribution to initiatives that facilitate the transition towards an inclusive and green economy at international level, such as the promotion of appropriate enabling conditions, the development of market-based instruments and indicators beyond GDP, consistent with its internal policies. | 104. | Die Union sollte sich — in Übereinstimmung mit ihrer Innenpolitik — stärker an Initiativen beteiligen, die dem weltweiten Übergang zu einer integrativen und umweltschonenden Wirtschaft dienen, und beispielsweise entsprechende Ausgangsbedingungen fördern und über das BIP hinaus weitere marktbasierte Instrumente und Indikatoren entwickeln. |
| 105. | Η Ένωση θα πρέπει να συνεχίσει να προωθεί την περιβαλλοντική ευθύνη στις επιχειρηματικές πρακτικές. Οι νέες υποχρεώσεις τις οποίες υπέχουν, βάσει της ενωσιακής πρωτοβουλίας για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά (92), οι εισηγμένες και οι μεγάλες μη εισηγμένες εταιρείες των κλάδων της εξόρυξης και της πρωτογενούς υλοτομίας, να αναφέρουν τις πληρωμές που πραγματοποιούν προς κυβερνήσεις, θα έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία στον τρόπο εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Ως κύριος πάροχος περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών, η Ένωση θα πρέπει να προωθεί τα παγκόσμια οικολογικά πρότυπα, τις ελεύθερες συναλλαγές σε περιβαλλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, την περαιτέρω εξάπλωση φιλοπεριβαλλοντικών και φιλοκλιματικών τεχνολογιών, την προστασία των επενδύσεων και των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και τις διεθνείς ανταλλαγές βέλτιστων πρακτικών. | 105. | The Union should continue to promote environmentally responsible business practices. New obligations under the Union’s Responsible Business Initiative (92) for listed and large, unlisted, extractive and primary forest logging companies to report payments they make to governments will result in greater transparency and accountability in the way natural resources are exploited. As a leading provider of environmental goods and services, the Union should promote global green standards, free trade in environmental goods and services, the further deployment of environment and climate-friendly technologies, protection of investment and intellectual property rights and the international exchange of best practice. | 105. | Die Union sollte weiterhin ökologisch verantwortungsbewusste Unternehmenspraktiken fördern. Die neuen Verpflichtungen im Rahmen der Initiative der Union zur Förderung eines verantwortungsvollen Unternehmertums (92), nach denen börsennotierte und große nicht börsennotierte Unternehmen der mineralgewinnenden Industrie und Unternehmen des Holzeinschlags in Primärwäldern ihre an staatliche Stellen geleisteten Zahlungen melden müssen, werden zu mehr Transparenz und Rechenschaftspflicht bei der Nutzung der natürlichen Ressourcen führen. Als einer der führenden Bereitsteller von Umweltgütern und -dienstleistungen sollte die Union weltweite Umweltnormen, den freien Handel mit Umweltgütern und -dienstleistungen, die weitere Verbreitung umwelt- und klimafreundlicher Technologien, den Schutz von Investitionen und der Rechte des geistigen Eigentums sowie den internationalen Austausch von bewährten Verfahren fördern. |
| 106. | Προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της Ένωσης όσον αφορά την αντιμετώπιση των διεθνών περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων, το 7ο ΠΔΠ εξασφαλίζει τα εξής, έως το 2020: | α) | πλήρη ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων της διάσκεψης Ρίο + 20 στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της Ένωσης και αποτελεσματική συμβολή της Ένωσης στις παγκόσμιες προσπάθειες για την τήρηση των ανειλημμένων δεσμεύσεων, συμπεριλαμβανομένων όσων απορρέουν από τις συμβάσεις του Ρίο, και σε πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην προώθηση της παγκόσμιας μετάβασης προς μία πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και της εξάλειψης της φτώχειας· | β) | αποτελεσματική στήριξη από την Ένωση των εθνικών, περιφερειακών και διεθνών προσπαθειών για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών και των κλιματικών προκλήσεων και για την εξασφάλιση αειφόρου ανάπτυξης· | γ) | μείωση των επιπτώσεων της κατανάλωσης στην Ένωση στο περιβάλλον πέραν των συνόρων της Ένωσης. | Προς τούτο απαιτούνται ιδίως τα εξής: | i) | καταβολή προσπαθειών στο πλαίσιο μιας συνεκτικής και συνολικής για την περίοδο μετά το 2015 προσέγγισης όσον αφορά τις παγκόσμιες προκλήσεις της εξάλειψης της φτώχειας και της αειφόρου ανάπτυξης, και μέσω μιας συνεργατικής διαδικασίας χωρίς αποκλεισμούς, για την έγκριση στόχων αειφόρου ανάπτυξης οι οποίοι: | — | να συνάδουν με τους υφιστάμενους διεθνώς συμφωνημένους στόχους και σκοπούς, μεταξύ άλλων, για τη βιοποικιλότητα, την κλιματική αλλαγή, την κοινωνική ένταξη και τα κατώτατα όρια κοινωνικής προστασίας, | — | να καλύπτουν σε εθνικό και διεθνές επίπεδο τους τομείς προτεραιότητας όπως η ενέργεια, το νερό, η επισιτιστική ασφάλεια, οι ωκεανοί και η αειφόρος κατανάλωση και παραγωγή, η αξιοπρεπής εργασία, η ορθή διακυβέρνηση και το κράτος δικαίου, | — | να έχουν καθολική εφαρμογή, καλύπτοντας και τις τρεις διαστάσεις αειφόρου ανάπτυξης, | — | να αξιολογούνται και να συνοδεύονται από ποσοτικούς στόχους και δείκτες, λαμβανομένων ταυτόχρονα υπόψη των διαφορετικών εθνικών συνθηκών, ικανοτήτων και επιπέδων ανάπτυξης, και | — | να συνάδουν με άλλες διεθνείς δεσμεύσεις, όπως οι δεσμεύσεις για την κλιματική αλλαγή και τη βιοποικιλότητα, και να τις στηρίζουν· | ii) | καταβολή προσπαθειών προς την κατεύθυνση μιας αποτελεσματικότερης δομής των Ηνωμένων Εθνών για την αειφόρο ανάπτυξη, ιδιαίτερα της περιβαλλοντικής της διάστασης, με: | — | την περαιτέρω ενίσχυση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διάσκεψης Ρίο + 20, με αξιοποίηση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών να μεταβάλει την ονομασία του Διοικητικού Συμβουλίου του UNEP σε Περιβαλλοντική Συνέλευση του UNEP (93), ενώ παράλληλα συνεχίζεται η επιδίωξη της αναβάθμισης του καθεστώτος UNEP σε ειδικευμένο οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, | — | τη στήριξη των προσπαθειών για την ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών, ιδίως στους τομείς των χημικών ουσιών και των αποβλήτων και της βιοποικιλότητας, και | — | τη συμβολή στην εξασφάλιση ότι τα θέματα του περιβάλλοντος θα προβάλλονται με ισχυρή και έγκυρη φωνή στις εργασίες του πολιτικού φόρουμ υψηλού επιπέδου για την αειφόρο ανάπτυξη· | iii) | ενίσχυση του αντίκτυπου των διαφόρων πηγών χρηματοδότησης, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η φορολογία και η κινητοποίηση εγχώριων πόρων, οι ιδιωτικές επενδύσεις, οι νέες εταιρικές σχέσεις και οι καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης, και δημιουργία δυνατοτήτων χρησιμοποίησης της αναπτυξιακής βοήθειας για τη μόχλευση των εν λόγω άλλων πηγών χρηματοδότησης στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης, καθώς και στις πολιτικές της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών δεσμεύσεων για τη χρηματοδότηση των μέτρων που αφορούν το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· | iv) | συνεργασία με τις χώρες-εταίρους με στρατηγικότερο τρόπο. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την επικέντρωση της συνεργασίας με: | — | τους στρατηγικούς εταίρους, στην προώθηση των βέλτιστων πρακτικών στην εσωτερική περιβαλλοντική πολιτική και νομοθεσία και στη σύγκλιση θέσεων κατά τις πολυμερείς περιβαλλοντικές διαπραγματεύσεις, | — | τις χώρες που καλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας, στη σταδιακή εναρμόνιση με τη βασική περιβαλλοντική και κλιματική πολιτική και νομοθεσία της Ένωσης και στην ενίσχυση της συνεργασίας για την αντιμετώπιση των περιφερειακών περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων, | — | τις αναπτυσσόμενες χώρες, στη στήριξη των προσπαθειών τους για την προστασία του περιβάλλοντος, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση των φυσικών καταστροφών, καθώς και την τήρηση των διεθνών περιβαλλοντικών δεσμεύσεων, ως συμβολή στον περιορισμό της φτώχειας και στην αειφόρο ανάπτυξη· | v) | συμμετοχή στις υφιστάμενες και νέες πολυμερείς περιβαλλοντικές και άλλες συναφείς διαδικασίες, με πιο συνεπή, προορατικό και αποτελεσματικό τρόπο, συμπεριλαμβανομένης μέσω της έγκαιρης προσέγγισης τρίτων χωρών και άλλων ενδιαφερομένων μερών, με σκοπό να εξασφαλιστεί η τήρηση των δεσμεύσεων για το 2020 σε ενωσιακό επίπεδο και η προώθησή τους παγκοσμίως, και να επιτευχθεί συμφωνία για την ανάληψη διεθνούς δράσης μετά το 2020, και κύρωση και τόνωση των προσπαθειών για την εφαρμογή όλων των βασικών πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών πολύ πριν από το 2020. Εφαρμογή του δεκαετούς πλαισίου προγραμμάτων για την αειφόρο κατανάλωση και παραγωγή· | vi) | εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σε παγκόσμιο πλαίσιο, της κατανάλωσης τροφίμων και άλλων βασικών αγαθών στην Ένωση και, εάν κρίνεται σκόπιμο, εκπόνηση πολιτικών προτάσεων για να ληφθούν υπόψη τα πορίσματα αυτών των αξιολογήσεων, και εξέταση του ενδεχόμενου ανάπτυξης σχεδίου δράσης της Ένωσης για την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών· | vii) | προώθηση της περαιτέρω ανάπτυξης και υλοποίησης συστημάτων εμπορίας εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο και διευκόλυνση της διασύνδεσης αυτών των συστημάτων· | viii) | εξασφάλιση της επίτευξης οικονομικής και κοινωνικής προόδου εντός των ορίων αντοχής της γης, με την αύξηση της κατανόησης των πλανητικών ορίων, μεταξύ άλλων, κατά την ανάπτυξη του πλαισίου για την περίοδο μετά το 2015, για να εξασφαλιστεί η ευημερία και ευμάρεια των ανθρώπων σε μακροπρόθεσμη βάση. | 106. | In order to increase the Union’s effectiveness in addressing international environmental and climate-related challenges, the 7th EAP shall ensure that by 2020: | (a) | the outcomes of Rio + 20 are fully integrated into the Union’s internal and external policies and the Union is contributing effectively to global efforts to implement agreed commitments, including those under the Rio conventions and to initiatives aimed at promoting the global transition towards an inclusive and green economy in the context of sustainable development and poverty eradication; | (b) | the Union is providing effective support to national, regional and international efforts to address environmental and climate-related challenges and to ensure sustainable development; | (c) | the impact of consumption in the Union on the environment beyond the Union’s borders is reduced. | This requires, in particular: | (i) | working as part of a coherent and comprehensive post-2015 approach to the universal challenges of poverty eradication and sustainable development, and through an inclusive, collaborative process, towards the adoption of sustainable development goals that: | — | are coherent with existing internationally agreed goals and targets on, inter alia, biodiversity, climate change, social inclusion and social protection floors; | — | address, at national and international level, priority areas such as energy, water, food security, oceans and sustainable consumption and production, decent work, good governance and the rule of law; | — | are universally applicable, covering all three dimensions of sustainable development; | — | are assessed and accompanied by targets and indicators, while taking into account different national circumstances, capacities and levels of development, and | — | are consistent with, and supportive of, other international commitments, such as those concerning climate change and biodiversity; | (ii) | working towards a more effective UN structure for sustainable development, in particular its environmental dimension by: | — | further strengthening the United Nations Environment Programme (UNEP) in line with the outcome of Rio + 20, building on the decision by the UN General Assembly to change the designation of the Governing Council of the UNEP to the UN Environment Assembly of the UNEP (93), while continuing to strive for an upgrade of the UNEP’s status to that of a specialised Agency; | — | supporting efforts to enhance synergies between multilateral environmental agreements, in particular in the chemicals and waste cluster and the biodiversity cluster; and | — | contributing to ensuring a strong and authoritative voice for the environment in the work of the High-Level Political Forum; | (iii) | strengthening the impact of various sources of funding, including taxation and domestic resource mobilisation, private investment, new partnerships and innovative financing sources, and creating options for using development aid to leverage those other sources of financing as part of a sustainable development financing strategy, as well as in the Union’s own policies, including international commitments on climate and biodiversity finance; | (iv) | engaging with partner countries in a more strategic way, for example by focusing cooperation with: | — | strategic partners on the promotion of best practice in domestic environment policy and legislation and convergence in multilateral environmental negotiations; | — | countries covered by the European Neighbourhood Policy on gradual approximation with key Union environment and climate policy and legislation and on strengthening cooperation to address regional environmental and climate-related challenges; | — | developing countries to support their efforts to protect the environment, fight climate change and reduce natural disasters, and implement international environmental commitments as a contribution to poverty reduction and sustainable development; | (v) | engaging in existing and new multilateral environmental and other relevant processes, in a more consistent, proactive and effective way, including through the timely outreach to third countries and other stakeholders, with a view to ensuring that commitments for 2020 are met at Union level and promoted globally, and to agree on international action to be taken beyond 2020, and ratifying and boosting efforts to implement all key multilateral environmental agreements well before 2020. Implementing the 10-year Framework of Programmes on Sustainable Consumption and Production; | (vi) | assessing the environmental impact, in a global context, of Union consumption of food and non-food commodities and, if appropriate, developing policy proposals to address the findings of such assessments, and considering the development of a Union action plan on deforestation and forest degradation; | (vii) | promoting the further development and implementation of emissions trading schemes around the world and facilitating the linking of such systems; | (viii) | ensuring that economic and social progress is achieved within the carrying capacity of the Earth, by increasing understanding of planetary boundaries, inter alia, in the development of the post-2015 framework in order to secure human well-being and prosperity in the long-term. | 106. | Um die Fähigkeit der Union, wirksam auf internationale Umwelt- und Klimaprobleme einzugehen, zu verbessern, muss das 7. UAP sicherstellen, dass bis 2020 | a) | die Ergebnisse der Rio + 20-Konferenzvollständig in die internen und externen Politikbereiche der Union einbezogen werden und sich die Union wirksam an den weltweiten Bemühungen zur Umsetzung vereinbarter Verpflichtungen, einschließlich derer aus den Rio-Übereinkommen, beteiligt, sowie an Initiativen, die darauf abzielen, den weltweiten Übergang zu einer integrativen und umweltschonenden Wirtschaft im Zusammenhang mit einer nachhaltigen Entwicklung und der Beseitigung der Armut zu fördern; | b) | die Union nationale, regionale und internationale Maßnahmen zur Bewältigung von Umwelt- und Klimaproblemen und zur Gewährleistung einer nachhaltigen Entwicklung wirksam unterstützt; | c) | die Auswirkungen des Verbrauchs in der Union auf die Umwelt jenseits der Grenzen der Union verringert werden. | Hierzu ist insbesondere Folgendes erforderlich: | i) | Festlegung — als Teil eines kohärenten und umfassenden Ansatzes für die Zeit nach 2015 für die universellen Herausforderungen der Beseitigung der Armut und der nachhaltigen Entwicklung durch einen integrativen, kooperativen Prozess — von Zielen einer nachhaltigen Entwicklung, die | — | mit den bestehenden international vereinbarten Zielen und Vorgaben unter anderem in Bezug auf die biologische Vielfalt, den Klimawandel, die soziale Inklusion und den Sozialschutzsockel im Einklang stehen; | — | prioritäre Bereiche, z. B. Energie, Wasser, Ernährungssicherheit, Ozeane, nachhaltiger Verbrauch und nachhaltige Erzeugung, menschenwürdige Arbeit, gute Regierungsführung und Rechtsstaatlichkeit auf nationaler sowie internationaler Ebene, berücksichtigen; | — | allgemein gelten und alle drei Dimensionen der nachhaltigen Entwicklung abdecken; | — | anhand von Zielvorgaben und Indikatoren bewertet und begleitet werden, wobei die unterschiedlichen nationalen Gegebenheiten, Kapazitäten und der nationale Entwicklungsstand zu berücksichtigen sind, und | — | mit anderen internationalen Verpflichtungen, beispielsweise in Bezug auf den Klimawandel und die biologische Vielfalt, im Einklang stehen und diesen förderlich sind; | ii) | Bemühungen um eine wirksamere UN-Struktur für nachhaltige Entwicklung, vor allem in ökologischer Hinsicht, indem | — | das Umweltprogramm der Vereinten Nationen (UNEP) entsprechend den Ergebnissen der Rio + 20-Konferenz weiter gestärkt wird, aufbauend auf die Entscheidung der Generalversammlung der Vereinten Nationen, die Bezeichnung des Verwaltungsrats des UNEP in „UN-Umweltversammlung des UNEP“ (UN Environment Assembly of UNEP) zu ändern (93), wobei weitere Bemühungen um die Anhebung des Status des UNEP auf den einer UN-Sonderagentur unternommen werden; | — | die Bemühungen um eine Verstärkung der Synergien zwischen multilateralen Umweltübereinkommen, vor allem im Cluster Chemikalien und Abfälle und im Cluster biologische Vielfalt, unterstützt werden und | — | zur Gewährleistung einer starken und richtungsweisenden Stimme für die Umwelt im Rahmen der Arbeit des hochrangig besetzten politischen Forums; | iii) | Verstärkung der Wirkung verschiedener Finanzierungsquellen (u. a. steuerliche Maßnahmen und Mobilisierung inländischer Ressourcen, private Investitionen, neue Partnerschaften und innovative Finanzierungsquellen) und Schaffung von Möglichkeiten, um über die Entwicklungshilfe diese anderen Finanzierungsquellen zu mobilisieren, und zwar sowohl im Rahmen einer Finanzierungsstrategie für nachhaltige Entwicklung als auch im Rahmen der Unionspolitiken, einschließlich internationaler finanzieller Verpflichtungen in den Bereichen Klima und Biodiversität; | iv) | strategischere Zusammenarbeit mit Partnerländern zum Beispiel durch | — | Fokussierung der Kooperation mit strategischen Partnern der Union auf die Förderung von bewährten Verfahren in der heimischen Umweltpolitik und im heimischen Umweltrecht und die Annäherung bei multilateralen Umweltverhandlungen, | — | Fokussierung der Kooperation mit den unter die Europäische Nachbarschaftspolitik fallenden Ländern auf die schrittweise Annäherung an die wesentlichen Bereiche der Unionspolitik und des Unionsrechts in den Bereichen Umwelt und Klima und die Verstärkung der Zusammenarbeit zur Bewältigung regionaler Umwelt- und Klimaprobleme und | — | Fokussierung der Kooperation mit Entwicklungsländern, um deren Anstrengungen zum Schutz der Umwelt, zur Bekämpfung des Klimawandels und zur Eindämmung von Naturkatastrophen zu unterstützen und internationale Verpflichtungen im Umweltbereich als Beitrag zur Verringerung von Armut und zur Förderung einer nachhaltigen Entwicklung umzusetzen; | v) | kohärentere, proaktivere und effizientere Mitarbeit in internationalen Prozessen im bestehenden und neuen Umweltbereichen und anderen einschlägigen Prozessen, einschließlich durch fristgerechte Kontaktaufnahme zu Drittländern und anderen Interessenträgern, um die Einhaltung der Verpflichtungen für 2020 auf Unionsebene zu gewährleisten und weltweit zu fördern und internationale Maßnahmen über das Jahr 2020 hinaus zu vereinbaren, und Ratifizierung und Intensivierung der Bemühungen um die Umsetzung aller wichtigen multilateralen Umweltübereinkommen weit vor 2020. Umsetzung des Zehnjahres-Programmrahmens für nachhaltigen Konsum und nachhaltige Produktion; | vi) | Bewertung der weltweiten Umweltauswirkungen des Verbrauchs von Lebensmitteln und Non-Food-Erzeugnissen in der Union und gegebenenfalls Ausarbeitung von Vorschlägen für Maßnahmen, um den Ergebnissen dieser Bewertungen zu begegnen, und Prüfung der Ausarbeitung eines Maßnahmenplans der Union in Bezug auf Entwaldung und Waldschädigung; | vii) | Förderung der Weiterentwicklung und Umsetzung von Emissionshandelssystemen weltweit und Ermöglichung der interregionalen Kopplung solcher Systeme; | viii) | Gewährleistung der Erreichung wirtschaftlichen und sozialen Fortschritts im Rahmen der Belastbarkeit der Erde, indem das Bewusstsein für die Grenzen des Planeten gestärkt wird, und zwar unter anderem bei der Ausarbeitung des Rahmens für die Zeit nach 2015, um für das Wohlergehen der Menschheit und langfristigen Wohlstand zu sorgen. |
| (1) The economic benefits of environmental policy (Τα οικονομικά οφέλη της περιβαλλοντικής πολιτικής) [Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Μελετών, Ελεύθερο Πανεπιστήμιο (Vrije Universiteit του Άμστερνταμ, 2009]· COM(2012) 173· Implementing EU legislation for Green Growth (Εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας για πράσινη ανάπτυξη) (BIO Intelligence Service, 2011). | (1) The economic benefits of environmental policy (IES, Vrije Universiteit Amsterdam, 2009); COM(2012) 173; Implementing EU legislation for Green Growth (BIO Intelligence Service 2011). | (1) „The economic benefits of environmental policy“, IES, Vrije Universiteit Amsterdam, 2009; KOM(2012) 173; „Implementing EU legislation for Green Growth“, (BIO Intelligence Service 2011). |
| (2) Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7). | (2) Council Directive 92/43/EEC of 21 May 1992 on the conservation of natural habitats and of wild fauna and flora (OJ L 206, 22.7.1992, p. 7). | (2) Richtlinie 92/43/EWG des Rates vom 21. Mai 1992 zur Erhaltung der natürlichen Lebensräume sowie der wildlebenden Tiere und Pflanzen (ABl. L 206 vom 22.7.1992, S. 7). |
| (3) SEC(2011) 1067· The European Environment — State and outlook 2010: Assessment of Global Megatrends (Το ευρωπαϊκό περιβάλλον — Κατάσταση και προοπτικές το 2010: Εκτίμηση των παγκόσμιων μεγατάσεων) (ΕΟΠ 2010). | (3) SEC(2011)1067; The European Environment — state and outlook 2010: Assessment of Global Megatrends (‘SOER 2010’). | (3) SEC(2011)1067; Die Umwelt in Europa — Zustand und Ausblick: Bewertung globaler Megatrends („SOER 2010“). |
| (4) Έκθεση της επιτροπής υψηλού επιπέδου για την παγκόσμια αειφορία, που έχει συσταθεί από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, με τον τίτλο «Resilient People, Resilient Planet: A future worth choosing» (Ανθεκτικά άτομα, ανθεκτικός πλανήτης: άξια επιλογή μέλλοντος), 2012. | (4) UN Secretary-General’s High-Level Panel on Global Sustainability report ‘Resilient People, Resilient Planet: A future worth choosing’, 2012. | (4) Bericht der vom Generalsekretär der Vereinten Nationen eingesetzten hochrangigen Gruppe „Globale Nachhaltigkeit“: „Resilient People, Resilient Planet: A future worth choosing“, 2012. |
| (5) Έχουν προσδιοριστεί τιμές κατωφλίου που συνδέονται με εννέα «πλανητικά όρια», των οποίων η υπέρβαση θα μπορούσε να προκαλέσει μη αναστρέψιμες αλλαγές, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους, και τα οποία περιλαμβάνουν τα εξής: κλιματική αλλαγή, απώλεια βιοποικιλότητας, παγκόσμια χρήση γλυκών υδάτων, οξίνιση των ωκεανών, κύκλοι αζώτου και φωσφόρου και αλλαγή των χρήσεων γης (Ecology and Society, τόμος 14, τεύχος 2, 2009). | (5) Thresholds associated with nine ‘planetary boundaries’ have been identified which, once crossed, could lead to irreversible changes with potentially disastrous consequences for humans, including: climate change, biodiversity loss, global freshwater use, ocean acidification, the nitrogen and phosphorus cycles and land-use change (Ecology and Society, Vol. 14, No 2, 2009). | (5) Für neun Bereiche, die die Grenzen der Belastbarkeit unseres Planeten („planetarische Grenzen“) bestimmen, wurden Schwellen festgelegt, bei deren Überschreitung es zu irreversiblen Veränderungen mit potenziell verheerenden Folgen für die Menschheit kommen könnte, darunter Klimawandel, Biodiversitätsverlust, globale Süßwassernutzung, Versauerung der Ozeane, Stickstoff- und Phosphoreinträge in die Biosphäre und Landnutzungsänderungen (Ecology and Society, Bd. 14, Nr. 2, 2009). |
| (6) Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Stern σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αν δεν αναληφθεί δράση, το συνολικό κόστος της κλιματικής αλλαγής θα αντιστοιχεί στην απώλεια τουλάχιστον του 5 % του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) ετησίως. Εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη ένα ευρύτερο φάσμα κινδύνων και επιπτώσεων, το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να φθάσει στο 20 % του ΑΕΠ. | (6) According to the Stern Review on the Economics of Climate Change, without action, the overall costs of climate change will be equivalent to losing at least 5 % of global gross domestic product (GDP) each year. Including a wider range of risks and impacts, this figure could increase this to 20 % of GDP. | (6) Laut der Stern-Studie über die wirtschaftlichen Auswirkungen des Klimawandels werden ohne ein Eingreifen die Gesamtkosten des Klimawandels einem Rückgang des globalen Bruttoinlandsprodukts (BIP) um jährlich 5 % entsprechen. Unter Berücksichtigung eines breiteren Spektrums an Risiken und Folgen könnte diese Zahl auf 20 % des BIP ansteigen. |
| (7) Περιβαλλοντικές προοπτικές του ΟΟΣΑ έως το 2050: Οι συνέπειες της αδράνειας (έκθεση, 2012). | (7) OECD Environmental Outlook to 2050: The Consequences of Inaction (report, 2012). | (7) OECD Environmental Outlook to 2050: The Consequences of Inaction (Bericht der OECD, 2012). |
| (8) COM(2011) 244. | (8) COM(2011) 244. | (8) KOM(2011) 244. |
| (9) COM(2011) 571. | (9) COM(2011) 571. | (9) KOM(2011) 571. |
| (10) COM(2011) 112. | (10) COM(2011) 112. | (10) KOM(2011) 112. |
| (11) COM(2011) 885. | (11) COM(2011) 885. | (11) KOM(2011) 885. |
| (12) COM(2011) 144. | (12) COM(2011) 144. | (12) KOM(2011) 144. |
| (13) Ψήφισμα A/Res/66/288 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. | (13) United Nations General Assembly Resolution A/Res/66/288. | (13) Resolution A/Res/66/288 der Generalversammlung der Vereinten Nationen. |
| (14) Οδηγία 2000/60/ΕΚ. | (14) Directive 2000/60/EC. | (14) Richtlinie 2000/60/EG. |
| (15) Οδηγία 2008/56/ΕΚ. | (15) Directive 2008/56/EC. | (15) Richtlinie 2008/56/EG. |
| (16) Οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ L 135 της 30.5.1991, σ. 40). | (16) Council Directive 91/271/EEC of 21 May 1991 concerning urban waste-water treatment (OJ L 135, 30.5.1991, p. 40). | (16) Richtlinie 91/271/EWG des Rates vom 21. Mai 1991 über die Behandlung von kommunalem Abwasser (ABl. L 135 vom 30.5.1991, S. 40). |
| (17) Οδηγία 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 1991, για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (ΕΕ L 375 της 31.12.1991, σ. 1). | (17) Council Directive 91/676/EEC of 12 December 1991 concerning the protection of waters against pollution caused by nitrates from agricultural sources (OJ L 375, 31.12.1991, p. 1). | (17) Richtlinie 91/676/EWG des Rates vom 12. Dezember 1991 zum Schutz der Gewässer vor Verunreinigung durch Nitrat aus landwirtschaftlichen Quellen (ABl. L 375 vom 31.12.1991, S. 1). |
| (18) Οδηγία 2007/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για την αξιολόγηση και τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας (ΕΕ L 288 της 6.11.2007, σ. 27). | (18) Directive 2007/60/EC of the European Parliament and of the Council of 23 October 2007 on the assessment and management of flood risks (OJ L 288, 6.11.2007, p. 27). | (18) Richtlinie 2007/60/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. Oktober 2007 über die Bewertung und das Management von Hochwasserrisiken (ABl. L 288 vom 6.11.2007, S. 27). |
| (19) Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων καθώς και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 84). | (19) Directive 2008/105/EC of the European Parliament and of the Council of 16 December 2008 on environmental quality standards in the field of water policy, amending and subsequently repealing Council Directives 82/176/EEC, 83/513/EEC, 84/156/EEC, 84/491/EEC, 86/280/EEC and amending Directive 2000/60/EC of the European Parliament and of the Council (OJ L 348, 24.12.2008, p. 84). | (19) Richtlinie 2008/105/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Dezember 2008 über Umweltqualitätsnormen im Bereich der Wasserpolitik und zur Änderung und anschließenden Aufhebung der Richtlinien des Rates 82/176/EWG, 83/513/EWG, 84/156/EWG, 84/491/EWG und 86/280/EWG sowie zur Änderung der Richtlinie 2000/60/EG (ABl. L 348 vom 24.12.2008, S. 84)). |
| (20) Οδηγία 2008/50/ΕΚ και οδηγία 2004/107/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με το αρσενικό, το κάδμιο, τον υδράργυρο, το νικέλιο και τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες στον ατμοσφαιρικό αέρα (ΕΕ L 23 της 26.1.2005, σ. 3). | (20) Directive 2008/50/EC and Directive 2004/107/EC of the European Parliament and of the Council of 15 December 2004 relating to arsenic, cadmium, mercury, nickel and polycyclic aromatic hydrocarbons in ambient air (OJ L 23, 26.1.2005, p. 3). | (20) Richtlinie 2008/50/EG und Richtlinie 2004/107/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 15. Dezember 2004 über Arsen, Kadmium, Quecksilber, Nickel und polyzyklische aromatische Kohlenwasserstoffe in der Luft (ABl. L 23 vom 26.1.2005, S. 3). |
| (21) Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ L 20 της 26.1.2010, σ. 7), και οδηγία 92/43/ΕΟΚ. | (21) Directive 2009/147/EC of the European Parliament and of the Council of 30 November 2009 on the conservation of wild birds (OJ L 20, 26.1.2010, p. 7) and Directive 92/43/EEC. | (21) Richtlinie 2009/147/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 30. November 2009 über die Erhaltung der wildlebenden Vogelarten (ABl. L 20 vom 26.1.2010, S. 7) und Richtlinie 92/43/EWG. |
| (22) Τεχνική έκθεση 12/2010 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος. | (22) European Environment Agency Technical Report 12/2010. | (22) Europäische Umweltagentur, Technischer Bericht 12/2010. |
| (23) Η παράγραφος 14 των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Μαρτίου 2010 (EUCO 7/10) αναφέρει: «Είναι επείγουσα η ανάγκη να αναστραφούν οι συνεχιζόμενες τάσεις απώλειας βιοποικιλότητας και υποβάθμισης των οικοσυστημάτων. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι προσηλωμένο στο όραμα της μακροπρόθεσμης βιοποικιλότητας για το 2050 και στον στόχο για το 2020 που τέθηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2010.». | (23) Paragraph 14 of the European Council conclusions of 26 March 2010 (EUCO 7/10) states: ‘There is an urgent need to reverse continuing trends of biodiversity loss and ecosystem degradation. The European Council is committed to the long term biodiversity 2050 vision and the 2020 target set out in the Council’s conclusions of 15 March 2010.’. | (23) Unter Randnummer 14 der Schlussfolgerungen des Europäischen Rates vom 26. März 2010 (EUCO 7/10) heißt es wie folgt: „Es ist dringend notwendig, den anhaltenden Tendenzen beim Verlust an biologischer Vielfalt und bei der Degradation der Ökosysteme entgegenzuwirken. Der Europäische Rat verpflichtet sich auf das langfristige Biodiversitätskonzept bis 2050 und das Biodiversitätsziel bis 2020, die in den Schlussfolgerungen des Rates vom 15. März 2010 dargelegt sind.“ |
| (24) COM(2012) 673. | (24) COM(2012) 673. | (24) KOM(2012) 673. |
| (25) COM(2011) 144. | (25) COM(2011) 144. | (25) KOM(2011) 144. |
| (26) SWD(2012) 101. | (26) SWD(2012) 101. | (26) SWD(2012) 101. |
| (27) COM(2006) 232. | (27) COM(2006) 232. | (27) KOM(2006) 232. |
| (28) COM(2012) 673. | (28) COM(2012) 673. | (28) KOM(2012) 673. |
| (29) COM(2013) 216. | (29) COM(2013) 216. | (29) KOM(2013) 216. |
| (30) COM(2011) 112. | (30) COM(2011) 112. | (30) KOM(2011) 112. |
| (31) COM(2012) 582, με τίτλο «Μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή βιομηχανία για την ανάπτυξη και την οικονομική ανάκαμψη». | (31) COM(2012) 582, entitled ‘A stronger European industry for growth and economic recovery’. | (31) Mitteilung KOM(2012) 582 „Eine stärkere europäische Industrie bringt Wachstum und wirtschaftliche Erholung“. |
| (32) Η αρχή IX της «Small Business Act» για την Ευρώπη προβλέπει δράσεις για την παροχή δυνατότητας στις ΜΜΕ να μετατρέψουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις σε ευκαιρίες [COM(2008) 394]. | (32) Principle IX of the Small Business Act for Europe, proposes actions to enable SMEs to turn environmental challenges into opportunities (COM(2008) 394). | (32) Im Rahmen von Grundsatz IX des „Small Business Act“ für Europa werden Maßnahmen vorgeschlagen, die KMU in die Lage versetzen sollen, Umweltprobleme in Geschäftschancen umzuwandeln (KOM(2008) 394). |
| (33) Fostering Innovation for Green Growth (Προώθηση της καινοτομίας για πράσινη ανάπτυξη) (ΟΟΣΑ, 2011) και The Eco-Innovation Gap: An economic opportunity for business (Το κενό οικοκαινοτομίας: οικονομική ευκαιρία για τις επιχειρήσεις) (EIO, 2012). | (33) Fostering Innovation for Green Growth (OECD 2011) and The Eco-Innovation Gap: An economic opportunity for business (EIO 2012). | (33) „Fostering Innovation for Green Growth“ (OECD 2011) und „The Eco-Innovation Gap: An economic opportunity for business.“ Öko-Innovationsbeobachtungsstelle (EIO 2012). |
| (34) COM(2012) 173. | (34) COM(2012) 173. | (34) KOM(2012) 173. |
| (35) Το 2008 η οικοβιομηχανία της ΕΕ απασχολούσε περίπου 2,7 εκατ. άτομα, αριθμός που μπορεί να φθάσει τα 3,4 εκατ. περίπου το 2012 (Ecorys, 2012). | (35) The EU eco-industry sector employed around 2,7 million people in 2008 and for 2012 this figure could be around 3,4 million (Ecorys, 2012). | (35) In der europäischen Ökoindustrie waren 2008 rund 2,7 Mio. Menschen beschäftigt; 2012 könnte die Zahl bei ungefähr 3,4 Mio. liegen (Ecorys, 2012). |
| (36) «The number of Jobs dependent on the Environment and Resource Efficiency improvements» (ECORYS 2012). | (36) ‘The number of Jobs dependent on the Environment and Resource Efficiency improvements’ (ECORYS 2012). | (36) „The number of Jobs dependent on the Environment and Resource Efficiency improvements“ (ECORYS 2012). |
| (37) COM(2011) 899. | (37) COM(2011) 899. | (37) KOM(2011) 899. |
| (38) The impact of renewable energy policy on economic growth and employment in the EU (Ο αντίκτυπος της πολιτικής για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην οικονομική μεγέθυνση και την απασχόληση στην ΕΕ) (Employ-RES, 2009). | (38) The impact of renewable energy policy on economic growth and employment in the EU (Employ-RES 2009). | (38) „The impact of renewable energy policy on economic growth and employment in the EU“ (EmployRES-Bericht, 2009). |
| (39) Οδηγία 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για την ενεργειακή απόδοση, την τροποποίηση των οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ΕΕ και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/ΕΚ και 2006/32/ΕΚ (ΕΕ L 315 της 14.11.2012, σ. 1). | (39) Directive 2012/27/EU of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012 on energy efficiency amending Directives 2009/125/EC and 2010/30/EU and repealing Directives 2004/8/EC and 2006/32/EC (OJ L 315, 14.11.2012, p. 1). | (39) Richtlinie 2012/27/EU des Europäischen Parlaments und des Rates vom 25. Oktober 2012 zur Energieeffizienz, zur Änderung der Richtlinien 2009/125/EG und 2010/30/EU und zur Aufhebung der Richtlinien 2004/8/EG und 2006/32/EG (ABl. L 315 vom 14.11.2012, S. 1). |
| (40) COM(2013) 169. | (40) COM(2013) 169. | (40) KOM(2013) 169. |
| (41) Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17). | (41) Directive 2010/75/EU of the European Parliament and of the Council of 24 November 2010 on industrial emissions (integrated pollution prevention and control) (OJ L 334, 17.12.2010, p. 17). | (41) Richtlinie 2010/75/EU des Europäischen Parlaments und des Rates vom 24. November 2010 über Industrieemissionen (integrierte Vermeidung und Verminderung der Umweltverschmutzung) (ABl. L 334 vom 17.12.2010, S. 17). |
| (42) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1221/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, περί της εκούσιας συμμετοχής οργανισμών σε κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) (ΕΕ L 342 της 22.12.2009, σ. 1). | (42) Regulation (EC) No 1221/2009 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2009 on the voluntary participation by organisations in a Community eco-management and audit scheme (EMAS) (OJ L 342, 22.12.2009, p. 1). | (42) Verordnung (EG) Nr. 1221/2009 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 25. November 2009 über die freiwillige Teilnahme von Organisationen an einem Gemeinschaftssystem für Umweltmanagement und Umweltbetriebsprüfung (ABl. L 342 vom 22.12.2009, S. 1). |
| (43) Οδηγία 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, για τη θέσπιση πλαισίου για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα (ΕΕ L 285 της 31.10.2009, σ. 10) και οδηγία 2010/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2010, για την ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας και λοιπών πόρων από τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα μέσω της επισήμανσης και της παροχής ομοιόμορφων πληροφοριών σχετικά με αυτά (ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 1). | (43) Directive 2009/125/EC of the European Parliament and of the Council of 21 October 2009 establishing a framework for the setting of ecodesign requirements for energy-related products (OJ L 285, 31.10.2009, p. 10) and Directive 2010/30/EU of the European Parliament and of the Council of 19 May 2010 on the indication by labelling and standard product information of the consumption of energy and other resources by energy-related products (OJ L 153, 18.6.2010, p. 1). | (43) Richtlinie 2009/125/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 21. Oktober 2009 zur Schaffung eines Rahmens für die Festlegung von Anforderungen an die umweltgerechte Gestaltung energieverbrauchsrelevanter Produkte (ABl. L 285 vom 31.10.2009, S. 10) und Richtlinie 2010/30/EU des Europäischen Parlaments und des Rates vom 19. Mai 2010 über die Angabe des Verbrauchs an Energie und anderen Ressourcen durch energieverbrauchsrelevante Produkte mittels einheitlicher Etiketten und Produktinformationen (ABl. L 153 vom 18.6.2010, S. 1). |
| (44) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 66/2010 Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με το οικολογικό σήμα της ΕΕ (EU Ecolabel) (ΕΕ L 27 της 30.1.2010, σ. 1). | (44) Regulation (EC) No 66/2010 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2009 on the EU Ecolabel (OJ L 27, 30.1.2010, p. 1). | (44) Verordnung (EG) Nr. 66/2010 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 25. November 2009 über das EU-Umweltzeichen (ABl. L 27 vom 30.1.2010, S. 1). |
| (45) Η νομοθεσία για τον οικολογικό σχεδιασμό, την επισήμανση της ενεργειακής κατανάλωσης, το οικολογικό σήμα, το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (EMAS) και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές πρόκειται να αναθεωρηθεί πριν από το 2015. | (45) Ecodesign, Energy Label, Ecolabel, EMAS and Unfair Commercial Practice legislation is due for revision before 2015. | (45) Die Vorschriften für Ökodesign, Energieverbrauchsangaben, Umweltzeichen, EMAS und unlautere Geschäftspraktiken sollen bis 2015 überarbeitet werden. |
| (46) COM(2011) 899. | (46) COM(2011) 899. | (46) KOM(2011) 899. |
| (47) Η ετήσια παραγωγή αποβλήτων τροφίμων στην Ένωση ανέρχεται σε περίπου 89 εκατ. τόνους, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 179 kg κατά κεφαλή (BIO Intelligence Service, 2010). Οι αθροιστικές επιπτώσεις της στέγασης και των υποδομών αντιπροσωπεύουν περίπου το 15-30 % του συνόλου των περιβαλλοντικών πιέσεων που σχετίζονται με την κατανάλωση στην Ευρώπη και συνεισφέρουν περίπου 2,5 τόνους ισοδυνάμου CO2 κατά κεφαλή ετησίως [SEC(2011) 1067]. | (47) Annual food waste generation in the Union is approximately 89 million tonnes, representing 179 kg per capita (BIO Intelligence Service 2010). The aggregated impacts of housing and infrastructure account for around 15-30 % of all consumption-related environmental pressures in Europe and contribute approximately 2,5 tonnes of CO2 equivalent per capita annually (SEC(2011)1067). | (47) Es werden jährlich in der Union ungefähr 89 Mio. Tonnen Lebensmittelabfälle generiert, was einem Abfallaufkommen pro Kopf von 179 kg entspricht (BIO Intelligence Service, 2010). Die Sektoren Wohnungsbau und Infrastrukturen sind europaweit für rund 15 %-30 % aller verbrauchsbedingten Umweltbelastungen und ein jährliches CO2-Äquivalent pro Kopf von annähernd 2,5 Tonnen verantwortlich (SEC(2011) 1067). |
| (48) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 106/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με το κοινοτικό πρόγραμμα επισήμανσης της ενεργειακής απόδοσης του εξοπλισμού γραφείου (ΕΕ L 39 της 13.2.2008, σ. 1), οδηγία 2009/33/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση καθαρών και ενεργειακώς αποδοτικών οχημάτων οδικών μεταφορών (ΕΕ L 120 της 15.5.2009, σ. 5), και η οδηγία για την ενεργειακή απόδοση. | (48) Regulation (EC) No 106/2008 of the European Parliament and of the Council of 15 January 2008 on a Community energy-efficiency labelling programme for office equipment (OJ L 39, 13.2.2008, p. 1); Directive 2009/33/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the promotion of clean and energy-efficient road transport vehicles (OJ L 120, 15.5.2009, p. 5) and the Energy Efficiency Directive. | (48) Verordnung (EG) Nr. 106/2008, des Europäischen Parlaments und des Rates vom 15. Januar 2008 über ein gemeinschaftliches Kennzeichnungsprogramm für Strom sparende Bürogeräte (Neufassung) (ABl. L 39 vom 13.2.2008, S. 1); Richtlinie 2009/33/EG, des Europäischen Parlaments und des Rates vom 23. April 2009 über die Förderung sauberer und energieeffizienter Straßenfahrzeuge (ABl. L 120 vom 15.5.2009, S. 5) und die Energieeffizienz-Richtlinie. |
| (49) Για παράδειγμα, η πλήρης εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας περί αποβλήτων θα είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση 72 δισεκατ. EUR ετησίως, την αύξηση κατά 42 δισεκατ. EUR του ετήσιου κύκλου εργασιών του κλάδου της διαχείρισης και ανακύκλωσης αποβλήτων της Ένωσης και τη δημιουργία 400 000 και πλέον θέσεων εργασίας έως το 2020. | (49) For example, the full implementation of Union waste legislation would save EUR 72 billion a year, increase the annual turnover of the Union waste management and recycling sector by EUR 42 billion and create over 400 000 jobs by 2020. | (49) Bei vollständiger Umsetzung der Abfallgesetzgebung der Union ließen sich jährlich 72 Mrd. EUR einsparen, die Jahresumsätze der Abfallwirtschaft der Union und des Recyclingsektors |
| (50) Eurostat Stat 13/33 Αστικά απόβλητα 2011. | (50) Eurostat Stat 13/33 Municipal Waste 2011. | (50) Eurostat Stat 13/33 Siedlungsabfälle 2011. |
| (51) Οδηγία 2008/98/ΕΚ. | (51) Directive 2008/98/EC. | (51) Richtlinie 2008/98/EG. |
| (52) Στο άρθρο 3 σημείο 17 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, ως «ανακύκλωση» ορίζεται «οιαδήποτε εργασία ανάκτησης με την οποία τα απόβλητα μετατρέπονται εκ νέου σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες που προορίζονται είτε να εξυπηρετήσουν και πάλι τον αρχικό τους σκοπό είτε άλλους σκοπούς. Περιλαμβάνει την επανεπεξεργασία οργανικών υλικών αλλά όχι την ανάκτηση ενέργειας και την επανεπεξεργασία σε υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή σε εργασίες επίχωσης,». | (52) ‘Recycling’ is defined in point (17) of Article 3 of Directive 2008/98/EC as ‘any recovery operation by which waste materials are reprocessed into products, materials or substances whether for the original or other purposes. It includes the reprocessing of organic material but does not include energy recovery and the reprocessing into materials that are to be used as fuels or for backfilling operations;’. | (52) Nach Artikel 3 Nummer 17 der Richtlinie 2008/98/EG bedeutet Recycling „jedes Verwertungsverfahren, durch das Abfallmaterialien zu Erzeugnissen, Materialien oder Stoffen entweder für den ursprünglichen Zweck oder für andere Zwecke aufbereitet werden. Es schließt die Aufbereitung organischer Materialien ein, aber nicht die energetische Verwertung und die Aufbereitung zu Materialien, die für die Verwendung als Brennstoff oder zur Verfüllung bestimmt sind;“. |
| (53) Στο άρθρο 3 σημείο 15 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, ως «ανάκτηση» ορίζεται «οιαδήποτε εργασία της οποίας το κύριο αποτέλεσμα είναι ότι απόβλητα εξυπηρετούν ένα χρήσιμο σκοπό αντικαθιστώντας άλλα υλικά τα οποία, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση συγκεκριμένης λειτουργίας, ή ότι απόβλητα υφίστανται προετοιμασία για την πραγματοποίηση αυτής της λειτουργίας, είτε στην εγκατάσταση είτε στο γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας. […],». | (53) ‘Recovery’ is defined in point (15) of Article 3 of Directive 2008/98/EC as ‘any operation the principal result of which is waste serving a useful purpose by replacing other materials which would otherwise have been used to fulfil a particular function, or waste being prepared to fulfil that function, in the plant or in the wider economy. […];’. | (53) Nach Artikel 3 Nummer 15 der Richtlinie 2008/98/EG bedeutet Verwertung „jedes Verfahren, als dessen Hauptergebnis die Abfälle innerhalb der Anlage oder in der weiteren Wirtschaft einem sinnvollen Zweck zugeführt werden, indem sie andere Materialien ersetzen, die ansonsten zur Erfüllung einer bestimmte Funktion verwendet worden wären, oder die Abfälle so vorbereitet werden, dass sie diese Funktion erfüllen […];“. |
| (54) COM(2012) 673. | (54) COM(2012) 673. | (54) KOM(2012) 673. |
| (55) Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1). | (55) Council Directive 1999/31/EC of 26 April 1999 on the landfill of waste (OJ L 182, 16.7.1999, p. 1). | (55) Richtlinie 1999/31/EG des Rates vom 26. April 1999 über Abfalldeponien (ABl. L 182 vom 16.7.1999, S. 1). |
| (56) Οδηγία 2008/98/ΕΚ. | (56) Directive 2008/98/EC. | (56) Richtlinie 2008/98/EG. |
| (57) Έρευνα Ειδικό Ευρωβαρόμετρο 365 (2011). | (57) Special Eurobarometer survey 365 (2011). | (57) Spezial-Eurobarometer-Umfrage 365 (2011). |
| (58) SOER 2010. | (58) ‘SOER 2010’. | (58) SOER-Bericht 2010. |
| (59) SOER 2010. | (59) SOER 2010. | (59) SOER-Bericht 2010. |
| (60) Ως «υψηλά επίπεδα θορύβου» ορίζονται τα επίπεδα θορύβου που υπερβαίνουν τα 55 dB Lden και τα 50 dB Lnight. | (60) ‘High noise levels’ are defined as noise levels above 55dB Lden and 50dB Lnight. | (60) „Hoher Lärmpegel“ wird definiert als Lärmpegel oberhalb 55 dB (am Tag (L DEN)) und 50 dB (nachts (L Night)). |
| (61) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1). | (61) Regulation (EC) No 1907/2006 of the European Parliament and of the Council of 18 December 2006 concerning the Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals (REACH), establishing a European Chemicals Agency amending Directive 1999/45/EC and repealing Council Regulation (EEC) No 793/93 and Commission Regulation (EC) No 1488/94 as well as Council Directive 76/769/EEC and Commission Directives 91/155/EEC, 93/67/EEC, 93/105/EC and 2000/21/EC (OJ L 396, 30.12.2006, p. 1). | (61) Verordnung (EG) Nr. 1907/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 18. Dezember 2006 zur Registrierung, Bewertung, Zulassung und Beschränkung chemischer Stoffe (REACH), zur Schaffung einer Europäischen Agentur für chemische Stoffe, zur Änderung der Richtlinie 1999/45/EG und zur Aufhebung der Verordnung (EWG) Nr. 793/93 des Rates, der Verordnung (EG) Nr. 1488/94 der Kommission, der Richtlinie 76/769/EWG des Rates sowie der Richtlinien 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/EG und 2000/21/EG der Kommission (ABl. L 396 vom 30.12.2006, S. 1). |
| (62) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/ΕΟΚ και 1999/45/ΕΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ L 353 της 31.12.2008, σ. 1). | (62) Regulation (EC) No 1272/2008 of the European Parliament and of the Council of 16 December 2008 on classification, labelling and packaging of substances and mixtures amending and repealing Directives 67/548/EEC and 1999/45/EC, and amending Regulation (EC) No 1907/2006 (OJ L 353, 31.12.2008, p. 1). | (62) Verordnung (EG) Nr. 1272/2008 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Dezember 2008 über die Einstufung, Kennzeichnung und Verpackung von Stoffen und Gemischen, zur Änderung und Aufhebung der Richtlinien 67/548/EWG und 1999/45/EG und zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1907/2006 (ABl. L 353 vom 31.12.2008, S. 1). |
| (63) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ L 167 της 27.6.2012, σ. 1). | (63) Regulation (EU) No 528/2012 of the European Parliament and of the Council of 22 May 2012 concerning the making available on the market and use of biocidal products (OJ L 167, 27.6.2012, p. 1). | (63) Verordnung (EU) Nr. 528/2012 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 22. Mai 2012 über die Bereitstellung auf dem Markt und die Verwendung von Biozidprodukten (ABl. L 167 vom 27.6.2012, S. 1). |
| (64) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 1). | (64) Regulation (EC) No 1107/2009 of the European Parliament and of the Council of 21 October 2009 concerning the placing of plant protection products on the market and repealing Council Directives 79/117/EEC and 91/414/EEC (OJ L 309, 24.11.2009, p. 1). | (64) Verordnung (EG) Nr. 1107/2009 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 21. Oktober 2009 über das Inverkehrbringen von Pflanzenschutzmitteln und zur Aufhebung der Richtlinien 79/117/EWG und 91/414/EWG des Rates (ABl. L 309 vom 24.11.2009, S. 1). |
| (65) Οδηγία 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της οδηγίας 76/160/ΕΟΚ (ΕΕ L 64 της 4.3.2006, σ. 37). | (65) Directive 2006/7/EC of the European Parliament and of the Council of 15 February 2006 concerning the management of bathing water quality and repealing Directive 76/160/EEC (OJ L 64, 4.3.2006, p. 37). | (65) Richtlinie 2006/7/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 15. Februar 2006 über die Qualität der Badegewässer und deren Bewirtschaftung und zur Aufhebung der Richtlinie 76/160/EWG (ABl. L 64 vom 4.3.2006, S. 37). |
| (66) Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 330 της 5.12.1998, σ. 32). | (66) Council Directive 98/83/EC of 3 November 1998 on the quality of water intended for human consumption (OJ L 330, 5.12.1998, p. 32). | (66) Richtlinie 98/83/EG des Rates vom 3. November 1998 über die Qualität von Wasser für den menschlichen Gebrauch (ABl. L 330 vom 5.12.1998, S. 32). |
| (67) The costs of not implementing the environmental acquis (Το κόστος της μη εφαρμογής του περιβαλλοντικού κεκτημένου) (COWI, 2011). | (67) The costs of not implementing the environment acquis (COWI 2011). | (67) „The costs of not implementing the environmental acquis“ (COWI, 2011). |
| (68) 29η ετήσια έκθεση για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ (2011) [COM(2012) 714]. | (68) 29th annual report on monitoring the application of EU law (2011) (COM(2012) 714). | (68) 29. Jahresbericht über die Kontrolle der Anwendung des EU-Rechts (2011) (KOM(2011) 714). |
| (69) COM(2012) 095. | (69) COM(2012) 095. | (69) KOM(2012) 095. |
| (70) COM(2008) 773. | (70) COM(2008) 773. | (70) KOM(2008) 773. |
| (71) COM(2008) 46. | (71) COM(2008) 046. | (71) KOM(2008) 046. |
| (72) Οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2007, για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (Inspire) (ΕΕ L 108 της 25.4.2007, σ. 1). | (72) Directive 2007/2/EC of the European Parliament and of the Council of 14 March 2007 establishing an Infrastructure for Spatial Information in the European Community (INSPIRE) (OJ L 108, 25.4.2007, p. 1). | (72) Richtlinie 2007/2/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 14. März 2007 zur Schaffung einer Geodateninfrastruktur in der Europäischen Gemeinschaft (INSPIRE) (ABl. L 108 vom 25.4.2007, S. 1). |
| (73) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 911/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2010, για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα παρακολούθησης της γης (GMES) και τις αρχικές του επιχειρήσεις (2011-2013) (ΕΕ L 276 της 20.10.2010, σ. 1) και COM(2013) 312 για πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του προγράμματος Copernicus και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 911/2010. | (73) Regulation (EU) No 911/2010 of the European Parliament and of the Council of 22 September 2010 on the European Earth monitoring programme (GMES) and its initial operations (2011 to 2013)(OJ L 276, 20.10.2010, p. 1) and COM(2013) 312 on a proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council establishing the Copernicus Programme and repealing Regulation (EU) No 911/2010. | (73) Verordnung (EU) Nr. 911/2010 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 22. September 2010 über das Europäische Erdbeobachtungsprogramm (GMES) und seine ersten operativen Tätigkeiten (2011-2013) (ABl. L 276 vom 20.10.2010, S. 1) und KOM(2013) 312 über einen Vorschlag für eine Verordnung der Europäischen Parlaments und des Rates zur Einrichtung des Programms Copernicus und zur Aufhebung der Verordnung (EU) Nr. 911/2010. |
| (74) COM(2012) 216. | (74) COM(2012) 216. | (74) KOM(2012) 216. |
| (75) COM(2011) 662. | (75) COM(2011) 662. | (75) KOM(2011) 662. |
| (76) COM(2011) 681. | (76) COM(2011) 681. | (76) KOM(2011) 681. |
| (77) Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση Προγράμματος για το Περιβάλλον και τη Δράση για το Κλίμα (LIFE) [COM(2011) 874, 2011/0428(COD)]. | (77) Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council on the establishment of a Programme for the Environment and Climate Action (COM(2011) 874, 2011/0428(COD)). | (77) Vorschlag für eine Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates zur Aufstellung des Programms für Umwelt- und Klimapolitik (LIFE) (KOM(2011) 874; 2011/0428(COD)) |
| (78) Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2012 (EUCO 76/12). | (78) European Council conclusions of 29 June 2012 (EUCO 76/12). | (78) Schlussfolgerungen des Europäischen Rates vom 29. Juni 2012 (EUCO 76/12). |
| (79) Οδηγία 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (ΕΕ L 197 της 21.7.2001, σ. 30). | (79) Directive 2001/42/EC of the European Parliament and of the Council of 27 June 2001 on the assessment of the effects of certain plans and programmes on the environment (OJ L 197, 21.7.2001, p. 30). | (79) Richtlinie 2001/42/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 27. Juni 2001 über die Prüfung der Umweltauswirkungen bestimmter Pläne und Programme (ABl. L 197 vom 21.7.2001, S. 30). |
| (80) Οδηγία 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 26 της 28.1.2012, σ. 1). | (80) Directive 2011/92/EU of the European Parliament and of the Council of 13 December 2011 on the assessment of the effects of certain public and private projects on the environment (OJ L 26, 28.1.2012, p. 1). | (80) Richtlinie 2011/92/EU des Europäischen Parlaments und des Rates vom 13. Dezember 2011 über die Umweltverträglichkeitsprüfung bei bestimmten öffentlichen und privaten Projekten (ABl. L 26 vom 28.1.2012, S. 1). |
| (81) Βλέπε, για παράδειγμα, έκθεση «Οι πόλεις του αύριο» (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2011) και έγγραφο εργασίας SWD(2012) 101. | (81) See, for example, the ‘Cities of tomorrow’ report (European Commission, 2011) and SWD(2012)0101. | (81) Siehe z. B. den Bericht „Städte von morgen“ (Europäische Kommission, 2011) und SWD(2012) 101. |
| (82) COM(2011) 615. | (82) COM(2011) 615. | (82) KOM(2011) 615. |
| (83) Για παράδειγμα, το σύστημα πληροφοριών για τα ύδατα στην Ευρώπη (WISE), το σύστημα πληροφοριών για τη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη (BISE) και η ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (CLIMATE-Adapt). | (83) For example the Water Information System for Europe (WISE), the Biodiversity Information System for Europe (BISE) and the European Climate Adaptation Platform (CLIMATE-ADAPT). | (83) Z. B. das Wasserinformationssystem für Europa (WISE), das Europäische Informationssystem für Biodiversität (BISE) und die Europäische Plattform für Klimaanpassung (CLIMATE-ADAPT). |
| (84) Ως παραδείγματα μπορούν να αναφερθούν η Ευρωπαϊκή Σύμπραξη Καινοτομίας για τις έξυπνες πόλεις και κοινότητες, COM(2012) 4701, το Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης και η ερευνητική πρωτοβουλία κοινού προγραμματισμού «Η Ευρώπη των πόλεων». | (84) Examples include the European Innovation Partnership on Smart Cities and Communities COM(2012)4701, the European Green Capital Award and the research Joint Programming Initiative Urban Europe. | (84) Beispiele sind die Europäische Innovationspartnerschaft für intelligente Städte und Gemeinden (KOM(2012)4701), die Auszeichnung „Grüne Hauptstadt Europas“ und die Initiative zur gemeinsamen Planung der Forschungsprogramme im Bereich „Das städtische Europa“. |
| (85) Η Επιτροπή έχει προτείνει τον διαχωρισμό τουλάχιστον του 5 % του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) σε κάθε κράτος μέλος για τη χρηματοδότηση της ολοκληρωμένης αειφόρου αστικής ανάπτυξης. | (85) The Commission has proposed to ring-fence a minimum 5 % of the European Regional Development Fund (ERDF) in each Member State to fund integrated sustainable urban development. | (85) Die Kommission hat vorgeschlagen, mindestens 5 % der Mittel aus dem Europäischen Fonds für regionale Entwicklung (EFRE) in jedem Mitgliedstaat für die Finanzierung einer integrierten nachhaltigen Stadtentwicklung zu reservieren. |
| (86) Η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από υφιστάμενες πρωτοβουλίες όπως είναι η Τοπική Ατζέντα 21 καθώς και από άλλες βέλτιστες πρακτικές. | (86) This approach should draw from existing initiatives such as Local Agenda 21 as well as other best practices. | (86) Dieser Ansatz sollte auf bestehenden Initiativen — wie beispielsweise der Lokalen Agenda 21 und anderen bewährten Verfahren — beruhen. |
| (87) Έκθεση για την ανθρώπινη ανάπτυξη (Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη — UNDP, 2011). | (87) Human Development Report (UNDP, 2011). | (87) Bericht über die menschliche Entwicklung (UNDP, 2011). |
| (88) Στην έκθεση με τίτλο «Bridging the Emissions Gap» (Γεφύρωση της διαφοράς των εκπομπών), στο πλαίσιο του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), επισημαίνεται ότι οι άνευ όρων δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει οι επιμέρους χώρες θα επιτύχουν μειώσεις εκπομπών περίπου 4 GtCO2e, σε σύγκριση με τη μέση εκτίμηση μείωσης 14 GtCO2e που είναι αναγκαία για να παραμείνει η αύξηση της θερμοκρασίας κάτω των 2 °C. | (88) The Emissions Gap Report 2012, United Nations Environment Programme (UNEP), outlines that unconditional pledges amount to reductions of approximately 4 GtCO2e, compared with a median estimate of 14 GtCO2e of reductions necessary to remain below the 2 °C ceiling. | (88) Im „Emissions Gap Report 2012“ (Bericht über die Emissionslücke) legt das Umweltschutzprogramm der Vereinten Nationen (UNEP) dar, dass sich die bedingungslosen Verpflichtungen auf etwa 4 GtCO2e belaufen, im Vergleich zu einem geschätzten Medianwert von 14 GtCO2e an Verringerungen, die notwendig sind, um unter der Grenze von 2 °C zu bleiben. |
| (89) Στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα για την περίοδο 2011-2020. | (89) CBD Strategic Plan for Biodiversity 2011–2020. | (89) Strategieplan des CBD für die biologische Vielfalt 2011-2020. |
| (90) Απόφαση ΧΙ/4 της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα. | (90) CBD Decision XI/4. | (90) CBD-Beschluss XI/4. |
| (91) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 995/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, για τη θέσπιση των υποχρεώσεων των φορέων εκμετάλλευσης που διαθέτουν ξυλεία και προϊόντα ξυλείας στην αγορά (ΕΕ L 295 της 12.11.2010, σ. 23). | (91) Regulation (EU) No 995/2010 of the European Parliament and of the Council of 20 October 2010 laying down the obligations of operators who place timber and timber products on the market (OJ L 295, 12.11.2010, p. 23). | (91) Verordnung (EU) Nr. 995/2010 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 20. Oktober 2010 über die Verpflichtungen von Marktteilnehmern, die Holz und Holzerzeugnisse in Verkehr bringen (ABl. L 295 vom 12.11.2010, S. 23). |
| (92) Προτάσεις για την αναθεώρηση της οδηγίας περί διαφάνειας [COM(2011) 683, 2011/0307(COD)] και της οδηγίας περί λογιστικής [COM(2011) 684, 2011/0308(COD)]. | (92) Proposals for the revision of the Transparency Directive (COM(2011) 683, 2011/0307(COD)) and the Accounting Directives (COM(2011) 684, 2011/0308(COD). | (92) Vorschläge zur Überarbeitung der Transparenzrichtlinie (KOM(2011) 683, 2011/0307(COD)) und der Rechnungslegungsrichtlinien (KOM(2011) 684, 2011/0308(COD)). |
| (93) Απόφαση A/67/784, της 7ης Μαρτίου 2013, της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τη σύσταση του Διοικητικού Συμβουλίου του UNEP. | (93) Decision taken by the UN General Assembly, A/67/784 of 7 March 2013, on the recommendation of the UNEP Governing Council. | (93) Beschluss der Generalversammlung der UN A/67/784 vom 7. März 2013 auf Empfehlung des Verwaltungsrats des UNEP. |
