[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 7.9.2009

KOM(2009) 370 wersja ostateczna

2009/0125 (CNS)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

czasowo zawieszające cła autonomiczne Wspólnej Taryfy Celnej na przywóz niektórych produktów przemysłowych do regionów autonomicznych Madery i Azorów

UZASADNIENIE

Kontekst wniosku

Podstawa i cele wniosku

Władze regionalne Madery i Azorów przy wsparciu rządu portugalskiego wystąpiły o zawieszenie ceł autonomicznych w celu zwiększenia konkurencyjności lokalnych podmiotów gospodarczych, a tym samym zapewnienia większej stabilności zatrudnienia na tych wyspach.

Kontekst ogólny

Madera i Azory należą do najbardziej oddalonych regionów Wspólnoty, w stosunku do których może być przewidziane stosowanie środków szczególnych zgodnie z art. 299 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w celu przezwyciężenia niekorzystnej sytuacji ekonomicznej w tych rejonach, wynikającej z ich położenia geograficznego.

Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek

Podobne przepisy wprowadzono rozporządzeniem Rady (WE) nr 704/2002 dla Wysp Kanaryjskich.

Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii

Nie dotyczy.

Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Przeprowadzono konsultacje z członkami grupy roboczej ekspertów Komisji ds. Aspektów Ekonomicznych Taryf Celnych, którzy nie zgłosili zastrzeżeń ekonomicznych wobec proponowanego zawieszenia.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.

Ocena skutków

Indywidualna ocena skutków zastosowanego środka jako taka nie jest możliwa, ponieważ zawieszenie ceł to zaledwie jeden z szeregu środków zastosowanych w celu poprawy sytuacji społeczno-ekonomicznej na tych wyspach. W tym celu Komisja często publikuje komunikaty, w których przedstawia skutki środków podjętych w stosunku do różnych najbardziej oddalonych regionów. Ostatni komunikat został przekazany Radzie w dniu 17 października 2008 r. (COM(2008) 642 wersja ostateczna).

Aspekty prawne wniosku

Krótki opis proponowanych działań

Proponowane zawieszenie ceł Wspólnej Taryfy Celnej umożliwia lokalnym podmiotom gospodarczym Madery i Azorów dokonywanie bezcłowego przywozu określonej liczby surowców, części, składników i gotowych produktów. Aby zapobiec nadużyciom lub zmianie w tradycyjnych przepływach handlowych powyższych towarów przewiduje się, że towary korzystające z zawieszenia cła podlegają kontroli końcowego przeznaczenia.

W związku z tym wyroby gotowe będą musiały być używane przez lokalne przedsiębiorstwa na wyspach przez okres co najmniej dwóch lat, zanim będą mogły być swobodnie odsprzedane innym przedsiębiorstwom zlokalizowanym w innej części obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej.

Aby skorzystać z zawieszenia cła, surowce, części i składniki będą musiały być wykorzystywane do celów rolniczych oraz do przetworzenia przemysłowego i konserwacji w tych regionach autonomicznych.

Podstawa prawna

Artykuł 299 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Zasada pomocniczości

Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów:

Taka forma działania jest regularnie wykorzystywana jako instrument służący podnoszeniu konkurencyjności podmiotów gospodarczych. Wprowadzenie kontroli końcowego przeznaczenia zgodnie z przepisami Wspólnotowego Kodeksu Celnego i jego przepisami wykonawczymi jest w takiej sytuacji ustaloną procedurą i nie prowadzi do powstania znacznych dodatkowych obciążeń administracyjnych dla władz regionalnych i lokalnych oraz podmiotów gospodarczych.

Wybór instrumentów

Proponowane instrumenty: Rozporządzenie.

Traktat nie pozwala na inne sposoby wdrażania tego rodzaju środków.

Wpływ na budżet

Wniosek ma wpływ na budżet Wspólnoty. Zastosowanie zawieszenia spowoduje straty w dochodach własnych Wspólnoty.

2009/0125 (CNS)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

czasowo zawieszające cła autonomiczne Wspólnej Taryfy Celnej na przywóz niektórych produktów przemysłowych do regionów autonomicznych Madery i Azorów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 299 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji[1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[2],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[4],

a także mając na uwadze, co następuje:

1. W sierpniu i grudniu 2007 r., zgodnie z art. 299 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, władze regionalne Madery i Azorów przy wsparciu rządu portugalskiego wystąpiły o wprowadzenie autonomicznego zawieszenia ceł Wspólnej Taryfy Celnej w odniesieniu do szeregu produktów. Swoje wnioski uzasadniły tym, że ze względu na oddalenie powyższych wysp, podmioty gospodarcze znajdują się w niekorzystnej sytuacji handlowej, która negatywnie wpływa na sytuację demograficzną, zatrudnienie i rozwój społeczno-gospodarczy.

2. Lokalne gospodarki Madery i Azorów są w dużym stopniu uzależnione od krajowej i międzynarodowej turystyki, która stanowi dość niestabilne źródło dochodów. Gospodarkę kształtują czynniki, na które władze lokalne i rząd portugalski nie mają większego wpływu. W efekcie rozwój gospodarczy Madery i Azorów jest poważnie ograniczony. W tej sytuacji zachodzi konieczność wsparcia tych sektorów gospodarki, które są mniej uzależnione od przemysłu turystycznego, w celu zrównoważenia niestabilności sektora turystyki i ustabilizowania lokalnego zatrudnienia.

3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1657/93 z dnia 24 czerwca 1993 r. w sprawie czasowego zawieszenia przewidzianych we Wspólnej Taryfie Celnej stawek celnych autonomicznych na niektóre produkty przemysłowe przeznaczone na wyposażenie stref wolnocłowych Azorów i Madery[5] nie przyniosło spodziewanego efektu w ostatnich latach przed utraceniem przez nie mocy prawnej w dniu 31 grudnia 2008 r. Jest to bardzo prawdopodobne, ponieważ zawieszenia określone w tym rozporządzeniu zostały ograniczone do stref wolnocłowych Madery i Azorów, wskutek czego nie były stosowane w ostatnich latach poprzedzających wygaśnięcie ich ważności. Należy zatem przewidzieć nowe zawieszenia, które nie będą ograniczone jedynie do gałęzi przemysłu zlokalizowanych w strefach wolnocłowych, ale przyniosą korzyści różnym podmiotom gospodarczym zlokalizowanym na terytorium tych regionów. Zawieszeniem należy zatem objąć następujące sektory rynku: rybołówstwo, rolnictwo, przemysł i usługi.

4. Aby zapewnić skutki gospodarcze zawieszeń określonych w niniejszym rozporządzeniu, należy rozszerzyć zakres produktów na wyroby gotowe do zastosowań przemysłowych, surowce i inne materiały oraz części i składniki do celów rolniczych, przetwarzania przemysłowego, konserwacji i innych usług.

5. W celu zapewnienia inwestorom długoterminowych perspektyw i umożliwienia podmiotom gospodarczym osiągnięcia poziomu działalności przemysłowej i handlowej, który przyczyniłby się do stabilizacji środowiska ekonomiczno-społecznego zainteresowanych regionów, należy całkowicie zawiesić cła Wspólnej Taryfy Celnej na niektóre towary na okres 10 lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r.

6. Aby zagwarantować, że jedynie podmioty gospodarcze zlokalizowane na terytorium Madery i Azorów będą korzystały z tych środków taryfowych, zawieszenia powinny być uzależnione od końcowego przeznaczenia produktów zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny[6] oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny[7].

7. W celu umożliwienia efektywnego funkcjonowania zawieszeń, władze Madery i Azorów powinny wprowadzić niezbędne środki wykonawcze i poinformować o nich Komisję.

8. W razie potrzeby należy umożliwić Komisji przyjęcie tymczasowych środków mających zapobiec spekulacyjnemu przepływowi lub zakłóceniu w handlu do czasu przyjęcia ostatecznego rozwiązania przez instytucje wspólnotowe.

9. Zmiany w Nomenklaturze Scalonej nie mogą stanowić podstawy do żadnych istotnych zmian w charakterze środków. Komisja powinna zatem dokonać niezbędnych zmian i technicznych dostosowań listy towarów objętych zawieszeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. zawiesza się całkowicie cła Wspólnej Taryfy Celnej obowiązujące przy przywozie do regionów autonomicznych Madery i Azorów wyrobów gotowych przeznaczonych do użytku w rolnictwie oraz w celach handlowych i przemysłowych, wymienionych w załączniku I.

Wyroby te używane są zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny przez okres co najmniej 24 miesięcy po dopuszczeniu do swobodnego obrotu przez podmioty gospodarcze usytuowane na terenie regionów autonomicznych Madery i Azorów.

Artykuł 2

Od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. zawiesza się całkowicie cła Wspólnej Taryfy Celnej obowiązujące przy przywozie surowców, części i składników wymienionych w załączniku II i wykorzystywanych do celów rolniczych oraz do przetwarzania przemysłowego i konserwacji w regionach autonomicznych Madery i Azorów.

Artykuł 3

Właściwe organy Madery i Azorów podejmują wszystkie konieczne środki w celu zapewnienia zgodności z art. 1 i 2.

Powyższe organy informują Komisję o podjętych środkach przed dniem 1 lipca 2010 r.

Artykuł 4

Zawieszenie ceł, o którym mowa w art. 1 i 2, uwarunkowane jest końcowym przeznaczeniem zgodnie z art. 21 i 82 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 i podlega kontrolom przewidzianym art. 291 i 300 rozporządzenia (WE) nr 2454/93.

Artykuł 5

1. W przypadkach, w których Komisja ma powody sądzić, że zawieszenia określone w niniejszym rozporządzeniem doprowadziły do zakłóceń handlu określonym produktem, może, zgodnie z procedurą o której mowa w art. 7 ust. 2, czasowo wstrzymać te zawieszenia w drodze rozporządzenia Komisji na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. Cła przywozowe na produkty, dla których zawieszenie zostało tymczasowo uchylone, są zabezpieczone gwarancją, zaś warunkiem wprowadzenia odpowiednich produktów do swobodnego obrotu w regionach autonomicznych Madery i Azorów jest dostarczenie takiej gwarancji.

2. Jeżeli Rada, na wniosek Komisji, w terminie 12 miesięcy zdecyduje, że zawieszenie należy definitywnie uchylić, kwoty ceł objęte zabezpieczeniem zostają ostatecznie pobrane.

3. Jeżeli w terminie 12 miesięcy nie podjęto ostatecznej decyzji zgodnie z ust. 2, zabezpieczenie zostaje zwolnione.

Artykuł 6

W razie konieczności Komisja może, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 8 ust. 2, dokonać takich zmian i technicznych dostosowań w załącznikach I i II do niniejszego rozporządzenia, jakie są wymagane w następstwie zmian w Nomenklaturze Scalonej.

Artykuł 7

1. Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 8

1. Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Rady

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

Wyroby gotowe przeznaczone do użytku w rolnictwie oraz w celach handlowych i przemysłowych

Kod CN[8] | Kod CN | Kod CN | Kod CN |

Pozycja w budżecie | Dochody[10] | Okres, od dnia dd.mm.rrrr | [Lata 2010–2019] |

Artykuł 120 | Wpływ na zasoby własne | 01/01/2010 - 31/12/2019 | - 0.12/rocznie |

4. ŚRODKI ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Kontrole końcowego przeznaczenia wszystkich produktów objętych niniejszym rozporządzeniem Rady będą przeprowadzane zgodnie z art. 291–300 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wdrażania Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

5. INNE UWAGI

W celu umożliwienia podmiotom gospodarczym podejmowania decyzji dotyczących długoterminowych inwestycji, proponowane zawieszenie powinno pozostać w mocy przez okres 10 lat.

Zastępuje ono środki wprowadzone rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1657/93, które straciło moc 31 grudnia 2008 r.

Szacunkowy koszt operacji

Na podstawie informacji dostarczonych przez władze regionalne, utratę dochodów wynikającą z niniejszego rozporządzenia można zatem szacować na 0,16 mln EUR (kwota brutto, z uwzględnieniem wydatków na pobór ceł) x 0,75 = mln EUR 0,12/rocznie w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

Utrata dochodów w zakresie tradycyjnych zasobów własnych zostanie skompensowana ze składek państw członkowskich opartych na DNB.

[1] Dz.U. C […] z […], s. […].

[2] Dz.U. C […] z […], s. […].

[3] Dz.U. C […] z […], s. […].

[4] Dz.U. C […] z […], s. […].

[5] Dz.U. L 158 z 30.6.1993, s. 1

[6] Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s.1.

[7] Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s.1.

[8] Kody CN obowiązujące na dzień 1 stycznia 2009 r., przyjęte rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 291 z 31.10.2008, s. 1).

[9] Kody CN obowiązujące na dzień 1 stycznia 2009 r., przyjęte rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 291 z 31.10.2008, s. 1).

[10] W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty rolne, opłaty wyrównawcze od cukru, cła) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.