Wniosek dyrektywa Rady …/…/WE z dnia […] r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli /* KOM/2008/0091 wersja ostateczna - CNS 2008/0039 */
[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 21.2.2008 KOM(2008) 91 wersja ostateczna 2008/0039 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY …/…/WE z dnia […] r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli (przedstawiona przez Komisję) Wniosek DYREKTYWA RADY …/…/WE z dnia […] r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli (Wersja ujednolicona) UZASADNIENIE 1. W kontekście społeczeństwa obywatelskiego w Europie Komisja przywiązuje wielką wagę do uproszczenia i uporządkowania prawa wspólnotowego, tak aby stało się ono bardziej przejrzyste i dostępne dla każdego obywatela, otwierając mu w ten sposób nowe możliwości korzystania z przysługujących mu konkretnych uprawnień. Ten cel nie może zostać osiągnięty tak długo, jak liczne przepisy, które były wielokrotnie zmieniane, często zasadniczo, pozostają rozproszone, tak iż trzeba ich szukać częściowo w oryginalnym akcie, a częściowo w późniejszych aktach zmieniających. Wymaga to pracochłonnego porównywania wielu różnych aktów w celu ustalenia obowiązujących norm prawnych. Z tego powodu ujednolicenie przepisów często zmienianych jest potrzebne, aby prawo wspólnotowe stało się jasne i zrozumiałe. 2. Dlatego też w dniu 1 kwietnia 1987 r. Komisja postanowiła[1] zalecić swoim pracownikom, aby wszystkie akty prawne były ujednolicane nie później niż po 10 zmianach, podkreślając, że jest to wymaganie minimum i że odpowiednie jednostki powinny starać się nawet częściej ujednolicac teksty, za które są odpowiedzialne, aby zapewnić, że przepisy wspólnotowe są jasne i łatwo zrozumiałe. 3. Konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej w Edynburgu (grudzień 1992 r.) potwierdziły to stanowisko[2], podkreślając wagę ujednolicenia , które daje pewność co do prawa stosowanego wobec danej materii w danym czasie. Ujednolicenie musi być podejmowane w pełnej zgodności z normalną wspólnotową procedurą legislacyjną. Zważywszy, że żadne zmiany co do treści nie mogą być wprowadzane do ujednolicanych aktów, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, w drodze porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 20 grudnia 1994 r., możliwość stosowania przyspieszonej procedury dla szybkiego przyjmowania ujednolicanych aktów. 4. Celem niniejszego wniosku jest ujednolicenie dyrektywy Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli[3]. Nowa dyrektywa zastąpi włączone do niej akty[4]; niniejszy wniosek całkowicie zachowuje treść ujednolicanych aktów, zbiera je więc jedynie razem, dokonując tylko takich formalnych zmian , jakie wynikają z samego zadania ujednolicenia. 5. Wniosek w sprawie ujednolicenia został sporządzony na podstawie wstępnej konsolidacji , we wszystkich językach urzędowych, dyrektywy 68/193/EWG i aktów ją zmieniających, przygotowanej przez Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich za pomocą systemu przetwarzania danych . Tam, gdzie artykułom nadano nowe numery, korelacja pomiędzy starą i nową numeracją została określona w tabeli zawartej w załączniku VI do ujednoliconej dyrektywy. ê 68/193/EWG (dostosowany) 2008/0039 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY …/…/WE z dnia […] r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. Ö 37 Õ, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[5], uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6], a także mając na uwadze, co następuje: ê (1) Dyrektywa Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli[7] została kilkakrotnie znacząco zmieniona[8]. W celu zapewnienia jej jasności i zrozumiałości należy ją zatem ujednolicić. ê 68/193/EWG motyw 1 (2) Produkcja winogron stołowych i winogron przeznaczonych do produkcji win zajmuje istotne miejsce w rolnictwie Wspólnoty. ê 68/193/EWG motyw 2 (3) Uzyskanie zadowalających efektów w uprawie winorośli zależy w dużej mierze od stosowania odpowiedniego materiału rozmnożeniowego. W tym celu, niektóre Państwa Członkowskie stosowały pewne ograniczenia przy wprowadzaniu do obrotu materiału wegetatywnego rozmnażania winorośli, dopuszczając jedynie obrót roślinami zdrewniałymi i młodymi o wysokiej jakości. Państwa te są w stanie wykorzystać doświadczenia systematycznych selekcji roślin dokonywanych od dziesiątków lat i osiągnęły wyniki w rozwoju wystarczająco stabilnych i jednolitych odmian winorośli, które, z uwagi na swoje cechy, są wielce obiecujące z punktu widzenia zamierzonych celów. ê 68/193/EWG motyw 3 (dostosowany) (4) Większa produktywność w uprawie winorośli we Wspólnocie Ö może zostać osiągnięta Õ, jeśli przy wyborze odmian dopuszczonych do obrotu Państwa Członkowskie będą stosowały jednolite zasady, tak surowe jak jest to możliwe. ê 68/193/EWG motyw 4 (5) Uzasadnione jest ograniczanie obrotu do pewnych odmian, tylko jeżeli hodowca winorośli może być pewien co do odmiany aktualnie otrzymywanego materiału rozmnożeniowego. ê 68/193/EWG motyw 7 (dostosowany) (6) Zgodnie z ogólną zasadą, materiał rozmnożeniowy przeznaczony do produkcji winogron lub do produkcji materiału rozmnożeniowego powinien zostać dopuszczony do obrotu tylko wtedy, jeśli został poddany urzędowemu badaniu i zatwierdzony zgodnie z zasadami kwalifikacji jako Ö wstępny materiał rozmnożeniowy, podstawowy Õ materiał rozmnożeniowy lub kwalifikowany materiał rozmnożeniowy. ê 68/193/EWG motyw 8 (7) Pożądane byłoby ograniczenie wprowadzenia do obrotu tylko do kwalifikowanego materiału rozmnożeniowego winorośli uzyskanego poprzez selekcję klonów. Jednakże w chwili obecnej nie jest możliwe osiągnięcie tego celu, ponieważ zapotrzebowania wspólnotowe nie mogą zostać w całości pokryte przez taki materiał. Dlatego wprowadzenie do obrotu skontrolowanego standardowego materiału rozmnożeniowego, który musi także posiadać tożsamość i czystość odmianową, ale który nie zawsze spełnia takie same warunki jak materiał rozmnożeniowy uzyskany poprzez selekcję klonów, może zostać dozwolony tymczasowo. Jednakże ta kategoria materiału powinna być stopniowo eliminowana. ê 2002/11/WE motyw 3 (dostosowany) (8) Państwa Członkowskie Ö powinny móc Õ zezwolić Ö pod pewnymi warunkami Õ na obrót materiałem rozmnożeniowym dla celów naukowych, doświadczalnych i selekcji. ê 2002/11/WE motyw 2 (9) Należy umożliwić, pod pewnymi warunkami, handel materiałem rozmnożeniowym produkowanym nowymi metodami. ê 71/140/EWG motyw 5, 6 i 7 (10) Jest konieczne, aby każde Państwo Członkowskie sporządziło katalog odmian zatwierdzonych na swoim terytorium do kwalifikacji, jak również do standardowej kontroli materiałów rozmnożeniowych. Sporządzenie katalogów powinno być realizowane według jednolitych zasad, aby zatwierdzone odmiany były odrębne od innych, niezmienne i wystarczająco jednorodne. Badania mające na celu zatwierdzenie danej odmiany wymagają, aby ustalono istotną ilość kryteriów i minimalnych warunków realizacji. ê 68/193/EWG motyw 9 (11) Jeśli winorośle nie są rozmnażane lub jeśli materiał rozmnożeniowy nie jest przedmiotem obrotu w Państwie Członkowskim, to wydaje się uzasadnionym zwolnienie takiego państwa od obowiązku przeprowadzenia zatwierdzenia lub kontroli standardowego materiału rozmnożeniowego, jednakże bez oddziaływania na jego obowiązek ograniczania wprowadzania do obrotu do kwalifikowanego materiału rozmnożeniowego i standardowego materiału rozmnożeniowego. ê 2002/11/WE motyw 5 i 6 (dostosowany) (12) Ważne jest, aby nie dopuszczać Ö genetycznie modyfikowanych odmian winorośli, Õ jeśli nie zostały podjęte odpowiednie środki zapobiegające ryzyku dla ludzkiego zdrowia lub środowiska. Należy przeprowadzić ocenę zagrożenia środowiska naturalnego, równoważną z oceną przewidzianą w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska genetycznie zmodyfikowanych organizmów, uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG[9], w przypadkach gdzie materiał rozmnożeniowy odmian winorośli jest genetycznie modyfikowany. ê 2002/11/WE motyw 9 (13) Pożądane jest zapewnienie zachowania różnorodności genetycznej. Należy podejmować właściwe środki dla zachowania bioróżnorodności i utrzymania istniejących odmian. Komisja powinna brać pod uwagę nie tylko pojęcie różnorodności odmian, ale także pojęcie genotypu i klonu. ê 74/648/EWG motyw 7 (dostosowany) (14) Uprawa winorośli i obrót materiałem rozmnożeniowym mogą mieć minimalne znaczenie gospodarcze w niektórych Państwach Członkowskich Ö . Õ Dlatego te Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość wyłączenia z większości przepisów Ö tej Õ dyrektywy. ê 68/193/EWG motyw 10 (dostosowany) (15) Materiał rozmnożeniowy, który nie jest wprowadzany do obrotu, z uwagi na jego niewielkie znaczenie gospodarcze, nie powinien podlegać zasadom wspólnotowym. Państwa Członkowskie Ö powinny Õ zachować prawo stosowania przepisów szczególnych w odniesieniu do takiego materiału. ê 68/193/EWG motyw 11 (16) Zasady wspólnotowe nie powinny mieć zastosowania dla materiału rozmnożeniowego przeznaczonego na wywóz do krajów trzecich. ê 68/193/EWG motyw 13 (dostosowany) (17) W celu polepszenia nie tylko jakości genetycznej materiału rozmnożeniowego we Wspólnocie, ale także jego cech zewnętrznych, Ö powinny zostać Õ ustanowione pewne wymagania, odnoszące się do czystości analitycznej, jakości i podziału na asortymenty. ê 68/193/EWG motyw 14 (dostosowany) (18) W celu zagwarantowania tożsamości materiału rozmnożeniowego Ö powinny Õ zostać ustanowione zasady wspólnotowe dotyczące oddzielania partii, pakowania, plombowania i oznakowywania. Stosowane etykiety powinny zawierać szczegółowe informacje niezbędne zarówno dla inspekcji urzędowej, jak i dla hodowców oraz powinny jasno wykazywać wspólnotowy charakter certyfikacyjny. ê 68/193/EWG motyw 15 (dostosowany) (19) W celu zapewnienia, że wymogi dotyczące jakości materiału rozmnożeniowego oraz przepisów gwarantujących jego tożsamość są spełnione, Państwa Członkowskie Ö powinny Õ ustanowić odpowiednie mechanizmy kontrolne. ê 68/193/EWG motyw 16 (dostosowany) (20) Materiał rozmnożeniowy spełniający te wymogi nie powinien, z zastrzeżeniem przepisów art. Ö 30 Õ Traktatu, podlegać żadnym ograniczeniom handlowym za wyjątkiem tych przewidzianych przez zasady wspólnotowe. ê 2002/11/WE motyw 8 (21) W celu zapewnienia odpowiedniego monitorowania przepływu materiału rozmnożeniowego winorośli, Państwa Członkowskie powinny móc wymagać, aby stosowna dokumentacja towarzyszyła każdej partii towaru. ê 68/193/EWG motyw 18 (dostosowany) (22) Należy uznać w niektórych warunkach, że materiał rozmnożeniowy produkowany w innym Państwie Członkowskim z Ö podstawowego Õ materiału rozmnożeniowego kwalifikowanego w Państwie Członkowskim jest równoważny z materiałem rozmnożeniowym produkowanym w tym Państwie Członkowskim. ê 68/193/EWG motyw 19 (23) W okresach, w których występują trudności w uzyskiwaniu dostaw materiału rozmnożeniowego, materiał rozmnożeniowy spełniający mniej rygorystyczne wymagania może zostać czasowo dopuszczony do obrotu. ê 68/193/EWG motyw 20 (dostosowany) (24) W celu harmonizacji stosowanych w różnych Państwach Członkowskich technicznych metod kwalifikacji i kontroli standardowego materiału rozmnożeniowego oraz w celu umożliwienia dokonania porównań między materiałem rozmnożeniowym kwalifikowanym lub kontrolowanym w obrębie Wspólnoty i pochodzącym z krajów trzecich, w Państwach Członkowskich powinny być prowadzone badania Ö wspólnotowe Õ w celu oceny jakości różnych kategorii materiału rozmnożeniowego. ê 2002/11/WE motyw 10 (dostosowany) (25) Środki niezbędne do wykonania Ö niniejszej Õ dyrektywy powinny Ö zostać przyjęte Õ zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą Ö warunki wykonywania Õ uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[10]. ê (26) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku V część B, ê 68/193/EWG PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 ê 74/648/EWG art. 2 Niniejszą dyrektywę stosuje się do materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli (zwanego dalej „materiałem rozmnożeniowym”) będącego przedmiotem obrotu we Wspólnocie. ê 68/193/EWG Artykuł 2 ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje: ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 (dostosowany) 1) Winorośl Ö oznacza Õ rośliny rodzaju Vitis (L.) przeznaczone do produkcji winogron lub do stosowania jako materiału rozmnożeniowego dla takich roślin; 2) Odmiana Ö oznacza grupę Õ roślin w granicach jednego taksonu botanicznego na najniższym znanym poziomie zaszeregowania, która może być: ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 a) określona przez ekspresję cech wynikających z danego genotypu lub kombinacji genotypów; b) wyróżniona z dowolnej innej grupy roślin na podstawie ekspresji przynajmniej jednej z wyżej wymienionych cech; oraz c) uważana za tożsamą jednostkę, z punktu widzenia jej zdolności do niezmiennego rozmnażania; ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 (dostosowany) 3) Klon Ö oznacza Õ wegetatywne potomstwo odmiany, która jest zgodna z asortymentem winorośli wybranym z uwagi na identyczność odmianową, cechy fenotypowe i stan zdrowotny. 4) Materiał rozmnożeniowy Ö oznacza: Õ ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 a) młode rośliny winorośli: (i) ukorzenione sadzonki: nieszczepione części ukorzenionych odrośli winorośli lub pędów o łodygach niezdrewniałych, przeznaczone do sadzenia bez szczepienia lub przeznaczone na podkładki; (ii) szczepy ukorzenione: części pędów winorośli lub pędów o łodygach niezdrewniałych złączone przez zaszczepienie, których część podziemna jest ukorzeniona; b) części młodych roślin winorośli: (i) pędy winorośli: pędy jednoroczne; (ii) pędy o łodygach niezdrewniałych: pędy niezdrewniałe; (iii) sadzonki podkładowe do szczepienia: części pędów winorośli lub pędy zielne przeznaczone do formowania podziemnej części podczas przygotowywania ukorzenionych szczepów; (iv) zrazy: części pędu winorośli lub pędu zielnego przeznaczone do formowania naziemnej części podczas przygotowania ukorzenionych szczepów lub podczas szczepienia roślin in situ ; (v) sadzonki: części pędu winorośli lub pędy zielne przeznaczone do produkcji ukorzenionych sadzonek; ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 (dostosowany) 5) Matecznik podkładek Ö oznacza Õ szkółki, w których produkowane są sadzonki podkładkowe do szczepienia, sadzonki lub sadzonki wierzchołkowe do szczepienia (zrazy); 6) Szkółki sadzonek Ö oznaczają Õ szkółki, w których odbywa się uprawa sadzonek ukorzenionych lub ukorzenionych szczepów; 7) Wstępny materiał rozmnożeniowy Ö oznacza Õ materiał rozmnożeniowy, który: a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętą praktyką dla zachowania identyczności odmiany i, tam gdzie ma to zastosowanie, klonu, oraz dla zabezpieczenia przed chorobami; b) przeznaczony jest do produkcji podstawowego materiału rozmnożeniowego lub Ö kwalifikowanego Õ materiału rozmnożeniowego; c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla podstawowego materiału rozmnożeniowego; oraz d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający wyżej podane warunki; ê 2002/11/WE art. 1 pkt 1 (dostosowany) 8) Podstawowy materiał rozmnożeniowy Ö oznacza Õ materiał rozmnożeniowy, który: a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętymi praktykami zachowania tożsamości odmiany i, tam gdzie ma to zastosowanie, klonu, oraz dla zabezpieczenia przed chorobami, i który jest uzyskany metodą rozmnożenia wegetatywnego bezpośrednio z wstępnego materiału rozmnożeniowego; b) przeznaczony jest do produkcji Ö kwalifikowanego Õ materiału rozmnożeniowego; c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla podstawowego materiału rozmnożeniowego; oraz d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający wyżej podane warunki; 9) Ö Kwalifikowany Õ materiał rozmnożeniowy Ö oznacza Õ materiał rozmnożeniowy, który: a) jest uzyskiwany bezpośrednio z podstawowego materiału rozmnożeniowego lub wstępnego materiału rozmnożeniowego; b) jest przeznaczony do: (i) produkcji młodych roślin lub części roślin do wykorzystania w produkcji winogron; lub (ii) produkcji winogron; c) spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla Ö kwalifikowanego Õ materiału rozmnożeniowego; oraz d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający Ö wyżej podane Õ warunki. 10) Standardowy materiał rozmnożeniowy Ö oznacza Õ materiał rozmnożeniowy, który a) posiada tożsamość i czystość odmianową; b) jest przeznaczony do: (i) produkcji młodych roślin lub części roślin do wykorzystania w produkcji winogron; lub ii) produkcji winogron; c) spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla standardowego materiału rozmnożeniowego; d) został uznany, w drodze badań urzędowych, za spełniający Ö wyżej podane Õ warunki; 11) Środki urzędowe Ö oznaczają Õ środki podejmowane: a) przez organ państwowy; lub b) przez osobę prawną Ö działającą Õ na podstawie prawa publicznego lub prywatnego na odpowiedzialność państwa Ö , pod warunkiem że osoba ta nie osiąga żadnych prywatnych korzyści z prowadzenia takich działań Õ; lub c) w przypadku działań pomocniczych, które także są pod kontrolą państwa, przez osobę należycie umocowaną do tego celu Ö , pod warunkiem że osoba ta nie osiąga żadnych prywatnych korzyści z prowadzenia takich działań Õ; 12) Wprowadzanie do obrotu oznacza sprzedaż, Ö przechowywanie w celu Õ sprzedaży, oferowanie do sprzedaży oraz inne dysponowanie, dostawę oraz przewóz materiału rozmnożeniowego do osób trzecich w celu jego handlowego wykorzystania Ö , odpłatnie lub nieodpłatnie Õ. 2. Ö Nie uważa się za wprowadzenie do obrotu następujących dostaw Õ materiału rozmnożeniowego, niemających na celu handlowego wykorzystania odmiany: a) dostawa materiału rozmnożeniowego do oficjalnych instytucji testujących i kontrolujących; b) dostawa materiału rozmnożeniowego do usługodawców zajmujących się przetwarzaniem lub pakowaniem, pod warunkiem, że usługodawca nie nabywa prawa do dostarczanego materiału rozmnożeniowego. Zasady stosowania Ö niniejszego ustępu Õ zostają przyjęte zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 3. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 2 Artykuł 3 1. Państwa Członkowskie mogą zabronić wprowadzenia materiału rozmnożeniowego winorośli na rynek w następujących przypadkach: ê 2002/11/WE art. 1 pkt 2 (dostosowany) a) jeżeli nie został urzędowo zatwierdzony jako „wstępny materiał rozmnożeniowy”, „podstawowy materiał rozmnożeniowy” lub „Ö kwalifikowany Õ materiał rozmnożeniowy” oraz w przypadku innego materiału rozmnożeniowego, który nie jest przeznaczony do wykorzystania jako podkładki, jeśli nie jest to standardowy materiał rozmnożeniowy urzędowo kontrolowany; Ö lub Õ b) jeśli nie spełnia warunków ustanowionych w załączniku II. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 2 2. Nie uchybiając przepisom ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom prowadzącym działalność na ich terytorium na wprowadzenie do obrotu odpowiednich ilości materiału rozmnożeniowego: a) dla doświadczeń lub dla celów naukowych; b) dla pracy selekcyjnej; c) dla zachowania różnorodności genetycznej. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 2 (dostosowany) Warunki, na jakich Państwa Członkowskie mogą udzielać takich zezwoleń, mogą być ustalone zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2. W przypadku materiału Ö rozmnożeniowego Õ zmodyfikowanego genetycznie zezwolenia można udzielić tylko pod warunkiem, że zastosowano wszelkie właściwe środki dla uniknięcia zagrożenia dla życia ludzkiego i środowiska naturalnego. Ocenę zagrożenia dla środowiska naturalnego i pozostałe kontrole przeprowadza się stosując odpowiednio przepisy art. 8. 3. W przypadku materiału rozmnożeniowego produkowanego metodą rozmnożenia in vitro można przyjąć następujące przepisy, zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2: a) dotyczące odstępstwa od przepisów szczególnych niniejszej dyrektywy; b) dotyczące warunków stosowanych do takiego materiału rozmnożeniowego; c) dotyczące oznaczeń, jakie mogą być stosowane do takiego materiału rozmnożeniowego; d) dotyczące warunków zapewnienia, aby autentyczność odmiany była od początku weryfikowana. 4. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 3, może ustalić, że po upływie określonych terminów materiał rozmnożeniowy, niebędący materiałem do wykorzystania jako podkładka ukorzeniona, będzie mógł zostać wprowadzony do obrotu, tylko jeśli został urzędowo zatwierdzony jako „wstępny materiał rozmnożeniowy” lub „podstawowy materiał rozmnożeniowy” lub „Ö kwalifikowany Õ materiał rozmnożeniowy”: a) w całej Wspólnocie, w przypadku niektórych odmian winorośli, na które zapotrzebowanie rynku Wspólnoty może być pokryte, biorąc pod uwagę ich genetyczną różnorodność, w razie konieczności zgodnie z ustanowionym programem, przez materiał rozmnożeniowy zatwierdzony jako „wstępny materiał rozmnożeniowy”, „podstawowy materiał rozmnożeniowy” lub „Ö kwalifikowany Õ materiał rozmnożeniowy” oraz b) w przypadku materiału rozmnożeniowego odmian innych niż wymienione w lit. a), jeśli zamierza się go stosować na rynku Państw Członkowskich, które wymagają już, zgodnie z niniejszą dyrektywą, aby „standardowy materiał” nie mógł być wprowadzany do obrotu. ê 68/193/EWG Artykuł 4 Państwa Członkowskie mogą, w związku z warunkami ustanowionymi w załącznikach I i II, nakładać dodatkowe lub bardziej restrykcyjne wymagania dla kwalifikacji materiału rozmnożeniowego lub kontrolowania standardowego materiału rozmnożeniowego, produkowanego na ich własnym terytorium. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 3 Niniejsze przepisy nie mają zastosowania, w przypadku szczepienia, do materiału rozmnożeniowego produkowanego w innym Państwie Członkowskim lub kraju trzecim uznanym za równoważne zgodnie z art. 25 ust. 2. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 4 (dostosowany) Artykuł 5 1. Każde Państwo Członkowskie sporządza Ö katalog Õ odmian winorośli urzędowo Ö kwalifikowanych Õ do Ö zatwierdzenia Õ i do badań jako standardowy materiał rozmnożeniowy na terenie danego państwa. Ö Katalog Õ jest dostępny do publicznego wglądu. Ö Katalog Õ określa zasadnicze cechy morfologiczne i fizjologiczne, na podstawie, których odmiany mogą być rozróżniane. Dla odmian przyjętych do dnia 31 grudnia 1971 r. można powoływać się na opisy w oficjalnych publikacjach ampelograficznych. 2. Państwa Członkowskie gwarantują, że odmiany i klony znajdujące się w Ö katalogach Õ pozostałych Państw Członkowskich będą również Ö kwalifikowane Õ do zatwierdzenia i do badania standardowego materiału rozmnożeniowego na terenie danego państwa, bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999[11] odnośnie do zasad klasyfikacji odmian winorośli. 3. Każde Państwo Członkowskie tworzy także, o ile jest to właściwe, Ö katalog Õ klonów oficjalnie Ö kwalifikowanych Õ do Ö zatwierdzenia Õ na terenie danego państwa. Państwa Członkowskie gwarantują, że klony Ö kwalifikowane Õ do Ö zatwierdzenia Õ w pozostałych Państwach Członkowskich będą również Ö kwalifikowane Õ na terenie danego państwa. ê 71/140/EWG art. 4 Artykuł 6 Państwa Członkowskie zapewniają, aby dana odmiana została zatwierdzona tylko wówczas, gdy jest odrębna, niezmienna i wystarczająco jednorodna. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 5 Artykuł 7 1. Odmianę uważa się za osobną odmianę, jeżeli jest wyraźnie odróżniana od wszystkich innych odmian, w znaczeniu cech charakterystycznych pochodzących od określonego genotypu lub kombinacji genotypów, któr ych istnienie jest powszechnie znane we Wspólnocie. Odmianę uważa się za powszechnie znaną we Wspólnocie, jeśli w dniu złożenia należycie przygotowanego wniosku o jej przyjęcie, zostanie wpisana do wykazu danego Państwa Członkowskiego lub innego Państwa Członkowskiego lub jest przedmiotem wniosku o przyjęcie w danym Państwie Członkowskim lub innym Państwie Członkowskim, o ile warunki wyżej wymienione są spełniane we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie wniosku o przyjęcie nowej odmiany. 2. Odmianę uważa się za stabilną, jeśli opis jej cech charakterystycznych, podlegających badaniu przy określaniu jej unikalności, jak również innych cech użytych do opisu odmiany, pozostaje bez zmian po powtórnym rozmnożeniu. 3. Odmianę uważa się za jednolitą, jeżeli, podlegając odchyleniom, jakich można się spodziewać na podstawie poszczególnych właściwości rozmnażania, jest wystarczająco jednolita w znaczeniu tych cech charakterystycznych, które podlegają badaniom na unikalność oraz innych opisujących daną odmianę. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 6 (dostosowany) Artykuł 8 1. W przypadku genetycznie zmodyfikowanej odmiany, w rozumieniu art. 2 pkt. 1 i 2 dyrektywy 2001/18/WE, odmiana jest dopuszczana tylko wtedy, gdy podjęto odpowiednie środki zapobiegające szkodliwemu oddziaływaniu na zdrowie ludzkie i środowisko. 2. W odniesieniu do genetycznie zmodyfikowanych odmian, w rozumieniu ust. 1: a) przeprowadzana jest ocena ryzyka zagrożenia środowiskowego, równoważna przewidzianej w dyrektywie 2001/18/WE i zgodna z zasadami ustalonymi w załączniku II oraz oparta o dane określone w załączniku III; b) wprowadzane są, na wniosek Komisji, w postaci rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, procedury zmierzające do zapewnienia równoważności oceny konkretnego ryzyka i innych wymagań, w szczególności w zakresie kontroli ryzyka, znakowania, monitorowania, udostępniania informacji do publicznej wiadomości oraz klauzuli bezpieczeństwa, z ustanowionymi dyrektywą 2001/18/WE. W oczekiwaniu na wejście w życie stosownego rozporządzenia, genetycznie zmodyfikowane odmiany będą dopuszczane do umieszczenia w Ö katalogach Õ krajowych pod warunkiem, że zostaną dopuszczone do obrotu zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE; c) artykułów 13-24 dyrektywy 2001/18/WE nie stosuje się odtąd do zmodyfikowanych genetycznie odmian winorośli dopuszczonych zgodnie z rozporządzeniem określonym w lit. b) niniejszego ustępu. ê 1829/2003 art. 42 (dostosowany) 3. Jeżeli produkty uzyskane z materiału rozmnożeniowego winorośli przeznaczone są do użycia Ö jako żywność Õ lub Ö składniki Õ żywności objętej art. 3, lub Ö jako pasza lub składniki Õ paszy objętej art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003[12], daną odmianę winorośli dopuszcza się jedynie, jeżeli została zatwierdzona zgodnie ze wskazanym rozporządzeniem. Państwa Członkowskie gwarantują, że odmiana winorośli z materiału rozmnożeniowego, z którego uzyskano produkty przeznaczone do użycia w żywności lub paszy zgodnie z art. 2 i 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002[13], dopuszczona Ö zostaje Õ jedynie, jeżeli została zatwierdzona zgodnie ze stosownym ustawodawstwem. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 7 Artykuł 9 Państwa Członkowskie gwarantują, że odmiany oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klony pochodzące z innych Państw Członkowskich, podlegają tym samym wymaganiom, które stosowane są wobec krajowych odmian lub klonów, w szczególności w odniesieniu do procedury ich dopuszczenia. ê 71/140/EWG art. 4 (dostosowany) è1 2002/11/WE art. 1 pkt 24 Artykuł 10 1. Państwa Członkowskie Ö nakazują Õ, aby zatwierdzenie odmian było wynikiem oficjalnych badań przeprowadzanych zwłaszcza na uprawach i odnoszących się do takiej liczby cech, która pozwoli na opisanie odmiany. Metody stosowane w celu ustalenia cech Ö muszą Õ być precyzyjne i rzetelne. 2. Uwzględniając stan wiedzy naukowej i technicznej oraz zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w è1 art. 27 ust. 2 ç, określa się: a) Ö minimalny zestaw cech objętych badaniami; Õ b) warunki minimalne dotyczące przeprowadzania badań. 3. Jeśli wiadomo, że materiał rozmnożeniowy danej odmiany znajduje się w obrocie w innym państwie pod inną nazwą, nazwa ta również Ö wskazywana jest Õ w katalogu. Artykuł 11 1. Ö Dopuszczone Õ odmiany są poddawane regularnym badaniom urzędowym. Jeśli jeden z warunków Ö dopuszczenia Õ do kwalifikacji lub do kontroli przestaje być spełniany, Ö dopuszczenie Õ jest anulowane i odmiana zostaje skreślona z katalogu. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 8 (dostosowany) 2. Wnioski o dopuszczenie odmiany lub wycofanie wniosku, wpisy do Ö katalogu Õ odmian oraz zmiany są niezwłocznie zgłaszane innym Państwom Członkowskim oraz Komisji. W oparciu o informacje uzyskane od Państw Członkowskich Komisja publikuje wspólny Ö katalog Õ odmian. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 9 Artykuł 12 Państwa Członkowskie zapewniają jasne oznaczenie w katalogu przyjętych odmian zmodyfikowanych genetycznie. Zapewniają ponadto, aby każda osoba wprowadzająca na rynek taką odmianę jasno wskazywała w katalogu handlowym winorośli, że odmiana jest genetycznie zmodyfikowana, i aby określała cel modyfikacji. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 10 Artykuł 13 1. Państwa Członkowskie wymagają, aby odmiany oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, klony, wpisane do katalogu, były utrzymywane poprzez selekcję. 2. Utrzymywanie musi być zawsze udokumentowane zapisami poczynionymi przez osoby odpowiedzialne za utrzymywanie odmiany i, w danym wypadku, klonu. 3. Od osób odpowiedzialnych za utrzymywanie odmiany mogą być wymagane próbki. Próbki mogą być pobierane urzędowo, jeśli jest to niezbędne. 4. Gdy utrzymywanie dokonywane jest w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym odmiana została dopuszczona, państwa te udzielają sobie pomocy administracyjnej w zakresie kontroli. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 11 (dostosowany) Artykuł 14 Państwa Członkowskie gwarantują, że podczas hodowli, zbioru, pakowania, składowania i transportu materiał rozmnożeniowy jest utrzymywany w oddzielnych partiach, oznakowanych według odmiany oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, dla wstępnych materiałów rozmnożeniowych, podstawowych materiałów rozmnożeniowych i Ö kwalifikowanych Õ materiałów rozmnożeniowych, według klonu. ê 68/193/EWG Artykuł 15 1. Państwa Członkowskie wymagają, aby materiał rozmnożeniowy był przedmiotem obrotu tylko w formie dostatecznie jednolitych partii i w zaplombowanych opakowaniach lub paczkach posiadających plomby i oznaczenia, jak określono w art. 16 i 17. Opakowania podlegają przepisom załącznika III. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 12 (dostosowany) 2. Komisja, zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2, określa, na zasadzie odstępstwa od ust. 1, odnośnie do pakowania, plombowania i oznaczania, przepisy mające zastosowanie do sprzedaży małych ilości końcowemu użytkownikowi oraz do winorośli sprzedawanych w donicach, klatkach lub skrzynkach. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 13 (dostosowany) Artykuł 16 Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania i wiązki materiału rozmnożeniowego były plombowane urzędowo lub pod urzędowym nadzorem w taki sposób, że nie mogą być otwarte bez uszkodzenia plomby, urzędowej etykiety określonej w art. 17 ust. 1 lub opakowania w przypadku materiału w paczce. Aby zapewnić poprawne plombowanie, musi ono zawierać co najmniej urzędową etykietę bądź urzędową plombę. Decyzja, czy Ö dany rodzaj oplombowania Õ spełnia wymagania niniejszego artykułu, może być podjęta zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2. Dalsze plombowanie może być dokonywane tylko urzędowo lub pod urzędowym nadzorem. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 14 (dostosowany) Artykuł 17 1. Państwa Członkowskie wymagają, aby opakowania i wiązki materiału rozmnożeniowego były opatrzone na zewnątrz urzędową etykietą w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, zgodnie z załącznikiem IV, zamocowaną za pomocą Ö oplombowania Õ. Dla wstępnego materiału rozmnożeniowego etykieta jest biała z pasem fioletowym biegnącym po przekątnej, dla podstawowego materiału rozmnożeniowego – biała, dla Ö kwalifikowanego Õ materiału rozmnożeniowego – niebieska, a dla standardowego materiału rozmnożeniowego – ciemnożółta. 2. Państwa Członkowskie mogą jednak na swoim terytorium upoważnić producentów do wprowadzenia na rynek więcej niż jednego opakowania lub wiązki zaszczepionych lub ukorzenionych winorośli o tych samych własnościach charakterystycznych, z pojedynczą etykietą odpowiadającą specyfikacji załącznika IV. W takich przypadkach opakowania lub wiązki połączone są ze sobą w taki sposób, że przy rozdzieleniu połączenie ulega zniszczeniu i nie może być przywrócone. Etykieta jest przyłączana w taki sam sposób. Niedozwolone jest ponowne plombowanie. 3. Z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby każda dostawa materiału rozmnożeniowego wyprodukowanego na ich terytorium była zaopatrzona także w jednolity dokument, podający między innymi następujące szczegóły: rodzaj towarów, odmianę oraz gdy ma to zastosowanie - klon, kategorię, ilość, podmiot wysyłający i odbiorcę. Warunki dotyczące dokumentu towarzyszącego ustala się zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ art. 27 ust. 3 niniejszej dyrektywy. 4. Urzędowa etykieta przewidziana w ust. 1 może również zawierać towarzyszące dokumenty fitosanitarne, przewidziane w dyrektywie Komisji 92/105/EWG[14]. Jednakże wszystkie warunki mające zastosowanie do urzędowego etykietowania i paszportów roślin są zdefiniowane i muszą być uznawane za równoważne. 5. Państwa Członkowskie nakazują, aby urzędowe etykiety były przechowywane przez odbiorców materiału rozmnożeniowego przez co najmniej jeden rok oraz aby były udostępniane urzędowym organom kontroli. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 15 Artykuł 18 W przypadku materiału rozmnożeniowego genetycznie zmodyfikowanej odmiany, każdy dokument i każda etykieta, urzędowe lub inne, jakie są załączone do partii materiału rozmnożeniowego w oparciu o niniejszą dyrektywę, jasno wskazują, że odmiana została zmodyfikowana genetycznie i podają nazwę genetycznie zmodyfikowanych organizmów. ê 68/193/EWG (dostosowany) è1 74/648/EWG art. 5 ust. 1 Artykuł 19 è1 1. ç Państwa Członkowskie zapewniają, poprzez ustanowiony lub przyjęty przez nie system urzędowych kontroli, zachowanie tożsamości materiału rozmnożeniowego, począwszy od jego Ö zbioru Õ lub momentu pobrania z winorośli rodzicielskich do momentu jego dostarczenia do finalnego odbiorcy. Państwa Członkowskie organizują odpowiednio urzędowe kontrole, co najmniej wyrywkowe, zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy materiału rozmnożeniowego wprowadzonego do obrotu. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 16 2. Bez uszczerbku dla swobodnego obrotu materiałem rozmnożeniowym we Wspólnocie, Państwa Członkowskie podejmują wszystkie niezbędne środki dla zapewnienia, aby właściwe organy otrzymały następujące szczegółowe informacje w trakcie wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego przywożonego z kraju trzeciego: a) gatunek (nazwa botaniczna); b) odmiana i, tam gdzie to ma zastosowanie, klon; w przypadku ukorzenionych szczepów informacja ta ma zastosowanie zarówno do podkładki, jak i do zrazu; c) kategoria; d) rodzaj materiału rozmnożeniowego; e) kraj produkcji i organ kontroli; f) kraj wysyłki, jeśli inny niż kraj produkcji; g) importer; h) ilość materiału. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 16 (dostosowany) Sposób prezentacji tych informacji może zostać określony zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 17 (dostosowany) Artykuł 20 Państwa Członkowskie gwarantują, że materiał rozmnożeniowy Ö wprowadzany do obrotu Õ zgodnie z niniejszą dyrektywą, w oparciu o obowiązkowe lub opcjonalne zasady, nie podlega, w odniesieniu do jego cech charakterystycznych, sprawdzania, znakowania i plombowania, żadnym ograniczeniom w obrocie innym niż ustanowione w niniejszej dyrektywie. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 18 (dostosowany) Artykuł 21 Państwa Członkowskie gwarantują, że materiał rozmnożeniowy odmian winorośli oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klonów, oficjalnie Ö dopuszczony Õ w Państwach Członkowskich do Ö kwalifikacji Õ i sprawdzenia jako standardowy materiał rozmnożeniowy zgodnie z niniejszą dyrektywą, nie podlega żadnym ograniczeniom w obrocie na ich terytorium ze względu na odmianę oraz, tam gdzie to ma zastosowanie, klon, bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. ê 68/193/EWG (dostosowany) Artykuł 22 W przypadku materiału rozmnożeniowego pochodzącego bezpośrednio z Ö podstawowego Õ materiału rozmnożeniowego kwalifikowanego w jednym z Państw Członkowskich i uprawianego w innym Państwie Członkowskim, Państwa Członkowskie umożliwiają kwalifikowanie tego materiału rozmnożeniowego w państwie, w którym wyprodukowano Ö podstawowy Õ materiał rozmnożeniowy, jeżeli ten materiał rozmnożeniowy był poddany inspekcji polowej spełniającej warunki ustanowione w załączniku I oraz jeśli urzędowe badanie wykazało, że spełnione są warunki ustanowione w załączniku II. Artykuł 23 ê 2002/11/WE art. 1 pkt 19 (dostosowany) 1. W celu wyeliminowania przejściowych trudności w dostawie materiału rozmnożeniowego we Wspólnocie, których nie można pokonać w inny sposób, można, zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2, podjąć decyzję, że Państwa Członkowskie na określony czas Ö zezwalają na Õ wprowadzenie do obrotu na obszarze Wspólnoty takiej ilości materiału rozmnożeniowego kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymagania, jaka jest potrzebna dla pokonania trudności. ê 68/193/EWG (dostosowany) 2. Kategoria materiału rozmnożeniowego każdej danej odmiany jest zaopatrzona w etykietę przewidzianą dla odpowiadającej jej kategorii; w każdym innym przypadku etykieta jest brązowa. Etykieta zawsze zawiera informację, że Ö dany Õ materiał rozmnożeniowy Ö należy Õ do kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymagania. ê 88/332/EWG art. 6 (dostosowany) è1 2002/11/WE art. 1 pkt 24 3. Zasady stosowania ust. 1 mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w è1 art. 27 ust. 2 ç. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 20 (dostosowany) Artykuł 24 W celu znalezienia lepszej alternatywy dla niektórych przepisów niniejszej dyrektywy można podjąć decyzję, zgodnie procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 3, o zorganizowaniu czasowych eksperymentów na określonych warunkach na poziomie Wspólnoty. ê 68/193/EWG Artykuł 25 1. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do materiału rozmnożeniowego przeznaczonego na wywóz do krajów trzecich. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 21 (dostosowany) 2. Na wniosek Komisji Rada kwalifikowaną większością głosów określa, czy materiał rozmnożeniowy wyprodukowany w kraju trzecim, zapewnia, jeśli chodzi o warunki dopuszczenia i środki dla zapewnienia produkcji z punktu widzenia wprowadzenia do obrotu, takie same gwarancje, jak materiał wyprodukowany we Wspólnocie, i czy spełnia wymagania niniejszej dyrektywy. Rada określa ponadto typy materiałów i kategorie materiałów Ö rozmnożeniowych Õ, które mogą być dopuszczone do obrotu na obszarze Wspólnoty zgodnie z Ö akapitem pierwszym Õ. Aż do chwili podjęcia przez Radę decyzji stosownie do Ö akapitu pierwszego Õ i bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 2000/29/WE[15], Państwa Członkowskie mogą zostać uprawnione do podjęcia takich decyzji zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. 27 ust. 2. Podejmując takie decyzje Państwa Członkowskie zapewniają, aby przywożowany materiał dawał w każdym względzie takie same gwarancje, jak materiał Ö rozmnożeniowy Õ wyprodukowany we Wspólnocie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Do takiego przywożonego materiału dołącza się w szczególności dokument podający szczegółowe informacje przewidziane w art. 19 ust. 2. ê 2003/61/WE art. 1 pkt 3 (dostosowany) Artykuł 26 1. Wspólnotowe badania porównawcze i Ö testy, także dotyczące zdrowia roślin i dokonywane przy pobieraniu próbek, Õ przeprowadza się we Wspólnocie dla kontroli granicznej próbek materiału rozmnożeniowego winorośli wprowadzanego do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, czy to obowiązkowymi, czy opcjonalnymi. Ö Badania Õ porównawcze i Ö testy Õ mogą obejmować: a) materiał rozmnożeniowy produkowany w krajach trzecich; b) materiał rozmnożeniowy nadający się dla rolnictwa ekologicznego; c) materiał rozmnożeniowy wprowadzony do obrotu w związku ze środkami mającymi na celu ochronę różnorodności genetycznej. Ö Te badania Õ porównawcze i Ö testy Õ stosuje się w celu zharmonizowania technicznych metod Ö kwalifikowania Õ oraz w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki, którym musi odpowiadać materiał rozmnożeniowy. 2. Komisja, działając zgodnie z procedurą określoną w art. 27 Ö ust. 2 Õ, podejmuje niezbędne ustalenia dotyczące przeprowadzania badań. Komisja powiadamia komitet określony w art. 27 ust. 1 o technicznych uzgodnieniach dotyczących przeprowadzania badań i Ö testów oraz o Õ ich wynikach. Jeżeli występują problemy ze zdrowiem roślin, Komisja powiadamia Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin. 3. Wspólnota może wnieść wkład finansowy do przeprowadzania badań i Ö testów Õ przewidzianych w ust. 1. ê 2003/61/WE art. 1 pkt 3 Wkład finansowy nie przekracza rocznych środków wyznaczonych przez organy budżetowe. ê 2003/61/WE art. 1 pkt 3 (dostosowany) 4. Badania i Ö testy Õ, na które można przeznaczyć wkład finansowy Wspólnoty, oraz szczegółowe zasady przekazywania wkładu finansowego ustala się zgodnie z procedurą Ö , o której mowa Õ w art. Ö 27 ust. 2 Õ. 5. Badania i Ö testy Õprzewidziane w ust. 1 mogą być przeprowadzone jedynie przez organy państwowe lub osoby prawne działające w imieniu państwa. ê 2002/11/WE art. 1 pkt 23 Artykuł 27 1. Komisj ę wspiera Stały Komitet ds. Nasiennictwa i Materiału Siewnego w Rolnictwie, Ogrodnictwie i Leśnictwie ( zwany dalej „Komitetem”). 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE obejmuje jeden miesiąc. 3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE obejmuje dwa miesiące. 4. Komitet przyjmuje swój regulamin. ê 74/648/EWG art. 6 (dostosowany) è1 2002/11/WE art. 1 pkt 24 Artykuł 28 1. Zmiany do załączników Ö I-IV wynikające z Õ rozwoju wiedzy naukowej lub techniki Ö przyjmowane są Õ zgodnie z procedurą określoną w è1 art. 27 ust. 2 ç. Ö 2. Załączniki I i II mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 2 w celu ustalenia dodatkowych lub bardziej rygorystycznych warunków kwalifikowania wstępnego materiału rozmnożeniowego. Õ ê 68/193/EWG Artykuł 29 Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa krajowego wynikających z ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin albo ochrony własności przemysłowej i handlowej. ê 74/648/EWG art. 7 è1 2002/11/WE art. 1 pkt 24 Artykuł 30 Zgodnie z procedurą określoną w è1 art. 27 ust. 2 ç, Państwo Członkowskie może, jeśli tego zażąda, zostać całkowicie lub częściowo zwolnione z obowiązku stosowania niniejszej dyrektywy, jednakże z wyjątkiem art. 20 i 21, o ile uprawa winorośli i obrót materiałem rozmnożeniowym mają minimalne znaczenie gospodarcze na jego terytorium. ê 71/140/EWG art. 9 (dostosowany) Artykuł 31 Niniejsza dyrektywa Ö nie wpływa na przepisy Õ rozporządzenia Rady (EWG) nr 234/68[16]. ê Artykuł 32 Dyrektywa 68/193/EWG, zmieniona aktami wymienionymi w załączniku V część A, traci moc, bez naruszenia zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku V część B. Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI. Artykuł 33 Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . ê 68/193/EWG Artykuł 34 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik I ZAŁĄCZNIK I WARUNKI DOTYCZĄCE UPRAWY 1. Uprawa posiada tożsamość i czystość odmianową oraz, jeśli to konieczne, klonalną. 2. Warunki uprawy plantacji i stadium rozwojowe roślin są takie, aby możliwe było wystarczające sprawdzenie tożsamości i czystości odmianowej oraz, jeśli to konieczne, klonu i stanu zdrowia. 3. Należy zagwarantować, aby gleba, lub, jeśli to konieczne, podłoże uprawne, była wolna od organizmów szkodliwych czy ich nosicieli, w szczególności nicieni przenoszących choroby wirusowe. Mateczniki podkładek i szkółki sadzonek winny być zakładane w odpowiednich warunkach w celu uniknięcia ryzyka skażenia szkodliwymi organizmami. 4. Dopuszcza się obecność organizmów szkodliwych, obniżających przydatność materiału rozmnożeniowego jedynie na najniższym możliwym poziomie. 5. Warunki określone w pkt 5.1–5.5, z zastrzeżeniem pkt 5.6, stosuje się w szczególności w przypadku organizmów szkodliwych wymienionych w lit. a), b) i c): a) kompleks degeneracji zakaźnej: wirus wachlarzowatości liści winorośli (GFLV), wirus mozaiki gęsiówki (ArMV); b) wirus liściozwoju winorośli: wirus liściozwoju winorośli 1 (GLRaV-1) i wirus liściozwoju winorośli 3 (GLRaV-3); c) wirus plamistości winorośli (GFkV) (tylko dla podkładek). 5.1. Mateczniki podkładek, których celem jest produkcja wstępnego materiału rozmnożeniowego, uznaje się za wolne od organizmów szkodliwych wymienionych w pkt 5 lit. a), b) i c) w drodze oficjalnej inspekcji. Inspekcja ta opiera się na wynikach testów zdrowia roślin przeprowadzonych metodą indeksowania lub inną równoważną metodą testowania odnoszącą się do wszystkich roślin, uznaną na skalę międzynarodową. Testy te potwierdza się wynikami testów zdrowia roślin przeprowadzanymi co 5 lat, dla organizmów wymienionych w pkt 5 lit. a) i b). Rośliny zainfekowane należy usunąć. Przyczyny wypadania przypisywane organizmom szkodliwym umieszcza się w archiwum, w którym przechowywane są dane dotyczące mateczników podkładek. 5.2. Mateczniki podkładek przeznaczone do produkcji podstawowego materiału rozmnożeniowego uznaje się za wolne od organizmów szkodliwych wymienionych w pkt 5 lit. a) i b) w drodze oficjalnej inspekcji. Inspekcja ta opiera się na wynikach testów zdrowia roślin odnoszących się do wszystkich roślin. Testy te przeprowadza się przynajmniej co 6 lat, począwszy od mateczników podkładek liczących 3 lata. W przypadkach, w których przeprowadzono coroczne inspekcje upraw dla wszystkich roślin, testy zdrowia roślin przeprowadza się przynajmniej co 6 lat, począwszy od mateczników podkładek liczących 6 lat. Rośliny zainfekowane należy usunąć. Przyczyny wypadania przypisywane organizmom szkodliwym umieszcza się w archiwum, w którym przechowywane są dane dotyczące mateczników podkładek. 5.3. Mateczniki podkładek przeznaczone do produkcji kwalifikowanego materiału rozmnożeniowego uznaje się za wolne od organizmów szkodliwych wymienionych w pkt 5 lit. a) i b) w drodze oficjalnej inspekcji. Inspekcja ta opiera się na wynikach testów zdrowia roślin przeprowadzonych w formie badania zgodnego z metodami procedur analizy/kontroli zgodnymi z ogólnie przyjętymi i standaryzowanymi normami. Testy te przeprowadza się przynajmniej co 10 lat, począwszy od mateczników podkładek liczących 5 lat. W przypadkach, w których przeprowadzono coroczne inspekcje upraw dla wszystkich roślin, testy zdrowia roślin przeprowadza się przynajmniej co 10 lat, począwszy od mateczników podkładek liczących 10 lat. Wskaźnik wypadania przypisywanego organizmom szkodliwym wymienionym w pkt 5 lit. a) i b) nie może przekroczyć 5 %. Rośliny zainfekowane należy usunąć. Przyczyny wypadania przypisywane organizmom szkodliwym umieszcza się w archiwum, w którym przechowywane są dane dotyczące mateczników podkładek. 5.4. W przypadkach mateczników podkładek przeznaczonych do produkcji standardowego materiału wskaźnik wypadania przypisywanego organizmom szkodliwym wymienionym w pkt 5 lit. a) i b) nie powinien przekraczać 10 %. Roślin zainfekowanych nie należy rozmnażać. Przyczyny wypadania przypisywane organizmom szkodliwym umieszcza się w archiwum, w którym przechowywane są dane dotyczące mateczników podkładek. 5.5. Szkółki sadzonek uznaje się za wolne od organizmów szkodliwych wymienionych w pkt 5 lit. a) i b) w drodze corocznej oficjalnej inspekcji upraw opartej na metodach wizualnych oraz, jeśli to konieczne, wspartej odpowiednimi testami i/lub drugą inspekcją upraw. ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik I (dostosowany) 5.6. a) Państwa Członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu pkt 5.1 i 5.2 do dnia 31 lipca 2011 r. w odniesieniu do mateczników podkładek, które wytwarzają już wstępny materiał rozmnożeniowy lub podstawowy materiał rozmnożeniowy Ö w dniu 14 lipca 2005 r Õ. b) Państwa Członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu pkt 5.3 do dnia 31 lipca 2012 r. w odniesieniu do mateczników podkładek, które wytwarzają już kwalifikowany materiał rozmnożeniowy Ö w dniu 14 lipca 2005 r Õ. c) W przypadku, gdy Państwa Członkowskie zadecydują o niestosowaniu pkt 5.1, 5.2 lub 5.3, jak określono w lit. a) i b) , w ich miejsce powinny stosować następujące zasady. ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik I W uprawach przeznaczonych do produkcji wstępnego i podstawowego materiału rozmnożeniowego należy wyeliminować szkodliwe choroby wirusowe, zwłaszcza takie, jak wachlarzowatość liści winorośli oraz liściozwój winorośli. Uprawy przeznaczone do produkcji materiału rozmnożeniowego innych kategorii powinny być oddzielone od roślin mających objawy szkodliwych chorób wirusowych. 6. Nie należy zakładać szkółek w obrębie winnic ani mateczników podkładek. Minimalna odległość od winnicy czy matecznika podkładek wynosi trzy metry. 7. Materiał rozmnożeniowy wykorzystany do produkcji sadzonek podkładkowych do szczepienia, sadzonek wierzchołkowych do szczepienia (zrazów), sadzonek szkółkarskich, sadzonek ukorzenionych oraz ukorzenionych szczepów pochodzi z mateczników podkładek, w których przeprowadzono inspekcję i które zostały zatwierdzone. 8. Niezależnie od oficjalnej inspekcji przewidzianej w pkt 5, odbędzie się co najmniej jedna oficjalna inspekcja upraw. Dodatkowe inspekcje upraw przeprowadza się w przypadkach sporów dotyczących spraw, jakie można rozstrzygnąć bez uszczerbku dla jakości materiału rozmnożeniowego. _____________ ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik II ZAŁĄCZNIK II WARUNKI DOTYCZĄCE MATERIAŁU ROZMNOŻENIOWEGO I. WARUNKI OGÓLNE 1. Materiał rozmnożeniowy posiada tożsamość i czystość odmianową, a jeśli to konieczne, klonalną. W przypadku obrotu materiałem standardowym dopuszcza się stosowanie 1 % tolerancji. 2. Minimalna czystość techniczna materiału rozmnożeniowego: 96 %. Za zanieczyszczenie techniczne uznaje się: a) materiał rozmnożeniowy wysuszony całkowicie lub przesuszony częściowo, nawet jeśli po przesuszeniu został zwilżony wodą; b) materiał rozmnożeniowy uszkodzony, słaby lub zepsuty, w szczególności jeśli uszkodzenia powstały na skutek gradu lub mrozu albo gdy materiał jest zgnieciony lub połamany; c) materiał niespełniający wymogów pkt III . 3. Pędy winorośli osiągają odpowiednią fazę dojrzałości drewna. 4. Dopuszcza się obecność organizmów szkodliwych, obniżających przydatność materiału rozmnożeniowego jedynie na najniższym możliwym poziomie. Materiał rozmnożeniowy wykazujący wyraźne oznaki lub objawy przypisywane organizmom szkodliwym, w przypadku, których nie istnieją skuteczne środki, jest eliminowany. II. WARUNKI SPECJALNE 1. Szczepy ukorzenione Szczepy ukorzenione otrzymane przez połączenie materiału rozmnożeniowego tej samej kategorii należy sklasyfikować w tej kategorii. Szczepy ukorzenione otrzymane przez połączenie różnych kategorii materiału rozmnożeniowego należy sklasyfikować w niższej kategorii elementów, z których się składają. 2. Czasowe odstępstwo Państwa Członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu przepisów pkt 1 do dnia 31 lipca 2010 r. w odniesieniu do szczepów ukorzenionych otrzymanych przez połączenie wstępnego materiału rozmnożeniowego szczepionego na podstawowym materiale rozmnożeniowym. W przypadku, gdy Państwa Członkowskie zadecydują o niestosowaniu pkt 1 w jego miejsce stosują następującą zasadę. Szczepy ukorzenione otrzymane przez połączenie wstępnego materiału rozmnożeniowego szczepionego na podstawowym materiale rozmnożeniowym są klasyfikowane jako wstępny materiał rozmnożeniowy. III. KALIBROWANIE 1. Sadzonki podkładowe do szczepienia, sadzonki szkółkarskie i zrazy Średnica Średnica jest mierzona w najszerszym punkcie przekroju poprzecznego. Norma ta nie odnosi się do sadzonek zielnych: a) Sadzonki podkładkowe do szczepienia i zrazy: (i) średnica wierzchołka: 6,5 do 12 mm; (ii) maksymalna średnica grubszego końca: 15 mm, z wyjątkiem zrazów do szczepienia in situ; b) Sadzonki szkółkarskie: minimalna średnica wierzchołka: 3,5 mm. 2. Ukorzenione sadzonki A. Średnica Średnica, mierzona w połowie międzywęźla bezpośrednio pod przyrostem i wzdłuż najdłuższej osi nie powinna być mniejsza niż 5 mm. Norma ta nie odnosi się do sadzonek ukorzenionych pochodzących z zielnego materiału rozmnożeniowego. B. Długość Odległość od pierwszego punktu wyrastania korzeni do podstawy przyrostu nie powinna być mniejsza niż: a) 30 cm dla ukorzenionych sadzonek przeznaczonych do szczepienia, jednakże dla ukorzenionych sadzonek przeznaczonych dla Sycylii długość powinna wynosić 20 cm; b) 20 cm w przypadku innych ukorzenionych sadzonek. Norma ta nie odnosi się do sadzonek ukorzenionych pochodzących z zielnego materiału rozmnożeniowego. C. Korzenie Każda roślina posiada co najmniej trzy dobrze uformowane i równomiernie ułożone korzenie. Jednakże odmiana oznaczona numerem 420 A może posiadać tylko dwa dobrze uformowane korzenie, pod warunkiem że znajdują się one po przeciwnych stronach. D. Piętka Cięcie należy przeprowadzić w wystarczającej odległości od membrany, by jej nie uszkodzić, ale nie dalej niż jeden centymetr pod nią. 3. Szczepy ukorzenione A. Długość Długość łodygi wynosi co najmniej 20 cm. Norma ta nie odnosi się do sadzonek ukorzenionych pochodzących z zielnego materiału rozmnożeniowego. B. Korzenie Każda roślina posiada co najmniej trzy dobrze uformowane i równomiernie ułożone korzenie. Jednakże odmiana oznaczona numerem 420 A może posiadać tylko dwa dobrze uformowane korzenie, pod warunkiem, że znajdują się one po przeciwnych stronach. C. Miejsce szczepienia Każda roślina posiada odpowiednie, prawidłowe i solidne miejsce szczepienia. D. Piętka Cięcie należy przeprowadzić w wystarczającej odległości od membrany, by jej nie uszkodzić, ale nie dalej niż jeden centymetr pod nią. _____________ ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik III ZAŁĄCZNIK III OPAKOWANIA Skład opakowań lub paczek 1 – Rodzaj | 2 – Liczba sztuk | 3 – Ilość maksymalna | 1. Szczepy ukorzenione | 25, 50, 100 lub wielokrotność 100 | 500 | 2. Ukorzenione sadzonki | 50, 100 lub wielokrotność 100 | 500 | 3. Zrazy | o co najmniej pięciu nadających się do wykorzystania oczkach | 100 lub 200 | 200 | z jednym nadającym się do wykorzystania oczkiem | 500 lub wielokrotność 500 | 5000 | 4. Sadzonki podkładkowe do szczepienia | 100 lub wielokrotność 100 | 1000 | 5. Sadzonki szkółkarskie | 100 lub wielokrotność 100 | 500 | WARUNKI SPECJALNE I. Małe ilości W razie potrzeby rozmiar (liczba sztuk) opakowań i paczek wszystkich rodzajów i kategorii materiału rozmnożeniowego wymienionego w kolumnie 1 może być mniejsza niż minimalna ilość wskazana w kolumnie 2. II. Rośliny winorośli z korzeniami w dowolnym podłożu w doniczkach, skrzynkach i pudełkach. Liczba poszczególnych sztuk i maksymalna ilość nie mają zastosowania. _____________ ê 2005/43/WE art. 1 i załącznik IV ZAŁĄCZNIK IV OZNAKOWANIE A. ETYKIETA I. WYMAGANE INFORMACJE 1. norma WE 2. kraj produkcji 3. władze odpowiedzialne za kwalifikację lub kontrolę i Państwo Członkowskie lub ich inicjały 4. nazwisko i adres osoby odpowiedzialnej za plombowanie lub jej numer identyfikacyjny 5. gatunki 6. rodzaj materiału 7. kategoria 8. odmiana oraz, w razie potrzeby, klon. W przypadku szczepów ukorzenionych to wskazanie dotyczy podkładek i zrazów 9. numer referencyjny partii 10. ilość 11. długość – tylko w przypadku sadzonek podkładkowych do szczepienia: dotyczy to minimalnej długości sadzonek w danej partii 12. rok uprawy. II. WARUNKI MINIMALNE Etykieta musi spełniać następujące wymagania: 1. nadruk na etykiecie musi być czytelny i nieusuwalny; 2. etykieta musi być umieszczona w widocznym miejscu tak, aby łatwo ją zauważyć; 3. informacje określone w pkt A.I nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami czy obrazkami; 4. informacje określone w pkt A.I są umieszczone w tym samym polu widzenia. III. ODSTĘPSTWP W ODNIESIENIU DO MAŁYCH ILOŚCI PRZEZNACZONYCH DLA KOŃCOWEGO ODBIORCY 1. Więcej niż jedna jednostka Na etykiecie wymagane są podane w pkt A.I.10 następujące informacje: „Dokładna liczba jednostek na opakowanie lub pęczek”. 2. Tylko jedna jednostka Następujące informacje podane w pkt A.I nie są wymagane: - rodzaj materiału; - kategoria; - numer referencyjny partii; - ilość; - długość w przypadku sadzonek podkładkowych; - rok uprawy. IV. Odstępstwo w odniesieniu do winorośli w doniczkach, skrzynkach lub pudełkach W przypadku sadzonek winorośli z korzeniami w jakimkolwiek podłożu w doniczkach, skrzynkach i pudełkach, jeśli opakowanie takiego materiału nie może spełnić wymagań dotyczących zaplombowania (oraz etykiety) z powodu jego budowy: a) materiał rozmnożeniowy powinien być przechowywany w oddzielnych partiach odpowiednio opisanych pod względem odmiany, oraz, jeśli to konieczne, klonu i liczby pojedynczych sztuk; b) oficjalna etykieta nie jest obowiązkowa; c) materiałowi rozmnożeniowemu musi towarzyszyć dokument określony w pkt B. B. DOKUMENT TOWARZYSZĄCY I. WARUNKI DO SPEŁNIENIA Jeśli Państwa Członkowskie wymagają sporządzenia dokumentu towarzyszącego, dokument ten: a) sporządzony jest w co najmniej dwóch egzemplarzach (wysyłający i odbiorca); b) towarzyszy dostawie (kopia dla odbiorcy) od wysyłającego do odbiorcy; c) podaje wszelkie informacje podane w pkt II dotyczące poszczególnych partii dostawy; d) przechowywany jest przez co najmniej jeden rok i udostępniany oficjalnym organom kontrolnym. II. WYKAZ INFORMACJI, JAKIE MAJĄ BYĆ ZAWARTE W DOKUMENCIE 1. norma WE 2. kraj produkcji 3. władze odpowiedzialne za kwalifikację lub kontrolę i Państwo Członkowskie lub ich inicjały 4. numer szeregowy 5. wysyłający (adres, nr rejestracyjny) 6. odbiorca (adres) 7. gatunki 8. rodzaj(-e) materiału 9. kategoria(-e) 10. odmiana(-y) oraz, w razie potrzeby, klon(-y). W przypadku sadzonek ukorzenionych to wskazanie dotyczy podkładek i zrazów 11. liczba sztuk w partii 12. łączna liczba partii 13. data dostawy. _____________ é ZAŁĄCZNIK V Część A Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian (o których mowa w art. 32) Dyrektywa Rady 68/193/EWG (Dz.U. L 93 z 17.4.1968 str. 15) | Dyrektywa Rady 71/140/EWG (Dz.U. L 71 z 25.3.1971, str. 16) | Akt Przystąpienia z 1972 r.załącznik I pkt II.A.31 (Dz.u. L 73, 27.3.1972, str. 59) | Dyrektywa Rady 74/648/EWG (Dz.U. L 352 z 28.12.1974, str. 43) | Dyrektywa Komisji 77/629/EWG (Dz.U. L 257 z 8.10.1977, str. 27) | Dyrektywa Rady 78/55/EWG (Dz.U. L 16 z 20.1.1978, str. 23) | wyłącznie art. 4 | Dyrektywa Rady 78/692/EWG (Dz.U. L 236 z 26.8.1978, str. 13) | wyłącznie art. 5 | Akt Przystąpienia z 1979 r. załącznik I pkt II.A.39 (Dz.U. L 291, 19.11.1979, str. 64) | Dyrektywa Komisji 82/331/EWG (Dz.U. L 148 z 27.5.1982, str. 47) | Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3768/85 (Dz.U. L 362 z 31.12.1985, str. 8) | wyłącznie pkt. 30 Załącznika | Dyrektywa Rady 86/155/EWG (Dz.U. L 118 z 7.5.1986, str. 23) | wyłącznie art. 3 | Dyrektywa Rady 88/332/EWG (Dz.U. L 151 z 17.6.1988, str. 82) | wyłącznie art. 6 | Dyrektywa Rady 90/654/EWG (Dz.U. L 353 z 17.12.1990, str. 48) | wyłącznie pkt II.1 załącznika II | Akt Przystąpienia z 1994 r. załącznik I pkt V.F.I.46 (Dz.U. C 241, 29.8.1994, str. 155) | Dyrektywa Rady 2002/11/WE (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 20) | Dyrektywa Rady 2003/61/WE (Dz.U. L 165 z 3.7.2003, str. 23) | wyłącznie art. 1 ust. 3 | Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1) | wyłącznie art. 42 | Dyrektywa Komisji 2005/43/WE (Dz.U. L 164 z 24.6.2005, str. 37) | Część B Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania (o których mowa w art. 32) Dyrektywa | Termin przeniesienia | Data stosowania | 68/193/EWG | 1 lipca 1969 r. | 71/140/EWG | 1 lipca 1972 r. | 74/648/EWG | 1 lipca 1976 r. | 77/629/EWG | 1 lipca 1978 r. | 78/55/EWG | 1 lipca 1977 r. (art. 6 i 7 ust. 5) 1 lipca 1978 r. (art. 5 ust. 2) 1 lipca 1979 r. (art. 1 - 4, 5 ust. 1 i 3 - 6, i 7ust. 1 - 4) | 78/692/EWG | 1 lipca 1977 r. (art. 1 - 4, 6 i 7) 1 lipca 1979 r. (art. 5) | 82/331/EWG | 1 lipca 1982 r. | 86/155/EWG | 28 lutego 1986 r. (art. 1 ust. 2, 3, art. 4 ust. 3, 4 i 5, art. 5 i 6 ust. 3 - 8) 1 lipca 1987 r. (art. 1 ust. 1, 2, 3 i 5, art. 2, 4 ust. 1, 2 i 6 - 10 i 6 ust. 1, 2 i 9) | 88/332/EWG | 29 czerwca 1988 r. | 90/654/EWG | 13 grudnia 1990 r. | 2002/11/WE | 23 lutego 2003 r. | 2003/61/WE | 10 października 2003 r. | 2005/43/WE | 31 lipca 2006 r. | 1 sierpnia 2006 r. | _____________ ZAŁĄCZNIK VI TABELA KORELACJI Dyrektywa 68/193/EEC | Niniejsza dyrektywa | Artykuł 1 | Artykuł 1 | Artykuł 2 ustęp 1), wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 A | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1) | Artykuł 2 ustęp 1 AA | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 2) | Artykuł 2 ustęp 1 AB | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 3) | Artykuł 2 ustęp 1 B wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (i) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera a) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (i) litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera a) podpunkt (i) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (i) litera b) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera a) podpunkt (ii) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) podpunkt (i) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) litera b) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) podpunkt (ii) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) litera c) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) podpunkt (iii) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) litera d) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) podpunkt (iv) | Artykuł 2 ustęp 1 B podpunkt (ii) litera e) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4) litera b) podpunkt (v) | Artykuł 2 ustęp 1 C i D | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 5) i 6) | Artykuł 2 ustęp 1 DA wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 7) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 DA litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 7) litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 DA litera b) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 7) litera b) | Artykuł 2 ustęp 1 DA litera c) zdanie pierwsze | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 7) litera c) | Artykuł 2 ustęp 1 DA litera c) zdanie drugie | Artykuł 28 ustęp 2 | Artykuł 2 ustęp 1 DA litera d) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 7) litera d) | Artykuł 2 ustęp 1 E | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 8) | Artykuł 2 ustęp 1 F wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 F litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9 litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 F litera b) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9 litera b) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 F litera b) tiret pierwsze | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9 litera b) podpunkt i) | Artykuł 2 ustęp 1 F litera b) tiret drugie | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9 litera b) podpunkt (ii) | Artykuł 2 ustęp 1 F litera c) i d) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 9 litera c) i d) | Artykuł 2 ustęp 1 G wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 G litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 litera a) | Artykuł 2 ustęp 1 G litera b) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 litera b) wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 ustęp 1 G litera b) tiret pierwsze | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 litera b) podpunkt i) | Artykuł 2 ustęp 1 G litera b) tiret drugie | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 litera b) podpunkt ii) | Artykuł 2 ustęp 1 G litera c) i d) | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 10 litera c) i d) | Artykuł 2 ustęp 1 H | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 11) | Artykuł 2 ustęp 1 I akapit pierwszy | Artykuł 2 ustęp 1 punkt 12) | Artykuł 2 ustęp 1 I akapit drug i trzeci | Artykuł 2 ustęp 2 | Artykuł 2 ustęp 2 | - | Artykuł 3 ustęp 1 | Artykuł 3 ustęp 1 | Artykuł 3 ustęp 2 | - | Artykuł 3 ustęp 3 | Artykuł 3 ustęp 2 | Artykuł 3 ustęp 4 | Artykuł 3 ustęp 3 | Artykuł 3 ustęp 5 | Artykuł 3 ustęp 4 | Artykuł 4 | Artykuł 4 | Artykuł 5 | Artykuł 5 | Artykuł 5a | Artykuł 6 | Artykuł 5b | Artykuł 7 | Artykuł 5ba ustęp 1 i 2 | Artykuł 8 ustęp 1 i 2 | Artykuł 5ba ustęp 3 litera a) | Artykuł 8 ustęp 3 akapit pierwszy | Artykuł 5ba ustęp 3 litera b) | Artykuł 8 ustęp 3 akapit drugi | Artykuł 5c | Artykuł 9 | Artykuł 5d | Artykuł 10 | Artykuł 5e | Artykuł 11 | Artykuł 5f | Artykuł 12 | Artykuł 5g | Artykuł 13 | Artykuł 7 | Artykuł 14 | Artykuł 8 | Artykuł 15 | Artykuł 9 | Artykuł 16 | Artykuł 10 ustęp 1 - 5 | Artykuł 17 ustęp 1 - 5 | Artykuł 10 ustęp 6 | - | Artykuł 10a | Artykuł 18 | Artykuł 11 | Artykuł 19 | Artykuł 12 | Artykuł 20 | Artykuł 12a | Artykuł 21 | Artykuł 13 | Artykuł 22 | Artykuł 14 | Artykuł 23 | Artykuł 14a | Artykuł 24 | Artykuł 15 ustęp 1 | Artykuł 25 ustęp 1 | Artykuł 15 ustęp 2 litera a) | Artykuł 25 ustęp 2 akapit pierwszy | Artykuł 15 ustęp 2 litera b) | Artykuł 25 ustęp 2 akapit drugi | Artykuł 15 ustęp 2 litera c) | Artykuł 25 ustęp 2 akapit trzeci | Artykuł 16 ustęp 1 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 26 ustęp 1 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzające | Artykuł 16 ustęp 1 tiret pierwsze | Artykuł 26 ustęp 1 akapit pierwszy litera a) | Artykuł 16 ustęp 1 tiret drugie | Artykuł 26 ustęp 1 akapit pierwszy litera b) | Artykuł 16 ustęp 1 tiret trzecie | Artykuł 26 ustęp 1 akapit pierwszy litera c) | Artykuł 16 ustęp 2 | Artykuł 26 ustęp 1 akapit drugi | Artykuł 16 ustęp 3 | Artykuł 26 ustęp 2 | Artykuł 16 ustęp 4 | Artykuł 26 ustęp 3 | Artykuł 16 ustęp 5 | Artykuł 26 ustęp 4 | Artykuł 16 ustęp 6 | Artykuł 26 ustęp 5 | Artykuł 16a | - | Artykuł 16b | - | Artykuł 17 | Artykuł 27 | Artykuł 17a | Artykuł 28 ustęp 1 | Artykuł 18 | Artykuł 29 | Artykuł 18a | Artykuł 30 | Artykuł 18b | Artykuł 31 | Artykuł 19 | - | - | Artykuł 32 | - | Artykuł 33 | Artykuł 20 | Artykuł 34 | Załącznik I | Załącznik I | Załącznik II | Załącznik II | Załącznik III | Załącznik III | Załącznik IV | Załącznik IV | - | Załącznik V | - | Załącznik VI | _____________ [1] COM(87) 868 PV. [2] Zob. załącznik 3 do części A konkluzji. [3] Przygotowana zgodnie z komunikatem Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady – Ujednolicenie prawa wspólnotowego, COM(2001) 645 wersja ostateczna. [4] Zob. załącznik V część A do niniejszego wniosku. [5] Dz.U. C z , str. . [6] Dz.U. C z , str. . [7] Dz.U. L 93 z 17.4.1968, str. 15. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/43/WE (Dz. U. L 164 z 24.6.2005, str. 37). [8] Zob. załącznik V część A. [9] Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona przez Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 (Dz.U. 268 z 18.10.2003, str.24). [10] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200, 22.7.2006, s. 11). [11] Dz.U. L 179 z 17.7.1999, str. 1. [12] Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1. [13] Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. [14] Dz.U. L 4 z 8.1.1993, str. 22. [15] Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. [16] Dz.U. L 55 z 2.3.1968, str. 1.