Wniosek rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego /* COM/2006/0866 końcowy - COD 2006/0290 */
[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 22.12.2006 KOM(2006) 868 wersja ostateczna 2006/0290 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (przedstawiony przez Komisję) UZASADNIENIE 1. PRZEDMIOT Ułatwienia w prowadzeniu handlu, będące zasadniczym elementem polityki handlowej rozszerzonej Unii Europejskiej w zdobywaniu nowych rynków, powodują również pojawienie się międzynarodowej przestępczości gospodarczej i finansowej, która przynosi szkodę finansowym interesom Wspólnot Europejskich, a także narusza zakazy, ograniczenia i kontrole ustanowione w określonych obszarach polityki wspólnotowej. Wśród nadużyć finansowych i innych nielegalnych działań szkodzących finansowym interesom Wspólnoty, działania sprzeczne z przepisami prawa celnego i rolnego stały się, ze względu na wysokość środków finansowych, głównym obszarem działalności organizacji przestępczych. Cło przywozowe, dopłaty rolne oraz VAT od produktów importowanych pobierane przez państwa członkowskie na etapie dopełniania formalności celnych generują prawie jedną czwartą wpływów do budżetu wspólnotowego. W tym kontekście dużą pokusą dla grup przestępczych jest unikanie kontroli i zapłaty należnych opłat lub też bezpodstawne korzystanie z obniżek lub zawieszenia opłat. Po stronie wydatków przedmiotem zainteresowania organizacji przestępczych jest wspólnotowy budżet obejmujący zwroty cła za produkty rolne i produkty przetworzone, w odniesieniu do których administracje celne prowadzą kontrole celne związane z eksportem i wywozem poza wspólnotowy obszar celny. Ponadto pogoń za maksymalnym zyskiem sprawia, że organizacje te starają się obchodzić przepisy antydumpingowe, a także zakazy i ograniczenia. Nawet jeżeli takie wykroczenia nie mają bezpośredniego wpływu na budżet wspólnotowy mogą mieć szkodliwe konsekwencje dla gospodarki, rynku pracy i zdrowia konsumentów, a zatem przynosić szkody pośrednie (np. kryzys z BSE). Aby móc lepiej zwalczać wykroczenia w tym zakresie i uzupełnić środki „zapobiegawcze” związane z lepszą organizacją kontroli celnych, Wspólnota Europejska przyjęła rozporządzenie Rady (WE) z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego. Rozporządzenie stanowi podstawę prawną dla wniosków o pomoc przekazywanych między organami w celu zwalczania nieprawidłowości i nadużyć finansowych związanych z wyżej wymienionymi przepisami wspólnotowymi, które mają finansowy wpływ na budżet Wspólnot lub też wpływ na wspólnotową politykę handlową. W ramach tego instrumentu prawnego stworzono również specjalną bazę danych pod nazwą System Informacji Celnej (SIC), którą uruchomiono 24 marca 2003 r. System umożliwia zainteresowanym organom administracyjnym ostrzeganie europejskich partnerów o zagrożeniach dotyczących nielegalnych operacji, dzięki przekazywaniu danych wykorzystywanych do celów obserwacji, analizy, dyskretnego nadzoru lub specjalnych kontroli. 2. GŁÓWNE POSTANOWIENIA Pomimo dobrych wyników uzyskiwanych w zwalczaniu naruszeń wspólnotowych przepisów prawa celnego i rolnego istnieje wiele powodów przemawiających za zmianą rozporządzenia (WE) nr 515/97. ( Potrzeba bardziej operacyjnej współpracy: Przesunięcie i rozszerzenie granic lądowych i morskich w wyniku rozszerzenia Unii Europejskiej i towarzyszącej mu zdwojonej intensyfikacji i dywersyfikacji nadużyć sprawiło, że dostosowanie istniejącego instrumentu prawnego stało się koniecznością. W przeciwnym razie organizacje przestępcze będą korzystać z zaistniałej sytuacji. Biorąc pod uwagę ponadgraniczny i różnorodny charakter przestępczości gospodarczej i finansowej, jedynym podejściem pozwalającym ograniczać, w miarę możliwości, nadużycia w tych dziedzinach jest wzmocnienie współpracy między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją, z naciskiem na operacyjny wymiar tej współpracy. Podmioty zajmujące się zwalczaniem nadużyć finansowych określiły nowe potrzeby w zakresie koordynacji i wsparcia, a obecnie należy stworzyć im solidne i odpowiednie podstawy. ( Zmiana kontekstu prawnego i równowagi instytucjonalnej: W chwili przyjmowania rozporządzenia (WE) nr 515/97 w Traktacie nie było odrębnego artykułu poświęconego wspólnotowej współpracy celnej. Ogólny obowiązek współpracy nałożony na państwa członkowskie w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a także koordynacja działań państw członkowskich z tytułu ochrony interesów finansowych również nie dawały Wspólnocie uprawnień do podejmowania środków, także w zakresie wspólnotowej współpracy celnej. Obecnie art. 135 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dotyczący współpracy celnej i art. 280 dotyczący ochrony interesów finansowych Wspólnoty ustanawiają wspólnotowe uprawnienia w tychże dziedzinach. Uprawnienia te mają być realizowane zgodnie z art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską jednakże pod warunkiem, że działanie prowadzone na poziomie wspólnotowym ma widoczne korzyści, ze względu na jego rozmiary lub skutki, w porównaniu z działaniem prowadzonym tylko na poziomie państwa członkowskiego. Wniosek dotyczący rozporządzenia odpowiada takim kryteriom. Niniejszy wniosek dotyczy także ustanowienia podstawy prawnej z jednej strony dla identyfikującej bazy danych rejestru celnego (FIDE) na poziomie wspólnotowym, a z drugiej strony dla projektów prowadzonych w oparciu o potrzeby wyrażane przez państwa członkowskie i Komisję Europejską, z myślą o wzmacnianiu współpracy między organami administracyjnymi uprawnionymi do nadzorowania prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego. Wniosek powinien także uwzględniać określone zmiany instytucjonalne, a w szczególności wzmocnienie współpracy z organami i agencjami Unii Europejskiej i z organizacjami międzynarodowymi. Pomocniczość W zakresie ceł i rolnictwa krajowe organy administracji nie są wstanie samodzielnie stworzyć infrastruktury technicznej na poziomie wspólnotowym i zapewnić pełnej, zintegrowanej koordynacji pomocy administracyjnej na poziomie europejskim. Z tego powodu należy stworzyć platformę usług, aby poprawić współpracę operacyjną między tymi organami. Z zastrzeżeniem misji wspólnotowych realizowanych w krajach trzecich efektywne prowadzenie dochodzeń administracyjnych spoczywa na państwach członkowskich. Proporcjonalność Cel projektu rozporządzenia pozostaje niezmieniony. Podobnie jak zmieniane rozporządzenie (WE) nr 515/97 projekt rozporządzenia ma na celu prawidłowe stosowanie przepisów wspólnotowego prawa celnego i rolnego, w odniesieniu do którego Komisja dysponuje ściśle określonymi uprawnieniami, podobnie jak organy celne i inne właściwe władze państw członkowskich. 3. TREŚĆ WNIOSKU 3.1. Ujednolicenie definicji przepisów prawa celnego z definicją zawartą w Konwencji Neapolitańskiej (II) (art. 2 ust. 1 tiret 1) Definicja przepisów prawa celnego określona w rozporządzeniu (WE) nr 515/97 została zrównana z definicją ustaloną na podstawie art. K 3 Traktatu o Unii Europejskiej dotyczącego wzajemnej pomocy i współpracy między organami administracji celnej (tzw. Konwencja Neapolitańska II) tak, aby wzmocnić spójność między instrumentami wspólnotowymi a instrumentami wynikającymi z Tytułu VI Traktatu o UE w odniesieniu do ścigania operacji sprzecznych ze wspólnotowymi przepisami prawa celnego. Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej[1], przepisy celne stosują się do przywozu i wywozu towarów z obszaru celnego Wspólnoty, nawet jeżeli są one zwolnione z cła lub objęte zerową stawką celną. W kontekście stosowania zakazów, ograniczeń lub kontroli na zewnętrznej granicy Wspólnoty, a w szczególności wykrywania sfałszowanego alkoholu i papierosów czy też przemytu produktów podwójnego zastosowania lub prekursorów, organy celne powinny mieć możliwość wymiany informacji pozwalającej na szybkie sprawdzenie w innym państwie członkowskim, przy zastosowaniu numeru identyfikacji podatkowej VAT, czy przedsiębiorstwo z siedzibą w tym państwie członkowskim rzeczywiście istnieje lub czy nadal prowadzi działalność. Ponadto organy celne, które są także odpowiedzialne za dopełnianie formalności i/lub pobieranie podatku VAT i/lub akcyzy w ramach wypełniania formalności celnych, powinny mieć możliwość zapobieżenia i wykrycia, poprzez skuteczną współpracę celną, fikcyjnego eksportu wysoko opodatkowanych produktów do krajów trzecich. Z całą pewnością centralne biura łącznikowe i łącznikowe organy administracyjne odpowiedzialne za współpracę administracyjną w dziedzinie podatku VAT zapewniają skuteczną współpracę z swoimi odpowiednikami w pozostałych państwach członkowskich. Jednakże horyzontalna współpraca między centralnymi biurami łącznikowymi i łącznikowymi organami administracyjnymi a urzędami uprawnionymi do stosowania rozporządzenia (WE) nr 515/97 nie jest możliwa ze względu na organizację lub kompetencje materialne bądź operacyjne każdego państwa członkowskiego, a także z powodów związanych z siecią komunikacyjną i brakiem stałej dostępności (w nocy i w weekendy). Z kolei organy celne danego państwa członkowskiego dysponują minimum informacji na temat istnienia i statusu VAT danego podmiotu gospodarczego, aby odpowiedzieć na pilne wnioski organów celnych ze strony innych państw członkowskich. 3.2. Automatyczna wymiana danych (art. 15) Obecny instrument spontanicznej wymiany informacji w poszczególnych przypadkach został uzupełniony o instrument automatycznej i/lub usystematyzowanej wymiany informacji niewymagającej uprzedniego wniosku kierowanego do docelowego państwa członkowskiego. Jest to instrument analogiczny do instrumentu wprowadzonego w ramach rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003[2] z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy w zakresie podatku VAT i rozporządzenia Rady (WE) nr 2073/2004[3] z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych. 3.3. Utworzenie platformy usług w sektorze celnym 3.3.1. Europejski zbiór danych (art. 18a) Informatyzacja procedur odprawy celnej i śledzenie w czasie realnym środków transportu przy pomocy systemów satelitarnych powodują rosnącą dematerializację informacji wymienianych między organami celnymi i/lub podmiotami gospodarczymi. Prowadzi to do powstawania wielu baz danych prowadzonych przez usługodawców, publicznych lub prywatnych, których działalność jest związana z logistyką i transportem towarów. W ramach walki z nadużyciami finansowymi, mającej na celu wykrywanie przesyłek towarów mogących być przedmiotem działań sprzecznych z przepisami prawa celnego lub rolnego i/lub środków transportu, w tym używanych do tego kontenerów, usługodawcy na ogół są otwarci na ideę udzielenia dostępu właściwym władzom, o ile wnioski o dostęp są ograniczone i nie nakładają dodatkowych obciążeń. Tym samym pomysł udzielenia ogólnego i wyłącznego dostępu Komisji (OLAF) do niektórych baz danych lub stanowisk ma na celu zabezpieczenie usługodawców przed licznymi i wielokrotnymi wnioskami ze strony państw członkowskich. W konsekwencji również z ekonomicznego punktu widzenia, właściwe byłoby umożliwienie Komisji (OLAF) prowadzenia negocjacji z usługodawcami w zakresie wymiany informacji w ramach jednolitego zbioru danych dostępnego dla państw członkowskich lub zapewnienie dostępu do stanowisk zarządzanych przez tych usługodawców. Celem tego zbioru jest gromadzenie do celów analizy danych używanych zazwyczaj w handlu międzynarodowym, tak aby przed bezpośrednimi kontrolami towarów móc wykryć działania mogące naruszać przepisy prawa celnego i rolnego. W ramach tego zbioru Komisja powinna być uprawniona do całkowitego lub częściowego transferu zawartości tychże baz danych, z przyzwoleniem podmiotów mających prawa do tych informacji, nieodpłatnie lub odpłatnie, w poszanowaniu przepisów dotyczących praw własności intelektualnej. Tak pobrane informacje będzie można zindeksować i poddać analizom. Europejski zbiór danych byłby udostępniany oficerom łącznikowym państw członkowskich przypisanym do stałej jednostki koordynacyjnej, a także właściwym organom, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 515/97. 3.3.2. Struktura koordynacji współpracy operacyjnej (art. 18b) Utworzenie Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, o której mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2007/2004[4], a także rozszerzenie mandatu Europolu na zajmowanie się poważnymi formami przestępczości międzynarodowej (decyzja Rady z dnia 6 grudnia 2001 r.) i działania operacyjne niektórych organizacji międzynarodowych lub regionalnych tworzą potrzebę wzmocnienia współpracy między Komisją, państwami członkowskimi a pozostałymi organami lub agencjami Unii Europejskiej. Nowy projekt ma promować ideę rozwijania przez Komisję interfejsu, który umożliwi lepszą koordynację współpracy operacyjnej między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją, a także ściślejsze operacyjne połączenie z organizacjami i agencjami europejskimi, regionalnymi lub międzynarodowymi w ramach odnośnych uprawnień poszczególnych organów. W rezolucji z dnia 2 października 2003 r. w sprawie strategii współpracy celnej Rada Unii Europejskiej uznała, że zintegrowane podejście do walki z przestępczością, obejmujące wkład w walkę z terroryzmem, w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, powinno uwzględniać, oprócz współpracy celnej, także wielostronną, ścisłą i skuteczną współpracę między organami celnymi a innymi instytucjami, organami i agencjami Unii Europejskiej, takimi jak Komisja, Europol i Eurojust. W tym kontekście środki i zmiany na płaszczyźnie wspólnotowej mogłyby zostać ponownie użyte w ramach współpracy celnej przewidzianej w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla mandatów Europolu i Eurojustu. W takich okolicznościach bezpośrednio stosowany instrument prawny, taki jak rozporządzenie, mógłby stanowić znaczący krok naprzód, szczególnie w dziedzinie celnej i nie wymagałby jednoczesnego udzielania nowych uprawnień i kompetencji urzędnikom Komisji. Nowy art. 18b rozporządzania (WE) nr 515/97 dałby możliwość włączenia urzędników Komisji (OLAF) w charakterze ekspertów i stosowanie „platformy usług” Komisji do spraw rozpoczętych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97, w odniesieniu do których należałoby utworzyć wspólny zespół. 3.4. Artykuł 19 (państwa trzecie) W obecnej sytuacji, gdy państwo członkowskie otrzymuje informację od innego państwa członkowskiego, a następnie informacja ta ma zostać przekazana państwu trzeciemu w ramach porozumienia lub protokołu o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, wówczas państwo członkowskie otrzymujące informacje musi zwrócić się o zgodę do państwa członkowskiego udzielającego informacji, w ramach skoordynowanego działania, nawet jeżeli istnieje już wcześniejsza zgoda państwa członkowskiego udzielającego informacji, pozwalająca państwu członkowskiemu otrzymującego informacje na ich wykorzystanie. W związku z tym zaproponowano uzupełnienie obecnej procedury o przepis mający na celu zezwolenie Komisji lub państwu członkowskiemu na podawanie państwu trzeciemu informacji pochodzących z innego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że to ostatnie wcześniej udzieliło na to zgody. W takim przypadku nie byłoby już konieczne uzyskiwanie zgody w ramach skoordynowanego działania. Skoordynowane działanie byłoby zastrzeżone do wymiany informacji przetwarzanych przez więcej niż dwa państwa członkowskie. 3.5. Artykuł 20 ust. 2 lit. d) Przepisy art. 20 ust. 2 lit. d) dotyczące pokrycia kosztów misji wspólnotowych przeprowadzanych w państwach trzecich zostały wyłonione z pozostałych przepisów i ujęte w nowym art. 42a dotyczącym finansowania. 3.6. Tytuł V: art. 23–37 aktualizacja przepisów rozporządzenia dotyczących kontroli danych osobowych w ramach Systemu Informacji Celnej Wdrożenie przez państwa członkowskie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. zakłada zmianę przepisów rozporządzenia dotyczących krajowego przetwarzania danych osobowych. Przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 45/2001 i utworzenie niezależnego organu kontrolnego, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, odpowiednio zmienia artykuły rozporządzenia (WE) nr 515/97 dotyczące przetwarzania tychże danych przez instytucje i organy wspólnotowe. Wszystkie przepisy rozporządzenia (WE) nr 515/97 odnoszące się do ochrony danych osobowych zostały dostosowane do nowego otoczenia prawnego, które zaczęło obowiązywać po wejściu rozporządzenia w życie. Dotyczy to w szczególności zasad ochrony danych stosowanych w instytucjach wspólnotowych na mocy art. 286 Traktatu i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[5], a także zasad stosowanych w państwach członkowskich na podstawie dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[6]. 3.7. Użycie danych SIC do celów analizy (art. 27) Biorąc pod uwagę obecne przeznaczenie systemu informacji celnej (SIC) nie może on spełnić wszystkich celów nałożonych przez rozporządzenie, czyli zapobieganie, poszukiwanie i ściganie działań sprzecznych z przepisami prawa celnego i rolnego. W obecnym instrumencie informacje wprowadzane do SIC umożliwiają wyłącznie zwiększenie skuteczności kontroli. W konsekwencji realizowany jest wyłącznie cel zapobiegania nadużyciom finansowym. Z kolei cele dotyczące ścigania działań sprzecznych z przepisami prawa celnego i rolnego wymagają rozwinięcia nowych działań i funkcji, a co za tym idzie – zmiany rozporządzenia (WE) nr 515/97. W związku z powyższym należy zmienić art. 27, aby analiza, zarówno strategiczna, jak i operacyjna, mogła zostać uznana za nowy cel funkcjonowania systemu. Aby odpowiedzieć na rozszerzający się zakres funkcji systemu utworzona zostanie nowa dostępna kategoria informacji, dotycząca towarów zatrzymanych, zajętych lub skonfiskowanych. 3.8. Tytuł Va, art. 41a – 41d – utworzenie identyfikującej bazy danych rejestru celnego Aby zoptymalizować skuteczność mechanizmów współpracy za właściwe uznano wyposażenie władz administracyjnych państw członkowskich w bazę umożliwiającą lepsze ustalanie adresatów wniosków o pomoc administracyjną. Taki jest cel bazy FIDE, która zawiera numery referencyjne zakończonych lub prowadzonych dochodzeń, rozpoczętych w poszczególnych państwach członkowskich. Baza pozwoli upoważnionym władzom, które się o to zwrócą, na ustalenie organu, który wcześniej prowadził dochodzenia dotyczące zbliżonego celu. Wprowadzenie FIDE do niniejszego projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 515/97 ma na celu uzupełnienie zbliżonej inicjatywy w ramach działań międzyrządowych, wprowadzonej aktem Rady z dnia 8 maja 2003 r. ustanawiającej protokół zmieniający Konwencję o wykorzystaniu technologii informatycznej do potrzeb celnych. 3.9. Tytuł VI : art. 42 ochrona danych Bez uszczerbku dla odnośnych środków ochrony osób w związku z przetwarzaniem danych osobowych, o których mowa w tytule V (art. 23–40) rozporządzenia (WE) nr 515/97, w odniesieniu do użytkowania danych SIC i FIDE, za niezbędne uznano odwołanie się do rozporządzenia (WE) 45/2001 i dyrektywy 95/46 w odniesieniu do wymiany i przetwarzania danych, automatycznych lub nieautomatycznych, o których mowa w tytułach I - IV rozporządzenia (WE) nr 515/97. 3.10. Tytuł VIa: Art. 42a finansowanie Artykuł 23 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego[7], zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. dostosowującego do decyzji 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach Rady przyjętych zgodnie z procedurą konsultacji (jednomyślność)[8] był uznawany za wymaganą podstawę w rozumieniu art. 49 ust. 1 rozporządzenia finansowego do realizacji wydatków operacyjnych związanych z systemem informacji w celu zwalczania nadużyć finansowych (AFIS). Instrument ten obejmował zarówno finansowanie działalności AFIS związanej z pierwszym filarem (rozporządzenie 515/97), jak i finansowanie działalności AFIS związanej z trzecim filarem (Konwencja na podstawie art. K3 Traktatu o Unii Europejskiej o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych z dnia 26 lipca 1995 r. (Konwencja SIC[9])) wówczas, gdy taka działalność jest nierozłączna. W związku z powyższym odwołano się do art. 22 ust. 2 akapit pierwszy Konwencji SIC, a także do wspólnej deklaracji Rady i Komisji z dnia 13 lipca 1995 r.[10] dotyczącej art. 22 ust. 2 ww. konwencji oraz do listy nierozłącznych wydatków na technologie informatyczne, ustalonych przez Komisję w dokumencie SEC(94)813 z dnia 6 maja 1994 r. dotyczącym wpływu stosowania infrastruktury wspólnotowego SIC na budżet w związku z konwencją o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych). Aby jasno odpowiedzieć na wymogi sformułowane w rozporządzeniu finansowym właściwe okazało się dodanie artykułu stanowiącego, że rozporządzenie (WE) nr 515/97 stanowi podstawę realizacji wydatków operacyjnych określonych w tym samym artykule. 3.11. Tytuł VII : art. 43 komitologia Artykuł 43 poświęcony „komitologii” został przyjęty w związku z poprawkami zaproponowanymi w poprzednich artykułach. Ponadto Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich, wskazany przez Radę zgodnie z art. 286 TWE do kontrolowania instytucji i organów wspólnotowych w zakresie ochrony osób w związku z przetwarzaniem danych osobowych, aż do czasu ustanowienia organu specjalnie powołanego do tego celu, został zastąpiony Europejskim Inspektorem Ochrony Danych już po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 45/2001. W związku z tym odpowiednio zmieniono art. 43 ust. 5. 2006/0290 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 135 i 280 , uwzględniając wniosek Komisji[11], uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[12], uwzględniając opinię Komitetu Regionów[13], stanowiąc zgodnie z procedurą wskazaną w art. 251 Traktatu, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97[14] ulepszyło poprzedni instrument prawny umożliwiając między innymi gromadzenie danych we wspólnotowej bazie danych Systemu Informacji Celnej (SIC). (2) Jednakże doświadczenie nabyte od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 515/97 pokazuje, że wykorzystywanie SIC wyłącznie do obserwacji, sporządzania sprawozdań, dyskretnego nadzoru i specjalnych kontroli nie umożliwia osiągnięcia pełnego celu systemu, którym jest pomoc w zapobieganiu, poszukiwaniu i ściganiu działań sprzecznych z przepisami prawa celnego i rolnego. (3) Obok obecnej niewystarczalności rozporządzenia (WE) nr 515/97 również i zmiany wynikające z rozszerzenia Unii Europejskiej do 25 państw członkowskich powodują konieczność ponownego przemyślenia wspólnotowej współpracy celnej w rozszerzonych ramach i przy użyciu odnowionego instrumentu. (4) Artykuł 1 decyzji Komisji 1999/352/WE EWWiS, Euratom z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającej Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)[15] i wejście w życie Konwencji o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych[16], ustanowionych aktem Rady z dnia 26 lipca 1995 r.[17] zmieniły ogólne ramy, w których prowadzona jest współpraca między państwami członkowskimi a Komisją w zakresie zapobiegania, poszukiwania, ścigania i karania za naruszenia przepisów wspólnotowych. (5) Wynik analizy strategicznej powinien pomagać odpowiedzialnym osobom na najwyższych stanowiskach w definiowaniu projektów, celów i polityki zwalczania nadużyć finansowych, w planowaniu działań i stosowaniu zasobów niezbędnych do osiągnięcia przyjętych celów operacyjnych. (6) Wynik analizy operacyjnej dotyczącej działań, środków i zamiarów określonych osób lub przedsiębiorstw, które nie przestrzegają przepisów powinien pomagać organom śledczym w podjęciu środków dostosowanych do poszczególnych przypadków, aby umożliwić osiągnięcie celów ustalanych w zakresie zwalczania nadużyć finansowych. (7) W obecnym instrumencie dane osobowe wprowadzone przez jedno państwo członkowskie nie mogą zostać skopiowane z SIC do innych systemów przetwarzania danych bez uprzedniej zgody partnera SIC, który wprowadził te dane do systemów, z zastrzeżeniem warunków ustanowionych przez niego zgodnie z art. 30 ust. 1. Zmiana rozporządzania ma na celu uchylenie wymogu uzyskania uprzedniej zgody w sytuacji, gdy dane mają być przetwarzane przez urząd właściwych władz odpowiedzialnych za zarządzanie ryzykiem w celu ukierunkowania kontroli towarów. (8) Konieczne jest uzupełnienie obecnego instrumentu ramami prawnymi poprzez utworzenie identyfikującej bazy danych rejestru celnego dla przeszłych lub obecnych dochodzeń celnych. Utworzenie takiej bazy wpisuje się w inicjatywę podjętą w ramach współpracy międzyrządowej, która doprowadziła do przyjęcia aktu Rady z dnia 8 maja 2003 r. ustalającego protokół zmieniający, w zakresie utworzenia identyfikującej bazy danych rejestru celnego, konwencję o wykorzystaniu technologii informatycznej do potrzeb celnych[18]. (9) Niniejsze rozporządzenie powinno także stosować się, bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej[19], do całości przepisów przyjętych na poziomie wspólnotowym w zakresie dochodów pochodzących z jednolitej stawki obowiązującej we wszystkich państwach członkowskich naliczanej od ujednoliconej podstawy podatku od wartości dodanej w przywozie i wywozie, a także do krajowych przepisów wykonawczych. (10) Ponadto konieczne jest zapewnienie większej zgodności z działaniami prowadzonymi na poziomie międzyrządowej współpracy celnej i współpracy z innymi organami i agencjami Unii Europejskiej oraz organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi. Działanie to wpisuje się w rezolucję Rady z dnia 2 października 2003 r. w sprawie strategii współpracy celnej [20] i decyzję Rady z 6 grudnia 2001 r. rozszerzającą mandat Europolu na zajmowanie się poważnymi formami przestępczości międzynarodowej wymienionymi w Załączniku do Konwencji o Europolu[21]. (11) W ramach rozporządzenia (WE) nr 515/97 użyteczne jest stworzenie warunków niezbędnych do wdrożenia wspólnych operacji celnych o wymiarze wspólnotowym. Komitet przewidziany w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 515/97 powinien być uprawniony do ustalania mandatu na prowadzenie wspólnych wspólnotowych operacji celnych. (12) Na poziomie Komisji należy stworzyć stałą infrastrukturę, która umożliwi przeprowadzanie wspólnych operacji celnych przez cały rok kalendarzowy i na czas niezbędny do przeprowadzenia jednej lub wielu szczególnych operacji pozwoli przyjąć przedstawicieli państw członkowskich, a w razie potrzeby również oficerów łącznikowych z krajów trzecich, z organizacji i agencji europejskich lub międzynarodowych, w szczególności Europolu, Światowej Organizacji Ceł (WCO) i Interpolu. (13) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość dalszego wykorzystywania takiej infrastruktury w ramach wspólnych operacji celnych organizowanych w dziedzinie współpracy celnej, o której mowa w art. 29 i 30 Traktatu o Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla roli Europolu. W tym przypadku wspólne operacje celne powinny być prowadzone w ramach mandatu ustalanego przez kompetentną grupę Rady w zakresie współpracy celnej na mocy tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej. (14) Ponadto rozwój nowych rynków i wzrost międzynarodowego charakteru wymiany handlowej, a także szybki jej wzrost połączony z przyspieszeniem transportu towarów wymagają, by organy celne wpisywały się w te zmiany, aby nie szkodzić rozwojowi gospodarki europejskiej. Aby to osiągnąć Komisja już w listopadzie 2005 r. przedstawiła wnioski mające na celu modernizację procedur celnych i utworzenie podstawy prawnej dla systemów informatycznych, które umożliwią w pełni elektroniczną odprawę celną na terenie całej Unii Europejskiej (COM(2005)608 i 609). (15) Docelowym zamiarem jest osiągnięcie sytuacji, w której wszystkie podmioty będą mogły z wyprzedzeniem dostarczyć wszelkie niezbędne dokumenty i w pełni zinformatyzować kontakty z organami celnymi. Obecne realia obejmujące różne poziomy rozwoju krajowych systemów informatycznych nadal będą istniały i konieczne jest umożliwienie poprawy mechanizmów zwalczania nadużyć finansowych, gdyż nadal mogą utrzymywać się zakłócenia w handlu. (16) W obszarze zwalczania nadużyć finansowych konieczne wydaje się, równolegle z reformą i modernizacją systemów celnych, poszukiwanie możliwie najdalej sięgających informacji. Aby pomóc właściwym organom państw członkowskich w wykrywaniu przesyłek, które mogą stanowić przedmiot działań niezgodnych z przepisami prawa celnego i rolnego, i/lub używanych w tym celu środków transportu, w tym kontenerów, użytecznym rozwiązaniem jest wzajemne udostępnianie danych, dostarczanych przez głównych usługodawców, publicznych lub prywatnych, prowadzących działalność w sektorze międzynarodowego transportu towarów i kontenerów, poprzez centralny europejski zbiór danych. (17) Ochrona osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych jest regulowana dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[22] oraz dyrektywą 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej)[23], uchylającą dyrektywę 97/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych oraz ochrony prywatności w sektorze telekomunikacyjnym[24], które w pełni stosują się do usług w społeczeństwie informacyjnym. Dyrektywy te już obecnie ustanawiają wspólnotowe ramy prawne w zakresie danych osobowych, a w konsekwencji nie ma potrzeby poruszania tej kwestii w niniejszym rozporządzeniu, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a w szczególności swobodę przepływu danych osobowych między państwami członkowskimi. Wdrożenie i zastosowanie niniejszego rozporządzenia powinno być zgodne z zasadami dotyczącymi ochrony danych osobowych, szczególnie w zakresie wymiany i przechowywania informacji mających na celu wspieranie działań w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania. (18) Ponieważ od czasu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 515/97 dyrektywa 95/46/WE została transponowana przez państwa członkowskie, a Komisja ustanowiła niezależny organ, którego rolą jest czuwanie nad poszanowaniem swobód i praw podstawowych osób przez instytucje i organy wspólnotowe w ramach przetwarzania danych osobowych, zgodnie z przepisami rozporządzania (WE) nr 45/2001 użyteczne jest zrównanie środków kontroli ochrony danych osobowych i zastąpienie odwołania do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich odwołaniem do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, bez uszczerbku dla uprawnień Rzecznika. (19) W związku z powyższym należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 515/97. (20) Ponieważ cele podjętego działania, czyli koordynacja walki z nadużyciami finansowymi i z wszelką nielegalną działalnością przynoszącą szkodę interesom finansowym Wspólnoty nie mogą być w wystarczającym stopniu realizowane przez państwa członkowskie, a ze względu na swój wymiar i skutki lepiej mogą być realizowane na poziomie wspólnotowym, Komisja może podjąć odpowiednie środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 TWE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w wyżej wymienionym artykule, niniejsze rozporządzenie nie przekracza zakresu niezbędnego do osiągnięcia tak określonych celów. (21) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i przestrzega zasad ustanowionych między innymi w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej[25]. W szczególności niniejsze rozporządzenie ma na celu pełne poszanowanie prawa do ochrony danych osobowych (art. 8 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej), PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W rozporządzeniu (WE) nr 515/97 wprowadza się następujące zmiany: 1) artykuł 2 ust. 1 tiret 1 otrzymuje następujące brzmienie: - „przepisy prawa celnego”: a) całość przepisów wspólnotowych i związane z nimi przepisy wykonawcze regulujące przywóz, wywóz, tranzyt i obecność towarów będących przedmiotem handlu między państwami członkowskimi a państwami trzecimi oraz między państwami członkowskimi w przypadku towarów, które nie mają statusu towarów wspólnotowych w rozumieniu art. 23 ust. 2 Traktatu lub w przypadku towarów podlegających dodatkowym kontrolom czy dochodzeniom w celu ustanowienia ich wspólnotowego statusu, b) całość przepisów przyjętych na poziomie wspólnotowym w zakresie dochodów pochodzących z zastosowania jednolitej stawki obowiązującej we wszystkich państwach członkowskich stosowanej do ujednoliconej podstawy podatku od wartości dodanej w przywozie i wywozie, a także krajowych przepisów wykonawczych. 2) W art. 2 ust. 1 na końcu dodaje się tekst w brzmieniu: - „analiza operacyjna”: analiza operacyjna, która dotyczy operacji naruszających lub wydających się naruszać przepisy prawa celnego i rolnego, polegająca na kolejnym przeprowadzaniu następujących działań: - zbieranie informacji, w tym informacji imiennych; - ocena wiarygodności źródła informacji oraz samych informacji; - poszukiwanie, metodyczne ustalanie i interpretowanie zależności między tymi informacjami lub między tymi informacjami a innymi znaczącymi danymi; - formułowanie stwierdzeń, hipotez lub zaleceń, które mogą być bezpośrednio wykorzystywane przez właściwe organy i przez Komisję do wykrywania innych działań sprzecznych z przepisami praca celnego i rolnego i/lub do dokładnego ustalania jednej lub wielu osób, fizycznych lub prawnych, zaangażowanych w te działania. - „analiza strategiczna”: poszukiwanie i ustalanie ogólnych tendencji w nieprawidłowościach i nadużyciach finansowych w obszarze celnym i rolnym poprzez ocenę zagrożenia, skali i wpływu określonych działań sprzecznych z przepisami prawa celnego i rolnego w celu ustalenia priorytetów, lepszego zwalczania zjawisk lub zagrożeń, reorientowania działań prewencyjnych i wykrywania nadużyć finansowych oraz reorganizacji organów administracyjnych. Cel jest osiągany wyłącznie na podstawie danych anonimowych. 3) Do art. 15 dodaje się ustęp w brzmieniu: „2. Właściwe władze każdego państwa członkowskiego mogą również przesyłać informacje dotyczące działań, które są lub wydają się naruszać przepisy praca celnego lub rolnego, w miarę ich pozyskiwania lub w regularnych odstępach, w formacie ustrukturowanym lub nieustrukturowanym”. 4) W art. 18 wprowadza się następujące zmiany: a) ustęp 1 tiret pierwsze otrzymuje następujące brzmienie: „- tam, gdzie te działania mają lub mogą mieć konsekwencje w innych państwach członkowskich lub państwach trzecich lub” b) Dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „ 7. Bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowego kodeksu celnego dotyczących ustanowienia wspólnych ram zarządzania ryzykiem, dane wymieniane między Komisją a państwami członkowskimi w zastosowaniu art. 17 i 18 mogą być przechowywane i wykorzystywane do celów analizy strategicznej i analizy operacyjnej. Jeżeli dane te zawierają dane o charakterze osobowym, wówczas stosuje się środki szczególne z zakresu ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, o których mowa w Tytule VI niniejszego rozporządzenia”. 5) W tytule III dodaje się art. 18a i 18b w brzmieniu: „Artykuł 18a 1. Aby pomóc właściwym władzom, o których mowa w art. 1 ust. 1, w wykrywaniu przesyłek, które mogą stanowić przedmiot działań niezgodnych z przepisami prawa celnego i rolnego, jak również używanych w tym celu środków transportu, w tym kontenerów, Komisja tworzy i zarządza zbiorem danych pochodzących od publicznych lub prywatnych usługodawców, których działalność jest związana z międzynarodową siecią logistyczną lub z transportem towarów. 2. W ramach zarządzania zbiorem danych Komisja jest uprawniona do: a) dostępu do lub pozyskiwania za zgodą osób uprawnionych całości lub zasadniczej części zawartości danych, dowolnym sposobem lub w dowolnej postaci, a także do ponownego wykorzystania tych danych, w poszanowaniu przepisów dotyczących prawa własności intelektualnej w państwie członkowskim lub w państwie, w którym znajduje się siedziba operacyjna takich usługodawców. W uzasadnionych przypadkach warunki i formy dostępu do danych stanowią przedmiot umowy między Komisją działającą w imieniu Wspólnoty a usługodawcą, b) tworzenia zestawień udostępnionych danych lub danych pobranych ze zbioru, ich indeksowania, wzbogacania przy pomocy innych źródeł danych i ich analizowania zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001, c) udostępnienia danych ze zbiorów innym właściwym władzom, o których mowa w art. 1 ust. 1, wyłącznie dla osiągnięcia celów ustalonych w niniejszym rozporządzaniu, z zastrzeżeniem poszanowania przepisów krajowych wdrażających dyrektywę 95/46/WE. 3. Dane, o których mowa w niniejszym artykule dotyczą w szczególności przewozu kontenerów i/lub przemieszczania środków transportu, towarów i osób zaangażowanych w ten przewóz. Dotyczy to w szczególności: a) w przypadku przewozu kontenerów, następujących danych: - numer kontenera; - status załadowania kontenera; - data przewozu; - rodzaj przewozu (załadowany, rozładowany, przeładowany, przywóz, wywóz itp.); - nazwa statku lub numer rejestracyjny środka transportu; - numer transportu; - miejsce; - list przewozowy lub inny dokument przewozowy; b) w przypadku przemieszczania środków transportu: - nazwa statku lub numer rejestracyjny środka transportu; - list przewozowy lub inny dokument przewozowy; - numer kontenera; - ciężar ładunku; - opis i/lub kod towarów; - numer rezerwacji; - numer pieczęci; - miejsce pierwszego załadunku; - data końcowego rozładunku; - miejsca przeładunku; - przypuszczalna data przybycia do miejsca końcowego rozładunku; c) w przypadku osób fizycznych lub prawnych uczestniczących w przewozach wskazanych powyżej w lit. a) i b): danych osobowych, o których mowa w niniejszym artykule, ściśle ograniczonych do nazwiska, nazwiska panieńskiego, imion, pseudonimów, daty i miejsca urodzenia, narodowości, płci i adresu właścicieli, nadawców, odbiorców, spedytorów, przewoźników i innych pośredników lub osób uczestniczących w międzynarodowym łańcuchu logistycznym lub w przewozie towarów. 4. Wyłącznie analitycy wskazani w służbach Komisji są uprawnieni do przetwarzania danych osobowych, o którym mowa powyżej w ust. 2 lit. b) i c). Dane osobowe, które nie są niezbędne do osiągnięcia przyjętego celu są bezzwłocznie usuwane lub zmieniane na dane anonimowe. W każdym przypadku mogą być przechowywane maksymalnie przez okres jednego roku. Artykuł 18b Gdy dla realizacji celów niniejszego rozporządzenia Komisja może udostępnić państwom członkowskim ekspertyzę, pomoc techniczną lub logistyczną, działanie w zakresie szkoleń lub łącznością, bądź też wszelkie inne wsparcie operacyjne, państwa członkowskie składają wniosek do Komisji o użycie, w miarę możliwości, jej platformy usług, również w ramach wdrażania współpracy celnej, o której mowa w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej”. 6) Artykuł 19 otrzymuje następujące brzmienie: „Artykuł 19 Zakładając, że zainteresowane państwo trzecie podjęło prawne działania w celu udzielenia pomocy wymaganej do zgromadzenia dowodów o nieprawidłowym charakterze operacji, które wydają się stanowić naruszenie przepisów prawa celnego i rolnego lub w celu określenia zasięgu operacji, które, jak stwierdzono, stanowią naruszenie tych przepisów, informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia mogą być przekazane temu krajowi trzeciemu: - przez Komisję lub zainteresowane państwo członkowskie, z zastrzeżeniem uzyskania w stosownych przypadkach zgody właściwych władz, które przekazały te informacje; - przez Komisję lub zainteresowane państwo członkowskie w ramach skoordynowanego działania, jeżeli informacje są wynikiem analizy danych przekazanych przez więcej niż jedno państwo członkowskie z zastrzeżeniem uzyskania uprzedniej zgody właściwych władz państw członkowskich, które je przekazały. Przekazywanie danych następuje zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi przekazywania danych państwom trzecim. W każdym przypadku, w zainteresowanym państwie trzecim zapewniany jest stopień ochrony odpowiadający stopniowi ochrony określonemu w art. 45 ust. 1 i 2 przy użyciu odpowiednich środków”. 7) W art. 20 ust. 2 skreśla się lit. d). 8) W art. 23 wprowadza się następujące zmiany: a) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie: „2. Celem SIC, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzania, jest pomoc w zapobieganiu, śledzeniu i ściganiu działań naruszających przepisy prawa celnego i rolnego, dzięki szybszemu przekazywaniu informacji i zwiększaniu skuteczności procedur współpracy i kontroli właściwych władz, określonych w niniejszym rozporządzeniu”. b) w ust. 3 słowa „w art. K.1 ust. 8” otrzymują brzmienie „w art. 29 i 30” c) skreśla się ust. 5. 9) W art. 24 dodaje się lit. g) i h): „g) zatrzymanie, zajęcie lub konfiskata towarów; h) zatrzymanie, zajęcie lub konfiskata środków pieniężnych określonych w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady[26]”. 10) Artykuł 25 otrzymuje następujące brzmienie: „ Artykuł 25 1. Pozycje zawarte w SIC odnoszące się do każdej kategorii lit. a)–h) w art. 24 są ustalane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 43 ust. 2 w stopniu koniecznym do osiągnięcia celu systemu. W żadnym przypadku pozycje dotyczące danych osobowych nie znajdują się w kategorii e). W kategoriach a)–d) informacje odnoszące się do danych osobowych obejmują najwyżej: a) nazwisko, nazwisko panieńskie, imię, pseudonimy; b) datę i miejsce urodzenia; c) narodowość; d) płeć; e) numer, miejsce i datę wystawienia dokumentu tożsamości; f) adres; g) fizyczne stałe znaki szczególne; h) powód umieszczenia danych; i) sugerowane działanie; j) kod ostrzegawczy wskazujący posiadanie w przeszłości broni, stosowanie przemocy lub ucieczki; k) numery rejestracyjne środków transportu. 2. W odniesieniu do kategorii, o której mowa w art. 24 lit. f), informacje odnoszące się do danych osobowych obejmują najwyżej nazwisko i imiona ekspertów. 3. W odniesieniu do kategorii, o której mowa w art. 24 lit. g) i h), informacje odnoszące się do danych osobowych obejmują najwyżej: a) nazwisko, nazwisko panieńskie, imię, pseudonimy; b) datę i miejsce urodzenia; c) narodowość; d) płeć; e) adres. We wszystkich przypadkach nie są włączane dane osobowe ujawniające pochodzenie etniczne lub rasowe, poglądy polityczne, religijne lub filozoficzne, przynależność do związków zawodowych oraz dane dotyczące zdrowia lub życia seksualnego osób fizycznych”. 11) Artykuł 27 otrzymuje następujące brzmienie: „Artykuł 27 1. Dane osobowe wchodzące w zakres kategorii, o których mowa w art. 24 są umieszczane w SIC jedynie w następujących sugerowanych celach: obserwacji i sporządzenia sprawozdania, dyskretnego nadzoru, szczególnych kontroli lub analizy operacyjnej. 2. Dane osobowe wchodzące w zakres kategorii, o których mowa w art. 24 mogą być włączane do SIC jedynie wtedy gdy, zwłaszcza na podstawie wcześniejszych czynów niezgodnych z prawem lub informacji dostarczonych w ramach spontanicznej pomocy, istnieją dowody sugerujące, że dana osoba brała, bierze lub będzie brała udział w działaniach naruszających przepisy prawa celnego i rolnego oraz mających szczególne znaczenie na poziomie wspólnotowym”. 12) W art. 34 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie: „Artykuł 34 3. W celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów dotyczących ochrony danych osobowych zawartych w niniejszym rozporządzeniu każde państwo członkowskie i Komisja traktują SIC jako system do przetwarzania danych osobowych, podlegający: - przepisom krajowym wdrażającym dyrektywę (WE) 95/46/WE; - przepisom rozporządzenia (WE) nr 45/2001/WE; - oraz bardziej rygorystycznym przepisom zawartym w niniejszym rozporządzaniu”. 13) Artykuł 35 otrzymuje następujące brzmienie: „Artykuł 35 1. Z zastrzeżeniem art. 30 ust. 1 partnerzy SIC mają zakaz wykorzystywania danych osobowych z SIC w celach innych niż określone w art. 23 ust. 2. 2. Dane mogą być kopiowane jedynie w celach technicznych, pod warunkiem, że takie kopiowanie jest niezbędne do poszukiwania informacji przez władze określone w art. 29. 3. Dane osobowe umieszczane w SIC przez państwo członkowskie lub Komisję nie mogą być kopiowane do systemów przetwarzania danych, za które państwa członkowskie lub Komisja są odpowiedzialne, z wyjątkiem systemów zarządzania ryzykiem, których celem jest ukierunkowanie kontroli celnych na poziomie krajowym, lub systemów analizy operacyjnej, umożliwiających ukierunkowanie działań koordynacyjnych na poziomie wspólnotowym. W takim przypadku wyłącznie analitycy wskazani przez władze krajowe w każdym państwie członkowskim, a także analitycy wskazani przez urzędy Komisji są uprawnieni do przetwarzania danych osobowych pochodzących z SIC, odpowiednio w ramach systemu zarządzania ryzykiem mającego ukierunkować kontrole celne lub w ramach systemu analizy operacyjnej i/lub strategicznej, umożliwiającego ukierunkowanie działań koordynacyjnych na poziomie wspólnotowym. Każde państwo członkowskie przesyła Komisji listę urzędów zarządzających ryzykiem, którym podlegają analitycy upoważnieni do pobierania lub przetwarzania danych osobowych wprowadzonych do SIC. Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie. Informuje ona również wszystkie państwa członkowskie o odpowiednich szczegółach dotyczących służb Komisji upoważnionych do przeprowadzania analizy operacyjnej i/lub strategicznej. Wykaz wyznaczonych w ten sposób władz krajowych i służb Komisji jest publikowany przez Komisję w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Dane osobowe pobrane z SIC mogą być przechowywane maksymalnie przez jeden rok. Dane osobowe, które nie są niezbędne do kontynuowania analizy należy bezzwłocznie usunąć lub zapisać jako dane anonimowe”. 14) W art. 36 ust. 2 ostatnie zdanie otrzymuje następujące brzmienie: „W czasie kiedy podjęte jest działanie w celach lokalizowania, sporządzania sprawozdań lub dyskretnego nadzoru, a także w okresie przeprowadzania operacyjnej analizy danych lub dochodzenia, żadna osoba, niezależnie od tego, czy jej dane są przetwarzane, czy też nie, nie uzyska dostępu do danych”. 15) W art. 37 wprowadza się następujące zmiany: a) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie: „2. Każda osoba może, zależnie od tego, czy dane zostały wprowadzone do SIC przez państwo członkowskie, czy też przez Komisję, wnosić do każdego krajowego organu nadzorczego, o którym mowa w art. 28 dyrektywy nr 95/46/WE lub do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, o którym mowa w art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 o udostępnienie danych osobowych jej dotyczących oraz o sprawdzenie ich dokładności i sposobu ich obecnego lub przeszłego wykorzystywania. Prawo to jest regulowane przez przepisy ustawowe, wykonawcze i proceduralne państwa członkowskiego, w którym taki wniosek został złożony, a także rozporządzeniem (WE) nr 45/2001. Jeżeli dane zostały umieszczone przez inne państwo członkowskie lub przez Komisję, sprawdzenie odbywa się w ścisłej współpracy z krajowym organem nadzorczym w tym innym państwie członkowskim lub z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych”. b) skreśla się ust. 4. 16) W art. 38 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie: „1. Wszystkie odpowiednie środki techniczne i organizacyjne niezbędne do utrzymania bezpieczeństwa są podejmowane przez: a) państwa członkowskie i Komisję, w obowiązującym je zakresie, w odniesieniu do terminali SIC znajdujących się na terytorium tych państw lub w biurach Komisji; b) komitet, o którym mowa w art. 43, w odniesieniu do SIC i terminali znajdujących się w tych samych pomieszczeniach co SIC i wykorzystywanych w celach technicznych i w celach kontroli określonych w ust. 3; c) Komisję w odniesieniu do wspólnotowych elementów wspólnej sieci łączności. 17) dodaje się tytuł Va: „TYTUŁ Va IDENTYFIKUJĄCA BAZA DANYCH REJESTRU CELNEGO Rozdział1 Utworzenie identyfikującej bazy danych rejestru celnego Artykuł 41a 1. SIC obejmuje także specjalną bazę danych zwaną „identyfikującą bazą danych rejestru celnego”, w skrócie „FIDE”. Z zastrzeżeniem przepisów niniejszego tytułu wszystkie przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące SIC jak również wszelkie odesłania do SIC dotyczą również FIDE. 2. FIDE ma pomóc w zapobieganiu, w ułatwianiu i przyspieszaniu poszukiwań oraz ściganiu działań naruszających przepisy prawa celnego i rolnego. 3. Celem FIDE jest umożliwienie Komisji, otwierającej dokumentację koordynacyjną w rozumieniu art. 18 lub przygotowującej misję wspólnotową w państwie trzecim w rozumieniu art. 20, oraz właściwym władzom państwa członkowskiego w zakresie dochodzeń na podstawie art. 29, otwierającym dokumentację dochodzeniową lub prowadzącym dochodzenie na temat jednej lub wielu osób lub przedsiębiorstw, ustalenia właściwych władz w innych państwach członkowskich lub służbach Komisji, które aktualnie prowadzą lub prowadziły dochodzenie na temat danych osób lub przedsiębiorstw, aby dzięki informacjom o istnieniu dokumentacji dochodzeniowej osiągnąć cele wskazane w ust. 2. 4. Jeżeli państwo członkowskie lub Komisja prowadzi poszukiwania w FIDE i potrzebuje dokładniejszych danych na temat zarejestrowanej dokumentacji dochodzeniowej na temat osób lub przedsiębiorstw, powinno/powinna zwrócić się o pomoc do państwa członkowskiego udzielającego informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia. 5. Władze celne państw członkowskich mogą wykorzystywać FIDE w ramach współpracy celnej, o której mowa w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej. W takim przypadku to Komisja zapewnia techniczne zarządzanie tą bazą. Rozdział 2 Funkcjonowanie i użytkowanie FIDE Artykuł 41b 1. Właściwe władze wprowadzają do FIDE dane pochodzące z dokumentacji dochodzeniowej do celów określonych w art. 41a ust. 3. Dane te ograniczają się do następujących kategorii: a) osoby i przedsiębiorstwa, które są lub były przedmiotem dokumentacji dochodzenia prowadzonego przez właściwe organy państwa członkowskiego oraz: - istnieje podejrzenie, że prowadzą lub prowadziły działanie naruszające przepisy prawa celnego i rolnego lub w nim uczestniczą lub uczestniczyły lub - są przedmiotem ustaleń związanych z takim działaniem lub - były objęte karami administracyjnymi lub sądowymi w związku z takim działaniem. b) dziedzina objęta dokumentacją dochodzeniową; c) nazwisko, narodowość oraz dane adresowe organów państwa członkowskich przetwarzających dane i numer dokumentacji. Dane określone w lit a), b) i c) są wprowadzane oddzielnie dla każdej osoby lub przedsiębiorstwa. Tworzenie odnośników między danymi nie jest dozwolone. 2. Dane osobowe określone w ust. 1 lit. a) ograniczają się do następujących danych: a) w przypadku osób: nazwisko, nazwisko panieńskie, imię i pseudonim, data i miejsce urodzenia, narodowość i płeć; b) w przypadku przedsiębiorstw: nazwa spółki, nazwa używana przez przedsiębiorstwo w ramach działalności, siedziba przedsiębiorstwa i numer identyfikacji podatkowej VAT. 3. Dane są wprowadzane na czas określony, zgodnie z art. 41d. Artykuł 41c 1. Wprowadzanie danych do FIDE i ich przegląd jest zastrzeżone wyłącznie dla władz wskazanych w art. 41a. 2. Każdy wynik przeglądu FIDE powinien zawierać następujące dane osobowe: a) w przypadku osób: imię i/lub nazwisko i/lub nazwisko panieńskie i/lub pseudonim i/lub datę urodzenia; b) w przypadku przedsiębiorstw: nazwę spółki, nazwę używaną przez przedsiębiorstwo w ramach działalności i/lub numer identyfikacji podatkowej VAT. Rozdział 3 Przechowywanie danych Artykuł 41d 1. Termin przechowywania danych zależy od ustaw, przepisów wykonawczych i procedur państwa członkowskiego, który je przekazuje. Nie należy przekraczać poniższych terminów, liczonych od daty wprowadzenia danych do dokumentacji dochodzeniowej. a) dane dotyczące bieżącej dokumentacji dochodzeniowej nie mogą być przechowywane dłużej niż przez 3 lata od stwierdzenia nieprawidłowego działania; dane należy usunąć przed tym terminem, jeżeli od ostatniego stwierdzenia minął jeden rok; b) dane dotyczące dokumentacji dochodzeniowej, która była podstawą do stwierdzenia nieprawidłowego działania, a w przypadku których nie wydano jeszcze wyroku skazującego, orzeczenia grzywny ani kary administracyjnej, nie mogą być przechowywane dłużej niż przez 6 lat; c) dane dotyczące dokumentacji dochodzeniowej, które były podstawą wyroku skazującego, orzeczenia grzywny lub sankcji administracyjnej nie mogą być przechowywane dłużej niż przez 10 lat; 2. Na każdym etapie dochodzenia, o którym mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), gdy zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami państwa członkowskiego dostarczającego informacje osoba w rozumieniu art. 41b zostanie wyłączona spod podejrzeń, dane dotyczące tej osoby należy bezzwłocznie usunąć. 3. FIDE automatycznie usuwa dane po upływie maksymalnego okresu przechowywania ustalonego w ust. 1. W każdym przypadku połączone terminy określone w ust. 1 nie mogą przekraczać 10 lat”. 18) Tytuł VI otrzymuje następujące brzmienie: „Tytuł VI OCHRONA DANYCH Artykuł 42 1. Podczas przetwarzania danych osobowych w zastosowaniu niniejszego rozporządzenia Komisja i państwa członkowskie powinny czuwać nad ścisłym przestrzeganiem wspólnotowych i krajowych przepisów obowiązujących w zakresie ochrony danych osobowych, w szczególności przepisów dyrektywy nr 95/46/WE i rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Przed podjęciem środków wykonawczych przewidzianych w ramach niniejszego rozporządzenia należy skonsultować się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych. 2. Przepisy mające zastosowanie do automatycznej wymiany i przetwarzania danych są stosowane mutatis mutandis wobec nieautomatycznej wymiany i przetwarzania danych”. 19) Dodaje się tytuł VIa w brzmieniu: „TYTUŁ VIa FINANSOWANIE Artykuł 42a 1. Niniejsze rozporządzenie jest podstawą do finansowania następujących wydatków: a) całość kosztów instalacji i konserwacji stałej infrastruktury technicznej udostępniającej państwom członkowskim środki logistyczne, biurowe i informatyczne w celu zapewnienia koordynacji wspólnych działań celnych, w szczególności specjalnych obserwacji, o których mowa w art. 7; b) zwrot kosztów transportu, zakwaterowania i dziennej diety przedstawicieli państw członkowskich uczestniczących w misjach wspólnotowych, o których mowa w art. 20, we wspólnych działaniach celnych organizowanych przez Komisję lub wspólnie z nią, a także w szkoleniach, zebraniach ad hoc , zebraniach przygotowawczych do dochodzeń administracyjnych lub działaniach operacyjnych prowadzonych przez państwa członkowskie, gdy są organizowane przez Komisję lub we współpracy z nią. Gdy stała infrastruktura techniczna, o której mowa w lit. a) jest wykorzystywana w ramach współpracy celnej przewidzianej w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej, koszty transportu, zakwaterowania oraz diet dziennych przedstawicieli państw członkowskich są pokrywane przez państwa członkowskie. c) wydatki związane z zakupem, analizą, rozwojem i konserwacją infrastruktury informatycznej (sprzętu komputerowego) oraz oprogramowania i połączeń sieciowych, które dotyczą zapobiegania i zwalczania nadużyć finansowych, a także powiązanych z nimi usług związanych z produkcją, pomocą i szkoleniami; d) wydatki związane z dostarczaniem informacji i wydatki na związane z nimi działania umożliwiające dostęp do informacji, danych i źródeł danych w ramach walki z nadużyciami finansowymi w dziedzinie ochrony interesów finansowych i innych interesów Wspólnoty. e) Wydatki związane ze stosowaniem systemu informacji celnej, przewidziane w instrumentach przyjętych na podstawie tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej, a w szczególności w Konwencji w sprawie wykorzystania technologii informatycznych do celów odpraw celnych, ustanowionej na mocy aktu prawnego Rady z dnia 26 lipca 1995 r.[27], pod warunkiem że w instrumentach tych określono, iż wspomniane wydatki pokrywane są z budżetu wspólnotowego. 2. Komisja, po konsultacji z komitetem, o którym mowa w art. 43, może postanowić o stworzeniu lub nabyciu innych systemów łączności i wymiany danych, które uzna za niezbędne. 3. Wydatki związane z nabyciem, analizą, rozwojem i konserwacją wspólnotowych elementów wspólnej sieci łączności wykorzystywanej przez systemy określone w ust. 1 lit. c) również są pokrywane z budżetu wspólnotowego. Komisja zawiera niezbędne umowy, aby zapewnić operacyjność tych elementów w imieniu Wspólnoty. 4. Bez uszczerbku dla kosztów związanych z funkcjonowaniem SIC, jak również dla kwot przewidzianych z tytułu odszkodowań w art. 40, państwa członkowskie i Komisja odstępują od wszelkich roszczeń o zwrot kosztów związanych z dostarczaniem informacji lub dokumentów i z prowadzeniem dochodzenia administracyjnego lub z wszelkim innym działaniem operacyjnym wynikającym z zastosowania niniejszego rozporządzenia, które są realizowane na wniosek państwa członkowskiego lub Komisji, z wyjątkiem ewentualnych świadczeń wypłacanych ekspertom”. 20) W art. 43 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie: „4. Komitet bada wszelkie sprawy dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, które mogą być podjęte przez jego przewodniczącego, zarówno z jego inicjatywy, jak i na wniosek przedstawiciela państwa członkowskiego, a w szczególności dotyczące: - zasadniczego funkcjonowania postanowień o wzajemnej pomocy przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, - przyjęcia praktycznych postanowień o przekazywaniu informacji określonych w art. 15 - 17, - informacji przesyłanych do Komisji na podstawie art. 17 i 18 w celu sprawdzenia, czy możliwe jest ich odczytanie, przyjęcie środków potrzebnych do powstrzymania działań naruszających przepisy prawa celnego i rolnego oraz, tam gdzie jest to właściwe, zaproponowanie zmian w obowiązujących przepisach wspólnotowych lub ustanowienie dodatkowych przepisów, - organizacji wspólnych działań celnych, a w szczególności specjalnych obserwacji o których mowa w art. 7, - stanowiska Komisji w komitetach i grupach roboczych ustanawianych na podstawie porozumień międzynarodowych w związku ze wzajemną pomocą administracyjną w dziedzinie celnej lub w ich zastosowaniu, - przygotowania dochodzeń przeprowadzanych przez państwa członkowskie i koordynowanych przez Komisję i misji wspólnotowych, o których mowa w art. 20, - środków podejmowanych w celu zabezpieczenia poufności informacji, zwłaszcza danych osobowych, wymienianych na podstawie niniejszego rozporządzenia, innych niż te, o których mowa w tytule V, - wprowadzania i właściwego działania SIC oraz wszelkich środków technicznych i operacyjnych wymaganych w celu zapewnienia bezpieczeństwa systemu, - konieczności przechowywania danych w SIC, - środków podejmowanych w celu zabezpieczenia poufności informacji wprowadzanych do SIC na podstawie niniejszego rozporządzenia, zwłaszcza danych osobowych, oraz w celu zapewnienia realizacji zobowiązań osób odpowiedzialnych za przetwarzanie danych, - środków przyjętych zgodnie z art. 38 ust. 2”. b) W ust. 5, zdanie trzecie, wyrazy „Rzecznik Praw Obywatelskich, określony w art.37 ust. 4” otrzymują brzmienie „Europejski Inspektor Ochrony Danych, o którym mowa w art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001” . 21) W art. 44 i w art. 45 ust. 2 wyrazy „tytułu V dotyczących SIC” otrzymują brzmienie „tytułów V i Va”. 22) W art. 53 skreśla się ust. 2. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . Niniejsze rozporządzenie stosuje się od ……….. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI 1. TYTUŁ WNIOSKU Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego. 2. STRUKTURA ABM / ABB (ZARZąDZANIE/STRUKTURA BUDżETU WEDłUG DZIEDZIN) Dziedzina/dziedziny polityki, których dotyczy wniosek i powiązane działanie/działania: 24.02 Zwalczanie nadużyć finansowych 3 .POZYCJE W BUDŻECIE 3.1 .Pozycje w budżecie (pozycje operacyjne i powiązane pozycje pomocy technicznej i administracyjnej (dawne pozycje B..A)), wraz z treścią: 24.0203 System informacji w celu zwalczania nadużyć finansowych (AFIS) 3.2. Czas trwania działania i wpływu finansowego: Nieograniczony licząc od daty wejścia w życie 3.3. Informacje budżetowe (w razie potrzeby należy dodać rubryki): Pozycja w budżecie | Rodzaj wydatków | Nowe | Wkład EFTA | Wkład krajów ubiegających się o członkostwo | Dział w perspektywie finansowej | 24.0203 | Nieobo-wiązkowe | Zróżni-cowane | Nie | Nie | Nie | nr 1a) | 4.ZESTAWIENIE ZASOBÓW 4.1.Zasoby finansowe 4.1. 1.Zestawienie środków na zobowiązania (CA) i środków na płatności (PA) w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Rodzaj wydatków | Sekcja nr | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | Razem | Wydatki operacyjne[28] | Środki na zobowiązania (CA) | 8.1 | a | 5,750 | 6,000 | 6,000 | 6,500 | 6,500 | 14,000 | 44,750 | Środki na płatności (PA) | b | 4,900 | 5,100 | 5,300 | 5,500 | 5,700 | 22,500 | 44,750 | Wydatki administracyjne w ramach kwoty referencyjnej[29] | Pomoc techniczna i administracyjna – (NDA) | 8.2.4 | c | KWOTA REFERENCYJNA OGÓŁEM | Środki na zobowiązania | a+c | 5,750 | 6,000 | 6,000 | 6,500 | 6,500 | 14,000 | 44,750 | Środki na płatności | b+c | 4,900 | 5,100 | 5,300 | 5,500 | 5,700 | 22,500 | 44,750 | Wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej[30] | Wydatki na zasoby ludzkie i powiązane wydatki (NDA) | 8.2.5 | d | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 1,318 | 4,613 | Wydatki administracyjne inne niż koszty zasobów ludzkich i powiązane koszty nieuwzględnione w kwocie referencyjnej (NDA) | 8.2.6 | e | 0,850 | 0,850 | 0,850 | 0,850 | 0,850 | 1,700 | 5,950 | Indykatywne koszty finansowe interwencji ogółem OGÓŁEM CA w tym koszty zasobów ludzkich | a+c+d+e | 7,259 | 7,509 | 7,509 | 8,009 | 8,009 | 17,018 | 55,313 | OGÓŁEM PA w tym koszty zasobów ludzkich | b+c+d+e | 6,409 | 6,609 | 6,809 | 7,009 | 7,209 | 21,268 | 55,313 | Szczegółowe informacje dotyczące współfinansowania Jeżeli wniosek przewiduje współfinansowanie przez państwa członkowskie lub inne organy (należy określić które), w poniższej tabeli należy przedstawić szacowany poziom współfinansowania (można dodać kolejne rubryki, jeżeli współfinansowanie mają zapewniać różne organy): mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Organ współfinansujący | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | Razem | …………………… | f | OGÓŁEM CA w tym współfinansowanie | a+c+d+e+f | 4.1.2.Zgodność z programowaniem finansowym X Propozycja jest zgodna z istniejącym programowaniem finansowym. ( Wniosek wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w perspektywie finansowej. ♦ Wniosek może wymagać zastosowania postanowień porozumienia międzyinstytucjonalnego[31] (dotyczących instrumentu elastyczności lub zmiany perspektywy finansowej). Wpływ finansowy na dochody X Wniosek nie ma wpływu finansowego na dochody ( Wniosek ma następujący wpływ finansowy na dochody: Uwaga: wszelkie informacje i uwagi dotyczące metody obliczania wpływu na dochody należy zamieścić w odrębnym załączniku. mln EUR (do 1 miejsca po przecinku) Przed rozpo-częciem działa-nia [Rok n-1] | Sytuacja po rozpoczęciu działania | Zasoby ludzkie ogółem | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 5. OPIS I CELE Szczegółowy kontekst wniosku należy podać w uzasadnieniu. Niniejsza część oceny finansowych skutków regulacji musi zawierać następujące dodatkowe informacje: 5.1.Potrzeba, która ma zostać zaspokojona w perspektywie krótko- lub długoterminowej Uaktualnienie technicznej architektury AFIS (sprzęt komputerowy i oprogramowanie). Opracowanie i zlecenie wykonania identyfikującej bazy danych rejestru celnego (FIDE) mającego na celu umożliwienie właściwym służbom informowania się nawzajem o istnieniu akt dochodzenia, niezakończonego lub zakończonego, nie podając więcej informacji na temat jego zawartości lub wyniku, jest konieczne, by uzupełnić obecne systemy wymiany i przechowywania danych (AFIS/System Informacji Celnej SIC) Stworzenie wspólnego interfejsu dla użytkowników aplikacji AFIS/SIC oraz stworzenie modułów komunikacji w ramach pomocy wzajemnej (komunikacja e-MA), zarządzania prawami użytkowników (URT), współpracy (Virtual OCU), zorganizowanej lub niezorganizowanej wymiany (AFIS Mailing), funkcji importu i eksportu danych, powiadamiania o zajęciu towarów oraz analizy danych SIC. Stworzenie systemu dostępu do informacji, danych i źródeł danych w ramach zwalczania nadużyć finansowych w dziedzinie ochrony interesów finansowych i innych interesów Wspólnoty. 5.2 .Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty i spójność wniosku z innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty W ramach zwalczania nadużyć finansowych szkodzących budżetowi UE i zwalczania innego rodzaju niezgodnej z prawem wymiany handlowej, brak zgodności i interoperacyjności struktur systemów informatycznych właściwych krajowych organów w tej dziedzinie stanowił przeszkodę dla dobrego funkcjonowania mechanizmów współpracy administracyjnej i wzajemnej pomocy. W tej sytuacji ważne było szukanie wspólnego mianownika pomiędzy krajowymi systemami. Cel ten został osiągnięty poprzez stworzenie jednolitej infrastruktury technicznej znanej pod nazwą „System informacji w celu zwalczania nadużyć finansowych (AFIS)”, z którą współpracują różne wspólnotowe aplikacje informatyczne związane ze zwalczaniem nadużyć finansowych. Te aplikacje informatyczne, oparte na wspólnotowych przepisach celnych i rolnych, od tej chwili mają wspólny interfejs z systemami krajowymi, co powoduje, że są one łatwo dostępne dla użytkowników z właściwych organów państw członkowskich. Poprzez uregulowania sektorowe, omawiana infrastruktura ma na celu pomagać właściwym organom w zapobieganiu, poszukiwaniu i ściganiu działań, które są sprzeczne z przepisami celnymi i rolnymi wzmacniając skuteczność procedur współpracy i kontroli poprzez szybsze przekazywanie informacji oraz lepszą wymianę informacji z jednej strony pomiędzy tymi organami, a z drugiej strony pomiędzy tymi organami a Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF). Spójność wniosku z innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia Wszystkie środki wpisane w artykule 24.0203 „system informacji w celu zwalczania nadużyć finansowych (AFIS)” w budżecie UE są przeznaczone na rozwój i konserwację infrastruktury systemu AFIS, jak również na jego użytkowanie i usługi wykonawstwa z nim związane. 5.3 Cele, spodziewane wyniki oraz wskaźniki związane z wnioskiem w kontekście ABM (zarządzania kosztami działań) Celem jest opracowanie i rozwinięcie nowej infrastruktury systemu AFIS zawierającej jednocześnie nową technologię ukierunkowaną na Internet (sprzęt komputerowy) oraz nowe aplikacje (oprogramowanie). Wskaźniki wyników: - zlecenie wykonania nowego portalu AFIS oraz narzędzi zarządzania z nim związanych, np. User Registration Tool (URT) (cel osiągnięty: tak lub nie), - opracowanie i zlecenie wykonania następujących nowych aplikacji (cel osiągnięty: tak lub nie): - niezorganizowanej wymiany informacji (AFIS mailing), - zorganizowanej wymiany informacji (MARINFO, YACHTINFO, CIGINFO, e-AM), - narzędzi współpracy (Virtual OCU: CONSUR, MARSUR, VIASUR), - przechowywania informacji (FIDE i CIS web) (cel: tak – nie), - zlecenie wykonania uaktualnionych wersji następujących aplikacji (cel osiągnięty: tak lub nie): - system wymiany informacji ( Mutual Information System MIS), - system elektronicznej wymiany danych ( Electronic Communication Registry ECR), - opracowanie i zlecenie wykonania systemu celnej analizy operacyjnej (COAS) i rozszerzenie zastosowań systemu informacji celnej do kontroli gotówki wpływającej do UE lub wypływającej z UE (cel osiągnięty: tak lub nie); - zapewnienie przeprowadzenia prac naprawczych i rozwojowych infrastruktury systemu AFIS i jego aplikacji (liczba zdarzeń lub wniosków o zmianę); - ocena grupy użytkowników zewnętrznych baz danych (liczba opinii). Wskaźniki wpływu: - usprawnienie współpracy w ramach sieci użytkowników systemu AFIS (liczba wymienionych lub przechowywanych wiadomości); - spełnienie wymogów użytkowników w państwach członkowskich w zakresie nowej infrastruktury za pośrednictwem aplikacji pozwalającej zmierzyć stopień zadowolenia użytkowników; - wykazanie wartości dodanej podejścia opartego na informowaniu na szczeblu europejskim. 5.4. Metoda realizacji (indykatywna) Należy wskazać wybraną metodę/wybrane metody[33] realizacji działania. ( Zarządzanie scentralizowane. X bezpośrednio przez Komisję ( pośrednio przez: ( agencje wykonawcze, ( ustanowione przez Wspólnotę organy określone w art. 185 rozporządzenia finansowego, ( krajowe organy sektora publicznego/organy pełniące misję służby publicznej. ♦ Zarządzanie dzielone lub zdecentralizowane. ( z państwami członkowskimi, ( z krajami trzecimi. ( Zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy wyszczególnić). Uwagi: 6. MONITOROWANIE I OCENA 6.1 .System monitorowania Co trzy lata, licząc od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje raport o warunkach jego stosowania dla Parlamentu Europejskiego, Trybunału Obrachunkowego i Rady. 6.2. Ocena 6.2.1Ocena ex-ante Sprawozdanie roczne Komisji z 2004 roku – Ochrona finansowych interesów Wspólnot – był w dużym stopniu poświęcony ocenie wdrażania środków wzajemnej pomocy administracyjnej w dziedzinie celnej przez państwa członkowskie i Komisję w latach 2002–2004. Proponowana zmiana ma na celu wyciągnąć wnioski z tej oceny. 6.2.2 .Działania podjęte w wyniku oceny pośredniej/ex-post (wnioski wyciągnięte z podobnych doświadczeń w przeszłości) W razie konieczności, Komitet przyjmie rozporządzenie zgodnie z procedurą przewidzianą przez komitologię w celu określenia właściwych zasad wykonania. 6.2.3.Warunki i częstotliwość przyszłych ocen Co trzy lata, licząc od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, Komisja będzie przygotowywać raport o stosowaniu rozwiązań przewidzianych w rozporządzeniu dla Trybunału Obrachunkowego, Rady i Parlamentu Europejskiego. 7. ŚRODKI ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH W celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami, Komisja ma prawo przeprowadzać kontrole i inspekcje na miejscu w ramach niniejszego programu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EURATOM, WE) nr 2185/96[34]. W tym wypadku, dochodzenia prowadzone są przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i podlegają przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/1999[35]. Kontrole dokumentów i kontrole na miejscu będą regularnie przeprowadzane przez służby Komisji. 8. SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW 8.1. Cele wniosku z uwzględnieniem ich kosztu finansowego Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Wykorzystanie sieci łączności CCN/CSI dla aplikacji informatycznych AFIS | 2,65 mln EUR | 3,05 mln EUR | 3,05 mln EUR | 3,05 mln EUR | 3,05 mln EUR | 3,4 mln EUR | 8.2.Wydatki administracyjne 8.2.1 Liczba i rodzaj pracowników Rodzaj stanowiska | Personel, któremu powierzono zarządzanie działaniem przy użyciu istniejących i/lub dodatkowych zasobów (liczba stanowisk/pełnych etatów) | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony[38] (24 02 03) | A*/AD | 2,1A | 2,1A | 2,1A | 2,1A | 2,1A | 2,1A | B*, C*/AST | 3B 1C | 3B 1C | 3B 1C | 3B 1C | 3B 1C | 3B 1C | Pracownicy finansowani[39] w ramach art. XX 01 02 | Inni pracownicy finansowani[40] w ramach art. XX 01 04/05 | OGÓŁEM | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 6,1 | 8.2.2.Opis zadań związanych z działaniem Zarządzanie projektami informatycznymi AFIS, zwłaszcza zapewnienie roli interfejsu pomiędzy użytkownikami („Business owner”) i zewnętrznymi kontrahentami 8.2. 3. Źródła zasobów ludzkich (stosunek pracy) (W przypadku podania więcej niż jednego źródła, należy wskazać liczbę stanowisk pochodzących z każdego ze źródeł). ⎭ Stanowiska obecnie przypisane do zarządzania programem, które zostaną utrzymane lub przekształcone. ♦ Stanowiska wstępnie przyznane w ramach rocznej strategii politycznej / wstępnego projektu budżetu (APS/PDB) na rok n ( Stanowiska, o które zostanie złożony wniosek w ramach następnej procedury APS/PDB ( Przesunięcia w ramach istniejących zasobów w danej jednostce organizacyjnej (przesunięcia wewnętrzne) ( Stanowiska wymagane na rok n, które nie zostały przewidziane w APS/PDB w danym roku 8.2.4. Inne wydatki administracyjne uwzględnione w kwocie referencyjnej (XX 01 04/05 – wydatki na administrację i zarządzanie) w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Pozycja w budżecie (numer i treść) | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | RAZEM | 1. Pomoc techniczna i administracyjna (w tym powiązane koszty personelu) | Agencje wykonawcze[41] | Inna pomoc techniczna i administracyjna | wewnętrzna | zewnętrzna | Pomoc techniczna i administracyjna ogółem | 8.2.5. Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane nie uwzględnione w kwocie referencyjnej w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Rodzaj zasobów ludzkich | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony (XX 01 01) | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 1,318 | Pracownicy finansowani w ramach art. XX 01 02 (personel pomocniczy, oddelegowani eksperci krajowi (END), personel kontraktowy, itd.) (należy określić pozycję w budżecie) | Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane (NIEuwzględnione w kwocie referencyjnej) | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 0,659 | 1,318 | Kalkulacja – Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony W razie potrzeby należy odnieść się do pkt 8.2.1. 6,1 x108.000 = 658.800 EUR Kalkulacja - pracownicy finansowani w ramach art. XX 01 02 W razie potrzeby należy odnieść się do pkt 8.2.1. 8.2.6. Inne wydatki administracyjne nie uwzględnione w kwocie referencyjnej w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012-2013 | RAZEM | XX 01 02 11 01 – podróże służbowe | XX 01 02 11 02 – spotkania i konferencje | 24 01 06 0001 02 11 03 – komitety[42] | 0,120 | 0,120 | 0,120 | 0,120 | 0,120 | 0,240 | 0,840 | XX 01 02 11 04 – badania i konsultacje | XX 01 02 11 05 – systemy informatyczne | 2. Inne wydatki na zarządzanie ogółem (XX 01 O2 11) | 3. Inne wydatki o charakterze administracyjnym (należy wskazać jakie, odnosząc się do pozycji w budżecie) 24 01 06 00 02 01 kontrole, badania, analizy i specyficzne działania Urzędu OLAF | 0,600 | 0,600 | 0,600 | 0,600 | 0,600 | 1,200 | 4,200 | Ogółem wydatki administracyjne inne niż wydatki na zasoby ludzkie i powiązane koszty (NIEuwzględnione w kwocie referencyjnej) | 0,720 | 0,720 | 0,720 | 0,720 | 0,720 | 1,440 | 5,040 | Komitet ds. wzajemnej pomocy (R. 515/97), o którym mowa w art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. (zastosowanie art. 5 i 6 decyzji 1999/468/WE) Kalkulacja - Inne wydatki administracyjne nie uwzględnione w kwocie referencyjnej Na podstawie wykonania w latach 2004–2005 i planowania na 2006 r. [pic] [1] Dz.U. L 264/1 z 15.10.2003 [2] Dz.U. L 264/1 z 15.10.2003 [3] Dz.U. L 359 z 4.12.2004 [4] Dz.U. L 349 z 25.11.2004 [5] Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1 [6] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1881/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str.1) [7] Dz.U. L 82 z 22.3.1997 [8] Dz.U. L 122 z 16.5.2003 [9] Dz.U. C 316 z 27.11.1995 [10] 7273/2/95/ ENFOCUSTOM 17 [11] Dz.U. C z , str. [12] Dz.U. C z , str. [13] Dz.U. C z , str. [14] Dz.U. L 82 z 22.3.1997, str.1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 807/2003 z 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U. L 122 z 16.5.2003) [15] Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 20. [16] Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 34. [17] Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 33. [18] Dz.U. C 139 z 13.6.2003, str.1. [19] Dz.U. L 264 z 15.10.2003, str.1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004) [20] Dz.U. C 247 z 15.10.2003, str.1. [21] Dz.U. C 362 z 18.12.2001, str.1. [22] Dz.U. L 281 z 28.11.1995, str. 31 [23] Dz.U. L 201 z 31.7.2002, str. 37 [24] Dz.U. L 24 z 30.1.1998, str. 1 [25] Dz.U. C 364 z 18.12.2000, str. 1. [26] Dz.U. L 309 z 25.11.2005, str. 9. [27] Dz.U. C 316 z 27.11.1995. [28] Wydatki niewchodzące w zakres rozdziału xx 01 w tytule xx. [29] Wydatki w ramach art. xx 01 04 w tytule xx. [30] Wydatki w ramach rozdziału xx 01, z wyłączeniem art. xx 01 04 i xx 01 05. [31] Patrz pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego. [32] W razie potrzeby, tzn. gdy czas trwania działania przekracza 6 lat, należy wprowadzić dodatkowe kolumny. [33] W przypadku wskazania więcej niż jednej metody, należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi” w niniejszym punkcie. [34] Dz.U. L 292 z 15.11 1996, str. 2. [35] Dz.U. L 136 z 31.5. 1999, str. 1. [36] Zgodnie z opisem w części 5.3. [37] Do tych wydatków dochodzą wydatki związane z korzystaniem ze wspólnej sieci łączności / wspólnego systemu połączeń (CCN/CSI), które są już objęte wnioskiem Komisji dotyczącym decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program działań dla ceł we Wspólnocie (Cła 2013) (COM(2006) 201 wersja ostateczna z dnia 17 maja 2006 r.). [38] Koszty te NIE są uwzględnione w kwocie referencyjnej. [39] Koszty te NIE są uwzględnione w kwocie referencyjnej. [40] Koszty te są uwzględnione w kwocie referencyjnej. [41] Należy odnieść się do oceny skutków finansowych regulacji dla danej agencji wykonawczej/danych agencji wykonawczych. [42] Należy określić rodzaj komitetu i grupę, do której należy.