—

stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO), doręczonej skarżącej w dniu 7 października 2020 r., na mocy której oddalono jej zażalenie z dnia 27 maja 2020 r., w tym żądanie zapłaty odszkodowania w wysokości 50 000 EUR;

—

stwierdzenie nieważności decyzji EPSO/komisji konkursowej z dnia 27 lutego 2020 r. oddalającej żądanie skarżącej dotyczące ponownego rozpatrzenia decyzji komisji konkursowej o niedopuszczeniu jej do kolejnego etapu konkursu;

—

stwierdzenie nieważności decyzji EPSO/komisji konkursowej z dnia 26 czerwca 2019 r. o nieumieszczeniu nazwiska skarżącej na liście rezerwy kadrowej konkursu EPSO/AD/363/18 (AD 7) – Administratorzy w dziedzinie ceł;

—

stwierdzenie nieważności ogłoszenia o konkursie otwartym EPSO/AD/363/18 (AD 7) – Administratorzy w dziedzinie ceł, opublikowanego w dniu 11 października 2018 r. (1). oraz utworzonej w jego wyniku listy rezerwy kadrowej zawierającej nazwiska wyłonionych kandydatów;

—

zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania w wysokości 70 000 EUR za szkody powstałe w wyniku wskazanych wyżej bezprawnych decyzji;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie doświadczenia zawodowego skarżącej – nierozpatrzenie zażalenia złożonego na podstawie art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego – nadużycie uprawnień dyskrecjonalnych przez komisję konkursową oraz naruszenie art. 27 regulaminu pracowniczego wskutek oczywiście niewłaściwego wyboru członków komisji konkursowej egzaminujących skarżącą – nieprawidłowa ocena odpowiedzi udzielonych przez skarżącą na zadane jej pytania – naruszenie obowiązku przeprowadzenia obiektywnej oceny porównawczej kandydatów, naruszenie zasad równego traktowania i równych szans.

2.

Zarzut drugi dotyczący nieprawidłowej oceny odpowiedzi udzielonych przez skarżącą na pytanie zadane jej przez członka komisji konkursowej – naruszenie załącznika I pkt 1 i załącznika II pkt 2 do ogłoszenia o konkursie – oczywisty błąd w ocenie odpowiedzi udzielonych przez skarżącą.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenie obowiązku uzasadnienia i art. 296 TFUE.

4.

Zarzut czwarty dotyczących braku stabilności składu komisji konkursowej w trakcie sprawdzianów ustnych konkursu – niewdrożenie wystarczających środków koordynujących w celu zapewnienia spójnej i obiektywnej oceny, równych szans i równego traktowania kandydatów.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 1, 2, 3 i 4 rozporządzenia nr 1 z 1958 r. (2). – naruszenia art. 1d i 28 regulaminu pracowniczego oraz art. 1 ust. 1 lit. f) załącznika III do regulaminu pracowniczego – naruszenie zasady równego traktowania i niedyskryminacji.