1)

Czy art. 12 ust. 2 dyrektywy 2002/58/WE (1), w związku z art. 2 lit. f) tej dyrektywy i art. 95 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (2) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku braku odmiennych uregulowań krajowych, dopuszcza on, aby krajowy organ nadzorczy wymagał „zgody” abonenta w rozumieniu ogólnego rozporządzenia o ochronie danych na publikację jego danych osobowych w publicznych spisach abonentów telefonicznych i w ramach usług biur numerów, zarówno tych publikowanych przez samego operatora, jak i przez innych dostawców?

2)

Czy przewidziane w art. 17 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych prawo do usunięcia danych należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie zakwalifikowaniu przez krajowy organ nadzorczy wniosku abonenta o usunięcie z publicznych spisów abonentów telefonicznych i z usług biur numerów jako wniosku o usunięcie danych w rozumieniu art. 17 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych?

3)

Czy art. 24 i art. 5 ust. 2 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, aby krajowy organ nadzorczy wywodził z mającej swe źródło w tych przepisach odpowiedzialności, że administrator powinien wdrożyć odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, aby poinformować innych administratorów, a mianowicie dostawcę usług telefonicznych oraz innych dostawców spisów abonentów i usług biur numerów, którzy otrzymali dane od tego administratora, o cofnięciu przez zainteresowanego zgody stosownie do art. 6 w związku z art. 7 rozporządzenia?

4)

Czy art. 17 ust. 2 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby krajowy organ nadzorczy nakazał dostawcy publicznego spisu abonentów i usług biura numerów, do którego zwrócono się o zaprzestanie publikowania danych określonej osoby, aby podjął on stosowne środki służące poinformowaniu wyszukiwarek internetowych o tym wniosku o usunięcie danych?