1)

Czy pojęcie drewna opałowego zawarte w art. 122 dyrektywy 2006/112/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że oznacza ono każde drewno, które ze względu na swoje obiektywne właściwości jest przeznaczone wyłącznie do spalania?

2)

Czy państwo członkowskie, które na podstawie art. 122 dyrektywy 2006/112/WE ustanawia stawkę obniżoną dla dostaw drewna opałowego, może precyzyjnie określić zakres stosowania tej stawki na podstawie Nomenklatury scalonej zgodnie z art. 98 ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE?

3)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie: czy państwo członkowskie może wykonać swoje wynikające z art. 122 dyrektywy 2006/112/WE i art. 98 ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE uprawnienie do określenia zakresu stawki obniżonej dla dostaw drewna opałowego na podstawie Nomenklatury scalonej, przy jednoczesnym przestrzeganiu zasady neutralności podatkowej, w taki sposób, że dostawy różnych form drewna opałowego, które różnią się obiektywnymi cechami i właściwościami, lecz które z punktu widzenia przeciętnego konsumenta zgodnie z kryterium porównywalności zastosowania służą zaspokojeniu takiej samej potrzeby (w tym przypadku: ogrzewania) i w związku z tym są konkurencyjne wobec siebie, podlegają różnym stawkom podatku?