Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2019 — Wepa Hygieneprodukte κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-238/19)

(2019/C 213/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Wepa Hygieneprodukte GmbH (Arnsberg, Γερμανία), Wepa Leuna GmbH (Leuna, Γερμανία), Wepa Papierfabrik Sachsen GmbH (Arnsberg) (εκπρόσωποι: H. Janssen και A. Vallone, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2018) 3166 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 28ης Μαΐου 2018, σχετικά με το «καθεστώς ενισχύσεων SA.34045 (2013/C) (πρώην 2012/NN) που έθεσε σε εφαρμογή η Γερμανία υπέρ καταναλωτών βασικού φορτίου σύμφωνα με το άρθρο 19 της Stromnetzentgeltverordnung [κανονιστικής αποφάσεως για τα τέλη δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας]» (ΕΕ 2019, L 14, σ. 1), καθώς και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή στηρίζεται σε ένα μοναδικό λόγο ακυρώσεως, κατά τον οποίο η απαλλαγή από το τέλος δικτύου δεν συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Συναφώς, οι προσφεύγουσες προβάλλουν καταρχάς ότι για την απαλλαγή από το τέλος δικτύου δεν χρησιμοποιήθηκαν κρατικοί πόροι ή πόροι τους οποίους έχει χορηγήσει το κράτος. Επιπλέον υποστηρίζουν ότι κακώς η καθής δέχθηκε ότι η προσαύξηση του άρθρου 19 συνιστά μια επιβαλλόμενη από το κράτος στους τελικούς καταναλωτές «φορολογική επιβάρυνση» ή «φορολογική επιβάρυνση αποτελέσματος ισοδυνάμου προς δασμούς» κατά την έννοια της αποφάσεως της 17ης Ιουλίου 2008, Essent Netwerk Noord κ.λπ. (C-206/06, EU:C:2008:413).

Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι στους καταναλωτές βασικού φορτίου δεν παρασχέθηκε επιλεκτικό πλεονέκτημα.