22.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 246/8 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 5 kwietnia 2019 r. — DenizBank AG/Verein für Konsumenteninformation
(Sprawa C-287/19)
(2019/C 246/08)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberster Gerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca rewizję: DenizBank AG
Druga strona postępowania: Verein für Konsumenteninformation
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 52 pkt 6 lit. a) w związku z art. 54 ust. 1 dyrektywy 2015/2366/UE (1) (dyrektywy w sprawie usług płatniczych), zgodnie z którym uznaje się, że użytkownik usług płatniczych wyraził zgodę na proponowane zmiany warunków, jeżeli przed proponowanym dniem ich wejścia w życie nie zgłosi dostawcy usług płatniczych sprzeciwu wobec takich zmian, należy interpretować w ten sposób, że fikcja zgody może zostać uzgodniona również z konsumentem bez żadnych ograniczeń w odniesieniu do wszelkich możliwych warunków umowy? |
2) |
|
3) |
Czy art. 63 ust. 1 lit. b) dyrektywy w sprawie usług płatniczych należy interpretować w ten sposób, że dostawca usług płatniczych może powoływać się na to odstępstwo tylko wtedy, gdy zostanie wykazane, że instrument płatniczy zgodnie z aktualnym stanem techniki nie może zostać zablokowany lub że nie można zapobiec jego dalszemu używaniu? |
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. 2015, L 337, s. 35).