201806290601986312018/C 249/482892018TC24920180716EL01ELINFO_JUDICIAL20180504383921

Υπόθεση T-289/18: Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου


C2492018EL3810120180504EL0048381392

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2018 — Pšonka κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-289/18)

2018/C 249/48Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Artem Viktorovič Psonka (Κραματόρσκ, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα.

—

Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως.

—

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων διατείνεται, μεταξύ άλλων, ότι, κατά την έκδοση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/333, της 5ης Μαρτίου 2018, το Συμβούλιο δεν επέδειξε την απαιτούμενη επιμέλεια, δεδομένου ότι, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν εξέτασε τα επιχειρήματα που προέβαλε και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο προσφεύγων, τα οποία συνηγορούν υπέρ του, αλλά στηρίχθηκε πρωτίστως στη συνοπτική έκθεση του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Ουκρανίας, χωρίς ουδόλως να ζητήσει επιπλέον στοιχεία ως προς την πορεία της σχετικής έρευνας στην Ουκρανία.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι τα περιοριστικά μέτρα που επεβλήθησαν εις βάρος του στερούνται αναλογικού χαρακτήρα, υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο και παραβιάζουν τις κατά το διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος τα οποία κατοχυρώνονται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων παραβιάσθηκαν τα δικαιώματά του σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας, καθώς και το δικαίωμά του στην προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.