1)

Έχει ο αυτεπάγγελτος έλεγχος από το εθνικό δικαστήριο των ρητρών παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται σε σύμβαση συναπτόμενη με καταναλωτή, έλεγχος ο οποίος βρίσκει έρεισμα στο άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές ( 1 ), και στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. υπόθεση Pannon GSM, C-243/08, EU:C:2009:350), την έννοια ότι εκτείνεται και επί ρητρών οι οποίες, ενώ ρυθμίζουν το ζήτημα της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου στη διαφορά μεταξύ των διαδίκων, εντούτοις πράττουν τούτο αποκλειστικά με παραπομπή στη ρύθμιση του εθνικού δικαίου;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος, πρέπει ο έλεγχος που ασκεί το δικαστήριο να συνεπάγεται την εφαρμογή κανόνων δικαιοδοσίας κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του καταναλωτή όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της οδηγίας και επομένως και η δυνατότητα να εκδικάζεται η υπόθεση από το πλησιέστερο δικαστήριο στον τόπο κατοικίας/μόνιμης διαμονής του καταναλωτή;