7.8.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 256/11

1)

Έχει το άρθρο 4, στοιχείο 3, της αποφάσεως-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ την έννοια ότι το γεγονός ότι δεν έχουν ασκηθεί διώξεις για την παράβαση που αποτελεί το αντικείμενο ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ή ότι παύουν οι ήδη ασκηθείσες έχει σχέση μόνο με την παράβαση που αποτελεί το αντικείμενο του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ή η διάταξη αυτή έχει την έννοια ότι η μη άσκηση διώξεως ή η παύση τους πρέπει επίσης να αφορά το καταζητούμενο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του υπόπτου/κατηγορούμενου στο πλαίσιο αυτών των διώξεων;

2)

Μπορεί κράτος μέλος να αρνηθεί, με βάση το άρθρο 4, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, να εκτελέσει ένα ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε, όταν η δικαστική αρχή του άλλου κράτους μέλους έχει αποφασίσει είτε να μην προβεί σε διώξεις για την παράβαση που αποτελεί το αντικείμενο του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως είτε να τις παύσει, στην περίπτωση κατά την οποία, στο πλαίσιο αυτών των διώξεων, το καταζητούμενο πρόσωπο είχε την ιδιότητα του μάρτυρα και όχι αυτή του υπόπτου/κατηγορούμενου;

3)

Συνιστά για τα άλλα κράτη μέλη η απόφαση να παύσει η έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας το καταζητούμενο πρόσωπο δεν είχε την ιδιότητα του υπόπτου, αλλά εξετάσθηκε με την ιδιότητα του μάρτυρα, λόγο για να μη δοθεί συνέχεια στο εκδοθέν ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, σύμφωνα με το άρθρο 3, σημείο 2, της αποφάσεως-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ;

4)

Ποια είναι η σχέση μεταξύ του υποχρεωτικού λόγου αρνήσεως της παραδόσεως που προβλέπεται στο άρθρο 3, σημείο 2, της αποφάσεως-πλαίσιο, στην περίπτωση κατά την οποία «από τις πληροφορίες που διαθέτει η δικαστική αρχή εκτέλεσης προκύπτει ότι ο καταζητούμενος έχει δικασθεί τελεσιδίκως για τις ίδιες πράξεις από κράτος μέλος», και του προαιρετικού λόγο αρνήσεως της παραδόσεως που προβλέπεται στο άρθρο 4, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαίσιο, στην περίπτωση κατά την οποία «όταν ο καταζητούμενος έχει δικασθεί τελεσιδίκως για τις αυτές πράξεις σε κράτος μέλος, με αποτέλεσμα να κωλύεται η μεταγενέστερη άσκηση δίωξης»;

5)

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ την έννοια ότι το κράτος εκτελέσεως οφείλει να εκδώσει απόφαση επί παντός ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που του διαβιβάζεται, τούτο δε και στην περίπτωση που έχει ήδη αποφασίσει επί προηγουμένου ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που εκδόθηκε από την άλλη δικαστική αρχή κατά του ίδιου προσώπου που καταζητείται στο πλαίσιο της ίδιας ποινικής διαδικασίας, το δε νέο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδόθηκε λόγω μεταβολής των περιστάσεων στο κράτος εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως (απόφαση περί παραπομπής — κίνηση της ποινικής διαδικασίας, αυστηρότερο κριτήριο ως προς τις ενδείξεις για τη διάπραξη της παραβάσεως, νέα αρμόδια δικαστική αρχή ή νέο αρμόδιο δικαστήριο);