7.8.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/2

1)

Czy „produkcja wodoru” w rozumieniu pkt 2 załącznika I do decyzji Komisji 2011/278/UE (1) ma miejsce tylko wtedy, gdy z dwóch atomów wodoru H wytwarza się w drodze syntezy chemicznej molekułę wodoru H2, czy też pojęcie produkcji obejmuje również proces, w którym w przypadku zawierającej wodór mieszaniny gazów – bez syntezy – względna zawartość wodoru H2 w mieszaninie jest zwiększana w ten sposób, że pozostałe składniki gazu są usuwane – bądź to w drodze fizycznej bądź to chemicznej, w celu – jak to sformułowano w pkt 2 załącznika I do decyzji – otrzymania „produktu wyrażonego jako produkcja sprzedawana (netto) i do 100 % czystości przedmiotowej substancji”?

2)

W razie udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze w ten sposób, że pojęcie produkcji nie obejmuje zwiększenia względnej zawartości wodoru H2 w mieszaninie gazów, należy zapytać następnie

Czy sformułowanie „elementy procesu bezpośrednio lub pośrednio związane z produkcją gazu syntezowego i rozdzielaniem wodoru i tlenku węgla” należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono wyłącznie razem oba rzeczone elementy („i”) granic systemowych wskaźników emisyjności produktu dla wodoru opisanych w pkt 2 załącznika do decyzji Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. (2011/278/UE), czy też element procesu „rozdzielania wodoru i tlenku węgla” może również występować oddzielnie sam w sobie jako jedyny element procesu w granicach systemowych?

3)

W razie udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie w ten sposób, że element procesu „rozdzielania wodoru i tlenku węgla” może występować również oddzielnie sam w sobie jako jedyny element procesu w granicach systemowych, należy zapytać następnie:

Czy element procesu „rozdzielania wodoru i tlenku węgla” występuje tylko wtedy, gdy rozdzielane są wodór H2 i tlenek węgla CO, czy też element procesu „rozdzielania wodoru i tlenku węgla” występuje również wtedy, gdy wodór jest rozdzielany nie tylko z tlenkiem węgla, lecz dodatkowo również z innymi substancjami – na przykład dwutlenkiem węgla CO2 lub CnHn?

4)

W wypadku gdy skarżącej należy sądownie przyznać prawo do dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji, powstaje pytanie, czy pkt 3 sentencji wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 kwietnia 2014 r., C-191/14, należy interpretować w ten sposób