9.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 6/42 |
Skarga wniesiona w dniu 28 października 2016 r. – Confédération Nationale du Crédit Mutuel/EBC
(Sprawa T-751/16)
(2017/C 006/53)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Confédération Nationale du Crédit Mutuel (Paryż, Francja) (przedstawiciel: M. Grégoire, avocat)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie na podstawie art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, nieważności decyzji Europejskiego Banku Centralnego z dnia 24 sierpnia 2016 r. wydanej w przedmiocie wniosku Crédit Mutuel o uzyskanie pozwolenia na wyłączenie ekspozycji wobec sektora publicznego z obliczania wskaźnika dźwigni, zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do Crédit Mutuel i wszystkich podmiotów wchodzących w skład grupy podlegających wskaźnikowi dźwigni (ECB/SSM/2016 – 9695000CG7B84NLR5984/92); |
— |
obciążenie Europejskiego Banku Centralnego całością kosztów postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący nadużycia władzy, jakie cechuje zaskarżoną decyzję. Według skarżącej, Europejski Bank Centralny (EBC) jest władny jedynie by badać czy spełnione są przesłanki wymagane, aby instytucja korzystała z wyjątku od reguł obliczania wskaźnika dźwigni, w celu zapewnienia faktycznego stosowania tego wyjątku, bez wzmacniania ani oceny właściwego charakteru tych przesłanek, które to zostały ostatecznie i jasno określone przez Komisję na podstawie kompetencji wyłącznej w rozporządzeniu delegowanym mającym na celu uwzględnienie szczególnego kontekstu bankowego i finansowego Unii Europejskiej. |
2. |
Zarzut drugi podniesiony tytułem ewentualnym względem zarzutu pierwszego i dotyczący naruszenia prawa popełnionego przez EBC w zaskarżonej decyzji. Według skarżącej należy uważać, że ekspozycje wobec podmiotów sektora publicznego, w wypadku gdy są podobne do ekspozycji wobec rządu centralnego, mają ryzyko wynoszące zero jeśli są denominowane w walucie tego rządu centralnego. |
3. |
Zarzut trzeci podniesiony tytułem ewentualnym względem dwóch pierwszych zarzutów, dotyczący oczywistego błędu w ocenie. Według skarżącej, zaskarżona decyzja jest oczywiście niewłaściwa w stosunku do celów realizowanych przez wymogi ostrożnościowe, w świetle cech regulowanych oszczędności oraz oczywiście nieproporcjonalna, jeżeli chodzi o negatywne konsekwencje jakie wywołuje dla zainteresowanej instytucji. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia oraz zasady dobrej administracji, albowiem EBC nie zbadał ani nie uwzględnił wszystkich istotnych okoliczności sprawy. |