18.7.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 260/47


Αναίρεση που άσκησε στις 28 Μαΐου 2016 ο Petrus Kerstens κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση F-23/15, Kerstens κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-270/16 P)

(2016/C 260/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Petrus Kerstens (Overijse, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: C. Mourato, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2016, F-23/15, Kerstens κατά Επιτροπής·

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Πρώτος λόγος, ο οποίος αφορά παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, καθώς και αντιφάσεις στο αιτιολογικό της αποφάσεως σχετικά με την ανυπαρξία εκθέσεως διοικητικής έρευνας κατά την έννοια των άρθρων 2 έως 4 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων σχετικά με τη διεξαγωγή των διοικητικών ερευνών και των πειθαρχικών διαδικασιών του 2004 (στο εξής: ΓΕΔ 2004).

2.

Δεύτερος λόγος, ο οποίος αφορά πλάνη περί το δίκαιο σχετικά με τη μη ακύρωση πειθαρχικής αποφάσεως μη στηριζόμενης σε έκθεση διοικητικής έρευνας κατά την έννοια των ΓΕΔ 2004.

3.

Τρίτος λόγος, ο οποίος αφορά αντιφάσεις στο αιτιολογικό της αποφάσεως, αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, παραβάσεις του άρθρου 4, παράγραφος 4, των ΓΕΔ 2004, του άρθρου 91 του ΚΥΚ, παραβίαση της αρχής της διακρίσεως των εξουσιών μεταξύ των δικαστικών και των διοικητικών αρχών, παραβίαση της απαγορεύσεως εκδόσεως αποφάσεως ultra petita και των αρχών της κατ’ αντιμωλίαν συζητήσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθώς και πλάνη περί το δίκαιο σχετικά με την εξέταση στην οποία προέβη το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης των συνεπειών των παρατυπιών τις οποίες διέπραξε η Επιτροπή.

4.

Τέταρτος λόγος, ο οποίος αφορά πλάνη περί το δίκαιο και παραβίαση της αρχής της κατ’ αντιμωλίαν συζητήσεως που συνδέονται με εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 24 του ΚΥΚ και του άρθρου 10 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ.

5.

Πέμπτος λόγος, προβαλλόμενος επικουρικώς, ο οποίος αφορά παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και πλάνη περί το δίκαιο σχετικά με την αρχή της τηρήσεως εύλογης προθεσμίας όσον αφορά τις πειθαρχικές αποφάσεις.