30.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/36

—

να δεχθεί τους προβαλλόμενους στην παρούσα προσφυγή λόγους ακυρώσεως·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που συνίσταται στην απαλλαγή των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου, καθότι δεν προσδιορίζει προσηκόντως το μέτρο κρατικής ενισχύσεως, χαρακτηρίζει ως καθεστώς ενισχύσεων το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη και το θεωρεί ως ασύμβατη κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 107 ΣΛΕΕ·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθόσον θεωρούν το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη ως κρατική ενίσχυση ασύμβατη με την εσωτερική αγορά και διατάσσουν την ανάκτηση των εικαζόμενων κρατικών ενισχύσεων από τους ομίλους επιχειρήσεων στους οποίους ανήκουν οι λήπτες των ενισχύσεων, κατά παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ και του άρθρου 5, παράγραφοι 1 και 2, ΣΕΕ λόγω χρήσεως των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων για τον μονομερή προσδιορισμό της φορολογικής αρμοδιότητας του Βελγικού Δημοσίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό του φερόμενου ως μέτρου κρατικών ενισχύσεων και τον χαρακτηρισμό αυτού ως καθεστώτος ενισχύσεων το οποίο δεν απαιτεί περαιτέρω εκτελεστικά μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 2015/1589 και του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ διότι κρίθηκε ότι το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη αποτελεί μέτρο κρατικών ενισχύσεων. Η Επιτροπή δεν κατέδειξε τους εμπλεκόμενους κρατικούς πόρους, δεν εντόπισε την ύπαρξη πλεονεκτήματος και υπέπεσε σε εσφαλμένες εκτιμήσεις περί επιλεκτικού χαρακτήρα και νοθεύσεως του ανταγωνισμού.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό των ληπτών της εικαζόμενης κρατικής ενισχύσεως, ήτοι όχι μόνο των βελγικών οντοτήτων που υπόκεινται σε φόρο στο Βέλγιο αλλά και των πολυεθνικών ομίλων στους οποίους ανήκουν.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, επικουρικώς, παραβίαση της γενικής αρχής της νομιμότητας και του άρθρου 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), καθότι ενδέχεται να ζητηθεί ανάκτηση των ενισχύσεων από τους πολυεθνικούς ομίλους στους οποίους ανήκουν οι βελγικές οντότητες οι οποίες ήταν αποδέκτες προκριματικών φορολογικών αποφάσεων.