30.1.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 30/40

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2016 η Merck KGaA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 8 Σεπτεμβρίου 2016 στην υπόθεση T-470/13, Merck KGaA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-614/16 P)

(2017/C 030/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Merck KGaA (εκπρόσωποι: B. Bär-Bouyssière, Rechtsanwalt, S. Smith, Solicitor, R. Kreisberger, Barrister, D. Mackersie, Advocate)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Generics (UK) Ltd

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την πρώτη παράγραφο του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να ακυρώσει τα άρθρα 1, παράγραφος 1, 2, παράγραφος 1 της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα άρθρα 3 και 4 καθόσον αφορούν τη Merck·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει την ποινή που επιβλήθηκε στη Merck·

—	να αναιρέσει τη δεύτερη παράγραφο του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου και να διατάξει την Επιτροπή να φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα και τα δικαστικά έξοδα της Merck, όσον αφορά τόσο την πρωτοβάθμια, όσο και την κατ’ αναίρεση δίκη.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι οι συμφωνίες διακανονισμού για διπλώματα ευρεσιτεχνίας (στο εξής: συμφωνίες διακανονισμού) οι οποίες συνήφθησαν μεταξύ της Generics (UK) (στο εξής: GUK) και της Lundbeck συνιστούσαν περιορισμό εξ αντικειμένου βάσει του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ:

Με το πρώτο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη ως προς το εφαρμοστέο νομικό κριτήριο και την ορθή προσέγγιση προκειμένου να κριθεί εάν οι συμφωνίες μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως περιορισμοί εξ αντικειμένου, ιδίως βάσει των νομικών αρχών που εξαγγέλθηκαν στην απόφαση CB, C-67/13 P.

ii.	Με το δεύτερο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον δεν ανέλυσε εάν, βάσει της διατυπώσεώς τους, οι συμφωνίες διακανονισμού ήταν αρκούντως επιβλαβείς.

iii.	Με το τρίτο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι οι συμφωνίες διακανονισμού ήταν αρκούντως επιβλαβείς, με το σκεπτικό ότι ισοδυναμούσαν με συμφωνίες αποκλεισμού από την αγορά.

iv.	Με το τέταρτο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι οι συμφωνίες διακανονισμού ήταν αρκούντως επιβλαβείς, λόγω του ότι με αυτές αποτρεπόταν δικαστική διένεξη με αβέβαιο αποτέλεσμα.

v.	Με το πέμπτο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον αντιμετώπισε την πληρωμή στην GUK δυνάμει των συμφωνιών διακανονισμού ως ένα εκ των κύριων στοιχείων του περιορισμού εξ αντικειμένου.

vi.	Με το έκτο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία πέραν της διατυπώσεως των συμφωνιών διακανονισμού προκειμένου να θεμελιώσει την κρίση του ότι υφίσταται περιορισμός εξ αντικειμένου.

vii.	Με το έβδομο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι οι συμφωνίες διακανονισμού σχετικά με τον ΕΟΧ υπερέβαιναν το πλαίσιο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Lundbeck.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι η GUK και η Lundbeck ήταν δυνητικοί ανταγωνιστές κατά τον χρόνο που συνήφθησαν οι συμφωνίες διακανονισμού για διπλώματα ευρεσιτεχνίας:

viii.

Με το όγδοο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον δεν έκρινε εάν οι οκτώ δρόμοι προς την αγορά που επισήμανε η Επιτροπή ήταν οικονομικώς βιώσιμοι, ή πρακτικώς δυνατοί, για την GUK εντός ολίγου χρόνου.

ix.	Με το ένατο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον αντέστρεψε το βάρος αποδείξεως σχετικά με τον δυνητικό ανταγωνισμό.

x.	Με το δέκατο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι είχαν συνάψει τις συμφωνίες διακανονισμού ήταν σχετικό με την εκτίμηση του δυνητικού ανταγωνισμού.

xi.	Με το ενδέκατο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον δεν αναγνώρισε ότι η εκτίμηση του δυνητικού ανταγωνισμού δεν προσφερόταν προς εκτίμηση στο πλαίσιο της «εξ αντικειμένου» εκτιμήσεως.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον επικύρωσε το πρόστιμο το οποίο είχε επιβληθεί από την Επιτροπή στην αναιρεσείουσα:

xii.	Με το δωδέκατο επιχείρημα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή ήταν αρμόδια να επιβάλει πρόστιμο στην αναιρεσείουσα ή, επικουρικώς, να επιβάλει πρόστιμο το οποίο δεν ήταν απλώς και μόνο συμβολικό.