1)

Πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1610/96 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, σχετικά με την καθιέρωση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, οσάκις στην αίτηση χορηγήσεως συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας δυνάμει αυτού του κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα (2), «η ημερομηνία της πρώτης άδειας διάθεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση» προσδιορίστηκε χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν η νομική ερμηνεία που εδόθη με την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης C-471/14, οπότε η ημερομηνία αυτή είναι εσφαλμένη και, ως εκ τούτου, επιβάλλεται η διόρθωση της ημερομηνίας λήξεως του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας, ακόμη και όταν η απόφαση για τη χορήγηση του εν λόγω πιστοποιητικού εξεδόθη προς της αποφάσεως αυτής και έχει ήδη λήξει η προθεσμία για την προσβολής της αποφάσεως αυτής;

2)

Υποχρεούται η αρμόδια αρχή βιομηχανικής ιδιοκτησίας ενός κράτους μέλους που έχει την εξουσία να προβεί στην έκδοση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας να διορθώσει αυτεπαγγέλτως την ημερομηνία λήξεως του εν λόγω πιστοποιητικού προκειμένου να την προσαρμόσει προς τη νομική ερμηνεία που εδόθη με την απόφαση επί της υποθέσεως C-471/14;