28.11.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 441/9


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de Primera Instancia de Alicante (Ισπανία) στις 12 Σεπτεμβρίου 2016 — Bankia S.A. κατά Alfredo Sánchez Martínez και Sandra Sánchez Triviño

(Υπόθεση C-486/16)

(2016/C 441/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia de Alicante

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Bankia S.A.

Καθών: Alfredo Sánchez Martínez και Sandra Sánchez Triviño

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στα άρθρα 4, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), να λαμβάνονται υπόψη, κατά την εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας πρόωρης λύσεως συμβάσεως, όπως η περιλαμβανόμενη στην επίμαχη σύμβαση η οποία έχει συναφθεί μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, όχι μόνον οι συντρέχουσες κατά τον χρόνο της συνάψεως της συμβάσεως περιστάσεις, αλλά και η βαρύτητα της επελθούσας, μετά τη σύναψη της συμβάσεως, αθετήσεως από πλευράς καταναλωτή;

2)

Αντιβαίνει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, αρχή της αποτελεσματικότητας, να διατάσσεται η κίνηση διαδικασίας εκτελέσεως δυνάμει ρήτρας πρόωρης λύσεως κηρυχθείσας καταχρηστικής με τελεσίδικη δικαστική απόφαση σε προηγούμενη διαδικασία εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως η οποία αφορούσε τους ίδιους διαδίκους και στηριζόταν στην ίδια σύμβαση ενυπόθηκου δανείου, όταν η εσωτερική έννομη τάξη, μολονότι δεν αναγνωρίζει στην εν λόγω προηγούμενη δικαστική απόφαση ισχύ ουσιαστικού δεδικασμένου, δεν επιτρέπει, εντούτοις, την κίνηση νέας διαδικασίας εκτελέσεως βάσει του ιδίου εκτελεστού τίτλου;

3)

Στο πλαίσιο διαδικασίας εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως κατά την οποία, αφενός, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απορρίπτει το αίτημα κινήσεως διαδικασίας εκτελέσεως με το σκεπτικό ότι έχει ως βάση ρήτρα πρόωρης λύσεως κηρυχθείσας καταχρηστικής σε προηγουμένη διαδικασία εκτελέσεως ενυπόθηκης απαιτήσεως, η οποία στηριζόταν στον ίδιο εκτελεστό τίτλο και αφορούσε τους ίδιους διαδίκους, και, αφετέρου, το εφετείο εξαφανίζει την απορριπτική του αιτήματος κινήσεως διαδικασίας εκτελέσεως απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και αναπέμπει την υπόθεση σε αυτό προκειμένου το τελευταίο να κινήσει τη διαδικασία εκτελέσεως, αντιβαίνει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, αρχή της αποτελεσματικότητας η δέσμευση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου από την εφετειακή απόφαση ή πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι σχετικές διατάξεις του εσωτερικού δικαίου έχουν την έννοια ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν δεσμεύεται από την εφετειακή απόφαση οσάκις υφίσταται προηγούμενη τελεσίδικη δικαστική απόφαση με την οποία η ρήτρα πρόωρης λύσεως, επί της οποίας στηρίζεται η εκτέλεση, κηρύσσεται άκυρη, με αποτέλεσμα να πρέπει, στην περίπτωση αυτή, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο να απορρίψει, εκ νέου, την αίτηση κινήσεως διαδικασίας εκτελέσεως;


(1)  EE L 95, σ. 29.