27.6.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 232/5


Αναίρεση που άσκησε στις 11 Απριλίου 2016 η SolarWorld AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση T-141/14, SolarWorld AG κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-204/16 P)

(2016/C 232/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: SolarWorld AG (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, δικηγόρος, και J. Beck, Solicitor)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Brandoni solare SpA, Solaria Energia y Medio Ambiente, SA, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κινεζικό Εμπορικό Επιμελητήριο για τις εισαγωγές και εξαγωγές μηχανημάτων και ηλεκτρονικών προϊόντων (CCCME)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να κρίνει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-141/14·

να αποφανθεί επί της ουσίας και να ακυρώσει το άρθρο 3 του κανονισμού 1238/2013, ή να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας της προσφυγής ακυρώσεως· και

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως εκ του ότι διαπίστωσε ότι το άρθρο 3 του κανονισμού 1238/2013 (1) δεν μπορεί να διαχωριστεί από το υπόλοιπο τμήμα του κανονισμού αυτού. Κατά την αναιρεσείουσα, η μεταβολή της μορφής των μέτρων δεν συνεπάγεται μεταβολή του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού που επιβάλλει την εφαρμογή των μέτρων αυτών. Το πεδίο εφαρμογής των μέτρων αντιντάμπινγκ εμπερικλείει όλες τις εισαγωγές που προέρχονται από παραγωγούς ως προς τους οποίους έχει διαπιστωθεί ότι αυτοί ενέχονται σε ζημιογόνο ντάμπινγκ, ο δε σκοπός των εν λόγω μέτρων αντιντάμπινγκ, ανεξαρτήτως μορφής, έγκειται στο να είναι κατάλληλα για την εξάλειψη της ζημίας που υπέστησαν οι παραγωγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το εν λόγω πεδίο εφαρμογής δεν μεταβάλλεται διά της ακυρώσεως του άρθρου 3.

Η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη προσβάλλει το δικαίωμα της αναιρεσείουσας που απορρέει από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον αρνείται στον βιομηχανικό κλάδο παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δυνατότητα ασκήσεως ένδικης προσφυγής σε υποθέσεις εμπορικής άμυνας κατά οριστικών μέτρων που δεν τηρούν τις προϋποθέσεις του βασικού κανονισμού. Επιπροσθέτως, η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη προσβάλλει το δικαίωμα της αναιρεσείουσας που απορρέει από το άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον περιάγει τους παραγωγούς, οι οποίοι είναι εξαγωγείς, σε καλύτερη θέση εν σχέσει προς αυτήν του βιομηχανικού κλάδου παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένου υπόψη ότι η νομολογία αναγνωρίζει το δικαίωμα των εν λόγω παραγωγών-εξαγωγέων να ασκούν ένδικη προσφυγή.


(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 325, σ. 1).