14.3.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 98/49

Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2015 r. – Quanta Storage/Komisja

(Sprawa T-772/15)

(2016/C 098/64)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Quanta Storage, Inc. (Taoyuan City, Tajwan) (przedstawiciele: B. Hartnett, Barrister, O. Geiss, adwokaci, i W. Sparks, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 21 października 2015 r. w sprawie AT.39639 – Napędy dysków optycznych, dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFEU i art. 53 porozumienia EOG w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;

—	posiłkowo, obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez Komisję prawa skarżącej do obrony, obowiązku uzasadnienia i prawa do dobrej administracji

—	Zaskarżona decyzja jest oparta na ustaleniach, które nie zostały przedstawione skarżącej w postępowaniu administracyjnym.

—	Zaskarżona decyzja jest oparta na założeniach dotyczących przejrzystości na rynku, którego Komisja nie zbadała w pogłębiony sposób.

2.	Zarzut drugi dotyczący tego, że rozbieżność między sentencją zaskarżonej decyzji a rozumowaniem Komisji w odniesieniu do czasu trwania naruszenia w stosunku do Hewlett Pacard stanowi oczywisty błąd prawny i narusza obowiązek uzasadnienia.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja nie wykazała i nie przedstawiła odpowiedniego uzasadnienia, że skarżąca uczestniczyła w jednolitym i ciągłym naruszeniu.

—	Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w okresie od 14 lutego 2008 r. do 9 kwietnia 2008 r.

—	Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w okresie od 10 kwietnia 2008 r. do 27 października 2008 r.

—	Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w dniu 28 października 2008 r.

—	Brak jest wystarczającego dowodu na to, by skarżąca miała świadomość ogólnego planu kartelu czy też jego ogólnego zakresu i zasadniczych cech.

—	Skutki prawne braku wykazania przez Komisję przypisywanego naruszenia.

4.	Zarzut czwarty dotyczy tego, że Komisja nie wykazała w wymagany prawem i regułami postępowania dowodowego sposób, że posiadała uprawnienia do zastosowania art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG.

Zarzut piąty dotyczy popełnienia przez Komisję oczywistych błędów faktycznych i prawnych przy obliczaniu kwoty grzywny i naruszenia przez nią obowiązku uzasadnienia

—	Komisję dopuściła się błędów faktycznych i prawnych przy obliczaniu kwoty grzywny i nie przedstawiła jej uzasadnienia.

—	Komisja nie użyła najlepszych dostępnych danych dotyczących wartości sprzedaży skarżącego.

—	Komisja naruszyła zasadę równego traktowania przy obliczaniu kwoty podstawowej.

—	Komisja dopuściła się błędów w ocenie, rozpatrując wagę naruszenia i okoliczności łagodzące.