7.12.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 406/32

Skarga wniesiona w dniu 11 września 2015 r. – Huhtamaki i Huhtamaki Flexible Packaging Germany/Komisja

(Sprawa T-530/15)

(2015/C 406/33)

Język postępowania: angielski

Strony

Skarżące: Huhtamaki Oyj (Espoo, Finlandia) i Huhtamaki Flexible Packaging Germany GmbH & Co. KG (Ronsberg, Niemcy) (przedstawiciele: H. Meyer-Lindemann, C. Graf York von Wartenburg i L. Titze, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżące wnoszą do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 2 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 – Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja stwierdza w niej, że Huhtamaki Oyj naruszyła art. 101 TFUE, uczestnicząc w okresie wskazanym w art. 1 ust. 2 lit. d) decyzji Komisji w jednolitym i ciągłym naruszeniu składającym się z szeregu odrębnych naruszeń w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej i obejmującym terytorium Hiszpanii od początku naruszenia oraz terytorium Portugalii od dnia 8 czerwca 2000 r.;

—

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 3 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 – Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja stwierdza w niej, że skarżące naruszyły art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG, uczestnicząc w okresach wskazanych w art. 1 ust. 3 lit. c) decyzji Komisji w jednolitym i ciągłym naruszeniu składającym się z szeregu odrębnych naruszeń w sektorze tacek z pianki polistyrenowej oraz sztywnych tacek wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej i obejmującym terytoria Belgii, Danii, Finlandii, Niemiec, Luksemburga, Niderlandów, Norwegii i Szwecji;

—

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 5 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 – Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja stwierdza w niej, że Huhtamaki Oyj naruszyła art. 101 TFUE, uczestnicząc w okresach wskazanych w art. 1 ust. 5 lit. d) decyzji Komisji w jednolitym i ciągłym naruszeniu składającym się z szeregu odrębnych naruszeń w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej i obejmującym terytorium Francji;

—	stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 3 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 – Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja nakłada w niej na skarżące grzywnę w łącznej kwocie 1 0 8 06 000 EUR;

—	stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 5 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 – Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja nakłada w niej na Huhtamaki Oyj grzywnę w wysokości 4 7 56 000 EUR;

—	ewentualnie, znaczne obniżenie kwoty grzywien nałożonych na skarżące;

—	w każdym razie obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG, ponieważ dopuściła się oczywistych błędów w ustaleniach faktycznych oraz oczywistych naruszeń prawa, a także naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia, gdy uznała, że skarżące uczestniczyły w działaniach dotyczących tacek z pianki polistyrenowej oraz sztywnych tacek w „Europie Północno-Zachodniej” w okresie od dnia 13 czerwca 2002 r. do dnia 20 czerwca 2006 r., które mogą być uznane – gdy są rozpatrywane indywidualnie – odpowiednio za odrębne naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE i art. 53 porozumienia EOG.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG, ponieważ dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, a także naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia, gdy uznała, że skarżące uczestniczyły w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze tacek z pianki polistyrenowej oraz sztywnych tacek w „Europie Północno-Zachodniej” w okresie od dnia 13 czerwca 2002 r. do dnia 20 czerwca 2006 r.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasady proporcjonalności i równego traktowania, swoje wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien, jak również obowiązek uzasadnienia, gdyż przy ustalaniu grzywien, jakie miały zostać nałożone na skarżące, nie uwzględniła indywidualnych okoliczności, które uzasadniały obniżenie grzywien dla skarżących;

Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 101 TFUE oraz art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003, gdy uznała, że Huhtamaki Oyj poniesie solidarną odpowiedzialność jako nadrzędna spółka holdingowa grupy, a zatem jako pośrednia spółka dominująca, za zarzucany udział jej byłych pośrednich spółek zależnych (a) w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej na terytorium Francji od dnia 3 września 2004 r. do dnia 24 listopada 2005 r. oraz (b) w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej na terytoriach Hiszpanii i Portugalii (zwanych łącznie „Europą Południowo-Zachodnią”) od dnia 7 grudnia 2000 r. do dnia 18 stycznia 2005 r. Huhtamaki Oyj nie wywierała decydującego wpływu na Huhtamaki France SA ani na Huhtamaki Embalagens Portugal SA w omawianych okresach.