21.9.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 311/54 |
Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2015 r. – Università del Salento/Komisja
(Sprawa T-393/15)
(2015/C 311/59)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Università del Salento (Lecce, Włochy) (przedstawiciel: F. Vetrò, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności zaskarżonych aktów i w rezultacie zasądzenie kwot należnych wydziałowi inżynierii innowacyjnej Uniwersytetu Salentyńskiego w związku z umową zatytułowaną „Support for training career of researchers, Grant Agreement n. 6102350, Explaining the nature of technological innovation in Chinese enterprises”, ze wszystkimi wynikającymi z tego skutkami prawnymi, również w odniesieniu do kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko decyzji Komisji Europejskiej, Dyrekcja Generalna ds. Budżetu, Wykonanie budżetu (budżet ogólny i EFR) Odzyskiwanie należności, z dnia 4 maja 2015 r. oznaczonej jako N. D/CA – B.2 – 005817, oraz załączonej do niej noty debetowej. Decyzja ta obejmuje potrącenie wierzytelności przysługującej wydziałowi inżynierii innowacyjnej Uniwersytetu Salentyńskiego wobec Komisji w związku z wykonaniem umowy z tzw. serii Marie Curie, zatytułowanej „Support for training career of researchers, Grant Agreement n. 6102350, Explaining the nature of technological innovation in Chinese enterprises”, z należnością, jaka zdaniem Komisji przysługuje jej od wydziału nauk prawnych Uniwersytetu Salentyńskiego w związku z umową zatytułowaną „Agreement JUST/2010/JPEN/AG/1540 – Judicial Training and Research on EU crimes against environment and maritime pollution”.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu art. 3 i 24 włoskiej konstytucji, nadużyciu władzy, przekroczeniu kompetencji z uwagi na błędne ustalenia, braku dochodzenia, błędzie co do okoliczności faktycznych oraz naruszeniu i błędnym zastosowaniu art. 81 rozporządzenia finansowego Unii Europejskiej.
|
2. |
Zarzut drugi oparty na naruszeniu i błędnym zastosowaniu zasady skuteczności porządku prawnego Unii, naruszeniu i błędnym zastosowaniu zasady należytego zarządzania finansami oraz nadużyciu władzy z uwagi na brak dochodzenia.
|
3. |
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia i błędnego zastosowania art. 296 TFUE.
|