1.12.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 431/31

—

να διατάξει μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας κατά το άρθρο 64 του Κανονισμού Διαδικασίας, υποχρεώνοντας το Συμβούλιο να αποκαλύψει όλα τα στοιχεία βάσει των οποίων η προσφεύγουσα συμπεριελήφθη στον κατάλογο των προσώπων τα οποία αφορούν τα προσβαλλόμενα μέτρα,

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει ως προς την προσφεύγουσα την απόφαση 2011/137/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2014/380/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2014,

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει ως προς την προσφεύγουσα τον κανονισμό 204/2011 του Συμβουλίου, της 2ας Μαρτίου 2011, όπως έχει εφαρμοστεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (EE) 689/2014 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2014, για την εφαρμογή του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 204/2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη,

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστκά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο έχει τη δικαιοδοσία να ελέγξει τη νομιμότητα των περιοριστικών μέτρων που έχει επιβάλει στην προσφεύγουσα το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να υλοποιήσει τις επιβληθείσες από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κυρώσεις σχετικά με τη Λιβύη. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, όσον αφορά τα μέτρα με τα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωσης θέτει σε εφαρμογή τα περιοριστικά μέτρα που αποφασίστηκαν σε διεθνές επίπεδο, δεν ισχύει η ετεροδικία, επειδή πρόκειται για μέτρα με τα οποία υλοποιούνται ψηφίσματα του Συμβούλιου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, θεσπισθέντα βάσει των διατάξεων του κεφαλαίου VII του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο έχει τη δικαιοδοσία να ασκήσει πλήρη και ουσιαστικό έλεγχο της νομιμότητας των θεσπισθέντων από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέτρων με τα οποία υλοποιούνται τα ψηφίσματα του Συμβούλιου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών με τα οποία επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα σε βάρος της προσφεύγουσας. Στο πλαίσιο του ελέγχου αυτού εξετάζεται και αν η απόφαση του Συμβουλίου να συμπεριλάβει την προσφεύγουσα στον κατάλογο των προσώπων τα οποία αφορούν τα επίμαχα μέτρα στηρίζεται σε βάσιμους λόγους και είναι επαρκώς και αναλυτικώς αιτιολογημένη.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, καθώς και το δικαίωμά της σε αποτελεσματική ένδικη προστασία. Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε ούτε παρέθεσε στοιχεία που να δικαιολογούν τη συνέχιση της καταχωρίσεώς της στον ως άνω κατάλογο.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα που θέσπισε η Ευρωπαϊκή Ένωση παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλουν τα θεμελιώδη δικαιώματα της προσφεύγουσας περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και του σεβασμού της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι απόφαση περί καταχωρίσεως της προσφεύγουσας στον κατάλογο των προσώπων ως προς τα οποία εφαρμόζονται τα επίμαχα περιοριστικά μέτρα είναι αβάσιμη, εσφαλμένη, αδικαιολόγητη και πλημμελώς αιτιολογημένη, διότι η προσφεύγουσα δεν αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καταχώρισή της στον επίμαχο κατάλογο, αποκλειστικά και μόνο λόγω της οικογενειακής σχέσεώς της με τον θανόντα ηγέτη του καθεστώτος Καντάφι είναι αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι δεν είχε εμπλακεί σε γεγονότα στη Λιβύη τα οποία αποτελούν απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.