8.9.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/40

Skarga wniesiona w dniu 17 czerwca 2014 r. – Sumitomo Electric Industries i J-Power Systems przeciwko Komisji

(Sprawa T-450/14)

2014/C 303/48

Język postępowania: angielski

Strony

Skarżące: Sumitomo Electric Industries Ltd (Osaka, Japonia); J-Power Systems Corp. (Tokio) (przedstawiciele: M. Hansen, L. Crocco, J. Ruiz Calzado i S. Völcker, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżące wnoszą do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji w zakresie, w jakim Komisja uznała w niej, że skarżące są odpowiedzialne za jednolite, złożone i ciągłe naruszenie obejmujące zmowę między producentami europejskimi i zmowę w konfiguracji A/R, lub ewentualnie – znaczne obniżenie kwoty grzywny;

—	tytułem żądania ewentualnego – stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 8 lit. a)–c) decyzji w zakresie, w jakim Komisja uznała tam, że skarżące są odpowiedzialne za naruszenie w okresie od dnia 26 lipca 2006 r. do dnia 10 kwietnia 2008 r.;

—	tytułem dalszego żądania ewentualnego – stwierdzenie nieważności art. 2 lit. m) decyzji Komisji i obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżące, zważywszy na szczególnie ograniczone uczestnictwo skarżących w okresie od dnia 26 lipca 2006 r. do dnia 10 kwietnia 2008 r.;

—	stwierdzenie nieważności decyzji w całości, ponieważ opiera się ona w znacznym zakresie na dowodach zajętych nielegalnie w pomieszczeniach Nexans SA i Nexans France;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty:

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja nie wykazała jednolitego, złożonego i ciągłego naruszenia obejmującego porozumienie między azjatyckimi i europejskimi producentami przewidujące obowiązek trzymania się przez nich z dala od ich odnośnych rynków krajowych oraz porozumienie w sprawie podziału projektów w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) miedzy europejskie przedsiębiorstwa.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędów w ustaleniach faktycznych oraz naruszyła prawo przy stosowaniu art. 101 TFUE w zakresie, w jakim nie wykazała ona w zaskarżonej decyzji w sposób wystarczający pod względem prawnym uczestnictwa skarżących w naruszeniu przez cały czas jego trwania.

3.	Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo i dopuściła się błędów w ocenie przy obliczaniu grzywny nałożonej na skarżące, jako że nałożona grzywna nie odzwierciedla wagi naruszenia i szczególnie ograniczonej roli skarżących przez znaczny czas jego trwania.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych oraz prawa do obrony, ponieważ zaskarżona decyzja opiera się w przeważającym zakresie na dowodach, które Komisja nielegalnie zajęła podczas kontroli w pomieszczeniach Nexans.