9.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 325/41

Προσφυγή της 26ης Αυγούστου 2013 — SNCM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-454/13)

2013/C 325/69

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société nationale maritime Corse Méditerranée (SNCM) (Μασσαλία, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Winckler, F.-C. Laprévote, J.-P. Mignard και S. Mabile, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση C(2013) 1926 της Επιτροπής της 2ας Μαΐου 2013,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει μερικώς την απόφαση στο μέτρο που κρίνει ότι στο ποσό της ενισχύσεως περιλαμβάνονται τα στοιχεία που παρατίθενται στο σημείο 218 της αποφάσεως,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2013) 1926 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2013, με την οποία η Επιτροπή, κατ’ αρχάς, χαρακτήρισε ως κρατικές ενισχύσεις τις χρηματικές αντισταθμίσεις που είχαν χορηγηθεί στη Société Nationale Corse Méditerranée (SNCM) και στην Compagnie Méridionale de Navigation (CNM) για υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών παρασχεθείσες μεταξύ Μασσαλίας και Κορσικής κατά τα έτη 2007-2013 στο πλαίσιο συμβάσεως παροχής δημόσιας υπηρεσίας. Στη συνέχεια, η Επιτροπή έκρινε μεν συμβατές με την εσωτερική αγορά τις αντισταθμίσεις που είχαν χορηγηθεί στη SNCM και στην CNM για υπηρεσίες μεταφοράς παρασχεθείσες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους (στο εξής: η λεγόμενη «βασική» υπηρεσία), αλλά ασυμβίβαστες προς την εσωτερική αγορά τις χορηγηθείσες αντισταθμίσεις για υπηρεσίες παρασχεθείσες κατά τις περιόδους αιχμής και δη τα Χριστούγεννα, τον Φεβρουάριο, την άνοιξη-φθινόπωρο και/ή το καλοκαίρι (στο εξής: η λεγόμενη «συμπληρωματική» υπηρεσία). Τέλος, η Επιτροπή διέταξε την ανάκτηση των ενισχύσεων που είχαν κριθεί ασυμβίβαστες προς την εσωτερική αγορά [υπόθεση κρατικής ενισχύσεως SA.22843 2012/C (πρώην 2012/NN)].

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε εσφαλμένως ότι η «συμπληρωματική» υπηρεσία δεν αποτελούσε υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, συνεπώς,:

—

υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο περιορίζοντας το μεγάλο περιθώριο εκτιμήσεως που αναγνωρίζει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα κράτη κατά τον ορισμό των δημοσίων υπηρεσιών τους,

—

εφάρμοσε το εσφαλμένο και μη εφαρμοστέο εν προκειμένω κριτήριο της «πραγματικής ανάγκης» της δημόσιας υπηρεσίας,

—

υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πράγματα και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως αναλύοντας αυτοτελώς τη «βασική» υπηρεσία και τη «συμπληρωματική» υπηρεσία,

—

υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ως προς την παράλειψη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας για τη «συμπληρωματική» υπηρεσία.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε εσφαλμένως ότι η σύναψη της συμβάσεως παροχής δημόσιας υπηρεσίας δεν πληρούσε το τέταρτο κριτήριο που ορίζει η απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Ιουλίου 2003, C-280/00, Altmark Trans και Regierungspräsidium Magdeburg (Συλλογή 2003, σ. I-7747), καίτοι ήταν αποτέλεσμα ανοιχτής και διαφανούς προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται, επικουρικώς και εάν γίνει δεκτό ότι η αντιστάθμιση «συμπληρωματικής» υπηρεσίας συνιστά ενίσχυση (quod non), από παράβαση των άρθρων 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και 107 ΣΛΕΕ, παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως του αδικαιολόγητου πλουτισμού, και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως του ποσού της προς ανάκτηση ενισχύσεως, στο μέτρο που κατά τον υπολογισμό της προς ανάκτηση ενισχύσεως δεν ελήφθησαν υπόψη ούτε οι πραγματικές συμπληρωματικές δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η SNCM στο πλαίσιο της «συμπληρωματικής» υπηρεσίας, ούτε η ελλείπουσα αντιστάθμιση για τη «βασική» υπηρεσία και ο εν λόγω υπολογισμός στηρίζεται, εν πάση περιπτώσει, σε εσφαλμένη εκτίμηση του μέρους της αντισταθμίσεως που χορηγήθηκε για τη «βασική» υπηρεσία και του μέρους της αντισταθμίσεως που χορηγήθηκε για τη «συμπληρωματική» υπηρεσία.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, στο μέτρο που η Επιτροπή ενήργησε αντιθέτως προς την πρακτική της σχετικά με τον τρόπο λήψεως αποφάσεων και εφάρμοσε την ανακοίνωση ΥΓΟΣ (1), η οποία δεν είχε εκδοθεί κατά την ημερομηνία υπογραφής της συμβάσεως παροχής δημόσιας υπηρεσίας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει περαιτέρω ότι η διάρκεια της διαδικασίας μπορούσε να της δημιουργήσει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι η Επιτροπή δεν θα διέτασσε την ανάκτηση των ενισχύσεων από τις εθνικές αρχές.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, λόγω της αδικαιολόγητης διαφορετικής μεταχειρίσεως μεταξύ της SNCM και των άλλων ναυτιλιακών εταιριών.

(1)  Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις στην αντιστάθμιση για παροχή δημόσιας υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΕΕ 2012, C 8, σ. 4).