20.7.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 207/42


Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2013 r. — Francja przeciwko Komisji

(Sprawa T-259/13)

2013/C 207/71

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, D. Colas et C. Candat, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2013/123/UE z dnia 26 lutego 2013 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w części, w której wyłącza wydatki poniesione przez Republikę Francuską w ramach pomocy „Indemnités compensatoires des handicaps naturels” (dodatki wyrównawcze z tytułu niekorzystnych warunków naturalnych, zwanej dalej „pomocą ICHN”) francuskiego planu rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007–2013 z tytułu lat budżetowych 2008 i 2009;

posiłkowo, stwierdzenie nieważności decyzji 2013/123/UE z jednej strony w zakresie, w jakim wyłącza z finansowania Unii Europejskiej część wydatków poniesionych przez Republikę Francuską w ramach pomocy ICHN na owce, które nie są zgłoszone do pomocy na owce, a z drugiej strony w zakresie, w jakim wyłącza z finansowania Unii Europejskiej część wydatków poniesionych przez Republikę Francuską w ramach pomocy ICHN na bydło, które było poddane kontrolom na miejscu z tytułu kontroli identyfikacji zwierząt lub kontroli premii za bydło;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1)

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 10 ust. 2 i 4 i art. 14 ust. 2 rozporządzenia nr 1975/2006 (1): Komisja uznała, że rząd francuski uchybił swoim zobowiązaniom w zakresie kontroli, gdyż w odniesieniu do bydła i owiec, dla których wniesiono o premie za owce, nie dokonała przeliczenia tych zwierząt w trakcie kontroli na miejscu z tytułu pomocy ICHN. Zarzut ten dzieli się na dwie części, w których skarżąca podnosi:

że obowiązek przeliczenia zwierząt podczas kontroli na miejscu z tytułu pomocy ICHN jest sprzeczny z charakterem ciągłości kryterium gęstości obsady i zasadą równego traktowania oraz

że Komisja błędnie zinterpretowała art. 10 ust. 2 i 4 i art. 14 ust. 2 rozporządzenia 1975/2006, uznając, że francuski system kontroli nie jest odpowiedni dla zweryfikowania poszanowania kryterium obsady.

2)

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 1082/2003 (2) i art. 26 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 796/2004 (3) dotyczących zasad kontroli w ramach identyfikacji bydła lub premii za bydło: Komisja uznała, że art. 10 ust. 2 i 4 i art. 14 ust. 2 rozporządzenia nr 1975/2006 nakazują przeprowadzić liczenie zwierząt podczas kontroli na miejscu w celu zweryfikowania kryterium gęstości obsady.

3)

Zarzut trzeci dotyczący posiłkowo niezgodnego z prawem rozszerzenia przez Komisję stosowania korekty ryczałtowej na gospodarstwa owczarskie niekwalifikujące się do premii za owce i na gospodarstwa hodujące bydło kontrolowane w ramach identyfikacji bydła lub premii za bydło.


(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1975/2006 z dnia 7 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w zakresie wprowadzenia procedur kontroli, jak również wzajemnej zgodności w odniesieniu do środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz.U. L 368, s. 74.).

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1082/2003 z dnia 23 czerwca 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady w celu wykonania rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie minimalnego poziomu kontroli przeprowadzanych w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła (Dz.U. L 156, s. 9.).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz.U. L 141, s. 18.).